Welkom in de shoutbox, gast
Kies een pagina
’Mascotte, wie wil dat niet zijn?’
’Mascotte, wie wil dat niet zijn?’
Door DENNIS JANSEN
DEN HAAG - Het is ruim twee uur voor de aftrap van ADO Den Haag als een jongeman met nonchalante tred het voetbalstadion binnen wandelt.
Sprieterig kapsel, oorringetje, witte Replay-sweater op spijkerbroek. Om de nek bungelt een gouden ooievaar. Een fan, zo lijkt het, zoals er in Den Haag dertien in een dozijn gaan.
Toch niet. Deze jongen gaat de komende twee uur in een ooievaar veranderen. Hij is Storky, de mascotte van ADO Den Haag. „Hoi, ik ben Michael,” zegt hij, met uitgestrekte hand. „Sorry dat ik wat later ben. Ik moest voetballen. Ik speel in een vriendenteam bij SVC’08. Verloren van VUC met 4-1. Nou ja, we konden toch geen kampioen meer worden.”
Michael, 21 jaar, gunt ons de komende uren een blik in de wereld van een mascotte. „Toen ik werd gevraagd om mascotte te worden, heb ik meteen ja gezegd. Wie wil dat nou niet zijn, mascotte van ADO Den Haag?”
Hij wel dus en je hoeft geen Ome Willem te zijn om te ontdekken dat Michael ook zonder ooievaarspak een grote kindervriend is. „Ik heb altijd iets gehad met kinderen. De nichtjes van mijn zus zijn ook gek van me.”
Hij deelde al programmablaadjes uit bij het stadion. ADO Den Haag zat al vroeg in zijn hart. „Mijn vader is steward, twee tantes ook. Mijn moeder zit aan de kassa. En ik ga altijd naar de wedstrijden van ADO Den Haag. Ik heb negen jaar geen wedstrijd gemist.”
Michael zit aan een bureau, tweehoog in het stadion van ADO Den Haag. De Hagenaar rijgt de woorden vlot en in sappig Haags aaneen. Onderwijl vouwt hij de vingers in elkaar. De wedstrijdspanning neemt toe. Tja, hoe word je dat, mascotte. „Een jaar of zes geleden moesten er televisieopnamen worden gemaakt voor een reclamespotje van Amstel. Met alle mascottes van de voetbalclubs. Het was in juni op een doordeweekse dag. Eerst bij Quick Boys, later bij FC Utrecht. Die andere jongen kon niet, of had geen trek. Vroegen ze mij. Ik ging wel. Ik vond het wel leuk juist.”
Of hij het wilde blijven doen. Wilde hij wel. In het Zuiderpark was het nóg leuker, zegt hij. „De sfeer. Die was super daar. Zeker als het vol zat. Kreeg’ie kippenvel. Eén van de eerste keren dat ik Storky was, liep ik achter de West-tribune naar het Kids Vak. In pak, maar zonder ooievaarskop. Riep een agent tegen me: zo, jongen ben je gepromoveerd. Ja, zei ik, hiervoor was ik politieagent.”
Verhalen, hij heeft er genoeg. Maar we moeten nu toch echt naar de kleedkamer voor de Grote Metamorfose. „Kom,” zegt hij op een toon alsof we naar een geheime plek gaan. Hij zet de pas erin door de luxe gangen van het ADO Den Haag stadion waar het hoogpolige tapijt zijn forse stappen dempt. Plotseling houdt Michael in bij een deur. Hij legt de hand op de kruk, kruipt ineen en duwt zijn oor tegen de deur. Toch een geheime plek? Op fluistertoon: „Ik liep eens per ongeluk de kleedkamer van de Cheerleaders binnen. Gillende meiden, jongen!”
De meiden zitten nu elders. Het kleedlokaal is leeg en stil. Zijn spullen liggen klaar. Flinke schoenen. Kisten lijken het. Een oranje broek die ook een vacht zou kunnen zijn. Een kort groen ADO Den Haag-broekje, die daar overheen moet. En een shirt met handen als veren, of andersom. Met de naam op de rug: Storky. „Mijn kettinkje doe ik meestal uit. Soms trek je dit pak zo lastig uit. Dan gaat het kettinkje mee. Zonde, man.”
Michael, in het dagelijks leven verhuizer bij Van der Velde ’t Veentje, schiet soepel in de oranje vacht met de twee pijpen en trekt de korte broek er met kracht overheen. Het shirt, dat is wurmen. „Zit’ie goed zo?” vraagt hij na enkele minuten worstelen. „Tsjonge, ik begin nu al te zweten. Effe een slokkie water.”
Michael -bijna Storky- zet de mond aan een fles. Nu de kop, wát een joekel. Hij laat ook de binnenkant zien. Een helm. „Wat dacht je, het moet wel vastzitten allemaal. Anders trek je ’m zo van mijn hoofd. Wordt wel eens geprobeerd, hoor.”
Daar staat’ ie dan in deze lege kleedkamer in vol ornaat: Storky, de knuffelooievaar van ADO Den Haag. Kan hij wel zien eigenlijk? „Jaja, door mijn snavel. Kijk maar!” Hij vouwt zijn bek met de handen open en gluurt naar buiten. Kunnen ze hem wel horen? Lacht: „Heb jij wel eens een ooievaar horen praten? Nee, hè. Doe ik dus ook niet.”
Nee, zijn gezicht mag niet op de foto. Storky is Storky, Michael is Michael. Op de gang buiten de kleedkamer botst hij bijna op Chris Kum. Die pakt de kop van zijn hoofd en zet ’m op de zijne. Prima idee om die spitsen af te schrikken. Na een high five -er zullen nog vele volgen- gaan we eerst nog even naar de ADO Kids, de jochies die aan de hand van de spelers het veld opkomen. Hier worden de eerste foto’s genomen. Hier klinkt ook als eerste ‘Storky, Storky’. Ook dat zal straks erg vaak worden geroepen.
Voordat de wedstrijd begint, maakt Storky namelijk een rondje door het stadion. Voor de foto’s of een knuffel met de kinderen. Overal is het ‘Storky, Storky’. „Weet je, sommigen weten niet eens dat ik een ooievaar ben. Word gans genoemd, of duif, of zelfs reiger,” lacht de Hagenaar,
Op Midden-Noord begeeft hij zich op vertrouwd terrein. Ook hier wordt hij hartelijk begroet, al is er ook een graai naar het kruis van de ooievaar. Als hij dan even de kop in knakpositie zet en zijn eigen markante hoofd laat zien, klinkt het verbaasd maar enthousiast: „Hey joh, het is Mikey!”
