Tag: stad

Trending: sfeer nie trainer tog eindhoven werken

Toon alle shouts

Schande voor de derde stad van Nederland dat ADO niet tenminste in de middenmoot van de eredivisie speelt. Dat gezegd hebbend, heel mooi dat Dick hier eindelijk coach is en dat hij het zo goed doet. Zou fantastisch zijn als hij en de spelers dit seizoenhet karwei wel weten te klaren, waar het team en Franken dat vorig seizoen in een minuut of dertig zo fenomenaal wisten te verprutsen...

Law schreef:

Mo allach doet het goed bij rkc. Een na laagste begroting; heeft naar verhouding goede prestaties

Jongen uit de stad. Maar als TD... We spelen KKD en hebben geen geld. Niet voor hem (op die positie) en voor versterkingen. Geef m dan gelijk de algehele leiding, zou hij daarvoor te porren zijn?

Het is wel duidelijk zo. Bolt houdt vast aan eerdere uitlatingen: de club moet zichzelf bedruipen, geen geld vanuit Bolt voor versterkingen.
Op zich te begrijpen want ze draaien al op voor de exploitatieverliezen.

Met name de supporters zullen dan toch hun verwachtingen moeten terugschroeven. Als de club ook exploitatieverliezen moet gaan vermijden zal de begroting nog verder terug moeten en daarmee het budget voor spelerssalarissen. En dan kom je al gauw op het niveau middenmoot KKD zonder reëel uitzicht op meer tenzij in een seizoen ineens alles meezit en je de playoffs haalt. Maar dan nog is de eredivisie ver weg. We zullen ons moeten meten met een club als Telstar en die onzin van de derde stad van Nederland vergeten. Althans wat voetbal betreft. Die derde stad lig in Eindhoven, Alkmaar of Enschede.

Eeuwig Den Haag schreef:

Gaat nooit meer uitverkocht worden, al eerder gezegd maar het lijkt steeds realistischer te worden met nieuwe regeltjes. En ja dat heeft het ook maar 7x gezeten sinds nieuwe stadion bla bla bla

Een wedstrijd als ado-excelsior vorig seizoen zal in den haag altijd uitverkocht qua vraag zijn, maar zie dit gewoon niet meer gebeuren met die nieuwe regels en systeem. En ja dan kan je zeggen die dagjes mensen kan je prima missen, maar het zo moeilijk maken een wedstrijd te bezoeken gaat je op de lange termijn heel veel vaste klanten/supporters kosten. Ach, misschien ben ik iets te negatief nu maar ik zie NUL lange termijn beleid!

80s Sleeping gigant .

90s 3e stad ,3e club.

00s Voor de club voor de stad.

10s 2e ring

20s the American Dream

ADO heeft pijlen op Quick-talent Issac Dijkhuizen (19) gericht: ‘Iedere dag voetballen, dat is mijn droom’
De 19-jarige rechtsbuiten Issac Dijkhuizen van derdedivisionist Quick heeft het dit seizoen op zijn heupen. De jonge Hagenaar onderscheidt zich bij de ‘Haantjes’ wekelijks en dat is ook bij ADO Den Haag niet onopgemerkt gebleven. ,,Zodra het rond is, zal ik zó ongelooflijk blij zijn”, blikt Dijkhuizen alvast vooruit.

In de nog prille loopbaan van Issac Dijkhuizen neemt het jaar 2022 een feestelijke plaats in. 2022 is het jaar dat hij debuteerde in het keurkorps van de ‘Haantjes’. 2022 is het jaar dat hij zich tijdens de eerste wedstrijden van het seizoen in de kijker speelde. En dat vasthield. Assists, doelpunten, en linksbacks die zijn rugnummer zo vaak te zien kregen dat ze hun toevlucht namen tot een lompe overtreding.
Niet voor niets kreeg hij begin november van ADO Den Haag de kans om zich in haar onder 21-elftal te bewijzen. Die kans bestond uit twee delen. Issac Dijkhuizen: ,,De eerste wedstrijd die ik mocht meedoen, was tegen Voorschoten’97”, vertelt Dijkhuizen. ,,De tweede wedstrijd was tegen Excelsior. Natuurlijk vond ik het spannend, je wordt in zo’n duel nadrukkelijk beoordeeld. Maar ik wist ook dat ik vooral mijn eigen spelletje moest spelen. Ik had dan ook geen extra zenuwen ofzo. Het enige wat ik me voornam was: er honderd procent voor gaan.”

