Tag: scoren

Trending: spelers trainer enige scouting kkd voetbal

Toon alle shouts

Kees schreef:

Leuk. Ik gun het Feijenoord wel. Altijd volle bak en jarenlang ellende gehad.

En allemaal ex ADO spelers die scoren.... Haha

GreenYellowTheHague schreef:

Had jij verwacht AZ op te rollen dan? Prima prestatie van een club vol ellende... Op basis van groot deel van de wedstrijd had je nog moeten winnen ook.

Vond AZ veel minder dan verwacht, en de eerste helft kan je vaker dan een keer scoren. De tweede helft vond ik wel echt om te janken, hebben we überhaupt één kans gehad?

H@@GenEES schreef:

ADO en WII zijn van het zelfde kaliber het verschil zit hem in de spitsen, we winnen wel met 0-2 of 1-2 maar dat is niet omdat we het zo fantastisch hebben gedaan, als Willem II een beetje redelijke spits hadden gehad dan was je gewooin met 4-1 van yet veld gestapt

Denk dat de clubs op plek 5 t/m plek 14 allemaal een beetje van hetzelfde kaliber zijn. Ieder voor zich heeft een wat betere en mindere periode. Ook zijn de onderlinge resultaten wekelijks erg verschillend. Moeilijk een pijl op te trekken.
Dat laat ook de vorm zien over een bepaald periode.
Over de laatste 25 wedstrijden staat ADO 6e met 36 punten uit 25 wedstrijden
(gedeeld met Twente en NEC en iets boven Vitesse, Heracles en Heerenveen).
Dat geeft wel aan dat de onderlinge krachtsverschillen erg klein zijn. De "curve" geeft aan dat ADO het de eerste 6 wedstrijden beneden gemiddeld punten heeft verzameld. Willem 2, Excelsior, Cambuur, de Graafschap en Roda scoren structureel constant lager binnen elke periode en zijn dit jaar de "zwakkere" broeders. Overigens doet ADO het in de range "behaalde punten in uitwedstrijden" niet slecht op plek 4 met 1 punt onder Feijenoord.

Willem II moet oppassen voor negatief record

Willem II en ADO Den Haag tegenover elkaar (aftrap 14.30 uur).

● Willem II verloor slechts twee van de voorgaande 23 thuiswedstrijden tegen ADO Den Haag in de Eredivisie (W12, G9).

● Anderzijds wonnen de Tilburgers slechts één van de laatste tien competitieduels met ADO (G4, V5 – thuis & uit).

● Willem II verloor de laatste vijf Eredivisie-wedstrijden en kan voor het eerst sinds september 2010 (toen veertien nederlagen op rij) zes keer achter elkaar verliezen op het hoogste niveau.

● Alleen Excelsior (dertien keer) kwam dit seizoen in minder Eredivisie-wedstrijden tot scoren dan Willem II (twaalf, met Cambuur).

● Alleen Willem II (209) kwam dit seizoen tot minder doelpogingen vanuit open spel dan ADO Den Haag (226).

● Lucas Andersen kwam in zijn laatste zestien duels tot één doelpunt en één assist, terwijl de middenvelder in zijn eerste tien duels voor Willem II bij zeven doelpunten was betrokken (vier goals, drie assists).

● ADO Den Haag pakte veertien punten in de laatste acht uitduels in de Eredivisie (W4, G2, V2), net zo veel als in de 24 uitwedstrijden daarvoor bij elkaar.

● ADO is de enige ploeg uit het huidige rechterrijtje dat dit seizoen meer minuten op voorsprong stond (763) dan op achterstand (591).

● ADO Den Haag verspeelde dit seizoen 21 punten in wedstrijden waarin het eerst 1-0 voor kwam, meer dan elk ander team (17 keer op 1-0 – W8, G6, V3).

● Mike Havenaar was betrokken bij zes doelpunten in zijn laatste vijf uitwedstrijden voor ADO Den Haag (drie goals, drie assists), terwijl zijn laatste vijf thuiswedstrijden geen enkele goal of assist opleverden.