De fans, ze kennen Storky én ze kennen Michael. Sommige kennen ze allebei. Van ver af komt een klein meisje -genaamd Gwendolina- aangehold: „Storky, Storky,” roept zij. Hier doet hij het allemaal voor, glimlacht hij later.
In Vak R -het familievak- ontmoet Storky de clown Tjiko. De opgestoken duim wordt gevolgd door een omhelzing. „We kennen elkaar al vijf, zes jaar,” zegt Tjiko.
Als we terug zijn bij de hoofdtribune, glipt de vogel ook even de businessclub in. De bobo’s aan het diner glimlachen minzaam. Nu is het moment supreme aangebroken en gaat Storky het veld op, met twee ADO-kids aan de hand. Hij zwaait, en zwaait en enthousiasmeert het publiek. „Als ik dicht bij spelers van de tegenpartij sta, willen supporters nog wel eens roepen: pak die voetballer, Storky! Is wel lachen.”
Maar het gaat om de kinderen, en die doen mee. Ook vandaag. „Dat is heel gaaf om mee te maken,” glundert hij later als hij tussen de fans zelf staat. „Doe ik altijd. Als ik klaar ben op het veld, ga ik als een speer naar de overkant.”
Door DENNIS JANSEN
DEN HAAG - Het is ruim twee uur voor de aftrap van ADO Den Haag als een jongeman met nonchalante tred het voetbalstadion binnen wandelt.
Sprieterig kapsel, oorringetje, witte Replay-sweater op spijkerbroek. Om de nek bungelt een gouden ooievaar. Een fan, zo lijkt het, zoals er in Den Haag dertien in een dozijn gaan.
Toch niet. Deze jongen gaat de komende twee uur in een ooievaar veranderen. Hij is Storky, de mascotte van ADO Den Haag. „Hoi, ik ben Michael,” zegt hij, met uitgestrekte hand. „Sorry dat ik wat later ben. Ik moest voetballen. Ik speel in een vriendenteam bij SVC’08. Verloren van VUC met 4-1. Nou ja, we konden toch geen kampioen meer worden.”
Michael, 21 jaar, gunt ons de komende uren een blik in de wereld van een mascotte. „Toen ik werd gevraagd om mascotte te worden, heb ik meteen ja gezegd. Wie wil dat nou niet zijn, mascotte van ADO Den Haag?”
Hij wel dus en je hoeft geen Ome Willem te zijn om te ontdekken dat Michael ook zonder ooievaarspak een grote kindervriend is. „Ik heb altijd iets gehad met kinderen. De nichtjes van mijn zus zijn ook gek van me.”
Hij deelde al programmablaadjes uit bij het stadion. ADO Den Haag zat al vroeg in zijn hart. „Mijn vader is steward, twee tantes ook. Mijn moeder zit aan de kassa. En ik ga altijd naar de wedstrijden van ADO Den Haag. Ik heb negen jaar geen wedstrijd gemist.”
Michael zit aan een bureau, tweehoog in het stadion van ADO Den Haag. De Hagenaar rijgt de woorden vlot en in sappig Haags aaneen. Onderwijl vouwt hij de vingers in elkaar. De wedstrijdspanning neemt toe. Tja, hoe word je dat, mascotte. „Een jaar of zes geleden moesten er televisieopnamen worden gemaakt voor een reclamespotje van Amstel. Met alle mascottes van de voetbalclubs. Het was in juni op een doordeweekse dag. Eerst bij Quick Boys, later bij FC Utrecht. Die andere jongen kon niet, of had geen trek. Vroegen ze mij. Ik ging wel. Ik vond het wel leuk juist.”
Of hij het wilde blijven doen. Wilde hij wel. In het Zuiderpark was het nóg leuker, zegt hij. „De sfeer. Die was super daar. Zeker als het vol zat. Kreeg’ie kippenvel. Eén van de eerste keren dat ik Storky was, liep ik achter de West-tribune naar het Kids Vak. In pak, maar zonder ooievaarskop. Riep een agent tegen me: zo, jongen ben je gepromoveerd. Ja, zei ik, hiervoor was ik politieagent.”
Verhalen, hij heeft er genoeg. Maar we moeten nu toch echt naar de kleedkamer voor de Grote Metamorfose. „Kom,” zegt hij op een toon alsof we naar een geheime plek gaan. Hij zet de pas erin door de luxe gangen van het ADO Den Haag stadion waar het hoogpolige tapijt zijn forse stappen dempt. Plotseling houdt Michael in bij een deur. Hij legt de hand op de kruk, kruipt ineen en duwt zijn oor tegen de deur. Toch een geheime plek? Op fluistertoon: „Ik liep eens per ongeluk de kleedkamer van de Cheerleaders binnen. Gillende meiden, jongen!”
De meiden zitten nu elders. Het kleedlokaal is leeg en stil. Zijn spullen liggen klaar. Flinke schoenen. Kisten lijken het. Een oranje broek die ook een vacht zou kunnen zijn. Een kort groen ADO Den Haag-broekje, die daar overheen moet. En een shirt met handen als veren, of andersom. Met de naam op de rug: Storky. „Mijn kettinkje doe ik meestal uit. Soms trek je dit pak zo lastig uit. Dan gaat het kettinkje mee. Zonde, man.”
Michael, in het dagelijks leven verhuizer bij Van der Velde ’t Veentje, schiet soepel in de oranje vacht met de twee pijpen en trekt de korte broek er met kracht overheen. Het shirt, dat is wurmen. „Zit’ie goed zo?” vraagt hij na enkele minuten worstelen. „Tsjonge, ik begin nu al te zweten. Effe een slokkie water.”
Michael -bijna Storky- zet de mond aan een fles. Nu de kop, wát een joekel. Hij laat ook de binnenkant zien. Een helm. „Wat dacht je, het moet wel vastzitten allemaal. Anders trek je ’m zo van mijn hoofd. Wordt wel eens geprobeerd, hoor.”