Beslissende momenten
Het eerste deel van de test ging goed. Al kreeg hij wel tips mee voor deel twee. ,,Mijn statistieken qua vrijlopen, druk zetten, meeverdedigen en dergelijke waren allemaal prima. Niets op aan te merken”, neemt de soepele rechtsbuiten ons mee naar die misschien wel beslissende momenten uit zijn carrière.

,,Wel gaven ze aan dat ze wilden zien dat ik me in de volgende wedstrijd in bepaalde situaties nadrukkelijker zou laten gelden. Ze onderstreepten dat mijn eigenschap van recht op mijn man afdribbelen, die in één keer passeren en dan een voorzet op maat geven, tegenwoordig schaars is. Dat heb ik ter harte genomen. Tegen Excelsior ging het ook op dat onderdeel naar volle tevredenheid.”

Met als gevolg dat december nog mooier dan november gaat worden. ADO Den Haag heeft hem een contractaanbieding gedaan om vanaf volgend seizoen aan te sluiten bij de onder 21. Dijkhuizen: ,,Zodra het rond is, zal ik zó ongelooflijk blij zijn. Je weet: iedere dag met voetbal bezig zijn, is mijn droom. Kan dat ook nog bij de profclub uit je eigen stad, zorgt dat zeker voor een extra dimensie.”

Enorme kick
De manier waarop bij het groen-gele proefwedstrijd-tweeluik specifiek naar de onderdelen van zijn spel werd gekeken, spreekt de lichtvoetige Vogelwijker aan. ,,Ik kan me voorstellen dat je op die manier heel snel progressie kan maken. Het lijkt me een enorme kick om elke dag op die manier met je spel bezig te zijn. Al valt er ook de rest van dit seizoen bij Quick in de zondag derde divisie nog genoeg voor me te leren.”

Net als zijn ploeggenoten kon de vleugelflitser zich zondag tegen TOGB (1-1) niet onderscheiden. Ondanks de ijver, klopte de timing steeds nét niet. ,,We speelden slordig, en er zat te weinig pit in ons spel”, analyseert de zelfkritische Dijkhuizen het vermakelijke, maar rommelige middenmootduel.

Barend schreef:

Van wie moest dat dan, die andere kleuren?
Zoals rd zegt: groen rood veel zeldzamer dan groen geel.

Statuten kunnen dagelijks gewijzigd worden.

Ik ben ook een voorstander van het rood-groene shirt, de witte broek en de zwarte kousen met rood-groene strepen aan de boord.

Overigens hebben de geel-groene kleuren niets met de fusie te maken, zoals ook al eerder opgemerkt. In eerste instantie werd er gespeeld in een compleet wit tenue met op het shirt een smalle rode en groene horizontale band. Wat meer leek op het wit-groene tenue van Holland Sport.

Geel-groen zou verwijzen naar de kleuren van Den Haag. Een stad die de club ADO meer dan eens in de stront heeft laten zakken. Daarom voor mij ook geen FC Den Haag maar gewoon ADO. En laat dat Den Haag daar ook maar weg, behalve wanneer we natuurlijk CL spelen

Lellow schreef:

Prima initiatief kleuren terug naar Groen Rood en de naam naar FC Den Haag .

Je ziet maar weinig clubs met groen-rood. Ik vind het ook mooi. Al is de keus voor geel-groen wel te verdedigen (kleuren van de stad). Maar welke idioot dan die strepen heeft bedacht, dat heeft namelijk weer niks te maken met de vlag van onze stad. Het was een modedingetje en we zijn erin blijven hangen, is mijn mening.

https://www.vi.nl/pro/waarom-de-gouden-eredivisie-debutant-op-zijn-25ste-kiest-voor-een-normaal-leven.

Was toch een talentje?

Waarom de gouden Eredivisie-debutant op zijn 25ste kiest voor een normaal leven

Door Dave Aalbers
Voor veel mensen klinkt voetballen in het buitenland als de droom. Dat was het lange tijd ook voor Dennis van der Heijden. De voormalige jeugdinternational stond de afgelopen vier jaar onder contract bij clubs in Italië en Polen, maar besloot op zijn 25ste dat hij genoeg had gezien van een leven ver weg van zijn familie en vrienden. Terwijl zijn beste jaren als voetballer nog moeten komen, kiest hij bewust voor een normaal leven.

