Tag: genoeg

Trending: laatste volendam punten cambuur excelsior dordrecht

Toon alle shouts

Thijs schreef:

Adelaar is een mislukkeling die geen speler beter maakt.
Alleen met oppertunistisch niets te verliezen voetbal pakt hij punten.
Dus prima dat hij gaat trainen bij de concurrent

Hij heeft wel degelijk spelers beter gemaakt. Kijk maar waar enkele spelers nu voetballen nadat ze Adelaar als trainer hebben gehad. Voor Platje is meer dan genoeg belangstelling. Rowin van Zaanen is naar NEC. Onzin wat je verkondigt. El Akchaoui belandde na zijn ADO-periode bij NEC en kon zelfs naar Feyenoord.

Aad02 schreef:

Ik zou het al een hele prestatie vinden als we de 6000 halen. Zoveel SCC hebben we nog nooit verkocht. Den Haag is altijd een club geweest van de losse kaart verkoop. 

Als dat zo is denken ze niet echt snugger.

tuurlijk leverd de verkoop van een los kaartje meer op maar dan gaan ze uit van een goed senario.

Als we volgend jaar onoverhoop niet zo goed draaien als we nu denken kan het ook zo zijn dat er maar 7000 a 8000 mensen komen en dan loop je toch 17 x 7000 a 8000 mensen mis.

dit lijkt mij toch niet echt de bedoeling 2000 a 3000 in de losse verkoop is zat.

en dat geeft ook meer kans op een uitverkocht huis omdat niemand dan het risico wil lopen om geen kaartje te hebben.

Als er nog genoeg kaartjes zijn gaan de mensen het uitstellen en hebben dan meestel op het laatst wat anders te doen of geen tijd meer om een kaartje te halen.

verder hoe wil je er dan achter komen dat er potentie is om een tweede ring te bouwen.dat kan alleen als je alle stoelen verkoopt en een wachtlijst hebt.

dus al met al zal het heel stom zijn om het aantal sc kaarten te maximaliseren tot 6000 
je moet eerst investeren om te oogsten en ald den haag dat niet durft gaat het misschien wel langer duren dan 5 jaar dat we mee strijden voor europees voetbal in een stadion van 30000 man.

En is er al nieuws over buijs want ik vind dat het nu wel heel lang duurt.zou hij dan toch wachten op een buitenlandse club of wacht hij of nac europees voetbal haalt en neemt hij dan pas een beslissing.
Als ik den haag was zou ik er vaart achter zetten zo lang heeft hij toch niet nodig om een beslissing te nemen.

<FCDH> schreef:

klinkt gek maar is die keeper van volendam niks voor ons?zo slechte keeper is dat echt niet hoor?

Dat is wel degelijk een slechte keeper.
Eentje van het type tegenhouder.
Zoals er jammer genoeg heel veel zijn, maar die gewaardeerd worden omdat het er spectaculair uitziet.
Wel eens in slomo gekeken hoe hij nog weet te duiken bij een bal die recht op hem af komt?
En zoals hier al eerder opgemerkt over Waterman is ook hij niet echt een rustgevende factor achterin.

Betere keepers dan Zwinkels zijn er op dit moment maar heel weinig en al helemaal niet betaalbaar.

Zolang Vermeer, Vorm, Krul, Romero, Gomes of vd Sar niet haalbaar zijn ;-p, moet er gezocht worden naar een tweede keeper.
De Vries misschien als die inderdaad beschikbaar is.

Als er spelers vertrekken komen daar normaliter spelers voor terug. Uit de woorden van Wetzel, Atteveld en Mark van der Kallen maak ik op dat het gaat om 2 directe versterkingen en geen spelers voor de breedte. Daar hebben we genoeg van. Ze willen selectie inkrimpen tot ongeveer 24 spelers. Nu lopen er bij ADO rond de 40 spelers.

fc schreef:

holman,luijcks,poulsen bij az
levchenko,fcg
chiommer,fcu
sansoni   vit
snoyl           rkc
de ceulaer,   rkc
lopes,  dort
van dijk,   vol
thiebout

zit wel wat tussen ja..
aan de andere kant teveel nieuwe versterkinge schiet ook niet op... dit team lijkt goed op elkaar ingespeeld.. dus een paar toevoegingen is meer dan genoeg.

ADO supporter Leidschenveen schreef:

Natuurlijk moet er geld zijn. Waar heeft ADO afgelopen seizoen op gebudgetteerd ? 9000 man ? De laatste 3 wedstrijden thuis was het stadion stijf uitverkocht. Dat zal wellicht niet bij elke thuiswedstrijd gebeuren, maar een prognose verhogen naar 12500 lijkt me reeël.

