Tag: horen

Trending: vitesse kalezic stream duel vrijdag vrijdagavond

Toon alle shouts

Madmax schreef:

Als we nou is met zijn alleen die Vermeij tot de enkels afbranden, voordat hij hierheen komt. Die in het interview van gisteren zegt, dat hij ADO een mooie grote club vind en zich graag zou willen bewijzen. Zo`n iemand moet je toch geen kans geven kom nou.

Nee Necid moeten we halen, verdient maar 9 ton in Turkije.
Of Gladon speelt met Wolves premier league, tenminste dat denkt Paul.
Of waarom nou niet Mike v Duinen gehaald, de penalty specialist.
2 ton meer betalen aan Heerenveen voor Veerman, maar ja die kiest voor salaris.

En dan straks allemaal blij zijn met Van Rhijn, die hier eigenlijk helemaal niet wil voetballen. Maar ja wat moet hij dan.

Waarom v. Rhijn? Omdat Patje/Coen dit gezegd heeft? Ik heb Alfons horen zeggen dat v. Rhijn andere plannen had. Even afwachten daarom.

Over Vermeij. Ik lees op het Heracles forum dat het wel een harde werker is. Daar maak je bij ons een goeie beurt mee.
Daarbij vond ik hem ook positief over ADO. En ik heb gewoon de indruk dat hij graag met Alfons wil samenwerken.

Ik heb de wedstrijd nog eens op mijn gemakje terug zitten kijken, zonder de spanning en stress die ik heb als je live kijkt

Inderdaad waren wij vanaf minuut 10 de beste ploeg op het veld, wij maakte het spel en waren duidelijk de dominantste van de twee ploegen. Tot aan de gelijkmaker heb ik een super sterk ado gezien.
Gisteren was ik negatief over Malone maar je zag gisteren duidelijk dat ie op het middenveld hoort, want zodra hij opkomt gebeurd er wat...
Wie je hiervoor gaat slachtofferen weet ik niet, want ik vond El K (en kanon) de absolute MotM namens ons.
Immers werkte weer als een paard, van de 3 middenvelders was eigenlijk Bakker (alweer) de zwakste schakel.
Zelfs Goossens viel prima in, zit echt tegen de 11 aan.

Zolang wij geen echte killer spits hebben, moet je het elftal omgooien, geen 4-3-3 want je hebt dus al meer dan 3 middenvelders die er in horen

Meijers, sorry, maar de aanvoerdersband omdoen is het enige foutloze wat ie gister gedaan heeft. Meer en meer wordt het mij onduidelijk waarom we hier nog jaren aan vastzitten!

Groothuizen was ongelukkig! Tommie ook

Lorenzen, sorry maar ik denk zelfs dat ie op moet zitten bij het 4e van RKDEO, die man kan er helemaal niks van!

Nick kuipers! Hehe, eindelijk een foutloze wedstrijd, gelukkig voor die jongen! Gun ik hem, is een prima gozer en kan echt wel beter voetballen als menig mensen denken

Verder nog :
De VAR
Ongelooflijk dat die 4-2 mag vallen? Zelfs een blinde zag dat het buitenspel was

supporter-noord schreef:

Zelfde als ADO journaal, zal je ook nooit kritische vragen horen, allemaal popiejopie

Als je kritiek wil horen zit je hier op cadd prima !!!!

Wat een kutclub hebben we ook niets is goed.

Aan een wedstrijd hoef je ook niet te beginnen, want we verliezen toch.

Ik heb 2 pagina,s gelezen , en gelijk afspraak gemaakt bij de dokter voor kalmering pilletjes.

Bleek schreef:

We gaan het zien de volgende thuiswedstrijd..

Die Buyt was vorig jaar nog wel geinig maar is al snel mee gegaan in de mainstream, kritiekloze, popie Jopie media..

