Tag: commercieel

Toon alle shouts

Langebach2 schreef:

Jeffrey verteld wel de waarheid. Geen commercieel gelul zoals Hamdi.

Welk commercieel gelul?

jajoh schreef:

Lekker belangrijk

Jeffrey verteld wel de waarheid. Geen commercieel gelul zoals Hamdi.

Aad schreef:

Meer nog dan in het Westland zitten er inderdaad in Leiden en omstreken (en ook in Alphen aan den Rijn) genoeg ADO-sympathisanten. Maar velen zien op tegen de kosten. Openbaar vervoer is naadje. Parkeergeld bij ADO te hoog. Dat maakt een bezoek aan de club een stuk duurder dan een gratis ritje met de HTM.

Openbaar vervoer van omgeving Leiden naar stadion is inderdaad heel slecht, Aad. Aan de andere kant ben je vanuit Leiden met de auto in een kwartiertje in het Stadion. In de Leidse regio wonen 250.000 mensen met veel ADO-sympathisanten, maar op commercieel en marketinggebied doet ADO hier niets mee.

Mike schreef:

Maar de andere jeugdopleidingen hebben veel meer te bieden. We lopen hier mijlenver achter. Als je jongeren aan je club wilt binden moet je ze een perspectief bieden.

Als je je jeugdopleiding goed organiseert heb je zelf genoeg te bieden. De absolute toppers worden toch wel afgejat door clubs als Ajax. Want die kijken gewoon wat er in Oranje/vertegenwoordigende elftallen speelt qua 14-15 jarigen en als dat ADO is dan leg je het altijd af. Maar het gaat om de jongens net daaronder. Zo`n Schouten die nu in Italië speelt en die keeper die naar Telstar is gegaan. Dat vind ik onnodig en triest. Dat verwijt ik de beleidsbepalers van de laatste jaren nog het meest. En een DWO dat nu netwerkpartners is van Sparta ipv ADO. Dat is gewoon geklungel geweest.
Ik hoop oprecht dat daar nu eens aandacht naar uit gaat zodat het fundament onder de club verstevigd wordt. Net zoals een nieuwe commercieel directeur veel meer met China zou moeten doen. De Chinezen zitten er nu eenmaal en China is de grootste afzetmarkt en producent ter wereld. De businessclub van ADO zou een zeer lucratieve East meets West club kunnen zijn met voordelen voor alle partijen, Nederlands bedrijfsleven, Chinees bedrijfsleven en kast but not least ADO zelf.
Waarom is er van dat soort dingen de laatste jaren geen reet terechtgekomen?
Het enige moment dat ik dacht `Nu gaat het hier echt wat worden` was toen Fontein begon. Het waren 2 fantastische maanden...
Hoop oprecht dat Hamdi cs wel een slinger aan dit soort zaken kunnen geven.

Nieuwsbericht op Club Achter de Duinen:

ADO op zoek naar commercieel directeur
ADO Den Haag hoopt binnenkort een commercieel directeur te presenteren.
Lees het nieuwsbericht

Kees schreef:

Vriendje van Hamdi.
Waarschijnlijk op de koffie met een gevulde koek.
Als commercieel of algemeen directeur te duur voor de club.
Heeft soms opmerkelijke of zelfs vreemde invallen.
Maar zou de club een enorme boost geven. Misschien wel meer.

Als commercieel directeur zou best kunnen. Denk dat UVS juist wel open staat voor out of the box ideeën.

VAKKIE-l schreef:

Zag vandaag Chris Woerts bij ADO binnenlopen... zou dat de nieuwe voorzitter RvC zijn?

Vriendje van Hamdi.
Waarschijnlijk op de koffie met een gevulde koek.
Als commercieel of algemeen directeur te duur voor de club.
Heeft soms opmerkelijke of zelfs vreemde invallen.
Maar zou de club een enorme boost geven. Misschien wel meer.

rd.. schreef:

Waar is de petitie om deze shirts forever te houden?

Ik heb nog even naar de samenvatting gekeken. Ik vind, ondanks dat Summerville lucht is, heb nu veel meer `sociaal` spelen. Gebruikte zijn snelheid goed en deed precies met de bal wat jij moest doen. Afgeven bij iemand met hetzelfde shirt.

Vwb het idee van de petitie; wie de schoen past... ;-)

Ik zou het in ieder geval toejuichen. Het tenue gister riep bij mij in ieder geval wel nostalgische gevoelens op.

Vind een shirt met verticale banen in het algemeen wel oké maar bij ons heb ik het toch altijd een beetje gekunsteld idee gevonden. Wij hebben helemaal geen traditie met zo`n tenue. Beperk je tot het hanteren van de kleuren groen en geel en laat het verder los. Is commercieel ook aantrekkelijker.

