Tag: leven

Trending: voetbal spelers mwe ideho zaakwaarnemer talent

Toon alle shouts

Nieuwsbericht op Club Achter de Duinen:

Beugelsdijk: lekkerste 2e helft van m`n leven
Tom Beugelsdijk had nog nooit zo veel balcontacten als in de tweede helft tegen PEC Zwolle.
Lees het nieuwsbericht

Zo dat was weer een PSV-uit zoals we gewend zijn. Na 10 minuten met 2-0 achterstand en klaar. Het eerste kwartier een achterstand oplopen nagenoeg iedere wedstrijd kun je geen incident meer noemen en heeft alles met scherpte te maken.

Doodzonde van Nick Kuipers echt een nachtmerrie debuut. Heb hem heel veel goede wedstrijden bij MVV zien spelen dus aub nog niet afschrijven na 1 zeer slechte 1e helft. Verder vond ik dat we zowel de eerste als tweede helft echt niet slecht hebben staan ballen. Zit bij tijd en wijlen genoeg voetbal in de ploeg en vergeet niet dat je hier tegen de nummer 1 op de stand aan het ballen bent. Zoals hier al gezegd speelde Immers en Becker echt gewoon een dikke voldoende. Begin een beetje fan te worden van laatstgenoemde want het is niet normaal hoeveel dreiging er van hem uitgaat. Houd continu 3 tegenstanders bezig en dan is het niet zo gek dat lang niet alles lukt (3 vs 1). Er zijn zat spelers die nieteens 1 tegenstander bezig kunnen houden. Maargoed lekker blijven fluiten allemaal.

@D.H.zuid-west, achter die plexiwand waren 2 polen van Lech Poznan. Maar inderdaad vrij kansloos zoals een aantal aan onze zijde tekeer gingen.

@supporter-noord, wat sta jij ongelooflijk negatief in het leven. Zie jou hier wekelijks alleen maar negatieve gefrustreerd posten en heb de eerste positieve post nog niet kunnen ontdekken. Tip ga eens bij jezelf te raden of je niet een onrealistisch verwachtingspatroon hebt, fan bent van de verkeerde club of dat de frustratie niet van andere dingen in het leven komen die niks met voetbal te maken hebben. Het leven kan zoveel mooier zijn lees halfvol/halfleeg.

Victor schreef:

Conclusie na PSV - ADO 3-0
Een logische uitslag. PSV natuurlijk sterker maar ADO liet bij vlagen zien dat het niet voor niks op de 8ste plaats staat door in fases de bovenliggende partij te zijn. Volgens de statistieken en het vertoonde spel verdovende we toch minstens een doelpunt.
Nick kuipers erg ongelukkig in de eerste helftmaar goed herstelt de tweede helft .
Ondanks de emotie gun ik hem het voordeeel van de twijfel. We moeten meniet vergeten dat het zijn eerste wedstrijd is en notabele tegen de koploper. Hij is nog helemaal niet ingespeeld op zijn medespelers. Qua voetbal vond ik immers en Becker bij ons de uitblinkers. Laat de 0-0van de tweede helft een opsteker zijn naar de volgende wedstrijd.
Zo dramatisch als de uitslag doet vermoeden was het niet.

Duidelijke weergave, zo zag ik het ook, als Nick die 3 persoonlijke foutjes niet maakt heb je gewoon kans op 1 punt! (En inderdaad, hij is nog niet wedstrijd fit en is niet ingespeeld op het team!) ook de reserve keeper laat bij mij een goede indruk achter, ook 1e wedstrijd in het team ! al met al kan ik wel leven met dit verlies, Jammer van de 2e gele kaart, nu hopen dat er verdedigers fit zijn! en ook weer tegen een sterke tegenstander komende wedstrijd! Maar ik zie wel een lijn in onze wedstrijden en dat is wel een positieve!!

De 3,2 miljoen van vorig seizoen wisten we natuurlijk al.
Vraag me af hoe ik het eventuele 4 miljoen verlies van dit seizoen moet lezen?
Is dit een tekort op de begroting van 4 miljoen? Of loopt de schuld met 8 ton verder op?
In het geval van 4 miljoen verlies is dat natuurlijk treurig/schandalig op een begroting van 15 miljoen. Aan de andere kant zal me dat niks verbazen als ik kijk hoe de club in de steek wordt gelaten door de supporters.
Maargoed heel veel maar dan ook heel veel Hagenezen zeiken op werkelijk alles en kijken lekker via de TV. Ben blij dat ik niet zo in het leven sta en geen onrealistisch verwachtingspatroon voor ogen heb.

