Tag: probeerde

Trending: mail trommel woord verleden snel absurd

Toon alle shouts

patje29 schreef:

Weet je gozer de angst om mijn/onze club te verliezen speelt vaak door mijn hoofd. Voor mij is het lastig om te geloven dat alle goed gaat komen. Gaat al zolang niet goed dat dat vertrouwen gewoon weg is. Jij schout hier met alle goede bedoelingen en het lijk me stug dat je iedereen in de zeik probeert te nemen. Mijn kritiek was ook zeker niet op de man gericht dus mijn welgemeende excuus als dat wel zo over is gekomen. Ik hoop met heel me hart dat alles wat je zegt uitkomt, zodat we met ze alle een mooie toekomst tegemoet gaan met onze mooie club

Ik neem niemand in de zeik vriend echt niet. Ik loop al bijna 50 jaar bij ADO rond en geloof me ik heb nachtmerries gehad toen de clan de boel probeerde over te nemen van Wang. Maar zoals ik al zei de plannen kunnen nu uitgevoerd worden en echt met de hand op mijn hart we gaan een prachtige tijd tegemoet.

GreenYellowTheHague schreef:

Wang doet ook wat hij wil, en als eigenaar is daar helemaal niks mis mee.
Wat er is niet klopt is dat hij andere de schuld geeft van wanbeleid, en dat hij die mensen dan ontslaat. Dit ruikt voor mij naar een speeltje, waarin de Chinees de macht heeft, no matter what... Waar ik nog het meest van opkijk is het feit dat een Manders achter de rug om, Wigt gewoon heeft genaaid.


Waar ik als supporter Wigt ook heb aangevallen vorig seizoen, dit omdat we toen al minimaal 5 versterkingen zouden krijgen, niet gewone versterkingen maar spelers van kaliber, die er direct zouden staan. Dit had ook simpel gekund omdat we ook ineens de beschikking kregen oven een Wilson, en Iakovenko dus vertrouwen vanuit de supporters was er zeer zeker wel. Als ik dan een aantal weken niks hoor, op de box verschillende namen voorbij zie komen, en er komt maar niks dan ga je twijfelen. Toen ineens was daar een Hondurees die telkens maar het vliegtuig zou missen, er was al door een shouter contact gelegd met zijn zus notabene. Als achteraf blijkt dat dit Wang zijn speeltje was, en dat datzelfde speeltje een enorm salaris zou kosten, en dat dit juist is tegengehouden door Wigt dan krijgt Wigt gewoon mijn vertrouwen. Wat als die Hondurees bijvoorbeeld wel was gekomen en zijn salaris ook nog is zou meetellen voor de begroting en uitgaven... Voor mij heeft Wigt gewoon goed werk verricht, dat hij niet in de reet van de eigenaar is gekropen is een tweede, en ja daarvoor is ie terecht ontslagen want idd wie betaald , bepaald. Of dat nou goed is of niet. Maar wij zijn de dupe, want onze club word op deze manier afgebroken

Dat was een argentijnse oplichter die die speler probeerde op te lichteb door de naam van een oud rvc commissaris te gebruiken. Nooit echt contact geweest tussen hem en ado.

Snorkel schreef:

Gewoon een aantal wedstrijden zonder publiek laten spelen.
Supporters komen daar wel erg gemakkelijk op het veld.
Een paar jaar terug viel er nog eentje de grensrechter aan.

Was dat niet die ouwe vent met die scootmobiel die een grensrechter overhoop probeerde te rijden?

Aad schreef:

Nietes ....... welles ........ Nietes ....... welles ........ Nietes ....... welles ........ Nietes ....... welles ........ Nietes ....... welles ........ Nietes ....... welles ........ Nietes ....... welles ........

Kinderen !!!!!!!!!

