Tag: voetballer

Trending: spelers weinig spits kkd dijkhuizen graafschap

Toon alle shouts

purnie&pino schreef:

Hoezo dat ?
Tenminste een haags iemand die weet wat er gevraagd wordt hier in den haag

Ik heb ontzettend veel respect voor de (zaal)voetballer die Edwin was. Maar op trainersgebied komt het op mij over als weinig ambitieus.
Ja, een 'ervaren' trainer zegt niet dat het beter gaat, maar als we puur gaan selecteren op spelers die ooit goed waren en 'weten wat er gevraagd wordt' dan wordt de lijst erg kort en beperkt in keuze. In mijn optiek hebben de andere 3 heren meer laten zien, ook in de jeugd.
Vandaar dat ik het teleurstellend zou vinden als hij het wordt.

rd.. schreef:

Jaap Stam. Zou ook nog kunnen.

Zoals Jaap was als voetballer was echt fenomenaal hard...en veel lef en maling aan dingen...dat is iets wat spelers direct weten...en dan zie je m als trainer en dan rijmt dat echt totaal niet met hoe die was als speler...en ik denk dat veel spelers daar een beetje een gek gevoel van krijgen en denken tja..dat wat ie nu verteld kan iedereen zeggen...zet ze 3x pw verplicht in de sportschool ofzo dan doe je wat...maar wellicht dat ie t nog een keer kan laten zien

https://www.ad.nl/nederlands-voetbal/al-50-jaar-stress-in-de-play-offs-ik-moest-voor-elke-wedstrijd-overgeven-van-de-zenuwen~a50488e7/

Al 50 jaar stress in de play-offs: ‘Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen’

De play-offs om promotie en degradatie, die maandag van start gingen met FC Eindhoven - Almere City, bestaan dit seizoen precies vijftig jaar. Over een halve eeuw vol mirakels, intens verdriet en extreme stress. ,,Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen.”

Het is 12 juni 1991 en in een van de kleedkamers van het NAC-stadion bonkt het hart van VVV-aanvaller Maurice Graef in zijn keel. Buiten, hemelsbreed luttele meters van zijn stoel, heeft zich een woedende menigte van Bredase aanhangers verzameld. De supportersschare uit Venlo heeft het dan al op een lopen gezet, uit vrees voor diezelfde furieuze NAC-fans op het voorplein. Kort daarvoor heeft de Limburgse club zich ondanks een 2-1 nederlaag verzekerd van promotie naar de eredivisie.

Maar feestvieren zit er hier, aan de Beatrixstraat, voorlopig niet in. Te gevaarlijk, nu klinkers, fietsbellen en putdeksels door de lucht vliegen. ,,Ik zie mezelf daar zó weer zitten”, zegt Graef (53), destijds een aanstormend talent. ,,Hard juichen durfden we niet. Met ingehouden adem keken we elkaar aan. ‘VVV naar de eredivisie!’ Echt, zulke intense emoties heb ik nadien nooit meer meegemaakt.”
Maandag begonnen de play-offs om die nog ene vacante eredivisie-plek. Welke club eist die op? Het valt nauwelijks te voorspellen, zo heeft het verleden wel uitgewezen. Wat vaststaat: amusement en spanning zijn verzekerd. Dat is al zo sinds seizoen 1972/1973, toen het De Graafschap van Guus Hiddink de eerste winnaar was van het ‘toetje’, destijds nog nacompetitie geheten.


Ja, het bedenksel van Dokter Ab Wit, ooit clubarts en voorzitter van eerstedivisieclub WVV Wageningen, veranderde in 50 jaar tijd geregeld van opzet. Maar de essentie is ook nu nog onveranderd: veel meer dan kwaliteit bepalen vorm, stressbestendigheid, dom geluk of botte pech welke club zich kroont tot koning van de play-offs. ,,Voor neutrale tv-kijkers zijn het prachtige wedstrijden’’, stelt Graef, die ook eens degradeerde via de barrageduels. ,,Maar om ze als voetballer te spelen? Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen. Voor de doorsnee voetballer voelt de nacompetitie als het spelen van een Europacupfinale.”

De Andere Tijden Sport-waardige oogst van een halve eeuw nacompetitie is groot. Wie herinnert zich niet de zinderende ADO Den Haag-Excelsior van afgelopen seizoen, waarin de Rotterdammers een 3-0 achterstand goedmaakten tot 4-4 en via strafschoppen naar het hoogste niveau gingen? Minstens zo memorabel: de 4-5 bij Go Ahead Eagles– RKC uit 2019. Of de sensationele penaltyserie bij Cambuur – Roda JC in 2009, uiteindelijk gewonnen door de Limburgers.

