Kindertribune 10 kermismunten per persoon. Leuk hoor voor de dagjesmensen. En de trouwe supporters met kinderen krijgen weer niks klasse actie Ado ga zo door

We gaan met 100 kinderen begrijp die enge Genee niet die zegt dat er geen vrouwen en kinderen in het stadion zitten.

geen kinderen in het staion?

als er een paar mensen de héle wedstrijd geluid maken zijn het de kinderen wel.. word er af en toe helemaal gek van :P..

ADO!! (boem-boem-boem) ADO!! (boem-boem-boem)

De snor en Kraaij hebben maandag even reclame gemaakt voor deze wedstrijd, dus ik snap niet dat het geen storm loopt.

We gaan met 100 kinderen begrijp die enge Genee niet die zegt dat er geen vrouwen en kinderen in het stadion zitten.

Het zal mij echt niet verbazen als zondag de bom barst??gisteren staat ie vliering dood lullig op tv west te zeggen de kou is uit de lucht tussen spelers en atteveld...zie ik vanochtend immers op het journaal met een bek van ik schop ie atteveld dood en buijs stond er ook zo bij van wat gebeurd hier toch allemaal???

Weet je wat ik soms echt niet begrijp, denkt het bestuur dat wij als supporters allemaal compleet gestoord zijn. Wij samen allemaal mensen met hersens. Wij werken ook allemaal, als er bij ons op het werk onrust ontstaat op de werkvloer tegen de leidinggevende dan is na 1 gesprek met de directeur de kou echt niet uit de lucht. Ik kan er niet tegen dat die vierling net doet alsof wij kleine kinderen zijn. Zeg gewoon dat iedereen begrijpt hoe de situaties is en dat iedereen zich ondergeschikt moet maken aan: FC DEN HAAG. Niets is belangrijker dan de club.

Dit is allemaal van dat half zachte gelul waar wij allemaal door heen prikken

Stoer filmpje. Lekker veel KK ook weer. Doet het goed buiten Den Haag. Dat is precies wat iedereen wil horen.

Terug naar af, dus weer. Voor de zoveelste keer.

Ja idd, het is weer zover! Die volwassen mannen (of moet ik zeggen: nog kleine kinderen) zullen het ook nog wel geweldig vinden als ze zichzelf zo terugzien op het filmpje!

Ik heb dit, jaren geleden, geschreven voor De Nieuwe Schilderswijker. Sommige feiten zijn lichtjes achterhaald, maar de meeste staan nog keihard overeind:

Clubliefde

Vijf is ze nu, en voor zover ik kan overzien is ze nog steeds de jongste meid op Midden-Noord. Gedwongen door de omstandigheid dat ik daarvoor nou eenmaal een seizoenskaart heb, maar toch. Haar feestje is er niet minder om.
Het begon allemaal redelijk onschuldig. Natuurlijk, we wonen niet ver van het Zuiderpark. En natuurlijk had ze het stadion al honderd keer gezien. Als we op de minigolfbaan waren, bij de stoomtreintjes, in de speeltuin, als we aan het rolschaatsen waren of gewoon zaten te picknicken. Maar ineens kwam daar de vraag: "Papa, wat is dat eigenlijk?"
"Dat is het stadion van ADO."
"Wat is ADO?"
Ja, wat zeg je dan? De beste club van Nederland? Dat voel je misschien wel zo, maar de ranglijst van de laatste voetbaljaargangen toont toch pijnlijk duidelijk aan dat dát niet helemaal waar is. Bovendien, hoe leg je zoiets ongrijpbaars als clubliefde uit aan een meisje van op dat moment nog geen vier, dat wel weet hoe ze tegen een bal moet schoppen, maar nog nooit een voetbalwedstrijd heeft gezien?

Terug naar de basis dus. Voetbal is een spelletje tussen twee teams, die een bal in een doel moeten schieten. Dat doen ze op het grasveld. En omdat er heel veel mensen zijn die het leuk vinden om daarnaar te kijken, zijn er heel veel banken en stoeltjes om het veld heen gezet. En telkens als in Den Haag dat spelletje wordt gespeeld, zit ik op één van die stoeltjes. Mijn team komt uit Den Haag en heet ADO.
Ik zit trouwens nooit op dat stoeltje –een voetbalwedstrijd kijk je staand, vind ik – maar die vrijheid van meningsuiting permitteer ik me maar even.
"Mag ik mee?"
Ahum. Drieënhalf jaar. Die had ik kunnen zien aankomen.
"Ja, hoor. Dat mag wel een keer."

