Welkom in de shoutbox, gast
Tag: penalty
Gustav
Ik ben een Wetzel fan en durf echt wel mijn zegje te doen, kon dit niet eerder omdat ik simpelweg neit thuis was. Ik kom thuis kijk naar de reactie op eredivisie live en heb t uitgezet. Kom op zeg tuurlijk is het schandalig, en hij wou het veld breed krijgen met de wissels, m.i. zakte het helemaal in na de twee wissels.. Vond ook dat Hoogendorp schandalig inviel trouwens, zal hier wel weer het nodige commentaar opkrijgen want op the almachtige Rick mag er geen kritiek zijn. Ik ben een wetzelfan maar ik vind dat we vanavond hebben verloren door het wisselbeleid van Wetzel, en we hadden helemaal niet hoefen te verliezen, als Buys hem gewoon erin schiet 2-0, als de penalty gewoon wordt gegeven, of de gele kaart van de doorgebroken Verhoek gewoon de rode kaart is, maar dat is allemaal maar maar maar. Feit is dat het nu wel flink balen is, en er volgende week ontzettend druk op de ketel is. Dus ook Wetzelfans hebben best kritiek en houden niet hun mond.
0
|
Zondag 12 april 2009 om 01:28 uur |
ftd
iiii
.. schreef:
Ja en wat gebeurden er allemaal in die wedstrijd dan lampekap
- onterechte Roda kaart Rankovic
- Goal laten tellen terwijl we nog met een wissel bezig waren
Ja en wat gebeurden er allemaal in die wedstrijd dan lampekap
- onterechte Roda kaart Rankovic
- Goal laten tellen terwijl we nog met een wissel bezig waren
Na de rode kaart speelden we net zo goed en Blom was zo genadigd om geen penalty te geven aan Sparta terwijl (volgens mij) Kum de bal met zijn hand uit het goal sloeg, en dat moet zelf Blom gezien hebben.
Die wissel, och, we stonden er met 12 op het veld en de 11 die er in moesten staan stonden al op de positie die ze moesten, was gewoon vreselijk slecht gedekt.
Die wissel, och, we stonden er met 12 op het veld en de 11 die er in moesten staan stonden al op de positie die ze moesten, was gewoon vreselijk slecht gedekt.
0
|
Dinsdag 7 april 2009 om 19:49 uur |
Bogdan Milic, daar is'ie dan toch
DEN HAAG - Het schijnt dat Bogdan Milic bij ADO Den Haag meer verdient dan Jan Peter Balkenende bij de Staat der Nederlanden.
Zo belangrijk als de minister-president zal de Montenegrijn niet worden, maar met de beslissende treffer maandagvond in blessuretijd (2-1) tegen Haarlem zette hij Jong ADO Den Haag op het spoor van het kampioenschap in de reserve eerste divisie.
Om even bij vergelijkingen te blijven: waar het kabinet-Balkenende al aan zijn vierde hoofdstuk bezig is, moet het voorwoord van het boek Bogdan Milic nog geschreven worden. De nieuweling bij ADO Den Haag bivakkeert na ruim acht maanden nog altijd in de luwte. Voor een talent dat wil doorbreken een slecht teken.
Ineens was hij er, in de zomer van 2008. Zijn aanwezigheid op het terrein van Laakkwartier waar ADO Den Haag oefende tegen Telstar viel op: Milic bleek een boomlange kerel, overgekomen van de Balkan. De Montenegrijn had indruk gemaakt op André Wetzel die de spits na dat bewuste oefenduel en wat trainingen vastlegde tot 2012.
En toen? Toen werd het stil rond de Balkanreus. Milic moest wennen, aan het niveau en zijn nieuwe omgeving, in willekeurige volgorde. "De overgang was groot van Montenegro naar Den Haag. Van een omgeving die vertrouwd was, waar ik iedereen kende, naar een grote stad waar ik niemand kende. En ook de taal moest ik leren. Die eerste twee maanden waren best eenzaam, ja," bekende Milic gisteravond na het duel van Jong ADO Den Haag dat twee wedstrijden voor het einde een voorschot heeft genomen op de titel. De Haagse beloften versloegen Haarlem en zagen concurrenten Heracles en FC Volendam verrassend verliezen. Een punt heeft de ploeg van Henk Fräser nog nodig om het vorig jaar verloren gegane terrein - de reserve eredivisie- te heroveren.
Bogdan Milic wil daar dan liever niet meer zijn, in de reserve eerste divisie. De Oost-Europeaan is naar Den Haag gekomen om te slagen in de échte eredivisie. "Ik heb moeten wennen aan het niveau van het eerste. Het tempo, de kracht. Maar ik weet dat ik geduld moet hebben."
Geduld met spitsen hebben voetbalclubs doorgaans niet, zeker niet ADO waar het zestienmetergebied gerust een kerkhof van spitsen mag worden genoemd. Vraag het Geert den Ouden, Mark de Vries, Rick Hoogendorp, Hans van de Haar of, recent, Fabio Caracciolo.
Bogdan Milic, hij viel alleen nog maar in. "Hij heeft moeite met het niveau," stelde Wetzel in november vast. Zeven invalbeurten leverden hem in totaal niet eens anderhalve wedstrijd op, 126 minuten. "En die keer dát ik zou starten in de basis, FC Twente-thuis voor de beker, regende het zo hard dat het veld was afgekeurd," liet Milic een flauwe glimlach om de mondhoek sluipen. De concurrentie is fiks met Caracciolo, Hoogendorp en sinds de winter Powel. Wetzel ziet bovendien in Knopper en Immers ook aanvallers. En voor volgend seizoen is Raily Ignacio, de topscorer van de hoofdklasse, vastgelegd.
