Tag: voetballer

Trending: spelers weinig spits kkd dijkhuizen graafschap

Toon alle shouts

Sleegers is een goede voetballer, alleen is hij vaker geblesseerd dan fit. Dus wat mij betreft een te groot risico dat je niet moet nemen.

Barend schreef:

Deels geef ik je gelijk.
Maar misschien herinner je je dat Kishna voor het eerst weer meedeed, enkele wedstrijden geleden, en dat er toen meteen een hosannastemming heerste.
Door hem ging het team ineens weer echt voetballen!!

Helaas heeft dat niet lang geduurd.

Kishna slaagt er niet in het team naar een hoger niveau te tillen.
Ik zie nu pas goed in hoe groot de waarde voor het elftal van Sem Steijn geweest is.

De verdediging is een gatenkaas. Er is geen robuuste 10. Terugkeer van Boy Kemper zal daaraan niet veel veranderen (vrees ik).

Ik kan me van de terugkeer van Kishna alleen maar herinneren dat je kon zien dat hij een behoorlijke voetballer is maar we met hem geen betere wedstrijden zijn gaan spelen.
Als hij dit niveau doorzet zal niemand er een traan om laten als hij straks vertrekt.
Niet alleen is de verdediging zwak maar, zoals je zegt missen we een creatieve speler a la Steijn of El K.

Aad schreef:

De komst van Advocaat verandert niets aan ons transferverzoek ..... we willen zoveel mogelijk wedstrijden gaan winnen.

Dus: we willen nog steeds weg en ook voor de club blijven spelen?

Snapt u allen het dan snap ik het, maar dan moet het me wel even uitgelegd worden.

Nou ja, Kishna wil natuurlijk betere spelers, net als Verheijdt. Hij is niet voetballer geworden om onderin de KKD te spelen. Hij formuleert het een beetje angstig, dat is alles. Tenslotte heeft hij het nog steeds over zijn werkgever.

Nou ja, Kishna wil natuurlijk betere spelers, net als Verheijdt. Hij is niet voetballer geworden om onderin de KKD te spelen. Hij formuleert het een beetje angstig, dat is alles. Tenslotte heeft hij het nog steeds over zijn werkgever.

Nieuwsbericht op Club Achter de Duinen:

De topscorers op het WK 2022
Bijhouden hoeveel doelpunten je favoriete voetballer heeft gemaakt is altijd leuk.
Lees het nieuwsbericht

Het spel is teveel afgestemd op Verheijdt. Kopsterk maar verder toch een beperkte voetballer. Het leidt tot allemaal hoge ballen die meestal hun doel niet bereiken. Het gaat ten koste van het combinatiespel, zoals tegenstanders dat iedere keer weer laten zien.
Komt bij dat iedere tegenstander nu weet wie Verheijdt is, en daarop zijn defensie aanpast.
Met Verheijdt (en Bilate) hebben we ons stevig vastgezet.

Je moet als trainer wel de kundigheid hebben om dit te managen.

Edwin Post schreef:

Jan Maat is meervoudig miljonair en die laat zich toch niet in de maling nemen door dat zooitje bagger die nu de dienst uitmaken bij onze club. Maar goed uiteraard wordt hij hier op de box belachelijk gemaakt maar dit is weer een icoon die bij onze club de benen neemt. Daarom staat onze club ook waar ze horen te staan die trieste kolere bende.

Ging na zijn fraaie debuutjaar bij ons direct weg naar Heerenveen. Kwam hier terug in zijn nadagen als voetballer omdat Feyenoord hem afwees, maar heeft weinig toegevoegd.

Als Technisch Manager mocht, of kon, hij blijkbaar helemaal niks. Dus valt hem deze kut spelersgroep in verhouding tot spelersbudget niet of weinig te verwijten.

Hij had een fraaie voetbalcarriere, verdiend hij respect voor, is een aardige gozer bovendien. Maar is verre van een 'haags icoon', al vraag ik mij af of je daar tegenwoordig zo trots op zou moeten zijn.

Wens hem het beste, en ook succes verder. En mocht het echt zo zijn dat een TM bij ons toch niks te vertellen hebt dan is een opvolger ook zonde van het salaris. Dus laat maar dan.

Bolskie schreef:

Dat alles hangt natuurlijk af, van wat zij nu willen met de club en wat de ambities zijn. Als ze er echt iets van willen maken moeten zij daar een zwaargewicht neer zetten en de middelen daarvoor geven. Willen ze op deze voet door dan kan je indd ook reijntjes laten zitten en gewoon Helmond sport 2.0 worden en kunnen we beter een andere hobby gaan zoeken.

