Tag: handen

Trending: supporters ideho nieuwjaarsreceptie twente interessant doelpunten

Toon alle shouts

James schreef:

ADO heeft het zo voor elkaar dat niet ADO een trainer kan kiezen maar moet kiezen uit een zeer beperkt rijtje met trainers die ADO willen trainen. Er gaat namelijk nogal wat mis bij onze mooie club

Een trainer die vrij is wil gewoon in ado stappen hoor. Zullen maar weinig trainers nee zeggen als ze niets om handen hebben.

Rinus floot, afhankelijk van het weer, de wedstrijden van ADO op slippers, moonboots of kaplaarzen

Voormalig topscheidsrechter Mario van der Ende schrijft wekelijks over onderwerpen die hem bezighouden. Deze week over Rinus Lorjé, die jeugdwedstrijden van ADO Den Haag floot op zijn teenslippers, suède mocassins, moonboots of kaplaarzen.

Toen ik mijn vrouw Elsje voor de eerste keer Den Haag liet zien, werden we op de Dennewegbrug bijna uit onze schoenen gereden. Luid toeterend kwam een spiksplinternieuwe, felrode Mercedes-cabriolet uit de 500-serie vijf centimeter voor onze voeten tot stilstand.

Schaterlachend zat fervent ADO-supporter Rinus Lorjé achter het stuur en vroeg of wij zijn zojuist aangeschafte hondenhok op vier wielen ook zo geweldig vonden.

Woonwagencomplex
Rinus leerde ik midden jaren 70 kennen, toen ik zijn zoon Pietje in de B2 van ADO trainde. Hij gaf me een visitekaartje waarop zijn 070-telefoonnummer stond en zei dat hij onafhankelijk reiziger in ambulante handel was en op het toenmalige woonwagencomplex aan de Escamplaan woonde.

Rinus werd vaste scheidsrechter tijdens de thuiswedstrijden van de B2, waarin ook Guus Dewus, Pieleman Wieser en Lookie Boon, die op het woonwagencomplex aan de Leyweg woonden, speelden. Afhankelijk van de weersomstandigheden floot Lorjé die wedstrijden op teenslippers, suède mocassins, moonboots of kaplaarzen. Hij had een onorthodoxe stijl, sprak spelers onomwonden in een mix van Bargoens en Algemeen Gangbaar Haags aan en zonder dat hij ooit één letter in het spelregelboek had gelezen, aten de pubers uit zijn hand.

Een doodzonde
En als die ‘gozers’ toch nog durfden te protesteren, konden ze een corrigerend tikje op hun ‘porem’ of schopje onder hun ‘toges’ verwachten. Rinus nodigde mij regelmatig in zijn riante woonwagen uit, waar we van copieuze maaltijden genoten en hij mij de geldende kampgebruiken uitlegde. Zo leerde ik dat hun deur voor iedereen altijd open stond, familiebanden rotsvast waren en de vrouwen thuis de scepter zwaaiden. Dat zij bijzonder gesteld waren op hygiëne, er daarom binnen de wagens geen schoenen mochten worden gedragen en dat je handen wassen boven de keukengootsteen, waarin de groente en het fruit werd gewassen, een doodzonde was.

Rinus was ook niet zo snel van gebeurtenissen onder de indruk. Toen ik hem op die Dennewegbrug enthousiast vertelde dat ik ’s woensdags als scheidsrechter bij AC Milan-FC Porto stond aangesteld, reageerde hij koeltjes dat hij die wedstrijd gewoon op zijn kaplaarzen zou kunnen fluiten.

Voor velen is het waarschijnlijk nog even wennen, maar er is de laatste tijd een grote winst behaald.

Er wordt haast niet gelekt, nu Bolt eindelijk de touwtjes in eigen handen heeft genomen. Dat mensen worden gezien is iets wat moet kunnen. Qua onderhandelingspositie is het goed dat de gegadigden weten dat ze moeten strijden voor de zetel, hoofdtrainer van onze vlaggenschip.