Zelfde als ADO journaal, zal je ook nooit kritische vragen horen, allemaal popiejopie

pajam schreef:

VI Pro artikel :

https://www.vi.nl/pro/overig/het-keepersverhaal-van-groothuizen-via-ajax-en-denemarken-naar-ado

Het keepersverhaal van Groothuizen: via Ajax en Denemarken naar ADO
Door: Dolf van Aert @Dolf_v_Aert

INTERVIEW
Zijn debuut maakte hij in de slotfase van vorig seizoen al, maar dit jaar is Indy Groothuizen officieel de eerste keeper van ADO Den Haag. De 22-jarige goalie is eindelijk waar hij wil zijn, niet in de laatste plaats door de lessen van zijn muzikale familie. Zijn nieuwe status maakt hem hongerig. ‘Ik ben éérste keuze, maar wil laten zien dat ik ook de júíste keuze ben.’

Of het niet vreselijk ongemakkelijk voelt, al die aandacht voor zijn persoontje? Indy Groothuizen denkt heel even na, haalt dan zijn schouders op en vervolgt met een brede grijns zijn rondje langs de aanwezige media. ‘Nou nee, valt reuze mee. Ik vind het stiekem zelfs wel leuk.’ Het is daags voor de Eredivisie-start, mediadag in de Hofstad. Een paar dagen nadat bekend is geworden dat Groothuizen het seizoen begint als eerste keeper, en een paar dagen vóórdat ADO datzelfde seizoen start met een teleurstellende 1-2 thuisnederlaag tegen promovendus FC Emmen, schuift het journaille aan in de Haagse persruimte. Met uiteraard speciale aandacht voor de goalie. De markante ADO Journaal-presentator Alberto heeft op het laatste moment voor een alternatief gekozen – ‘Heb je gezien hoeveel gasten die Indy al willen spreken?’ – maar verder wil iedereen vandaag wel iets van de keeper. De camera van Haaglanden Voetbal staat op hem te wachten, zowel VI als het AD wil aansluitend zijn verhaal optekenen, terwijl Omroep West hem aan het eind van de middag in de studio verwacht voor een optreden in het programma.

Het zal Groothuizen allemaal – in de goede zin van het woord – worst wezen. Hij wandelt opgewekt rond, neemt voor iedereen uitgebreid de tijd en heeft er zichtbaar plezier in. ‘Zo’n live-uitzending als vanmiddag heb ik nog nooit gedaan, maar het zal vast wel goedkomen. Ik heb een redelijk vlotte babbel en kan het volgens mij allemaal wel goed vertellen, haha. We hebben in de jeugd van Ajax mediatraining gehad, maar ik weet voor mezelf héél goed wanneer ik een politiek correct antwoord moet geven, of wanneer ik gewoon een gezellig gesprek kan voeren.’

Eén ding is zeker: mediatechnisch gezien heeft de Eredivisie er met Groothuizen een welbespraakte aanwinst bij.

GRIEPKEEPER
Dat hij keeper zou worden was overigens lang geen uitgemaakte zaak. Op zijn tiende was de kleine Indy nog een bepaald niet onverdienstelijk spitsje, totdat een fikse griep zijn keeperscarrière lanceerde.

Het is in het voorjaar van 2007 wanneer de E-jeugd van AFC ’34 uit Alkmaar een toernooi mag gaan spelen. Groothuizen dreigt het te moeten missen, hij ligt dan namelijk al anderhalve week ziek op bed. ‘Op die leeftijd is het natuurlijk: voetbal, voetbal en nog eens voetbal. Dus zei ik die ochtend tegen mijn moeder dat ik beter was, zodat ik mee mocht doen.’ Zijn moeder trapt niet in het toneelstuk van haar zoontje, maar kan het ook niet over haar hart verkrijgen om hem thuis te houden. ‘Ik mocht onder één voorwaarde meedoen: ik moest op doel gaan staan. Dan hoefde ik me niet zo in te spannen, kon ik rustig aan doen. Op dat niveau stelt keepen natuurlijk nog niet zo heel veel voor, maar ik had er eigenlijk wel lol in.’