Bron: VI.nl

We kunnen blijven zeuren over Wang, Wigt , Fraser en alle spelers, maar kijk eens naar al die andere clubs. De hele Eredivisie is een Mickey Mouse Competititie. PSV heeft een goed team, maar ook deze speelt niet goed. Ajax is ook een debacle. Feyenoord ook. Scoren vaak in de laatste periode of in het begin. Tussendoor in de wedstrijd is het een drama. Slaapverwekkend. Laten we een keer met ze allen achter ADO staan en accepteren dat we op dit moment niet beter kan.

We hebben een hele goede jeugd en ze proberen deze ook te behouden, maar spelers moeten ook willen. Waarom gaan ze na hun 16e weg naar Ajax of PSV of Feyenoord omdat ze daar beter betaald worden, maar ze vergeten wel dat ze daar niet echt doordringen tot de top omdat deze teams veel spelers kopen. Bij ADO hebben ze meer kans. Rob Meppelink doet het goed en kan niet beter, maar heeft wel een binding met ze en daarom stromen er een aantal door.

Fraser is zo slecht niet, maar het ligt ook aan het Materiaal wat je krijgt en hebt. Wat mbt Wang dit heeft de media veroorzaakt en Wigt. Werk heel veel met Chinese bedrijven en wat hier gebeurde mbt de media zal nooit geaccepteerd worden in China. Een baas is een baas en geen hollandse mentaliteit wordt daar geaccepteerd. Les 1 als je in china zaken doet.

Voor de kwaliteit en spelers en budget en Wang en Media rellen doen we het goed als ADO. Vergeet dit niet. Sta een keer achter de spelers en achter de trainer en directie|||||| Post een keer positieve dingen ipv alleen maar afzeiken van spelers en trainers wat sommige doen. Gelukkig zijn er genoeg die dat ook inzien.

GreenYellowTheHague schreef:

Ik ben zeer zeker blij dat we niet degraderen, was ik echt bang voor dit jaar. Meningen verschillen zeer over het materiaal, ik was blij dat Schaken kwam, had hem de beste aankoop sinds jaren genoemd hier, maar dat is er op 1 a 2 wedstrijden niet uitgekomen. Middenveld met Bakker en Jansen ben ik niet eens met je, want zeer zeker Bakker speelt ver onder zijn kunnen dit seizoen, en Jansen? ja , hij heb er een paar gescoord en heeft wat werklust maar daar is ook alles me gezegd volgens mij. Timo doet het meer dan uitstekend op een voor hem redelijk onbekende plek in het veld. Kristensen in goede doen is veruit je beste middenvelder, top 5 waardig. Achterhoede heb je 1 kanjer ( Kanon ) Meijers doet he naar behoren en Tom , ja, dat is een sloper. Voorhoede is niet beter als bijvoorbeeld Buly-Verhoek-Kubik, het rendement van de laatste was immers beter en het salaris VEEL lager als wat er nu word uitgegeven. Positieve meevaller vind ik Duplan, die toch wel je beste speler is

Bakker speelt de laatste wedstrijden onder zijn niveau. Logisch die jongen krijgt net als ieder ander talent te maken met een terugslag. Een goede trainer had bakker een paar weken rust gegeven om weer lekker in vorm te raken en Kristensen opgesteld. Dat is wat ik bedoel met een falende Fraser. Beugelsdijk is een stuk slimmer geworden in Duitsland en samen met Kanon vindt ik het een ijzersterke verdediging. Kanon is ook zo een mooi voorbeeld. kanon was al 6 weken fit voor Fraser hem een kans wilde geven. Ook dat heeft punten gekost. Schaken hadden ze nooit moeten kopen maar hij is er nou eenmaal en als je die iedere wedstrijd een helft of hooguit een uur laat spelen dan heb je er nog iets aan. Hij is toch de man die Havenaar laat scoren. Jansen heb je nodig voor de balans. Je kan onmogelijk met 11 leuke voetballers spelen. Dat heb je aan Alberg gezien. In potentie misschien wel de beste maar omdat Fraser altijd met Kristensen en Alberg op 1 middenveld speelde heeft hij het talent van Alberg afgebrand. Je kan van 2 ras voetballers niet verwachten dat ze 90 minuten van voor naar achter rennen. Dat had met Derijck jansen en Alberg wel gekund. Alles bij elkaar een prima elftal om 8e mee te worden. conclusie in mijn ogen, Fraser heeft er een potje van gemaakt.