Ik vermoed dat zowel Buijs als Grim eigenlijk te duur zijn, maar door met diverse gegadigden te spreken, dat je waar voor je geld krijgt. Het is leuk dat Buijs aangeeft dat hij de uitdaging wilt aangaan, maar de voorwaarden kennen wij niet. Zo kan iedereen wel hard gaan roepen dat ze trainer willen worden.

Zo ging het vroeger ook met Rick Hoogendorp. Riep al jaren voordat hij ook echt terug kwam, dat hij terug wou komen. Natuurlijk had de club daar wel oren naar, totdat zijn salaris aan bod kwam, dat was nl veel te hoog. Uiteraard bepaald de speler zelf voor welke vergoeding hij speelt, maar ga niet de supporters gek zitten maken. Dat men nog praat mbt Buijs is vooralsnog een goed teken, dat zou eventueel kunnen betekenen dat de eisen moet buitensporig zijn.

Haha een mooi afscheidsbericht op de website van Telstar:

VAN GRINSVEN-ADMIRAAL VERLAAT TELSTAR
Geluk en verdriet gaan vaak hand in hand. ADO Den Haag blij, wij niet. Natascha van Grinsven - Admiraal is niet meer werkzaam bij de Witte Leeuw(inn)en.

Onze sympathieke en goedlachse commercieel directeur heeft een grote kans in het Haagse met beide handen aangepakt. Eindbaas aldaar! Wij weten dat we een belangrijke bijdrage aan haar vakmanschap hebben geleverd. Daar zijn alle getrouwen verbonden aan onze club trots op.

Het grote ADO, een grote uitdaging gaat zij tot een goed eind brengen. Succes Natascha!!

Wij feliciteren ADO Den Haag en aanhang met deze veelbelovende aankoop.

https://www.ad.nl/nederlands-voetbal/al-50-jaar-stress-in-de-play-offs-ik-moest-voor-elke-wedstrijd-overgeven-van-de-zenuwen~a50488e7/

Al 50 jaar stress in de play-offs: ‘Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen’

De play-offs om promotie en degradatie, die maandag van start gingen met FC Eindhoven - Almere City, bestaan dit seizoen precies vijftig jaar. Over een halve eeuw vol mirakels, intens verdriet en extreme stress. ,,Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen.”

Het is 12 juni 1991 en in een van de kleedkamers van het NAC-stadion bonkt het hart van VVV-aanvaller Maurice Graef in zijn keel. Buiten, hemelsbreed luttele meters van zijn stoel, heeft zich een woedende menigte van Bredase aanhangers verzameld. De supportersschare uit Venlo heeft het dan al op een lopen gezet, uit vrees voor diezelfde furieuze NAC-fans op het voorplein. Kort daarvoor heeft de Limburgse club zich ondanks een 2-1 nederlaag verzekerd van promotie naar de eredivisie.

Maar feestvieren zit er hier, aan de Beatrixstraat, voorlopig niet in. Te gevaarlijk, nu klinkers, fietsbellen en putdeksels door de lucht vliegen. ,,Ik zie mezelf daar zó weer zitten”, zegt Graef (53), destijds een aanstormend talent. ,,Hard juichen durfden we niet. Met ingehouden adem keken we elkaar aan. ‘VVV naar de eredivisie!’ Echt, zulke intense emoties heb ik nadien nooit meer meegemaakt.”
Maandag begonnen de play-offs om die nog ene vacante eredivisie-plek. Welke club eist die op? Het valt nauwelijks te voorspellen, zo heeft het verleden wel uitgewezen. Wat vaststaat: amusement en spanning zijn verzekerd. Dat is al zo sinds seizoen 1972/1973, toen het De Graafschap van Guus Hiddink de eerste winnaar was van het ‘toetje’, destijds nog nacompetitie geheten.