Tot voor kort deed jij hier ook aan mee enige verschil bleef dat jij en jb het probeerde te beargumenteren

Kees schreef:

Ben je wel lekker. Ze werkte zich helemaal de kolere.

snap sommige shouts echt niet ado probeerde via driehoekjes te voetballen az hanteerde alleen de lange bal op jansen in de hoop dat hij hem doorkopte of er elf wat mee deet.de goals die je tegen krijgt zeggen denk ik genoeg vielen uit het niets.
vind ook dat az op paier een betere ploeg heeft maar was vandaag zeker niet te zien sterker nog vind alleen dat we tegen ajax zijn weggespeelt en tegen de rest gewoon mee veoetbalde dus zo slecht zijn we niet maar volgend jaar wel iets gedurfder

dewa schreef:

Leek toch verdacht veel op een dreigement. Moet je niet doen jo. Jij probeert mij belachelijk te maken wat niet lukt en als je iets terugkrijgt ga je dreigen. Het is maar voetbal he?

Met wat probeerde ik jou belachelijk te maken dan ik was een van de weinige die er in grote lijnen het zelfde overdacht als jou
Maar laat maar zien waar ik je belachelijk maakte

Artikel over Tom van Weert ; betaalbaar en transfervrij

Elk jaar weer knokken in een loopbaan vol obstakels
Nooit was Tom van Weert (25) onomstreden. Altijd moest hij zich extra bewijzen en terugknokken na tegenslagen. Het eeuwige twijfelgeval heeft bij Excelsior afgerekend met de scepsis en maakt zich op voor een nieuwe uitdaging.
‘En waar ben u dan precies van?’ De vraag in onvervalst Rotterdams houdt het midden tussen oprechte interesse en goedbedoelde argwaan. Of er toevallig ook koffie is, luidde de vraag aan Rina, beheerster van het spelershome van Excelsior. Ondanks het zonnetje is het buiten koud. De digitale klok annex thermometer geeft zeven graden aan, maar de snijdende noordoostenwind blaast daar rigoureus een paar graden van af. Een warm bakkie zou zeer welkom zijn. Het blijkt geen enkel probleem, mits we zelf even de rol van barman willen vervullen. ‘Natuurlijk joh, pak maar. Weet je hoe het apparaat werkt?’

Daags voordat Excelsior met 2-1 verliest bij FC Utrecht, regeert de rust op Woudestein. Soepel gaat het dit seizoen allerminst, maar van acute degradatiestress is geen sprake. Op de training van vanochtend is welgeteld één supporter afgekomen. De spelers werken nabij de Erasmus Universiteit ongestoord hun oefeningen af, zo nu en dan gluurt er een passerende student nieuwsgierig door het hek van het stadion naar binnen. De enige opwinding die er is, ontstaat wanneer we de machine per ongeluk de opdracht geven om twee kopjes koffie in één bekertje te gieten.

Tom van Weert lacht als hij hoort over de gastvrijheid van Rina. ‘Ja, mooi hè? Dat is Woudestein: altijd open huis.’ De aanvalsleider van Excelsior is een paar uur na de training aangeschoven in Pollevie, een hip restaurant op een steenworp afstand van zijn huis in Den Bosch. Hoewel hij inmiddels al bijna twee jaar in Rotterdam voetbalt, wonen Van Weert en zijn Deense vriendin Maria nog altijd in de stad waar hij als voetballer groot werd. De twee leerden elkaar vijf jaar geleden kennen op Mallorca, waar hij met FC Den Bosch het seizoen afsloot, en wonen inmiddels in een fraai appartement net buiten het Bossche centrum.

Amateurclub

Van Weert voelt zich op zijn plek bij Excelsior. ‘Het is er lekker gemoedelijk, kleinschalig. Het doet in veel dingen een beetje denken aan een amateurclub. Dat is ook de kracht van Excelsior en de reden waarom ik destijds voor die club heb gekozen. Als ik daar twee wedstrijden op rij wat minder zou spelen, zouden niet meteen alle kranten vol staan, bedacht ik me. Ik kan me rustig ontwikkelen, onder begeleiding van goede mensen. Want vergis je niet: alles is bij Excelsior uitstekend geregeld. De hele staf is sinds mijn komst elke dag met me bezig geweest. Zij hebben me helemaal wedstrijdfit gekregen. Dat heeft zijn vruchten afgeworpen, daar hoeven we niet moeilijk over te doen.’ Van Weert is de eeuwige twijfels voorbij.

