Tag: voetballen

Toon alle shouts

Laten we hopen dat het proberen `blijven voetballen` zich de komende wedstrijden gaat uitbetalen. Want ik denk dat er een punt in had kunnen zitten vandaag. Ergens anders maar pakken.

barney0700 schreef:

Met het spel wat er zo nu en dan op de mat gelegd is en de vechtlust die ik heb gezien ben ik zeker tevreden ja. Dit is een wedstrijd waar we op kunnen bouwen.

Gaat steeds beter echter moeten de persoonlijke fouten er wel uit.want dan kan je nog zo leuk voetballen maar sta je aan het einde bij de laatste 3.

Tommy schreef:

het enige min puntje is de verdediging met de corners verder zeer zeer tevreden

Van deze inzet en het proberen te voetballen kan ik genieten.
We hebben achterin geen luchtmacht meer dus o.a. corners zijn standaard gevaarlijk. Ik vind Koopmans goed keepen, maar zijn organisatie laat te wensen over. Net als vorig seizoen al vaak niemand bij 2e paal zetten. Kost je vandaag de 1-1 en ook de niet te missen kans van Senesi.

Bourard te kort??
Wat een heerlijke speler is dat, kees de boer ook goed
Leuk voetbal 1ste helft liever zo onderuit dan alleen maar verdedigend voetballen

DHFC070 schreef:

Na 4 minuten al een schot op goal het moet niet gekker worden.
Goed voetballend begin maarja pas 5 minuten onderweg.

Wel positief dat ze in ieder geval durven te voetballen.

Tom, Lex en de heimwee naar ADO Den Haag

We doen iets nieuws op VI PRO. Op deze plek geen doorwrochte tactische analyse of diepgaand interview, maar een andere kijk op gebeurtenissen en personen in het betaalde voetbal. In de tweede aflevering aandacht voor de nalatenschap van twee Haagse iconen.

In een competitie die steeds meer terrein wordt van clubhoppers, waren Tom Beugelsdijk en Lex Immers aangename uitzonderingen. Jongens van de club en de stad, die niet in Den Haag speelden omdat daar het meeste geld te verdienen was, maar omdat het was wat ze het liefste deden.

In Zuid-Europa komt het nog regelmatig voor. Spelers die het leeuwendeel van hun carrière op één plek slijten, vergroeien met hun club en een natuurlijke verbinding met de supporters zijn. In Nederland zijn ze schaars. Mark van de Maarel is verknocht aan FC Utrecht, Wout Brama kon toch niet zonder FC Twente en Bram van Polen staat synoniem voor PEC Zwolle. Dan ben je er al zo’n beetje.

‘Schuim op die bekken, wij willen schuim op de bekken.’ Als het Haagse publiek zijn spelers aanspoorde, wisten Beugelsdijk en Immers wat hen te doen stond. Even gas geven, erin kleunen, keekie uitdelen. Energie in de wedstrijd brengen, de vonk met het publiek doen overslaan. Die wisselwerking zat namelijk al jaren in hen verankerd. Het enige verschil met vroeger was dat ze nu niet meer op de tribune stonden, maar op het veld.

Beugelsdijk liet in Duitsland een paar jaar geleden bakken met geld liggen, om thuis te kunnen komen. ‘Het was echt niet zo dat ik kapot ging van de heimwee’, zei hij eerder over zijn tijd bij FSV Frankfurt. ‘Maar elke keer dat ik Den Haag inreed, voelde ik me heerlijk. Als ik dan weer terug naar Duitsland moest, was het van: Oh jee, daar gaan we weer.’

Immers verscheurde een topcontract bij Club Brugge voor zijn rentree achter de duinen. Zelden was een speler zo gelukkig bij zijn presentatie als Immers in 2018 bij zijn terugkeer in Den Haag. Hij was weer waar hij hoorde, zijn familie keek stralend toe. De plannen waren duidelijk: een paar jaar voetballen, daarna als trainer verder. Immers zou oud worden bij ADO Den Haag.