Ja, het bedenksel van Dokter Ab Wit, ooit clubarts en voorzitter van eerstedivisieclub WVV Wageningen, veranderde in 50 jaar tijd geregeld van opzet. Maar de essentie is ook nu nog onveranderd: veel meer dan kwaliteit bepalen vorm, stressbestendigheid, dom geluk of botte pech welke club zich kroont tot koning van de play-offs. ,,Voor neutrale tv-kijkers zijn het prachtige wedstrijden’’, stelt Graef, die ook eens degradeerde via de barrageduels. ,,Maar om ze als voetballer te spelen? Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen. Voor de doorsnee voetballer voelt de nacompetitie als het spelen van een Europacupfinale.”

De Andere Tijden Sport-waardige oogst van een halve eeuw nacompetitie is groot. Wie herinnert zich niet de zinderende ADO Den Haag-Excelsior van afgelopen seizoen, waarin de Rotterdammers een 3-0 achterstand goedmaakten tot 4-4 en via strafschoppen naar het hoogste niveau gingen? Minstens zo memorabel: de 4-5 bij Go Ahead Eagles– RKC uit 2019. Of de sensationele penaltyserie bij Cambuur – Roda JC in 2009, uiteindelijk gewonnen door de Limburgers.

En wat te denken van Roda JC – Sparta in 2013, toen Mark-Jan Fledderus met twee vrije trappen in de slotseconden de promotiedroom van de Spangenaren doorboorde? Mario Bilate, destijds speler van Sparta, weet nog goed hoe hij en zijn ploeggenoten tot een paar minuten voor tijd vrij moeiteloos overeind bleven in Kerkrade. ,,Man, Roda oogde zo machteloos. Nou ja, tot die vrije trappen dan, die Fledderus er nooit meer zo in zou schieten... Zo dichtbij en toch met lege handen staan. Geloof me: hoe dat stadion toen ontplofte, dat vergeet ik nooit meer. Nachtmerries had ik ervan. In wezen is die wedstrijd nog steeds de ultieme blauwdruk van nacompetitievoetbal. Alles wat logisch is gebeurt niet, al het onmogelijke komt uit.”

En dat ‘onmogelijke’ is volgens Bilate een rekbaar begrip. Het kan, zoals bij het Sparta in 2013, keeper Nico Pellatz zijn die plots onder een bal door duikt. Het kan een ploeggenoot zijn die, zoals Stijn Spierings namens ‘zijn’ RKC, op nooit vertoonde wijze de beslissende treffer maakt in Deventer. Of juist een tegenstander die dit doet, zoals Jonathan Okita in 2021 namens NEC tegen NAC

De play-offs zijn angstaanja­gend. Het lijntje tussen voor eeuwig de schlemiel zijn of juist voor altijd onsterfe­lijk, is dunner dan dun.

,,Het klinkt gek misschien”, zegt Bilate, destijds speler van de Bredase club. ,,Maar er zijn dagen bij dat ik nog steeds aan die wedstrijd denk. Juist omdat die wedstrijd zo’n hoog ‘make or break’-gehalte had. In plaats van promoveren - iets wat op basis van die wedstrijd verdiend zou zijn geweest - bleven we in de Keuken Kampioen Divisie. Gevolg: trainer Maurice Steijn weg, alle aandeelhouders weg, woede bij supporters die ons de dag ervoor nog met duizenden hadden aangemoedigd op de snelweg. Het sentiment draaide 180 graden. Waar had NAC nu gestaan als Okita níet het doelpunt van zijn leven had gemaakt? Hoe was het met mijn eigen loopbaan gegaan als ik de kans had gekregen in de eredivisie? De play-offs zijn angstaanjagend. Het lijntje tussen voor eeuwig de schlemiel zijn of juist voor altijd onsterfelijk, is dunner dan dun.”

Precies dat contrast geeft de play-offs zo’n bijzondere lading. Enerzijds roept de nacompetitie romantiek op bij voetballiefhebbers. Het gevoel van met een biertje in de hand genieten, onder doorgaans zomerse omstandigheden. Het gevoel van, met de vakantie in het verschiet, eindelijk écht om de prijzen spelen. Iets wat clubs als Willem II, FC Emmen of MVV in de eredivisie gewoonlijk niet gegund is.