En wat te denken van Roda JC – Sparta in 2013, toen Mark-Jan Fledderus met twee vrije trappen in de slotseconden de promotiedroom van de Spangenaren doorboorde? Mario Bilate, destijds speler van Sparta, weet nog goed hoe hij en zijn ploeggenoten tot een paar minuten voor tijd vrij moeiteloos overeind bleven in Kerkrade. ,,Man, Roda oogde zo machteloos. Nou ja, tot die vrije trappen dan, die Fledderus er nooit meer zo in zou schieten... Zo dichtbij en toch met lege handen staan. Geloof me: hoe dat stadion toen ontplofte, dat vergeet ik nooit meer. Nachtmerries had ik ervan. In wezen is die wedstrijd nog steeds de ultieme blauwdruk van nacompetitievoetbal. Alles wat logisch is gebeurt niet, al het onmogelijke komt uit.”

En dat ‘onmogelijke’ is volgens Bilate een rekbaar begrip. Het kan, zoals bij het Sparta in 2013, keeper Nico Pellatz zijn die plots onder een bal door duikt. Het kan een ploeggenoot zijn die, zoals Stijn Spierings namens ‘zijn’ RKC, op nooit vertoonde wijze de beslissende treffer maakt in Deventer. Of juist een tegenstander die dit doet, zoals Jonathan Okita in 2021 namens NEC tegen NAC

De play-offs zijn angstaanja­gend. Het lijntje tussen voor eeuwig de schlemiel zijn of juist voor altijd onsterfe­lijk, is dunner dan dun.

,,Het klinkt gek misschien”, zegt Bilate, destijds speler van de Bredase club. ,,Maar er zijn dagen bij dat ik nog steeds aan die wedstrijd denk. Juist omdat die wedstrijd zo’n hoog ‘make or break’-gehalte had. In plaats van promoveren - iets wat op basis van die wedstrijd verdiend zou zijn geweest - bleven we in de Keuken Kampioen Divisie. Gevolg: trainer Maurice Steijn weg, alle aandeelhouders weg, woede bij supporters die ons de dag ervoor nog met duizenden hadden aangemoedigd op de snelweg. Het sentiment draaide 180 graden. Waar had NAC nu gestaan als Okita níet het doelpunt van zijn leven had gemaakt? Hoe was het met mijn eigen loopbaan gegaan als ik de kans had gekregen in de eredivisie? De play-offs zijn angstaanjagend. Het lijntje tussen voor eeuwig de schlemiel zijn of juist voor altijd onsterfelijk, is dunner dan dun.”

Precies dat contrast geeft de play-offs zo’n bijzondere lading. Enerzijds roept de nacompetitie romantiek op bij voetballiefhebbers. Het gevoel van met een biertje in de hand genieten, onder doorgaans zomerse omstandigheden. Het gevoel van, met de vakantie in het verschiet, eindelijk écht om de prijzen spelen. Iets wat clubs als Willem II, FC Emmen of MVV in de eredivisie gewoonlijk niet gegund is.

Anderzijds is er ook die bovengemiddeld grote kans op deceptie, dat het ‘toetje’ een wrange smaak geeft. De kille feiten: van de zeven clubs die dit seizoen beginnen aan de tombola, zal er straks toch echt maar eentje naar de eredivisie gaan. En de overlevingskans daarin is op basis van de statistieken in deze eeuw ook nog eens weinig hoopgevend. Twee derde van de play-offwinnaars is binnen drie jaar alweer gedegradeerd; voor ruim de helft is het na twee seizoenen al zover. En voor een derde geldt zelfs dat ze na één seizoen weer veroordeeld zijn tot De Braak, het Frans Heesen Stadion en al die andere typische KKD-paleisjes.

,,Het gevoel van móeten komt nergens zo tot uitdrukking als in de play-offs, daar moet je als speler echt tegen bestand zijn”, stelt Ruud Brood, die er met Roda en RKC succesvol in was als coach en later als assistent-trainer bij PSV in de top werkte. ,,Ik kan me Sanharib Malki nog herinneren uit onze gezamenlijk Roda-tijd. Waar hij in de competitie alle ballen binnenschoot, raakte hij in de nacompetitie geen knikker. Geloof me: Champions League voetballen met PSV is makkelijker dan als potentiële eredivisieclub nacompetitie spelen.’’