‘Ik viel op door
het maken van doelpunten, maar verder blonk ik nergens in uit’
Tom van Weert
Twijfels die al vroeg ontstonden. Al sinds Van Weert op tienjarige leeftijd de stap maakte van zijn amateurclub RKVV Sint-Michielsgestel naar de profclub van een paar kilometer verderop, was er scepsis. Zelden had hij in de winterstop al de zekerheid dat hij ook een jaar later nog bij FC Den Bosch mocht spelen.‘Nee, zeker niet. Ik had toen al die ene grote kwaliteit: doelpunten maken. Daardoor viel ik altijd wel op. Maar verder blonk ik nergens in uit. Ik was nooit de grootste, nooit de sterkste, nooit de snelste, nooit de meest technische. Pas in de A-junioren ben ik doorgegroeid van een gemiddelde speler naar een van de beteren in de jeugdopleiding.’

Van Weert debuteerde in 2008 in het eerste elftal van de Bosschenaren, maar tot een definitieve doorbraak kwam het lange tijd niet. In 2010/11 werd Fons Groenendijk zijn huidige trainer bij Excelsior aangesteld in De Vliert, maar hij gebruikte de blonde spits vooral als invaller.Van Weert leerde wat het is te moeten knokken voor zijn plek, te vechten tegen de vooroordelen. ‘Als jij door iedereen altijd wordt bestempeld als het toptalent, dan kan het ook té makkelijk gaan. Dan gaat alles goed, tot er iets verkeerd gaat en je karakter moet tonen. Neem Danny Verbeek (nu NAC Breda, red.). Wij zaten in dezelfde lichting. Hij was van nature een veel betere voetballer. Ik moest stukken harder werken om hetzelfde te bereiken. Elk jaar weer knokken om het volgende team te halen, daarna om het eerste te halen, daarna om basisspeler te worden, daarna om een stap hogerop te maken. Als ik één ding heb geleerd, is dat niks vanzelf gaat.’

‘Als ik één ding heb geleerd,
is dat niks vanzelf gaat’
Het heeft Van Weert gevormd tot wat hij nu is: een pure winnaar die niks wil laten liggen. Die mentaliteit zat er al vroeg in bij de Brabander. ‘Met mijn jeugdteam bij de amateurs speelden we ooit een toernooitje waarop we het niet zo goed deden. Ik had als enige alles gespeeld, dus in de laatste wedstrijd die nergens meer om ging moest ik even tien minuutjes naar de kant. Maar dat deed ik gewoon niet, ik weigerde. Mijn trainer kwam het veld in, tilde me op en heeft me van het veld moeten dragen. Ik schreeuwen natuurlijk. Dat zegt veel over hoe graag ik toen al wilde winnen. En scoren.’

Zoals voor iedere spits zijn goals ook voor Van Weert zijn levenselixer. Dat bewees hij ook na de thuiswedstrijd tegen PSV, eind januari. Met een verbeten grimas zocht hij na het laatste fluitje de catacomben op. Niet zozeer vanwege de 1-3 nederlaag, die was wel ingecalculeerd. Van een incident in de laatste minuut baalde hij des te meer. Van Weert frommelde de bal in die slotfase samen met Jeffrey Bruma over de Eindhovense doellijn, maar scheidsrechter Bas Nijhuis zette de eretreffer op het wedstrijd-formulier als eigen doelpunt van de PSV-verdediger. ‘Ik hoor het net, ja. Doodziek’, vatte de goalgetter zijn gevoel na het duel samen. ‘Ik zal de scheids zo eens opzoeken.’ Even later liep hij de arbiter van dienst inderdaad tegen het lijf. Hij probeerde de treffer op zijn eigen naam te krijgen, maar kreeg nul op het rekest.

