Tag: excelsior

Trending: trainer kalezic telstar spelers dekker voetbal

Toon alle shouts

Toen we tegen excelsior moesten spelen en Jerdy Schouten bij hun speelden dacht ik gelijk welke mongool heeft die gozer gewoon weglaten gaan.
Dan snap je het echt niet . De druk die die gozer bracht wauw.

Echt zonde dat hij niet gewoon kon blijven.

LEESVOER:

De ster van Jerdy Schouten (23) is rijzende. Zijn eerste maanden in Bologna waren moeilijk, maar nu baart de middenvelder opzien in de Serie A. Het Italiaanse avontuur van een oer-Hollandse jongen is definitief begonnen

‘Mijn vader is er iedere thuiswedstrijd.’ Schouten zegt het zomaar ineens met een stalen gezicht, ziet de verbaasde reactie en herhaalt zijn uitspraak. ‘Echt, dan blijft-ie bij ons slapen. Hij wil niks missen. Mooi toch?’ Ook Schouten senior heeft moeten wachten op de doorbraak van zoonlief, maar nu is hij ongetwijfeld nog trotser dan hij al was op zijn zoon. Vier duels op rij is Jerdy Schouten inmiddels basisspeler bij Bologna. Via Telstar en Excelsior naar de hoogste Italiaanse divisie. Zeg het hardop en het onwaarschijnlijke verhaal wordt alleen maar onwaarschijnlijker. Maar wie Jerdy Schouten in het rossoblu moeiteloos in een Serie A-wedstrijd ziet meespelen, moet erkennen dat de lovende kritieken in de Italiaanse media niet eens overdreven zijn.

Hij werd niet goed genoeg bevonden bij ADO Den Haag, leefde op sensationele wijze op bij Telstar, veroverde de Eredivisie bij Excelsior, om daarna een megagrote stap voorwaarts te maken. In Bologna transformeert de voormalige lichtgewicht tot een sterke voetballer, van anoniem selectielid met het oog op de toekomst is hij inmiddels basisspeler bij de huidige middenmoter geworden. En de superlatieven dalen op hem neer. De middenvelder verbaast iedereen, behalve zichzelf. ‘Ik wist wel dat ik het kon, anders had ik de stap niet genomen’, luidt een wijsheid van Schouten.

Het klinkt eigenwijs en zelfverzekerd, zo is hij ook wel. Net zoals hij toegeeft dat zijn omgeving hem soms moet corrigeren. ‘Ik dacht dat ik de overstap wel even zou maken, maar zo werkt het niet. Ik ben van nature nogal ongeduldig en eigenwijs, misschien wel té eigenwijs. Gelukkig weet mijn omgeving dat en weten ze dat ik het nodig heb dat ze me realistisch laten denken en duidelijk moeten maken hoe het zit.’

`Nu mocht ik een aantal wedstrijden starten, maar ik weet ook dat er zo weer andere keuzes gemaakt kunnen worden`

Zijn zelfkennis en kritische blik zijn verfrissend in deze verwarrende tijden waarin spelers veelal geen spiegel lijken te hebben. In de thuiswedstrijd tegen het Verona van Soufyan Amrabat zien we Schouten in actie in het shirt van Bologna. Na 69 minuten sloft de Nederlander met rugnummer 30 naar de zijkant. Bologna is met tien man komen te staan na een rode kaart, een defensieve ingreep is verklaarbaar. Zonder Schouten geeft de thuisclub de 1-0 voorsprong uit handen en wordt het 1-1. Een week eerder maakte hij zijn tweede negentig minuten sinds 30 oktober vol tegen Torino, de beloning is een tweede basisplaats op rij. In de eerste negentien wedstrijden in 2019 kwam hij in totaal 192 minuten in actie. En nog 44 minuten in een Coppa Italia-duel. Januari was de maand van de doorbraak in de Serie A voor Schouten. Afgelopen zaterdag tegen Brescia (2-1) kreeg hij zijn vierde basisplaats op rij toebedeeld. Die kon na een overtuigend optreden tegen SPAL ook niet uitblijven. De Italiaanse kranten hadden lovende woorden over voor zijn spel en dat leverde kreten op als Il Gigante, Man of the Match, Il Migliore en Bologna heeft zijn eigen Marten de Roon.

Het is bekend dat Italiaanse sportkranten niet schromen nieuwe helden op het paard te hijsen. Schouten blijft er nuchter onder. ‘Je moet het constant bewijzen en afdwingen, je hebt geen garanties. Nu een aantal wedstrijden mogen starten zie ik als een beloning, maar ik weet ook dat er zo weer andere keuzes gemaakt kunnen worden. Het is aan mij dat te voorkomen. We hebben een grote selectie, de concurrentie is hevig, ik heb nu het vertrouwen gekregen en dat wil ik ook waarmaken. Iedere training en iedere wedstrijd weer. Verslappen kan niet, ik bewijs nu dat mijn keuze de juiste was.’

BRAVOURE
Tegen Verona, waar Bologna aantreedt zonder de geblesseerden Stefano Denswill en Mitchell Dijks, beweegt Schouten centraal op het middenveld als een lightversie van Andrea Pirlo over het gras. De bravoure en lef die hij in Velsen-Zuid en in Kralingen liet zien, zien we deze wedstrijd bij vlagen. In Italië wordt nu eenmaal risicomijdend gedacht, Schouten heeft dat goed begrepen, hoewel hij van nature wat avontuurlijker is ingesteld. Hij lijkt zich soms in te houden, in gedachten wil hij méér, het verstand zegt echter voorzichtig te zijn. Opvallend is dat zijn medespelers hem veelvuldig zoeken. Op een andere manier dan in Nederland, maar ze weten allemaal dat als ze de bal bij dat rossige ventje uit Olanda bezorgen, er daarna geheid een andere ploeggenoot in balbezit komt.