"Of ik druk voel? Nou ja, ik weet dat het volgend seizoen moet gebeuren," zei de nu 21-jarige aanvaller die tegen Haarlem een flets optreden alsnog kleur gaf door de 2-1. Het was een penalty waaruit hij scoorde. Die strafschop had hij zelf verdiend toen Mike de Geer een fraaie dieptepass verzond, de spits met zevenmijlsstappen het strafschopgebied binnen banjerde en daar aan zijn shirt werd getrokken. Het uitgekiende rollertje dat hij vanaf elf meter plaatste, bleek voldoende voor de winst die op basis van de tweede helft verdiend was.
Robin Faber had de achterstand die ADO voor rust had opgelopen, na de pauze tenietgedaan. Extra smet op de nederlaag van de Noord-Hollanders waren de rode kaarten voor Ferdi Sonmez, die in de jeugd van ADO speelde, en Mohammed Zouzou (twee keer geel).
Zo belangrijk als de minister-president zal de Montenegrijn niet worden, maar met de beslissende treffer maandagvond in blessuretijd (2-1) tegen Haarlem zette hij Jong ADO Den Haag op het spoor van het kampioenschap in de reserve eerste divisie.
Om even bij vergelijkingen te blijven: waar het kabinet-Balkenende al aan zijn vierde hoofdstuk bezig is, moet het voorwoord van het boek Bogdan Milic nog geschreven worden. De nieuweling bij ADO Den Haag bivakkeert na ruim acht maanden nog altijd in de luwte. Voor een talent dat wil doorbreken een slecht teken.
Ineens was hij er, in de zomer van 2008. Zijn aanwezigheid op het terrein van Laakkwartier waar ADO Den Haag oefende tegen Telstar viel op: Milic bleek een boomlange kerel, overgekomen van de Balkan. De Montenegrijn had indruk gemaakt op André Wetzel die de spits na dat bewuste oefenduel en wat trainingen vastlegde tot 2012.
En toen? Toen werd het stil rond de Balkanreus. Milic moest wennen, aan het niveau en zijn nieuwe omgeving, in willekeurige volgorde. "De overgang was groot van Montenegro naar Den Haag. Van een omgeving die vertrouwd was, waar ik iedereen kende, naar een grote stad waar ik niemand kende. En ook de taal moest ik leren. Die eerste twee maanden waren best eenzaam, ja," bekende Milic gisteravond na het duel van Jong ADO Den Haag dat twee wedstrijden voor het einde een voorschot heeft genomen op de titel. De Haagse beloften versloegen Haarlem en zagen concurrenten Heracles en FC Volendam verrassend verliezen. Een punt heeft de ploeg van Henk Fräser nog nodig om het vorig jaar verloren gegane terrein - de reserve eredivisie- te heroveren.
Bogdan Milic wil daar dan liever niet meer zijn, in de reserve eerste divisie. De Oost-Europeaan is naar Den Haag gekomen om te slagen in de échte eredivisie. "Ik heb moeten wennen aan het niveau van het eerste. Het tempo, de kracht. Maar ik weet dat ik geduld moet hebben."
Geduld met spitsen hebben voetbalclubs doorgaans niet, zeker niet ADO waar het zestienmetergebied gerust een kerkhof van spitsen mag worden genoemd. Vraag het Geert den Ouden, Mark de Vries, Rick Hoogendorp, Hans van de Haar of, recent, Fabio Caracciolo.
Bogdan Milic, hij viel alleen nog maar in. "Hij heeft moeite met het niveau," stelde Wetzel in november vast. Zeven invalbeurten leverden hem in totaal niet eens anderhalve wedstrijd op, 126 minuten. "En die keer dát ik zou starten in de basis, FC Twente-thuis voor de beker, regende het zo hard dat het veld was afgekeurd," liet Milic een flauwe glimlach om de mondhoek sluipen. De concurrentie is fiks met Caracciolo, Hoogendorp en sinds de winter Powel. Wetzel ziet bovendien in Knopper en Immers ook aanvallers. En voor volgend seizoen is Raily Ignacio, de topscorer van de hoofdklasse, vastgelegd.
"Of ik druk voel? Nou ja, ik weet dat het volgend seizoen moet gebeuren," zei de nu 21-jarige aanvaller die tegen Haarlem een flets optreden alsnog kleur gaf door de 2-1. Het was een penalty waaruit hij scoorde. Die strafschop had hij zelf verdiend toen Mike de Geer een fraaie dieptepass verzond, de spits met zevenmijlsstappen het strafschopgebied binnen banjerde en daar aan zijn shirt werd getrokken. Het uitgekiende rollertje dat hij vanaf elf meter plaatste, bleek voldoende voor de winst die op basis van de tweede helft verdiend was.
Robin Faber had de achterstand die ADO voor rust had opgelopen, na de pauze tenietgedaan. Extra smet op de nederlaag van de Noord-Hollanders waren de rode kaarten voor Ferdi Sonmez, die in de jeugd van ADO speelde, en Mohammed Zouzou (twee keer geel).
0
|
Dinsdag 7 april 2009 om 09:06 uur |
Doet er niet toe!
kojak1 schreef:
ik bedoelde jou niet,maar iemand die zich mister x noemt en dat ben jij toch niet.
ik bedoelde jou niet,maar iemand die zich mister x noemt en dat ben jij toch niet.
Sorry Kojak1, maar de laatste tijd voel ik mezelf nogal aangevallen op dit Forum.
Zoals al eerder hier vermeldt heeft jong
ADO Den Haag met 2-1 gewonnen van jong Haarlem.
Eerst 0-1 voor Haarlem na rust heeft Tim de Meersman de gelijkmaker gescoort en vlak voor het einde een benutte penalty van jawel Bogdan Milic!
Zoals al eerder hier vermeldt heeft jong
ADO Den Haag met 2-1 gewonnen van jong Haarlem.