Daar staat’ ie dan in deze lege kleedkamer in vol ornaat: Storky, de knuffelooievaar van ADO Den Haag. Kan hij wel zien eigenlijk? „Jaja, door mijn snavel. Kijk maar!” Hij vouwt zijn bek met de handen open en gluurt naar buiten. Kunnen ze hem wel horen? Lacht: „Heb jij wel eens een ooievaar horen praten? Nee, hè. Doe ik dus ook niet.”
Nee, zijn gezicht mag niet op de foto. Storky is Storky, Michael is Michael. Op de gang buiten de kleedkamer botst hij bijna op Chris Kum. Die pakt de kop van zijn hoofd en zet ’m op de zijne. Prima idee om die spitsen af te schrikken. Na een high five -er zullen nog vele volgen- gaan we eerst nog even naar de ADO Kids, de jochies die aan de hand van de spelers het veld opkomen. Hier worden de eerste foto’s genomen. Hier klinkt ook als eerste ‘Storky, Storky’. Ook dat zal straks erg vaak worden geroepen.
Voordat de wedstrijd begint, maakt Storky namelijk een rondje door het stadion. Voor de foto’s of een knuffel met de kinderen. Overal is het ‘Storky, Storky’. „Weet je, sommigen weten niet eens dat ik een ooievaar ben. Word gans genoemd, of duif, of zelfs reiger,” lacht de Hagenaar,
Op Midden-Noord begeeft hij zich op vertrouwd terrein. Ook hier wordt hij hartelijk begroet, al is er ook een graai naar het kruis van de ooievaar. Als hij dan even de kop in knakpositie zet en zijn eigen markante hoofd laat zien, klinkt het verbaasd maar enthousiast: „Hey joh, het is Mikey!”
De fans, ze kennen Storky én ze kennen Michael. Sommige kennen ze allebei. Van ver af komt een klein meisje -genaamd Gwendolina- aangehold: „Storky, Storky,” roept zij. Hier doet hij het allemaal voor, glimlacht hij later.
In Vak R -het familievak- ontmoet Storky de clown Tjiko. De opgestoken duim wordt gevolgd door een omhelzing. „We kennen elkaar al vijf, zes jaar,” zegt Tjiko.
Als we terug zijn bij de hoofdtribune, glipt de vogel ook even de businessclub in. De bobo’s aan het diner glimlachen minzaam. Nu is het moment supreme aangebroken en gaat Storky het veld op, met twee ADO-kids aan de hand. Hij zwaait, en zwaait en enthousiasmeert het publiek. „Als ik dicht bij spelers van de tegenpartij sta, willen supporters nog wel eens roepen: pak die voetballer, Storky! Is wel lachen.”
Maar het gaat om de kinderen, en die doen mee. Ook vandaag. „Dat is heel gaaf om mee te maken,” glundert hij later als hij tussen de fans zelf staat. „Doe ik altijd. Als ik klaar ben op het veld, ga ik als een speer naar de overkant.”
 0
|
Vrijdag 15 mei 2009 om 14:40 uur |
|
’Mascotte, wie wil dat niet zijn?’
’Mascotte, wie wil dat niet zijn?’
Door DENNIS JANSEN
DEN HAAG - Het is ruim twee uur voor de aftrap van ADO Den Haag als een jongeman met nonchalante tred het voetbalstadion binnen wandelt.
Sprieterig kapsel, oorringetje, witte Replay-sweater op spijkerbroek. Om de nek bungelt een gouden ooievaar. Een fan, zo lijkt het, zoals er in Den Haag dertien in een dozijn gaan.
Toch niet. Deze jongen gaat de komende twee uur in een ooievaar veranderen. Hij is Storky, de mascotte van ADO Den Haag. „Hoi, ik ben Michael,” zegt hij, met uitgestrekte hand. „Sorry dat ik wat later ben. Ik moest voetballen. Ik speel in een vriendenteam bij SVC’08. Verloren van VUC met 4-1. Nou ja, we konden toch geen kampioen meer worden.”
Michael, 21 jaar, gunt ons de komende uren een blik in de wereld van een mascotte. „Toen ik werd gevraagd om mascotte te worden, heb ik meteen ja gezegd. Wie wil dat nou niet zijn, mascotte van ADO Den Haag?”
Hij wel dus en je hoeft geen Ome Willem te zijn om te ontdekken dat Michael ook zonder ooievaarspak een grote kindervriend is. „Ik heb altijd iets gehad met kinderen. De nichtjes van mijn zus zijn ook gek van me.”
Hij deelde al programmablaadjes uit bij het stadion. ADO Den Haag zat al vroeg in zijn hart. „Mijn vader is steward, twee tantes ook. Mijn moeder zit aan de kassa. En ik ga altijd naar de wedstrijden van ADO Den Haag. Ik heb negen jaar geen wedstrijd gemist.”
Michael zit aan een bureau, tweehoog in het stadion van ADO Den Haag. De Hagenaar rijgt de woorden vlot en in sappig Haags aaneen. Onderwijl vouwt hij de vingers in elkaar. De wedstrijdspanning neemt toe. Tja, hoe word je dat, mascotte. „Een jaar of zes geleden moesten er televisieopnamen worden gemaakt voor een reclamespotje van Amstel. Met alle mascottes van de voetbalclubs. Het was in juni op een doordeweekse dag. Eerst bij Quick Boys, later bij FC Utrecht. Die andere jongen kon niet, of had geen trek. Vroegen ze mij. Ik ging wel. Ik vond het wel leuk juist.”
Of hij het wilde blijven doen. Wilde hij wel. In het Zuiderpark was het nóg leuker, zegt hij. „De sfeer. Die was super daar. Zeker als het vol zat. Kreeg’ie kippenvel. Eén van de eerste keren dat ik Storky was, liep ik achter de West-tribune naar het Kids Vak. In pak, maar zonder ooievaarskop. Riep een agent tegen me: zo, jongen ben je gepromoveerd. Ja, zei ik, hiervoor was ik politieagent.”
Verhalen, hij heeft er genoeg. Maar we moeten nu toch echt naar de kleedkamer voor de Grote Metamorfose. „Kom,” zegt hij op een toon alsof we naar een geheime plek gaan. Hij zet de pas erin door de luxe gangen van het ADO Den Haag stadion waar het hoogpolige tapijt zijn forse stappen dempt. Plotseling houdt Michael in bij een deur. Hij legt de hand op de kruk, kruipt ineen en duwt zijn oor tegen de deur. Toch een geheime plek? Op fluistertoon: „Ik liep eens per ongeluk de kleedkamer van de Cheerleaders binnen. Gillende meiden, jongen!”