Weinig spelers die zo als een raket op het Eredivisie-toneel zijn verschenen als Van der Heijden. Zo’n zes jaar geleden mocht hij als jonkie van achttien voor het eerst op de bank zitten namens ADO Den Haag tegen Excelsior. ‘Ik zag wat familieleden op de tribune zitten’, vertelt hij in zijn woonkamer in Maassluis. ‘Ik vond het al bijzonder dat ik mocht warmlopen en dacht: Dit zal hem wel zijn voor vandaag.’ Tot zijn verbazing riep trainer Henk Fraser even later zijn naam. In de 77ste minuut stapte hij bij een 2-1 achterstand het veld op.

`Er stonden verschillende cameraploegen, dus ze adviseerden me om thuis te blijven`

Een paar seconden later schoot hij met zijn allereerste balcontact de gelijkmaker keihard tegen de touwen. Zijn debuut werd nog gekker, want vijf minuten voor tijd schoot hij ook nog de 2-3 binnen. Hij weet nog goed dat hij die avond een hapje ging eten met z’n vrienden. Mensen herkenden hem plotseling van televisie. Eigenlijk moest hij de volgende ochtend naar school, maar hij kreeg al snel een belletje dat dit niet zo’n handig idee was. ‘Er stonden verschillende cameraploegen, dus ze adviseerden me om thuis te blijven.’ Op dinsdag besloot hij wel weer naar de les te gaan en stapte hij onder applaus van zijn medeleerlingen het lokaal binnen. Er was die dag weinig aandacht voor de les: ‘Iemand had de samenvatting op het grote scherm gezet.’

Van der Heijden was in die tijd ook regelmatig te gast bij jeugdelftallen van het Nederlands elftal, waar hij in een talentvolle lichting speelde met jongens als Frenkie de Jong, Abdelhak Nouri, Donny van de Beek en Steven Bergwijn. Op dat moment had niemand – inclusief hijzelf – zien aankomen dat hij op zijn 25ste het profvoetbal vaarwel zou zeggen.

NORMAAL LEVEN
Nu zit Van der Heijden op een dinsdagavond aan tafel in zijn nieuwbouwhuis in Maassluis. Hij is net terug van een dag werken, heeft snel wat eten naar binnen geschoven en moet na het interview weer door naar de training van VV Capelle, een club uit de Vierde Divisie. Een paar maanden eerder speelde hij nog voor een kleine twintigduizend man in Polen, maar tegenwoordig ziet zijn leven er vrij normaal uit.

`Ik vond de tijd die ik met mijn familie en vrienden miste te kostbaar`

Tijdens zijn laatste buitenlandse avontuur bij Chrobry Glogow begon het gevoel steeds harder te knagen: Is dit eigenlijk wel het leven dat ik wil leiden? ‘Het is niet zo dat ik het niet goed of leuk had’, verduidelijkt hij. ‘Maar ik vind het niet waard om nog een jaar of zeven in buitenland te zijn. Dat vind ik – zeker op mijn leeftijd – zonde van mijn tijd. Het is niet zo dat ik daar slecht verdiende, maar ik speelde me er ook niet financieel onafhankelijk mee. Ik vond de tijd die ik met mijn familie en vrienden miste te kostbaar.’

Hij weet nog goed dat hij vorig seizoen na de Poolse winterstop al heel erg begon uit te kijken naar de zomer in Nederland. Heimwee vindt hij een te zwaar woord, maar hij twijfelde wel of hij daarna nog zin had om opnieuw weg te gaan uit zijn vertrouwde omgeving. Terwijl het seizoen nog in volle gang was, begon hij zich langzaam te oriënteren op een maatschappelijk leven in Nederland.

Dennis van der Heijden en Abdelhak Nouri vieren een doelpunt tijdens het EK Onder-19.
Dennis van der Heijden en Abdelhak Nouri vieren een doelpunt tijdens het EK Onder-19.
ANTIKRAAK
Sinds hij zelf een huis kocht, merkte hij steeds vaker dat hij op sites als Funda bleef hangen. Werken in het vastgoed leek hem wel wat, waardoor hij vanuit Polen een sollicitatie inplande bij een Nederlands bedrijf in die branche. Het gesprek verliep dusdanig positief dat hij werd aangenomen. Naast zijn baan kon hij aansluiten bij VV Capelle, waar hij de kans kreeg om samen te voetballen met een van zijn beste vrienden. ‘Ik weet ook dat er honderdduizend anderen zijn die een leven als prof zouden willen. Dus het was wel een beslissing waar ik goed over na moest denken. Voetballen is nog steeds het allerleukste wat er is, maar ik had het buitenland gewoon echt gezien.’