Eerst 0-1 voor Haarlem na rust heeft Tim de Meersman de gelijkmaker gescoort en vlak voor het einde een benutte penalty van jawel Bogdan Milic!
0
|
Maandag 6 april 2009 om 21:09 uur |
Ikkuh
super fc denhaag
dirkie schreef:
Dikke Nederlaag, ik sprak iemand uit limboland die gasten zijn messcherp.
3-0 Roda 2 pingels.
Dikke Nederlaag, ik sprak iemand uit limboland die gasten zijn messcherp.
3-0 Roda 2 pingels.
ik zie niet in om te verliezen daar. of we moeten een dubieuze rooie kaart krijgen, of een penalty tegen. we pakken vandaag gewoon 3 punten. derijck 1x, buijs 1x en horvath 1x. endan mag roda er van mij ook 1 score. ik wens iedereen alvast een prettige wedstrijd
0
|
Zondag 22 maart 2009 om 10:34 uur |
Rico
Ranko schreef:
`Ranko`, de laatste; ; der Mohikanen
Door DENNIS JANSEN
DEN HAAG - Een jaar geleden was Aleksandar Rankovic eruit: hij zou terugkeren naar Belgrado.
Zijn toekomst lag in Servië. Rankovic zat op de tribune bij ADO Den Haag, in de eerste divisie nog wel, en zijn contract liep af. "Ik had eigenlijk al afscheid genomen van ADO Den Haag."
Toen de Serviër in de nacompetitie schitterde, ADO Den Haag prompt promoveerde en de nieuwe trainer André Wetzel vervolgens aan de lijn hing, liep alles anders. Rankovic tekende bij en werd zelfs aanvoerder in Den Haag.
Van de huidige selectie is Rankovic de langst spelende voetballer in Den Haag. Neem de opstelling tegen Sparta op de laatste speeldag van het seizoen 2005-2006. Drobný, Gibbs, El-Akchaoui, Jungschläger, De Graaf, Bodde, Stroeve, Mols en Kolkka, ze zijn allemaal weg. `Ranko` is er nog. De laatste der Mohikanen.
Hij zou een boek kunnen schrijven over zijn periode sinds zijn entree in 2005. Bij deze alvast een voorproefje in vier hoofdstukken.
SEIZOEN 2005-2006
Aleksandar Rankovic: "Mijn eerste jaar in Den Haag was echt heel mooi. We hadden een geweldige groep met jongens als Van der Leegte, El-Akchaoui, Saeijs, Rzasa, Den Ouden, De Graaf, Saeijs en Grujic. We hadden zo`n goede groep, dat we misschien hoger hadden kunnen eindigen dan onze vijftiende plaats. Grujic was dé man in de groep, de grote papa voor iedereen. Ik herinner me de uit-wedstrijd bij FC Twente. Was de oude club van Spira Grujic. Hij was daar een halfgod. Toen Spira in de tweede helft warm ging lopen, kreeg hij een staande ovatie in het stadion. Frans Adelaar had nog een wissel over, maar hij liet hem helaas niet invallen."
SEIZOEN 2006-2007
"Eigenlijk kón het met deze groep niet slechter, maar ja, de club heeft de spelers uiteindelijk stuk voor stuk laten vertrekken -De Graaf, El-Akchaoui, Den Ouden, Grujic, noem maar op. Daarmee werd het graf gegraven, want nu kwamen er anderen en werd het nooit een team. Hoewel de spelers ook in dat jaar kwaliteit genoeg hadden, is er nooit sprake geweest van een collectief. Dat is de reden geweest dat we uiteindelijk zijn gedegradeerd."
"Ja, en toen stonden de supporters ineens op het veld. Bizar, ja, maar iedereen zag dat aankomen, ook het bestuur. Niemand deed iets. We hadden, geloof ik, negen keer achter elkaar verloren. Het bestuur had allang moeten ingrijpen. Frans Adelaar ging weg en Lex Schoenmaker nam het over. Een lieve man, maar daar had een type Vloet moeten staan."
"Schoenmaker riep mij trouwens na twee weken bij zich. Of ik niet wilde uitzien naar een andere club voor de tweede helft van het seizoen. Ik zei dat ik wilde knokken voor mijn plekje. Uiteindelijk kwam ik er toch weer in. Degradatie zat er wekenlang aan te komen, maar wat je voelt op het moment als het eenmaal zo is, is niet voor te stellen. Een absoluut dieptepunt. Na die bewuste wedstrijd tegen Roda JC zag ik spelers huilend het veld aflopen. Ik begreep dat wel, maar had ook gezegd dat iedereen dit zich vooraf had moeten realiseren. Misschien hadden sommigen hun emoties wat eerder moeten tonen."
SEIZOEN 2007-2008
"Eerste divisie. Dieper konden we niet zinken. We moesten enorm wennen aan het voetbal in de eerste divisie. Daar was geen logica in te ontdekken. Het was rennen en vliegen. Daarbij waren wij torenhoog favoriet voor de titel en gingen alle tegenstanders tegen ons tot het gaatje. De resultaten waren niet best en daar kwam de financiële ellende nog eens overheen. Hoewel Wiljan Vloet ons probeerde af te schermen voor de boze buitenwereld, kregen we genoeg mee. Het woordje `failliet` viel regelmatig. In het begin speelde ik vrijwel alles, maar na de winterstop veranderde dat en kwam ik regelmatig op de bank. Wiljan Vloet vond mij een eredivisiespeler. Daar kun je verschillend over denken. We hebben daar altijd eerlijke gesprekken over gehad, maar tien wedstrijden voor het einde heb ik tegen Vloet gezegd: je kunt beter jonge spelers op de bank zetten die alvast kunnen wennen aan het niveau, ook wat betreft de toekomst. Wat heeft het voor zin om mij twee minuten te laten invallen? Mijn contract liep af, ik zou toch te duur zijn voor nog een jaar."
