Tag: hangen

Trending: morgen promoveren jong winnen dordrecht korte

Toon alle shouts

https://www.vi.nl/pro/waarom-de-gouden-eredivisie-debutant-op-zijn-25ste-kiest-voor-een-normaal-leven.

Was toch een talentje?

Waarom de gouden Eredivisie-debutant op zijn 25ste kiest voor een normaal leven

Door Dave Aalbers
Voor veel mensen klinkt voetballen in het buitenland als de droom. Dat was het lange tijd ook voor Dennis van der Heijden. De voormalige jeugdinternational stond de afgelopen vier jaar onder contract bij clubs in Italië en Polen, maar besloot op zijn 25ste dat hij genoeg had gezien van een leven ver weg van zijn familie en vrienden. Terwijl zijn beste jaren als voetballer nog moeten komen, kiest hij bewust voor een normaal leven.

Weinig spelers die zo als een raket op het Eredivisie-toneel zijn verschenen als Van der Heijden. Zo’n zes jaar geleden mocht hij als jonkie van achttien voor het eerst op de bank zitten namens ADO Den Haag tegen Excelsior. ‘Ik zag wat familieleden op de tribune zitten’, vertelt hij in zijn woonkamer in Maassluis. ‘Ik vond het al bijzonder dat ik mocht warmlopen en dacht: Dit zal hem wel zijn voor vandaag.’ Tot zijn verbazing riep trainer Henk Fraser even later zijn naam. In de 77ste minuut stapte hij bij een 2-1 achterstand het veld op.

`Er stonden verschillende cameraploegen, dus ze adviseerden me om thuis te blijven`

Een paar seconden later schoot hij met zijn allereerste balcontact de gelijkmaker keihard tegen de touwen. Zijn debuut werd nog gekker, want vijf minuten voor tijd schoot hij ook nog de 2-3 binnen. Hij weet nog goed dat hij die avond een hapje ging eten met z’n vrienden. Mensen herkenden hem plotseling van televisie. Eigenlijk moest hij de volgende ochtend naar school, maar hij kreeg al snel een belletje dat dit niet zo’n handig idee was. ‘Er stonden verschillende cameraploegen, dus ze adviseerden me om thuis te blijven.’ Op dinsdag besloot hij wel weer naar de les te gaan en stapte hij onder applaus van zijn medeleerlingen het lokaal binnen. Er was die dag weinig aandacht voor de les: ‘Iemand had de samenvatting op het grote scherm gezet.’

Van der Heijden was in die tijd ook regelmatig te gast bij jeugdelftallen van het Nederlands elftal, waar hij in een talentvolle lichting speelde met jongens als Frenkie de Jong, Abdelhak Nouri, Donny van de Beek en Steven Bergwijn. Op dat moment had niemand – inclusief hijzelf – zien aankomen dat hij op zijn 25ste het profvoetbal vaarwel zou zeggen.

NORMAAL LEVEN
Nu zit Van der Heijden op een dinsdagavond aan tafel in zijn nieuwbouwhuis in Maassluis. Hij is net terug van een dag werken, heeft snel wat eten naar binnen geschoven en moet na het interview weer door naar de training van VV Capelle, een club uit de Vierde Divisie. Een paar maanden eerder speelde hij nog voor een kleine twintigduizend man in Polen, maar tegenwoordig ziet zijn leven er vrij normaal uit.

`Ik vond de tijd die ik met mijn familie en vrienden miste te kostbaar`

Tijdens zijn laatste buitenlandse avontuur bij Chrobry Glogow begon het gevoel steeds harder te knagen: Is dit eigenlijk wel het leven dat ik wil leiden? ‘Het is niet zo dat ik het niet goed of leuk had’, verduidelijkt hij. ‘Maar ik vind het niet waard om nog een jaar of zeven in buitenland te zijn. Dat vind ik – zeker op mijn leeftijd – zonde van mijn tijd. Het is niet zo dat ik daar slecht verdiende, maar ik speelde me er ook niet financieel onafhankelijk mee. Ik vond de tijd die ik met mijn familie en vrienden miste te kostbaar.’