Oh oh ADO, roerige club, achter de duinen: het lot ligt in Engelse handen
ADO Den Haag, morgen op de 115de verjaardag tegen Vitesse, vecht met de moed der wanhoop tegen degradatie. Hoe de club in twee maanden tijd volledig transformeerde en het lot legde in de handen van de Engelse manager Alan Pardew.

Door Marijn Abbenhuijs en Daniël Dwarswaard

Mohammed Hamdi is op 16 december ruim honderd dagen actief als algemeen directeur van ADO Den Haag, als hij zijn plannen met de club uitlegt aan een groep journalisten. Na afloop krijgen alle aanwezigen een stijlvol ingepakte fles cava mee met het woord ‘bedankt’. In het Nederlands én in het Chinees. ADO is op dat moment al zes eredivisiewedstrijden zonder zege, heeft geen trainer en zal een dag later ook technisch manager Jeffrey van As wegsturen.

Exact zes weken later plaatst ADO een filmpje op Twitter, waarop trainer Alan Pardew en zijn assistent Chris Powell de mensen in China, die worden geconfronteerd met het Coronavirus, veel sterkte wensen. De situatie bij de club lijkt op dat moment in niets meer op die van half december. Een nieuwe trainersstaf dus, een blik nieuwe spelers om degradatie af te wenden. Eén aspect blijkt echter op beide tijdstippen belangrijker dan ooit: het benadrukken van de innige band met China. Daar ligt ook de basis van de grootschalige transformatie.

De voetbalwereld verbaast zich. Wat gebeurt daar allemaal achter de duinen? En vooral: hoe eindigt dit avontuur in het casino? Zeker met die absurd slechte wedstrijd van afgelopen vrijdag tegen FC Utrecht (4-0) in het achterhoofd. Supporters leven tussen hoop en vrees. Al die nieuwe spelers, het voelt dubbel. Nieuw bloed ja, maar garanties? Nee, nul.

Voor de huidige machtsverhoudingen moeten we terug naar mei 2019 als Mattijs Manders vertrekt als directeur. De maanden daarna ontstaat een machtsvacuüm. Manders leefde altijd op gespannen voet met de Chinese grootaandeelhouder Wang Hui van United Vansen (UVS). Tot aan de rechtbank aan toe. Na Manders’ vertrek ziet Wang zijn kans om de touwtjes in handen te nemen. Hoewel hij oud-politicus Ad Melkert, op dat moment voorzitter van de rvc, aanvankelijk het voortouw laat nemen in de zoektocht naar de opvolger van Manders, trekt de eigenaar zich niets aan van de verwoede pogingen van Melkert om de komst van Hamdi te dwarsbomen.

Als gevolg daarvan vertrekt Melkert uit de rvc. Net als John van Ringelenstein, een clubman in hart en nieren. De twee konden zich, na anderhalf jaar een poging te hebben gedaan de club op een ‘Nederlandse’ manier te leiden, niet meer vinden in de Chinese, in hun ogen ondoorgrondelijke, mores.

Chinese wetten en eisen
Kees Jansma.

Het vertrek van Melkert en Van Ringelenstein vergroot de macht van UVS nog meer. Als Hamdi, met een delegatie waarvan ook directie-adviseurs Kees Jansma en Frans van Steenis deel uitmaken, naar China reist voor een overleg met UVS, krijgt de grootaandeelhouder bovendien het plezier terug in het financieren van de voetbalclub. Waar Hamdi’s voorgangers Maarten Fontein, Jan Willem Wigt en Manders botsen met de grootaandeelhouder, gebeurt dat met Hamdi niet.

Door een deel van de Haagse club wordt Hamdi daardoor gezien als iemand die wél meebuigt met de Chinese wetten en eisen. Een zetbaas van China, klinkt het. Dat onderbuikgevoel wordt bevestigd als technisch manager Jeffrey van As op 17 december te horen krijgt dat zijn aflopende contract niet wordt verlengd en hij per direct wordt vrijgesteld van zijn werkzaamheden.

Van As vernam een maand daarvoor nog van de nieuwe directie, bestaande uit Henrik-Jan Rinner (financieel en statutair directeur), Jansma, Van Steenis (aanstaand rvc-lid) én Hamdi zelf, dat ze de grootaandeelhouder zouden gaan adviseren zijn contract te verlengen. Als Hamdi vervolgens vanuit China te horen krijgt dat Van As moet vertrekken, voert hij die opdracht uit.

Op dat moment is al duidelijk dat UVS geld beschikbaar stelt om de selectie van ADO in de winterstop te versterken. Dat trainer Fons Groenendijk, die begin december zelf is opgestapt, en Van As daarin geen rol krijgen, stuit een deel van de directie tegen de borst. ,,Je moet eerst beleid maken en daardoor punten pakken. Niet eerst punten pakken en daarna beleid maken”, oordeelt voormalig adviseur Jansma. ,,Omdat ik snap dat het bij een club niet altijd zo werkt, was mijn rol als adviseur overbodig geworden. Verder vind ik dat je zorgvuldig met mensen om moet gaan.’’