Zo, inmiddels weer thuis na een dagje Arnhem.

Zonde om de (gelukkige) overwinning weer uit handen te geven maar je ziet het aankomen. Dit had nooit gehoeven maar wij zijn Den Haag en dit hoort bij ons. Wij hebben momenteel niets te zoeken in de play offs, dat is de harde realiteit. Ik kan leven met de uitslag want er we konden gewoon niet beter en hadden de hulp van de tegenstander nodig om te scoren.......

Verder hoop ik dat we goed te horen waren, met 200 man flink staan zingen, ik ben er nu schor van haha.

Laatste opmerking: Top van vd Heijden!!! na de wedstrijd het uitvak tot rust brengen terwijl de rest van de ploeg weg gaat. Ook Dereijck heeft iets later meegeholpen om de rust te doen wederkeren in het uitvak...... Groot compliment derhalve aan vd Heijden die zag dat het fout ging en als jonkie dit in eerste instantie alleen ging oplossen!!! RESPECT!!!

Madmax schreef:

Je kan er juist wel sterker op worden als je Havenaar en Hansen verkoopt.

Je haalt een iets wat hardere werkende spits, creëert een plek voor Duplan op het middenveld, je laat Marengo staan op de plek van Duplan. Je laat Bakker en Jansen niet samen spelen. Je vervangt Schaken van het geld van de verkoop van bovengenoemde. Voor het salaris van Kristensen en Zuiverloon haal je Joey van den Berg tranfervrij , heb je gelijk je Leider/aanvoerder/Stofzuiger die we missen.

Staat een spits er om hard te werken of om te scoren?

Fransje schreef:

Blijkbaar heb jij je niet aan de wet gehouden wat toch definieerbaar is voor crimineel gedrag. Hahaha jij denkt dat de wet niet geld voor hardwerkende mensen.

zolang het stadion op het forepark staat.zet ik mijn wagen op dezelfde plek ben altijd 1 1/2 uur van te voren in het stadion.1 maand geleden nog geholpen toen mijn wagwen door de regen gezakt was en ik op een plateau bleef hangen niemand van de politie die aangaf dat ik daar eigenlijk niet mog staan.er staan ook geen borden waar op staat verboden te parkeren.
wat ik er mee wil zeggen is dat dit goedkoop scoren is ga gewoon eens echt boeven pakken of in de schilderswijk je werk doen.

Artikel over Tom van Weert ; betaalbaar en transfervrij

Elk jaar weer knokken in een loopbaan vol obstakels
Nooit was Tom van Weert (25) onomstreden. Altijd moest hij zich extra bewijzen en terugknokken na tegenslagen. Het eeuwige twijfelgeval heeft bij Excelsior afgerekend met de scepsis en maakt zich op voor een nieuwe uitdaging.
‘En waar ben u dan precies van?’ De vraag in onvervalst Rotterdams houdt het midden tussen oprechte interesse en goedbedoelde argwaan. Of er toevallig ook koffie is, luidde de vraag aan Rina, beheerster van het spelershome van Excelsior. Ondanks het zonnetje is het buiten koud. De digitale klok annex thermometer geeft zeven graden aan, maar de snijdende noordoostenwind blaast daar rigoureus een paar graden van af. Een warm bakkie zou zeer welkom zijn. Het blijkt geen enkel probleem, mits we zelf even de rol van barman willen vervullen. ‘Natuurlijk joh, pak maar. Weet je hoe het apparaat werkt?’