De meiden zitten nu elders. Het kleedlokaal is leeg en stil. Zijn spullen liggen klaar. Flinke schoenen. Kisten lijken het. Een oranje broek die ook een vacht zou kunnen zijn. Een kort groen ADO Den Haag-broekje, die daar overheen moet. En een shirt met handen als veren, of andersom. Met de naam op de rug: Storky. „Mijn kettinkje doe ik meestal uit. Soms trek je dit pak zo lastig uit. Dan gaat het kettinkje mee. Zonde, man.”
Michael, in het dagelijks leven verhuizer bij Van der Velde ’t Veentje, schiet soepel in de oranje vacht met de twee pijpen en trekt de korte broek er met kracht overheen. Het shirt, dat is wurmen. „Zit’ie goed zo?” vraagt hij na enkele minuten worstelen. „Tsjonge, ik begin nu al te zweten. Effe een slokkie water.”
Michael -bijna Storky- zet de mond aan een fles. Nu de kop, wát een joekel. Hij laat ook de binnenkant zien. Een helm. „Wat dacht je, het moet wel vastzitten allemaal. Anders trek je ’m zo van mijn hoofd. Wordt wel eens geprobeerd, hoor.”
Daar staat’ ie dan in deze lege kleedkamer in vol ornaat: Storky, de knuffelooievaar van ADO Den Haag. Kan hij wel zien eigenlijk? „Jaja, door mijn snavel. Kijk maar!” Hij vouwt zijn bek met de handen open en gluurt naar buiten. Kunnen ze hem wel horen? Lacht: „Heb jij wel eens een ooievaar horen praten? Nee, hè. Doe ik dus ook niet.”
Nee, zijn gezicht mag niet op de foto. Storky is Storky, Michael is Michael. Op de gang buiten de kleedkamer botst hij bijna op Chris Kum. Die pakt de kop van zijn hoofd en zet ’m op de zijne. Prima idee om die spitsen af te schrikken. Na een high five -er zullen nog vele volgen- gaan we eerst nog even naar de ADO Kids, de jochies die aan de hand van de spelers het veld opkomen. Hier worden de eerste foto’s genomen. Hier klinkt ook als eerste ‘Storky, Storky’. Ook dat zal straks erg vaak worden geroepen.
Voordat de wedstrijd begint, maakt Storky namelijk een rondje door het stadion. Voor de foto’s of een knuffel met de kinderen. Overal is het ‘Storky, Storky’. „Weet je, sommigen weten niet eens dat ik een ooievaar ben. Word gans genoemd, of duif, of zelfs reiger,” lacht de Hagenaar,
Op Midden-Noord begeeft hij zich op vertrouwd terrein. Ook hier wordt hij hartelijk begroet, al is er ook een graai naar het kruis van de ooievaar. Als hij dan even de kop in knakpositie zet en zijn eigen markante hoofd laat zien, klinkt het verbaasd maar enthousiast: „Hey joh, het is Mikey!”
De fans, ze kennen Storky én ze kennen Michael. Sommige kennen ze allebei. Van ver af komt een klein meisje -genaamd Gwendolina- aangehold: „Storky, Storky,” roept zij. Hier doet hij het allemaal voor, glimlacht hij later.
In Vak R -het familievak- ontmoet Storky de clown Tjiko. De opgestoken duim wordt gevolgd door een omhelzing. „We kennen elkaar al vijf, zes jaar,” zegt Tjiko.
Als we terug zijn bij de hoofdtribune, glipt de vogel ook even de businessclub in. De bobo’s aan het diner glimlachen minzaam. Nu is het moment supreme aangebroken en gaat Storky het veld op, met twee ADO-kids aan de hand. Hij zwaait, en zwaait en enthousiasmeert het publiek. „Als ik dicht bij spelers van de tegenpartij sta, willen supporters nog wel eens roepen: pak die voetballer, Storky! Is wel lachen.”
Maar het gaat om de kinderen, en die doen mee. Ook vandaag. „Dat is heel gaaf om mee te maken,” glundert hij later als hij tussen de fans zelf staat. „Doe ik altijd. Als ik klaar ben op het veld, ga ik als een speer naar de overkant.”
ad.nl
Door DENNIS JANSEN
DEN HAAG - Het is ruim twee uur voor de aftrap van ADO Den Haag als een jongeman met nonchalante tred het voetbalstadion binnen wandelt.
Sprieterig kapsel, oorringetje, witte Replay-sweater op spijkerbroek. Om de nek bungelt een gouden ooievaar. Een fan, zo lijkt het, zoals er in Den Haag dertien in een dozijn gaan.
Toch niet. Deze jongen gaat de komende twee uur in een ooievaar veranderen. Hij is Storky, de mascotte van ADO Den Haag. „Hoi, ik ben Michael,” zegt hij, met uitgestrekte hand. „Sorry dat ik wat later ben. Ik moest voetballen. Ik speel in een vriendenteam bij SVC’08. Verloren van VUC met 4-1. Nou ja, we konden toch geen kampioen meer worden.”
Michael, 21 jaar, gunt ons de komende uren een blik in de wereld van een mascotte. „Toen ik werd gevraagd om mascotte te worden, heb ik meteen ja gezegd. Wie wil dat nou niet zijn, mascotte van ADO Den Haag?”
Hij wel dus en je hoeft geen Ome Willem te zijn om te ontdekken dat Michael ook zonder ooievaarspak een grote kindervriend is. „Ik heb altijd iets gehad met kinderen. De nichtjes van mijn zus zijn ook gek van me.”
Hij deelde al programmablaadjes uit bij het stadion. ADO Den Haag zat al vroeg in zijn hart. „Mijn vader is steward, twee tantes ook. Mijn moeder zit aan de kassa. En ik ga altijd naar de wedstrijden van ADO Den Haag. Ik heb negen jaar geen wedstrijd gemist.”