Overigens is de kracht van het beleid van vd Kallen en Beijersbergen geweest om geen eventuele transfers (speculatie) in de begroting op te nemen blijf daar ook groot voorstander van.

Barend schreef:

Ik maak dit vandaag voor het eerst mee. Daardoor onaangenaam verrast. Voorheen las ik 100 shouts op 1 pag., zonder 1 enkele adv. ertussen.
Op deze manier begin ik daar uiteraard niet meer aan. Overzicht helemaal weg.

Ach joh wat ken het schele? Elke website heeft batterijen aan advertenties en hier zou dat een probleem zijn?

Zo`n website kost ook een paar tientjes om in de lucht te houden dus prima als er een paar tientjes aan terug verdiend worden, lijkt mij logisch. Zijn wel meer dingen irritant in het leven maar dat betekend niet dat het een ramp is.

Zo dat is even anders wakker worden dan een aantal weken geleden tegen Heracles. Nu kunnen we er zeker weer helemaal geen reet van volgens sommige? Lekker negatief doen alsof de wereld vergaat. Ben blij dat ik niet als zo`n jojo in het leven sta.

Maargoed zoals al voorspeld verloor je de slag op het middenveld. Heel logisch ook want met Immers, Bakker en El Kayati speel je al met slechts 2,5 man op het middenveld tegen minimaal 4 van de tegenstander. Als Immers met zijn loopvermogen en harde werken dan wegvalt weet ik niemand in deze selectie die dat op kan vangen. Heel de wereld speelt 4-4-2 en wij moeten maar al jaren 4-3-3 spelen omdat de jeugdopleiding daarop gebouwd is... treurig.
Enkel een paar topteams kunnen het zich permitteren om maar met 3 man op je belangrijkste linie te spelen.

Lekker geflatteerde overwinning van Groningen want een gelijk spel hadden we wel verdiend. Johnsen heb ik een aantal goede dingen zien doen maar hij wilt teveel doen en zwerft over het hele veld. Iemand die mij kan vertellen of ze nou echt individueel met die jongen aan de gang zijn? Zie wel potentie bij die jongen maar dan moet hij buiten de reguliere trainingen wel individueel arbeid verrichten.