‘Opbouwen zoals in Nederland kennen ze hier niet’, weet Schouten. ‘Dat heen en weer getik in de achterste linie, daar doen ze niet aan. Dat vinden ze zelfs verschrikkelijk. Hier gaat de bal sneller naar voren en kan ik er wat mee doen als de middenvelders ’m hebben. En ik moet meer tackelen, duels aangaan, de fysieke strijd opzoeken. Dat past me prima.’ Stadio Renato Dall’Ara is een prachtig toneel waar hij zijn kunsten mag vertonen. ‘Ik vind het een fantastisch stadion, met een heerlijke grasmat. Ik heb nooit een hekel gehad aan het kunstgras, hoor, ik ben van de kunstgrasgeneratie. Maar deze mat is geweldig.’

De thuishaven ligt drie kilometer buiten het historische stadscentrum. De bus vanaf het treinstation brengt ons naar een idyllische plek, een plaats waar het hart van een voetballiefhebber sneller gaat kloppen. De kolossale kenmerkende toren doemt in de verte op en trekt als een magneet de aandacht. Van dichtbij is het gevoel nog melancholischer. In een wereld waarin moderne stadions tot de verbeelding spreken is deze oude, romantische bak een bijzonder pareltje. Groundhoppers moeten dit stadion hebben gevinkt, anders verdien je de titel groundhopper niet. Schouten wandelt voor het duel met Verona geconcentreerd het veld op. In gedachten, ongetwijfeld vol adrenaline, maar uiterlijk rustig.

‘Eigenlijk besef je de aanwezigheid van al die mensen (de capaciteit bedraagt bijna veertigduizend plaatsen, red.) dan pas. Ik was Telstar en Excelsior gewend als thuisbasis, en met Excelsior natuurlijk ook uitduels in grote stadions. Eenmaal op het veld doet het me niets, dan merk ik het niet. Ik ben met het spel bezig, niet met de entourage. Tijdens de warming-up en bij het veld oplopen kijk ik weleens in de rondte en schiet het soms door me heen dat dit eigenlijk pas mijn derde seizoen in een eerste elftal is. En dan sta je ineens in de Serie A. Zo is het wel.’

ZURE NASMAAK
Dat besef is soms confronterend, maar ook alleszeggend over de voetballerij. Schouten is een voorbeeld van een speler die via een omweg de top aan het halen is. Wie weet wat er nog volgt? Oranje, een stap in Italië, een topclub in Nederland? ‘Daar denk ik nu helemaal niet aan. Ik wil hier slagen, daar werk ik hard voor.’

Het zijn woorden die passen bij Schouten. Logisch gezien zijn vastberadenheid om zijn droom te verwezenlijken. ‘Ik moest weg bij ADO Den Haag en heb mijn pad zorgvuldig gekozen. Eén jaar Telstar maar en slechts één seizoen Excelsior, zo bedenk je het niet, maar zo loopt het. Ik heb wel een zure nasmaak overgehouden aan de degradatie met Excelsior. Ik zie het nog altijd als onnodig, het had niet mogen gebeuren.’

`Het schiet soms door me heen dat dit eigenlijk pas mijn derde seizoen in een eerste elftal is`

Nu speelt hij een paar niveautjes hoger. ‘Ik heb echt heel goed nagedacht of ik dit wilde en ik ben onder de indruk geraakt van het verhaal van Bologna. Als ik eenmaal iets in mijn hoofd heb, ben ik er ook niet meer vanaf te krijgen. Ik heb me verdiept in de stad en de club, heb de taal geleerd en ben daar nog steeds mee bezig. Ik heb er alles aan gedaan om me snel thuis te voelen. Dat is gelukt. Het vertrouwen dat de club in mij uitsprak door me direct een contract voor vijf seizoenen te laten tekenen, voelde heel goed. De mensen die ik hier ontmoette, de stad, de club, het sprak me enorm aan. Als je zo’n keuze maakt, hebben mensen daar een mening over. Vind ik prima, voor mij is belangrijk waarom ik deze stap wil maken, dat ik ervan overtuigd ben dat ik hier een betere speler wordt en dat mijn directe omgeving me steunt. Ik zie mezelf hier een sterkere speler worden, ik merk nu ook dat ik grote stappen maak.’

In Nederland is het Italiaanse avontuur van Schouten nauwelijks nog belicht. ‘Ik heb nog niet zo veel pers gedaan. Eigenlijk alles afgehouden. Bewust ja, eerst maar eens presteren.’ Schouten lacht erbij, hij weet dat hij momenteel hot is in Bologna. We spreken na het duel met Verona af elkaar op dinsdag in het historische centrum van de stad te treffen. Bologna bruist, de stad aan de voet van de Apennijnen is qua inwonertal de zevende van het land en ontwikkelt zich in rap tempo tot een toeristische trekpleister.

De universiteitsstad is het culinaire epicentrum van Noord-Italië. Op de vele pleinen in Bologna is het uitermate goed toeven. De Piazza Maggiore, waar de Sint Petroniusbasiliek inwoners en toeristen begroet, is Italiaanser dan Italiaans en kent vele aangrenzende steegjes. Het zijn schilderachtige straatjes, met piepkleine winkeltjes vol typisch Italiaanse producten, waar Italianen elkaar overenthousiast begroeten. Schouten heeft per app de locatie doorgegeven waar we hem treffen. Het zijstraatje van het grote plein heet de Via Pescherie Vecchie.