Coach Alan Pardew op de ADO-training

Jansma, doelend op het gedwongen afscheid van Jeffrey van As, vertrekt op dezelfde dag als Van As. Rinner volgt kort daarna. Zijn vertrek kost bovendien geld, naar verluidt negen maandsalarissen. Ook de vertrekregelingen voor Van As en commercieel manager Remco van der Veen (die de club vlak voor Kerst verlaat) tornen aan het door UVS beschikbaar gestelde budget om de spelersselectie van een impuls te voorzien. Zonder Groenendijk, Van As, Rinner en Jansma moet de relatief onervaren Hamdi daar nu vrijwel alleen voor zorgen. Al grijpen behangkoning John van Zweden en Jan-Hermen de Bruijn (oud-sportjournalist die al sinds de overname in 2015 tegen de Chinezen aanschuurt) hun kans om zich nadrukkelijk met het beleid te bemoeien.

Maurice Steijn is na het vertrek van Groenendijk de topkandidaat voor Hamdi om ADO dit seizoen uit het moeras te trekken. De directeur vliegt in allerijl naar de Verenigde Arabische Emiraten, waar de Hagenaar toen net was ontslagen bij Al-Wahda, om Steijn, een echte clubman, te overtuigen. Het is een goed gesprek, maar Steijn ziet instappen op dat moment niet zitten.

Nieuw leven
Hamdi moet schakelen. Zijn werk bij internationale sportmarketingbedrijven en als directielid van Al-Jazira, een voetbalclub uit Abu Dhabi, heeft hem een internationaal netwerk opgeleverd. Daaruit komt Pardew aanwaaien. De ervaren Engelsman wil zijn trainerscarrière, na een clubloze periode van anderhalf jaar, nieuw leven inblazen en wordt bij Hamdi aangeboden. De algemeen directeur weet dat hij met Pardew een manager met een grote staat van dienst in de Premier League in huis haalt en gaat er vol voor. Na een aantal weken van pittige onderhandelingen komt Pardew naar ADO. Hij krijgt bovendien de volledige regie over het aantrekken van nieuwe spelers.

De koerswijziging, met Pardew aan het hoofd, en spelers uit zijn stal, is een ultieme poging om ADO te behoeden voor het horrorscenario: een degradatie uit de eredivisie. Het is een kwestie van kop of munt, wordt binnen de club al gezegd. Het horrorscenario gaat ADO, sinds 2008 onafgebroken op het hoogste niveau, járen terugwerpen. En dat is nog de meest positieve variant. Een degradatie kost zo’n 2,5 miljoen per jaar aan inkomsten. Het is maar de vraag of de Chinese eigenaar dan weer trek heeft om de gaten te dichten. Scepsis heerst er binnen ADO sowieso over de financiën. En over de manier hoe het geld de club vanuit China gaat bereiken. Dat is al vaker een probleem geweest.

Toch ziet Hamdi de enorme transitie van de afgelopen maanden niet als een risico. Hij heeft geen keuze, vindt hij. Daar boden de prestaties voor de winterstop simpelweg te weinig perspectief voor. Bovendien liggen Pardew, zijn assistent Powell en de zes nieuwe spelers Sam Stubbs, Jordan Spence, Laurens De Bock, Tudor Baluta, George Thomas en Mick van Buren allemaal slechts tot het einde van het seizoen vast. Als ADO alsnog degradeert, zijn zij weer weg. En dan heeft Hamdi Steijn weer achter de hand. Voor Martin Jol de droomkandidaat. Ingewijden zeggen immers dat Steijn in het nieuwe seizoen wel in zou willen stappen. Oók een degradatie hoeft dat niet per se te belemmeren.

Dat Hamdi boerenslim is, laat hij zien als hij Martin Jol aanstelt als technisch adviseur. Volgens critici is dat voor de bühne, om de achterban te kietelen met Haagse iconen. De aangetrokken spelers vol beperkingen, uit de stal van Pardew, kunnen onmogelijk door de ervaren Jol met gejuich zijn ontvangen. Dat Jol daarop geen enkele invloed had, staat dan ook buiten kijf. Maar Hamdi heeft Jol de opdracht gegeven zich bezig te houden met het ADO van 2020-2021. Pardew moet er de komende maanden voor zorgen dat het Haagse icoon straks spelersmateriaal mag adviseren aan een eredivisieclub. Als dat lukt, kan Hamdi op zoek naar een passend geschenk voor de Engelse trainer. Dat cadeau zal, net als de fles cava voor de journalisten, van een prominent, Chinese handtekening worden voorzien.