Robert Zwinkels: rust, regelmaat, ADO

Reon Boeringa
INTERVIEW

Na jaren van blessureleed en zitvlees kweken keept Robert Zwinkels (34) alweer een tijdje de pannen van het dak bij ADO Den Haag. Het verhaal van een eigenzinnige doelman, wiens loopbaan wordt getekend door veerkracht en geduld.
Het regelen van een interview met Robert Zwinkels heeft wel wat voeten in aarde. De doelman van ADO Den Haag vindt het leuk dat VI hem in woord en beeld wil portretteren, maar houdt de touwtjes graag zelf in handen. Dus het liefst tijdens een interlandperiode, zodat het gesprek zijn vaste weekritme niet verstoort. En waar menig profvoetballer zijn moment zou pakken wanneer het na jaren van tegenslag eindelijk een keer meezit, legt Zwinkels het voorstel voor een fotoshoot op een bijzondere Haagse locatie naast zich neer. ‘Ach joh, al die poespas. Dat hoeft van mij niet, hoor.’ Dus worden de kiekjes geschoten in het stadion van ADO. De fotograaf vraagt of Zwinkels boos de lens in wil kijken. Dat is dan weer geen enkel probleem voor de keeper. ‘Want dat doe ik al van mezelf.’
Het biedt een mooi inkijkje in het karakter van Zwinkels, een man van rust en regelmaat. Een man die volgens mensen die met hem werken soms erg op zichzelf kan zijn, lastig te peilen ook. Maar op een volgend moment uit het niets ineens de grap van de dag kan maken. Hoewel hij stam-oudste is, wordt ook hij gerust nog in de maling genomen, zoals laatst door Lex Immers. Toen de middenvelder op het clubkanaal de vraag kreeg voorgelegd welke ADO-speler nou het populairst is bij de vrouwen, antwoordde hij bloedserieus dat dit toch echt Robert Zwinkels is. Voor de goede orde: als kersvers vader leidt de familieman uit Wateringen waarschijnlijk het minst spannende privéleven van de hele selectie.
Aanleiding voor het interview is Zwinkels’ opvallende revival in het doel van ADO en daaraan gekoppeld zijn bijzondere staat van dienst. Het seizoen 2017/18 is zijn dertiende op rij in de Hofstad. Het maakt hem met afstand de langstdienende speler van de Eredivisie, bovendien is Zwinkels een van de weinige one-club-men (zie kader).
Ik weet nog dat ik de tunnel uitliep, zo naar Midden-Noord toe. Een vuurdoopje was dat, zeg
Robert Zwinkels
Hij speelde zelfs nog voor ADO Den Haag in Het Zuiderpark. ‘Dat was een tijd, hoor’, blikt hij terug. ‘Ik heb mijn debuut gemaakt in 2005, uit tegen Heerenveen. Een seizoen daarna speelde ik mijn eerste thuiswedstrijd. Ik weet nog dat ik vooraf de tunnel uitliep, zo naar Midden-Noord toe. Dat was een flinke tribune toen, hè. Dat gaf echt een kick. Een vuurdoopje was dat, zeg.’
Zwinkels is de enige ADO-speler die dat tijdperk meemaakte. Het maakt hem een van de gezichten van de club, al vindt hij dat zelf wel meevallen. ‘Voor mij zijn Lex Immers en Tom Beugelsdijk de gezichten van ADO. Mensen kunnen zich met hen identificeren. Zij stralen ADO uit, hebben die bluf en dat onverzettelijke. Ik heb dat niet zo. Hoeft ook niet, hoor. Ik ben geen stadsmens, ik ben een Westlander. Dat is heel anders.’
One-club-men in de Eredivisie

Speler Leeftijd Club Bij club sinds debuut
Robert Zwinkels 34 ADO Den Haag 12 jaar, 4 maanden
Bram van Polen 32 PEC Zwolle 10 jaar, 4 maanden
Mark van der Maarel 28 FC Utrecht 8 jaar, 10 maanden
KASSEN

Als je uit het Westland komt, kom je uit de kassen. Zwinkels groeit op in Wateringen, als middelste in een gezin met drie kinderen en gaat al vroeg aan de slag in de tuinbouw. ‘Ik zat in de ficussen. Stekkies maken, of die plantjes helemaal omhoogringen zodat ze volgens een bepaalde vorm blijven groeien. In de vakanties werkte ik er in de ochtenden, van zeven tot twaalf waren die diensten. Dan had je als twaalfjarig ventje aan het einde van de week altijd een mooi zakcentje. Dan was je de koning.’
Wanneer de jonge Robert Zwinkels ochtend na ochtend met zijn handen in de modder zit, staat in de familie al veel in het teken van de Haagse profclub, dan nog FC Den Haag geheten. Zijn negen jaar oudere broer Xander belandt rond die tijd namelijk in de eerste selectie en keept er uiteindelijk een handvol wedstrijden. Daarmee treedt Xander in de voetsporen van zijn vader Gerard, die in het tweede elftal van de club het doel verdedigde. Dat ook de jongste zoon gaat keepen, geldt in huize Zwinkels dan als vanzelfsprekend. ‘En ik kon het gelukkig direct goed.’
Begin dit jaar wordt Robert Zwinkels zelf voor het eerst vader, Denver heet zijn zoontje. ‘Het zou mooi zijn als hij later ook gaat keepen.’
Ondanks de familieband is het geen liefde op het eerste gezicht tussen Robert Zwinkels en ADO Den Haag. Als B-junior maakt hij de overstap van het Wateringse VELO naar de Haagse club. Als plattelandskind kan de doelman maar moeilijk wennen aan de mores bij de stadsclub, bovendien staat het reizen hem tegen. ‘Ik zat op de havo in Naaldwijk, vanaf daar was het nog een flink eind fietsen naar ADO.’ Dus na een jaartje gaat Zwinkels op eigen initiatief terug naar VELO.
Het is een beslissing die hem tekent. Waar leeftijdgenootjes alles opgeven voor hun profambitie, vindt Zwinkels een goed en vertrouwd gevoel dan al minstens zo belangrijk. ‘Ik was gewoon niet zo bezig met het profvoetballer worden als anderen.’ Zwinkels heeft namelijk een heel andere droom: hij wil piloot worden, het liefst in een F16. ‘Dat vond ik zo gaaf toen. Mijn ouders waren er iets minder enthousiast over, die wilden liever dat ik gewoon burgerpiloot werd. Leek me ook leuk.’
AJAX