Anderzijds is er ook die bovengemiddeld grote kans op deceptie, dat het ‘toetje’ een wrange smaak geeft. De kille feiten: van de zeven clubs die dit seizoen beginnen aan de tombola, zal er straks toch echt maar eentje naar de eredivisie gaan. En de overlevingskans daarin is op basis van de statistieken in deze eeuw ook nog eens weinig hoopgevend. Twee derde van de play-offwinnaars is binnen drie jaar alweer gedegradeerd; voor ruim de helft is het na twee seizoenen al zover. En voor een derde geldt zelfs dat ze na één seizoen weer veroordeeld zijn tot De Braak, het Frans Heesen Stadion en al die andere typische KKD-paleisjes.

,,Het gevoel van móeten komt nergens zo tot uitdrukking als in de play-offs, daar moet je als speler echt tegen bestand zijn”, stelt Ruud Brood, die er met Roda en RKC succesvol in was als coach en later als assistent-trainer bij PSV in de top werkte. ,,Ik kan me Sanharib Malki nog herinneren uit onze gezamenlijk Roda-tijd. Waar hij in de competitie alle ballen binnenschoot, raakte hij in de nacompetitie geen knikker. Geloof me: Champions League voetballen met PSV is makkelijker dan als potentiële eredivisieclub nacompetitie spelen.’’

Het is een heerlijk gezicht hoor, al die volle stadions met al die verwach­tings­vol­le fans. Maar neem van mij aan: voor spelers en trainers is het een hel.

Dat is juist omdat er zo onnoemelijk veel van afhangt, aldus Brood. ,,Jouw toekomst als voetballer, je salaris dat met veertig procent kan stijgen of dalen, het lot van allerlei trouwe clubmensen, enzovoort. Het is een heerlijk gezicht hoor, al die volle stadions met al die verwachtingsvolle fans. Maar neem van mij aan: voor spelers en trainers is het een hel. Nergens balt tragiek zich zo samen als in de play-offs om promotie en degradatie. Reken maar dat we ook in deze editie weer veel tranen te zien krijgen.”

Van vreugde, zoals bij Heerenveen in 1990, toen die club als nummer nummer 16 van de eerste divisie promoveerde. Of bij RBC in 2000, toen dat als door een wonder hetzelfde flikte. Middenvelder Marcel van Helmond, destijds over wat hij ‘een mirakel’ noemde: ,,Bij ons in de buurt heb je De Efteling, daar heb je een sprookjesbos. Nou, daar zijn wij stiekem uit gekropen.” Maar het gros van de deelnemers zal dat nooit zo ervaren.

Vandaar dat Maurice Graef vooral maar de zonnige kanten koestert, opgedaan op die voor VVV dierbare juni-avond in Breda. Het liep destijds in 1991 al tegen middernacht, toen voor hem en zijn ploeggenoten de kust eindelijk veilig was en ze voor het stadion in de spelersbus konden stappen. ‘Er zal wel niemand meer staan straks, als we in Venlo arriveren’, mompelden de spelers tijdens de terugreis tegen elkaar. Hoe anders was de werkelijkheid, anderhalf uur later.

Duizenden fans waren bijeengekomen in het stadscentrum, waar het vooruitzicht van de komst van Feyenoord en Ajax naar De Koel groots werd gevierd. ,,Ik krijg er ruim dertig jaar later spontaan weer kippenvel van”, besluit Graef. ,,Hoe klein de kans mathematisch ook is om als winnaar te eindigen: alleen al vanwege de mogelijke ontlading moeten de play-offs voor altijd blijven. Voor wie ze wint, is het de mooiste competitie op aarde.”

Vak_W schreef:

Vlag was het hoogtepunt tot nu toe...

Met alle respect maar wat hebben wij nou te zoeken in de play-offs? Het is toch niet om aan te gluren. Als je zoveel kansen heb om met beide handen aan te pakken maar je weigert die te pakken dan kan je maar beter na deze laatste 4 wedstrijden lekker stoppen en heel snel proberen een nieuw team te gaan bouwen.

