Tag: bezoek

Toon alle shouts

DHFC070 schreef:

Heb eigenlijk liever dat we minder bezig zijn met de tegenstander en meer met onze eigen ploeg in positieve zin.
Zoals gezegd ben ikzelf ook niet roomser dan de paus maar racisme, liedjes met k.kr. past niet meer in de huidige maatschappij of je dit nu leuk vind of niet. Een beetje rivaliteit is helemaal niet erg maar bij Excelsior dat soort teksten zingen slaat werkelijk nergens op er zit daar 1 koeienkop op de tribune die geen vlieg kwaad doet. Of moet Aboutaleb zich aangesproken voelen terwijl die niet aanwezig was en zeer waarschijnlijk ook niet zat te kijken via Fox Sport? Wat is in godsnaam de meerwaarde van zo`n liedje zingen buiten je eigen frustraties van de week kwijt kunnen?
Zo`n liedje over Troupee kan ik dan juist weer zeer van genieten en is origineel iets waar we ook vroeger bekend om stonden.

De term hockeyclub is een lekkere dooddoener. Ik wil voorruit met de club en droom ervan om ooit weer eens Europa in te gaan of in de bekerfinale bijvoorbeeld. Met dit soort zaken gaat dat gewoon nooit lukken want vertel me is waarom is dat stadion met moeite gevuld met 10.000 mensen terwijl je 7e eindigt?

Precies!

Laat AJAX lekker op bezoek komen en zorg dat ze 2 x 45 minuten niet te horen zijn door middel van positieve support. Verder je niet laten provoceren. Door als een dolle stier negatief te reageren op de fans van die club maak je ze alleen maar belangrijker. Dat snappen ze in Rotterdam al decennia niet. Weet je wat pas klote is voor ze in Amsterdam? Als je niet meer op ze reageert. Ze zijn totaal onbelangrijk. Focus op je eigen club.

https://www.ad.nl/nederlands-voetbal/ado-mogelijk-met-debutanten-op-bezoek-bij-excelsior~ac8cb33d/

Thommetjsh schreef:

Geen Falkenburg, wel Lorenzen..............

Een bezoek aan Specsavers zou behalve voor Alberto voor Groenendijk ook geen overbodige luxe zijn.

Ik weet wel hij is gehaald op aanraden Groenendijk maar geef gewoon je fout toe. Trainers blijven zo`n gozer als Lorenzen dan maar eindeloos opstellen om ons in het ongelijk te stellen.

Geef die gozer een vrije transfer er is misschien een club in Duitsland die beter bij hem past.

JB schreef:

Aad, helaas is het verlies NIET cumulatief.

Hier even een samenvatting van de jaarrekeningen vanaf het seizoen 2011-2012.
Voor het seizoen 2017-2018 is in de jaarrekening 2016-2017 alleen het resultaat uit de begroting en het "meevallende" werkelijke resultaat vermeldt. Die laatste is hier meegenomen.

Voor het nu lopende seizoen 2018-2019 weten we dat het verlies op de begroting ongeveer gelijk is aan dat van het afgelopen seizoen. In dit seizoen valt de opbrengst van Johnson, dus zal het verlies ongeveer de helft zijn van wat begroot is, maar nog steeds zo`n 2 miljoen.

Hier de feiten op een rijtje (o ja, de afkortingen onder directie spreken voor zich denk ik):

Seizoen.......Directie.....Inkomsten...Uitgaven...Resultaat...Leningen...Pers.kn.

2017-2018...M.............................................(3.974)
2016-2017...M............15.058........18.262.....(3.204).......3.903........9.194
2015-2016...W............18.100........18.455........(350)..........251.......9.699
2014-2015...vK/F+W...15.139........15.833........(694)..........342........8.193
2013-2014...vK...........15.860........15.560.........300...........450........7.686
2012-2013...vK...........16.049........15.311.........738...........628........7.697
2011-2012...vK...........16.583........16.528...........55...........554........8.092

x 1.000 euro
Getallen tussen () zijn negatief.

De hoge omzet in 2015-2016 komt inderdaad door 2,9 miljoen aan transferwinst.
In 2016-2017 was dit maar 100.000.

