Tag: verhaal

Trending: kalezic fout trainer tegenstander jeugdopleiding wedstrijd

Toon alle shouts

Nou ik baal er wel van.

Hoe dan ook einde verhaal en doorschakelen.

Zo hehe, Elia ook einde verhaal. Uit respect is dus ook echt alleen uit respect. Meteen doorschakelen.

Thommetjsh schreef:

Overigens gaat Besuijen ook tekenen, 2 buitenspelers die in potentie meer opleveren dan Randy en waarvan ik zeker weet dat ze meer toevoegen dan hem.

Waar staat dat?

Wel goed dat dit gelijk deze week gebeurd. Dan is het Elia verhaal ook gelijk gesloten.

pajam schreef:

Hoeveel gaf de club om Elia dan? Of ben je soms vergeten hoe het indertijd ging met Elia?

Ja....dat weet ik nog. Wat is jou versie van het verhaal? Want volgens mij was dit helemaal niet negatief.

Anders had hij de woorden respect en ADO niet in 1 zin gemoemd. Toch?

pajam schreef:

Kiezen voor ADO is kiezen voor een onrustige opbouwperiode waarin heel weinig zeker is.

Elia heeft echt niet o.b.v. geld een keuze gemaakt....

Pajam....ik respecteer je mening. Maar weet je waar we het over hebben? Het is coronatijd. Niks is op dit moment zeker. En overal is het onrustig.

Tuurlijk moet je kijken naar de sportieve mogelijkheden. Maar kom op.....dit is Utrecht. Geen topclub.

Ik weet nog dat Wijnaldum naar PSV ging. Hij gaf zijn 10% van de transfersom, waar hij recht op had, weg aan Feyenoord. Onder het mom, Feyenoord bedankt dat jullie mij gemaakt hebben tot de voetballer die ik nu ben.

Ik had gehoopt dat Eljerio ook dat respect had kunnen opbrengen. En niet voor een suptopper, zonder waar hij een binding mee heeft, had gekozen.

Twente was al weer een ander verhaal geweest.

AllesDoorOefeningDH schreef:

Ik had er eerlijk gezegd beter mee kunnen leven als hij naar twente of het buitenland was gegaan. Maar naar Utrecht... waarom voor mischien kwalificatie voor de Europa league en een ton meer? Ik vind het triest eerlijk gezegd.

Zelfde gevoel hier. Twente had ik ook nog enigzins kunnen begrijpen, buitenland helemaal. Heb werkelijk geen idee wat hij bij Utrecht te zoeken heeft anders dan toch meer geld (of succes) dan hier. Hij weet ook best dat Utrecht hier niet lekker ligt qua fans. En na zijn verhaal over praten met ADO en Twente kiezen voor Utrecht voelt ook verraderlijk. Maar goed, eerst maar afwachten of er wat van klopt. Is het wel zo dan is het wat mij betreft een weggooier! Lekker wegblijven dan ook

Sprinkhaan070 schreef:

Nee in België was het niet veel en China speelde hij op het 2e niveau. Waar heeft hij het dan precies een stuk beter gedaan?

Dat was mijn eerste indruk. Dit is het eerlijke verhaal.
https://www.elfvoetbal.nl/binnenland/278607/hoe-vergaat-het-richairo-zivkovic-sinds-zijn-vertrek-uit-nederland

Het was ook een vraag.....of hij wat voor ons is? Jij vind het niks, dat is duodelijk

Door Freek Jansen Freek JansenCULT
Een zomerdag in 2011 veranderde het leven van Jaap van Duijn (29). Een invalbeurt van vier minuten maakte van de aanvaller met de bos krullen dé cultheld van ADO Den Haag. Met de Katwijker gaan we terug naar de plek van zijn memorabele moment als eendagsvlieg.