STADSLEVEN
Schouten valt direct op met zijn rossige hoofd tussen de over het algemeen donkerharige Italianen als hij het steegje inloopt. Zerocinquantello heet het tentje. Aan een tafeltje bij het raam laten we het Italiaanse stadsleven op een middag in januari aan ons voorbijtrekken. ‘Ik ben een stadsmens, we gaan binnenkort meer in het centrum wonen’, verklapt Schouten. Zijn vriendin is hem gevolgd naar de Italiaanse stad. ‘We waren nog niet eens zo lang samen, ik vind het prachtig dat ze het heeft gedaan. Voor haar was de stap misschien nog wel groter en gedurfder dan voor mij. Ze voelt zich thuis, we trekken veel op met twee Scandinavische spelers die ook hun vriendinnen mee hebben. Ze heeft nu ook een baan gevonden hier.’

Zijn vriendin is momenteel een huis aan het bezichtigen. ‘We hebben een prachtig huis hoor, misschien wel te mooi. Maar het is een stuk buiten het centrum, ik vind het er te rustig. En bovendien kun je niet de stad in met je auto als je er niet woont. Dan moet je aan de rand parkeren en de stad inlopen. Als je in de stad woont krijg je ontheffing.’

Schouten zoekt op de menukaart naar zijn favoriete bestelling. Op het moment dat hij met enige tegenzin besluit voor de bruschetta met mozzarella te gaan, vindt hij waar hij op uit was. ‘Die moeten we hebben, let maar op’, klinkt het. Even later staat er een uitgebreide plank met diverse soorten ham, smeerseltjes, verschillende stukjes kaas en warme broodjes op tafel. Eten en drinken in Italië is altijd een feest.

SPINAZIE
In de stad waar de welbekende bolognesesaus zijn oorsprong kent, is dat niet verwonderlijk. Wandelend door de stad wordt de inwendige mens uitgenodigd zich tegoed te doen aan de vele lekkernijen. ‘Maar ik hou me in’, klinkt het haast verontschuldigend. ‘We koken ook zelf, hoor. Vanavond staat er gewoon spinazie op het menu.’ Het doet denken aan de onthulling die Schouten ooit deed dat hij op de wedstrijddag altijd pannenkoeken eet. Hij bekende dat hij verslaafd is aan die lekkernij. ‘We hebben op de club een kok die alles klaarmaakt wat je wil. Nee, ik heb nog niet om pannenkoeken gevraagd. Ik eet ze wel, ik kan niet zonder. Ze zijn gewoon te koop in de supermarkt en de stroop is meegekomen uit Nederland. Alleen niet op de ochtend voor een wedstrijd, zoals ik altijd deed. We zijn hier met de spelersgroep bij elkaar vanaf een dag voor de wedstrijd. Ik ben nog niet in de positie pannenkoeken te eisen, eerst nog wat meer basisplaatsen.’

Schouten kan rustig in een steegje in Bologna zitten zonder te worden aangeklampt. ‘Dat doen ze heel goed hier. Ze laten je met rust. Ik heb al een aantal keer gemerkt dat ze eigenlijk pas bij het afrekenen iets vragen of tegen je willen zeggen. Ik kende ook de verhalen van voetballers in Italië die door supporters worden aangesproken, maar het is hier gewoon heerlijk relaxed. Heeft ook met de stad en de club te maken. De Amerikaanse eigenaar Joey Saputo is een ontzettend aardige man, ik heb hem wel een aantal keer gesproken. Hij is geen type eigenaar die roekeloos investeert en spelers op naam haalt. Je ziet dat Bologna veel jongere voetballers scout, echt jongens voor de toekomst haalt. En die zullen ze natuurlijk ook ooit weer willen verkopen. Het bevalt me gewoon goed. Hoewel de beginperiode best wennen was.’

`De Italiaanse competitie wordt echt onderschat`

Schouten verwijst naar de eerste maanden. ‘Het was aanpoten. Ik heb trainingssessies meegemaakt waarin we alleen maar een het lopen waren. Bergop, bergaf, sprinten, duurlopen, inhoud kweken. Loeizwaar. Zo leggen ze hier de basis. Dat was een verschil, ja. Wat wij in Nederland doen, is daar helemaal niks bij. Ik had nog nooit zo hard getraind en was blij dat we eindelijk wedstrijden gingen spelen, maar ik was vijf minuten bezig in het eerste oefenduel en ik liep een knieblessure op. Dan word je wel even gek, ja. En nu?, dacht ik direct. Natuurlijk ga je aan je herstel werken en natuurlijk heeft de club me daar geweldig bij geholpen, maar je ziet wel even alles wat je voor ogen had aan je voorbijtrekken. Ik wilde direct indruk maken, me bewijzen. Want ik was maar een speler van een Nederlands clubje, niet iedereen kende me. Ik was nieuwsgierig, maar de mensen hier ook naar mij.’