Als je de transferinkomsten buiten beschouwing laat, zie je door de jaren een licht stijgende omzet, met een top in het seizoen 2015-2016, en daarna een daling met zo`n 250.000.

In de jaarrekening staat ook dat de aandeelhouder achtergestelde leningen zal verstrekken om de verliezen van 2017-2018 en 2018-2019 te dekken.
Met andere woorden, aan het einde van dit seizoen heb je, als er niemand wordt verkocht en er alleen transfervrij iemand bijkomt, een schuld bij de moedermaatschappij van UVS van
3.903 + 3.974 + 2000 = 9.877 oftewel 10 miljoen euro.

Goed verhaal. Twee kanttekeningen wel:

1. Die bijna 4 mln verlies over 2017-2018 was een verwacht verlies op basis van de stand van toen. Ik meen dat Manders aan het eind van afgelopen seizoen aangaf dat het daadwerkelijke verlies kleiner zou uitvallen. We zullen zien ... Ik verwacht overigens van wel omdat de opleidingsvergoeding en WK vergoeding van Ebuehi ( bij elkaar een 0,5 mln) ook in 2017-2018 zullen vallen ( neem ik aan. En anders in dit jaar).

2. Bij ongewijzigd beleid zou verlies 2018-2019 inderdaad in lijn liggen met dat van 2017-2018. Dit jaar heb je echter sowieso een 0,5 mln meer tv inkomsten en verwacht toch ook een 0,5 mln aan bezuinigingen op spelersbudget. Dus tekort dan max 3 mln ( ipv 4). Met verkoop Johnsen van 2 mln en wat hogere inkomsten en hopelijk Zhang opbrengsten uit China speel je in 2018-2019 dus ongeveer quite en heb je ook geen nieuwe agiostorting nodig.
Ik acht het ook heel goed mogelijk dat UVS bij het laatste bezoek van Manders in China heeft aangegeven dat ze ondanks een eerdere toezegging afzien van de agiostorting voor dit lopende seizoen ( de broek moet eerder omhoog) en Ado die 2 mln maar uit spelersverkopen moet realiseren ( Johnsen). In dat geval kan dus inderdaad enkel het verschil tussen 2 mln en het daadwerkelijke transfer bedrag van Johnsen ( 2 mln +) worden besteed aan transfers. Als Johnsen 2,4 mln heeft opgeleverd dan zal Ado dus iets van 4 ton kunnen betalen aan transfers, inderdaad ongeveer het bedrag van Veerman. Vanuit financieel oogpunt niet onlogisch maar Manders en co hadden wel op die agiostorting gerekend en krijgen nu dus de strontkar over zich heen omdat ze eerder een veel optimistischer beeld konden schetsen. En verklaart ook waarom ze eerst naar duurdere spelers keken en recent hun `lijstjes` moesten herzien. Nogmaals, het is maar een vermoeden, maar ik ben er wel van overtuigd dat ze gewoon zijn terug gefloten.

BLEISWIJK-1 schreef:

Wat een domme opmerking. Als 80% hier op de box het gebeuren k.u.t. vind. Zou ik denken dat er een vorm van waarheid inzit. Zo wordt het gewoon beleeft.

Deze ochtend ook weer met jeuk wakker geworden. Ik moest denken aan de opmerking van Schoenmaker. "ADO heeft altijd de pech dat ze met een lege portemonnee (weinig geld) moeten winkelen" Waar gaat dit over. Clubs als Excelsior, Emmen en Fortuna hebben een spits. En hebben veel minder te besteden. Zeg gewoon dat het niet gelukt is.

Het kliekje moet gewoon veel transparanter zijn. Beter communiceren met de achterban. En hun fouten durven toe te geven. Dit doen ze niet. Sterker nog......ze denken hoe minder bekend des te beter. En dan wel zeggen, ADO is in eerste instantie van de suppirters. Bah.