VI vroeg de supportersverenigingen van alle Nederlandse profclubs een topdrie te maken van hun grootste culthelden. In deze derde week worden de laatste winnaars van de 34 clubs in een speciaal verhaal uitgelicht en uiteindelijk komt er op VI.nl een ultieme cultheld als winnaar uit de koker. Aanvullingen? Is er iemand over het hoofd gezien? Mail deze herinnering of anekdote naar mijncultheld@vi.nl.
‘Je houdt me niet voor de gek, hè!?’ Het is de derde keer in het telefoongesprek dat Jaap van Duijn controleert of hij geen onderdeel is van een klassieke voetbalgrap. Een speler laten opdraven voor een interview omdat hij een uitverkiezing heeft gewonnen en dan met een paar grapjassen klaarstaan om hem vol genoegen op te vangen en uit te lachen. Van Duijn heeft een sterk vermoeden dat hij deze keer het lijdend voorwerp van het staaltje voetbalhumor is. Hij kan maar niet geloven dat hij door de supportersvereniging van ADO Den Haag is verkozen tot dé cultheld uit de clubgeschiedenis. Daar komt bij dat hij onlangs een grap uithaalde met zijn trainer Sjaak Polak, door telefoonnummers stiekem te verwisselen, waardoor Polak iemand anders aan de telefoon kreeg dan hij verwachtte en in verlegenheid werd gebracht. Polak, zelf ook niet vies van een flinke dosis voetbalhumor, snauwde hem direct toe dat hij hem nog wel een keertje terug zou pakken. Voor Van Duijn was het duidelijk: de uitverkiezing tot cultheld in combinatie met een interview voor VI was dé aangekondigde grap van Sjaak Polak.

— Aanbevolen —
Stemronde 3: laatste 13 culthelden maken fraaie verzameling compleet
Stemronde 3: laatste 13 culthelden maken fraaie verzameling compleet
VI gaat op zoek naar de ultieme cultheld. Stem mee!

Als er aan het einde van het telefoongesprek met de huidige aanvaller van de topamateurs van FC Rijnvogels uit Katwijk toch een afspraak uitrolt voor een week later in het ADO-stadion, lijkt de twijfel bij de speler verdwenen. Het is echter van korte duur. Er volgt nog een app-bericht met nogmaals de vraag of het echt geen grap is en een paar uur later hangt zelfs Nathalie Nuiten aan de lijn. Ze is alweer vijf jaar weg als persvoorlichtster van ADO Den Haag, maar zag eerder op de avond wel plotseling de naam Jaap van Duijn op haar telefoon verschijnen. De Katwijker verzocht Nuiten om het toch echt nog een keer bij VI te checken. Hij voelde nattigheid.


PEPERNOOT
De totale verbazing en achterdocht bij Van Duijn is, nog los van de mogelijke fratsen van Polak, zeker niet zo vreemd. Michel Adam, Cor Lems, Lex Immers, Tom Beugelsdijk. Zomaar vier namen die voorbijschieten bij het beeld van een Haagse cultheld. En de lijst zou nog vele malen langer kunnen zijn, waarbij elke speler wel voldoet aan ingrediënten voor de uitverkiezing. Toch kozen de supporters van ADO Den Haag voor een speler die slechts negen minuten in de hoofdmacht acteerde. Jaap van Duijn. De naam zal bij het grote voetbalpubliek buiten de Hofstad dan ook niet direct tot de verbeelding spreken. Maar hoe anders is dat binnen de stadsmuren. Het Alle ballen op Japie roept bij elke Hagenees een glimlach op.

‘Zeker weten, Japie is uitgegroeid tot een absolute cultheld van onze club.’ Aan het woord is Jacco van Leeuwen, voorzitter van de supportersvereniging van ADO Den Haag. Hij kan zich de bewuste 21 juli 2011 nog kraakhelder voor de geest halen. Op een broeierige zomeravond trad de Residentieclub aan tegen het Litouwse FK Tauras, in de tweede voorronde van de Europa League. Nadat de eerste wedstrijd al met 2-3 was gewonnen, leverde de return in Den Haag een eenvoudige 2-0 zege op. Na afloop ging het echter niet over de plaatsing voor de volgende ronde. Alle aandacht was gevestigd op een kleine aanvaller, die vier minuten voor tijd in de ploeg kwam voor Tjaronn Chery. ‘Geloof me, werkelijk niemand had tot dat moment ooit van Jaap van Duijn gehoord. Maar Japie, een gozer uit Katwijk met een enorme bos krullen vergelijkbaar met die van de zanger Gordon in zijn hoogtijdagen, zette het hele stadion op zijn kop. Zodra hij zijn eerste stap binnen de lijnen zette, ging iedereen helemaal los. Het spreekkoor Alle ballen op Japie werd door de harde kern ingezet en dit sloeg gelijk over op de rest van het stadion.’