Hij werkt momenteel voor een vastgoedbedrijf dat duizenden antikraakpanden in Nederland bezit. De laatste tijd racete hij in zijn auto stad en land af om aan de hand van een checklist te controleren of de huizen allemaal netjes onderhouden zijn. Zo’n fulltime werkweek met dagen van negen tot half zes was zeker even wennen. ‘Ik merk wel dat ik nu veel minder vrije tijd heb’, vertelt hij. ‘Normaal had ik na de training de hele dag om uit te rusten. Deze job is best fysiek. Het is niet zo dat ik de hele dag zware dingen til, maar ik ben wel de hele dag onderweg.’

Hij merkt dat hij ’s avonds niet altijd meer de energie over heeft om drie keer in de week het onderste uit de kan te halen op de trainingen. Daarom heeft hij besloten binnenkort met deze baan te stoppen en werk te zoeken dat beter aansluit bij voetballen op hoog amateurniveau. ‘Voetbal is toch een fysieke job die ik er nog bij heb. Daar wil ik me ook voor honderd procent voor kunnen inzetten. Ik wil niet gaan jobhoppen, dus wil nu een weloverwogen beslissing nemen. Ik wil iets gaan doen waar ik plezier uit haal en wat ik voor een langere periode kan doen. Wie weet heeft iemand nog een leuke uitdaging voor me.’

Dennis van der Heijden in zijn woonplaats Maassluis.
© Dave Aalbers
Dennis van der Heijden in zijn woonplaats Maassluis.
BLAUWE KUITEN
Hoewel hij nog een beetje zoekende is, beseft hij regelmatig dat hij de juiste beslissing heeft genomen. ‘Bijna dagelijks wel’, zegt hij. ‘Alleen al dat ik nu mijn eigen vaste plekje heb. Als voetballer was ik continu van woonplaats aan het wisselen. Ik heb eigenlijk nooit gehad dat ik een paar jaar op een vaste plek woonde. Bijna iedere zomer was het: waar ga ik nu weer naartoe verhuizen?’ Het nomadenbestaan van een voetballer is nu eenmaal niet voor iedereen weggelegd. Na zijn ronkende debuut bij ADO Den Haag speelde Van der Heijden in Nederland voor FC Volendam en Almere City, waarna hij in 2018 een transfer verdiende naar het Italiaanse Carpi, op dat moment uitkomend in de Serie B.

`Het was soms wel veertig graden en we bleven maar rondjes om het trainingsveld rennen`

‘Profvoetballer zijn was al een droom, maar in het buitenland spelen voelde toch als iets extra speciaals’, legt hij uit. Hij kon prima wennen aan het leven in Italië, al was het zeker in de beginfase even aanpoten. ‘Ik weet nog goed dat ik op een gegeven moment tijdens de voorbereiding blauwe kuiten had’, vertelt hij. ‘Ik had helemaal geen tik gehad, maar het kwam puur door het vele lopen. Het was soms wel veertig graden en we bleven maar rondjes om het trainingsveld rennen.’

Van der Heijden tekende voor vier jaar bij Carpi en kreeg vanaf het begin te horen dat ze hem rustig wilden brengen. ‘Ze hadden een paar jaar daarvoor nog in de Serie A gespeeld’, vertelt hij. ‘Er werd ook uitgesproken dat ze weer terug naar het hoogste niveau wilden. Ik dacht: Leuke uitdaging, daar gaan we voor.’ Die plannen pakten compleet anders uit. De club draaide slecht en binnen no time waren er twee trainers ontslagen. ‘Ik verwachtte wel een kansje te krijgen. Alleen ging het zo slecht dat het niet het moment was om een jonge jongen te laten debuteren.’

`Naar Bari was een treinrit van acht uur, waarbij we langs de zee reden. En dan stonden er in dat stadion honderden supporters. Daar genoot ik wel echt van`

De spits speelde geen minuut in de Serie B, maar genoot desondanks wel van zijn eerste ervaringen in het buitenland. ‘Iedere wedstrijd kwam ik op een nieuwe plek of bij een ander groot stadion. Naar Bari was bijvoorbeeld een treinrit van acht uur, waarbij we langs de zee reden. En dan stonden er in dat stadion honderden supporters. Daar genoot ik wel echt van.’