Maar het echt geld komt pas bij een stadionsponsor en hoofdsponsor. Ik ben alleen bang dat het net een jaartje te vroeg komt.

er is nog steeds genoeg geld in de wereld alleen de banken lenen niet zo snel meer dat is het punt

’Mascotte, wie wil dat niet zijn?’
Door DENNIS JANSEN

DEN HAAG - Het is ruim twee uur voor de aftrap van ADO Den Haag als een jongeman met nonchalante tred het voetbalstadion binnen wandelt.

Sprieterig kapsel, oorringetje, witte Replay-sweater op spijkerbroek. Om de nek bungelt een gouden ooievaar. Een fan, zo lijkt het, zoals er in Den Haag dertien in een dozijn gaan.

Toch niet. Deze jongen gaat de komende twee uur in een ooievaar veranderen. Hij is Storky, de mascotte van ADO Den Haag. „Hoi, ik ben Michael,” zegt hij, met uitgestrekte hand. „Sorry dat ik wat later ben. Ik moest voetballen. Ik speel in een vriendenteam bij SVC’08. Verloren van VUC met 4-1. Nou ja, we konden toch geen kampioen meer worden.”

Michael, 21 jaar, gunt ons de komende uren een blik in de wereld van een mascotte. „Toen ik werd gevraagd om mascotte te worden, heb ik meteen ja gezegd. Wie wil dat nou niet zijn, mascotte van ADO Den Haag?”

Hij wel dus en je hoeft geen Ome Willem te zijn om te ontdekken dat Michael ook zonder ooievaarspak een grote kindervriend is. „Ik heb altijd iets gehad met kinderen. De nichtjes van mijn zus zijn ook gek van me.”

Hij deelde al programmablaadjes uit bij het stadion. ADO Den Haag zat al vroeg in zijn hart. „Mijn vader is steward, twee tantes ook. Mijn moeder zit aan de kassa. En ik ga altijd naar de wedstrijden van ADO Den Haag. Ik heb negen jaar geen wedstrijd gemist.”

Michael zit aan een bureau, tweehoog in het stadion van ADO Den Haag. De Hagenaar rijgt de woorden vlot en in sappig Haags aaneen. Onderwijl vouwt hij de vingers in elkaar. De wedstrijdspanning neemt toe. Tja, hoe word je dat, mascotte. „Een jaar of zes geleden moesten er televisieopnamen worden gemaakt voor een reclamespotje van Amstel. Met alle mascottes van de voetbalclubs. Het was in juni op een doordeweekse dag. Eerst bij Quick Boys, later bij FC Utrecht. Die andere jongen kon niet, of had geen trek. Vroegen ze mij. Ik ging wel. Ik vond het wel leuk juist.”

Of hij het wilde blijven doen. Wilde hij wel. In het Zuiderpark was het nóg leuker, zegt hij. „De sfeer. Die was super daar. Zeker als het vol zat. Kreeg’ie kippenvel. Eén van de eerste keren dat ik Storky was, liep ik achter de West-tribune naar het Kids Vak. In pak, maar zonder ooievaarskop. Riep een agent tegen me: zo, jongen ben je gepromoveerd. Ja, zei ik, hiervoor was ik politieagent.”

Verhalen, hij heeft er genoeg. Maar we moeten nu toch echt naar de kleedkamer voor de Grote Metamorfose. „Kom,” zegt hij op een toon alsof we naar een geheime plek gaan. Hij zet de pas erin door de luxe gangen van het ADO Den Haag stadion waar het hoogpolige tapijt zijn forse stappen dempt. Plotseling houdt Michael in bij een deur. Hij legt de hand op de kruk, kruipt ineen en duwt zijn oor tegen de deur. Toch een geheime plek? Op fluistertoon: „Ik liep eens per ongeluk de kleedkamer van de Cheerleaders binnen. Gillende meiden, jongen!”

De meiden zitten nu elders. Het kleedlokaal is leeg en stil. Zijn spullen liggen klaar. Flinke schoenen. Kisten lijken het. Een oranje broek die ook een vacht zou kunnen zijn. Een kort groen ADO Den Haag-broekje, die daar overheen moet. En een shirt met handen als veren, of andersom. Met de naam op de rug: Storky. „Mijn kettinkje doe ik meestal uit. Soms trek je dit pak zo lastig uit. Dan gaat het kettinkje mee. Zonde, man.”