Hij weet nog goed dat hij vorig seizoen na de Poolse winterstop al heel erg begon uit te kijken naar de zomer in Nederland. Heimwee vindt hij een te zwaar woord, maar hij twijfelde wel of hij daarna nog zin had om opnieuw weg te gaan uit zijn vertrouwde omgeving. Terwijl het seizoen nog in volle gang was, begon hij zich langzaam te oriënteren op een maatschappelijk leven in Nederland.

Dennis van der Heijden en Abdelhak Nouri vieren een doelpunt tijdens het EK Onder-19.
Dennis van der Heijden en Abdelhak Nouri vieren een doelpunt tijdens het EK Onder-19.
ANTIKRAAK
Sinds hij zelf een huis kocht, merkte hij steeds vaker dat hij op sites als Funda bleef hangen. Werken in het vastgoed leek hem wel wat, waardoor hij vanuit Polen een sollicitatie inplande bij een Nederlands bedrijf in die branche. Het gesprek verliep dusdanig positief dat hij werd aangenomen. Naast zijn baan kon hij aansluiten bij VV Capelle, waar hij de kans kreeg om samen te voetballen met een van zijn beste vrienden. ‘Ik weet ook dat er honderdduizend anderen zijn die een leven als prof zouden willen. Dus het was wel een beslissing waar ik goed over na moest denken. Voetballen is nog steeds het allerleukste wat er is, maar ik had het buitenland gewoon echt gezien.’

Hij werkt momenteel voor een vastgoedbedrijf dat duizenden antikraakpanden in Nederland bezit. De laatste tijd racete hij in zijn auto stad en land af om aan de hand van een checklist te controleren of de huizen allemaal netjes onderhouden zijn. Zo’n fulltime werkweek met dagen van negen tot half zes was zeker even wennen. ‘Ik merk wel dat ik nu veel minder vrije tijd heb’, vertelt hij. ‘Normaal had ik na de training de hele dag om uit te rusten. Deze job is best fysiek. Het is niet zo dat ik de hele dag zware dingen til, maar ik ben wel de hele dag onderweg.’

Hij merkt dat hij ’s avonds niet altijd meer de energie over heeft om drie keer in de week het onderste uit de kan te halen op de trainingen. Daarom heeft hij besloten binnenkort met deze baan te stoppen en werk te zoeken dat beter aansluit bij voetballen op hoog amateurniveau. ‘Voetbal is toch een fysieke job die ik er nog bij heb. Daar wil ik me ook voor honderd procent voor kunnen inzetten. Ik wil niet gaan jobhoppen, dus wil nu een weloverwogen beslissing nemen. Ik wil iets gaan doen waar ik plezier uit haal en wat ik voor een langere periode kan doen. Wie weet heeft iemand nog een leuke uitdaging voor me.’

Dennis van der Heijden in zijn woonplaats Maassluis.
© Dave Aalbers
Dennis van der Heijden in zijn woonplaats Maassluis.
BLAUWE KUITEN
Hoewel hij nog een beetje zoekende is, beseft hij regelmatig dat hij de juiste beslissing heeft genomen. ‘Bijna dagelijks wel’, zegt hij. ‘Alleen al dat ik nu mijn eigen vaste plekje heb. Als voetballer was ik continu van woonplaats aan het wisselen. Ik heb eigenlijk nooit gehad dat ik een paar jaar op een vaste plek woonde. Bijna iedere zomer was het: waar ga ik nu weer naartoe verhuizen?’ Het nomadenbestaan van een voetballer is nu eenmaal niet voor iedereen weggelegd. Na zijn ronkende debuut bij ADO Den Haag speelde Van der Heijden in Nederland voor FC Volendam en Almere City, waarna hij in 2018 een transfer verdiende naar het Italiaanse Carpi, op dat moment uitkomend in de Serie B.