Deze box is nog de enige plek waar kritiek op het Manders beleid te lezen is. Interne bezwaarmakers van de RvC (Deetman en Jol) zijn vertrokken en ook de gemeente Den Haag is na inleveren aandeel na grote bezwaren over gevoerde koers weg bij ADO. Kritische volger VI wordt door ADO geboycot en wat ze over ADO melden wordt door de ADO-leiding als ‘fake news’ weggezet. Alleen de regionale media mogen nog op bezoek bij President Mattijs komen, maar de slijmerige programma’s die TV West over ADO maakt daar zou zelfs de Noord-Koreaanse staatsomroep zich nog voor schamen.

pajam schreef:

VI Pro artikel :

https://www.vi.nl/pro/overig/het-keepersverhaal-van-groothuizen-via-ajax-en-denemarken-naar-ado

Het keepersverhaal van Groothuizen: via Ajax en Denemarken naar ADO
Door: Dolf van Aert @Dolf_v_Aert

INTERVIEW
Zijn debuut maakte hij in de slotfase van vorig seizoen al, maar dit jaar is Indy Groothuizen officieel de eerste keeper van ADO Den Haag. De 22-jarige goalie is eindelijk waar hij wil zijn, niet in de laatste plaats door de lessen van zijn muzikale familie. Zijn nieuwe status maakt hem hongerig. ‘Ik ben éérste keuze, maar wil laten zien dat ik ook de júíste keuze ben.’

Of het niet vreselijk ongemakkelijk voelt, al die aandacht voor zijn persoontje? Indy Groothuizen denkt heel even na, haalt dan zijn schouders op en vervolgt met een brede grijns zijn rondje langs de aanwezige media. ‘Nou nee, valt reuze mee. Ik vind het stiekem zelfs wel leuk.’ Het is daags voor de Eredivisie-start, mediadag in de Hofstad. Een paar dagen nadat bekend is geworden dat Groothuizen het seizoen begint als eerste keeper, en een paar dagen vóórdat ADO datzelfde seizoen start met een teleurstellende 1-2 thuisnederlaag tegen promovendus FC Emmen, schuift het journaille aan in de Haagse persruimte. Met uiteraard speciale aandacht voor de goalie. De markante ADO Journaal-presentator Alberto heeft op het laatste moment voor een alternatief gekozen – ‘Heb je gezien hoeveel gasten die Indy al willen spreken?’ – maar verder wil iedereen vandaag wel iets van de keeper. De camera van Haaglanden Voetbal staat op hem te wachten, zowel VI als het AD wil aansluitend zijn verhaal optekenen, terwijl Omroep West hem aan het eind van de middag in de studio verwacht voor een optreden in het programma.

Het zal Groothuizen allemaal – in de goede zin van het woord – worst wezen. Hij wandelt opgewekt rond, neemt voor iedereen uitgebreid de tijd en heeft er zichtbaar plezier in. ‘Zo’n live-uitzending als vanmiddag heb ik nog nooit gedaan, maar het zal vast wel goedkomen. Ik heb een redelijk vlotte babbel en kan het volgens mij allemaal wel goed vertellen, haha. We hebben in de jeugd van Ajax mediatraining gehad, maar ik weet voor mezelf héél goed wanneer ik een politiek correct antwoord moet geven, of wanneer ik gewoon een gezellig gesprek kan voeren.’

Eén ding is zeker: mediatechnisch gezien heeft de Eredivisie er met Groothuizen een welbespraakte aanwinst bij.

GRIEPKEEPER
Dat hij keeper zou worden was overigens lang geen uitgemaakte zaak. Op zijn tiende was de kleine Indy nog een bepaald niet onverdienstelijk spitsje, totdat een fikse griep zijn keeperscarrière lanceerde.

Het is in het voorjaar van 2007 wanneer de E-jeugd van AFC ’34 uit Alkmaar een toernooi mag gaan spelen. Groothuizen dreigt het te moeten missen, hij ligt dan namelijk al anderhalve week ziek op bed. ‘Op die leeftijd is het natuurlijk: voetbal, voetbal en nog eens voetbal. Dus zei ik die ochtend tegen mijn moeder dat ik beter was, zodat ik mee mocht doen.’ Zijn moeder trapt niet in het toneelstuk van haar zoontje, maar kan het ook niet over haar hart verkrijgen om hem thuis te houden. ‘Ik mocht onder één voorwaarde meedoen: ik moest op doel gaan staan. Dan hoefde ik me niet zo in te spannen, kon ik rustig aan doen. Op dat niveau stelt keepen natuurlijk nog niet zo heel veel voor, maar ik had er eigenlijk wel lol in.’