Wat volgt is een verhaal zoals dat van vele keepers. Hij maakt de overstap naar de D1, waar ze nog geen keeper hebben. De trainer vraagt of Groothuizen het niet eens wil proberen, het ventje blijkt talent te hebben, nog geen vier maanden later ploft er een brief van AZ op de deurmat. Groothuizen mag deelnemen aan de talentendagen, een afvalrace die hij lange tijd moeiteloos doorloopt. Té lange tijd, eigenlijk. ‘Ik overleefde vijf rondes en mocht gaan meetrainen met de D2 van AZ. Telkens kreeg ik weer bericht: Het gaat goed, je mag door. Maar op een gegeven moment had ik voor m’n gevoel al wel tien rondes overleefd. Ik zat al zes maanden bij AZ, maar het bleef maar bij een stage. Hoe graag willen jullie me eigenlijk hebben?, dacht ik. Iemand overtuigen moet in een maandje wel lukken, toch? Zo niet, dan ben je blijkbaar niet goed genoeg. Laat staan als het ruim zes maanden duurt.’

UITZICHTLOOS
Aan het einde van dat stageseizoen komt de oplossing uit de hoofdstad. Ajax wil Groothuizen aan het werk zien, en gaat in tegenstelling tot AZ al na vier weken over tot actie. De keeper doorloopt vanaf dat moment de jeugdopleiding en debuteert in december 2014 namens Jong Ajax in de Jupiler League. Een maand later mag hij van hoofdtrainer Frank de Boer zelfs mee op trainingskamp met het eerste elftal en tekent hij een meerjarig contract, maar nadat Ajax kort voor de winterse transferdeadline André Onana heeft gehaald, daalt Groothuizen weer in de pikorde.

‘Toen Ajax Onana haalde, wist ik dat ik in een uitzichtloze situatie zou terechtkomen’

‘Toen wist ik dat ik in een uitzichtloze situatie terecht zou komen. Ik was een paar maanden eerder al dolblij dat ik het betaald voetbal überhaupt had gehaald, maar nu wilde ik méér. Dat zou bij Ajax moeilijk worden, ik was vierde keeper. Ik wilde niet nog zo’n zelfde jaar, ik was klaar voor een heel seizoen onder de lat.’

Koste wat kost bij Ajax blijven, dat ziet hij niet zitten. ‘Hoe langer je niet speelt, hoe meer je uit beeld raakt. In al die jaren had ik zó veel jongens gezien die geen geld wilden inleveren, of bepaalde clubs of competities te min vonden. Dat gold voor mij niet, ik stond open voor alles wat er op mijn pad zou komen.’

NAAR DENEMARKEN
Dat blijkt ook wel, als Groothuizen in de zomer van 2016 een verrassende move maakt. ‘Er was wat interesse uit de Jupiler League, toen mijn zaakwaarnemer Søren Lerby ineens met FC Nordsjælland op de proppen kwam. Omdat FC Utrecht hun keeper David Jensen na twee competitieduels had gekocht, moesten ze snel op zoek naar een nieuwe. Ze hadden me een jaar eerder gezien op een jeugdtoernooi, waar ik goed stond te keepen. Ik kende uit Denemarken vooral FC Kopenhagen en Brøndby, maar Nordsjælland kende ik alleen van naam. Toch ging het vlug. Ze belden me op woensdag, op vrijdag zat ik in het vliegtuig. Ik ben redelijk avontuurlijk ingesteld, en daarnaast dacht ik dat het wel goed was om uit die Nederlandse sleur te stappen. Even weg uit je comfortzone. Een stap terug, later twee vooruit, dat idee. Tot op de dag van vandaag zeg ik tegen iedereen: Het is een topbeslissing geweest. Ik heb het er geweldig gehad, al moet ik eerlijk zeggen dat het sportief leuker was dan privé.’

‘Ik ben verder gaan revalideren in Denemarken. Maar ik blééf met vocht in mijn knie kampen’

Groothuizen heeft het namelijk niet echt makkelijk. ‘Ik ging helemaal alleen die kant op, terwijl ik met mijn twintig jaar nog nauwelijks levenservaring had. Probeer jij dan maar eens effe een huurhuis te regelen, of een rekening te openen bij de bank. Daarnaast zat ik veel avonden in m’n uppie thuis. In Nederland kon je dan makkelijk even naar een vriend rijden, nu zat de dichtstbijzijnde vriend minimaal achthonderd kilometer verderop. Het zorgde ervoor dat ik in het begin niet lekker in mijn vel zat en matig presteerde. Op trainingen dacht ik in de eerste twee weken weleens: Shit, ik kan het niet meer.’