De eerste mogelijkheid die zich voordeed, was de oefenwedstrijd tegen het Olympisch elftal. Gratis toegang, mooi weer, alleen de Zuidtribune open (voelt toch een beetje als verraad, maar goed), geen spanning op de wedstrijd –alle ingrediënten dus voor een fijn middagje Zuiderpark en een aangename kennismaking tussen mijn inmiddels vierjarige dochter en ADO.
"Kijk. Die mannen met die groengeel gestreepte shirts zijn van ADO."
“En wij zijn voor ADO?”
“Ja.”
“ADO! ADO! ADO!”
Kijk, da's nog eens eenvoudig uitleggen. Geen gezeur over resultaten, ranglijsten, goede en slechte spelers, nacompetitie, witte zakdoekjes en wat dan ook.
Wij zijn voor ADO.
Punt.

ADO verloor, en zelfs dat was voor haar geen smetje op de middag. De kleine wilde graag nog een keer mee, maar alleen als ADO dan niet weer tegen die oranjes moest.

FC Utrecht was de volgende wedstrijd waar ze bij was. Zoals ik ooit bij mijn vader, zat ze apetrots op mijn nek, haar gloednieuwe clubkaart stevig in haar handje geklemd. Over de Hoefkade ging het in de richting van het Zuiderpark. Uit elke straat voegden zich lieden bij ons. Steeds meer mensen met groengele sjaals, mutsen, shirts. Overal vrolijke, lachende, verwachtingsvolle gezichten, die allemaal dezelfde weg aflegden. Het broodje worst om het wachten bij het hek wat aangenamer te maken. Het draaihek. Het fouilleren –ze stond erop dat een van die in gele hesjes gehesen mevrouwen ook bij haar zou doen wat die in een geel hesje gehesen meneer bij mij deed.
Dan onder de tribune door de gang naar het vak maken, een mooi plaatsje in de zon zoeken –ze zwolg erin.
De cheerleaders waren er, de stadionspeaker deed het, de spandoeken hingen, de groengele confetti vloog door de lucht, op Midden-Noord zongen ze zoals altijd de longen uit hun lijf, en die kleine danste, sprong heen en weer, zong mee (kampioooooooone) en ging er helemaal in op.

ADO verloor weer, maar ze maalde er niet om. Ze wilde maar één ding weten: "Wanneer gaan we weer?"

Ze heeft ADO nog niet zo vaak zien winnen (gelukkig was ze er beide keren tegen Feijenoord bij...), maar toch. De clubkaart is inmiddels vervangen door een heuse seizoenkaart. Ze is idolaat van Michael, maar ook Eljero mag rekenen op haar onvoorwaardelijke steun, net als Laurent en Wesley. En ze vindt het nog altijd jammer dat Jan-Paul is verhuisd.

In haar overwegend roze meisjeskamer hebben de nodige ADO attributen inmiddels hun intrede gedaan. Elke keer als we naar een wedstrijd gaan, gaat haar groengele knuffel als eerste in de tas, waarna hij liefdevol wordt toegedekt met de ADO-muts. En binnenkort gaat haar grootste wens in vervulling: dan gaat ze als players escort mee het veld op. In het felle schijnsel van de lichtmasten die dit jaar voor het laatst de thuiswedstrijden van ADO verlichten, die muur van gezang tegemoet –afkomstig van haar eigen tribune. Ze kan niet wachten.

Ik sta erbij, kijk ernaar, geniet ervan en begrijp er geen donder van. En minder dan ooit tevoren, kan ik zoiets ongrijpbaars als clubliefde uitleggen.

Prachtig stuk ........... helaas ik was (en ben dat nog) zo'n ADO-fanaat dat mijn kinderen de pest kregen van voetbal. Ik heb het een paar keer geprobeerd met mijn zoon maar die kreeg niet de bevlogenheid van jouw dochter. Nu hoop ik op mijn kleinkinderen. Gewoon spelen dat ik minder fanatiek ben, misschien lukt het dan.