Michael zit aan een bureau, tweehoog in het stadion van ADO Den Haag. De Hagenaar rijgt de woorden vlot en in sappig Haags aaneen. Onderwijl vouwt hij de vingers in elkaar. De wedstrijdspanning neemt toe. Tja, hoe word je dat, mascotte. „Een jaar of zes geleden moesten er televisieopnamen worden gemaakt voor een reclamespotje van Amstel. Met alle mascottes van de voetbalclubs. Het was in juni op een doordeweekse dag. Eerst bij Quick Boys, later bij FC Utrecht. Die andere jongen kon niet, of had geen trek. Vroegen ze mij. Ik ging wel. Ik vond het wel leuk juist.”
Of hij het wilde blijven doen. Wilde hij wel. In het Zuiderpark was het nóg leuker, zegt hij. „De sfeer. Die was super daar. Zeker als het vol zat. Kreeg’ie kippenvel. Eén van de eerste keren dat ik Storky was, liep ik achter de West-tribune naar het Kids Vak. In pak, maar zonder ooievaarskop. Riep een agent tegen me: zo, jongen ben je gepromoveerd. Ja, zei ik, hiervoor was ik politieagent.”
Verhalen, hij heeft er genoeg. Maar we moeten nu toch echt naar de kleedkamer voor de Grote Metamorfose. „Kom,” zegt hij op een toon alsof we naar een geheime plek gaan. Hij zet de pas erin door de luxe gangen van het ADO Den Haag stadion waar het hoogpolige tapijt zijn forse stappen dempt. Plotseling houdt Michael in bij een deur. Hij legt de hand op de kruk, kruipt ineen en duwt zijn oor tegen de deur. Toch een geheime plek? Op fluistertoon: „Ik liep eens per ongeluk de kleedkamer van de Cheerleaders binnen. Gillende meiden, jongen!”
De meiden zitten nu elders. Het kleedlokaal is leeg en stil. Zijn spullen liggen klaar. Flinke schoenen. Kisten lijken het. Een oranje broek die ook een vacht zou kunnen zijn. Een kort groen ADO Den Haag-broekje, die daar overheen moet. En een shirt met handen als veren, of andersom. Met de naam op de rug: Storky. „Mijn kettinkje doe ik meestal uit. Soms trek je dit pak zo lastig uit. Dan gaat het kettinkje mee. Zonde, man.”
Michael, in het dagelijks leven verhuizer bij Van der Velde ’t Veentje, schiet soepel in de oranje vacht met de twee pijpen en trekt de korte broek er met kracht overheen. Het shirt, dat is wurmen. „Zit’ie goed zo?” vraagt hij na enkele minuten worstelen. „Tsjonge, ik begin nu al te zweten. Effe een slokkie water.”
Michael -bijna Storky- zet de mond aan een fles. Nu de kop, wát een joekel. Hij laat ook de binnenkant zien. Een helm. „Wat dacht je, het moet wel vastzitten allemaal. Anders trek je ’m zo van mijn hoofd. Wordt wel eens geprobeerd, hoor.”
Daar staat’ ie dan in deze lege kleedkamer in vol ornaat: Storky, de knuffelooievaar van ADO Den Haag. Kan hij wel zien eigenlijk? „Jaja, door mijn snavel. Kijk maar!” Hij vouwt zijn bek met de handen open en gluurt naar buiten. Kunnen ze hem wel horen? Lacht: „Heb jij wel eens een ooievaar horen praten? Nee, hè. Doe ik dus ook niet.”
Nee, zijn gezicht mag niet op de foto. Storky is Storky, Michael is Michael. Op de gang buiten de kleedkamer botst hij bijna op Chris Kum. Die pakt de kop van zijn hoofd en zet ’m op de zijne. Prima idee om die spitsen af te schrikken. Na een high five -er zullen nog vele volgen- gaan we eerst nog even naar de ADO Kids, de jochies die aan de hand van de spelers het veld opkomen. Hier worden de eerste foto’s genomen. Hier klinkt ook als eerste ‘Storky, Storky’. Ook dat zal straks erg vaak worden geroepen.
Voordat de wedstrijd begint, maakt Storky namelijk een rondje door het stadion. Voor de foto’s of een knuffel met de kinderen. Overal is het ‘Storky, Storky’. „Weet je, sommigen weten niet eens dat ik een ooievaar ben. Word gans genoemd, of duif, of zelfs reiger,” lacht de Hagenaar,
Op Midden-Noord begeeft hij zich op vertrouwd terrein. Ook hier wordt hij hartelijk begroet, al is er ook een graai naar het kruis van de ooievaar. Als hij dan even de kop in knakpositie zet en zijn eigen markante hoofd laat zien, klinkt het verbaasd maar enthousiast: „Hey joh, het is Mikey!”
De fans, ze kennen Storky én ze kennen Michael. Sommige kennen ze allebei. Van ver af komt een klein meisje -genaamd Gwendolina- aangehold: „Storky, Storky,” roept zij. Hier doet hij het allemaal voor, glimlacht hij later.
In Vak R -het familievak- ontmoet Storky de clown Tjiko. De opgestoken duim wordt gevolgd door een omhelzing. „We kennen elkaar al vijf, zes jaar,” zegt Tjiko.
Als we terug zijn bij de hoofdtribune, glipt de vogel ook even de businessclub in. De bobo’s aan het diner glimlachen minzaam. Nu is het moment supreme aangebroken en gaat Storky het veld op, met twee ADO-kids aan de hand. Hij zwaait, en zwaait en enthousiasmeert het publiek. „Als ik dicht bij spelers van de tegenpartij sta, willen supporters nog wel eens roepen: pak die voetballer, Storky! Is wel lachen.”
Maar het gaat om de kinderen, en die doen mee. Ook vandaag. „Dat is heel gaaf om mee te maken,” glundert hij later als hij tussen de fans zelf staat. „Doe ik altijd. Als ik klaar ben op het veld, ga ik als een speer naar de overkant.”
ad.nl
|
0
|
Vrijdag 15 mei 2009 om 13:38 uur |
|
Jansen
Bert schreef:
Betaald Chelsea zijn salaris dan niet?
Hoe kan de Graafschap hem dan betalen?
Betaald Chelsea zijn salaris dan niet?
Hoe kan de Graafschap hem dan betalen?