UITZONDERLIJKE TALENTEN
Schouten moest geduld hebben, dat hij van nature niet heeft. ‘Maar ik snap heus wel hoe het werkt. Ik dacht wel even direct te gaan spelen, omdat ik wil voetballen. Dat is wat ik het liefst doe. Maar zo werkt het niet. Ik moest sterker worden. Ik merkte het ook op trainingen. Ik was toch dat iele mannetje uit Nederland. Vergis je niet, hè, hier ben ik ook gewoon weer een jonge speler. In Nederland is 23 al oud, maar hier begint het dan pas. Kijk hoeveel echt jonge spelers in Italië aan hun wedstrijden komen, dat zijn alleen de uitzonderlijke talenten. Dit is pas mijn derde seizoen als volwaardig profspeler in een eerste team. Eigenlijk heel vreemd. Ik sta er niet eens meer bij stil, maar als je er zo over nadenkt is het best bijzonder.’

Drie jaar echt prof en een vaste waarde in de Serie A. ‘Het voelt alsof het nu allemaal echt begint’, geeft hij toe. ‘Ik ben ook echt sterker geworden, kan het nu langer volhouden. Natuurlijk heb ik moeten wennen. Niet alleen aan de trainingen, ook aan de manier van spelen, aan het leven.’ De stap van Excelsior naar Bologna is in alle opzichten levensgroot, de Serie A is een compleet nieuw podium. ‘Ik denk dat ik in Italië kan groeien, het ligt me wel hoe ze hier denken en doen. De Italiaanse competitie wordt onderschat, dat vind ik echt. Er zitten geen makkelijke wedstrijden bij. Als je in Nederland een kleine nederlaag lijdt tegen Ajax of PSV, kan een trainer zeggen dat hij tevreden is. Dat is hier uitgesloten; met 1-0 verliezen is een nederlaag, het maakt niet of dat tegen Juventus of Inter is of tegen een laag geklasseerde ploeg. Verliezen is verliezen. Die benadering staat me wel aan.’

`Als je het hebt over een mensenleven en de strijd van iemand tegen een ziekte dan is voetbal plotseling slechts een spelletje`

Bologna kent een wisselvallig seizoen. Er zijn redenen aan te voeren, zoals de ziekte van trainer Sinisa Mihajlovic. De vroegere vrijetrappenkoning van de Serie A vecht tegen . Natuurlijk heeft zijn situatie invloed op de selectie. ‘Het is moeilijk aan te geven hoe precies, maar we hebben het erover in de kleedkamer. Iedereen is ermee bezig. Dit raakt je enorm.’

Praten over zijn trainer doet Schouten zichtbaar wat. ‘Het is vreselijk, zo oneerlijk ook. Ik kende hem nog maar pas, maar dit komt aan. Nooit ziek geweest en dan ineens getroffen door die vreselijke ziekte. Een boom van een kerel, oersterk, en dat straalt hij ook echt uit. Hij zou die vrije trappen nog zo graag het doel in jagen. Mihajlovic is fysiek en mentaal beresterk. We zijn bij hem geweest in het ziekenhuis. Direct na een wedstrijd, dat zijn emotionele momenten. Hij wil dolgraag bij ons zijn, helaas kan dat niet altijd, maar dan heeft hij de hulp van goede assistenten. Het is aangrijpend en mooi tegelijk. Als je het hebt over een mensenleven en de strijd van iemand tegen een ziekte, dan is voetbal plotseling slechts een spelletje.’

GroenGeelHart070 schreef:

Van bijv. Schouten baal ik ook als je dit achteraf ziet, dat hij te makkelijk weg is gegaan. Maar net als met Leeuwin is hij ook zwaar geblesseerd geweest en werd gedacht dat ze hun niveau niet meer zouden halen. Dit zie ik niet als onkunde, meer als verkeerd gegokt. Daar komt ook nog eens bij wat de hoofdtrainer vond en wie hij nog meer op die positie had.
Kevin Jansen deed het ook goed, scheurde in Breda zijn kruisband, bleef in dienst en deed bleek uiteindelijk meer om de aardigheid want hij kwam niet meer terug op gewenst niveau. Tja, keuzes...

Schouten trainde goed en was altijd 1 van de betere spelers in de selectie. Je kom echt zien dat ie goede kwaliteiten had. Alleen een gebrek aan speelminuten. Hij had Bakker en Trybul en he ahsraf van ajax ook nog maar die speelde ook niet vaak.Bij Telstar speelde ie elk weekend en toen kwamen zijn kwaliteiten tot volledig wasdom. En bij excelsior bewees hij het ook gelijk in de eredivisie was daar een heel belangrijke speler. Iedereen die de trainingen van hem gezien hebben zal zeggen dat ie voetballend en op inzicht echt 1 vd betere was

Zelfs Excelsior ontslaat haar trainer.
De voetballerij is nu werkelijk verziekt. Walgelijk wereldje met teveel nono`s aan het roer. Eens klapt die luchtbel.

haguhnees87 schreef:

Het heeft meer met organisatie te maken. Als je bij ADO komt om stage te lopen is er geen voorbereiding geen tot amper een ontvangst of uitleg. Je krijgt net een trainings pak om mee te mogen trainen en moet met een bestaande groep mee trainen. Weinig tot geen trainers op een grote groep spelers. Als je niet goed genoeg bent krijg je dat via een e-mail te horen zonder enige uitleg. Na telefonisch contact met de vraag wat moet er verbeterd worden krijg je ook geen uitleg.

Bij andere clubs zoals sparta Feyenoord en zelfs Excelsior worden jongens netjes ontvangen met een goede uitleg. Iedereen krijgt een tenue en goede begeleiding. Als je afvalt krijg je een heel rapport mee wat te verbeteren.