Elke trainer die je hier op zou zetten kan hier niks van maken. contrast met de 2 a 3 voetballers die kunnen ballen is te groot met de andere 8 a 9 spelers.

Club Achter de Duinen schreef:

Nieuwsbericht op Club Achter de Duinen:

Advocaat trekt van leer: het is geen ADO meer
Dick Advocaat is van leer getrokken tegen de nieuwe beleidsmakers bij ADO Den Haag.
Lees het nieuwsbericht

Moet je tegen je vriend Reijntjes zeggen, die heeft de club verkocht aan die Amerikanen! Net als van der Kallen kostte wat kost de club verkocht aan Chinezen! Nu waren er meer gegadigden en ook Haagse, maar alsnog wederom in buitenlandse handen. Soap achter de duinen gaat verder!

GroenGeelHart070 schreef:

Alleen hem kan niet dat laatste kwartier aangerekend worden. Sterkhouders wisselen bij een 3-0 stand. Tja ze waren helemaal op. Natuurlijk ging hij door op de genomen route door Brood, maar alleen onder Franken is het #newenergy zichtbaar geworden. De uiteindelijke seizoensontknoping heeft ook nog lang in mijn hoofd gezeten, maar kom op, uithuilen en weer opnieuw beginnen. Ik heb van die strijd en passie genoten...top!

Reijntjes en co hebben met de seizoensontknoping gekregen wat ze hebben verdiend met alle chaos, leugens en bedrog dat ze hadden veroorzaakt. Helaas zijn wij de supporters van die chaotisch bestuurde club. Hopen op nieuwe, bekwame bestuurders. Zij komen en gaan. Wij blijven, voor altijd!

Er zijn meerdere shouters geweest die het gezegd hebben. Zo lang Reintjes bij ADO zit, gaat het sportief niets worden

Sportief vorig jaar was de verdienste van de mensen die er in de eredivisie een puinhoop van gemaakt hadden. Hamdi en Jol. Maar wat zij toen in gang gezet hadden, kwam in de KKD wel naar voren. Het aanstellen van vd. Dussen, Brood, Franken en jeugdig enthousiasme werpte hun vruchten af.

Dit jaar is echt het gevolg van Reintjes. Die de regie in handen kreeg. Vervolgens heeft hij alles verkeerd gedaan. Hij loog over van alles. En hij zorgde voor een zwaar negatieve sfeer binnen de club.
Je kan zeggen, de spelers laten het afweten. Maar het begint toch echt in de top van je organisatie.

De belangrijkste transfer deze zomer is dan ook niet een ervaren verdediger. Maar een goede directeur. Die de eenheid binnen de club weer terug kan brengen. Dan zal er vanzelf weer een echt team op het veld staan.

Nieuwsbericht op Club Achter de Duinen:

'Sinds de finale lijkt een vloek op ons te rusten'
Een wedstrijd controleren en op voorsprong staan, maar die vervolgens ook weer uit handen geven.
Lees het nieuwsbericht

rd.. schreef:

Dat zei hij ja, was wel onder zijn verantwoording. Al had hij als pro deo TM de situatie dat ze hem nooit konden afrekenen op zijn aanname beleid. Er is daar echt veel geld kapot geslagen. Helaas dus ook zeker onderdeel van het probleem.

Ik vind de gedachte van Bleis overigens niet gek. Het kan. Het is een scenario, laat ik het zo zeggen.

De club was zover gezonken dat de hele toekomst in handen werd gegeven aan een tijdelijke trainer met een halfjaar contract. Zelfs zijn eigen videoanalist werd effe aan een baan geholpen. Een gitzwarte bladzijde in onze geschiedenis. De schuldigen zouden verbannen, en veroordeeld moeten worden, tot levenslange persoonlijke natte tongzoenboy van de Dalai Lama.

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Alle ballen op Jort, Lellow, Bleek, Erik070, Franky, PietF, Oldtimer o en 123 gasten.

Bekijk de topshouts