Inderdaad..die eigenaar neem ik totaal niet serieus.
Als je iets van een club wil maken, had die zogenaamde miljardair gelijk goed moeten investeren.
In die k divisie zal hij echt niks verdienen met die flutaankopen. En dan zetten ze er ook nog een beginnende trainer en td neer die geen ene reet ervaring hebben en die wat 4e keus voetballer aantrekt van zijn oude club. Daarom hebben ze ook geen enkele oudere ervaren speler gekocht. Kost geld en er valt niks op te verdienen.
AMATEURS !!!
Beginnen met die rijntjes te lozen.
.

Edwin Post schreef:

Na deze wedstrijd en de zoveelste teleurstelling is wat mij betreft het vertrouwen in deze trainer weg. Hij is de opvolger van de slechtste trainer ooit namelijk Franken (in een finale tweede helft 3 0 voor en dan nog verliezen). Kuijt kan er niks van en moet eerst maar eens een tijdje naar de amateurs gaan om daar ervaring op te doen en kijken of hij wel echt geschikt is ipv een diploma krijgen dankzij wat vriendjes in Zeist. Hij zou samen met Reijntjes per direct ontslagen moeten worden maar aangezien onze nieuwe eigenaar alleen maar bestaat uit vaagheden is de kans helaas klein dat dit gaat gebeuren. Maar ook de spelers moeten zich doodschamen en wel allemaal niemand uitgezonderd. De oplossing zou zijn om een ervaren trainer neer te zetten voor een aantal jaren met Polak naast zich om vervolgens uiteindelijk Polak hoofdtrainer te maken als hij zijn papieren heeft. Als dit niet snel gebeurd zullen we de komende jaren aan de onderkant bungelen in deze vreselijke gratis opleidingen competitie.

De in jou ogen slechtste trainer ooit is in die van mij de beste trainer ooit. Met een middelmatig elftal sprankelend voetbal speken, eenheid creeren, spelers in hun kracht laten vietballen en zo hun kwaliteiten optimaal benutten, spelre zelfvertrouwen geven en gewokn de finale van de play offs halen waarin hij idd in de laatste 30 minuten een black out krijgt. Maar wat er nu gebeurt is echt schrikbarend. Een staf van hiert tot de hemel, de mogelijkheid meerdere spelers te contracteren waardoor op elke positie dubbel bezet maar nu angsthazen schijtvoetbal spelen met spelers die alles moeten doen waar ze minder goed in zijn waardoor een elftal zonder vertrouwen en we staan op een plek waar je je kapot voor schaamt. Was er vorige week vrijdag nadat ik mn businiess kaart niet had verlengd, doordat ik na het zien van de eerste oefenwedstrijden al voorzag dat t dit zou worden, weer voor het eerst….. Het deed pijn aan je ogen, vreslijk voetbal en ook voor de spelers gewoin niet leuk om met deze taktiek ( hoe voorkom ipv hoe maak ik doelpunten) te moeten spelen. Ik ga niet meer zolang deze ophooggevallen voetballer, eant dit is verre van een trainer, aan het roer staat! Franken terug, vertroowen terug, leuk voetbal terug en dan resultaten terug. Zelfs de spelers bevestigen dit. Wanneer wordt er eens iemand wakker in de directie en toont ballen…..KUYT graag vandaag nog weg, de club gaat naar de klote zo !

https://www.vi.nl/pro/waarom-de-gouden-eredivisie-debutant-op-zijn-25ste-kiest-voor-een-normaal-leven.

Was toch een talentje?

Waarom de gouden Eredivisie-debutant op zijn 25ste kiest voor een normaal leven

Door Dave Aalbers
Voor veel mensen klinkt voetballen in het buitenland als de droom. Dat was het lange tijd ook voor Dennis van der Heijden. De voormalige jeugdinternational stond de afgelopen vier jaar onder contract bij clubs in Italië en Polen, maar besloot op zijn 25ste dat hij genoeg had gezien van een leven ver weg van zijn familie en vrienden. Terwijl zijn beste jaren als voetballer nog moeten komen, kiest hij bewust voor een normaal leven.

