Tag: rol

Trending: supporters stadion midden noord kalezic tribune

Toon alle shouts

Positief nieuws vandaag, wethouder de Bruijn heeft denk ik een hele grote rol gespeeld. Die man heeft diplomatieke kwaliteiten.

Artikel over Tom van Weert ; betaalbaar en transfervrij

Elk jaar weer knokken in een loopbaan vol obstakels
Nooit was Tom van Weert (25) onomstreden. Altijd moest hij zich extra bewijzen en terugknokken na tegenslagen. Het eeuwige twijfelgeval heeft bij Excelsior afgerekend met de scepsis en maakt zich op voor een nieuwe uitdaging.
‘En waar ben u dan precies van?’ De vraag in onvervalst Rotterdams houdt het midden tussen oprechte interesse en goedbedoelde argwaan. Of er toevallig ook koffie is, luidde de vraag aan Rina, beheerster van het spelershome van Excelsior. Ondanks het zonnetje is het buiten koud. De digitale klok annex thermometer geeft zeven graden aan, maar de snijdende noordoostenwind blaast daar rigoureus een paar graden van af. Een warm bakkie zou zeer welkom zijn. Het blijkt geen enkel probleem, mits we zelf even de rol van barman willen vervullen. ‘Natuurlijk joh, pak maar. Weet je hoe het apparaat werkt?’

Daags voordat Excelsior met 2-1 verliest bij FC Utrecht, regeert de rust op Woudestein. Soepel gaat het dit seizoen allerminst, maar van acute degradatiestress is geen sprake. Op de training van vanochtend is welgeteld één supporter afgekomen. De spelers werken nabij de Erasmus Universiteit ongestoord hun oefeningen af, zo nu en dan gluurt er een passerende student nieuwsgierig door het hek van het stadion naar binnen. De enige opwinding die er is, ontstaat wanneer we de machine per ongeluk de opdracht geven om twee kopjes koffie in één bekertje te gieten.

Tom van Weert lacht als hij hoort over de gastvrijheid van Rina. ‘Ja, mooi hè? Dat is Woudestein: altijd open huis.’ De aanvalsleider van Excelsior is een paar uur na de training aangeschoven in Pollevie, een hip restaurant op een steenworp afstand van zijn huis in Den Bosch. Hoewel hij inmiddels al bijna twee jaar in Rotterdam voetbalt, wonen Van Weert en zijn Deense vriendin Maria nog altijd in de stad waar hij als voetballer groot werd. De twee leerden elkaar vijf jaar geleden kennen op Mallorca, waar hij met FC Den Bosch het seizoen afsloot, en wonen inmiddels in een fraai appartement net buiten het Bossche centrum.

Amateurclub

Van Weert voelt zich op zijn plek bij Excelsior. ‘Het is er lekker gemoedelijk, kleinschalig. Het doet in veel dingen een beetje denken aan een amateurclub. Dat is ook de kracht van Excelsior en de reden waarom ik destijds voor die club heb gekozen. Als ik daar twee wedstrijden op rij wat minder zou spelen, zouden niet meteen alle kranten vol staan, bedacht ik me. Ik kan me rustig ontwikkelen, onder begeleiding van goede mensen. Want vergis je niet: alles is bij Excelsior uitstekend geregeld. De hele staf is sinds mijn komst elke dag met me bezig geweest. Zij hebben me helemaal wedstrijdfit gekregen. Dat heeft zijn vruchten afgeworpen, daar hoeven we niet moeilijk over te doen.’ Van Weert is de eeuwige twijfels voorbij.

‘Ik viel op door
het maken van doelpunten, maar verder blonk ik nergens in uit’
Tom van Weert
Twijfels die al vroeg ontstonden. Al sinds Van Weert op tienjarige leeftijd de stap maakte van zijn amateurclub RKVV Sint-Michielsgestel naar de profclub van een paar kilometer verderop, was er scepsis. Zelden had hij in de winterstop al de zekerheid dat hij ook een jaar later nog bij FC Den Bosch mocht spelen.‘Nee, zeker niet. Ik had toen al die ene grote kwaliteit: doelpunten maken. Daardoor viel ik altijd wel op. Maar verder blonk ik nergens in uit. Ik was nooit de grootste, nooit de sterkste, nooit de snelste, nooit de meest technische. Pas in de A-junioren ben ik doorgegroeid van een gemiddelde speler naar een van de beteren in de jeugdopleiding.’