`Het was soms wel veertig graden en we bleven maar rondjes om het trainingsveld rennen`

‘Profvoetballer zijn was al een droom, maar in het buitenland spelen voelde toch als iets extra speciaals’, legt hij uit. Hij kon prima wennen aan het leven in Italië, al was het zeker in de beginfase even aanpoten. ‘Ik weet nog goed dat ik op een gegeven moment tijdens de voorbereiding blauwe kuiten had’, vertelt hij. ‘Ik had helemaal geen tik gehad, maar het kwam puur door het vele lopen. Het was soms wel veertig graden en we bleven maar rondjes om het trainingsveld rennen.’

Van der Heijden tekende voor vier jaar bij Carpi en kreeg vanaf het begin te horen dat ze hem rustig wilden brengen. ‘Ze hadden een paar jaar daarvoor nog in de Serie A gespeeld’, vertelt hij. ‘Er werd ook uitgesproken dat ze weer terug naar het hoogste niveau wilden. Ik dacht: Leuke uitdaging, daar gaan we voor.’ Die plannen pakten compleet anders uit. De club draaide slecht en binnen no time waren er twee trainers ontslagen. ‘Ik verwachtte wel een kansje te krijgen. Alleen ging het zo slecht dat het niet het moment was om een jonge jongen te laten debuteren.’

`Naar Bari was een treinrit van acht uur, waarbij we langs de zee reden. En dan stonden er in dat stadion honderden supporters. Daar genoot ik wel echt van`

De spits speelde geen minuut in de Serie B, maar genoot desondanks wel van zijn eerste ervaringen in het buitenland. ‘Iedere wedstrijd kwam ik op een nieuwe plek of bij een ander groot stadion. Naar Bari was bijvoorbeeld een treinrit van acht uur, waarbij we langs de zee reden. En dan stonden er in dat stadion honderden supporters. Daar genoot ik wel echt van.’

Om meer ervaring op te doen in het Italiaanse voetbal werd hij verhuurd aan Fermana in de Serie C. ‘Daar leefde ik een half jaar lang in een hotel’, vertelt hij. ‘Ik zat in een heel klein kamertje, maar had wel uitzicht op zee. Ik kon er ook altijd lekkere pasta’s krijgen. Ik zat er prima, maar wie leeft er nou een half jaar in een hotel? Dat was weer een heel andere ervaring om mee te maken.’ In die periode bij Fermana speelde hij regelmatig, maar ondertussen degradeerde zijn werkgever Carpi naar het derde niveau van Italië. In het seizoen erna maakte hij uiteindelijk zijn enige acht minuten voor de club.

POOLSE TEAMBUILDING
Na een verhuurperiode van anderhalf jaar aan TOP Oss liet zijn zaakwaarnemer vorig jaar weten dat er een Poolse club interesse in hem had. ‘Eigenlijk dacht ik direct: Dit is niks voor mij.’ Polen voelde voor hem in eerste instantie niet aan als een droombestemming. De trainer van Chrobry Glogow, Ivan Djurdjevic, was een oud-teamgenoot van Aleksandar Rankovic, die Van der Heijden weer kende van ADO. De aanvaller belde via FaceTime met Djurdjevic en werd zo tóch enthousiast over deze kans. ‘Dat gesprek verliep zo positief dat ik een goed gevoel kreeg. Hij heeft me omgepraat, maar daar heb ik geen spijt van gekregen.’

`Na een uitwedstrijd stopten we binnen een kwartier bij een benzinepomp en werd het bier ingeslagen`

Van der Heijden was zo alweer toe aan zijn zevende club in zes jaar tijd. Het werd een mooi avontuur, waarin hij zich regelmatig verbaasde. ‘Na een uitwedstrijd stopten we binnen een kwartier bij een benzinepomp en werd het bier ingeslagen’, lacht hij. ‘Zo is dat in ieder land anders. In Italië rookte een aantal spelers bijvoorbeeld altijd in de kleedkamer. Dat is toch grappig om te hebben meegemaakt.’

Hij kan zich ook nog goed herinneren dat de trainer op een gegeven moment een bijzondere manier van teambuilding had bedacht. ‘Op een uurtje rijden lag een van de hoogste bergen van Polen’, zegt hij. Om dichter tot elkaar te komen had de trainer het idee om met z’n allen omhoog te lopen. ‘Richting de top is het natuurlijk koud, dus we liepen echt met van die spikes onder onze schoenen. Het was geen kleine berg; dus het was echt een uitdaging. De hele groep viel uiteen. Iedereen was echt voor zichzelf aan het bikkelen om aan de top te komen.’