Wat volgt is een verhaal zoals dat van vele keepers. Hij maakt de overstap naar de D1, waar ze nog geen keeper hebben. De trainer vraagt of Groothuizen het niet eens wil proberen, het ventje blijkt talent te hebben, nog geen vier maanden later ploft er een brief van AZ op de deurmat. Groothuizen mag deelnemen aan de talentendagen, een afvalrace die hij lange tijd moeiteloos doorloopt. Té lange tijd, eigenlijk. ‘Ik overleefde vijf rondes en mocht gaan meetrainen met de D2 van AZ. Telkens kreeg ik weer bericht: Het gaat goed, je mag door. Maar op een gegeven moment had ik voor m’n gevoel al wel tien rondes overleefd. Ik zat al zes maanden bij AZ, maar het bleef maar bij een stage. Hoe graag willen jullie me eigenlijk hebben?, dacht ik. Iemand overtuigen moet in een maandje wel lukken, toch? Zo niet, dan ben je blijkbaar niet goed genoeg. Laat staan als het ruim zes maanden duurt.’

UITZICHTLOOS
Aan het einde van dat stageseizoen komt de oplossing uit de hoofdstad. Ajax wil Groothuizen aan het werk zien, en gaat in tegenstelling tot AZ al na vier weken over tot actie. De keeper doorloopt vanaf dat moment de jeugdopleiding en debuteert in december 2014 namens Jong Ajax in de Jupiler League. Een maand later mag hij van hoofdtrainer Frank de Boer zelfs mee op trainingskamp met het eerste elftal en tekent hij een meerjarig contract, maar nadat Ajax kort voor de winterse transferdeadline André Onana heeft gehaald, daalt Groothuizen weer in de pikorde.

‘Toen Ajax Onana haalde, wist ik dat ik in een uitzichtloze situatie zou terechtkomen’

‘Toen wist ik dat ik in een uitzichtloze situatie terecht zou komen. Ik was een paar maanden eerder al dolblij dat ik het betaald voetbal überhaupt had gehaald, maar nu wilde ik méér. Dat zou bij Ajax moeilijk worden, ik was vierde keeper. Ik wilde niet nog zo’n zelfde jaar, ik was klaar voor een heel seizoen onder de lat.’

Koste wat kost bij Ajax blijven, dat ziet hij niet zitten. ‘Hoe langer je niet speelt, hoe meer je uit beeld raakt. In al die jaren had ik zó veel jongens gezien die geen geld wilden inleveren, of bepaalde clubs of competities te min vonden. Dat gold voor mij niet, ik stond open voor alles wat er op mijn pad zou komen.’

NAAR DENEMARKEN
Dat blijkt ook wel, als Groothuizen in de zomer van 2016 een verrassende move maakt. ‘Er was wat interesse uit de Jupiler League, toen mijn zaakwaarnemer Søren Lerby ineens met FC Nordsjælland op de proppen kwam. Omdat FC Utrecht hun keeper David Jensen na twee competitieduels had gekocht, moesten ze snel op zoek naar een nieuwe. Ze hadden me een jaar eerder gezien op een jeugdtoernooi, waar ik goed stond te keepen. Ik kende uit Denemarken vooral FC Kopenhagen en Brøndby, maar Nordsjælland kende ik alleen van naam. Toch ging het vlug. Ze belden me op woensdag, op vrijdag zat ik in het vliegtuig. Ik ben redelijk avontuurlijk ingesteld, en daarnaast dacht ik dat het wel goed was om uit die Nederlandse sleur te stappen. Even weg uit je comfortzone. Een stap terug, later twee vooruit, dat idee. Tot op de dag van vandaag zeg ik tegen iedereen: Het is een topbeslissing geweest. Ik heb het er geweldig gehad, al moet ik eerlijk zeggen dat het sportief leuker was dan privé.’