Daags voordat Excelsior met 2-1 verliest bij FC Utrecht, regeert de rust op Woudestein. Soepel gaat het dit seizoen allerminst, maar van acute degradatiestress is geen sprake. Op de training van vanochtend is welgeteld één supporter afgekomen. De spelers werken nabij de Erasmus Universiteit ongestoord hun oefeningen af, zo nu en dan gluurt er een passerende student nieuwsgierig door het hek van het stadion naar binnen. De enige opwinding die er is, ontstaat wanneer we de machine per ongeluk de opdracht geven om twee kopjes koffie in één bekertje te gieten.

Tom van Weert lacht als hij hoort over de gastvrijheid van Rina. ‘Ja, mooi hè? Dat is Woudestein: altijd open huis.’ De aanvalsleider van Excelsior is een paar uur na de training aangeschoven in Pollevie, een hip restaurant op een steenworp afstand van zijn huis in Den Bosch. Hoewel hij inmiddels al bijna twee jaar in Rotterdam voetbalt, wonen Van Weert en zijn Deense vriendin Maria nog altijd in de stad waar hij als voetballer groot werd. De twee leerden elkaar vijf jaar geleden kennen op Mallorca, waar hij met FC Den Bosch het seizoen afsloot, en wonen inmiddels in een fraai appartement net buiten het Bossche centrum.

Amateurclub

Van Weert voelt zich op zijn plek bij Excelsior. ‘Het is er lekker gemoedelijk, kleinschalig. Het doet in veel dingen een beetje denken aan een amateurclub. Dat is ook de kracht van Excelsior en de reden waarom ik destijds voor die club heb gekozen. Als ik daar twee wedstrijden op rij wat minder zou spelen, zouden niet meteen alle kranten vol staan, bedacht ik me. Ik kan me rustig ontwikkelen, onder begeleiding van goede mensen. Want vergis je niet: alles is bij Excelsior uitstekend geregeld. De hele staf is sinds mijn komst elke dag met me bezig geweest. Zij hebben me helemaal wedstrijdfit gekregen. Dat heeft zijn vruchten afgeworpen, daar hoeven we niet moeilijk over te doen.’ Van Weert is de eeuwige twijfels voorbij.

‘Ik viel op door
het maken van doelpunten, maar verder blonk ik nergens in uit’
Tom van Weert
Twijfels die al vroeg ontstonden. Al sinds Van Weert op tienjarige leeftijd de stap maakte van zijn amateurclub RKVV Sint-Michielsgestel naar de profclub van een paar kilometer verderop, was er scepsis. Zelden had hij in de winterstop al de zekerheid dat hij ook een jaar later nog bij FC Den Bosch mocht spelen.‘Nee, zeker niet. Ik had toen al die ene grote kwaliteit: doelpunten maken. Daardoor viel ik altijd wel op. Maar verder blonk ik nergens in uit. Ik was nooit de grootste, nooit de sterkste, nooit de snelste, nooit de meest technische. Pas in de A-junioren ben ik doorgegroeid van een gemiddelde speler naar een van de beteren in de jeugdopleiding.’

Van Weert debuteerde in 2008 in het eerste elftal van de Bosschenaren, maar tot een definitieve doorbraak kwam het lange tijd niet. In 2010/11 werd Fons Groenendijk zijn huidige trainer bij Excelsior aangesteld in De Vliert, maar hij gebruikte de blonde spits vooral als invaller.Van Weert leerde wat het is te moeten knokken voor zijn plek, te vechten tegen de vooroordelen. ‘Als jij door iedereen altijd wordt bestempeld als het toptalent, dan kan het ook té makkelijk gaan. Dan gaat alles goed, tot er iets verkeerd gaat en je karakter moet tonen. Neem Danny Verbeek (nu NAC Breda, red.). Wij zaten in dezelfde lichting. Hij was van nature een veel betere voetballer. Ik moest stukken harder werken om hetzelfde te bereiken. Elk jaar weer knokken om het volgende team te halen, daarna om het eerste te halen, daarna om basisspeler te worden, daarna om een stap hogerop te maken. Als ik één ding heb geleerd, is dat niks vanzelf gaat.’