Beetje makkelijker te lezen


Van Sjeik Mansour tot ADO: het pad van de directeur die voor nieuw leven moet zorgen
© ADO Den Haag/Laurens Lindhout
Van Sjeik Mansour tot ADO: het pad van de directeur die voor nieuw leven moet zorgen
17.00 uur
Opslaan
Door Martijn Krabbendam Martijn KrabbendamINTERVIEW
Hij coachte net zo makkelijk het Rotterdamse daklozenelftal als dat hij over voetbal praat met His Highness sjeik Mansour van de Football Group. ‘Ik ben een verbinder’, zegt Mohammed Hamdi (36). Hij zal dat karakter nodig hebben om als algemeen directeur van het moeilijke ADO Den Haag één club te maken, met één missie en één gedachte.

De uitbater van het restaurant kon zijn ogen niet geloven. Aan de dis: Premier League-ervaring met Martin Jol en Alan Pardew. Verder: vertegenwoordigers van ADO Den Haag en de grootaandeelhouders uit China, United Vansen. Met z’n allen aan één tafel, een dag voor

de wedstrijd tegen RKC Waalwijk. ADO Den Haag leek wel een eenheid. ‘Mooie anekdote’, glimlacht algemeen directeur Mohammed Hamdi. ‘Of-ie klopt? Zou zomaar kunnen. In ieder geval is dat wel waar we naar streven: één club, één missie, één gedachte.’

`Ik ben het levende voorbeeld dat dromen kunnen uitkomen`

Er zijn mensen die zullen zeggen: ‘Welkom in Utopia.’
‘Ongetwijfeld, maar ik zeg dan dat ik het levende voorbeeld ben dat dromen kunnen uitkomen.’

Wat is het levensverhaal van Mohammed Hamdi?

‘Ik was drie toen mijn ouders besloten vanuit Marokko naar Nederland te verhuizen. Zo kwam ik in Leiden terecht, dus dat wordt dan je thuis. Ik ben er begonnen met voetballen bij Lugdunum, daarna ging ik naar UVS, de hoogst spelende club uit de stad. In de jeugd ben ik nog twee keer verhuisd naar FC Lisse en Tonegido/Haagse Bluf waar ik in de Reserve Hoofdklasse ging spelen, tot ik erachter kwam dat ik niet goed genoeg was voor dat niveau.`

`Op mijn 21se raakte ik ook zwaar geblesseerd. De droom als prof de top te halen, had ik al laten varen, maar niettemin is het een hard gelag als je op die leeftijd niet meer mag voetballen. Maar het triggerde wel iets in me, precies wat ik net al zei. Ik stelde mezelf de vraag welke bagage je nodig hebt om in het voetbal te kunnen werken. Het meest voor de hand lag: je trainersdiploma’s. Die ben ik gaan halen, UEFA C en B. Daarmee kon ik aan de slag bij de jeugd van de amateurtak van Sparta Rotterdam. Trainde ik de B2. Later werd ik assistent van Mike Obiku bij de A1. Toen er een positie vrijkwam als manager jeugdzaken, ben ik dat gaan doen. Hield niks anders in dan dat je zorgde dat de communicatie met trainers, spelers, maar ook de bvo een beetje smooth verliep. Heb ik twee jaar gedaan. Toen ging ik naar SVV in Schiedam, de Onder-13 trainen.`

`Omdat ik ook wilde weten hoe het was een seniorenploeg te trainen, heb ik twee jaar De Ster uit Den Haag onder mijn hoede gehad. Zondagderdeklasser, maar hartstikke dankbaar werk. Alleen wist ik dat ik als trainer nooit de top zou halen, hoewel ik nog een WK heb meegemaakt. Met het daklozenteam van Rotterdamwerden we Nederlands kampioen. Was een initiatief van het Leger des Heils. Stonden we ineens op de grote Plaza van Mexico-City het WK voor daklozenteams te spelen. Daar trof het me voor het eerst. Dat je voetbal kon laten samensmelten met discipline, afspraken nakomen. Ik was trainer, manager en maatschappelijk werker tegelijk. Oké, als je komt trainen, kunnen we je aan een stage helpen. Veel van die gasten hebben zich op die manier uiteindelijk losgewerkt uit de ellende. Huisje-boompje-beestje. Ik ben er nog steeds trots op. In die verbindende rol voelde ik me thuis. Praten, afspraken maken, deals sluiten… Dat moest het worden.’

In 2013 begon u bij ADO Den Haag op de commerciële afdeling.

