Tag: oer

Trending: stadion supporters gemeente vis eredivisie nieuw

Toon alle shouts

Aad schreef:

Achteraf is het gemakkelijk lullen maar direct na de fusie met Holland Sport had men 1 of 2 jaar op Houtrust moeten gaan spelen en ondertussen in het Zuiderpark een heel nieuw stadion moeten bouwen. Met bijbehorende trainings- en speelvelden.
Het had wellicht ook de oer HS-supporters over de streep getrokken en dat had toch al gauw zo'n paar duizend toeschouwers gescheeld.

Die oer HS-supporters zouden ook dan (begrijpelijk) niets van ADO moeten hebben. Zeker na die annexatie van Scheveningen.

Bij mij ontwikkelt steeds meer het gevoel dat het werkelijk nooit wat wordt met de club. Al tien- en tientallen jaren kommer en kwel. En dat met zoveel mogelijkheden. Wat sommigen hier schrijven krijgen ze steeds meer gelijk in. Het start in de bestuurskamer.

Eerlijk gezegd boeit het me ook steeds minder. Al die opvreters...........

Law schreef:

Ben ook benieuwd wat dat met de huurprijs had gedaan. Je betaald huur voor vierkante meters die niet gebruikt worden. Pro rato had je er dan begroting technisch over het algemeen er beter van afgekomen. Zelfde inkomsten en minder lasten.

Er zijn ook stukken in het stadion die wij niet huren van de gemeente en die niet eens eigendom zijn van de gemeente. Als je de kosten van de bouw van het stadion bekijkt en de gemeente bepaalde stukken van het stadion verkocht hebben en dan de huurinkomsten erbij optelt dan zouden ze dat toch al grotendeels terug verdiend moeten hebben

Achteraf is het gemakkelijk lullen maar direct na de fusie met Holland Sport had men 1 of 2 jaar op Houtrust moeten gaan spelen en ondertussen in het Zuiderpark een heel nieuw stadion moeten bouwen. Met bijbehorende trainings- en speelvelden.
Het had wellicht ook de oer HS-supporters over de streep getrokken en dat had toch al gauw zo'n paar duizend toeschouwers gescheeld.

ADO079 schreef:

Daar kun je je nog aardig in gaan vergissen.

Zo niet, dan moet meer eigen jeugd ingepast worden. Vind ik ook prima, een oer-Haags team.
Investeren hoeft trouwens ook niet, er komt ruimte vrij in de salarishuishouding door vertrek van een aantal spelers. Houdt in dat je slim moet ingaan op transfervrije spelers

Harry Suiker, echt een oer ADO' er, vanochtend overleden. Laatste maanden vaak gesproken.

Dat het een rumoerig en bijzonder jaar was voor DHC is een understatement. De roemrijke Delftse club degradeerde, de cijfers zeggen alles: precies één punt in 26 wedstrijden en dramatische doelcijfers van 19 voor en 185 tegen. Over het verval van een traditieclub met een rijk verleden, maar ook over de voorgenomen wederopstanding.

Dit verhaal is afkomstig uit het VI-weekblad. Bekijk hier wat er nog meer in de laatste editie staat!
Eerlijk is eerlijk, de insteek van dit verhaal was dat trainer John de Letter ondanks alle ellende mocht aanblijven. De oer-DHC’er (‘ooit stuurde Johan Derksen een verslaggever naar Delft omdat daar een aardig linksbackie rondliep’) beleefde een seizoen zoals hij dat in zijn lange loopbaan nog nooit had beleefd. Niettemin mocht de ervaren oefenmeester blijven. Een kans op eerherstel als beloning voor bewezen inspanningen, leek het. Totdat vorige week woensdagavond laat De Letter plotseling appt: ‘Hopelijk heb je nog niets geschreven, ik mag niet door als hoofdtrainer bij DHC.’ We spreken af de andere dag te bellen. Voorzitter John van Zweden blijkt teruggekomen te zijn op zijn eerdere woorden. De samenwerking met de trainer is per direct verbroken. We lezen een uitleg, maar laten De Letter reageren.

‘We hadden een mondeling akkoord, er stond niets op papier’, begint hij. ‘Vriendjes van Van Zweden, zaakwaarnemers die spelers her en der aanboden en onderbrachten, hebben plaatsgenomen in de TC en die hebben een lading nieuwe spelers gehaald. Ik had ook mijn contacten, maar kreeg te horen dat ik dat niet hoefde te doen. Toen voelde ik al nattigheid. Ze verweten mij negatief te zijn, maar ik wilde ook het beste voor de club. Ik wilde met een stabiele ploeg aan de slag. Maandagavond had ik een afspraak met de TC, dinsdag belde John me dat het beter was dat we niet verder gingen. Dat viel me rauw op mijn dak, ook al voelde je wel dat het die kant op kon gaan. DHC is mijn club, de club was op sterven na dood toen ik mijn nek uitgestoken heb. Dan voelt dit als stank voor dank, ja.’