Daar bleef het zeker niet bij. De bal hoefde tegen de nietige Litouwers niet eens in de buurt van de destijds twintigjarige aanvaller te komen. Alleen al de verschijning van Japie op het veld was voldoende voor massale jolijt op de tribune. ‘We toverden met zijn allen echt alle liedjes tevoorschijn’, vervolgt Van Leeuwen. ‘Zing ik ajai Japie, Japie jee en Japie, Japie, we worden kampioen! Japie in Oranje!, We willen haar zoals Japie! en vooral vaak Alle ballen op Japie.’

Voor wie alles nog eens wil herbeleven is er gelukkig het internet. Nog altijd zijn er filmpjes te vinden met de reacties op de tribune, zelfs eentje waarbij elke seconde van de invalbeurt is vastgelegd. Het plezier spat ervan af, je ziet zelfs supporters massaal richting Van Duijn wijzen als een andere ADO-speler de bal heeft, om die speler aan te sporen de bal naar hem te spelen. ‘Japie deed geen schokkende dingen die wedstrijd, maar is vanaf het begin van zijn invalbeurt tot aan het slotsignaal luidkeels door het hele stadion toegezongen. Supporters hadden buikpijn van het lachen, dit was nog nooit vertoond, volgens mij nergens in de geschiedenis van het betaalde voetbal.’

JAPIE-PRUIKEN
De hoogste tijd om met Japie van Duijn negen jaar naar dato terug te keren naar de plek waar het allemaal plaatsvond. Het kostte wat moeite om hem te overtuigen, maar op deze vrijdagmiddag, wederom half juli, keert Van Duijn samen met zijn vader, ook genaamd Jaap, terug in het ADO-stadion. De krullen hebben plaatsgemaakt voor kort haar, vandaag bedekt onder een pet, en de jonge grillen voor een volwassenere blik. Maar de herinnering aan die dag is nog springlevend als we aan de rand van het veld staan.

‘Daar gebeurde het allemaal’, wijst Van Duijn richting de rechterkant van het veld. ‘Eigenlijk veranderde alles in mijn leven door die invalbeurt. Ik reed eerder op de dag als onbekende speler naar het stadion, ik was al blij dat ik bij de wedstrijdselectie zat. Drie weken eerder was ik aan de voorbereiding begonnen, nadat ik was overgekomen van de amateurs van Quick Boys. En toen stond ik opeens op het veld, zelfs in een Europees duel. Waarbij de supporters helemaal uit hun dak gingen. Hier droomt elk jongetje van twaalf van, en mij overkwam het gewoon. Al die aandacht. Echt volledig uit het niets. Het was een avontuur voor een stripboek.’


© Pro Shots/Willem Vernes
De Japie-hype duurde nog wel even voort in Den Haag. In de week na zijn debuut waren er in de stad al Japie-pruiken te koop. En ook de shirts met het hoofd van de jongeling erop en de tekst Alle ballen op Japie! kenden gretig aftrek. ‘Zag ik opeens supporters met mijn kapsel lopen’, vervolgt Van Duijn met een lach op zijn gezicht. ‘Ik weet nog dat ik een week na die wedstrijd in Den Haag even in het centrum ging winkelen. Het was gewoon niet te doen. Allemaal mensen kwamen op me af, iedereen wilde iets van me. Dat verschil maakte het zo absurd. Ik weet nog dat ik na die wedstrijd opeens allerlei media voor de camera te woord moest staan. Het was iets compleet nieuws voor me.’