Het is een heerlijk gezicht hoor, al die volle stadions met al die verwach­tings­vol­le fans. Maar neem van mij aan: voor spelers en trainers is het een hel.

Dat is juist omdat er zo onnoemelijk veel van afhangt, aldus Brood. ,,Jouw toekomst als voetballer, je salaris dat met veertig procent kan stijgen of dalen, het lot van allerlei trouwe clubmensen, enzovoort. Het is een heerlijk gezicht hoor, al die volle stadions met al die verwachtingsvolle fans. Maar neem van mij aan: voor spelers en trainers is het een hel. Nergens balt tragiek zich zo samen als in de play-offs om promotie en degradatie. Reken maar dat we ook in deze editie weer veel tranen te zien krijgen.”

Van vreugde, zoals bij Heerenveen in 1990, toen die club als nummer nummer 16 van de eerste divisie promoveerde. Of bij RBC in 2000, toen dat als door een wonder hetzelfde flikte. Middenvelder Marcel van Helmond, destijds over wat hij ‘een mirakel’ noemde: ,,Bij ons in de buurt heb je De Efteling, daar heb je een sprookjesbos. Nou, daar zijn wij stiekem uit gekropen.” Maar het gros van de deelnemers zal dat nooit zo ervaren.

Vandaar dat Maurice Graef vooral maar de zonnige kanten koestert, opgedaan op die voor VVV dierbare juni-avond in Breda. Het liep destijds in 1991 al tegen middernacht, toen voor hem en zijn ploeggenoten de kust eindelijk veilig was en ze voor het stadion in de spelersbus konden stappen. ‘Er zal wel niemand meer staan straks, als we in Venlo arriveren’, mompelden de spelers tijdens de terugreis tegen elkaar. Hoe anders was de werkelijkheid, anderhalf uur later.

Duizenden fans waren bijeengekomen in het stadscentrum, waar het vooruitzicht van de komst van Feyenoord en Ajax naar De Koel groots werd gevierd. ,,Ik krijg er ruim dertig jaar later spontaan weer kippenvel van”, besluit Graef. ,,Hoe klein de kans mathematisch ook is om als winnaar te eindigen: alleen al vanwege de mogelijke ontlading moeten de play-offs voor altijd blijven. Voor wie ze wint, is het de mooiste competitie op aarde.”

DEN HAAG - Jong AZ - ADO Den Haag is niet alleen de laatste competitiewedstrijd van dit seizoen, maar ook het laatste duel voor ADO-aanvoerder Boy Kemper in Haagse dienst. Het contract van de verdediger loopt eind juni af en zicht op een langer verblijf is er momenteel niet. 'Ik had graag honderd wedstrijden voor ADO gespeeld, de teller blijft nu op 95 hangen.'

Kemper vervolgt: 'Om die honderd wedstrijden te halen hadden we dit seizoen de finale van de play-offs moeten bereiken. Dat is niet gelukt en dat vind ik jammer, want honderd wedstrijden voor een club als ADO had natuurlijk mooi geweest.'

ADO Den Haag heeft maanden geleden geprobeerd om de Volendammer langer aan de club te binden, maar het voorstel dat op tafel lag wees Kemper af. 'Voor de winterstop heb ik van ADO een nieuwe aanbieding gekregen, persoonlijk vond ik dat daar weinig vertrouwen uit sprak. Ik heb toen aangegeven wat ik van dat voorstel vond. Daarna heb ik niks meer gehoord van ADO.'
Waar de toekomst van de 23-jarige voetballer ligt is nog niet bekend. 'Waar ik ook heen ga, mijn ideaal plaatje is in de voorbereiding aansluiten. Of er al interesse is? Ja. Er zijn wat clubs uit de eredivisie die hebben geïnformeerd.'