PSV’er Jorrit Hendrix heeft handen en voeten nodig tegen Tom van Weert, zien ook Davy Pröpper (links) en Héctor Moreno. PSV’er Jorrit Hendrix heeft handen en voeten nodig tegen Tom van Weert, zien ook Davy Pröpper (links) en Héctor Moreno.
Tegenslagen

Het tekent Van Weert, voor wie niets vanzelfsprekend is. Ieder hoogtepunt is er een, ieder doelpunt telt. Zeker in een carrière die zich laat kenmerken door hard werken. Daartoe wordt hij overigens niet alleen gedwongen vanwege de twijfels die hem achtervolgden. Ook op lichamelijk vlak kende hij tegenslagen. Zijn gezicht betrekt als zijn kruisbandblessure uit 2013 ter sprake komt. In 2011/12 beleefde FC Den Bosch zijn finest hour van de laatste jaren. In de finale van de play-offs om promotie verloor de club ternauwernood van Willem II, maar door de goede prestaties maakte vrijwel het complete elftal een stap hogerop. Van Weert bleef. Hij verlengde bewust zijn contract met een jaar. Nog één volledig seizoen uitblinken en dán die mooie stap maken: dat was het plan. Het liep anders: vlak voor het einde van de competitie scheurde hij zijn voorste kruisband. De revalidatie duurde uiteindelijk elf maanden. ‘Ik was echt geobsedeerd door die knie. Iedere ochtend ging ik meteen testen. Hoe voelt-ie? Kan ik al iets meer dan gisteren? Is er al meer vocht uit? Doet het meer of minder pijn als ik erop druk? Echt: maandenlang, iedere ochtend. Maar op het moment dat ik eindelijk het veld weer op mocht met de groep, voelde het niet goed. Het bleef wat instabiel. Ik moest weer geopereerd worden, al was dit maar een lichte ingreep. Dat was het allerzwaarste, die stappen terug. Ineens is je toekomst heel onzeker.’

‘Ik was maandenlang geobsedeerd door die knie. Hoe voelt-ie?’
Terwijl het seizoen vorderde, kreeg Van Weert het steeds benauwder. De geplande stap omhoog kwam zwaar op de tocht te staan. Hij kon dat seizoen nog slechts drie keer invallen. ‘Met grote dank aan fysio Marco van der Steen werd ik weer fit. Ik wist toen dat de clubs die een jaar eerder interesse toonden middenmoot en subtop Eredivisie niet meer zouden bellen. De top van de Jupiler League wel, die zagen het allemaal in me zitten. Maar ik bleef maar hopen op de Eredivisie, misschien een clubje dat net was gepromoveerd. Het zou moeilijk worden, dat wist ik. Maar ik wist ook: Ik ga ervoor. Ik zal wat tijd nodig hebben om me aan te passen, maar als mijn kans komt, dan pak ik ’m.’

Die kans kwam er. Excelsior-trainer Marinus Dijkhuizen durfde het aan met Van Weert, zoals de Kralingers het sowieso moeten hebben van jongens met een krasje. Gokjes, kleine risico’s. Van Weert deed wat hij al jaren deed. Vechten, hard werken en zich aanpassen aan een niveau hoger. De teller van Van Weert staat dit seizoen op negen doelpunten, eenderde van de totale Excelsior-productie. Geen gek aantal, de dertien competitiegoals van vorig seizoen komen in zicht. En dat vindt Van Weert prima. ‘Ik doe het goed als ik rond de twaalf uitkom. Ik zag pas dat ik nu al derde sta op de lijst van topscorers aller tijden van Excelsior in de Eredvisie. Dat zegt genoeg, het komt niet vaak voor dat iemand van deze club het op dit niveau zo goed doet.’

In duel met Vitesse-aanvoerder Arnold Kruiswijk.
In duel met Vitesse-aanvoerder Arnold Kruiswijk.
Goud

Van Weert maakt stappen die een paar jaar geleden voor onmogelijk werden gehouden. Als Excelsior zich handhaaft, is dat voor een groot deel de verdienste van de topschutter. ‘Ik zie ook wel dat de club relatief afhankelijk is van mijn doelpunten. Ik kan wel zeggen dat dat niet zo is en heel bescheiden doen, maar ik voel me belangrijk en voeg iets toe aan het team. Mezelf verbazen? Nee, niet meer. Vorig seizoen nog wel, tegen Feyenoord. Tot de winterstop had ik vijf keer gescoord, na de winterstop scoorde ik ineens twee keer in De Kuip. Er kwam aandacht, werd Speler van de Week. Toen dacht ik wel even: shit zeg, ik kan het écht.’