‘Die vacature verbond alles met elkaar wat ik het liefst deed. Ik had al wat commerciële klussen gedaan en dat ging goed. Opgeteld bij mijn motivatie, de plannen die ik had en mijn liefde voor voetbal, vonden ze het bij ADO Den Haag wel een goede match. Dan blijkt dat de commerciële kant van voetbal een klein wereldje is. Iedere deal die je doet, wordt opgemerkt. Op een dag kreeg ik telefoon van Lagardère, een Frans bedrijf dat in die tijd de marketingrechten had van FC Utrecht, Roda JC en NEC. Plus de rechten voor Euro 2016. Die moest ik in Nederland aan de man zien te brengen.`

`Maar wat gebeurt er? Oranje plaatst zich niet. Dat is voor supporters een schok, maar ik heb gevoeld wat het aan de commerciële kant doet: geen bedrijf geïnteresseerd. Ik ben toen plompverloren naar België doorgeschakeld. Da’s het voordeel van corporate bedrijven, die hebben in meer landen holdings zitten. Op die manier heb ik toch nog mijn targets kunnen halen.`

`Nou, ja, dat valt op in een kleine wereld. Lagardère wilde dat ik mijn visie losliet op de commerciële afdelingen van Utrecht, Roda en NEC. Zo kon ik ineens meekijken in de keuken van drie clubs. Maar dat niet alleen. Lagardère is groot, in Duitsland deden ze dat voor Borussia Dortmund, Hamburger SV. Kon ik ook daar in de keuken kijken. Toen kreeg ik het idee dat dit mijn werk was. Ik ben de cursus management betaald voetbal gaan volgen bij de KNVB. Dat is wel een aardig houvast, maar het blijft slechts een tool.`

`Eén keer in de maand naar Zeist en tussendoor werken in projectgroepjes. Ik combineerde het met mijn werk voor Lagardère, maar keek verder. Ik zag steeds meer Aziatische bedrijven zich bemoeien met het voetbal. Dus toen Infront Sport zich meldde bij me, wist ik dat ze waren overgenomen door de Wanda Group, dat aandeelhouder was geworden van Atlético Madrid. Voor mij betekende dat weer een andere dynamiek qua werk. Ineens zat ik ook bij andere sporten dan alleen voetbal. Ik leerde bijvoorbeeld de commerciële kant van schaatsen en basketbal kennen.’

`Ik heb niet veel trainers meegemaakt, maar Henk ten Cate is wel een van de besten`

Wat moet je ermee?

‘Ik ontwikkel me graag allround, wil de dynamiek leren kennen van andere sporten, de tv-rechten, mediadeals. Tegelijk volgde ik een studie Business of Sports Management in Slot Zeist. Ontwikkelen, ontwikkelen, leren… Alles op het gebied van bedrijfskunde. Dat is wat ik wilde. Voordeel is dat ik nu kan meepraten over de sportpakketten. Wij krijgen steeds een benchmark-report over de andere Eredivisie-clubs en Europese teams. Maar ik wil ze ook van andere sporten hebben. Dat zijn globaal gezien net zo goed je concurrenten. Wat ik eraan heb? Ik praat momenteel met sportmarketingbureaus die niet uit het voetbal komen, maar die ADO Den Haag interessant vinden vanwege de Chinese connectie. Met hen kan ik praten op niveau. Dát heb ik eraan. Alles in het leven draait om relaties, netwerken, kennis.’

Zo kwam u in Azië terecht?

‘Tijdens een seminar raakte ik in gesprek met iemand die heel goed was met de beleidsbepalers van Al Jazira uit Abu Dhabi. Die man zei dat mijn profiel prima paste bij de club, want ze zochten net een commercieel directeur uit Europa die Arabisch sprak. Nou, een paar afspraken later was ik aangenomen. Met de ceo, Ayed Mabkhout, had ik meteen een klik. Helemaal gek van het Nederlands voetbal, heel pienter ook.`

`Wat ook meespeelde dat ik er graag naartoe wilde, was de aanwezigheid van Henk ten Cate. Ik heb niet veel trainers meegemaakt, maar Henk is wel een van de besten. Niet alleen vanwege zijn veldtrainingen, ook door de manier waarop hij leidinggaf: hij was echt de baas, wist precies hoe hij dat moest doen in die cultuur. Ik heb van dichtbij kunnen zien hoe we met Al Jazira lang met 1-0 voorstonden tegen Real Madrid in de halve finale van het WK voor clubteams. Uiteindelijk verloren we, maar de manier waarop Henk dat toen heeft neergezet, maakte indruk. Veel van geleerd op voetbalgebied wat me later van pas kon komen.’

Wat was uw rol?

‘De club vermarkten. Al Jazira is een eigen entiteit, met dezelfde eigenaar als de City Football Group: sjeik Mansour, die ook eigenaar is van Manchester City, New York FC en Melbourne City. Maar dat betekende volgens mij niet dat ik geen synergie kon zoeken met de businessclubs van die clubs. Daardoor ontstond er een ander businessmodel. Was een prima plan, al zeg ik het zelf. Zij gingen zelf geloven in het concept van business to business. Zo had Al Jazira ook wat aan het internationale netwerk van His Highness.’

Waarom noemt u hem zo? Hij is er niet en zal dit verhaal ongetwijfeld niet lezen.

