Tag: soort

Trending: data espn straf thuis emmen kalezic

Toon alle shouts

Jurriën schreef:

Niet zoveel, voor Schouten veel hoger opleidingspercentage. Denk wel 2 procent.
Is toch 800K over 40 miljoen

Aardig bedrag hoor! Als ze met dit soort bedragen nou een deel verlies dekken en een stukje ervan investeren, in het halen van jonge talenten zoals Ideho en in de eigen jeugd..want vanwege de jeugdopleiding is dit bedrag tenslotte verdiend! En zo de eigen jeugd blijven upgraden. Dat is pas een plan, trek daar 3 jaar voor uit want dan moet de doorstroming van eigen jeugd naar het 1e zichtbaar worden, waardoor de hele club naar een hoger plan getild wordt

purnie&pino schreef:

Leliendal naar Volendam..

Die hebben inmiddels een sterk elftal.

Als de ambitie direct promoveren is, zullen wij dit soort spelers ook moeten aantrekken.

Kom op Joris.....je kan het!!

Bleek schreef:

Gek he als je eigenaar bent van een club dat je dan andere bedrijven in je portefolio koppelt aan elkaar. Dat is echt het eerste wat ieder weldenkend mens zou doen.

Even uit mijn hoofd had cherry in de tijd zo’n contract met eenzijdige optie.

Maar goed ik ben geen voorvechter van VD Kallen hoor. Die had ook zijn narigheden.. Met alle jokers die we gehad hebben spant dat hondenhok wat er nu zit wel de kroon met der 1ADO..

Oh, maar ik bedoel totaal niet dat dat een slecht idee was. Alleen ik denk nog steeds dat er veel misverstanden zijn over de wijze waarop van der Kallen de club er destijds boven op heeft geholpen. Maar dat is nu helemaal niet meer belangrijk.

Betreffende de contracten klopt het van Chery inderdaad, die had zo een constructie. Ik denk overigens dat iedere club dat soort constructies altijd probeert en ik mag hopen dat Mathijsen dat nu ook doet, maar zoals eerder gemeld zijn daar wel twee partijen voor nodig.

ps070 schreef:

de club heeft momenteel geen binding met de supporters. de club kiest haar eigen kant. dit zal ook de onderuitgang worden voor het nieuwe seizoen

Wie ben jij dan wel om te bepalen wie "de supporters" zijn. Ik herken mijzelf helemaal niet in dit soort opgeklopte verhalen. Niemand is groter dan "de club". Dus ook jij niet. En dan mag je er heel vaak komen, dat betekent nog niet dat jij of ik alle wijsheid in pacht hebben!

ADO Den Haag: Het Clubbestuur wil Hockeypubliek

Nou, we hebben het weer voor elkaar, mensen. Het bestuur van ADO Den Haag heeft een briljant plan bedacht om onze geliefde club een frisse nieuwe uitstraling te geven. Ja, je leest het goed. Ze willen af van die rauwe Haagse supporters met hun hart op de tong en gaan voor een hockeypubliek. Ja, je weet wel, dat soort publiek dat stilletjes geniet van een wedstrijd terwijl ze aan hun chardonnay nippen. Want blijkbaar past dat beter bij de nieuwe visie van onze club. De visie dat ergens op papier staat maar nog niemand heeft gezien.

Ik kan het me al helemaal voorstellen. De bestuursleden zaten waarschijnlijk op een zonnig terras aan de Noordzee, overpeinzend hoe ze de club naar een hoger niveau konden tillen. “Weet je wat ADO nodig heeft?” zei de voorzitter, terwijl zij aan zijn biologisch verantwoorde latte macchiato slurpte. “Minder kabaal, meer klasse. We moeten ons richten op het hockeypubliek!” En iedereen aan tafel knikte instemmend, terwijl ze hun colberts rechtstreken en de laatste hap van hun avocado-toast namen.