Niemand van de selectie was van plan om op te geven. Zeker niet omdat de trainer een verrassing had voor de voetballers die de top zouden bereiken. ‘Iedereen wilde het daardoor écht halen. Uiteindelijk stonden we met z’n allen op de top. Daar moesten we ons echt vasthouden, anders waaide je de reling over.’ De selectie bleef ook op locatie slapen en was langzaam toch wel benieuwd naar de verrassing van de trainer. ‘Kwamen er een aantal vrouwen langs, ingehuurd door de trainer’, lacht Van der Heijden. De aanvaller heeft zelf een relatie, maar zijn vrijgezelle ploeggenoten vonden het een aangename verrassing. Het zijn een voor een herinneringen aan zijn buitenlandse avonturen die hij nooit zal vergeten.

SHIRTJES OPHANGEN
Uiteindelijk steeg het kleine clubje tot grote hoogte en werd de finale van de play-offs om promotie bereikt. Daar speelde Van der Heijden voor een kleine twintigduizend toeschouwers – in ieder geval voorlopig – zijn laatste wedstrijd als prof.

`Het is hectisch, maar mooi geweest. Het is eigenlijk niet normaal op hoeveel plekken ik in de afgelopen zes jaar heb gewoond`

Het jochie dat ooit als een raket de Eredivisie in werd gelanceerd, is een stuk eerder klaar met zijn profcarrière dan hij zelf had gedacht. ‘Het is hectisch, maar mooi geweest. Het is eigenlijk niet normaal op hoeveel plekken ik in de afgelopen zes jaar heb gewoond. Het zijn allemaal kleine ervaringen die me uiteindelijk een wijzer persoon hebben gemaakt.’

Binnenkort is hij van plan om al zijn voetbalshirts een mooi plekje in zijn huis te geven. ‘Dan denk ik toch dat ik met trots mag terugkijken’, zegt hij. ‘Ik heb een shirt van het Nederlands elftal met mijn eigen naam erop, heb in het buitenland gespeeld en nog een Gouden Veter gewonnen als Speler van de Week. Dat zijn allemaal mooie dingen die niemand me meer afneemt.’

Wat vind je van dit artikel?

Rapport met de datum 17-7-2022! zo lezend is er nog weinig verandering zichtbaar dus dan vrij logisch dat de gemeente als hoofdverantwoordelijke acteert zoals ze de eerste thuiswedstrijden hebben gedaan. Behoudens dan het dichthouden van een kidstribune.

Als je alle advies en risico vakjes van het rapport onder elkaar zet zou je denken dat er als eindverantwoordelijke bij de club maar 1 optie mogelijk is.... verschil van inzicht ontstaan in het te voeren beleid. Maar niet is minder waar want hij zit er nog. Mooie taak voor de supportersvereniging(en) om met die rapport onder de arm een statement te maken en dit uit te dragen in alle(sociale) media kanalen.

Wat bij mij vooral snel is blijven hangen na het lezen van het rapport is:
- de max. 35 eigen stewards die zelf kunnen bepalen of ze komen en waarvan bij een gedeelte de papieren eigenlijk ook niet in orde zijn. Schrikbarend eigenlijk 35 stewards op 15.000 man / vrouw (wedstrijd Excelsior) dat is niet een beetje veel te weinig.
- Punten op de gracht mogen niet omdat dit als uitwijk mogelijkheid moet dienen bij calamiteiten.
- Advies van camera`s bij de toegangscontrole en een foto maken van iedere supporter die binnenkomt. Die camera`s zijn er toch gewoon? In de eerste paar seizoenen zijn er totaal miljoenen naar het beveiligingssysteem gegaan waaronder de biometrische gezichtsscan?