Is dit het einde bij DHC voor De Letter? Zijn liefde voor de club is in ieder geval danig op de proef gesteld. ‘Ik heb wel een knauw gekregen, dat mag je gerust weten. Ze hebben aangeboden om iets anders binnen de club te zoeken voor me, maar dat heb ik afgewezen. Eerst de zaak maar even goed afwikkelen en zelf tot rust komen. Het is wel een seizoen geweest waar je van bij moet komen. Ik gun de club het beste, maar DHC is DHC niet meer. Ze proberen het wel, maar ik ben heel benieuwd of het gaat lukken.’

Het is een passend einde van een rampseizoen. Een plotwending waar een scenarioschrijver trots op zou zijn geweest. Soapminnend Nederland had een seizoen DHC moeten volgen om aan zijn trekken te komen. We blikken terug op wat zich allemaal heeft afgespeeld aan de Brasserskade.

Enkele dagen voor zijn gedwongen afscheid spraken we met De Letter over het bewogen seizoen in Delft. Hij keek met gemengde gevoelens terug. ‘Het was een apart seizoen’, vertelde De Letter. Spelers vertrokken vorige zomer massaal en DHC had geen representatief elftal meer over. ‘De vraag was meer of we een groep van zestien spelers bij elkaar konden krijgen of dat het op zou houden. Dat laatste mocht niet gebeuren, dat wilden we te allen tijde voorkomen. Uiteindelijk vonden we achttien jongens, maar zonder ervaring en niet van het vereiste niveau. Het besef dat het zwaar zou worden, dat we veel zouden gaan verliezen was er zeker. Iedereen die meedeed wist waar-ie aan begon. Ik ook. Je hoopt dat het mee kan vallen, maar de uitslagen waren duidelijk.’

'De doelstelling om niet te degraderen pasten we al na een paar wedstrijden aan in: Als we het seizoen maar uit kunnen spelen'

De Letter stapte in bij zijn DHC en hoopte kleine stapjes te maken. ‘Mijn hartje klopt voor DHC. Ik zat thuis een beetje te niksen, ik kon wel wat afleiding gebruiken. Ik ben 57 en dertig jaar trainer, deze oude lul kon de verleiding simpelweg niet weerstaan. De doelstelling om niet te degraderen pasten we al na een paar wedstrijden aan in: Als we het seizoen maar uit kunnen spelen. Ik ben een trainer en vraag toewijding van spelers. Die was er niet. Van niet trainen tot te laat komen, dan ga je je als elftal ook niet verbeteren. Het werd een soort van bezighouden en overleven.’

Begin april eindigde de martelgang. DHC verloor met 1-15 van VELO en was officieel gedegradeerd uit de Eerste Klasse. Voor de trainer viel er geen eer te behalen. ‘Het was zwaar. In het begin denk je er nog wat van te kunnen maken, maar dat lukte totaal niet. We kregen wel complimenten voor de manier waarop we ons presenteerden, maar dat was puur uit beleefdheid. Het voelde meer als een vorm van medelijden.’

Maar de missie om te overleven was gelukt. Op de achtergrond was een reanimatieplan in de maak. Met dank aan John van Zweden. De behangkoning, trainer van het vierde elftal bestaande uit voormalige DHC-coryfeeën, was de beoogde redder in nood. Van Zweden wilde DHC weer tot leven wekken en oude tijden doen laten herleven. Hij nam de voorzittershamer over en ging op zijn bekende enthousiaste wijze aan de slag.

'John van Zweden heeft een aardig netwerk en dat gebruikte hij. Er kwamen ruim vijftig nieuwe spelers'

‘Hij heeft een aardig netwerk en dat gebruikte hij. Er kwamen ruim vijftig nieuwe spelers. Geen tien of vijftien, maar meer dan vijftig’, vertelde De Letter. Dat dat uiteindelijk leidde tot het vertrek van de trainer wist De Letter toen nog niet. ‘DHC gaat komend seizoen weer werken met een eerste en een tweede en een Onder-23-ploeg. Het zag eruit als een mooi projectje. We regelden onderlinge wedstrijdjes om te zien wat het niveau was. We konden selecteren. Ik wilde met niemand afspraken maken over een plek in het eerste. Ik wilde eerst zien of ze dat waard waren. Dat is waar een trainer voor aangesteld wordt toch? Het is lastig in te schatten hoever je kunt komen, maar hier kon ik wel een team van maken in ieder geval. Het wordt nooit meer zoals het vroeger was, maar dit gaf hoop op een betere toekomst.’