"Vloet vroeg of hij een beroep op me kon doen in de nacompetitie. Dat gebeurde. Kort voor de tweede wedstrijd tegen RKC Waalwijk overleed mijn vader plotseling. Ik had een telefoontje gekregen dat het niet goed met hem ging en stond op het vliegveld van Belgrado toen hij stierf. Op de dag van de begrafenis speelde ADO de return tegen RKC. Toen bekend werd dat er een derde wedstrijd zou komen, stond mijn besluit vast: ik zou terugkeren naar Nederland, voor mijn vader en voor mezelf. Op het moment dat we tegen RKC het veld opkwamen, wist ik: deze wedstrijd gaan we niet verliezen. Als ik aan die promotiewedstrijd terugdenk, komen er zoveel gevoelens naar boven. Van het moment nadat Yuri Cornelisse die penalty had gemaakt, krijg ik kippenvel. Hij omhelsde me en zei: deze goal is voor jouw vader."
"Ik mis mijn vader nog elke dag. Hij was een grote voetballiefhebber, we belden vaak. Doe ik nu met mijn broer in Belgrado, soms wel drie keer per dag. Ja, ik heb een hoge telefoonrekening. Met mijn moeder gaat het ietsje beter. Ze heeft een paar maanden geleden ook haar vader verloren. 2008 was een donker jaar."
SEIZOEN 2008-2009
"Voor de nacompetitie had ik al afscheid genomen van ADO Den Haag. Ik zou terug gaan naar Belgrado om bij Rode Ster een contract te tekenen. Daar is Goran Bunjevcevic technisch directeur geworden. Na de promotie belde André Wetzel. Hij wilde me graag houden. We waren er zo uit."
"In Wales kreeg ik de aanvoerdersband. De trainer heeft daar niet zo heel veel tegen mij over gezegd. Waarom hij bij mij uitkwam? Ik denk omdat ik een bepaalde rust uitstraal, en vertrouwen. Ik geef alles in het veld, praat best veel en doe geen gekke dingen. Ik ben er wel trots op. Het is weer leuk bij ADO Den Haag. De tribunes zitten vol, dat is een fantastisch gezicht. We hebben een trainer die de rust bewaart. Ook toen we zeven keer op rij verloren, raakte niemand in paniek. De wisselvalligheid in de prestaties is normaal. We hebben een groep met oudere spelers, maar ook jongeren die nooit eredivisie hebben gespeeld. Het is een hechte groep zonder bijdehandjes. Je merkt dat de jongens niet voor zichzelf bezig zijn, maar voor elkaar. De laatste twee wedstrijden zie je dat er echt uitkomen. Als we zo doorgaan, moet handhaving geen probleem zijn.``
"Dat ik mijn contract met twee jaar heb verlengd, zie ik als een prijsje. Als de kers op de taart. Ik heb gevoel bij deze club en zal hier niet zomaar vertrekken. Als de club het wil, blijf ik na mijn actieve loopbaan bij ADO Den Haag, misschien wel als trainer. Nee, terugkeren naar Belgrado is op dit moment niet aan de orde. De kans is groot dat ik na mijn carrière in Nederland blijf."
`Ranko`, de laatste; ; der Mohikanen
Door DENNIS JANSEN
DEN HAAG - Een jaar geleden was Aleksandar Rankovic eruit: hij zou terugkeren naar Belgrado.
Zijn toekomst lag in Servië. Rankovic zat op de tribune bij ADO Den Haag, in de eerste divisie nog wel, en zijn contract liep af. "Ik had eigenlijk al afscheid genomen van ADO Den Haag."
Toen de Serviër in de nacompetitie schitterde, ADO Den Haag prompt promoveerde en de nieuwe trainer André Wetzel vervolgens aan de lijn hing, liep alles anders. Rankovic tekende bij en werd zelfs aanvoerder in Den Haag.
Van de huidige selectie is Rankovic de langst spelende voetballer in Den Haag. Neem de opstelling tegen Sparta op de laatste speeldag van het seizoen 2005-2006. Drobný, Gibbs, El-Akchaoui, Jungschläger, De Graaf, Bodde, Stroeve, Mols en Kolkka, ze zijn allemaal weg. `Ranko` is er nog. De laatste der Mohikanen.
Hij zou een boek kunnen schrijven over zijn periode sinds zijn entree in 2005. Bij deze alvast een voorproefje in vier hoofdstukken.
SEIZOEN 2005-2006
Aleksandar Rankovic: "Mijn eerste jaar in Den Haag was echt heel mooi. We hadden een geweldige groep met jongens als Van der Leegte, El-Akchaoui, Saeijs, Rzasa, Den Ouden, De Graaf, Saeijs en Grujic. We hadden zo`n goede groep, dat we misschien hoger hadden kunnen eindigen dan onze vijftiende plaats. Grujic was dé man in de groep, de grote papa voor iedereen. Ik herinner me de uit-wedstrijd bij FC Twente. Was de oude club van Spira Grujic. Hij was daar een halfgod. Toen Spira in de tweede helft warm ging lopen, kreeg hij een staande ovatie in het stadion. Frans Adelaar had nog een wissel over, maar hij liet hem helaas niet invallen."
SEIZOEN 2006-2007
"Eigenlijk kón het met deze groep niet slechter, maar ja, de club heeft de spelers uiteindelijk stuk voor stuk laten vertrekken -De Graaf, El-Akchaoui, Den Ouden, Grujic, noem maar op. Daarmee werd het graf gegraven, want nu kwamen er anderen en werd het nooit een team. Hoewel de spelers ook in dat jaar kwaliteit genoeg hadden, is er nooit sprake geweest van een collectief. Dat is de reden geweest dat we uiteindelijk zijn gedegradeerd."