Weinig spelers die zo als een raket op het Eredivisie-toneel zijn verschenen als Van der Heijden. Zo’n zes jaar geleden mocht hij als jonkie van achttien voor het eerst op de bank zitten namens ADO Den Haag tegen Excelsior. ‘Ik zag wat familieleden op de tribune zitten’, vertelt hij in zijn woonkamer in Maassluis. ‘Ik vond het al bijzonder dat ik mocht warmlopen en dacht: Dit zal hem wel zijn voor vandaag.’ Tot zijn verbazing riep trainer Henk Fraser even later zijn naam. In de 77ste minuut stapte hij bij een 2-1 achterstand het veld op.

`Er stonden verschillende cameraploegen, dus ze adviseerden me om thuis te blijven`

Een paar seconden later schoot hij met zijn allereerste balcontact de gelijkmaker keihard tegen de touwen. Zijn debuut werd nog gekker, want vijf minuten voor tijd schoot hij ook nog de 2-3 binnen. Hij weet nog goed dat hij die avond een hapje ging eten met z’n vrienden. Mensen herkenden hem plotseling van televisie. Eigenlijk moest hij de volgende ochtend naar school, maar hij kreeg al snel een belletje dat dit niet zo’n handig idee was. ‘Er stonden verschillende cameraploegen, dus ze adviseerden me om thuis te blijven.’ Op dinsdag besloot hij wel weer naar de les te gaan en stapte hij onder applaus van zijn medeleerlingen het lokaal binnen. Er was die dag weinig aandacht voor de les: ‘Iemand had de samenvatting op het grote scherm gezet.’

Van der Heijden was in die tijd ook regelmatig te gast bij jeugdelftallen van het Nederlands elftal, waar hij in een talentvolle lichting speelde met jongens als Frenkie de Jong, Abdelhak Nouri, Donny van de Beek en Steven Bergwijn. Op dat moment had niemand – inclusief hijzelf – zien aankomen dat hij op zijn 25ste het profvoetbal vaarwel zou zeggen.

NORMAAL LEVEN
Nu zit Van der Heijden op een dinsdagavond aan tafel in zijn nieuwbouwhuis in Maassluis. Hij is net terug van een dag werken, heeft snel wat eten naar binnen geschoven en moet na het interview weer door naar de training van VV Capelle, een club uit de Vierde Divisie. Een paar maanden eerder speelde hij nog voor een kleine twintigduizend man in Polen, maar tegenwoordig ziet zijn leven er vrij normaal uit.

`Ik vond de tijd die ik met mijn familie en vrienden miste te kostbaar`

Tijdens zijn laatste buitenlandse avontuur bij Chrobry Glogow begon het gevoel steeds harder te knagen: Is dit eigenlijk wel het leven dat ik wil leiden? ‘Het is niet zo dat ik het niet goed of leuk had’, verduidelijkt hij. ‘Maar ik vind het niet waard om nog een jaar of zeven in buitenland te zijn. Dat vind ik – zeker op mijn leeftijd – zonde van mijn tijd. Het is niet zo dat ik daar slecht verdiende, maar ik speelde me er ook niet financieel onafhankelijk mee. Ik vond de tijd die ik met mijn familie en vrienden miste te kostbaar.’

Hij weet nog goed dat hij vorig seizoen na de Poolse winterstop al heel erg begon uit te kijken naar de zomer in Nederland. Heimwee vindt hij een te zwaar woord, maar hij twijfelde wel of hij daarna nog zin had om opnieuw weg te gaan uit zijn vertrouwde omgeving. Terwijl het seizoen nog in volle gang was, begon hij zich langzaam te oriënteren op een maatschappelijk leven in Nederland.

Dennis van der Heijden en Abdelhak Nouri vieren een doelpunt tijdens het EK Onder-19.
Dennis van der Heijden en Abdelhak Nouri vieren een doelpunt tijdens het EK Onder-19.
ANTIKRAAK
Sinds hij zelf een huis kocht, merkte hij steeds vaker dat hij op sites als Funda bleef hangen. Werken in het vastgoed leek hem wel wat, waardoor hij vanuit Polen een sollicitatie inplande bij een Nederlands bedrijf in die branche. Het gesprek verliep dusdanig positief dat hij werd aangenomen. Naast zijn baan kon hij aansluiten bij VV Capelle, waar hij de kans kreeg om samen te voetballen met een van zijn beste vrienden. ‘Ik weet ook dat er honderdduizend anderen zijn die een leven als prof zouden willen. Dus het was wel een beslissing waar ik goed over na moest denken. Voetballen is nog steeds het allerleukste wat er is, maar ik had het buitenland gewoon echt gezien.’