Michael, in het dagelijks leven verhuizer bij Van der Velde ’t Veentje, schiet soepel in de oranje vacht met de twee pijpen en trekt de korte broek er met kracht overheen. Het shirt, dat is wurmen. „Zit’ie goed zo?” vraagt hij na enkele minuten worstelen. „Tsjonge, ik begin nu al te zweten. Effe een slokkie water.”

Michael -bijna Storky- zet de mond aan een fles. Nu de kop, wát een joekel. Hij laat ook de binnenkant zien. Een helm. „Wat dacht je, het moet wel vastzitten allemaal. Anders trek je ’m zo van mijn hoofd. Wordt wel eens geprobeerd, hoor.”

Daar staat’ ie dan in deze lege kleedkamer in vol ornaat: Storky, de knuffelooievaar van ADO Den Haag. Kan hij wel zien eigenlijk? „Jaja, door mijn snavel. Kijk maar!” Hij vouwt zijn bek met de handen open en gluurt naar buiten. Kunnen ze hem wel horen? Lacht: „Heb jij wel eens een ooievaar horen praten? Nee, hè. Doe ik dus ook niet.”

Nee, zijn gezicht mag niet op de foto. Storky is Storky, Michael is Michael. Op de gang buiten de kleedkamer botst hij bijna op Chris Kum. Die pakt de kop van zijn hoofd en zet ’m op de zijne. Prima idee om die spitsen af te schrikken. Na een high five -er zullen nog vele volgen- gaan we eerst nog even naar de ADO Kids, de jochies die aan de hand van de spelers het veld opkomen. Hier worden de eerste foto’s genomen. Hier klinkt ook als eerste ‘Storky, Storky’. Ook dat zal straks erg vaak worden geroepen.

Voordat de wedstrijd begint, maakt Storky namelijk een rondje door het stadion. Voor de foto’s of een knuffel met de kinderen. Overal is het ‘Storky, Storky’. „Weet je, sommigen weten niet eens dat ik een ooievaar ben. Word gans genoemd, of duif, of zelfs reiger,” lacht de Hagenaar,

Op Midden-Noord begeeft hij zich op vertrouwd terrein. Ook hier wordt hij hartelijk begroet, al is er ook een graai naar het kruis van de ooievaar. Als hij dan even de kop in knakpositie zet en zijn eigen markante hoofd laat zien, klinkt het verbaasd maar enthousiast: „Hey joh, het is Mikey!”

De fans, ze kennen Storky én ze kennen Michael. Sommige kennen ze allebei. Van ver af komt een klein meisje -genaamd Gwendolina- aangehold: „Storky, Storky,” roept zij. Hier doet hij het allemaal voor, glimlacht hij later.

In Vak R -het familievak- ontmoet Storky de clown Tjiko. De opgestoken duim wordt gevolgd door een omhelzing. „We kennen elkaar al vijf, zes jaar,” zegt Tjiko.

Als we terug zijn bij de hoofdtribune, glipt de vogel ook even de businessclub in. De bobo’s aan het diner glimlachen minzaam. Nu is het moment supreme aangebroken en gaat Storky het veld op, met twee ADO-kids aan de hand. Hij zwaait, en zwaait en enthousiasmeert het publiek. „Als ik dicht bij spelers van de tegenpartij sta, willen supporters nog wel eens roepen: pak die voetballer, Storky! Is wel lachen.”

Maar het gaat om de kinderen, en die doen mee. Ook vandaag. „Dat is heel gaaf om mee te maken,” glundert hij later als hij tussen de fans zelf staat. „Doe ik altijd. Als ik klaar ben op het veld, ga ik als een speer naar de overkant.”

’Mascotte, wie wil dat niet zijn?’
Door DENNIS JANSEN

DEN HAAG - Het is ruim twee uur voor de aftrap van ADO Den Haag als een jongeman met nonchalante tred het voetbalstadion binnen wandelt.

Sprieterig kapsel, oorringetje, witte Replay-sweater op spijkerbroek. Om de nek bungelt een gouden ooievaar. Een fan, zo lijkt het, zoals er in Den Haag dertien in een dozijn gaan.

Toch niet. Deze jongen gaat de komende twee uur in een ooievaar veranderen. Hij is Storky, de mascotte van ADO Den Haag. „Hoi, ik ben Michael,” zegt hij, met uitgestrekte hand. „Sorry dat ik wat later ben. Ik moest voetballen. Ik speel in een vriendenteam bij SVC’08. Verloren van VUC met 4-1. Nou ja, we konden toch geen kampioen meer worden.”