Van een inschrijving voor de pilotenschool komt het niet, want net als hij zijn havo-diploma op zak heeft, staat Ajax op de stoep. Zwinkels gaat in op de aanbieding om in de A-jeugd te keepen. Dat de Amsterdamse club aanbiedt hem voor elke training op te halen en weg te brengen is wel zo prettig, want het is een flinke omslag. ‘Qua cultuur en ook fysiek. Alles ging 25 keer sneller dan ik gewend was. Het was aanpoten.’
Hij speelt er samen met onder anderen Wesley Sneijder, Nigel de Jong en John Heitinga. Door de wol geverfde toptalenten die dan al een half leven hebben doorgebracht volgens de wetten van een topclub. Nee, dan Zwinkels. Beschermd opgevoed en laat in de groei gekomen, loopt hij bij Ajax fysiek en mentaal op zijn tenen. ‘Ik kon aardig keepen, maar het heeft lang geduurd voordat ik een bal bij een doeltrap goed weg kon krijgen. Ik was wel een beetje jaloers op jongens die dat wél konden. Ik miste kracht.’
In Amsterdam is het knallen, knallen en nog eens knallen. ‘Wat voor de normale Ajax-speler een gemiddelde training was, was voor mij hartstikke zwaar. Ze hebben het vaak over belastbaarheid en belasting van een speler. Dat was toen een beetje uit balans bij mij. Daardoor heb ik wat vervelende blessures opgelopen. Ik kon bij Ajax moeilijk een keer zeggen: Nee, vandaag ga ik niet trainen. Tegenwoordig wordt er wat meer gekeken naar individuele ontwikkeling en belastbaarheid, maar dat was toen gewoon niet zo.’
Toch kijkt Zwinkels met plezier terug op zijn tijd bij Ajax. Hij traint uiteindelijk regelmatig mee met het eerste elftal en speelt twee bekerduels in het tweede, maar een doorbraak zit er niet in. In 2005 verlaat hij de club en een maand daarna begint zijn tweede Haagse tijdperk, een periode die inmiddels bijna dertien jaar duurt en daarmee een bijzondere status heeft verkregen.
Robert Zwinkels verricht een van zijn vele reddingen in het thuisduel met Ajax (1-1). Rechts Frenkie de Jong en Justin Kluivert.
Robert Zwinkels verricht een van zijn vele reddingen in het thuisduel met Ajax (1-1). Rechts Frenkie de Jong en Justin Kluivert.
BLESSURES