Hij werkt momenteel voor een vastgoedbedrijf dat duizenden antikraakpanden in Nederland bezit. De laatste tijd racete hij in zijn auto stad en land af om aan de hand van een checklist te controleren of de huizen allemaal netjes onderhouden zijn. Zo’n fulltime werkweek met dagen van negen tot half zes was zeker even wennen. ‘Ik merk wel dat ik nu veel minder vrije tijd heb’, vertelt hij. ‘Normaal had ik na de training de hele dag om uit te rusten. Deze job is best fysiek. Het is niet zo dat ik de hele dag zware dingen til, maar ik ben wel de hele dag onderweg.’

Hij merkt dat hij ’s avonds niet altijd meer de energie over heeft om drie keer in de week het onderste uit de kan te halen op de trainingen. Daarom heeft hij besloten binnenkort met deze baan te stoppen en werk te zoeken dat beter aansluit bij voetballen op hoog amateurniveau. ‘Voetbal is toch een fysieke job die ik er nog bij heb. Daar wil ik me ook voor honderd procent voor kunnen inzetten. Ik wil niet gaan jobhoppen, dus wil nu een weloverwogen beslissing nemen. Ik wil iets gaan doen waar ik plezier uit haal en wat ik voor een langere periode kan doen. Wie weet heeft iemand nog een leuke uitdaging voor me.’

Dennis van der Heijden in zijn woonplaats Maassluis.
© Dave Aalbers
Dennis van der Heijden in zijn woonplaats Maassluis.
BLAUWE KUITEN
Hoewel hij nog een beetje zoekende is, beseft hij regelmatig dat hij de juiste beslissing heeft genomen. ‘Bijna dagelijks wel’, zegt hij. ‘Alleen al dat ik nu mijn eigen vaste plekje heb. Als voetballer was ik continu van woonplaats aan het wisselen. Ik heb eigenlijk nooit gehad dat ik een paar jaar op een vaste plek woonde. Bijna iedere zomer was het: waar ga ik nu weer naartoe verhuizen?’ Het nomadenbestaan van een voetballer is nu eenmaal niet voor iedereen weggelegd. Na zijn ronkende debuut bij ADO Den Haag speelde Van der Heijden in Nederland voor FC Volendam en Almere City, waarna hij in 2018 een transfer verdiende naar het Italiaanse Carpi, op dat moment uitkomend in de Serie B.

`Het was soms wel veertig graden en we bleven maar rondjes om het trainingsveld rennen`

‘Profvoetballer zijn was al een droom, maar in het buitenland spelen voelde toch als iets extra speciaals’, legt hij uit. Hij kon prima wennen aan het leven in Italië, al was het zeker in de beginfase even aanpoten. ‘Ik weet nog goed dat ik op een gegeven moment tijdens de voorbereiding blauwe kuiten had’, vertelt hij. ‘Ik had helemaal geen tik gehad, maar het kwam puur door het vele lopen. Het was soms wel veertig graden en we bleven maar rondjes om het trainingsveld rennen.’

Van der Heijden tekende voor vier jaar bij Carpi en kreeg vanaf het begin te horen dat ze hem rustig wilden brengen. ‘Ze hadden een paar jaar daarvoor nog in de Serie A gespeeld’, vertelt hij. ‘Er werd ook uitgesproken dat ze weer terug naar het hoogste niveau wilden. Ik dacht: Leuke uitdaging, daar gaan we voor.’ Die plannen pakten compleet anders uit. De club draaide slecht en binnen no time waren er twee trainers ontslagen. ‘Ik verwachtte wel een kansje te krijgen. Alleen ging het zo slecht dat het niet het moment was om een jonge jongen te laten debuteren.’

`Naar Bari was een treinrit van acht uur, waarbij we langs de zee reden. En dan stonden er in dat stadion honderden supporters. Daar genoot ik wel echt van`

De spits speelde geen minuut in de Serie B, maar genoot desondanks wel van zijn eerste ervaringen in het buitenland. ‘Iedere wedstrijd kwam ik op een nieuwe plek of bij een ander groot stadion. Naar Bari was bijvoorbeeld een treinrit van acht uur, waarbij we langs de zee reden. En dan stonden er in dat stadion honderden supporters. Daar genoot ik wel echt van.’

Om meer ervaring op te doen in het Italiaanse voetbal werd hij verhuurd aan Fermana in de Serie C. ‘Daar leefde ik een half jaar lang in een hotel’, vertelt hij. ‘Ik zat in een heel klein kamertje, maar had wel uitzicht op zee. Ik kon er ook altijd lekkere pasta’s krijgen. Ik zat er prima, maar wie leeft er nou een half jaar in een hotel? Dat was weer een heel andere ervaring om mee te maken.’ In die periode bij Fermana speelde hij regelmatig, maar ondertussen degradeerde zijn werkgever Carpi naar het derde niveau van Italië. In het seizoen erna maakte hij uiteindelijk zijn enige acht minuten voor de club.