De 12e plaats niet onrealistisch. Dat soort koekenbakkers rekenwerk lees ik het hele seizoen al op deze shoutbox. Om de bovenliggende partij voorbij te gaan moeten we eerst zelf eens zien te winnen.

Dat gezeik hier over plaats 12 of plaats 15.

Lijken wel een stel kleine kinderen hier.......

Ja maar je hebt het beloofd...............

Plaats 12 tuurlijk balletje net naast  strafschop die onthouden is. 

Wat ken Ado daar nou aan doen kom eens op zeg.

@ bert.

Hierbij wil ik nog even reageren hoe misselijk jij je gister heb moeten voelen in het stadion toen je al die mensen zag juichen na die bom. Ongelooflijk dat je kan juichen daarom. Ik heb net dat filmpje op youtube gezien, wagelijke mensen.

@ Roda aankomende vrijdag

Ik was vandaag ook bij de ticketbox en die mevrouw zei ook al dat het goed liep. Dus vrijdag eerst een biertje in het Home en dan daarna een goede pot voetbal.

Alle ingredienten lijken aanwezig voor een mooi weekend.

Dank je Davidovic het was inderdaad walgelijk.

Kinderen van 10 11 jaar die gebaartjes staan te maken naar het Ado vak dat ze naar ons vak moeten komen. Op een gegeven moment ging ik hopen dat de Ado supporters naar ons vak zouden komen.

Overigens was dit wel mijn laatste wedstrijd in de kuip.

Zit tegen Heracles ook in een gezinsvak gaat mijn zoontje het veld op met een speler. Mag hopen dat het daar beter te doen is.

Ja, ik ook. Die pijl lag opeens voor me voeten. Ben gelukkig nog door een vriend een beetje weggeduwd en weggedoken, want anders lag ik ook het ziekenhuis in. Dit is echt belachelijk en teveel risico genomen. Met vuurwerk dat zo gevaarlijk is, had er veel beter nagedacht moeten worden

Dit is nou de reden dat het veboden is!!!

Maar ik keur het niet goed het is een beetje een standaard aktie dat men gaat klappen dat dit in een uitvak gebeurd!! Helaas diep treurig!!!

Ik leef mee met het slachtoffer!!  Laat de dader die zich zo stoer voelt om deze bom te gooien nu naar het slachtoffer /politie gaat en zich aangeven!!Maar helaas zal de dader op het kerkhof liggen!! Ziek persoon.....Er staan kinderen en ouders op deze tribunes!!!

Ook bij onze thuis wedstrijden kan dit gebeuren!!  

Gebruik je verstand.....

Een lerares lager onderwijs start op een nieuwe basisschool in
Amsterdam. En op de eerste dag probeert ze een goede indruk na te laten op de kinderen, dus begint ze over voetbal, vertellende dat ze een Ajax-fan is. Ze vraagt de leerlingen hun hand op te steken als ze ook Ajax-supporter zijn. En ja hoor, alle handjes massaal de lucht in, behalve eentje...

Dus de lerares vraagt : "Waarom steek jij je hand niet op?"
Jantje antwoordt : "Omdat ik geen Ajax-supporter ben."

De lerares, helemaal verbouwereerd, bijna in shock, vraagt dan op gemene toon:
"En van wie mag jij dan wel supporter zijn?"
Jantje : "Ik ben een ADO-fan en ben er TROTS op!"

De lerares kan haar oren niet geloven en vraagt hoe het komt dat hij ADO-fan is.
De kleine : "Omdat mijn moeder en vader ADO-supporters zijn, dus ben ik dat automatisch ook."
De lerares, die duidelijk geïrriteerd is, zegt: "Maar dat is toch
geen reden om ADO-fan te zijn? Je hoeft toch niet altijd zoals je
moeder of je vader te zijn? Want stel dat je moeder een hoer is en je vader een verdwaalde homo, wat zou jij dan opeens zijn?"

De kleine droog met een fijn lachje: "Ja, dan zou ik Ajax-supporter
zijn."