‘Als ik één ding heb geleerd,
is dat niks vanzelf gaat’
Het heeft Van Weert gevormd tot wat hij nu is: een pure winnaar die niks wil laten liggen. Die mentaliteit zat er al vroeg in bij de Brabander. ‘Met mijn jeugdteam bij de amateurs speelden we ooit een toernooitje waarop we het niet zo goed deden. Ik had als enige alles gespeeld, dus in de laatste wedstrijd die nergens meer om ging moest ik even tien minuutjes naar de kant. Maar dat deed ik gewoon niet, ik weigerde. Mijn trainer kwam het veld in, tilde me op en heeft me van het veld moeten dragen. Ik schreeuwen natuurlijk. Dat zegt veel over hoe graag ik toen al wilde winnen. En scoren.’

Zoals voor iedere spits zijn goals ook voor Van Weert zijn levenselixer. Dat bewees hij ook na de thuiswedstrijd tegen PSV, eind januari. Met een verbeten grimas zocht hij na het laatste fluitje de catacomben op. Niet zozeer vanwege de 1-3 nederlaag, die was wel ingecalculeerd. Van een incident in de laatste minuut baalde hij des te meer. Van Weert frommelde de bal in die slotfase samen met Jeffrey Bruma over de Eindhovense doellijn, maar scheidsrechter Bas Nijhuis zette de eretreffer op het wedstrijd-formulier als eigen doelpunt van de PSV-verdediger. ‘Ik hoor het net, ja. Doodziek’, vatte de goalgetter zijn gevoel na het duel samen. ‘Ik zal de scheids zo eens opzoeken.’ Even later liep hij de arbiter van dienst inderdaad tegen het lijf. Hij probeerde de treffer op zijn eigen naam te krijgen, maar kreeg nul op het rekest.

PSV’er Jorrit Hendrix heeft handen en voeten nodig tegen Tom van Weert, zien ook Davy Pröpper (links) en Héctor Moreno. PSV’er Jorrit Hendrix heeft handen en voeten nodig tegen Tom van Weert, zien ook Davy Pröpper (links) en Héctor Moreno.
Tegenslagen

Het tekent Van Weert, voor wie niets vanzelfsprekend is. Ieder hoogtepunt is er een, ieder doelpunt telt. Zeker in een carrière die zich laat kenmerken door hard werken. Daartoe wordt hij overigens niet alleen gedwongen vanwege de twijfels die hem achtervolgden. Ook op lichamelijk vlak kende hij tegenslagen. Zijn gezicht betrekt als zijn kruisbandblessure uit 2013 ter sprake komt. In 2011/12 beleefde FC Den Bosch zijn finest hour van de laatste jaren. In de finale van de play-offs om promotie verloor de club ternauwernood van Willem II, maar door de goede prestaties maakte vrijwel het complete elftal een stap hogerop. Van Weert bleef. Hij verlengde bewust zijn contract met een jaar. Nog één volledig seizoen uitblinken en dán die mooie stap maken: dat was het plan. Het liep anders: vlak voor het einde van de competitie scheurde hij zijn voorste kruisband. De revalidatie duurde uiteindelijk elf maanden. ‘Ik was echt geobsedeerd door die knie. Iedere ochtend ging ik meteen testen. Hoe voelt-ie? Kan ik al iets meer dan gisteren? Is er al meer vocht uit? Doet het meer of minder pijn als ik erop druk? Echt: maandenlang, iedere ochtend. Maar op het moment dat ik eindelijk het veld weer op mocht met de groep, voelde het niet goed. Het bleef wat instabiel. Ik moest weer geopereerd worden, al was dit maar een lichte ingreep. Dat was het allerzwaarste, die stappen terug. Ineens is je toekomst heel onzeker.’

‘Ik was maandenlang geobsedeerd door die knie. Hoe voelt-ie?’
Terwijl het seizoen vorderde, kreeg Van Weert het steeds benauwder. De geplande stap omhoog kwam zwaar op de tocht te staan. Hij kon dat seizoen nog slechts drie keer invallen. ‘Met grote dank aan fysio Marco van der Steen werd ik weer fit. Ik wist toen dat de clubs die een jaar eerder interesse toonden middenmoot en subtop Eredivisie niet meer zouden bellen. De top van de Jupiler League wel, die zagen het allemaal in me zitten. Maar ik bleef maar hopen op de Eredivisie, misschien een clubje dat net was gepromoveerd. Het zou moeilijk worden, dat wist ik. Maar ik wist ook: Ik ga ervoor. Ik zal wat tijd nodig hebben om me aan te passen, maar als mijn kans komt, dan pak ik ’m.’