Michael, 21 jaar, gunt ons de komende uren een blik in de wereld van een mascotte. „Toen ik werd gevraagd om mascotte te worden, heb ik meteen ja gezegd. Wie wil dat nou niet zijn, mascotte van ADO Den Haag?”

Hij wel dus en je hoeft geen Ome Willem te zijn om te ontdekken dat Michael ook zonder ooievaarspak een grote kindervriend is. „Ik heb altijd iets gehad met kinderen. De nichtjes van mijn zus zijn ook gek van me.”

Hij deelde al programmablaadjes uit bij het stadion. ADO Den Haag zat al vroeg in zijn hart. „Mijn vader is steward, twee tantes ook. Mijn moeder zit aan de kassa. En ik ga altijd naar de wedstrijden van ADO Den Haag. Ik heb negen jaar geen wedstrijd gemist.”

Michael zit aan een bureau, tweehoog in het stadion van ADO Den Haag. De Hagenaar rijgt de woorden vlot en in sappig Haags aaneen. Onderwijl vouwt hij de vingers in elkaar. De wedstrijdspanning neemt toe. Tja, hoe word je dat, mascotte. „Een jaar of zes geleden moesten er televisieopnamen worden gemaakt voor een reclamespotje van Amstel. Met alle mascottes van de voetbalclubs. Het was in juni op een doordeweekse dag. Eerst bij Quick Boys, later bij FC Utrecht. Die andere jongen kon niet, of had geen trek. Vroegen ze mij. Ik ging wel. Ik vond het wel leuk juist.”

Of hij het wilde blijven doen. Wilde hij wel. In het Zuiderpark was het nóg leuker, zegt hij. „De sfeer. Die was super daar. Zeker als het vol zat. Kreeg’ie kippenvel. Eén van de eerste keren dat ik Storky was, liep ik achter de West-tribune naar het Kids Vak. In pak, maar zonder ooievaarskop. Riep een agent tegen me: zo, jongen ben je gepromoveerd. Ja, zei ik, hiervoor was ik politieagent.”

Verhalen, hij heeft er genoeg. Maar we moeten nu toch echt naar de kleedkamer voor de Grote Metamorfose. „Kom,” zegt hij op een toon alsof we naar een geheime plek gaan. Hij zet de pas erin door de luxe gangen van het ADO Den Haag stadion waar het hoogpolige tapijt zijn forse stappen dempt. Plotseling houdt Michael in bij een deur. Hij legt de hand op de kruk, kruipt ineen en duwt zijn oor tegen de deur. Toch een geheime plek? Op fluistertoon: „Ik liep eens per ongeluk de kleedkamer van de Cheerleaders binnen. Gillende meiden, jongen!”

De meiden zitten nu elders. Het kleedlokaal is leeg en stil. Zijn spullen liggen klaar. Flinke schoenen. Kisten lijken het. Een oranje broek die ook een vacht zou kunnen zijn. Een kort groen ADO Den Haag-broekje, die daar overheen moet. En een shirt met handen als veren, of andersom. Met de naam op de rug: Storky. „Mijn kettinkje doe ik meestal uit. Soms trek je dit pak zo lastig uit. Dan gaat het kettinkje mee. Zonde, man.”

Michael, in het dagelijks leven verhuizer bij Van der Velde ’t Veentje, schiet soepel in de oranje vacht met de twee pijpen en trekt de korte broek er met kracht overheen. Het shirt, dat is wurmen. „Zit’ie goed zo?” vraagt hij na enkele minuten worstelen. „Tsjonge, ik begin nu al te zweten. Effe een slokkie water.”

Michael -bijna Storky- zet de mond aan een fles. Nu de kop, wát een joekel. Hij laat ook de binnenkant zien. Een helm. „Wat dacht je, het moet wel vastzitten allemaal. Anders trek je ’m zo van mijn hoofd. Wordt wel eens geprobeerd, hoor.”

Daar staat’ ie dan in deze lege kleedkamer in vol ornaat: Storky, de knuffelooievaar van ADO Den Haag. Kan hij wel zien eigenlijk? „Jaja, door mijn snavel. Kijk maar!” Hij vouwt zijn bek met de handen open en gluurt naar buiten. Kunnen ze hem wel horen? Lacht: „Heb jij wel eens een ooievaar horen praten? Nee, hè. Doe ik dus ook niet.”