Om meer ervaring op te doen in het Italiaanse voetbal werd hij verhuurd aan Fermana in de Serie C. ‘Daar leefde ik een half jaar lang in een hotel’, vertelt hij. ‘Ik zat in een heel klein kamertje, maar had wel uitzicht op zee. Ik kon er ook altijd lekkere pasta’s krijgen. Ik zat er prima, maar wie leeft er nou een half jaar in een hotel? Dat was weer een heel andere ervaring om mee te maken.’ In die periode bij Fermana speelde hij regelmatig, maar ondertussen degradeerde zijn werkgever Carpi naar het derde niveau van Italië. In het seizoen erna maakte hij uiteindelijk zijn enige acht minuten voor de club.

POOLSE TEAMBUILDING
Na een verhuurperiode van anderhalf jaar aan TOP Oss liet zijn zaakwaarnemer vorig jaar weten dat er een Poolse club interesse in hem had. ‘Eigenlijk dacht ik direct: Dit is niks voor mij.’ Polen voelde voor hem in eerste instantie niet aan als een droombestemming. De trainer van Chrobry Glogow, Ivan Djurdjevic, was een oud-teamgenoot van Aleksandar Rankovic, die Van der Heijden weer kende van ADO. De aanvaller belde via FaceTime met Djurdjevic en werd zo tóch enthousiast over deze kans. ‘Dat gesprek verliep zo positief dat ik een goed gevoel kreeg. Hij heeft me omgepraat, maar daar heb ik geen spijt van gekregen.’

`Na een uitwedstrijd stopten we binnen een kwartier bij een benzinepomp en werd het bier ingeslagen`

Van der Heijden was zo alweer toe aan zijn zevende club in zes jaar tijd. Het werd een mooi avontuur, waarin hij zich regelmatig verbaasde. ‘Na een uitwedstrijd stopten we binnen een kwartier bij een benzinepomp en werd het bier ingeslagen’, lacht hij. ‘Zo is dat in ieder land anders. In Italië rookte een aantal spelers bijvoorbeeld altijd in de kleedkamer. Dat is toch grappig om te hebben meegemaakt.’

Hij kan zich ook nog goed herinneren dat de trainer op een gegeven moment een bijzondere manier van teambuilding had bedacht. ‘Op een uurtje rijden lag een van de hoogste bergen van Polen’, zegt hij. Om dichter tot elkaar te komen had de trainer het idee om met z’n allen omhoog te lopen. ‘Richting de top is het natuurlijk koud, dus we liepen echt met van die spikes onder onze schoenen. Het was geen kleine berg; dus het was echt een uitdaging. De hele groep viel uiteen. Iedereen was echt voor zichzelf aan het bikkelen om aan de top te komen.’

Niemand van de selectie was van plan om op te geven. Zeker niet omdat de trainer een verrassing had voor de voetballers die de top zouden bereiken. ‘Iedereen wilde het daardoor écht halen. Uiteindelijk stonden we met z’n allen op de top. Daar moesten we ons echt vasthouden, anders waaide je de reling over.’ De selectie bleef ook op locatie slapen en was langzaam toch wel benieuwd naar de verrassing van de trainer. ‘Kwamen er een aantal vrouwen langs, ingehuurd door de trainer’, lacht Van der Heijden. De aanvaller heeft zelf een relatie, maar zijn vrijgezelle ploeggenoten vonden het een aangename verrassing. Het zijn een voor een herinneringen aan zijn buitenlandse avonturen die hij nooit zal vergeten.

SHIRTJES OPHANGEN
Uiteindelijk steeg het kleine clubje tot grote hoogte en werd de finale van de play-offs om promotie bereikt. Daar speelde Van der Heijden voor een kleine twintigduizend toeschouwers – in ieder geval voorlopig – zijn laatste wedstrijd als prof.

`Het is hectisch, maar mooi geweest. Het is eigenlijk niet normaal op hoeveel plekken ik in de afgelopen zes jaar heb gewoond`

Het jochie dat ooit als een raket de Eredivisie in werd gelanceerd, is een stuk eerder klaar met zijn profcarrière dan hij zelf had gedacht. ‘Het is hectisch, maar mooi geweest. Het is eigenlijk niet normaal op hoeveel plekken ik in de afgelopen zes jaar heb gewoond. Het zijn allemaal kleine ervaringen die me uiteindelijk een wijzer persoon hebben gemaakt.’