POOLSE TEAMBUILDING
Na een verhuurperiode van anderhalf jaar aan TOP Oss liet zijn zaakwaarnemer vorig jaar weten dat er een Poolse club interesse in hem had. ‘Eigenlijk dacht ik direct: Dit is niks voor mij.’ Polen voelde voor hem in eerste instantie niet aan als een droombestemming. De trainer van Chrobry Glogow, Ivan Djurdjevic, was een oud-teamgenoot van Aleksandar Rankovic, die Van der Heijden weer kende van ADO. De aanvaller belde via FaceTime met Djurdjevic en werd zo tóch enthousiast over deze kans. ‘Dat gesprek verliep zo positief dat ik een goed gevoel kreeg. Hij heeft me omgepraat, maar daar heb ik geen spijt van gekregen.’

`Na een uitwedstrijd stopten we binnen een kwartier bij een benzinepomp en werd het bier ingeslagen`

Van der Heijden was zo alweer toe aan zijn zevende club in zes jaar tijd. Het werd een mooi avontuur, waarin hij zich regelmatig verbaasde. ‘Na een uitwedstrijd stopten we binnen een kwartier bij een benzinepomp en werd het bier ingeslagen’, lacht hij. ‘Zo is dat in ieder land anders. In Italië rookte een aantal spelers bijvoorbeeld altijd in de kleedkamer. Dat is toch grappig om te hebben meegemaakt.’

Hij kan zich ook nog goed herinneren dat de trainer op een gegeven moment een bijzondere manier van teambuilding had bedacht. ‘Op een uurtje rijden lag een van de hoogste bergen van Polen’, zegt hij. Om dichter tot elkaar te komen had de trainer het idee om met z’n allen omhoog te lopen. ‘Richting de top is het natuurlijk koud, dus we liepen echt met van die spikes onder onze schoenen. Het was geen kleine berg; dus het was echt een uitdaging. De hele groep viel uiteen. Iedereen was echt voor zichzelf aan het bikkelen om aan de top te komen.’

Niemand van de selectie was van plan om op te geven. Zeker niet omdat de trainer een verrassing had voor de voetballers die de top zouden bereiken. ‘Iedereen wilde het daardoor écht halen. Uiteindelijk stonden we met z’n allen op de top. Daar moesten we ons echt vasthouden, anders waaide je de reling over.’ De selectie bleef ook op locatie slapen en was langzaam toch wel benieuwd naar de verrassing van de trainer. ‘Kwamen er een aantal vrouwen langs, ingehuurd door de trainer’, lacht Van der Heijden. De aanvaller heeft zelf een relatie, maar zijn vrijgezelle ploeggenoten vonden het een aangename verrassing. Het zijn een voor een herinneringen aan zijn buitenlandse avonturen die hij nooit zal vergeten.

SHIRTJES OPHANGEN
Uiteindelijk steeg het kleine clubje tot grote hoogte en werd de finale van de play-offs om promotie bereikt. Daar speelde Van der Heijden voor een kleine twintigduizend toeschouwers – in ieder geval voorlopig – zijn laatste wedstrijd als prof.

`Het is hectisch, maar mooi geweest. Het is eigenlijk niet normaal op hoeveel plekken ik in de afgelopen zes jaar heb gewoond`

Het jochie dat ooit als een raket de Eredivisie in werd gelanceerd, is een stuk eerder klaar met zijn profcarrière dan hij zelf had gedacht. ‘Het is hectisch, maar mooi geweest. Het is eigenlijk niet normaal op hoeveel plekken ik in de afgelopen zes jaar heb gewoond. Het zijn allemaal kleine ervaringen die me uiteindelijk een wijzer persoon hebben gemaakt.’

Binnenkort is hij van plan om al zijn voetbalshirts een mooi plekje in zijn huis te geven. ‘Dan denk ik toch dat ik met trots mag terugkijken’, zegt hij. ‘Ik heb een shirt van het Nederlands elftal met mijn eigen naam erop, heb in het buitenland gespeeld en nog een Gouden Veter gewonnen als Speler van de Week. Dat zijn allemaal mooie dingen die niemand me meer afneemt.’

Wat vind je van dit artikel?

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

wiegah070, LemonHaze en 105 gasten.

Bekijk de topshouts