`Die dag was mijn hoogtepunt en daardoor misschien ook wel mijn ondergang`

De blik op het veld haalt de herinneringen omhoog. ‘Waar ik ook bewoog op het veld, de bal kwam steeds naar me toe. En de spelers gunden het me ook. Ik weet nog dat we vlak voor het laatste fluitsignaal een vrije trap kregen. Wesley Verhoek, een topgozer, voelde de sfeer goed aan en gaf mij de bal. Ik kwam als rechtsbuiten in het veld, maar schoot die vrije trap met links rakelings naast. Jammer, anders was de avond ook in de statistieken vereeuwigd.’ Van Duijn weet nog goed dat zijn ploeggenoten destijds tijdens en na de wedstrijd de grootste schik hadden om hem. ‘Ik kwam van de amateurs, was twintig jaar, maar paste wel bij de club. Ik was een bluffertje, had een grote bek en vond het allemaal geweldig. Na afloop maakte Wesley Verhoek me nog gek, toen we voor de fanatieke supporters van Midden-Noord stonden. “Japie, je moet je shirt uitdoen”, zei hij. En ja, hoor, ik deed het direct. Stond ik daar met ontbloot bovenlichaam te springen voor de uitzinnige fans.’

Van Duijn kijkt vol genoegen om zich heen in het stadion. Sinds zijn eerste en enige seizoen in het ADO-stadion, kwam hij hier niet meer. ‘Ik weet niet waarom, en nu ik hier weer ben wil ik echt weer snel een keertje gaan, maar het is er eigenlijk nooit meer van gekomen. Maar ik vind ADO een mooie club, man, lekker rauw ook.’ Ook Jaap senior kijkt zijn ogen uit. ‘Kijk, daar zat ik op die avond, samen met mijn vrouw.’ Zijn vinger wijst naar de eretribune. ‘Als vader ben je wel een beetje gespannen als je zoon in het veld komt. Helemaal omdat het zijn debuut was. Maar die orkaan van sfeer en gekkigheid was voor ons ook een complete verrassing. Het was prachtig om te zien, prachtig!’

MCDONALD’S
In het voorbijgaan wordt Van Duijn plotseling opgemerkt. ADO-materiaalman Rob Ravestein moet twee keer kijken, maar herkent de blikken van de Haagse Puyol van destijds en heft spontaan de Alle ballen op Japie-song aan. Een innige omhelzing volgt, waarna tien minuten volgen vol gemeenschappelijke herinneringen aan een bijzondere tijd. ‘Tsja, die dag was mijn hoogtepunt en daardoor misschien ook wel mijn ondergang’, klinkt het tussendoor als harde, maar eerlijke conclusie uit de mond van de voetballer. ‘Ach, je hebt in ieder geval veel plezier gehad, weet je het trainingskamp in Spanje nog, Japie?’ Rob geeft een voorzet, die door Japie direct wordt binnen gekopt met een mooie anekdote. Maar eerst volgt nog wat meer achtergrondinformatie.

`Stond ik daar voor de neus van trainer Maurice Steijn met drie zakken McDonald’s eten, terwijl ik veel te laat was, en aardig wat drankjes op had`

‘Ik was snel populair in de selectie, omdat ik aansluiting had bij de gasten die net zoals ik wel een grote bek hadden. Met Wesley Verhoek, Lex Immers, Ahmed Ammi kon ik direct lezen en schrijven. Zij zeggen wat ze denken, houden van een geintje, en dat heb ik ook. Alleen het verschil was dat zij allemaal al minimaal honderd wedstrijden als prof achter hun naam hadden staan en ik net kwam kijken. Daardoor had trainer Maurice Steijn ook al snel zoiets van: Rustig aan jij, Japie. Alleen ik bleef gewoon mezelf en tsja, dan gaan dingen weleens mis.’