De constructie Sahar is uitgelegd door FC Utrecht die hem niet namen:
Er waren nog 15 wedstrijden te spelen. Per wedstrijd dat Sahar opgesteld wordt, haalt Chelsea 1/15e deel van de huursom af. Als een club hem alle wedstrijden opstelt, dan is hij dus gratis of bijna gratis. Voor Chelsea is dit een garantie dat het zin heeft om de speler te verhuren omdat hij zich alleen door speeltijd kan ontwikkelen.
Mooie constructie als je geen geld hebt, maar slechte constructie omdat de financiële aspecten belangrijker worden dan de voetbalkwaliteiten. Je gaat een situatie krijgen dat bijv. Van der Kallen dan Wetzel gaat bellen dat Sahar vaker opgesteld moet worden door Atteveld. Zou ik persoonlijk als trainer echt niet blij mee zijn... Je krijgt scheve gezichten in je spelersgroep en het kan alleen maar goed gaan als meneer Sahar er minstens 15 in schopt.
NIET DOEN
Er waren nog 15 wedstrijden te spelen. Per wedstrijd dat Sahar opgesteld wordt, haalt Chelsea 1/15e deel van de huursom af. Als een club hem alle wedstrijden opstelt, dan is hij dus gratis of bijna gratis. Voor Chelsea is dit een garantie dat het zin heeft om de speler te verhuren omdat hij zich alleen door speeltijd kan ontwikkelen.
Mooie constructie als je geen geld hebt, maar slechte constructie omdat de financiële aspecten belangrijker worden dan de voetbalkwaliteiten. Je gaat een situatie krijgen dat bijv. Van der Kallen dan Wetzel gaat bellen dat Sahar vaker opgesteld moet worden door Atteveld. Zou ik persoonlijk als trainer echt niet blij mee zijn... Je krijgt scheve gezichten in je spelersgroep en het kan alleen maar goed gaan als meneer Sahar er minstens 15 in schopt.
NIET DOEN
|
0
|
Donderdag 14 mei 2009 om 12:01 uur |
|
ADO supporter Leidschenveen
Goedemorgen allemaal. Op www.knvb.nl staat een groot stuk van Henk Kessler over het afgelopen seizoen. ADO wordt specifiek op positieve wijze in het zonnetje gezet, waarvoor hulde !!
Dit is een gedeeltelijke quote:
Positieve en negatieve aspecten
Er waren dus -zoals altijd- positieve en negatieve aspecten. Als positief noem ik de ontwikkeling van het Eredivisie Live kanaal, de resultaten van het Nederlands elftal, het goede gedrag van de ADO Den Haag supporters en de indrukwekkende stilte in de stadions tijdens de herdenking van de gebeurtenissen op Koninginnedag. Als negatief voor de beeldvorming voor de voetbalsport bestempel ik de vele trainerswisselingen van het afgelopen seizoen, het ontoelaatbare gedrag van de zogeheten capuchonmaffia richting Marco van Basten en last but not least het hufterige optreden van enkele FC Utrecht-supporters tijdens de herdenking van de gebeurtenissen op Koninginnedag. Incidenten zullen er altijd blijven -dat is inherent aan de voetballerij-, maar ik hoop dat de verantwoordelijke bestuurders lering zullen trekken uit deze incidenten.
Dit is een gedeeltelijke quote:
Positieve en negatieve aspecten
Er waren dus -zoals altijd- positieve en negatieve aspecten. Als positief noem ik de ontwikkeling van het Eredivisie Live kanaal, de resultaten van het Nederlands elftal, het goede gedrag van de ADO Den Haag supporters en de indrukwekkende stilte in de stadions tijdens de herdenking van de gebeurtenissen op Koninginnedag. Als negatief voor de beeldvorming voor de voetbalsport bestempel ik de vele trainerswisselingen van het afgelopen seizoen, het ontoelaatbare gedrag van de zogeheten capuchonmaffia richting Marco van Basten en last but not least het hufterige optreden van enkele FC Utrecht-supporters tijdens de herdenking van de gebeurtenissen op Koninginnedag. Incidenten zullen er altijd blijven -dat is inherent aan de voetballerij-, maar ik hoop dat de verantwoordelijke bestuurders lering zullen trekken uit deze incidenten.
|
0
|
Donderdag 14 mei 2009 om 10:20 uur |
|
vincent el samir
Kaos schreef:
@ Frans,
Zoveel scheelt dat toch niet qua bestedingen tussen dh en nec.
Er van uitgaande dat elia wordt verkocht en dus +/- 2miljoen oplevert, is het toch mogelijk om voor iets beters te kijken, als je daadwerkelijk richting linkerrijtje wilt..
Toendertijd hadden we het er over hier op de shout dat er interesse in Lens en of Denneboom was.
Hoe staat dat daarmee.
Ik neem aan dat daar nog wel enige vorm van interesse voor is..
die el gaaouiri hebbik mijn twijvels bij trouwens, maar daar kannik naast zitten
@ Frans,
Zoveel scheelt dat toch niet qua bestedingen tussen dh en nec.
Er van uitgaande dat elia wordt verkocht en dus +/- 2miljoen oplevert, is het toch mogelijk om voor iets beters te kijken, als je daadwerkelijk richting linkerrijtje wilt..
Toendertijd hadden we het er over hier op de shout dat er interesse in Lens en of Denneboom was.
Hoe staat dat daarmee.
Ik neem aan dat daar nog wel enige vorm van interesse voor is..
die el gaaouiri hebbik mijn twijvels bij trouwens, maar daar kannik naast zitten
hij moet me ontgaan zijn in de jupiler.. heb ook nauwelijks gekeken afgelopen seizoen
seizoen club wedstrijden doelpunten competitie
2001/02 Fortuna Sittard 4 0 Eredivisie
2002/03 Fortuna Sittard 24 2 Eerste divisie
2003/04 Fortuna Sittard 24 3 Eerste divisie
2004/05 FC Utrecht 8 0 Eredivisie
2005/06 FC Volendam 38 11 Eerste divisie
2006/07 Haarlem 28 3 Eerste divisie
2007/08 VVV-Venlo 22 2 Eredivisie
2008/09 VVV-Venlo 32 12 Eerste divisie
Totalen: 180 33
op zich niet onaardig.. en cijfers liegen niet
blijft calabro bij vvv? benieuwd hoe hij het een nivo hoger doet..
|
0
|
Donderdag 14 mei 2009 om 01:05 uur |
|
Advertentie
Slechtste speler 08/09 Slechts 1 van ado!.