Twee jaar geleden wilden we als VI graag een dubbelportret van Beugelsdijk en Immers maken. Een verhaal over ADO, Den Haag, thuiskomen en clubliefde. Bij een Haags koffiehuis zouden de foto’s geschoten worden. De twee waren enthousiast. De toenmalige perschef wat minder. Hij deed zijn beklag over het hoge ‘Midden Noord-gehalte’ van het verhaal. Een grand-café werd als alternatieve locatie naar voren geschoven. Het was een idee waar niemand zich in kon vinden, het plan viel in het water.

‘Als ik dan weer terug naar Duitsland moest, was het van: Oh jee, daar gaan we weer.’

Deze zomer moesten Tom en Lex allebei vertrekken. Wegbezuinigd, slachtoffers van de zoveelste frisse wind. Zakelijk zal het allemaal te beargumenteren zijn. Toch bloedt het geel-groene hart. Tom Beugelsdijk en Lex Immers zijn zo Haags als de ooievaar en Het Zuiderpark. Wettige erfgenamen in de lijn Lex Schoenmaker, Aad Kila en Michel Adam. Direct en eerlijk, uitgesproken en onafhankelijk. Tot het randje en soms erover.

Nee: ze waren geen hoogvliegers. Ja: ze deelden afgelopen seizoen in de malaise. Goedkoop zullen ze evenmin geweest zijn. Maar voetbal is geen kale rekensom. Het is ook gevoel, emotie en loyaliteit. Wie trekt onvoorwaardelijk de kar? Wie staat er op als het tegenzit? Hoe betrokken voelt een speler zich bij het lot van zijn club?

Beugelsdijk en Immers stonden met ADO Den Haag op, en gingen ermee naar bed. In hun plaats is een bont gezelschap huurlingen en broodvoetballers ingevlogen. Het is nog vroeg om te oordelen, maar veel beter lijkt het er allemaal niet op geworden.

Afgelopen weekend, tijdens de abominabele thuiswedstrijd tegen FC Groningen, zetten de Haagse fans in de slotfase een clandestien spreekkoortje in. Een ultieme poging om het vuurtje op te poken. Schuim op die bekken, wij willen schuim op de bekken. Op het veld gebeurde niets. Zelden voelde het Haagse kwartiertje zo leeg.

DEN HAAG - ‘Enfant terrible’ en ‘wonderkind’. Prachtige voetbaltermen in het verleden allebei van toepassing zijn geweest op de nieuwste aanwinst van ADO Den Haag: Ravel Morrison. De Engelsman tekende deze week een contract in Den Haag en moet de Haagse ploeg een creativiteitsboost geven. ‘Of hij start tegen Feyenoord? Hij heeft twee maanden niet gespeeld, maar zit wel bij de selectie’, erkent trainer Aleksandar Rankovic.

Morrison kwam in het verleden vaak in het nieuws vanwege niet-voetbalgerelateerde zaken. Maar als Rankovic de juiste snaar raakt, kan hij een smaakmaker worden. ‘Hij is een goede speler, zeker aan de bal. Hij speelt altijd vooruit en is echt een speler met kwaliteiten’, vervolgt Rankovic, die zegt te genieten van dergelijke spelers.

‘Hebben jullie de laatste documentaire over Michael Jordan gezien? Daar leer je ook Dennis Rodman kennen. In die documentaire zie je dat hij echt is. Ik houd van dat soort spelers. In deze sport heb je heel veel spelers die doen alsof ze echt zijn, maar zijn dat niet. Morrison is echt. Ik heb liever spelers die het verschil maken en waar ik af en toe een oogje dichtknijp, dan jongens die geen verschil maken maar nette jongens zijn.`

‘Comfortabel aan de bal’

‘Je kon op de eerste training gelijk zien dat die jongen kan voetballen. Hij is een comfortabel aan de bal. Ik vind wel dat je moet oppassen met dit soort dingen. Om direct te zeggen dat hij een fantastische speler is, dat vind ik lastig. Hij neemt een brok aan ervaring met zich mee, dat is iets wat wij nu missen. Je ziet aan alles dat hij kwaliteiten heeft, maar de puzzelstukjes moeten wel passen en in elkaar vallen, dat zullen we de komende weken gaan zien.’