Die kans kwam er. Excelsior-trainer Marinus Dijkhuizen durfde het aan met Van Weert, zoals de Kralingers het sowieso moeten hebben van jongens met een krasje. Gokjes, kleine risico’s. Van Weert deed wat hij al jaren deed. Vechten, hard werken en zich aanpassen aan een niveau hoger. De teller van Van Weert staat dit seizoen op negen doelpunten, eenderde van de totale Excelsior-productie. Geen gek aantal, de dertien competitiegoals van vorig seizoen komen in zicht. En dat vindt Van Weert prima. ‘Ik doe het goed als ik rond de twaalf uitkom. Ik zag pas dat ik nu al derde sta op de lijst van topscorers aller tijden van Excelsior in de Eredvisie. Dat zegt genoeg, het komt niet vaak voor dat iemand van deze club het op dit niveau zo goed doet.’

In duel met Vitesse-aanvoerder Arnold Kruiswijk.
In duel met Vitesse-aanvoerder Arnold Kruiswijk.
Goud

Van Weert maakt stappen die een paar jaar geleden voor onmogelijk werden gehouden. Als Excelsior zich handhaaft, is dat voor een groot deel de verdienste van de topschutter. ‘Ik zie ook wel dat de club relatief afhankelijk is van mijn doelpunten. Ik kan wel zeggen dat dat niet zo is en heel bescheiden doen, maar ik voel me belangrijk en voeg iets toe aan het team. Mezelf verbazen? Nee, niet meer. Vorig seizoen nog wel, tegen Feyenoord. Tot de winterstop had ik vijf keer gescoord, na de winterstop scoorde ik ineens twee keer in De Kuip. Er kwam aandacht, werd Speler van de Week. Toen dacht ik wel even: shit zeg, ik kan het écht.’

Van Weert is goud waard voor zijn ploeg, maar niet lang meer. Zijn contract loopt komende zomer af. ‘Na twee jaar Excelsior ben ik toe aan een nieuwe uitdaging. Ze hopen me nog steeds langer te binden, maar dat is niet mijn intentie. Ik wacht af wat er komt. Drie jaar geleden had ik gezegd dat de Nederlandse subtop absoluut mijn volgende stap moest zijn. Maar ik word 26, een mooi moment om me wat breder te oriënteren. Engeland? Nou, ik ben in de winterstop een wedstrijdje in het Championship (tweede niveau, red.) gaan kijken. Een spits als Lars Veldwijk had het op dat niveau fysiek gezien al moeilijk. En hij is 1 meter 96, hè? Ik ben nog vijftien centimeter kleiner, dus dat lijkt me niet echt een competitie voor mij. Met al die lange ballen.’

Tevreden leunt Van Weert achterover. Een loopbaan vol obstakels krijgt in de zomer een prachtig vervolg, daar twijfelt hij niet aan. ‘Maar het heeft geen zin om te speculeren. De komende wedstrijden moet ik het elke keer laten zien. Clubs die interesse hebben, moet ik overtuigen. En clubs die me niet kennen, moeten gaan denken: zo, dat is een goeie. Weet je… Mijn carrière is misschien niet echt logisch of normaal verlopen, maar overal waar ik kom, groei ik geleidelijk mee met het niveau. Alles gaat met stapjes. Neem bijvoorbeeld de aandacht van de buitenwereld. Die was er niet van de ene op de andere dag. Eerst zeiden ze: "Hé, kijk eens: die Van Weert heeft er toch al vier gemaakt." Daarna was het zes, toen acht. Langzaam groeide het. Typerend voor mijn carrière.’

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Alle ballen op Jort, tjapi01, Erik070, Rikkie1 en 217 gasten.

Bekijk de topshouts