Het straalt ook veel meer voetbal uit bij andere clubs. De ouders van de kinderen hoor je ook heel vaak zeggen over ADO hier is het zo slecht geregeld dan kan die nog beter bij zijn eigen amateur club blijven.

Nee er is nog heel veel te verbeteren op het jeugd complex bij ADO.

Ben zelf (11 jaar geleden inmiddels) ook op stage geweest. Voelde inderdaad nooit alsof ze echt blij waren dat je er was. Meer alsof je vooral zelf heel blij moest zijn dat je uitgekozen was. Dit is natuurlijk ook zo, maar bij Excelsior kreeg je echt het gevoel alsof de trainers een kans kregen om met een getalenteerde groep aan de slag te gaan.

Wat betreft uitleg waarom je niet goed genoeg was, hier hadden ze destijds wel gewoon gesprekken over. Hierin kreeg ik ook het advies om een linie naar achteren te gaan spelen, omdat ze meer als middenvelder zagen. Achteraf geef ik ze hier absoluut gelijk in en was ik blij met het advies.

Maar er kan inderdaad echt meer gedaan worden om talenten binnen te halen en te houden. Je krijgt er nou niet echt een warm en speciaal gevoel van.

Mike schreef:

Iedereen weet wel van elkaar hoe het aangepakt wordt. Het is voornamelijk een kwestie van geld. Bij sommige clubs, als AZ en Sparta is gewoon meer geld bij de jeugd. Sparta werkt samen met Ajax. (En krijgen daar ook een groot bedrag voor) Dat speelt ook mee in de keuze van jeugdspelers.
Mogelijk zou ADO-jeugd samen kunnen werken met een grote club in het buitenland. Als je via de ADO-jeugd bij een topclub terecht kan komen zal dat ook een stimulans zijn.

Het heeft meer met organisatie te maken. Als je bij ADO komt om stage te lopen is er geen voorbereiding geen tot amper een ontvangst of uitleg. Je krijgt net een trainings pak om mee te mogen trainen en moet met een bestaande groep mee trainen. Weinig tot geen trainers op een grote groep spelers. Als je niet goed genoeg bent krijg je dat via een e-mail te horen zonder enige uitleg. Na telefonisch contact met de vraag wat moet er verbeterd worden krijg je ook geen uitleg.

Bij andere clubs zoals sparta Feyenoord en zelfs Excelsior worden jongens netjes ontvangen met een goede uitleg. Iedereen krijgt een tenue en goede begeleiding. Als je afvalt krijg je een heel rapport mee wat te verbeteren.

Het straalt ook veel meer voetbal uit bij andere clubs. De ouders van de kinderen hoor je ook heel vaak zeggen over ADO hier is het zo slecht geregeld dan kan die nog beter bij zijn eigen amateur club blijven.

Nee er is nog heel veel te verbeteren op het jeugd complex bij ADO.

Vane 01 schreef:

Groenendijk bij goedemorgen Ere divisie...
Ziet er veel gezonder uit, minder stress in zijn gezicht. Hoop voor die gozer dat hij gauw een mooi avontuur tegemoet gaat.
Denk dat we hier bij ADO nog heel veel spijt van krijgen.

Mag wegblijven die zeurpiet
Hij denkt dattie een grote trainer is maar is niet verder gekomen dan willem ii en excelsior

© Pro Shots

 

De nieuwe start van ADO Den Haag

10.00 uur

Opslaan

Door Chris Tempelman 

REPORTAGE

Alles is nieuw bij ADO Den Haag, of in ieder geval veel. Een nieuwe manager in de persoon van Alan Pardew, nieuwe assistenten, nieuwe spelers en nog veel meer nieuws. Niet alleen nieuwe gezichten, maar ook een nieuwe werkwijze. Het is nog wennen en zoeken op de werkvloer, in en buiten het veld, maar het besef dat de new start een nieuwe impuls geeft en voor nieuw elan zorgt is volop aanwezig. De resultaten bepalen de rest.

De hashtag laat aan duidelijkheid niets te wensen over. #NewStart luidt de boodschap. ADO Den Haag hunkert naar een nieuw begin na een vervelend en slecht eerste half jaar. Een hashtag met twee Engelse woorden, want de nieuwe voertaal is Engels. De als verlosser binnengehaalde manager Pardew onderstreepte het op de persconferentie voorafgaande aan de thuiswedstrijd tegen RKC Waalwijk nog maar eens. Een nieuwe start en die moet succesvol worden. ‘Het zou gek zijn als ik niet nerveus zou zijn.’

© Pro Shots

We zagen Pardew deze week over het trainingsveld struinen. Notities maken, praten met spelers en arm om de schouder leggen bij een enkeling. En we zagen hem de partijspellen regelmatig stoppen om spelers hoogstpersoonlijk op hun plek te zetten. Beetpakken met twee armen en ze verplaatsen naar de positie die ze wel in moesten nemen. Aaron Meijers moet de handafdrukken van Pardew in zijn bovenarm hebben zien staan. Pardew neemt verschillende rollen aan. Hij doceert, hij observeert, hij verheft zijn stem, hij lacht, hij luistert en praat en hij probeert zijn enthousiasme over te brengen. De trainingsintensiteit was hoog, Engelse manier van werken noemde de manager het. Veel oefeningen met een bal in een korte tijd, tempo opvoeren, handelingssnelheid omhoog krijgen, snel beslissingen durven maken. Assistent Chris Powell was het ene moment een jonge hond die blij was als er een spel gewonnen was en op het andere moment de kritische assistent die bruikbare tips gaf. We bekeken het aandachtig op maandagmiddag en ook in de rest van de week was er gelegenheid de Haagse herstart – die op het trainingskamp in Spanje in gang werd gezet - van nabij te aanschouwen. Op De Aftrap en in het stadion, want de club heeft (in overleg met de manager zoals dat officieel heet) besloten op twee locaties te gaan trainen. Tot vrijdag, want donderdagavond kwam er een mededeling. De warming-up mochten we vrijdag nog zien, daarna was het klaar voor de pottenkijkers. Dat Pardew al had laten doorschemeren dat hij liever de Engelse manier van trainer achter gesloten deuren wilde invoeren was al bekend, de mededeling dat de vrijdag- en zaterdagtraining besloten was kwam niet als een verrassing.