Loïc Loval slechtste voetballer van het jaar
Door STATS Europe/Frank Post
Woensdag, 13 mei 2009, 12:14
DEN HAAG (SE) -- FC Utrecht-aanvaller Loïc Loval mag zich de slechtste voetballer van het seizoen 2008/2009 in de Eredivisie noemen. Kim Jaggy (Sparta) eindigde als tweede.
Correspondenten van STATS Europe (waar ELF Voetbal een samenwerkingsverband mee heeft) hebben vanaf speelronde één tot en met 34 elke speler, die minimaal twintig minuten in actie kwam, beoordeeld met een cijfer. Loval eindigt op een gemiddelde cijfer van 5.3 en blijft hiermee Spartaan Kim Jaggy nipt voor.
Ook abonnementhouders Joost Volmer, Gerry Koning, Sebastien Sansoni en Mathieu Boots is het niet gelukt om zich in de laatste speelronde uit het klassement te voetballen.
Eindklassement slechtste voetballer Eredivisie 2008/2009
1.
Cijfer: 5.3
Loïc Loval (FC Utrecht)
2.
Cijfer: 5.4
Kim Jaggy (Sparta Rotterdam)
3.
Cijfer: 5.5
Yuri Cornelisse (ADO Den Haag)
Oleguer Presos Renom (Ajax)
Jerold Promes (Sparta Rotterdam)
Sergio Zijler (Willem II)
7. t/m 17.
Cijfer: 5.6
Luigi Bruins (Feyenoord)
Rogier Meijer (De Graafschap)
Joost Volmer (De Graafschap)
Remon de Vries (Heracles Almelo)
Jhonny van Beukering (NEC Nijmegen)
Erik Pieters (PSV Eindhoven)
Sebastien Sansoni (Vitesse)
Frank van der Struijk (Vitesse)
Gerry Koning (FC Volendam)
Mathieu Boots (FC Volendam)
Leonardo Henrique Veloso (Willem II)
De cijfers zijn gegeven door correspondenten van STATS Europe, onderdeel van het grootste sportdata-bedrijf ter wereld.
Door STATS Europe/Frank Post
Woensdag, 13 mei 2009, 12:14
DEN HAAG (SE) -- FC Utrecht-aanvaller Loïc Loval mag zich de slechtste voetballer van het seizoen 2008/2009 in de Eredivisie noemen. Kim Jaggy (Sparta) eindigde als tweede.
Correspondenten van STATS Europe (waar ELF Voetbal een samenwerkingsverband mee heeft) hebben vanaf speelronde één tot en met 34 elke speler, die minimaal twintig minuten in actie kwam, beoordeeld met een cijfer. Loval eindigt op een gemiddelde cijfer van 5.3 en blijft hiermee Spartaan Kim Jaggy nipt voor.
Ook abonnementhouders Joost Volmer, Gerry Koning, Sebastien Sansoni en Mathieu Boots is het niet gelukt om zich in de laatste speelronde uit het klassement te voetballen.
Eindklassement slechtste voetballer Eredivisie 2008/2009
1.
Cijfer: 5.3
Loïc Loval (FC Utrecht)
2.
Cijfer: 5.4
Kim Jaggy (Sparta Rotterdam)
3.
Cijfer: 5.5
Yuri Cornelisse (ADO Den Haag)
Oleguer Presos Renom (Ajax)
Jerold Promes (Sparta Rotterdam)
Sergio Zijler (Willem II)
7. t/m 17.
Cijfer: 5.6
Luigi Bruins (Feyenoord)
Rogier Meijer (De Graafschap)
Joost Volmer (De Graafschap)
Remon de Vries (Heracles Almelo)
Jhonny van Beukering (NEC Nijmegen)
Erik Pieters (PSV Eindhoven)
Sebastien Sansoni (Vitesse)
Frank van der Struijk (Vitesse)
Gerry Koning (FC Volendam)
Mathieu Boots (FC Volendam)
Leonardo Henrique Veloso (Willem II)
De cijfers zijn gegeven door correspondenten van STATS Europe, onderdeel van het grootste sportdata-bedrijf ter wereld.
|
0
|
Woensdag 13 mei 2009 om 16:07 uur |
|
dennn haaag
Ricky van den Bergh mist mogelijk bij zijn nieuwe club ADO Den Haag de eerste wedstrijden van het komende seizoen in de Eredivisie. De aanklager betaald voetbal van de KNVB heeft een vooronderzoek ingesteld naar een vermeende elleboogstoot van de middenvelder van Heracles Almelo zondag in het duel met FC Utrecht (1-1).
Arbiter Jan Wegereef ontging het incident. Op televisiebeelden leek de overtreding Van den Bergh evenwel goed te zien. Na zijn vooronderzoek beslist de aanklager of hij de zaak seponeert of dat Van den Bergh een schikkingsvoorstel krijgt.
Als de KNVB overgaat tot een schorsing van Van den Bergh dan dupeert de middenvelder zijn nieuwe club ADO. De Heraclied stapt per 1 juli over naar de Hofstad en zal door een schorsing de eerste duels van het nieuwe seizoen missen.
DAT BEGINT LEKKER!
Arbiter Jan Wegereef ontging het incident. Op televisiebeelden leek de overtreding Van den Bergh evenwel goed te zien. Na zijn vooronderzoek beslist de aanklager of hij de zaak seponeert of dat Van den Bergh een schikkingsvoorstel krijgt.
Als de KNVB overgaat tot een schorsing van Van den Bergh dan dupeert de middenvelder zijn nieuwe club ADO. De Heraclied stapt per 1 juli over naar de Hofstad en zal door een schorsing de eerste duels van het nieuwe seizoen missen.
DAT BEGINT LEKKER!
|
0
|
Maandag 11 mei 2009 om 18:52 uur |
|
Ooievaar
Kees schreef:
Middag Rien,
Weg met alle stress en op naar de eerste training op geloof ik 22 juni. Misschien dat het nog verandert wordt zodat er weer een dag gelijk aan dit jaar is.
Zeker jammer dat Volendam eruit is. Niet speciaal voor Volendam maar het is wel een ploeg die je onder je had kunnen houden. Met Roda, ondanks een lagere begroting, weet ik dat nog zo net niet tenzij Roda ook degradeert.