Vermoedelijke opstelling

En dan dit weekend: `Ik ga niet veel veranderen. Ik had Elmkies en Philipp in gedachten om te laten starten, alleen ga ze het waarschijnlijk niet halen’, vertelt Rankovic over de wedstrijd tegen Feyenoord. ‘Met de jongens die ik nu tot mijn beschikking heb, kan ik het systeem spelen dat ik wil: 4-3-3. Alleen kan niet iedereen dat conditioneel al aan. Met sommige moet ik voorzichtig zijn, bijvoorbeeld Morrison. Hij heeft twee maanden niet gespeeld. Waarschijnlijk zit hij wel bij de selectie.’

Vermoedelijk keert Samy Bourard terug in de basisopstelling. Vicente Besuijen en Bilal Ould Chikh nemen weer plaats op de reservebank. Uit de laatste training op zaterdag zal moeten blijken of Philippe kan starten aan de buitenkant. Tijdens de persconferentie op vrijdag was dat nog niet het geval.

Zonder vader opgegroeide Morrison voetbalt nu voor familie AD

RAVEL MORRISON SPEELDE VOOR WEST HAM UNITED IN DE PREMIER LEAGUE, MAAR BRAK ER NOOIT DOOR. FOTO AFP

Ravel Morrison speelde ooit met Paul Pogba en Jesse Lingard op één middenveld. Nu staat hij onder contract bij ADO Den Haag. Hij is openhartig over waarom zijn carrière niet langs het gedroomde pad liep.

MARIJN ABBBENHUIJS

Tijdens het laatste half uur van zijn eerste training als speler van ADO Den Haag is het voor de spelers in de gele hesjes al snel duidelijk naar wie de bal moet. Niet omdat hij daar zo luidkeels om vraagt, maar omdat hij voortdurend aanspeelbaar is en met zijn passes, schoten en dribbels steeds iets creëert.

Ploeggenoot Ricardo Kishna, die nog apart traint, bekijkt het vanaf de zijlijn met een grijns. Hij hoeft niets te zeggen over de middenvelder met wie hij bij Lazio al eens samenspeelde. Ravel Morrison zien voetballen, is veelzeggend genoeg.

Toch zijn het voornamelijk woorden die de carrière van de 27-jarige Engelse Jamaicaan typeren. Niet van hemzelf, maar van grote namen uit de historie van Manchester United, de club waar Morrison opgroeide. Hij zou één van de besten hebben kunnen worden, maar kon het nooit waarmaken.

,,Die verwachtingen", verzucht hij. ,,Als ik iets heb geleerd in mijn carrière is het dat voetbal is gebaseerd op meningen. Maar ik wil me niet met meningen bezighouden. Ik wil spelen, happy zijn."

Lifestyle

Hij speelde in de jeugd van Manchester United samen met Paul Pogba en Jesse Lingard. En Morrison werd gezien als de meest talentvolle speler op dat middenveld. Maar waar Pogba en Lingard doorbraken, bleef de ontwikkeling van Morrison achter. ,,Ik denk niet na over waarom ik niet zo goed ben geworden als zij", is hij duidelijk. ,,Iedereen heeft een andere lifestyle. Bij mij is het niet gegaan zoals gedroomd, maar toch ben ik gelukkig. Ik voetbal en kan mijn familie daarmee onderhouden. Dat is voor mij het belangrijkst."

Zijn omgeving wordt in de Engeland vaak genoemd als de hoofdreden van het feit dat hij geen wereldster is geworden. Hij ontkent het zelf niet. ,,Mijn achtergrond heeft invloed op mijn carrière gehad. Ik ben opgegroeid zonder vader. Mijn moeder heeft altijd heel hard moeten werken, als alleenstaande moeder. Voor mij en mijn twee jongere broers. De enige die haar daarbij heeft geholpen, is mijn oma. Het is moeilijk geweest, maar mijn familie zal altijd het allerbelangrijkste zijn voor mij. Voor mijn moeder en oma zal ik mijn hele leven klaarstaan."

In die zin heeft het feit dat hij nu buiten Engeland voetbalt twee kanten, al ziet hij zelf alleen de voordelen. ,,Ik vind het niet erg om weg te zijn uit Engeland", zegt hij. ,,Ik heb hier in Nederland geen afleidingen. Ik heb alleen het voetbal om me op te focussen. Dat is wat ik nodig heb."