Je ziet het al voor je: de nieuwe supporters van ADO. Geen geschreeuw, geen gejuich, maar beleefd applaus bij elke goal, gevolgd door een zacht gemompelde “Bravo!” en een slokje witte wijn. Vlaggen en sjaals worden vervangen door pastelkleurige kleding en design zonnebrillen. In plaats van gehaktballen, warme worst en biertjes uit plastic bekers, krijgen we nu biologische quinoa-salades en ambachtelijk gebrouwen kombucha. De geur van stadionworsten maakt plaats voor die van vers gebakken croissants. Heerlijk toch?

En de sfeer in het stadion? Die verandert natuurlijk drastisch. De harde kern, de fanatieke supporters die altijd hun longen uit hun lijf schreeuwen, maken plaats voor keurige gezinnen die netjes in de rij staan voor een selfie met de mascotte. Geen “Come on, The Hague!” meer, maar een beschaafd “Jolly good show!” bij een mooie actie. Het Haags Kwartiertje wordt vervangen door een kwartiertje meditatieve stilte, waarin iedereen even tot rust kan komen.

Het bestuur hoopt waarschijnlijk dat dit nieuwe publiek meer sponsorinkomsten genereert en de club in een positief daglicht stelt. Ze zien het al helemaal zitten: ADO Den Haag, de club met klasse. Maar laten we eerlijk zijn, wie houden we voor de gek? ADO is een volksclub, een club van en voor de mensen. Wij houden van onze ongepolijste, recht-voor-z’n-raap supporters. Die passie, die rauwe energie, dat maakt ADO juist zo bijzonder.

Dus, beste bestuur, als jullie dit lezen, bedenk dan even wat jullie echt willen. Willen jullie een club vol met brave, keurige toeschouwers die zachtjes klappen? Of willen jullie de ziel van ADO behouden, met de passie en het vuur van de echte Haagse supporters? Laten we hopen dat ze tot inkeer komen en realiseren dat ADO Den Haag geen hockeyclub is, maar een echte voetbalclub, met echte supporters die van hun club houden.

Want zonder die hart-op-de-tong supporters is ADO Den Haag gewoon niet hetzelfde. En eerlijk is eerlijk, wie wil er nou naar een wedstrijd kijken zonder dat heerlijke, ongefilterde Haagse commentaar? Dat maakt het voetbal toch juist zo mooi!

Dappere dodo schreef:

Want? Ze speelde vast in de basis en scoorde elke week een 8 als beoordeling bij ons?

Hij bedoeld juist het tegenovergestelde. Dit soort jongens moet je vanaf wil je verder bouwen.

Voor Mathijsen lijkt het mij momenteel een moeilijke markt. Jongens die hij interessant vind zullen eerst hopen op een niveautje hoger en dat is natuurlijk niet gek.

BLEISWIJK-1 schreef:

Ik snap dat jij er zo naar kijkt. Maar ADO is meer dan presteren met het eerste elftal. ADO heeft ook een maatschappelijke rol, een vrouwen afdeling en de jeugdafdeling zorgt echt wel voor binding binnen de stad en randgemeentes.

Bovendien gaat het om hoe je de jeugdafdeling gebruikt. De aller grootste talenten als Aké, Zirkzee een Kishna ga je nooit behouden. Maar spelers als Steyn, V. Breemen e.d. hadden je gewoon meedere miljoenen kunnen opleveren. En deze spelers kunnen ons op het veld en daarbuiten echt wel naar een hoger niveau brengen.

Dat men de doorstroming van jeugd en de winstgevendheid beter kan uitvoeren mag duidelijk zijn.

Meer gasten als Steyn en Van Breemen brengen ons naar hoger niveau en gaan weg tegen hogere waardes.
Alle vertrekkers leveren in de toekomst bij transfers ook nog geld op in de zin van doorverkooppercentages of opleidingsvergoedingen. Ook dat laatste is geen J@d&fooi.
Laat de opleiding een warm bad zijn en wie weet wat dat soort gasten in de toekomst ook nog voor onze club kan/wil betekenen

slash070 schreef:

Wat moet zo'n jongen dan denken, 'zo goed ben ik niet, dat topsalaris neem ik niet aan?'

Overigens denken de meeste in NL na de verkiezingen blijkbaar ',minder minder minder'.