Nee, zijn gezicht mag niet op de foto. Storky is Storky, Michael is Michael. Op de gang buiten de kleedkamer botst hij bijna op Chris Kum. Die pakt de kop van zijn hoofd en zet ’m op de zijne. Prima idee om die spitsen af te schrikken. Na een high five -er zullen nog vele volgen- gaan we eerst nog even naar de ADO Kids, de jochies die aan de hand van de spelers het veld opkomen. Hier worden de eerste foto’s genomen. Hier klinkt ook als eerste ‘Storky, Storky’. Ook dat zal straks erg vaak worden geroepen.

Voordat de wedstrijd begint, maakt Storky namelijk een rondje door het stadion. Voor de foto’s of een knuffel met de kinderen. Overal is het ‘Storky, Storky’. „Weet je, sommigen weten niet eens dat ik een ooievaar ben. Word gans genoemd, of duif, of zelfs reiger,” lacht de Hagenaar,

Op Midden-Noord begeeft hij zich op vertrouwd terrein. Ook hier wordt hij hartelijk begroet, al is er ook een graai naar het kruis van de ooievaar. Als hij dan even de kop in knakpositie zet en zijn eigen markante hoofd laat zien, klinkt het verbaasd maar enthousiast: „Hey joh, het is Mikey!”

De fans, ze kennen Storky én ze kennen Michael. Sommige kennen ze allebei. Van ver af komt een klein meisje -genaamd Gwendolina- aangehold: „Storky, Storky,” roept zij. Hier doet hij het allemaal voor, glimlacht hij later.

In Vak R -het familievak- ontmoet Storky de clown Tjiko. De opgestoken duim wordt gevolgd door een omhelzing. „We kennen elkaar al vijf, zes jaar,” zegt Tjiko.

Als we terug zijn bij de hoofdtribune, glipt de vogel ook even de businessclub in. De bobo’s aan het diner glimlachen minzaam. Nu is het moment supreme aangebroken en gaat Storky het veld op, met twee ADO-kids aan de hand. Hij zwaait, en zwaait en enthousiasmeert het publiek. „Als ik dicht bij spelers van de tegenpartij sta, willen supporters nog wel eens roepen: pak die voetballer, Storky! Is wel lachen.”

Maar het gaat om de kinderen, en die doen mee. Ook vandaag. „Dat is heel gaaf om mee te maken,” glundert hij later als hij tussen de fans zelf staat. „Doe ik altijd. Als ik klaar ben op het veld, ga ik als een speer naar de overkant.”

ad.nl

Kees schreef:

"Met de vlam in de pijp". En wegenwacht gebeld?

Snel een nieuwe kopen bij een van onze sponsors..

met 2 gratis seizoenskaarten erbij!?ik heb jammer genoeg geen geld voor een nieuwe!!maar misschien heeft iemand nog iets leuks voor weinig!als het maar geen renault is!en misschien krijg ik nog wat terug voor deze!!

Gesprekken FC Groningen en Lovre `zitten vast`
13 mei 2009


De gesprekken tussen FC Groningen en Goran Lovre over een nieuwe contract verlopen niet bepaald soepel. De club wil de tot 2010 lopende verbintenis van de middenvelder graag verlengen, maar dicht bij een akkoord zijn beide partijen niet.


Technisch manager Henk Veldmate van FC Groningen geeft in Voetbal International toe dat de gesprekken `vastzitten`. "In januari hebben we al een keer rond de tafel gezeten, afgelopen donderdag was een tweede gesprek. Maar zijn vraag en ons aanbod liggen op dit moment nog te ver uit elkaar. Dan moet je niet geforceerd willen blijven praten. Daarom hebben we de onderhandelingen voorlopig geparkeerd."

Overigens liet Veldmate ook weten dat zijn club zich komende zomer, als een leegloop uitblijft, vrij koest zal houden op de transfermarkt. "De enige positie die echt nog opgevuld moet worden, is die van linkermiddenvelder. Evgeniy Levchenko laat daar een gat achter. Onze voorkeur gaat uit naar een Nederlander, maar mocht dat niet lukken, dan kijken we over de grens", aldus de directeur van de Groningers.

misschien een mogelijke optie? of is het middenveld al breed genoeg? of niet haalbaar?

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Law, Marcelvld, kojak1, Ceessie, Aad, Alle ballen op Jort, wiegah070, Joost70, Haraldberg1, Rob2002, Twa en 207 gasten.

Bekijk de topshouts