"Ja, en toen stonden de supporters ineens op het veld. Bizar, ja, maar iedereen zag dat aankomen, ook het bestuur. Niemand deed iets. We hadden, geloof ik, negen keer achter elkaar verloren. Het bestuur had allang moeten ingrijpen. Frans Adelaar ging weg en Lex Schoenmaker nam het over. Een lieve man, maar daar had een type Vloet moeten staan."
"Schoenmaker riep mij trouwens na twee weken bij zich. Of ik niet wilde uitzien naar een andere club voor de tweede helft van het seizoen. Ik zei dat ik wilde knokken voor mijn plekje. Uiteindelijk kwam ik er toch weer in. Degradatie zat er wekenlang aan te komen, maar wat je voelt op het moment als het eenmaal zo is, is niet voor te stellen. Een absoluut dieptepunt. Na die bewuste wedstrijd tegen Roda JC zag ik spelers huilend het veld aflopen. Ik begreep dat wel, maar had ook gezegd dat iedereen dit zich vooraf had moeten realiseren. Misschien hadden sommigen hun emoties wat eerder moeten tonen."
SEIZOEN 2007-2008
"Eerste divisie. Dieper konden we niet zinken. We moesten enorm wennen aan het voetbal in de eerste divisie. Daar was geen logica in te ontdekken. Het was rennen en vliegen. Daarbij waren wij torenhoog favoriet voor de titel en gingen alle tegenstanders tegen ons tot het gaatje. De resultaten waren niet best en daar kwam de financiële ellende nog eens overheen. Hoewel Wiljan Vloet ons probeerde af te schermen voor de boze buitenwereld, kregen we genoeg mee. Het woordje `failliet` viel regelmatig. In het begin speelde ik vrijwel alles, maar na de winterstop veranderde dat en kwam ik regelmatig op de bank. Wiljan Vloet vond mij een eredivisiespeler. Daar kun je verschillend over denken. We hebben daar altijd eerlijke gesprekken over gehad, maar tien wedstrijden voor het einde heb ik tegen Vloet gezegd: je kunt beter jonge spelers op de bank zetten die alvast kunnen wennen aan het niveau, ook wat betreft de toekomst. Wat heeft het voor zin om mij twee minuten te laten invallen? Mijn contract liep af, ik zou toch te duur zijn voor nog een jaar."
"Vloet vroeg of hij een beroep op me kon doen in de nacompetitie. Dat gebeurde. Kort voor de tweede wedstrijd tegen RKC Waalwijk overleed mijn vader plotseling. Ik had een telefoontje gekregen dat het niet goed met hem ging en stond op het vliegveld van Belgrado toen hij stierf. Op de dag van de begrafenis speelde ADO de return tegen RKC. Toen bekend werd dat er een derde wedstrijd zou komen, stond mijn besluit vast: ik zou terugkeren naar Nederland, voor mijn vader en voor mezelf. Op het moment dat we tegen RKC het veld opkwamen, wist ik: deze wedstrijd gaan we niet verliezen. Als ik aan die promotiewedstrijd terugdenk, komen er zoveel gevoelens naar boven. Van het moment nadat Yuri Cornelisse die penalty had gemaakt, krijg ik kippenvel. Hij omhelsde me en zei: deze goal is voor jouw vader."
"Ik mis mijn vader nog elke dag. Hij was een grote voetballiefhebber, we belden vaak. Doe ik nu met mijn broer in Belgrado, soms wel drie keer per dag. Ja, ik heb een hoge telefoonrekening. Met mijn moeder gaat het ietsje beter. Ze heeft een paar maanden geleden ook haar vader verloren. 2008 was een donker jaar."
SEIZOEN 2008-2009
"Voor de nacompetitie had ik al afscheid genomen van ADO Den Haag. Ik zou terug gaan naar Belgrado om bij Rode Ster een contract te tekenen. Daar is Goran Bunjevcevic technisch directeur geworden. Na de promotie belde André Wetzel. Hij wilde me graag houden. We waren er zo uit."
"In Wales kreeg ik de aanvoerdersband. De trainer heeft daar niet zo heel veel tegen mij over gezegd. Waarom hij bij mij uitkwam? Ik denk omdat ik een bepaalde rust uitstraal, en vertrouwen. Ik geef alles in het veld, praat best veel en doe geen gekke dingen. Ik ben er wel trots op. Het is weer leuk bij ADO Den Haag. De tribunes zitten vol, dat is een fantastisch gezicht. We hebben een trainer die de rust bewaart. Ook toen we zeven keer op rij verloren, raakte niemand in paniek. De wisselvalligheid in de prestaties is normaal. We hebben een groep met oudere spelers, maar ook jongeren die nooit eredivisie hebben gespeeld. Het is een hechte groep zonder bijdehandjes. Je merkt dat de jongens niet voor zichzelf bezig zijn, maar voor elkaar. De laatste twee wedstrijden zie je dat er echt uitkomen. Als we zo doorgaan, moet handhaving geen probleem zijn.``
"Dat ik mijn contract met twee jaar heb verlengd, zie ik als een prijsje. Als de kers op de taart. Ik heb gevoel bij deze club en zal hier niet zomaar vertrekken. Als de club het wil, blijf ik na mijn actieve loopbaan bij ADO Den Haag, misschien wel als trainer. Nee, terugkeren naar Belgrado is op dit moment niet aan de orde. De kans is groot dat ik na mijn carrière in Nederland blijf."
prachtig stuk! het moment van die penalty van cornelisse kreeg ik zelf ook kippenvel! dat yuri dat tege ranko zei is gewoon mooi!