Het is ook niet de eerste keer dat hij zijn thuisland verlaat. Morrison speelde eerder al bij Lazio in Italië, bij Atlas in Mexico en bij Östersunds in Zweden. ,,In het buitenland spelen, is een mooie ervaring. Hoeveel mensen krijgen de kans om de wereld rond te reizen en in andere landen te wonen? Die kans zou ik niet hebben gekregen als ik niet had gevoetbald."

Juiste plek

Maar Manchester blijft zijn thuis. ,,Het is fijn dat Den Haag niet ver weg is. Wat dat betreft ben ik nu op de juiste plek. Hier kan ik genieten van het leven en van het voetbal. Hopelijk zien de mensen mij vaak met een lach op mijn gezicht. Ik wil wedstrijden spelen, goals maken, assists geven en de jongere spelers helpen met de ervaring die ik nu heb."

Dat wil hij overigens niet doen door zich heel nadrukkelijk te laten horen. ,,Ik ben geen luid persoon", benadrukt hij. Morrison hoopt dat zijn spel dit keer veelzeggend genoeg

LeoH schreef:

Om jouw verhaal in 1 keer goed te begrijpen zou ik je willen adviseren komma`s en punten te gebruiken.
Inhoudelijk mag nu nog niet dit oordeel vellen, Mo Hamdi en Martin Jol hebben de schouders eronder gezet, en hebben eerst in de gehele organisatie puin geruimd, van de BVO tot aan de jeugdopleiding, van het (kunst)veld tot aan de (tijdelijke) training accommodatie.

Vervolgens moest er een trainer gevonden worden die aansloot op de visie, veel jeugd vastleggen voor later en intussen zorgen voor doorstroming, ontwikkeling van al deze jongens. Steijn heeft zich er niet aan gewaagd, Rankovic wel! En hij heeft bewezen, aantoonbaar, met jonge gasten te werken.

Nu tot 5 oktober wist Rankovis dat iedere week iets zou veranderen in de selectie, ofwel spelers die weggaan, of wel erbij komen.
De laatste versterkingen geven reden tot optimisme als het gaat om creativiteit en scorend vermogen.

Laten we alsjeblieft geduld hebben en niet gelijk conclusies gaan trekken.

`Puin ruimen in de organisatie` was hier op de box inderdaad een veel aangehaalde term, met name door een aantal opportunisten die je nu weer nauwelijks hoort.

Maar wat wordt daar dan precies mee bedoeld? Is het een verbetering of gewoon een bezuinigingsronde?

Meest besproken hier is wel de scouting. Meteen daarna kwam er een horde Engelsen uit de pub strompelen. Die kwamen vooral uit de koker van Pardew. Daar ga ik de beleidsmakers niet op afrekenen. Maar voor deze zomer was ruim een half jaar de tijd. En wat is er nu gehaald?

Van Catic, Bourard en Kemper geloof ik wel dat ze zijn gevolgd en bewust zijn gehaald. Maar Ratiu, Pascu, Elmkies, Phillipp en Besuijen heeft nooit iemand van de club live zien voetballen, dat zijn gewoon aanbiedingen van zaakwaarnemers. Rigo en Faye komen met de trainer mee.

Is dit dan zoveel beter dan het was?

En als je dit dan aangaf de afgelopen weken kreeg je van bijvoorbeeld insider Sprinkhaan te horen dat er nog `echte` versterkingen aankomen. Nu lijken dat Morrison en Castaignos te worden. Daar ben ik nou niet echt van onder de indruk. Met name Castaignos zou zo uit het boekje van Van As hebben kunnen komen.

rd.. schreef:

Zie wat van die opstellingen. Maar ik zou gaan voor een punt en de bus parkeren. Het is niet supersolide achterin, maar lijkt wel de meest betrouwbare linie.

En dan weer 90min tegen houden in onze eigen 16 zonder 1 kans te creëren en in 90+ de 1-0 als nog tegen krijgen, nee sorry dat voetballen hebben we nu al een paar jaar gezien.

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

FC Jeff, Grimm, Peter87, Franky, GGH, pitbull en 168 gasten.

Bekijk de topshouts