‘Sorry, maar daar wil ik jullie niet bij hebben’, verontschuldigde Pardew zich. Hij deed het met een lach. Het speet hem helemaal niet natuurlijk, hij gaf desgevraagd een uitleg. ‘We hebben veel nieuwe spelers. Ik wil tijd met elkaar hebben. Met de fans erbij is het prima, maar ik wil niet dat de pers weet met wie ik ga spelen. Sorry, maar zo werk ik in Engeland en dat wil ik hier ook doen.’ Het betekent niet dat we geen inhoudelijke vragen kunnen stellen aan Pardew. Ontspannen staat hij de pers te woord, hier en daar een grap, meestal een serieuze blik. Hij slalomt handig tussen de vragen door en laat in sommige antwoorden ruimte voor interpretatie. Het woord nieuw valt tijdens zijn persconferentie, die in tegenstelling tot het verleden uiteraard in het Engels gaat. ‘Mijn vrouw vroeg ook aan me of al het nieuwe me bevalt. Ik heb een nieuwe electrische auto omdat ik geen brokken wil maken, een nieuw appartement, nieuwe fans, nieuwe spelers. Het bevalt me ja. De stad is ook nieuw voor me, maar daar ben ik nog niet echt geweest. Ik heb mijn tijd meer aan trainen en voorbereiden besteed, Den Haag zien komt nog wel.’

© Pro Shots

De nieuwe spelers. Iedereen is nieuwsgierig of het de juiste spelers zijn. Of dit de zo broodnodige krachten zijn die ADO Den Haag uit de problemen gaan leiden. Pardew is net zo nieuwsgierig. ‘Alle nieuwe spelers ken ik. Of ik heb ze zelf gezien of ik ken mensen die me hebben verteld over ze. Het ging ons om karakters en spelers die ons verder konden helpen. Ik moet managers en agents bedanken voor hun bereidwilligheid om mee te denken en te werken. Ik ga niks zeggen over mijn opstelling, maar de nieuwe spelers geven ons meer mogelijkheden. Ik heb nu meer dan twintig spelers die in de eerste ploeg kunnen spelen. We hebben meer opties, dat was niet zo toen ik hier kwam.’ Overigens hoeven Danny Bakker en Michiel Kramer niet meer op een kans te rekenen. Het duo heeft te horen gekregen dat ze deze maand nog mogen vertrekken. Een aantal jonge spelers die voor de winterstop meetrainden zijn teruggezet naar Jong ADO Den Haag. Ook dat is nieuw. Voor de jeugd is even geen plek. Het is een verklaarbare reactie in tijden dat het om de punten gaat, maar het is ook zonde dat jonge zelfopgeleide spelers plaats moeten maken voor huurlingen. Pardew is in charge nu. Hij voelt zich thuis. ‘Ik wilde graag voelen wat er op de club gebeurde. We zijn gaan trainen bij de opleiding, dat gaf me een goed gevoel. Trainen op gras, dat was ook lekker. Hoewel ik het kunstgras hier niet slecht vind. Het was beter dan ik verwachtte, ik had slechte verhalen gehoord.’

© Pro Shots

Nog iets nieuws. RKC als tegenstander, nog nooit trof Pardew de Waalwijkers uiteraard. ‘Ik heb RKC gezien. Steve McClaren vertelde me dat veel ploegen er anders uit zullen zien dan voor de winterstop. Ik denk dat beide managers nieuwsgierig zijn naar de eerste 45 minuten. Ik zeker, ik heb een visie maar ik weet niet goed wat ik moet verwachten. In de rust kunnen we bijsturen.’ Of de ervaren Pardew nog zenuwachtig is. ‘Het zou slecht zijn niet nerveus te zijn. Dat is normaal. We hebben 48 punten om voor te spelen. Dit is een must-win game. Wij zijn zelfs favoriet. We spelen thuis, met een nieuwe manager, er zijn optimistische geluiden, wij moeten het waarmaken. De druk is groot, want wij moeten resultaat halen. Ik wil zien wat we willen bereiken. We hebben een strijdplan, maar door een tegenstander moet je ook een tweede en derde plan hebben. In mijn hoofd heb ik de plannen zitten, maar er is weinig tijd. Eerst maar één systeem goed uitvoeren, de rest komt later wel. De eerste wedstrijd is voor een manager altijd belangrijk. Mijn meeste eerste wedstrijden gingen goed, ik hoop deze ook. Maar ik heb wel vragen. Hoe makkelijk kunnen we elkaar al vinden, kunnen we terugvallen op een basis. We moeten er aan werken, nu zijn de eerste drie punten belangrijk.’ Pardew noemt Tom Beugelsdijk en Lex Immers expliciet bij naam als hij het over de druk bij spelers heeft. ‘Die spelers zijn zo verbonden met de club. Ze trekken zich het lot van de club aan, ik houd dat scherp in de gaten. Het mag niet ten koste van hun spel gaan. Een speler als Immers zal vanaf de bank eventueel ook belangrijk kunnen zijn. De druk bij nieuwe spelers is anders, die willen zich bewijzen. Ik ben benieuwd hoe ze reageren.’