Van Weert debuteerde in 2008 in het eerste elftal van de Bosschenaren, maar tot een definitieve doorbraak kwam het lange tijd niet. In 2010/11 werd Fons Groenendijk zijn huidige trainer bij Excelsior aangesteld in De Vliert, maar hij gebruikte de blonde spits vooral als invaller.Van Weert leerde wat het is te moeten knokken voor zijn plek, te vechten tegen de vooroordelen. ‘Als jij door iedereen altijd wordt bestempeld als het toptalent, dan kan het ook té makkelijk gaan. Dan gaat alles goed, tot er iets verkeerd gaat en je karakter moet tonen. Neem Danny Verbeek (nu NAC Breda, red.). Wij zaten in dezelfde lichting. Hij was van nature een veel betere voetballer. Ik moest stukken harder werken om hetzelfde te bereiken. Elk jaar weer knokken om het volgende team te halen, daarna om het eerste te halen, daarna om basisspeler te worden, daarna om een stap hogerop te maken. Als ik één ding heb geleerd, is dat niks vanzelf gaat.’

‘Als ik één ding heb geleerd,
is dat niks vanzelf gaat’
Het heeft Van Weert gevormd tot wat hij nu is: een pure winnaar die niks wil laten liggen. Die mentaliteit zat er al vroeg in bij de Brabander. ‘Met mijn jeugdteam bij de amateurs speelden we ooit een toernooitje waarop we het niet zo goed deden. Ik had als enige alles gespeeld, dus in de laatste wedstrijd die nergens meer om ging moest ik even tien minuutjes naar de kant. Maar dat deed ik gewoon niet, ik weigerde. Mijn trainer kwam het veld in, tilde me op en heeft me van het veld moeten dragen. Ik schreeuwen natuurlijk. Dat zegt veel over hoe graag ik toen al wilde winnen. En scoren.’

Zoals voor iedere spits zijn goals ook voor Van Weert zijn levenselixer. Dat bewees hij ook na de thuiswedstrijd tegen PSV, eind januari. Met een verbeten grimas zocht hij na het laatste fluitje de catacomben op. Niet zozeer vanwege de 1-3 nederlaag, die was wel ingecalculeerd. Van een incident in de laatste minuut baalde hij des te meer. Van Weert frommelde de bal in die slotfase samen met Jeffrey Bruma over de Eindhovense doellijn, maar scheidsrechter Bas Nijhuis zette de eretreffer op het wedstrijd-formulier als eigen doelpunt van de PSV-verdediger. ‘Ik hoor het net, ja. Doodziek’, vatte de goalgetter zijn gevoel na het duel samen. ‘Ik zal de scheids zo eens opzoeken.’ Even later liep hij de arbiter van dienst inderdaad tegen het lijf. Hij probeerde de treffer op zijn eigen naam te krijgen, maar kreeg nul op het rekest.

PSV’er Jorrit Hendrix heeft handen en voeten nodig tegen Tom van Weert, zien ook Davy Pröpper (links) en Héctor Moreno. PSV’er Jorrit Hendrix heeft handen en voeten nodig tegen Tom van Weert, zien ook Davy Pröpper (links) en Héctor Moreno.
Tegenslagen

Het tekent Van Weert, voor wie niets vanzelfsprekend is. Ieder hoogtepunt is er een, ieder doelpunt telt. Zeker in een carrière die zich laat kenmerken door hard werken. Daartoe wordt hij overigens niet alleen gedwongen vanwege de twijfels die hem achtervolgden. Ook op lichamelijk vlak kende hij tegenslagen. Zijn gezicht betrekt als zijn kruisbandblessure uit 2013 ter sprake komt. In 2011/12 beleefde FC Den Bosch zijn finest hour van de laatste jaren. In de finale van de play-offs om promotie verloor de club ternauwernood van Willem II, maar door de goede prestaties maakte vrijwel het complete elftal een stap hogerop. Van Weert bleef. Hij verlengde bewust zijn contract met een jaar. Nog één volledig seizoen uitblinken en dán die mooie stap maken: dat was het plan. Het liep anders: vlak voor het einde van de competitie scheurde hij zijn voorste kruisband. De revalidatie duurde uiteindelijk elf maanden. ‘Ik was echt geobsedeerd door die knie. Iedere ochtend ging ik meteen testen. Hoe voelt-ie? Kan ik al iets meer dan gisteren? Is er al meer vocht uit? Doet het meer of minder pijn als ik erop druk? Echt: maandenlang, iedere ochtend. Maar op het moment dat ik eindelijk het veld weer op mocht met de groep, voelde het niet goed. Het bleef wat instabiel. Ik moest weer geopereerd worden, al was dit maar een lichte ingreep. Dat was het allerzwaarste, die stappen terug. Ineens is je toekomst heel onzeker.’