0
|
Zaterdag 21 maart 2009 om 14:15 uur |
Advertentie
Ranko
`Ranko`, de laatste; ; der Mohikanen
Door DENNIS JANSEN
DEN HAAG - Een jaar geleden was Aleksandar Rankovic eruit: hij zou terugkeren naar Belgrado.
Zijn toekomst lag in Servië. Rankovic zat op de tribune bij ADO Den Haag, in de eerste divisie nog wel, en zijn contract liep af. "Ik had eigenlijk al afscheid genomen van ADO Den Haag."
Toen de Serviër in de nacompetitie schitterde, ADO Den Haag prompt promoveerde en de nieuwe trainer André Wetzel vervolgens aan de lijn hing, liep alles anders. Rankovic tekende bij en werd zelfs aanvoerder in Den Haag.
Van de huidige selectie is Rankovic de langst spelende voetballer in Den Haag. Neem de opstelling tegen Sparta op de laatste speeldag van het seizoen 2005-2006. Drobný, Gibbs, El-Akchaoui, Jungschläger, De Graaf, Bodde, Stroeve, Mols en Kolkka, ze zijn allemaal weg. `Ranko` is er nog. De laatste der Mohikanen.
Hij zou een boek kunnen schrijven over zijn periode sinds zijn entree in 2005. Bij deze alvast een voorproefje in vier hoofdstukken.
SEIZOEN 2005-2006
Aleksandar Rankovic: "Mijn eerste jaar in Den Haag was echt heel mooi. We hadden een geweldige groep met jongens als Van der Leegte, El-Akchaoui, Saeijs, Rzasa, Den Ouden, De Graaf, Saeijs en Grujic. We hadden zo`n goede groep, dat we misschien hoger hadden kunnen eindigen dan onze vijftiende plaats. Grujic was dé man in de groep, de grote papa voor iedereen. Ik herinner me de uit-wedstrijd bij FC Twente. Was de oude club van Spira Grujic. Hij was daar een halfgod. Toen Spira in de tweede helft warm ging lopen, kreeg hij een staande ovatie in het stadion. Frans Adelaar had nog een wissel over, maar hij liet hem helaas niet invallen."
SEIZOEN 2006-2007
"Eigenlijk kón het met deze groep niet slechter, maar ja, de club heeft de spelers uiteindelijk stuk voor stuk laten vertrekken -De Graaf, El-Akchaoui, Den Ouden, Grujic, noem maar op. Daarmee werd het graf gegraven, want nu kwamen er anderen en werd het nooit een team. Hoewel de spelers ook in dat jaar kwaliteit genoeg hadden, is er nooit sprake geweest van een collectief. Dat is de reden geweest dat we uiteindelijk zijn gedegradeerd."
"Ja, en toen stonden de supporters ineens op het veld. Bizar, ja, maar iedereen zag dat aankomen, ook het bestuur. Niemand deed iets. We hadden, geloof ik, negen keer achter elkaar verloren. Het bestuur had allang moeten ingrijpen. Frans Adelaar ging weg en Lex Schoenmaker nam het over. Een lieve man, maar daar had een type Vloet moeten staan."
"Schoenmaker riep mij trouwens na twee weken bij zich. Of ik niet wilde uitzien naar een andere club voor de tweede helft van het seizoen. Ik zei dat ik wilde knokken voor mijn plekje. Uiteindelijk kwam ik er toch weer in. Degradatie zat er wekenlang aan te komen, maar wat je voelt op het moment als het eenmaal zo is, is niet voor te stellen. Een absoluut dieptepunt. Na die bewuste wedstrijd tegen Roda JC zag ik spelers huilend het veld aflopen. Ik begreep dat wel, maar had ook gezegd dat iedereen dit zich vooraf had moeten realiseren. Misschien hadden sommigen hun emoties wat eerder moeten tonen."
SEIZOEN 2007-2008
"Eerste divisie. Dieper konden we niet zinken. We moesten enorm wennen aan het voetbal in de eerste divisie. Daar was geen logica in te ontdekken. Het was rennen en vliegen. Daarbij waren wij torenhoog favoriet voor de titel en gingen alle tegenstanders tegen ons tot het gaatje. De resultaten waren niet best en daar kwam de financiële ellende nog eens overheen. Hoewel Wiljan Vloet ons probeerde af te schermen voor de boze buitenwereld, kregen we genoeg mee. Het woordje `failliet` viel regelmatig. In het begin speelde ik vrijwel alles, maar na de winterstop veranderde dat en kwam ik regelmatig op de bank. Wiljan Vloet vond mij een eredivisiespeler. Daar kun je verschillend over denken. We hebben daar altijd eerlijke gesprekken over gehad, maar tien wedstrijden voor het einde heb ik tegen Vloet gezegd: je kunt beter jonge spelers op de bank zetten die alvast kunnen wennen aan het niveau, ook wat betreft de toekomst. Wat heeft het voor zin om mij twee minuten te laten invallen? Mijn contract liep af, ik zou toch te duur zijn voor nog een jaar."
"Vloet vroeg of hij een beroep op me kon doen in de nacompetitie. Dat gebeurde. Kort voor de tweede wedstrijd tegen RKC Waalwijk overleed mijn vader plotseling. Ik had een telefoontje gekregen dat het niet goed met hem ging en stond op het vliegveld van Belgrado toen hij stierf. Op de dag van de begrafenis speelde ADO de return tegen RKC. Toen bekend werd dat er een derde wedstrijd zou komen, stond mijn besluit vast: ik zou terugkeren naar Nederland, voor mijn vader en voor mezelf. Op het moment dat we tegen RKC het veld opkwamen, wist ik: deze wedstrijd gaan we niet verliezen. Als ik aan die promotiewedstrijd terugdenk, komen er zoveel gevoelens naar boven. Van het moment nadat Yuri Cornelisse die penalty had gemaakt, krijg ik kippenvel. Hij omhelsde me en zei: deze goal is voor jouw vader."