Maar wie in de VI-archieven duikt, vindt over Robert Zwinkels bar weinig terug. In zijn hele carrière gaf hij slechts één interview. Nieuwsberichten over hem zijn er wel te vinden. Wat wedstrijdreacties en contractverlengingen, maar vooral heel veel slecht nieuws. In sommige seizoenen leek het wel alsof hij een basisplaats had in de wekelijkse VI-rubriek Blessures & Schorsingen.
Zijn rechterknie zat Zwinkels tijdens zijn loopbaan keer op keer in de weg. Inmiddels is hij aan alle denkbare onderdelen wel een keer geblesseerd geweest. Voorste kruisband, achterste kruisband, meniscus en tal van kleine klachten die uiteindelijk te herleiden vielen tot een groter probleem. Het is mede daardoor dat hij ondanks zijn lange dienstverband pas dit seizoen de barrière van honderd competitiewedstrijden slechtte.
De oorzaak voor al die klachten ligt volgens Zwinkels in De Snelkookpan, zoals zijn tijd tussen 2000 en 2005 bij Ajax omschrijft. Als late instromer mist hij de inhoud en weerbaarheid die zijn ploeggenoten door de jaren heen hebben opgebouwd, maar er worden van de keeper wel dezelfde prestaties verwacht. Met alle gevolgen van dien. ‘Het is de prijs die ik heb moeten betalen’, is een uitspraak die bij dit onderwerp meerdere keren aan bod komt. ‘Pas veel later in mijn carrière heb ik een goede fysieke balans gevonden.’
Maar vóór die tijd loopt Zwinkels keer op keer tegen de limieten van zijn lichaam aan, zoals medio 2009. Na een sterke tweede seizoenshelft bij ADO is hij in beeld bij AZ en Feyenoord. Kort daarna raakt hij zwaar geblesseerd tijdens een trainingskamp in Suriname. Drie jaar later gaat het wéér verkeerd. Ajax wil hem graag terug als reservedoelman, maar Zwinkels kiest voor een nieuw contract in Den Haag, waar hij net een basisplaats heeft veroverd. Na een paar wedstrijden gaat het op een training opnieuw helemaal mis.
‘Dat was de zwaarste tijd die ik heb gehad. Ik speelde weer, het ging goed. Toen een draaimomentje op een training, een knak en je weet direct dat het seizoen voorbij is. Dan flitst alles even door je hoofd. Ik was eind twintig en dacht dat ik nog jaren lekker kon keepen. Ineens schoot door mijn hoofd dat dit weleens het einde kon zijn. Met die gedachten heb ik toen wel een paar dagen of weken rondgelopen, dat het in je hoofd zit om te stoppen. Maar uiteindelijk kom je weer in je ritme en ga je toch gewoon door.’
De vervelendste blessures komen in die tijd telkens op de vervelendste momenten, wanneer hij een stap omhoog kan maken of zich echt kan vestigen als vaste keeper in Den Haag. Toch doet Zwinkels niet aan wat-als-denken. Mijmeren over wat had kunnen zijn is volgens hem onzinnig: ‘Net als een koe in zijn kont kijken.’
GEDULD

Het sleutelwoord van Robert Zwinkels’ carrière is geduld. Het geduld om keer op keer een lang revalidatietraject aan te gaan. Het geduld om vervolgens weer achteraan aan te sluiten in de rij met ADO-keepers. ‘Toen ik jonger was, keek ik nog ver vooruit, maar als je een paar keer flink geblesseerd bent geraakt, word je realistisch. Dan accepteer je dat je op een bepaald moment niet meer kunt dan fietsen bijvoorbeeld. Zo heb ik me er altijd doorheen geslagen. Als je weet dat je negen maanden moet revalideren en je kijkt alleen over die negen maanden heen, maak je jezelf gek. Je moet van de kleine overwinningen genieten. Anders lukt het niet.’
Als je revalideert, moet je van de kleine overwinningen genieten
Sinds 2013 is Zwinkels onafgebroken fit. Geconfronteerd met dat gegeven klopt hij het haast geschrokken af op de tafel. Maar het heeft heel lang geduurd voordat hij een nieuwe kans kreeg in het doel van ADO, tot begin dit jaar om precies te zijn. ‘Ik heb er wel een tijdje rekening mee gehouden dat mijn kans verkeken was. Ik ben ook een realistisch persoon. Na mijn herstel deed Martin Hansen het gewoon goed. Dan ben ik iemand die dat erkent, zich in zijn rol schikt en het team van daaruit probeert te helpen.’
Weer geduld dus. Een eigenschap die in de huidige voetballerij schaars is, maar bij Zwinkels ruimschoots aanwezig. Misschien zelfs overvloedig. ‘Ik ben niet zo van het met mijn vuist op tafel slaan. Achteraf zijn er misschien wel momenten geweest waarop ik dat had moeten doen, maar ik heb het op mijn manier gedaan en daar kan ik mee leven. Als iemand beter is, dan ik ga ik geen stennis lopen schoppen. Ik zal nooit een moeilijke jongen worden.’
Ik heb er een tijdje rekening mee gehouden dat mijn kans verkeken was
Begin dit jaar wordt zijn lange wachten dus beloond. Zwinkels krijgt zijn kans na een rode kaart voor Ernestas Setkus en staat zijn plek daarna niet meer af. Opvallend genoeg valt Zwinkels’ entree in de basis vrijwel precies samen met de geboorte van zijn zoontje Denver. ‘Hij werd op 10 februari geboren. Een dag daarna kreeg Setkus rood tegen Go Ahead Eagles. Een week later stond ik in de basis.’ Zwinkels geniet van het vaderschap. ‘Maar om nou te zeggen dat het een roze wolk is… Hij wil nog weleens wakker worden ’s nachts, het is best pittig al met al. Maar als vader onderga je het gewoon. En gelukkig is mijn vriendin Laura een geweldige moeder.’
Maar toch: tussen de gebroken nachten en poepluiers door keept Zwinkels misschien wel beter dan ooit. In het VI-klassement heeft geen enkele keeper na twaalf speelronden zo’n hoog gemiddelde als hij. Zich daarover verbazen doet de Westlander niet. ‘Dit is gewoon mijn niveau, misschien kan het zelfs nog wel iets beter.’ Hoe het dan kan dat hij hiervoor ruim twee jaar op de bank heeft gezeten, weet Zwinkels eigenlijk ook niet. Hij geniet gewoon van het nu. Eindelijk langdurig fit én basisspeler. Het heeft ruim twaalf jaar geduurd, maar dan heb je ook wat.