WIE IS MARCUS KEANE?
‘Ik ben een Nederlandse Amerikaan. Mijn vader is Amerikaan en ik ben daar zelf geboren, maar in Europa opgegroeid. De eerste tien jaar in Frankrijk en daarna in Nederland. Mijn vader was academicus, waardoor we via een uitwisseling soms ook zes maanden tussendoor elders woonden, zoals in Noord-Amerika en Israël. Nadat ik in Nederland het gymnasium had afgemaakt, ben ik op de bonnefooi richting Amerika gegaan een heb ik via proeftrainingen een sportbeurs als voetballer afgedwongen. In de staat Texas heb ik vier schitterende jaren gehad als student-athlete. Na het afronden van mijn studie international business ben ik teruggekeerd naar Nederland. Ik heb toen nog op proef de kans gekregen bij ADO Den Haag, maar daar was ik niet goed genoeg voor.’
‘Nike opende in die periode zijn Europese hoofdkantoor in Hilversum. Die waren aan het groeien en hadden mensen nodig. Zo ben ik via de andere kant het voetbal in gerold. Ik hield me in eerste instantie bezig met het inkopen van voetbalshirts bij Aziatische fabrieken. Uiteindelijk heb ik in tien jaar vijf verschillende jobs gedaan bij Nike. Zo werd ik gevraagd naar Barcelona te gaan en ben ik daarheen verhuisd om projecten op te zetten. Daar heb ik bijna zeven jaar gezeten en vanuit daar de expansie van Nike in het voetbal meegemaakt. Na een MBA op INSEAD en mijn periodes bij Ajax en de Next Gen Series, waarvan ik CEO was, ben ik teruggevraagd door Nike om de global business voor Barcelona te leiden.’ ‘De laatste vier jaar bij Nike heb ik vanuit Hilversum de samenwerking met alle clubs overzien. Veelal via Nikebedrijven die bezig waren met het internationaal verkopen van het merk via merchandising. Van die bedrijven was ik voorzitter van de raad van commissarissen. Dus bij Chelsea, Barcelona, AS Roma, Inter, de Franse voetbalbond. En bij Tottenham Hotspur, Paris Saint-Germain en Atlético Madrid in een andere constructie. Sinds januari ben ik bij de FIFA begonnen als consultant in de werkgroep talent development.’

ADOZoetermeer schreef:

Zie hem toch spelen en interviews geven. Krijg je duidelijk beeld van iemand. Eng als iemand uitgesproken mening heeft. Tegenwoordig zijn tere zieltjes snel gekwetst.

Tom heeft meer betekend voor de club dan menig voetballer die bij ons onder contract heeft gestaan. Wat meer respect mag wel. In Duitsland of Engeland krijg je gewoon een klap op je smoel als je zo praat over één van de iconen van de club.

Eeuwig Den Haag schreef:

Oneens wat betreft Sellouki. Ook gister weer de enige middenvelder die probeert te combineren en zich onder de druk uit kan dribbelen.

Ik ben gisteren geweest. Hij heeft niks laten zien. Ja......hij komt de bal halen. Maar dan is het al weer snel klaar.

Ik vind het niks bijzonders. Het is een dertien in een dozijn voetballer. Je hebt echt betere voetballers in de KKD.

Langebach2 schreef:

Enige goede is Komjlenovic

Best wat techniek en uit het goede hout gesneden. Niet zo'n mooie weer voetballer.

rd.. schreef:

Nou, ben ik niet helemaal mee eens. Ik denk dat hij echt het maximale eruit perst. De mogelijkheden zijn qua team en op individueel gebied in deze selectie gewoon ontzettend beperkt. Tuurlijk zal ook hij een fout gemaakt hebben. Maar het feit dat hij een aanvaller op het middenveld zet bijvoorbeeld, is een teken aan de wand. Een aanvaller is op die plek beter dan iedere middenvelder die we wel hebben in de selectie. Ik durf er wel op te vertrouwen dat Dick dat goed ziet. Ik durf in ieder geval niet zo arrogant te zijn te zeggen dat hij dat niet goed ziet.

Je hebt twee centrale verdedigers die er gisteren bij twee tegendoelpunten wel heel slecht gepositioneerd uitzagen. Miniwelpen fouten.
Je kan mij niet wijsmaken dat Bilate (een heel beperkte voetballer en spits) beter is dan Selouki (ligt nog 2 jaar vast), Komeljenovic of Breinburg op het middenveld.

Dick heeft het beter gedaan dan Kuijt, maar dat vind ik niet zo'n grote prestatie.
In mijn ogen valt Dick zeker zaken aan te rekenen door zijn behoudende speelstijl en geen risico's te durven nemen tegen onderkant KKD ploegen.
Tactische omzettingen bij tegenstanders is dit seizoen gewoon dodelijk gebleken.

Maar goed het is afgelopen zomer helemaal mis gegaan door een sloot spelers te halen die niveau onderkant KKD hebben.

Die Rodriguez. Dat is toch geen voetballer joh...

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

wiegah070 en 114 gasten.

Bekijk de topshouts