Wat in mijn optiek buiten schot blijft is het handelen van de politie en dan met name op 1 punt waar ik me al jaren over verbaas. Namelijk het doen van charges direct voor uitgangen van een stadion. (Eagles, Den Bosch en Excelsior thuis) Hiermee betrek je direct alle goedwillende supporters waaronder ook mensen die slecht ter been zijn en kinderen.
Tegen Excelsior meenden ze zelfs dat het een goed idee was om de uitgang te blokkeren door er een ME in te parkeren. Weg vluchtweg voor alle mensen die toen nog in het stadion waren.... had anders kunnen uitpakken.

Afsluitend hebben de supporters natuurlijk ook genoeg te doen en mag je ook een soort van actieplan van verwachten in mijn optiek. Zo`n soort van ordehandhaver per bus zoals bij Eindhoven en Excelsior uit is een goed voorbeeld van een maatregel.

ps Men/we moeten ook niet de illusie hebben dat je, bij zo`n wedstrijd verloop en bij zulke belangen, alle ellende 100% kan voorkomen. Nac 2 jaar daarvoor en De Graafschap een jaar daarvoor kunnen erover meepraten.

GERUCHT:
Marius van Mil wordt na zijn blessure basisspeler bij ADO Den Haag. Dat hebben wij gehoord van Giovanni Franken. Kuyt heeft deze week besloten dat Giovanni Franken weer bij de technische staf van het eerste elftal betrokken wordt na alle interne struggles. Franken raadde aan om Marius eerste spits te maken aangezien Thomas Verheydt te weinig scoort. Dirk Kuyt is deze week in de bestuurskamer van SV Den Hoorn geweest om met Marius van Mil en zijn vader Frank van Mil, die voorzitter is van SV Den Hoorn, te praten. Dit gesprek heeft er toe geleid dat van Mil na zijn blessure eerste spits wordt bij ADO Den Haag. Thomas Verheydt is hier niet blij mee en overweegt om zijn schoenen aan de wilgen te hangen. Hij wil zich gaan focussen op de functie directeur voetbalzaken. Dit doet hij op advies van Ruben Schaken, oud speler van ADO Den Haag die op het lijstje staat om hoofd jeugdopleiding bij ADO Den Haag te worden. Op de weg terug naar huis reed Dirk Kuyt langs Maurice Steijn om te vragen hoe die uit zo` n moeilijke situatie moet komen. Toen hij aankwam bij Het Kasteel trof Kuyt zijn aanvoerder Boy Kemper aan met de dochter van Maurice Steijn. Zij waren samen ballonen aan het blazen.
Bron: Julian Jenner

Behalve de tussenstand is wel positief dat men de laatste wedstrijden blijft gaan. In het verleden gingen de kopjes gelijk hangen bij een achterstand.

Mike schreef:

Ik snap wel wat jij bedoelt hoor maar er is een grens. Spelers die niet presteren hebben niet altijd het vermogen tot zelfreflectie. Als de club, tm en trainers een duidelijke visie hebben over speelwijze, verwachtingen en uiteindelijke doelen dan vind ik de mening van enkele ontevreden spelers minder belangrijk ja.
In de praktijk betekent het wel dat de grootte van de ontevreden groep de positie van de trainer bepaalt.
Op dit moment zal niemand tevreden zijn en zoals je al kon horen zijn een aantal mensen binnen en rondom de club dat helemaal niet met de trainer.

Tuurlijk je moet je oren niet laten hangen naar wisselspelers.
Maar de sterkhouders/ervaren jongens weten echt wel hoe de meeste erin staan. Dat men nu ongelukkig is komt natuurlijk ook dat er geen wedstrijden gewonnen worden dan is het nooit positief. Maar als zij nog wel vertrouwen hebben in Kuyt, doordat de trainingen gewoon goed zijn, Kuyt duidelijk is en niet vermoeiend met regeltjes en onzin teksten en zij voor hem willen vechten, zie ik geen reden om hem te vervangen.

Blijkbaar als we Aad moeten geloven ligt metgod dus niet goed in de groep (voor wat het waard is)

Ik vraag me ook af hoe de band is tussen Kuyt, Metgod en Van der Weerden. Hangen 2 en 3 er voor de sier bij, of zijn zij ook echt een team?