‘Omdat hij lid is van de Royal Family. Ik heb sjeik Mansour laatst nog ontmoet tijdens een Ramadan Iftar in Abu Dhabi. Heel normale man, zeer benaderbaar en gek op voetbal. En hij heeft een visie waaraan veel investeerders een voorbeeld kunnen nemen. Of beter: hadden kunnen nemen, want nu zijn ze te laat.’

Wat dan? Met veel geld van Manchester City een winnende club maken?

‘Dat is één ding, ja. Succes leidt tot meer succes, dus moet je ergens beginnen. Maar na City heeft hij in elk werelddeel een club overgenomen, helemaal naar zijn hand gezet volgens de visie van de Football Group. Die clubs worden gerund op dezelfde wijze, door mensen die eerst in de keuken bij Man City hebben gekeken en die visie nu verspreiden. Dát is synergie. His Highness verbindt Etihad Airways als shirtsponsor, dus dat merk krijgt ook wereldwijde aandacht. Zo versterkt alles elkaar. Een visie, een doel. Vind ik indrukwekkend.’

Sheik Mansour is een heel normale man, zeer benaderbaar en gek op voetbal.
Wat heeft uw tijd in het internationale voetbal u geleerd?

‘Dat we in Nederland naar binnen gekeerd zijn als het gaat om het vermarkten van ons voetbal. De Eredivisie is een merk, maar we doen er volgens mij te weinig mee. Ja, nu praten we even over de BeNeLiga, dat is tenminste iets en los van de vraag of het echt iets wordt, is het natuurlijk veel te laat dat we deze gesprekken überhaupt voeren. Ik heb eerder gezegd dat iemand zoals Chris Woerts, de beste op zijn vakgebied, allang de boer op had gemoeten met de Eredivisie. We blijven klein, doordat we klein willen blijven. Niet omdat het moet.’

Wat had Nederland kunnen doen?

‘Wat niet? Je hebt een competitie waar grote talenten hun eerste stappen hebben gezet. Dat alleen is al een businessplan. Maar het gaat er vooral om wat je er zelf aan doet. Met kerst gaan Nederlanders naar Engeland om voetbal te kijken, terwijl hier alles stilligt, omdat trainers en spelers bij hun families willen zijn. Ook goed, maar zo mis je kansen.’

Als directeur van ADO Den Haag is dat niet uw pakkie aan.

‘Nee, maar ik zie de kansen wel…’

`Sjeik Mansour heeft een visie waaraan veel investeerders een voorbeeld kunnen nemen`

Laat de club zich eerst maar eens handhaven.

‘We doen er met z’n allen alles aan dat te realiseren.’

FC Utrecht-ADO Den Haag 4-0. Had u dat geld voor die nieuwe technische staf en spelers maar in uw zak gehouden.

‘Nee, want op dezelfde voet verdergaan als we deden, was geen optie. Natuurlijk is het een tegenvaller als je kansloos verliest bij FC Utrecht, maar het is nog kanslozer als je nu ineens van koers verandert. Deze ploeg en staf zijn pas net begonnen. Je mag geen wonderen verwachten. Ik kijk er anders naar: twee wedstrijden, drie punten, want van RKC hebben we gewonnen. Zo gaan we door, tot aan het einde. Kortetermijndenken, om uiteindelijk een goede lange termijn te kunnen plannen. En alle transfers die we hebben gedaan, zijn financieel verantwoord.’

Zes jaar nadat u bij ADO Den Haag was vertrokken als commercieel medewerker, keerde u terug als algemeen directeur. Hoe is dat gegaan?

‘Op een maandagmiddag werd ik gebeld door iemand van De Vroedt & Thierry, een headhuntersbureau. Hij vroeg of ik interesse had algemeen directeur van ADO Den Haag te worden. De club was een sollicitatieprocedure gestart en zij wilden mij inbrengen als kandidaat. Ik heb met ze gesproken, dat liep goed en zo ben ik de procedure in gerold.’

Als dark horse – u was nummer elf – terwijl er al tien kandidaten waren.

‘Dat die namen zijn uitgelekt, kan ik ook niet helpen. Onbegrijpelijk dat dit is gebeurd. Maar al die kandidaten stonden willekeurig op een lijst. Dus eerste, vijfde, elfde – je kon er geen conclusies aan verbinden.’

`Ik had het gevoel dat het proces naar mijn benoeming bij ADO Den Haag niet zuiver verliep`

Toen?