Veel is nieuw, maar één ding is hetzelfde. Pardew werkte vaak in de degradatiezone. ‘Ik heb gefaald en heb succes gehad. Het gaat om de sfeer in de groep. Er is geen disharmonie in deze groep, ze hebben een grotere selectie nodig en vertrouwen. Ik denk dat ze beter kunnen dan dat ze hebben laten zien. Vertrouwen is belangrijk. Het gaat er om dat je weet wat je moet doen, dan kan het een succes worden. Weten wat je moet doen, dan zul je leveren. Ik geef ze een handvat, reik ze dingen aan. Ik hoop dat ze het grijpen. Praten, discussieren, luisteren, daar gaat het om. Ik luister meer dan ik zeg - al beweren anderen anders. Het gaat nu om winnen, dat is het belangrijkste. Handhaven is de opdracht, daarnaast de fans iets geven. We moeten iets neerzetten waar we mee verder kunnen.’

© Pro Shots

Sam Stubbs is één van de nieuwelingen. Hij was de enige die het trainingskamp in Spanje meemaakte en zal zeker starten tegen RKC. Niet alleen omdat Tom Beugelsdijk met zijn polsblessure nog wel enige weken uitgeschakeld zal zijn, maar ook omdat Stubbs zich al liet gelden. ‘Ik praat makkelijk en coach veel’, geeft hij toe. ‘Dat heb ik altijd gedaan, dat zit in me. Het is belangrijk om als verdedigers met elkaar te communiceren.’ Stubbs is blij met een Engelse manager. ‘Dat maakt het makkelijker voor me. Ik begrijp wat hij wil en wat hij bedoelt.’ In Engeland is Stubbs meer de zoon van dan hier. Zijn vader Alan Stubbs was prof bij onder andere Celtic en Everton. ‘Hij legt me geen druk op. Hij wil niet een vader zijn die er bovenop zit bij zijn zoon. Als ik wat wil weten vraag ik het hem, maar hij wil het van mij laten komen. Maar hij is natuurlijk maar één telefoontje weg van me.’

© Pro Shots

Verdedigen als handelsmerk, Stubbs weet wat er van hem wordt verwacht. ‘Een tegenstander uitschakelen, zorgen dat we goed staan, het team een impuls geven.’ Ook voor de fysiek sterke Engelsman is veel nieuw in Nederland. ‘Ik keek wel altijd al naar de Eredivisie-samenvattingen. Net zoals jullie naar Match of the Day kijken toch? Het Nederlandse voetbal staat me wel aan, maar een beetje Engelse invloed kan geen kwaad. Strijd, passie, beleving, dat brengen we. En een nieuwe impuls. Die was nodig hier heb ik begrepen. Starten met een overwinning zou flink helpen.’

© Pro Shots

Ook Mick van Buren lijkt af te stevenen op een basisplek. ‘Dat durf ik niet te zeggen, maar ik ben fit dus het kan.’ De van Slavia Praag gehuurde spits kijkt uit naar zijn Eredivisie-rentree. ‘Weet je wat mijn laatste daad was in de Eredivisie? Een rode kaart tegen De Graafschap.’ Van Buren was speler van Excelsior en zat zijn schorsing destijds al uit, nu is hij terug. ‘Het was het juiste moment. Ik hoefde niet weg, maar heb zelf gevraagd of er mogelijkheid was. Slavia staat een straatlengte voor, in Europa en in de beker doen we niet meer mee en ik speelde niet altijd. Het aantal kansen qua wedstrijden zou minder gaan worden. Dit is voor nu een prima oplossing. Ik ben erg nieuwsgierig wat ik kan in de Eredivisie. Ik heb inmiddels behoorlijk wat ervaring opgedaan, maar het voetbal hier heb ik lang niet meegemaakt. Ik werk hard, zet me volledig in, ik ga diep en trek gaten. Dat past hier wel.’ Van Buren heeft nog een voordeel. Hij kan een duo vormen in de frontlinie met Tomas Necid. ‘We kunnen Tsjechisch praten, maar hij spreekt prima Engels. Ik ken hem van Slavia, we hebben daar ook even samen gespeeld. Ik denk dat we een goed duo kunnen vormen.’ Van Buren ziet na het seizoen wel wat de toekomst brengt, eerst handhaven met ADO Den Haag. En kampioen worden met Slavia Praag. ‘We gaan voor een dubbel feestje.’

DE ZEVEN NIEUWE GEZICHTEN

De transfermarkt is nog open en het heeft er alle schijn van dat ADO Den Haag nog niet klaar is wat betreft het halen van tussentijdse versterkingen. Nog één of twee verse krachten zullen zich bij de selectie voegen. De oogst tot nu toe is vijf huurlingen en drie trainers. Een korte introductie van de vijf nieuwe gezichten op het veld en de twee assistent-trainers van Alan Pardew.