"Ik mis mijn vader nog elke dag. Hij was een grote voetballiefhebber, we belden vaak. Doe ik nu met mijn broer in Belgrado, soms wel drie keer per dag. Ja, ik heb een hoge telefoonrekening. Met mijn moeder gaat het ietsje beter. Ze heeft een paar maanden geleden ook haar vader verloren. 2008 was een donker jaar."
SEIZOEN 2008-2009
"Voor de nacompetitie had ik al afscheid genomen van ADO Den Haag. Ik zou terug gaan naar Belgrado om bij Rode Ster een contract te tekenen. Daar is Goran Bunjevcevic technisch directeur geworden. Na de promotie belde André Wetzel. Hij wilde me graag houden. We waren er zo uit."
"In Wales kreeg ik de aanvoerdersband. De trainer heeft daar niet zo heel veel tegen mij over gezegd. Waarom hij bij mij uitkwam? Ik denk omdat ik een bepaalde rust uitstraal, en vertrouwen. Ik geef alles in het veld, praat best veel en doe geen gekke dingen. Ik ben er wel trots op. Het is weer leuk bij ADO Den Haag. De tribunes zitten vol, dat is een fantastisch gezicht. We hebben een trainer die de rust bewaart. Ook toen we zeven keer op rij verloren, raakte niemand in paniek. De wisselvalligheid in de prestaties is normaal. We hebben een groep met oudere spelers, maar ook jongeren die nooit eredivisie hebben gespeeld. Het is een hechte groep zonder bijdehandjes. Je merkt dat de jongens niet voor zichzelf bezig zijn, maar voor elkaar. De laatste twee wedstrijden zie je dat er echt uitkomen. Als we zo doorgaan, moet handhaving geen probleem zijn.``
"Dat ik mijn contract met twee jaar heb verlengd, zie ik als een prijsje. Als de kers op de taart. Ik heb gevoel bij deze club en zal hier niet zomaar vertrekken. Als de club het wil, blijf ik na mijn actieve loopbaan bij ADO Den Haag, misschien wel als trainer. Nee, terugkeren naar Belgrado is op dit moment niet aan de orde. De kans is groot dat ik na mijn carrière in Nederland blijf."
Door DENNIS JANSEN
DEN HAAG - Een jaar geleden was Aleksandar Rankovic eruit: hij zou terugkeren naar Belgrado.
Zijn toekomst lag in Servië. Rankovic zat op de tribune bij ADO Den Haag, in de eerste divisie nog wel, en zijn contract liep af. "Ik had eigenlijk al afscheid genomen van ADO Den Haag."
Toen de Serviër in de nacompetitie schitterde, ADO Den Haag prompt promoveerde en de nieuwe trainer André Wetzel vervolgens aan de lijn hing, liep alles anders. Rankovic tekende bij en werd zelfs aanvoerder in Den Haag.
Van de huidige selectie is Rankovic de langst spelende voetballer in Den Haag. Neem de opstelling tegen Sparta op de laatste speeldag van het seizoen 2005-2006. Drobný, Gibbs, El-Akchaoui, Jungschläger, De Graaf, Bodde, Stroeve, Mols en Kolkka, ze zijn allemaal weg. `Ranko` is er nog. De laatste der Mohikanen.
Hij zou een boek kunnen schrijven over zijn periode sinds zijn entree in 2005. Bij deze alvast een voorproefje in vier hoofdstukken.
SEIZOEN 2005-2006
Aleksandar Rankovic: "Mijn eerste jaar in Den Haag was echt heel mooi. We hadden een geweldige groep met jongens als Van der Leegte, El-Akchaoui, Saeijs, Rzasa, Den Ouden, De Graaf, Saeijs en Grujic. We hadden zo`n goede groep, dat we misschien hoger hadden kunnen eindigen dan onze vijftiende plaats. Grujic was dé man in de groep, de grote papa voor iedereen. Ik herinner me de uit-wedstrijd bij FC Twente. Was de oude club van Spira Grujic. Hij was daar een halfgod. Toen Spira in de tweede helft warm ging lopen, kreeg hij een staande ovatie in het stadion. Frans Adelaar had nog een wissel over, maar hij liet hem helaas niet invallen."
SEIZOEN 2006-2007
"Eigenlijk kón het met deze groep niet slechter, maar ja, de club heeft de spelers uiteindelijk stuk voor stuk laten vertrekken -De Graaf, El-Akchaoui, Den Ouden, Grujic, noem maar op. Daarmee werd het graf gegraven, want nu kwamen er anderen en werd het nooit een team. Hoewel de spelers ook in dat jaar kwaliteit genoeg hadden, is er nooit sprake geweest van een collectief. Dat is de reden geweest dat we uiteindelijk zijn gedegradeerd."
"Ja, en toen stonden de supporters ineens op het veld. Bizar, ja, maar iedereen zag dat aankomen, ook het bestuur. Niemand deed iets. We hadden, geloof ik, negen keer achter elkaar verloren. Het bestuur had allang moeten ingrijpen. Frans Adelaar ging weg en Lex Schoenmaker nam het over. Een lieve man, maar daar had een type Vloet moeten staan."
"Schoenmaker riep mij trouwens na twee weken bij zich. Of ik niet wilde uitzien naar een andere club voor de tweede helft van het seizoen. Ik zei dat ik wilde knokken voor mijn plekje. Uiteindelijk kwam ik er toch weer in. Degradatie zat er wekenlang aan te komen, maar wat je voelt op het moment als het eenmaal zo is, is niet voor te stellen. Een absoluut dieptepunt. Na die bewuste wedstrijd tegen Roda JC zag ik spelers huilend het veld aflopen. Ik begreep dat wel, maar had ook gezegd dat iedereen dit zich vooraf had moeten realiseren. Misschien hadden sommigen hun emoties wat eerder moeten tonen."