Van Duijn komt aan bij het moment van materiaalman Rob. ‘Trainingskamp, Spanje. We gingen met een groepje op stap en moesten voor een bepaalde tijd weer in het hotel terug zijn. Maar het werd veel later en na het avondje stappen gingen we nog even langs de McDonald’s. Zakken vol bestelden we, en die zouden we in het hotel dan opeten. Ik stapte voorin bij de taxi, met Wesley Verhoek, Lex Immers en Ahmed Ammi op de achterbank. Maar ik had geen geld meer op zak en dat wisten zij ook. Toen we bij het hotel aankwamen, gooiden zij hun deur van de taxi open en renden hard naar hun kamer. Weg waren ze. Zat ik daar, nog met de gordel om, zonder geld naast die Spaanse taxichauffeur, terwijl ik drie grote zakken met McDonald’s-voer op mijn schoot had. Ik proberen uit te leggen, maar ja, dat liep niet goed af.`

`Vervolgens spoedde ik me ook maar naar binnen, maar wie verscheen er in de lobby van mijn neus? Trainer Maurice Steijn, samen met looptrainer Jurgen Seegers, die dagelijks heel fanatiek bezig was met wat je wel en niet moest eten om fit te blijven. Stond ik daar met drie zakken McDonald’s eten, terwijl ik veel te laat was, en natuurlijk aardig wat drankjes op had. En ondertussen kwam een scheldende taxichauffeur achter me aan. Tsja, lul je daar maar eens uit… Toen ik na al het gedoe even later op de hotelkamers van die gasten kwam, gierden ze het uit van het lachen. Wat hádden ze een lol. En ik ook wel, alleen ik wist ook direct dat dit niet echt mee hielp in de jacht op speelminuten.’

In januari 2012 met Wesley Verhoek op zijn rug tijdens het trainingskamp in Spanje.
© Pro Shots/Willem Vernes
In januari 2012 met Wesley Verhoek op zijn rug tijdens het trainingskamp in Spanje.
Die jacht mislukte dan ook hopeloos. Een paar weken na zijn debuut mocht hij nog een paar minuutjes opdraven in een kansloos uitduel met FC Groningen. Daar bleef het bij. Hoe prachtig en imponerend zijn entree ook was, het was al snel weer over met Van Duijn. Het contrast was groot. Voor zowel de club als de supporters stond één ding namelijk vast in juli 2011: aan cultheld Japie ging ADO nog veel plezier beleven. Maar dat liep toch anders.

`De minuten die ik speelde, waren allesbehalve kleurloos. Zelfs mijn oma kijkt de filmpjes op internet nog weleens terug`

‘Dat bedoel ik met dat mijn hoogtepunt ook indirect mijn valkuil werd. Na drie weken beleefde ik mijn debuut, was alles geweldig en voelde ik me opeens echt speler van ADO 1. Iedereen enthousiast, iedereen lovend. Maar onbewust werd de lat daarmee ook heel hoog gelegd. Ik kwam niet meer van de bank af, belandde op de tribune, kwam zelfs wissel te staan bij Jong ADO en moest een paar maanden later ook nog eens meespelen met de amateurafdeling van ADO. Ik had altijd nog maar een amateurcontractje, een reisvergoeding van zevenhonderd euro per maand. Ik beleefde voor mijn gevoel teleurstelling op teleurstelling. Dat was zo apart. Terwijl ik zonder die krankzinnige avond en misschien een rustigere, geleidelijke weg veel meer had kunnen spelen. Maar dat is als, en daar doe ik niet aan. Joh, ik kijk ook niet negatief terug. Integendeel. Het bleef bij één seizoen ADO, maar het was wel een bijzonder jaar en ik heb ontzettend veel lol gehad. En de minuten die ik speelde, waren allesbehalve kleurloos. Zelfs mijn oma kijkt de filmpjes op internet nog weleens terug. En ik kan het zelf later weer aan mijn kinderen vertellen en laten zien. En nu dus gekozen tot cultheld van ADO, door de supporters. Dat is wel echt kicken.’