‘Ik kreeg een gesprek met de heer Wang, de grootaandeelhouder, en Ad Melkert, toen voorzitter van de raad van commissarissen. Het was in het Savarin Hotel in Rijswijk. Ik had De Vroedt & Thierry gevraagd of ik een presentatie mocht geven. “Blijf dicht bij jezelf”, zeiden ze. Dus ik heb dat gedaan, een aantal punten op papier gezet over hoe ik naar ADO Den Haag keek. Daarna belde De Vroedt & Thierry weer en had ik bij hen op kantoor een onderhoud van tweeënhalf uur. Vervolgens kwam er nog een gesprek, in het HNK-verzamelgebouw. Moest ik de leden van de rvc en de aandeelhouders leren kennen. Daarop nóg een gesprek met Melkert…’

U dacht niet…

‘Wacht effe, ja, natuurlijk! Het zou gaan om drie gesprekken, maar inmiddels had ik er al een stuk of zeven achter de rug. Vond ik wel frappant. Ik heb mezelf dan ook twee keer willen terugtrekken uit de procedure, sterker: heb ik ook daadwerkelijk aangeboden. Het werd me alleen sterk afgeraden, omdat ze mij de sterkste kandidaat vonden.’

U had ook kunnen bedenken: Ze willen me niet.

‘Ja, natuurlijk. Maar tegelijkertijd is dat gevoel gebaseerd op niks. Ad Melkert heeft dat nooit zo tegen me gezegd. Alleen, de handelingen, het proces, het manipuleren van informatie, zaken laten lekken naar de media… Het gaf me vooral het gevoel dat het proces niet zuiver verliep, Vandaar dat ik tot twee keer toe eruit wilde stappen. Ik vond het op z’n zachtst gezegd merkwaardig.’

Maar u was zo ijdel het wel te willen gaan doen?

‘Misschien. Je kunt het ook doorzettingsvermogen noemen, of karakter, of het idee hebben dat je van waarde kan zijn voor zo’n club. Misschien is het wel van alles een beetje, dat ik dacht: Misschien wilden de mensen wel dat ik het niet zou doen. Nou, dan doe ik het wél. Ik heb zelf niet gebeld, die headhunter belde míj.’

Wat zou de reden kunnen zijn dat ze u niet wilden?

‘Angst voor jong en vers bloed wellicht?’

Een aantal mensen ziet u als loopjongen van de Chinezen. Doet u dat wat?

‘Zulke kritiek laat ik als water over de rug van een eend van me af glijden. Ik snap ook niet waarom ze dat denken.’

U was nog niet binnen of de ene na de andere medewerker sneuvelde.

‘Ad Melkert was de eerste, want het boterde niet tussen hem en United Vansen. Fons Groenendijk stapte zelf op en het contract van Jeffrey van As werd niet verlengd. Natuurlijk is dat in overleg gegaan met de rvc. Het zijn normale procedures geweest.’

Het komt er dus op neer dat u luistert naar United Vansen.

‘Ik praat met en luister naar iedereen, van de grootaandeelhouder tot de stakeholders, de commissarissen enzovoort. Maar luisteren is iets anders dan alles zomaar blind uitvoeren. Je komt gezamenlijk tot een conclusie. Voor de good governance is de directie eindverantwoordelijk, met de rvc als controlerend orgaan erboven. Zo sta ik er wel in. Maar uiteindelijk zijn zij, United Vansen, wel de baas. Deze mensen hebben nu vijfenhalf jaar de aandelen van de club, los van de periode dat ze even ergens anders waren. Maar nooit hebben ze het gevoel gehad dat ze konden meedenken, laat staan meebepalen, over het beleid bij ADO Den Haag.`

`Je moet het zo zien: stel, jij hebt een huis gekocht. Je loopt naar binnen met je vrouw en dan gaat de bel. De buurman en buurvrouw. Die zeggen: “Gefeliciteerd met jullie huis, hartstikke leuk, maar wij gaan het inrichten”. Dan zeg jij toch: Hoe bedoel je? Is toch mijn huis? Zo was mijn gevoel bij de relatie tussen ADO Den Haag en United Vansen. Ik had ook gewoon kunnen vragen of ze op dit moment alleen even de tekorten wilden aanvullen, maar dat is niet de manier de club verder vooruit te helpen. Ik verbind liever dan dat ik irriteer.’

Poserend met de nieuwe trainer Alan Pardew (rechts) en zijn assistent Chris Powell.
Schrok u bij wat u aantrof?

‘Ik schrik niet snel, maar besefte wel direct dat dit op z’n minst een gigantische uitdaging ging worden.’

Waarom zegt u niet gewoon: Er wordt hier zo veel geld betaald aan salarissen voor middelmatige spelers zonder restwaarde, dat ADO zo goed als technisch failliet is?

‘Luister, ik ga niet oordelen over beslissingen die in het verleden zijn genomen. Wil ik niet, kan ik niet. Maar het is wel belangrijk voor ADO Den Haag dat we duidelijkheid scheppen naar de spelers, de rvc, aandeelhouders, de stakeholders en de markt, hoe we de komende jaren financieel te werk willen gaan.’

Nog een keer: schrok u bij wat u aantrof?

‘Nogmaals: nee. Maar ik zag wel een aantal dingen die ik anders had verwacht. Dan moet je denken aan de organisatiestructuur, de beslissingstrajecten, de communicatie richting rvc en United Vansen.’