‘Ik was maandenlang geobsedeerd door die knie. Hoe voelt-ie?’
Terwijl het seizoen vorderde, kreeg Van Weert het steeds benauwder. De geplande stap omhoog kwam zwaar op de tocht te staan. Hij kon dat seizoen nog slechts drie keer invallen. ‘Met grote dank aan fysio Marco van der Steen werd ik weer fit. Ik wist toen dat de clubs die een jaar eerder interesse toonden middenmoot en subtop Eredivisie niet meer zouden bellen. De top van de Jupiler League wel, die zagen het allemaal in me zitten. Maar ik bleef maar hopen op de Eredivisie, misschien een clubje dat net was gepromoveerd. Het zou moeilijk worden, dat wist ik. Maar ik wist ook: Ik ga ervoor. Ik zal wat tijd nodig hebben om me aan te passen, maar als mijn kans komt, dan pak ik ’m.’

Die kans kwam er. Excelsior-trainer Marinus Dijkhuizen durfde het aan met Van Weert, zoals de Kralingers het sowieso moeten hebben van jongens met een krasje. Gokjes, kleine risico’s. Van Weert deed wat hij al jaren deed. Vechten, hard werken en zich aanpassen aan een niveau hoger. De teller van Van Weert staat dit seizoen op negen doelpunten, eenderde van de totale Excelsior-productie. Geen gek aantal, de dertien competitiegoals van vorig seizoen komen in zicht. En dat vindt Van Weert prima. ‘Ik doe het goed als ik rond de twaalf uitkom. Ik zag pas dat ik nu al derde sta op de lijst van topscorers aller tijden van Excelsior in de Eredvisie. Dat zegt genoeg, het komt niet vaak voor dat iemand van deze club het op dit niveau zo goed doet.’

In duel met Vitesse-aanvoerder Arnold Kruiswijk.
In duel met Vitesse-aanvoerder Arnold Kruiswijk.
Goud

Van Weert maakt stappen die een paar jaar geleden voor onmogelijk werden gehouden. Als Excelsior zich handhaaft, is dat voor een groot deel de verdienste van de topschutter. ‘Ik zie ook wel dat de club relatief afhankelijk is van mijn doelpunten. Ik kan wel zeggen dat dat niet zo is en heel bescheiden doen, maar ik voel me belangrijk en voeg iets toe aan het team. Mezelf verbazen? Nee, niet meer. Vorig seizoen nog wel, tegen Feyenoord. Tot de winterstop had ik vijf keer gescoord, na de winterstop scoorde ik ineens twee keer in De Kuip. Er kwam aandacht, werd Speler van de Week. Toen dacht ik wel even: shit zeg, ik kan het écht.’

Van Weert is goud waard voor zijn ploeg, maar niet lang meer. Zijn contract loopt komende zomer af. ‘Na twee jaar Excelsior ben ik toe aan een nieuwe uitdaging. Ze hopen me nog steeds langer te binden, maar dat is niet mijn intentie. Ik wacht af wat er komt. Drie jaar geleden had ik gezegd dat de Nederlandse subtop absoluut mijn volgende stap moest zijn. Maar ik word 26, een mooi moment om me wat breder te oriënteren. Engeland? Nou, ik ben in de winterstop een wedstrijdje in het Championship (tweede niveau, red.) gaan kijken. Een spits als Lars Veldwijk had het op dat niveau fysiek gezien al moeilijk. En hij is 1 meter 96, hè? Ik ben nog vijftien centimeter kleiner, dus dat lijkt me niet echt een competitie voor mij. Met al die lange ballen.’