Dagelijks ziet Van Duijn het ADO-stadion liggen, maar rijdt hij er vervolgens voorbij. Richting het Westland, waar hij in het bollenbedrijf van zijn vader in Honselersdijk werkt. Samen met zijn broer moet hij op termijn het bedrijf gaan overnemen. De kwekerij en de bloemenveiling in plaats van het voetbalstadion. Van Duijn speelde in de jeugd van PSV en Feyenoord, kende een historische doorbraak bij ADO, maar werd vervolgens bij Spakenburg, Quick Boys, Noordwijk en Rijnvogels vooral een zeer verdienstelijke amateurspeler. ‘Maar wij zullen Japie nooit meer vergeten’, zegt Van Leeuwen tot slot namens de supportersvereniging van ADO. ‘Door zijn bijzondere voorkomen en door het meest bijzondere debuut in de geschiedenis van onze club. Hij is voor ons uitgegroeid tot een absolute cultheld!’

Tommy schreef:

Die roemeen stond in de belangstelling van real madrid.
Dus ach.
Verdediging en middeveld staan redelijk nu voorin nog. Als jij denkt dat je zonder geld en al het geld dat vast in salarissen van oude spelers dat je zomaar een goede ploeg samen stelt. Dan geloof je ook nog in sinterklaas.
Maar we gaan het zien. Ik denk dat de boer en kemper heel verassend gaan zijn dit seizoen

Leuk verhaal, mooi praat, elftal bouwen om De Boer en Kemper.

PS: Hoop je gelijk krijgt

VI-Pro
Hoe `Haagse Tommie` zomaar een Spartaan werd
18.00 uur
Praat mee
Opslaan
Door Bart Kruijt

ADO Den Haag en Tom Beugelsdijk: dat was altijd één en leek, zeker na zijn terugkeer van FSV Frankfurt, ook altijd één te blijven. Vrijdag liet hij de club uit zijn geboortestad echter toch weer achter zich en tekende hij een tweejarig contract bij Sparta Rotterdam. Dat wordt best even wennen.

Het ging snel, deze week. Beugelsdijk hoorde maandag dat Sparta hem graag wilde hebben en vier dagen later trainde hij al voor het eerst mee op Het Kasteel. Sparta was naarstig op zoek naar een extra centrale verdediger, de positie in de selectie die het dunst bezet was. Bart Vriends en de van FC Emmen overgekomen Michaël Heylen konden nog wel een concurrent gebruiken.

Dat werd dus Beugelsdijk, die ondanks een nog eenjarig contract transfervrij mocht vertrekken bij ADO. De dertigjarige clubicoon was een van de grootverdieners in de Haagse selectie en ADO trok in de persoon van Peet Bijen (FC Twente) al een nieuwe centrale verdediger aan. Het vertrek van Beugelsdijk biedt zodoende weer wat financiële ademruimte voor de Hofstedelingen.

Het is komen en gaan, zo is het leven. We gaan er nu gewoon hier wat moois van maken
Voor Beugelsdijk was het geen complete verrassing dat ADO hem wilde laten gaan. `Ik las ook wel dingetjes in de bladen, dat ze wilden verjongen bijvoorbeeld`, vertelt de mandekker vanaf Het Kasteel. `Je weet welke richting de club op wil, dus het was een duidelijk verhaal. Iedere club heeft het financieel moeilijk in deze tijd en op deze manier konden we elkaar helpen. Ik heb gedaan wat ik kon doen en ADO heeft met de transfer meegewerkt.`

En zo is het ADO-tijdperk van Beugelsdijk zomaar voorbij. Pats, boem, klaar. Gek? `Je speelt wel zeventien jaar bij zo`n club, dus dat is altijd wel een ding. Als klein pikkie kom je daar terecht en nu is het klaar. Maar ik ben een positief mens en vind Sparta ook gewoon een heel mooie club. Het is komen en gaan, zo is het leven. We gaan er nu gewoon hier wat moois van maken.`


© Pro Shots
De transfer kwam weliswaar snel tot stand; de interesse van Sparta in Beugelsdijk is niet nieuw. Er was al eerder contact tussen de partijen, maar in het verleden bleek een transfer nog niet mogelijk. Nu komt het alsnog tot een hernieuwde samenwerking tussen Beugelsdijk en hoofdtrainer Henk Fraser, die elkaar bij ADO al leerden kennen.