Sam Stubbs (21)

Een nieuweling met wedstrijdritme. Was de eerste helft van dit seizoen door Middlesbrough uitgeleend aan het Schotse Hamilton Academical, waar hij voor het eerst actief was in een competitie op het hoogste niveau. Fysiek sterke centrale verdediger die vooral in zijn eerste dagen opviel vanwege zijn verbale aanwezigheid in de achterste linie. Genoot zijn jeugdopleiding bij Everton, de club waar zijn vader Alan Stubbs onder andere voor speelde, en verkaste daarna als veertienjarige naar Wigan Athletic. Wigan verhuurde Stubbs aan Crewe Alexandra en AFC Fylde. Middlesbrough leende de defensieve kracht eerder uit aan Notts County.

Mick van Buren (27)

Ooit Eredivisiedebutant namens Excelsior, sinds 2013 actief over de grens. Eerst in Denemarken bij Esbjerg fB waar hij drie seizoenen contractspeler was en nu al voor het vierde seizoen in dienst van Slavia Praag. Nu Slavia ruim op kop staat in de Tsjechische competitie, de ploeg is uitgeschakeld in de beker en in Europa en Van Buren tussen basis en bank bivakkeert was een verhuurperiode bespreekbaar. Geen veelscorende aanvaller, wel een altijd bezige voorhoedespeler. Kan in combinatie met Tomas Necid wel eens belangrijk worden als bliksemafleider.

© Pro Shots

Tudor Baluta (20)

Roemeens talent dat sinds zijn transfer naar Brighton & Hove Albion afgelopen zomer in competitieverband niet aan spelen toekwam. Volgens de clubleiding van de Engelsen wel toe aan speelminuten en daarom op huurbasis naar Den Haag gestuurd. Zijn beste positie is die van verdedigende middenvelder. Baluta doorliep zijn jeugdopleiding in de academies van Gheorghe Popescu en Gheorgeh Hagi en debuteerde als prof bij Viitorul Constanta. Hoopt door te gaan spelen in Den Haag in beeld te blijven voor de Roemeense nationale ploeg waarvoor hij al vijf keer uitkwam.

George Thomas (22)

Op huurbasis gekomen van Leicester City waar hij nooit in actie kwam in competitieverband. Dit seizoen speelde Thomas uberhaupt geen wedstrijd, vorig seizoen stalde Leicester hem bij Scunthorpe United waar hij tot 37 duels (en drie goals) kwam. Thomas kan als vleugelaanvaller of offensieve middenvelder uit de voeten, Pardew ziet in hem een aanvallend ingestelde speler die vanaf het middenveld de aanval ondersteunt. Maakte zijn profdebuut bij Coventry City, dat hem ook nog uitleende aan Yeovil Town. Is inmiddels drievoudig Welsh international.

© Pro Shots

Laurens de Bock (27)

Door Lokeren op elfjarige leeftijd en ook zijn debuut op het hoogste Belgische niveau gemaakt bij die club. Voornamelijk gebruikt als linkervleugelverdediger, maar ook als linker centrale verdediger inzetbaar. Kende tussen 2013 en 2016 zijn bete jaren als speler van Club Brugge. Sindsdien is de speeltijd gering geweest. De Bock verkoos na Brugge Leeds United, kwam vorig seizoen als huurling nog twintig keer in actie voor Oostende en zag een verhuurperiode dit seizoen bij Sunderland geen succes worden.

Chris Powell (50, assistent)

Heeft ruimzeshonderdenvijftig duels in de Engelse competitie op zijn naam staan, de meeste voor Southend United en Charlton Athletic. Vijfvoudig Engels international en als manager werkzaam geweest bij Leicester City en Derby County (als interim) en Southend United, Huddersfield Town en Crystal Palace. Momenteel ook behorend tot de staf van de Engelse nationale ploeg. Staat in Engeland te boek als een tactisch en technisch kundige trainer.

Paul Butler (34, assistent)

Een extra Engelse assistent. Zal zich met name bezighouden met de presentaties en is daarom de schakel tussen de video-analisten en de veldtrainers. Vervulde rollen in de technische staf bij Fulham, Oldham Athletic, Doncaster Rovers, Blackpool, Derby County en Leeds United. Bezit ook het hoogste Engelse trainersdiploma om zelfstandig aan de slag te kunnen als manager.

Aankomend Eredivisie-programma ADO

DatumTegenstanderZondag 19-1RKC (thuis)Vrijdag 24-1Utrecht (uit)Zaterdag 1-2Vitesse (thuis)Zondag 9-2Sparta (uit)Zaterdag 15-2PSV (thuis)

Wat vind je van dit artikel?

Deel dit artikel

 Praat mee

Is dat wat dan die Mick? Viel me bij Excelsior nooit echt op. Wel leuk dat het een Nederlander is

Red schreef:

Heb Polley een paar keer bij Jong gezien, verdedigde echt als brandhout.
Leuke aanvalsdrift, maar verdedigen kan hij niet (in elk geval in die wedstrijden)

maar dan terecht dat hij dus niet speelde.

Wel een talentje in principe, maar ik schaar hem nu bij de Boussakous van deze wereld. Eerst zorgen dat je in Jong wat laat zien.

Blijft toch ongelofelijk dat we niet in staat zijn met zo`n opgetuigde jeugdopleiding van Ewijkjes af te leveren? Die moet je halen van Excelsior Maassluis nota bene. Jeugd simpelweg niet goed genoeg en als ze goed genoeg zijn, zitten ze op hun 16e op de trein nr het buitenland. Zinloos. Gaat Fransje Danen ook niet veranderen.

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Fido, wijstaanboven, Marcie, PietF, BLEISWIJK-1, Huge, Bolskie en 204 gasten.

Bekijk de topshouts