CLUBLIEFDE

Met zijn 34 jaar ligt zijn carrière grotendeels in de verleden tijd. Het sportieve hoogte- en dieptepunt van die loopbaan zijn met elkaar verweven. In 2006 degradeert ADO in zijn laatste jaar in Het Zuiderpark uit de Eredivisie, waardoor de club in haar fonkelnieuwe stadion voor een paar duizend man speelt tegen onder meer FC Emmen en FC Oss. ADO staat dat seizoen een paar keer op omvallen, de salarissen kunnen amper worden betaald en in de winter is de ploeg diep weggezakt in het rechterrijtje. Maar dan beginnen de Hagenaars te klimmen en bereiken zij de play-offs. ADO overleeft twee ronden en speelt in de finale uit 2-2 tegen RKC Waalwijk. Thuis maakt ADO het af met een 2-1 zege, een dag die Zwinkels nooit zal vergeten.
‘Ik kijk het filmpje nog weleens terug. Een paar dagen voor die finale was de vader van Aleksandar Rankovic overleden. Hij was na de begrafenis snel teruggevlogen uit Servië, zodat hij met ons tegen RKC kon spelen. Toen Yuri Cornelisse de tweede goal maakte uit een penalty, rende hij langs Midden-Noord, dat volledig uit zijn dak ging. Daarna liep hij langs de middenlijn naar Ranko en viel hij hem in zijn armen. Als ik dat bekijk, krijg ik nog steeds tranen in mijn ogen, dat vond ik zo’n mooi moment. Daar zit voor mij alles in.’
Ondanks de verhuizing naar een bedrijventerrein, de Chinese overname en alle sores die daarmee gepaard ging, staat voor Zwinkels als een paal boven water dat ADO gewoon ADO is gebleven. ‘Het zit ’m in de mensen. Onze fysio Edwin Coret die hier al dertien jaar rondloopt, Lex Schoenmaker die nog op kantoor zit, dokter Ed Beefink die er al sinds mensenheugenis is, onze materiaalman Rob Ravenstein die er elke keer weer staat en natuurlijk de fans. Zulke mensen geven ADO een gezicht.’
Dat hij dat zelf inmiddels ook doet, daar wil Zwinkels nog steeds niet helemaal aan. ‘Het is leuk, hoor, dat ik de langst dienende van de Eredivisie ben. Maar het is niet iets waar ik naar toe heb gewerkt. Het is iets wat bij me past, maar ook iets wat maar gewoon is ontstaan en nu een bijzonder verhaal wordt.’ Als het aan Zwinkels ligt, bouwt hij zijn status als clubspeler nog een paar jaartjes uit. ‘Ik heb een bijzonder gevoel bij ADO, een emotionele binding. Ik loop hier bijna de helft van mijn leven rond en heb het naar mijn zin.’
Het liefst keept Zwinkels zeker nog een jaar of vier. Omdat hij het nog verschrikkelijk leuk vindt en genoeg verloren tijd heeft om in te halen, maar vooral omdat hij het jongste lid van de keepers-familie iets tastbaars wil meegeven. ‘Het zou toch prachtig zijn als mijn zoontje zich later nog herinnert dat zijn vader op doel stond bij ADO.’