Binnenkort is hij van plan om al zijn voetbalshirts een mooi plekje in zijn huis te geven. ‘Dan denk ik toch dat ik met trots mag terugkijken’, zegt hij. ‘Ik heb een shirt van het Nederlands elftal met mijn eigen naam erop, heb in het buitenland gespeeld en nog een Gouden Veter gewonnen als Speler van de Week. Dat zijn allemaal mooie dingen die niemand me meer afneemt.’

Wat vind je van dit artikel?

rd.. schreef:

Natúúrlijk maakt dat uit. Als ik strijd en passie heb gezien en ik ga met 1-1 naar huis, prima. Als ze met 4-0 verliezen en ze hebben het gras opgevroten, vervelend maar met een gerust hart naar huis.

Als je alle wedstrijden wil winnen moet je fan zijn van Man City denk ik. hoe leuk is dat? Ik denk werkelijk dat er geen hol aan is.

Succes trekt altijd mensen aan, zie Man City en kijk ook bij 020. Helaas gaan we dat niet voorelkaar krijgen bij ons.

Maar kijk ook eens naar het bestuurlijk enthousiasme van bijvoorbeeld Emmen en Twente. Daar krijgen ze wel flinke sponsoring voor elkaar waardoor er redelijk goede spelers kunnen worden gehaald.
Waarom? Omdat er een goede beleid is. Ik ben bijvoorbeeld ook wel jaloers op een Eindhoven en ook AZ...die presteren heel leuk omdat er een goed bestuurlijk beleid met goed technisch beleid en passende trainer is. Doen geen gekke dingen en houden vast aan beleid.

Bij ons past opportunitisch voetbal, Jagen, het snot voor de ogen en gaan voor de club en stad. Als je geluk hebt wordt er ook leuk gespeeld zoals we vorig seizoen en met een vd Brom gezien hebben. toen zat ook het stadion snel vol.

Als ADO echt wat wil zal er een duidelijk beleid (dus niet in de achterkamertjes) en een helder technisch beleid (geen gezever over processen etc) moeten worden neergezet. Geen hapsnap, maar korte en lange termijnplanning zonder eigen belang die helder is.

In theorie (3de stad etc) kan het, maar ik denk dat het er niet in zit in onze Haagse cultuur. We hebben te weinig (geen?) clubmensen (oud spelers etc) die zich wegcijferen voor de club. We hebben (denk ik) wel teveel mensen die op een of andere manier van de club willen profiteren.

Aad schreef:

Er was een tijd, en die is nog niet zover in het verleden, dat ik doodziek was wanneer we verloren. Dan kon de warme hap mij gestolen worden.
Maar nu betrap ik mij erop dat het mij geen laars meer kan schelen of ze winnen of verliezen. Even slikken maar dan gewoon weer door.
Dat ligt niet alleen aan Reijntjes. Dat is een proces geweest dat begon toen Wang begon te brullen dat Ajax in Nederland niet meer de grootste zou zijn en Real, Barcelona, Liverpool, Milan, etc. in hun broek zouden schijten. Toen wist ik dat alle realiteit en de Haagse identiteit verloren waren. En die zie ik voorlopig ook niet terugkomen.

Zo heeft Wang zich nooit uitgedrukt. In een vergadering met de O.G.S. heeft hij zijn verwondering uitgesproken over het feit dat ADO, komende uit de c 3e stad van Nl zo matig presteerden. ADO zou mee moeten dingen om het NL kampioenschap, en hij vervolgde met c een smile dat het mooi zou zijn als UVS ook eens wedstrijd kon organiseren om de Europese titel waarbij ADO van de partij was
LET Wel, " zou". In die vergadering (nog in transferperiode) hield die zich op de vlakte toen hem gevraagd werd of hij nu al wilde investeren. Ik ben niet enthousiast over Wang, maar heb toch duidelijk een andere mening over die man dan jij, Aad. Ik heb t al eerder gezegd, UVS was alleen maar goed om de knip te trekken , en ze waren stom genoeg om dat nog te doen ook.

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Edje, twaalfdespeler, Cor69 en 70 gasten.

Bekijk de topshouts