In het veld denken ze weleens dat ik gek ben, daar moet ik slimmer in zijn
Beugelsdijk bewaart goede herinneringen aan die samenwerking. `We hebben toen een supertijd gehad, ik vind het gewoon een supertrainer`, klinkt het in superlatieven. `Hij heeft een duidelijk idee, is op de juiste momenten streng, maar ook altijd erg positief. Henk is een trainer met heel veel kwaliteiten, dus het is mooi dat ik nu weer met hem kan samenwerken. Het geeft me een goed gevoel over deze transfer.`

Fraser hoopt dat Beugelsdijk wat extra winnaarsmentaliteit aan zijn groep kan toevoegen. `Daar moet ik het natuurlijk van hebben`, reageert de verdediger. `Ik wil wedstrijden winnen, ga de duels keihard in. Dat wil ik hier ook gaan doen. Maar Sparta is wel een hele nette club, inderdaad, dus ik zal me ook moeten aanpassen. In het veld denken ze weleens dat ik gek ben, daar moet ik slimmer in zijn. Maar dat gaat goed komen, in de laatste jaren heb ik daarin al stappen gemaakt. Ik ben bovenal een erg sociale jongen. Hier binnen de club zal niemand last van me hebben.`


© Pro Shots
Beugelsdijk liet ADO in 2014 al eens eerder achter zich, toen hij voor een avontuur bij FSV Frankfurt koos. Een jaar later keerde hij alweer terug naar zijn geliefde Den Haag. De transfer naar Sparta brengt de problemen van een verhuizing niet met zich mee: Beugelsdijk kan gewoon blijven zitten waar hij zit. Vanmorgen was hij binnen twintig minuten vanuit Den Haag bij zijn nieuwe club.

Dat ik nu in Den Haag kan blijven, komt extra mooi uit
De afstand was een extra plusje voor Sparta. `Gelukkig hoefde ik nu niet over een verhuizing na te denken. Ik ben namelijk wel een familieman: mijn vrienden, mijn kleine, dat vind ik het allerbelangrijkste. Nog veel belangrijker dan voetbal. Dus dat ik nu in Den Haag kan blijven, komt extra mooi uit. Ik ben er gewoon heel blij mee.`

Beugelsdijk trainde vrijdag na het zetten van zijn handtekening meteen mee bij Sparta (`een prima groep, de jongens hebben me goed opgevangen`) en zou zaterdag in de oefenwedstrijd tegen RC Lens zijn eerste speelminuten voor zijn nieuwe club kunnen maken. In het rood-wit, in plaats van het groen-geel. Het zal best even een vreemd gezicht zijn. Maar wen er maar aan: Sparta is de nieuwe club van Beugelsdijk. ADO is volgend seizoen zijn tegenstander, gewoon een van de zeventien teams waar hij van wil winnen.


`Natuurlijk, dat wordt even gek. Ik heb zeventien jaar in het shirt van ADO rondgelopen`, zegt Beugelsdijk, die ook weet dat Sparta en ADO in het komende seizoen weleens concurrenten van elkaar zouden kunnen gaan worden in de degradatiestrijd. Zou een winnende, rake kopbal in de laatste minuut tegen zijn oude club een probleem zijn?

Sparta Rotterdam
Sparta Rotterdam
ZO 22 NOV
12:15
ADO Den Haag
ADO Den Haag
Beugelsdijk moet lachen: `Er zullen wel supporters zijn die daar niet zou blij mee zouden zijn. Maar iedereen is toch realistisch en weet: je speelt voor een club, dan moet je voor die club je uiterste best doen, altijd honderd procent geven. En dat ga ik absoluut doen voor Sparta.`

`Beugelsdijk in een shirt van Sparta, daar moeten we wel even aan wennen`

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Wahter, Aad, wiegah070, CashD070 en 209 gasten.

Bekijk de topshouts