Een toekomst zonder De Letter dus. ‘Als ze denken dat ze zonder mij verder kunnen, moeten ze dat vooral doen. Zo gaat dat helaas.’ De jacht op rehabilitatie zal DHC komend seizoen inzetten. De rijke historie kan wel een nieuw hoofdstuk gebruiken. Aan opperpositivo John van Zweden zal het niet liggen. Maar die voorspelde ook dat het met ADO Den Haag allemaal goed zou komen

kako schreef:

Ik heb geen premium en zou graag het volledige item willen lezen. Wie kan dat plaatsen?

Alsjeblieft

O, O, Den Haag bestaat 40 jaar, we reden nog een keer met de Puch langs de Lange Poten en het Plein
HAAGS VOLKSLIEDHet officieuze volkslied van Den Haag O, O, Den Haag bestaat deze maand veertig jaar. Iedereen heeft het nummer op een andere manier in zijn hart gesloten, zo bleek toen wij nog een keer - op een Puch - de plekken bezochten die Harry Klorkestein bezong. Weer bleek dat Den Haag in die jaren zo is veranderd.

Na het eten een partijtje voetbal in de tuin, de ouders langs de lijn
De tuin uit O, O, Den Haag ligt tussen de Erasmusweg, Middachtenweg, Grovestinsstraat en de Suiderasstraat in Moerwijk. Toevallig, zo ontdekte ik jaren later, was dat ook de gezamenlijke achtertuin van mijn opa Van Zaanen. Die woonde aan de Erasmusweg. Als kinderen trapten wij hier wel eens een balletje, maar tot hele partijtjes kwam het niet. Ook vandaag is in de tuin geen partijtje aan de gang. Al ligt er wel een bal op het gras. En staan er wat ouders op de balkons. Typisch gevalletje van wat niet is, kan nog komen.

Verslaggever Martin van Zaanen gaat met de Puch langs alle plekken uit het liedje, zoals hier het grasveldje aan de Grovestinsstraat waar de ouders langs de lijn stonden.
Verslaggever Martin van Zaanen gaat met de Puch langs alle plekken uit het liedje, zoals hier het grasveldje aan de Grovestinsstraat waar de ouders langs de lijn stonden. © Frank Jansen
In het Zuiderpark, de lange zij, een warme worst, supporters om je heen
In Harrie Jekkers‘ jonge jaren schitterden Theo van der Burch en Martin van Vianen nog in het Zuiderparkstadion. De beste speler, die ik hier zelf zag, was de briljante Engelse dribbelaar Tony Morley. Hij bleef maar één seizoen: 1986/’87. ADO Den Haag vertrok hier in 2007. Ondanks dat de verwijdering pijn deed, redde het Zuiderpark zich wel. Waar ooit het nostalgische stadion stond, is nu de futuristische Sportcampus. Wil je er op een zonnige dag naar kijken, dan zet je beter eerst je zonnebril op.

De Schilderswijk, de Lange Poten en het Plein
Steevast in één adem genoemd. Maar de Schilderswijk en het Plein hebben niets met elkaar. Niet dat het Plein daarmee zit. Dat zit nergens mee. Was achteloos de schouders ophalen een olympische sport, dan won het Plein iedere editie goud. Dat moet ook wel. Ondanks het opgeheven vingertje van Willem de Zwijger, is hier de ene politieke intrige nog niet voorbij of het volgende schandaal dient zich alweer aan. Maar wie maalt daar om op een plek, die zo tijdloos is dat er iedere dag een vrijdagmiddagborrel in de lucht hangt. En waar het door de avondlichtjes in de bomen ook hartje zomer een beetje kerst lijkt. Ik ben gek op het Plein.

Op m’n Puch een wijfie halen en daarna dansen in de Marathon
De Wijndaelerweg; typisch zo’n weg waar je, als je er niet hoefde te zijn, weinig te zoeken had. Al vormde juist die non-allure ieder weekend de ideale basis voor een magische metamorfose tot één grote catwalk richting legendarische discotheek. Waar je ooit De Marathon had, staat nu The International School Of The Hague. Nog steeds van de partij: het bruggetje en de sloot, waar je in kon belanden als je de portier geen piek gaf. Na de sloop trad de ‘Marreton’ toe tot de lange en voorname lijst van tenten der vergetelheid. Met De Pijpela. Die had de mysterieuze eigenschap dat je ‘em op klaarlichte dag met de beste wil van der wereld niet kon vinden. Terwijl je er ‘s nachts blindelings heen liep - ineens was je er.