Na een korte aanpassingsperiode komt Groothuizen in de basis, maar tijdens het winterse trainingskamp onder de Spaanse zon scheurt hij zijn buitenmeniscus af. ‘Ik ging terug naar Nederland voor de operatie, maar ben daarna verder gaan revalideren in Denemarken, ook uit loyaliteit naar Nordsjælland. Maar ik blééf met vocht in mijn knie kampen, het schoot niet op. Ik denk dat het ermee te maken had dat ik niet in mijn vertrouwde omgeving zat, want revalideren is voor een groot deel mentaal. Natuurlijk had ik clubfysio’s die dag en nacht voor me klaarstonden, maar tegelijkertijd moest ik alles zelf doen. Ik moest rust houden, maar ook gewoon mijn boodschappen doen. Dan nam ik een taxi naar de supermarkt, liep ik op krukken mijn boodschappen in te laden en ging ik met de taxi weer naar huis. Dat is niet echt ideaal, hè?’

ADO DEN HAAG
Groothuizen keert uiteindelijk terug naar Amsterdam om daar zijn revalidatie af te maken. In de aanloop naar afgelopen seizoen komt hij echter tot de conclusie dat zijn tijd in Amsterdam er wel op zit. Kort voor het verstrijken van de zomerse transferdeadline meldt ADO zich. Groothuizen begint vol goede moed aan zijn klus in Den Haag. ‘Mijn eerste doel was om honderd procent fit te worden. Daarover heb ik heel goed en nauw contact gehouden met de medische staf. Wat is er vandaag, of deze week, het beste voor mij? We hebben flink gas teruggenomen, omdat iedereen eigenlijk een beetje bang was voor overbelasting. Vlak voor de winterstop was ik helemaal pijnvrij, ik voelde me goed, waarna ik eindelijk voelde dat ik mijn niveau uit mijn tijd in Denemarken weer ging halen.’

Tijdens de winterstop krijgt Groothuizen op het trainingskamp in Turkije, waar hij negentig minuten goed keept tegen Besiktas, de bevestiging dat het goed zit. ‘Voor mijn gevoel kon ik toen eindelijk laten zien dat ik mijn mannetje stond. Dat eerste half jaar was lastig geweest. Ik trainde dan weer wél en dan weer níét mee. En áls ik trainde, dan ging het de ene keer goed en de andere keer minder. Ik kan me best voorstellen dat de staf, mijn medespelers en de fans toen weleens hebben gedacht: Is die jongen wel wat wij zoeken? In Turkije heb ik laten zien wat ik in mijn mars had.’

Groothuizen krijgt zijn beloning vijf wedstrijden voor het einde van de reguliere competitie, als hij de honneurs tot het competitieslot mag waarnemen voor de geblesseerd geraakte Robert Zwinkels. ‘De manier waaróp is natuurlijk niet helemaal zoals je het wilt hebben, maar dat ik mijn kans kreeg was een droom die uitkwam. Ik had natuurlijk al op het hoogste niveau in Denemarken gespeeld, en veel wedstrijden in de Jupiler League, maar de Eredivisie… Dat is toch de competitie die al je vrienden, familieleden en buren op de voet volgen. Dat was best wel een mijlpaaltje, dat heb ik toch maar mooi kunnen afvinken.’

DOLLY DOTS
Het is na zijn Eredivisie-debuut op bezoek bij FC Utrecht dat het grote publiek kennismaakt met de onbevangenheid van de jongeling. Als een volleerd prof staat hij voor de camera van de NOS, als de verslaggever hem voorzichtig vraagt naar zijn muzikale familie. Vader Jos Groothuizen was in het verleden onderdeel van de band Vulcano, die met Een beetje van dit, een beetje van dat in 1983 een grote hit scoort. Nog veel bekender is zijn tante Angela Groothuizen, de zus van zijn vader. Bij de jeugd tegenwoordig vooral bekend als jurylid bij The Voice of Holland, voor de wat oudere jongeren blijft ze voor altijd ‘die ene van de Dolly Dots’. Maar vooral de hit van zijn vader blijkt voor de NOS-verslaggever reden genoeg om eens naar de zangkwaliteiten van junior te vragen. Waar veel nieuwkomers op het hoogste podium de vraag onhandig zouden weglachen, pakt Groothuizen met een lach zijn moment. ‘Poeh, ik ga mezelf wel voor schut zetten hier’, reageert hij, om vervolgens inderdaad een paar regels te laten horen.