Tevreden leunt Van Weert achterover. Een loopbaan vol obstakels krijgt in de zomer een prachtig vervolg, daar twijfelt hij niet aan. ‘Maar het heeft geen zin om te speculeren. De komende wedstrijden moet ik het elke keer laten zien. Clubs die interesse hebben, moet ik overtuigen. En clubs die me niet kennen, moeten gaan denken: zo, dat is een goeie. Weet je… Mijn carrière is misschien niet echt logisch of normaal verlopen, maar overal waar ik kom, groei ik geleidelijk mee met het niveau. Alles gaat met stapjes. Neem bijvoorbeeld de aandacht van de buitenwereld. Die was er niet van de ene op de andere dag. Eerst zeiden ze: "Hé, kijk eens: die Van Weert heeft er toch al vier gemaakt." Daarna was het zes, toen acht. Langzaam groeide het. Typerend voor mijn carrière.’

BLEISWIJK-1 schreef:

Er zitten trouwens maar weinig echt jonge spelers in de selectie!

Kees, beleid?

Werd pas geleden bij Fox ook al opgemerkt.

Al jaren zijn we een club waar steeds door trainers jonge gasten bij de selectie worden gehaald die, volgens diezelfde trainer, erg talentvol zijn. Talentvol, maar als het er op aan komt worden ze niet opgesteld.
Angst is daarbij volgens mij een slechte raadgever. Van der Heijden valt veelbelovend in, we staan redelijk veilig en toch durft Fraser het niet aan om hem een hele wedstrijd te laten spelen.

Ook de supporters spelen een bedenkelijke rol. Een jonge speler moet er gelijk staan en zo niet wordt hij tot de enkels afgebrand. Voorbeelden te over.

Nieuwsbericht op Club Achter de Duinen:

Van der Heijden: fans maken wat in me los
Weer speelde Dennis van de Heijden een belangrijke rol bij ADO Den Haag.
Lees het nieuwsbericht

Petah schreef:

Om die reden weet ik ook zeker dat hij de boel niet laat klappen omdat dat niet goed is voor zichzelf

Dat ben ik met je eens, neem aan dat de beste man niet zo dom is om de boel te laten klappen. Maar had dan ook niet met al die valse beliftes aangekomen over investeringen en ADO naar een hoger plan tillen. Had meteen gezegd `jullie moeten zelf geld genereren en als ik daarnaast iets kan doen hoor ik t wel. Had duidelijk gemaakt welk niveau trainers je voor China wilde hebben en wat dat zou moeten kosten. Had vooraf beter gecommuniceerd over die Chinese `assistent trainer`. En had dus eerder iemand aangesteld die een brug kon vormen tussen Den Haag en China. Dat alles mag je van een eigenaar verwachten. Maar niet dat hij door zich te verstoppen de boel hier laat ontsporen en vervolgens de rol vd beledigde Chinees aan neemt. Dat vind ik eigenaar onwaardig.

schreef:


Honden hebben een baas.
En in mijn beleving is het nog steeds zo dat als men in NL investeert zich men dient te richten naar de NL cultuur en niet andersom.

Jij bent kennelijk zelfs bereid om chinees als voertaal bij ADO in te voeren om je baas te pleasen pfffffffff. verloochen niet dat je een ADO supporter bent, man!

Wang is simpelweg de meest slechte die we konden treffen.

Nee iedereen heeft een baas jij ook of dat nou in de vorm van de belastingdienst werkgever is of wat dan ook iedereen heeft verantwoording af te leggen

En daar sla jij de spijker op ze kop nee ik ben daar niet toe bereidt wigt ook niet omdat ie financieel onafhankelijk is heeft ie praatjes
Maar er zou iemand moeten zijn die hongerig en ambitieus is ik ben een supporter je moet een supporter juist geen rol als algemeen directeur moeten geven omdat die teveel met ze hart denkt
En het heeft niks met verlochenen te maken als ik een werkgever heb en die betaald mij een riant salaris stel ik me wel in dienst van hem op