Van Weert is goud waard voor zijn ploeg, maar niet lang meer. Zijn contract loopt komende zomer af. ‘Na twee jaar Excelsior ben ik toe aan een nieuwe uitdaging. Ze hopen me nog steeds langer te binden, maar dat is niet mijn intentie. Ik wacht af wat er komt. Drie jaar geleden had ik gezegd dat de Nederlandse subtop absoluut mijn volgende stap moest zijn. Maar ik word 26, een mooi moment om me wat breder te oriënteren. Engeland? Nou, ik ben in de winterstop een wedstrijdje in het Championship (tweede niveau, red.) gaan kijken. Een spits als Lars Veldwijk had het op dat niveau fysiek gezien al moeilijk. En hij is 1 meter 96, hè? Ik ben nog vijftien centimeter kleiner, dus dat lijkt me niet echt een competitie voor mij. Met al die lange ballen.’

Tevreden leunt Van Weert achterover. Een loopbaan vol obstakels krijgt in de zomer een prachtig vervolg, daar twijfelt hij niet aan. ‘Maar het heeft geen zin om te speculeren. De komende wedstrijden moet ik het elke keer laten zien. Clubs die interesse hebben, moet ik overtuigen. En clubs die me niet kennen, moeten gaan denken: zo, dat is een goeie. Weet je… Mijn carrière is misschien niet echt logisch of normaal verlopen, maar overal waar ik kom, groei ik geleidelijk mee met het niveau. Alles gaat met stapjes. Neem bijvoorbeeld de aandacht van de buitenwereld. Die was er niet van de ene op de andere dag. Eerst zeiden ze: "Hé, kijk eens: die Van Weert heeft er toch al vier gemaakt." Daarna was het zes, toen acht. Langzaam groeide het. Typerend voor mijn carrière.’

https://youtu.be/g2vw4chwQ2U

Een ongelukkige inbreker Hui Wang moest zich begin deze week met het schaamrood op de kaken laten afvoeren door de politie. Bij zijn vluchtpoging kwam hij met zijn hoofd klem te zitten in het raam.


De Chinese mevrouw Jiang schrok zich een ongeluk toen ze bij thuiskomst oog in oog stond met de inbreker. Volgens de vrouw raakte de inbreker in paniek toen ze `Dief!` naar hem riep. Hij probeerde vervolgens te ontsnappen, maar kwam met zijn hoofd vast te zitten tussen de spijlen van het raam.

Beitel
Omdat Hui Wang geen kant op kon, had mevrouw Jiang alle tijd om de politie te waarschuwen. Die begon aan Hui Wang te trekken, waarop hij het uitschreeuwde van de pijn. Uiteindelijk moest er een specialist worden ingeschakeld om de inbreker met een beitel uit zijn benarde positie te bevrijden.

Na zijn bevrijding is Hui Wang direct in de boeien geslagen. Hij is momenteel in afwachting van zijn proces. Op beelden is de bijzondere conversatie tussen Hui Wang en de agenten te volgen, waarbij hij met het schaamrood op de kaken toegeeft geen kant op te kunnen.
vermoedelijk was Hui Wang op zoek naar 3,7 miljoen voor een of andere voetbal club

Hoorde vanmiddag interview met Jacco van Leeuwen op radio 1. Reporter probeerde hem nog uit z`n tent te lokken met "u bagatelliseert het nu wel een beetje" enz en was uit op vooringenomen reactie. Perfect verwoord door Jacco, heeft exact duidelijk gemaakt hoe de meeste van ons supporters erin staan ( ga ik tenminste toch wel vanuit). Die reporter zijn sensatie verhaaltje ging ff niet door en werd keurig op z`n plek gezet. Mag ook wel eens gezegd.

nou is het bij sommigen weer van zweden voor en van zweden na, en is iedereen vergeten hoe hij de club steeds negatief in het nieuws probeerde te brengen. pfff hoezo hypocriet en met alle winden meewaaien haha

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Fido, GGH, pajam, kojak1, haagse jr en 122 gasten.

Bekijk de topshouts