Terugblikkend schaamt Groothuizen zich geen moment. Sterker nog: de lessen van zijn muzikale vader en tante helpen hem iedere dag. ‘Ik zal niet doen alsof ik het gewend ben om in de schijnwerpers te staan, maar ik ben wel een beetje met dat wereldje opgegroeid. Angela spreek ik niet iedere dag. Als ik haar zie is het prima, soms bellen we. Met mijn vader praat ik wél dagelijks, een beetje sparren over van alles en nog wat. Dat doet hij ook met Søren.’

Van zijn pa leerde Groothuizen hoe het is om aandacht te krijgen. ‘Als ik met hem door Alkmaar loop, wordt hij nog altijd om de minuut herkend en moet hij een praatje maken. Hij is bekender in Alkmaar dan ik, ook omdat hij een eigen kroeg heeft gehad. En dan is hij ook nog het broertje van een Dolly Dot, haha. Wat ik mooi vind, is dat hij nooit te beroerd is om tijd te maken voor mensen die iets van hem willen. Dat is voor mij een groot voorbeeld, maar datzelfde geldt voor Angela. Kijk, ik ben ook niet achterlijk. Ik krijg soms ook wel mee hoe er over haar wordt gesproken, op een negatieve manier. Dingen als: die jurk staat haar niet. Maar ze komt niet voor niets al zo’n 35 jaar op tv. Ze wordt nog steeds gewaardeerd, omdat ze gewoon leuk is. Dat zeg ik niet omdat ze mijn tante is, maar omdát ze mijn tante is, weet ik wel hoe ze in het echt is. En dus weet ik dat ze absoluut geen masker opzet als ze op tv is, of zich anders voordoet. Dat ga ik de komende jaren ook proberen, gewoon mezelf zijn.’

‘Mijn vader maakt altijd tijd voor mensen die iets van hem willen. Dat is voor mij een voorbeeld, maar datzelfde geldt voor mijn tante Angela’

Wat Groothuizen bovendien meekrijgt, is dat hij elke minuut moet genieten van zijn leven als profvoetballer. ‘Omdat het voorbij kan zijn voordat ik het weet. Mijn vader zei het laatst heel mooi: “Binnenkort ben ik de vader van, terwijl jij altijd de zoon van was. Het gaat zo snel allemaal.” Dat zet me wel aan het denken. Door alle tegenslagen die ik heb gehad, ben ik goed gaan beseffen wat dit spelletje voor me betekent, en wat ik er allemaal voor wil laten om mijn einddoel te bereiken.’

BOKSEN EN HARDLOPEN
Vooralsnog is het Groothuizens doel om zijn status als eerste keeper waar te maken, een status waarvoor hij keihard heeft geknokt. ‘Ik ben in de zomer extra werk gaan doen, heb maar een korte vakantie genomen. Acht dagen met mijn beentjes omhoog op Mykonos, daarna ben ik doorgegaan. Vijf keer per week boksen, veel hardlopen, dat soort dingen. Alles met de intentie om de eerste man te worden.’

Dat is gelukt, en dus is zijn tijd gekomen. ‘Zo wil ik het zelf niet per se noemen, want daarmee zou ik zeggen dat de tijd van Robert erop zit. We hebben met ADO vorig seizoen een geweldig jaar gehad en daarin heeft Robert een véél groter aandeel gehad dan ik. Ik voelde ook totaal niet aankomen dat de keuze nu op mij zou vallen. Eerlijk: ik had het niet eens raar gevonden als de trainer voor hem had gekozen, hij heeft zó veel krediet opgebouwd. Maar mijn ambities hebben nu eenmaal niets met Robert te maken. Ik zou een slechte prof zijn als ik graag tweede keeper zou zijn, datzelfde geldt voor hem. Maar dit voelt voor mij wél als een beginpunt, de start van de jaren waarin het moet gebeuren.’