Denk ik dan af en toe wat een gek ja natuurlijk maar zolang de beste man die 10 rugies per maand overmaakt ach ja ik ga wel een keer extra op vakantie

ADO schiet niets op met bezoek Wang

Na acht maanden liet Hui Wang zich eindelijk weer zien in het Kyocera Stadion. De langdurige gesprekken van de Chinese eigenaar met de dagelijkse leiding van ADO Den Haag leverden echter weinig op.
De gesprekken hadden dan ook vooral het karakter van een rituele dans. Wang liet al direct weten absoluut geen afstand te willen doen van de aandelen, maar tegelijkertijd ook geen geld te hebben om te investeren en drong zoals vaker aan op een gedegen beleidsplan.

Aan de andere kant kreeg de Haagse clubleiding opnieuw het gevoel dat de financiële middelen vanuit Peking momenteel zeer beperkt zijn. Volgens Wang begeeft United Vansen zich midden in een grote reorganisatie, waardoor het onduidelijk is wat er financieel mogelijk is. Daarover zou hij bovendien eerst in de slag moeten met de aandeelhouders van het bedrijf.

Overigens kwam tijdens de gesprekken ook een opvallend verschil van inzicht naar voren. Volgens Wang moet zijn beloofde 3,7 miljoen euro voldoende zijn om met ADO richting de top van Nederland en Europees voetbal te gaan. De Hagenaars hebben hem echter proberen duidelijk te maken dat een dergelijke opvatting niet realistisch is.

Wang werd in de Hofstad bijgestaan door zijn zoon Terry en vertrouwenspersoon Zheng Lee. Laatstgenoemde moet de komende tijd de communicatie tussen de clubleiding in Den Haag en het bedrijf United Vansen in Peking verbeteren. Van een rol voor Lee in de clubleiding was tijdens de gesprekken geen moment sprake.

Een eventuele functie van Lee bij ADO moet wel eerst officieel worden goedgekeurd door de rvc tijdens de volgende vergadering. Die bijeenkomst is nog niet gepland, terwijl er voor Lee ook nog een verblijfs- en werkvergunning moet worden aangevraagd. De kans is dus groot dat er op de korte termijn weinig verandert in de gebrekkige communicatie.

En dus vertrok Wang afgelopen maandag terug naar Peking en liet hij ADO met het al bestaande heersende gevoel achter dat de club nog altijd in de wurggreep zit van een Chinees bedrijf.

Club Achter de Duinen schreef:

Nieuwsbericht op Club Achter de Duinen:

`Fans moeten zich meer laten horen in China-soap`
,,ADO-supporters moeten zich laten horen, hun club is wel degelijk in gevaar.``
Lees het nieuwsbericht

Dit is echt het bizarste dat ik tot nu toe heb gehoord... Wat wil die man dat we doen dan? Weer rellen, onze club totaal in diskrediet brengen? Ik denk zelf dat er een rol weggelegd is voor de huidige directie en corryfeeën die eens moeten opstaan, maar voor de gemiddelde supporter is het team steunen het enige wat we kunnen doen.

Nieuwsbericht op Club Achter de Duinen:

Duplan weer bovenaan lijst
Edouard Duplan speelde een belangrijke rol in de wedstrijd tegen FC Utrecht.
Lees het nieuwsbericht

Ik denk dat de breedte van de selectie bij de verschillende ploegen gaat bepalen wie de playoffs zal halen in de komende zeven wedstrijden. En op dat punt staat Den Haag er best goed voor, ten opzichte van clubs als PEC, Heracles en NEC. Ook bij een ploeg als Utrecht zie je dat ze het moeten hebben van een paar individuen zoals Haller en Boymans. En het is ook geen toeval dat hun verdediging een stuk minder was na het vroege wegvallen van Letschert. Leeuwin en Kum zijn toch echt een stuk minder. Het enige wat een rol kan spelen is het grote aantal aflopende contracten bij Den Haag. Als die onzekerheid wegvalt dan zouden we nog wel eens die achtste plaats kunnen halen.

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Nees, wiegah070, James, rh_vakm, Dannyy, JvDH, Aad, Michiel, ADO66, twaalfdespeler, bert1953, Langebach2, FC Den Haag!, KvR en 296 gasten.

Bekijk de topshouts