Waar begint een nieuwe algemeen directeur dan?

`Als ADO Den Haag echt verder wil, zal iedereen zijn eigen agenda opzij moeten leggen en meegaan in die van de club`

‘Bij het begin. Terug naar de basis. Je moet eerst zeker weten dat het team waarmee jij als directeur gaat werken, dedicated is. Als je team niet voldoet, ga jij het zelf ook niet redden. Daarna ga je kijken naar de structuur van de club en daarbij verzin je profielen. Welke karakters heeft ADO Den Haag nodig om de komende jaren te kunnen groeien? Dat heb ik gedaan.’

U moest binnen honderd dagen een beleidsplan presenteren en zorgen dat intern iedereen weer op één lijn zit. Is dat gelukt?

‘We zijn in november naar China geweest en daar hebben we het meerjarenplan gepresenteerd. Dat werd goed onthaald. Vervolgens heb ik dat plan besproken met diverse stakeholders, collega’s, supporters en noem maar op. Iedereen stond erachter. Oké, dan is er ook geen argument meer terug te kijken naar wat is geweest bij deze club. Dan moeten we aan de slag. Ik hoop dat ik iedereen op één lijn heb, maar wat me wel is opgevallen, is dat er een verschil zit tussen ja zéggen en ja dóén. Als ADO Den Haag echt verder wil, zal iedereen zijn eigen agenda opzij moeten leggen en meegaan in die van de club.’

`Martin is misschien wel de grootste transfer geweest voor ADO Den Haag`

Hoe hebt u Martin Jol aan boord gekregen? Die zat eerst als lid van de rvc in een kampje dat tegen de aandeelhouders uit China ageerde.

‘Ik heb Martin ons meerjarenplan gepresenteerd en hij raakte erdoor geënthousiasmeerd. Martin moest zich als lid van de rvc committeren aan de visie van de raad. Maar toen hij eruit was, viel hij over te halen. En nu zit er iemand die er echt mee bezig is. Hij heeft ADO Den Haag de laatste jaren van afstand gevolgd en vraagt zich af hoe het met de doorstroming zit van jeugd. Waar zijn de talenten? Waarom verkoopt deze club niet of nauwelijks spelers die zij zelf heeft opgeleid? Martin heeft daarover zo zijn ideeën. Zijn komst zorgt ervoor dat we op dat vlak stappen kunnen maken. Martin is misschien wel de grootste transfer geweest voor ADO Den Haag. Maar dat blijkt pas als we erin blijven dit seizoen. Hij is in ieder geval weer thuis.’

De grootaandeelhouder wil uw contract nu al verlengen. Maar stel dat het niet lukt en de club degradeert, heeft u dan gefaald?

‘We leven onder druk. Niet alleen ik, ook de staf, de nieuwe spelers, eigenlijk iedereen. We moeten erin blijven om echt te kunnen groeien. Ik gelóóf dat het lukt, alleen ben ik gevoelsmatig te laat erin gestapt. Liever was ik eerder begonnen bij de club. Nu zijn we bezig aan een herstelperiode, daarna treedt het meerjarenplan in werking dat door iedereen is goedgekeurd en omarmd. Als we degraderen, zullen we dat opnieuw moeten aanpassen. Maar ik ben van nature iemand die denkt in succes, niet in falen. Negatief gedachten zijn zo zonde van je tijd, dat heb ik dit jaar weer geleerd.’

Hoe?

‘Ik heb Pim Verbeek leren kennen toen ik bij de amateurs van Sparta werkte. Daarna hebben we altijd contact gehouden. Vorig jaar zag ik hem in Abu Dhabi, Pim was daar als bondscoach van Oman. Toen ik naar ADO Den Haag kon, belde ik Pim weer voor advies. “Je kunt het”, zei hij, “maar blijf wel dicht bij jezelf”. Onlangs speelden we vriendschappelijk tegen Sparta. Pim belde dat-ie kwam kijken. Samen met Henk van Stee heeft hij toen nog mee geluncht. Maar wat gebeurde er? Na de wedstrijd liep ik met hem mee. We gaven elkaar altijd een knuffel, maar dit keer hield hij me langer vast. “Mo, ik ben trots op je”, zei hij. Ik was blij, want ik hechtte veel waarde aan wat hij zei. Maar het bleek een afscheidsknuffel. Een tijdje later was hij overleden. Pims dood grijpt me nog steeds aan. Hij hielp mensen, zonder dat-ie ermee te koop liep, was altijd positief. Daar denk ik aan als we het met ADO Den Haag moeilijk hebben. Altijd geloven

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

rien1, Superjantje, Tuurke63, ruudje, Brian, Swaber, CrazieD, LemonHaze, Haraldberg1 en 167 gasten.

Bekijk de topshouts