Dat Kuyt zo`n parallel ziet met Klopp getuigt voor mijn gevoel namelijk niet van enige zelfreflectie of het gebruik maken van je TS als klankbord

Kees schreef:

Hoe zal het zijn met de eens zo florerende ADO-kidsclub met enkele duizenden leden en toekomstige toeschouwers?

das een v.d best bewaarde geheimen Kees, evenals de stand van de seizoenkaarten b.v.
dat vind ik persoonlijk ook een grote ergernis, dat die sluier van excelsior er zelfs maanden na dato nog overheen blijft hangen.

Aad schreef:

Mijnheer Kuijt is bezig zijn eigen ploeg te vermoorden.

Maar je legt de schuld bij zowat iedere speler.

Die achterhoede communiceert slecht met het middenveld, ja dat klopt maar voornamelijk omdat Kuijt ze zo dicht op elkaar en strak tegen de eigen 16 laat spelen dat er nauwelijks ruimte is om een bal goed te plaatsen.
Daardoor staan ook onze buitenspelers te ver naar achteren waardoor ook Verheijdt terug moet omdat hij anders buitenspel staat.

Backs mogen niet meer over de buitenspelers heen en middenvelders die doorschuiven, zoals Steijn verleden jaar vaak deed, lijken een verbod te hebben.

Jammer dat Stalin Reijntjes niet voor een zekerheidje heeft gekozen en bij voorbeeld een Jonker of een andere gevestigde naam heeft gehaald. Blunder .... (ik ben de tel kwijt).

Heel Den Haag is al jaren bezig de club te vermoorden. Zit niks meer in, de rek is eruit. Chapeau voor de aanhang van Willem 2, wat een sfeer zeg en
dat terwijl de start daar ook matig was en na een degradatie jaar. Wij schieten vuurpijlen af en zingen maar de de dat, maar hangen wel vlaggen op met Stay Strong. Negatief ADO, haal gewoon de stekker uit betaald voetbal en begin opnieuw vanaf de fundering, want de hele fundering is verrot en die repareer
je niet zomaar met wat ankers

Wahter schreef:

Soms is het wel goed dit te benadrukken Kees, we komen van heel ver,
maar de club zelf, Reijntjes voorop roept tijdens vorig seizoen al dat ADO alles in het werk stelt te promoveren en komend seizoen (dus dit seizoen) moet promoveren. Dan gaan we er eens goed voor zitten toch?

We zien met ze allen dat er spelers zijn weggegaan en er (veel) mindere voor teruggekomen zijn, toch? Er is een beginnend trainer aangesteld en die maakt op ons allemaal tot nu toe geen goede indruk.

Er is een redelijke kern van spelers gebleven en we hadden allemaal niet verwacht dat het zo slecht zou zijn de eerste 4 wedstrijden omdat je er ook vanuit gaat dat ADO zijn huiswerk gedaan heeft om de goede spelers binnen te halen.

Een hele lijst met spelers is binnen gehaald en alleen Zwarts en de Waal halen een aanvaardbaar niveau.

Ik snap wel dat er dan onvrede ontstaat.

Prima shout .

Hoge verwachtingen komen niet bij de supporters vandaan.
Het motto “ wij keren terug “ hebben wij niet verzonnen .

Denk dat men teveel hun oren naar Kuyt hebben laten hangen vandaar een Hall en Wehrmann.

Met al die huurspelers kan je de Aftrap net zo goed sluiten .
ADO city hahaha .

Met een realistisch ,maar ons zo vaak voorgeschoteld, 3 jaren plan had je rustig kunnen bouwen aan een jeugdig elftal met Breinburg Kemper Klas en Verheydt als sterkhouders.
Waarmee je in de eredivisie ook wat potten kan breken , 70% van je selectie is niet eredivisie waardig .
Communicatie is ver te zoeken bij de club , kennen jullie nog ene M Fonteijn , wat een verademing was die man.
Zou hem eens polsen of hij zin heeft in een 3 jarig project .

Jongens. Niet je kop laten hangen nou. De competitie begint eind maart, vierde periode. De rest is allemaal voorspel.

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Momenteel geen shouters online en 72 gasten.

Bekijk de topshouts