Goed punt. Ik bedoel dat niet. Er is een periode voor die aanbiedingen, als ze al komen, dat wel erg veel jongens naast hun (voetbal-)schoenen gaan lopen, zichzelf geweldig vinden (groter dan het team?) en te pas en te onpas in ieder interview lopen te koeren dat ze toe zijn aan een nieuwe stap, buitenland is mijn grootste droom en dat soort dingen. Waar is de kritische zelfreflectie? Ongetwijfeld ingefluisterd door één van die vele louche zaakwaarnemers die vooral hun eigen zakken willen vullen.

grijze gek schreef:

https://haaglandenvoetbal.nl/nieuws/109424/voormalig-ado-den-haag-speler-joel-zwarts-vindt-onderdak-bij-vfl-osnabruck/

Ondanks een paar aardige goals vond ik hem bij ADO een soort van een balletdanser op glad ijs. Het zag er niet uit.

Een Trainingskamp in Egoland: Darije Kalezić bij ADO Den Haag

Er zijn legenden in de wereld van het voetbal. En dan is er Darije Kalezić, de man die bij ADO Den Haag de kunst van het geloof in jezelf naar nieuwe hoogten heeft gebracht. Als er ooit een Olympische discipline zou zijn voor egocentrisme, zou Kalezić met goud naar huis gaan, zijn eigen thuis.

Je moet het de man nageven: hij heeft zelfvertrouwen. Het soort zelfvertrouwen dat je normaal alleen ziet bij mensen die geloven dat ze zonder vleugels kunnen vliegen of dat ze een Rubiks kubus kunnen oplossen zonder te kijken. Maar waar die mensen uiteindelijk meestal op hun bek gaan, lijkt Darije keer op keer te denken: "Dit keer gaat het lukken."
Het verhaal van Kalezić bij ADO is er een voor de geschiedenisboeken. Niet omdat hij zo succesvol was, maar juist omdat hij een unieke gave lijkt te hebben: het vermogen om spelers slechter te maken. Spelers die ooit met flair en passie speelden, veranderen onder zijn leiding in bange, bibberende wezentjes die niet meer weten of ze een bal moeten schoppen of een serenade moeten brengen.

Kalezić heeft een gave om elke speler ervan te overtuigen dat ze zonder zijn goddelijke interventie verloren zijn. In zijn wereld is hij de zon, en zijn spelers zijn niet meer dan arme planeten die zonder zijn licht in duisternis zouden verkeren. Tijdens trainingen schijnt hij niet te coachen, maar meer monologen te houden over zijn eigen grootheid. Hij zou waarschijnlijk nog een cactus kunnen uitleggen hoe deze beter kan groeien door naar hem te luisteren.

Natuurlijk zijn er ook de persconferenties, waar Kalezić steevast zichzelf prijst voor de "voortgang" die niemand anders lijkt te zien. "We hebben vandaag geweldig verdedigd," zegt hij vaak na een nederlaag, terwijl de rest van de wereld zich afvraagt of ze misschien een andere wedstrijd hebben gezien. Zijn vermogen om realiteit te negeren is werkelijk bewonderenswaardig.

Het is dan ook geen wonder dat de fanbase van ADO Den Haag met de dag groeit... in geduld en verdraagzaamheid. "Het is een test van ons uithoudingsvermogen," grapte een seizoenskaarthouder laatst. "We zijn nu allemaal meesters in zen-meditatie."

Maar laten we eerlijk zijn, elke club heeft zijn fases van wanhoop en verwarring nodig. En met Kalezić aan het roer weet je tenminste zeker dat het nooit saai wordt. Hij is de man die erin slaagt om een komedie te maken van de tragedie die voetbal soms kan zijn. Dus laten we hem een applaus geven, niet voor zijn resultaten, maar voor zijn onuitputtelijke zelfliefde. In een wereld vol twijfel, geeft Darije Kalezić ons tenminste iets om zeker van te zijn: zichzelf.

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

GroenGeelHart070, FC Den Haag!, Dang3r, poemba en 253 gasten.

Bekijk de topshouts