De eerste stap is gezet, maar dat leidde in huize Groothuizen nog niet tot euforische taferelen. Integendeel. ‘Toen ik hoorde dat ik eerste keeper werd, heb ik mijn zaakwaarnemer gebeld – maar dat doe ik elke dag – en mijn vriendin geappt. Dat was het. Ik heb vooral zoiets van: Joh, laat het eerst maar eens even zien. Daarna is het misschien een keer tijd om iets te vieren. Als ik na dit seizoen terug kan kijken op een mooi jaar, is dat me veel meer waard dan dit. Nu ben ik vooral hongerig. Ik ben nu éérste keuze, maar ik wil laten zien dat ik ook de júíste keuze ben.’

Aad schreef:

Wanneer Feyenoord zo blijft presteren zie ik diezelfde supporters er toe in staat om opnieuw het Maasgebouw te bestormen.

Ze hebben de mazzel dat ze zondag tegen Excelsior spelen en een redelijke kans hebben om te winnen maar bij een volgende nederlaag tegen een zogenaamd mindere tegenstander zou het toch wel eens kunnen gebeuren. En ik denk dat de baan van van Bronckhorst al op de tocht staat. Het vertrouwen van de supporters is hij al kwijt.

Toch is het bizar dat ze nog geen wanklank hebben laten horen.
Afgelopen seizoen kansloos in Europa, en in de competitie.
Maar ja Gio pakt prijzen en dat vergoed veel.
Maar blinkt uit door tactisch onvermogen.
Heeft spelers gehaald die hij niet opstelt.
Maar vast blijven houden aan bepaalde spelers.
Ze hebben nog lang geduld gehad.

BLEISWIJK-1 schreef:

Maar hoe lang nog. Als we er van het weekend met 4-1 vanaf gaan, neemt de paniek toe. Zowel bij v. As als supporters.

V. As is nu gewoon aan het gokken. Het is algemeen bekend dat je de laatste weken van de transfermarkt mooie deals kan maken. Maar je moet het eerst maar doen. Je kan uiteindelijk ook met lege handen staan.

Paniek?
Gewoon net als de Feyenoord supporters.
Blijven klappen , blijven juichen en blijven zingen.
Achter de ploeg blijven staan en geen enkele wanklank laten horen naar de spelers, de staf en de beleidsbepalers.
Verliezen hoort erbij.

Ik snap die gasten echt niet daar.

Madmax schreef:

Nou Avdijaj, ik ga er is opletten de aankomende weken.... dat moet echt een topper zijn.

goed idee, ook in de toekomst, naam ga je nog vaak horen denk ik

Aad schreef:

Zo redeneerde ik ook. Maar ik ben bang dat China erg van invloed is op het aan- en verkoopbeleid en die, naar zeggen, 2,8 miljoen wilde cashen (en niet meer uitgeven).

Maar goed, we blijven met zijn allen in herhaling treden. Het is zo het is en daar kunnen we met zijn allen geen reet aan veranderen.

Ik ben inmiddels zo ver dat het mij een zegen lijkt om verder te gaan met de jeugd en een paar ervaren spelers en weer degradatievoetbal te spelen of desnoods te degraderen. De dure jongens er uit met her en der een kleine transfersom als inkomsten. Het wordt bij ADO nooit wat wanneer het financieel een puinhoop blijft.

Het zou een zegen zijn als China juist de bezem erdoorheen haalt vergeet niet dat hun er nu voor een kleine 18 a 20 mil inzitten

Zouden die Chinese. Het nou echt zoveel slechter doen ik denk het niet je zal een hoop moord en brand gehuil horen als dat gebeurt maar heel eerlijk de club is aan verandering toe

Het probleem is dat een hoop supporters en werknemers daar niet aan toe zijn

rd.. schreef:

Lekker je hele stadion vol met eigen supporters en de rest op TV kijken. Prima oplossing. Scheelt ook weer inzet politie, beveliging etc. Het is elke keer wachten tot het ergens weer een keer misgaat. Bovendien zo`n vak (zie ook afgelopen weekend) zit maar voor een kwart vol. Zonder van de zitplaatsen.

Alsof die zitplaatsen anders wel gevuld zijn bij ons er horen gewoon uitsupporteea bij het voetbal rivaliteit is gezond het maakt wedstrijden leuker brengt veel meer sfeer

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

broodjebal070, Franky, Swaber en 93 gasten.

Bekijk de topshouts