SEIZOEN 2007-2008
"Eerste divisie. Dieper konden we niet zinken. We moesten enorm wennen aan het voetbal in de eerste divisie. Daar was geen logica in te ontdekken. Het was rennen en vliegen. Daarbij waren wij torenhoog favoriet voor de titel en gingen alle tegenstanders tegen ons tot het gaatje. De resultaten waren niet best en daar kwam de financiële ellende nog eens overheen. Hoewel Wiljan Vloet ons probeerde af te schermen voor de boze buitenwereld, kregen we genoeg mee. Het woordje `failliet` viel regelmatig. In het begin speelde ik vrijwel alles, maar na de winterstop veranderde dat en kwam ik regelmatig op de bank. Wiljan Vloet vond mij een eredivisiespeler. Daar kun je verschillend over denken. We hebben daar altijd eerlijke gesprekken over gehad, maar tien wedstrijden voor het einde heb ik tegen Vloet gezegd: je kunt beter jonge spelers op de bank zetten die alvast kunnen wennen aan het niveau, ook wat betreft de toekomst. Wat heeft het voor zin om mij twee minuten te laten invallen? Mijn contract liep af, ik zou toch te duur zijn voor nog een jaar."
"Vloet vroeg of hij een beroep op me kon doen in de nacompetitie. Dat gebeurde. Kort voor de tweede wedstrijd tegen RKC Waalwijk overleed mijn vader plotseling. Ik had een telefoontje gekregen dat het niet goed met hem ging en stond op het vliegveld van Belgrado toen hij stierf. Op de dag van de begrafenis speelde ADO de return tegen RKC. Toen bekend werd dat er een derde wedstrijd zou komen, stond mijn besluit vast: ik zou terugkeren naar Nederland, voor mijn vader en voor mezelf. Op het moment dat we tegen RKC het veld opkwamen, wist ik: deze wedstrijd gaan we niet verliezen. Als ik aan die promotiewedstrijd terugdenk, komen er zoveel gevoelens naar boven. Van het moment nadat Yuri Cornelisse die penalty had gemaakt, krijg ik kippenvel. Hij omhelsde me en zei: deze goal is voor jouw vader."
"Ik mis mijn vader nog elke dag. Hij was een grote voetballiefhebber, we belden vaak. Doe ik nu met mijn broer in Belgrado, soms wel drie keer per dag. Ja, ik heb een hoge telefoonrekening. Met mijn moeder gaat het ietsje beter. Ze heeft een paar maanden geleden ook haar vader verloren. 2008 was een donker jaar."
SEIZOEN 2008-2009
"Voor de nacompetitie had ik al afscheid genomen van ADO Den Haag. Ik zou terug gaan naar Belgrado om bij Rode Ster een contract te tekenen. Daar is Goran Bunjevcevic technisch directeur geworden. Na de promotie belde André Wetzel. Hij wilde me graag houden. We waren er zo uit."
"In Wales kreeg ik de aanvoerdersband. De trainer heeft daar niet zo heel veel tegen mij over gezegd. Waarom hij bij mij uitkwam? Ik denk omdat ik een bepaalde rust uitstraal, en vertrouwen. Ik geef alles in het veld, praat best veel en doe geen gekke dingen. Ik ben er wel trots op. Het is weer leuk bij ADO Den Haag. De tribunes zitten vol, dat is een fantastisch gezicht. We hebben een trainer die de rust bewaart. Ook toen we zeven keer op rij verloren, raakte niemand in paniek. De wisselvalligheid in de prestaties is normaal. We hebben een groep met oudere spelers, maar ook jongeren die nooit eredivisie hebben gespeeld. Het is een hechte groep zonder bijdehandjes. Je merkt dat de jongens niet voor zichzelf bezig zijn, maar voor elkaar. De laatste twee wedstrijden zie je dat er echt uitkomen. Als we zo doorgaan, moet handhaving geen probleem zijn.``
"Dat ik mijn contract met twee jaar heb verlengd, zie ik als een prijsje. Als de kers op de taart. Ik heb gevoel bij deze club en zal hier niet zomaar vertrekken. Als de club het wil, blijf ik na mijn actieve loopbaan bij ADO Den Haag, misschien wel als trainer. Nee, terugkeren naar Belgrado is op dit moment niet aan de orde. De kans is groot dat ik na mijn carrière in Nederland blijf."
0
|
Zaterdag 21 maart 2009 om 01:41 uur |
Nu online
Dang3r, wiegah070 en 123 gasten.
Zoek in shoutbox
Spelersklassement
Laatste wedstrijd
Volgende wedstrijd
Advertentie
Keuken Kampioen Divisie
1 | Volendam + | 20 | - | 40 |
2 | Excelsior | 20 | - | 39 |
3 | FC Dordrecht | 20 | - | 36 |
4 | Den Bosch + | 20 | - | 33 |
5 | Graafschap | 20 | - | 32 |
6 | SC Cambuur | 20 | - | 32 |
7 | FC Emmen | 20 | - | 32 |
8 | ADO Den Haag | 20 | - | 31 |
9 | Helmond Sp. | 20 | - | 31 |
10 | Roda JC | 20 | - | 30 |
11 | Telstar | 20 | - | 26 |
12 | FC Eindhoven | 20 | - | 26 |
13 | MVV Maastr. | 20 | - | 23 |
14 | Jong AZ | 20 | - | 22 |
15 | TOP Oss | 20 | - | 22 |
16 | Jong Ajax | 20 | - | 21 |
17 | Jong PSV | 20 | - | 21 |
18 | VVV-Venlo | 20 | - | 16 |
19 | Jong Utrecht | 20 | - | 13 |
20 | Vitesse -27 | 20 | - | -8 |