Barend schreef:

Hartelijk dank. Ik vond Vitesse tegen Lazio matig. Alleen het begin was sterk en toen werd ook gescoord. Linssen (?) krulde hem er fraai in.
ADO is gewaarschuwd!

Daarna was het tempo van Vitesse laag, veel breed spelen en terugleggen. Alsof een wedstrijd tweemaal een uur duurt. Fraser stond erbij en keek ernaar.
Rashica was m.i. onzichtbaar en werd gewisseld. Net als Matavz die zijn reputatie ook niet waarmaakte. Maar wel eentje om in de gaten te houden.
Lazio was sterker maar kon niet doordrukken. Dat was dan ook wel weer de verdienste van de verdediging.

Als deze wedstrijd maatgevend is, dan geloof ik dat ADO niet de mindere van Vitesse hoeft te zijn.

Die hele denkwijze in het nederlandse voetbal is doorgeslagen, gaat nergens meer over zo. “Tevreden en trots” als er in europa gelijk is gespeeld tegen een ploeg, die het verplichte nummertje ongemotiveerd af doet in een leeg stadion, met een B/C keus. Alsof ze bij vitesse voor een appel en een ei op de loondienst staan, en de spelers eerst nog overdags in de haven of bouw hebben moeten zweten.
Jupiler clubs klagen ook steen en been over die Jong-elftallen, maar als ze kansloos daarvan verliezen is het van : “Ja, maar het wás wel tegen “ajax” he”.

Speel of je leven er van afhangt, en straf dat soort tegenstanders genadeloos af, ipv met je mobieltje foto`s te maken voor de wedstrijd.

Aad schreef:

Uit een recent interview met Kuwas : ""Ik ga echt niet zweven nu ik een paar aardige wedstrijdjes heb gespeeld”, reageert de linkspoot" (Lees meer op www.voetbalzone.nl)

Gelukkig blijft hij realist terwijl jij net doet of hij in zijn eentje ADO op de knieën gaat krijgen. Sorry, hij is een goede voetballer maar geen Messi of Ibrahimovic.

Gewoon ons eigen spel spelen. Doorjagen en ervoor zorgen dat de lijnen naar Kuwas flinke storing vertonen.

En ik vind Falkenburg een heel bruikbare speler maar op zeker geen spits voor een team met 2 buitenspelers. De supporters geven Johnsen tot nu toe weinig krediet maar ik denk dat hij beter is dan de eerste wedstrijden doen vermoeden.

Barend brengt hier leven in de brouwerij, met stip shouter nr uno de laatste tijd

én hij geeft niet zozeer af op de club, maar wél op de supporters

grijze gek schreef:

Jij hebt zeker een gat in een hek ontdekt bij de efteling ??

Per ticket € 35,50

Marcellino heeft natuurlijk wel gelijk je kunt het zo gek maken als je zelf wilt.
Niemand verplicht jou om op de A-locatie in het stadion te zitten / staan.
Je had ook kaarten kunnen kopen voor achter de goal (€26 & kids €19) of de kidstribune (€24 & kids €1, er zijn legio gratis parkeerplaatsen in het Forepark zonder dat je ver hoeft te lopen en ze doen nooit moeilijk over eigen drank en eten mits het geen flesjes of glas is. Als je dan wel eten of drinken wilt kopen vallen de prijzen van onze catering reuze mee in vergelijking met veel andere clubs en andere uitjes. Enige nadeel is dat je bij een wedstrijdje Den Haag nooit zeker weet of je het naar je zin gaat hebben dit in vergelijking met veel andere uitjes die veel duurder zijn maar wel 99% zeker dat jij en zeker je kids het naar hun zin hebben.

Nee ik vind de losse verkoop ook te duur voor wat je gemiddeld voorgeschoteld krijgt maar we kunnen ook overdrijven.
Je kunt ook 17 wedstrijden bekijken voor omgerekend €8,80 per wedstrijd.

BTW weer een top actie van de club op maatschappelijk gebied van het bezoek aan het Juliana kinderziekenhuis. Krijg kippenvel als ik de foto`s zie met zieke kinderen en de spelers. Dan blijven veel dingen in het leven toch maar bijzaak.

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Madmax, yesyes, Bleek, Rob2002, Ado Vakkie S, Priapus Rex, PietF, ADO079 en 347 gasten.

Bekijk de topshouts