Zou mooi zijn: VVV, TOP OSS en Excelsior erbij. Kan nog steeds!
Middag Rien,
Weg met alle stress en op naar de eerste training op geloof ik 22 juni. Misschien dat het nog verandert wordt zodat er weer een dag gelijk aan dit jaar is.
Zeker jammer dat Volendam eruit is. Niet speciaal voor Volendam maar het is wel een ploeg die je onder je had kunnen houden. Met Roda, ondanks een lagere begroting, weet ik dat nog zo net niet tenzij Roda ook degradeert.
Zou mooi zijn: VVV, TOP OSS en Excelsior erbij. Kan nog steeds!
Goede middag Kees,
FF over de heuvel heenkijken. Het zal me worst wezen wie er promoveert of degradeert, om het simpele gegeven dat we gaan groeien als kool. Ben er van overtuigd dat we komend seizoen zeker 40 punten gaan halen. Dus blijven we weg uit de gevarenzone. We moeten gewoon de ambitie uitspreken om voor plek 10 te gaan.
We hebben best wel aardig materiaal, en er zal afgezien van vriend Rikcy best nog wel wat bijkomen. Zeker in ogenschouw nemende dat Elia bijna 2 miljoen gaat opbrengen. En een uitstekende trainer voor de groep, dat is natuurlijk zeer bepalend (...)
We hebben dit jaar ontzettend veel goodwill gekweekt, door een prima sfeer in het stadion en relatieve rust rond de club. Met dank aan v.d. Kallen, RvC ook Wetzel dus, een beschaafde vent, en wij de supporters uiteraard.
Door de handhaving kunnen we echt gaan bouwen, en dat zal de club in alle geledingen door groeien. Hopelijk komt er snel een naam voor het stadion, wat natuurlijk om weer de nodige munten genereerd.
Kees, je gaat het meemaken komend seizoen, niet meer kijken wat Heracles, VVV e.d. heeft gedaan, maar Utrecht, NEC en NAC.
Met z`on stadion - en de mogelijkheiden die dat biedt- en achterban kan je ambitieus zijn, dat is voor mij een uitgemaakte zaak.
Overigens zou ik het prachtig vinden als ADO weer in het echte ADO shirt zou spelen, maar ben bang dat dat statutair niet mogelijk is.
Verheug me nu al op het nieuwe seizoen, gaan we een hoop schik van beleven.
Gegroet,
Ooievaar
FF over de heuvel heenkijken. Het zal me worst wezen wie er promoveert of degradeert, om het simpele gegeven dat we gaan groeien als kool. Ben er van overtuigd dat we komend seizoen zeker 40 punten gaan halen. Dus blijven we weg uit de gevarenzone. We moeten gewoon de ambitie uitspreken om voor plek 10 te gaan.
We hebben best wel aardig materiaal, en er zal afgezien van vriend Rikcy best nog wel wat bijkomen. Zeker in ogenschouw nemende dat Elia bijna 2 miljoen gaat opbrengen. En een uitstekende trainer voor de groep, dat is natuurlijk zeer bepalend (...)
We hebben dit jaar ontzettend veel goodwill gekweekt, door een prima sfeer in het stadion en relatieve rust rond de club. Met dank aan v.d. Kallen, RvC ook Wetzel dus, een beschaafde vent, en wij de supporters uiteraard.
Door de handhaving kunnen we echt gaan bouwen, en dat zal de club in alle geledingen door groeien. Hopelijk komt er snel een naam voor het stadion, wat natuurlijk om weer de nodige munten genereerd.
Kees, je gaat het meemaken komend seizoen, niet meer kijken wat Heracles, VVV e.d. heeft gedaan, maar Utrecht, NEC en NAC.
Met z`on stadion - en de mogelijkheiden die dat biedt- en achterban kan je ambitieus zijn, dat is voor mij een uitgemaakte zaak.
Overigens zou ik het prachtig vinden als ADO weer in het echte ADO shirt zou spelen, maar ben bang dat dat statutair niet mogelijk is.
Verheug me nu al op het nieuwe seizoen, gaan we een hoop schik van beleven.
Gegroet,
Ooievaar
|
0
|
Maandag 11 mei 2009 om 17:12 uur |
|
ADO supporter Leidschenveen
angelo
ricky van der berg gaf een lekkere elleboog in het gezicht van utrecht speler van dijk,dat belooft wat.
weer een hooligan erbij het nieuwe seizoen.
ricky zei overigens dat dit voor hem een hele mooie avond word omdat den haag heeft gewonnen.
hij komt heel graag naar ons en zijn cluppie.
weer een hooligan erbij het nieuwe seizoen.
ricky zei overigens dat dit voor hem een hele mooie avond word omdat den haag heeft gewonnen.
hij komt heel graag naar ons en zijn cluppie.
|
0
|
Zondag 10 mei 2009 om 19:50 uur |
|
Nu online
DenHaag070!, pajam, Brian, john 147, Reneetje, Lellow, Baco070, ADOZoetermeer en 227 gasten.
Zoek in shoutbox
Spelersklassement
Laatste wedstrijd
Volgende wedstrijd
Advertentie
Keuken Kampioen Divisie
| 1 | Volendam + | 25 | - | 49 |
| 2 | Excelsior | 25 | - | 45 |
| 3 | SC Cambuur | 25 | - | 44 |
| 4 | FC Dordrecht | 25 | - | 44 |
| 5 | ADO Den Haag | 25 | - | 43 |
| 6 | Den Bosch + | 25 | - | 42 |
| 7 | Graafschap | 25 | - | 40 |
| 8 | Roda JC | 25 | - | 37 |
| 9 | FC Emmen | 24 | - | 35 |
| 10 | Helmond Sp. | 24 | - | 35 |
| 11 | Telstar | 25 | - | 35 |
| 12 | FC Eindhoven | 25 | - | 35 |
| 13 | MVV Maastr. | 25 | - | 30 |
| 14 | Jong AZ | 25 | - | 30 |
| 15 | Jong Ajax | 24 | - | 27 |
| 16 | VVV-Venlo | 25 | - | 26 |
| 17 | TOP Oss | 25 | - | 26 |
| 18 | Jong PSV | 25 | - | 21 |
| 19 | Jong Utrecht | 24 | - | 14 |
| 20 | Vitesse -27 | 25 | - | -2 |