Tahiti, La DS, Comics en De Tempel. Maar Het Feest van Sinterklaas spande de kroon. Daar rook het naar Lloret de Mar en hingen glitterbollen en kerstslingers. Het was één groot surprise-ei. Rond het kantelpunt naar de nacht zette de dj altijd Just say hello van René Froger op. Halverwege ging dat over in Love me just a little bit more van de Dolly Dots. Tegen de tijd dat Walking on Sunshine van Katrina & the waves begon, was de dansvloer vol en het dak eraf.

En na afloop op het Rijswijkseplein een harinkie gaan happen
Een onoverzichtelijker punt bestaat er niet. Of het moet De Zevensprong bij de Loosduinseweg zijn. Door de wirwarconstructie vraag je je af: is dit wel een plein? Dat is het in ieder geval ooit geweest. Tenminste, zo bezweert de generatie die hier na het stappen daadwerkelijk, en nog in groten getale ook, een harinkie kwam happen. Mijmerend over andere gelegenheden, die groot zijn geworden door hongerig geworden stappers een vroeg ontbijt te serveren, dient zich naast de Haringkoning op het Rijswijkseplein, het Vispaleis aan de tweede binnenhaven in Scheveningen aan. Piet Patat. Snackcar De Vrijheid. Maar vooral Sinbad in de Oude Molstraat voor een oer-Hollandse Turkse Pizza.
De dag daarna een kater dus naar Scheveningen, lekker bakken in de zon
Hoe meer het kustdorp verandert, hoe meer het zichzelf blijft. Al is het maar vanwege de onuitwisbare herinnering aan hoe in 1986 op een 40 meter breed podium bij het Noordelijk Havenhoofd Barry Hay namens Golden Earring een ruim 100.000-koppig publiek begroette met ‘Ik heb nog nooit zo veel gajes bij elkaar gezien’. Zeven jaar later deed de Earring het strandconcert dunnetjes over, en zong George Kooymans hoe hij droomde van een beetje vrede in zijn hart.

Dat Nieuw Babylon, moest dat er trouwens eigenlijk nou wel zo nodig komen?
Ja hèhè. Want je moet af en toe toch ook de stad uit. En onderweg back home heb je wel wat nodig om naar uit te kijken. Dan komt een skyline goed van pas. Zelfs vanaf Scheveningen is die mooi te zien. Kijk maar, daar achter de Vuurtoren, die z‘n lichtbundels al zo lang in hetzelfde ritme rondzendt. Een eigenzinnig ritme. Dat dan ook naadloos past bij een mooie stad achter de duinen, met duizend-en-een uiteenlopende gezichten en scherpere tegenstellingen dan welke andere Nederlandse stad dan ook.

Zo komt die ooievaar op de Vijverberg dus never nooit meer terug, hè
Jammer dan. Gelukkig hebben we de zeemeeuwen nog. Al worden die wel steeds brutaler. Zelfs bij het happen van een harinkie laten ze je niet met rust. Kortom: laat ze lekker van Oost- naar West-Berlijn vliegen. Kunnen ze meteen meedoen in die andere evergreen van de meesterlijke liedjessmid Harrie Jekkers. In juli 1982 gaf hij de stad met O, O, Den Haag haar volkslied. Het is het enige lied, waar iedere Hagenees zich zo in kan vinden dat hij met niemand zou willen ruilen.

Nieuwsbericht op Club Achter de Duinen:

Een bakkie doen met Rick Hoogendorp
Op de 117e verjaardag van ons cluppie had Ed Slier in het oer-Haagse Leo’s Koffiehuis afgesproken met Rick Hoogendorp.
Lees het nieuwsbericht

rd.. schreef:

Als je de signalen mag geloven was de positie van Brood onhoudbaar. Soms heb je ook geen keus, hoe ongelukkig het moment ook is. Ik zeg niet dat dat nu ook zo is, maar laten we ervan uitgaan dat Reijntjes het juiste heeft gedaan.

Reijntjes zal ongetwijfeld, als oer ADO`er, het beste met de club voor hebben en heeft natuurlijk ook vele goede zaken in het belang van de club verricht.

Echter zijn manier van communiceren is vaak zo onduidelijk, achterhaald of niet geheel correct dat hem veel negatiefs ten deel valt. Dat is jammer.

Nieuwsbericht op Club Achter de Duinen:

Oer-Hagenees introduceert Haags Matje
Den Haag is misschien wel de meest gastvrije stad van Nederland.
Lees het nieuwsbericht

Nieuwsbericht op Club Achter de Duinen:

VVV introduceert `oer-Hollandse` De Boer
Kees de Boer is officieel de nieuwste speler van VVV-Venlo en de club heeft hem op aparte wijze verwelkomd.
Lees het nieuwsbericht

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Erik070, Advocado, Renearmand56, Martgroen en 255 gasten.

Bekijk de topshouts