‘Ik ben verder gaan revalideren in Denemarken. Maar ik blééf met vocht in mijn knie kampen’

Groothuizen heeft het namelijk niet echt makkelijk. ‘Ik ging helemaal alleen die kant op, terwijl ik met mijn twintig jaar nog nauwelijks levenservaring had. Probeer jij dan maar eens effe een huurhuis te regelen, of een rekening te openen bij de bank. Daarnaast zat ik veel avonden in m’n uppie thuis. In Nederland kon je dan makkelijk even naar een vriend rijden, nu zat de dichtstbijzijnde vriend minimaal achthonderd kilometer verderop. Het zorgde ervoor dat ik in het begin niet lekker in mijn vel zat en matig presteerde. Op trainingen dacht ik in de eerste twee weken weleens: Shit, ik kan het niet meer.’

Na een korte aanpassingsperiode komt Groothuizen in de basis, maar tijdens het winterse trainingskamp onder de Spaanse zon scheurt hij zijn buitenmeniscus af. ‘Ik ging terug naar Nederland voor de operatie, maar ben daarna verder gaan revalideren in Denemarken, ook uit loyaliteit naar Nordsjælland. Maar ik blééf met vocht in mijn knie kampen, het schoot niet op. Ik denk dat het ermee te maken had dat ik niet in mijn vertrouwde omgeving zat, want revalideren is voor een groot deel mentaal. Natuurlijk had ik clubfysio’s die dag en nacht voor me klaarstonden, maar tegelijkertijd moest ik alles zelf doen. Ik moest rust houden, maar ook gewoon mijn boodschappen doen. Dan nam ik een taxi naar de supermarkt, liep ik op krukken mijn boodschappen in te laden en ging ik met de taxi weer naar huis. Dat is niet echt ideaal, hè?’

ADO DEN HAAG
Groothuizen keert uiteindelijk terug naar Amsterdam om daar zijn revalidatie af te maken. In de aanloop naar afgelopen seizoen komt hij echter tot de conclusie dat zijn tijd in Amsterdam er wel op zit. Kort voor het verstrijken van de zomerse transferdeadline meldt ADO zich. Groothuizen begint vol goede moed aan zijn klus in Den Haag. ‘Mijn eerste doel was om honderd procent fit te worden. Daarover heb ik heel goed en nauw contact gehouden met de medische staf. Wat is er vandaag, of deze week, het beste voor mij? We hebben flink gas teruggenomen, omdat iedereen eigenlijk een beetje bang was voor overbelasting. Vlak voor de winterstop was ik helemaal pijnvrij, ik voelde me goed, waarna ik eindelijk voelde dat ik mijn niveau uit mijn tijd in Denemarken weer ging halen.’

Tijdens de winterstop krijgt Groothuizen op het trainingskamp in Turkije, waar hij negentig minuten goed keept tegen Besiktas, de bevestiging dat het goed zit. ‘Voor mijn gevoel kon ik toen eindelijk laten zien dat ik mijn mannetje stond. Dat eerste half jaar was lastig geweest. Ik trainde dan weer wél en dan weer níét mee. En áls ik trainde, dan ging het de ene keer goed en de andere keer minder. Ik kan me best voorstellen dat de staf, mijn medespelers en de fans toen weleens hebben gedacht: Is die jongen wel wat wij zoeken? In Turkije heb ik laten zien wat ik in mijn mars had.’

Groothuizen krijgt zijn beloning vijf wedstrijden voor het einde van de reguliere competitie, als hij de honneurs tot het competitieslot mag waarnemen voor de geblesseerd geraakte Robert Zwinkels. ‘De manier waaróp is natuurlijk niet helemaal zoals je het wilt hebben, maar dat ik mijn kans kreeg was een droom die uitkwam. Ik had natuurlijk al op het hoogste niveau in Denemarken gespeeld, en veel wedstrijden in de Jupiler League, maar de Eredivisie… Dat is toch de competitie die al je vrienden, familieleden en buren op de voet volgen. Dat was best wel een mijlpaaltje, dat heb ik toch maar mooi kunnen afvinken.’

DOLLY DOTS
Het is na zijn Eredivisie-debuut op bezoek bij FC Utrecht dat het grote publiek kennismaakt met de onbevangenheid van de jongeling. Als een volleerd prof staat hij voor de camera van de NOS, als de verslaggever hem voorzichtig vraagt naar zijn muzikale familie. Vader Jos Groothuizen was in het verleden onderdeel van de band Vulcano, die met Een beetje van dit, een beetje van dat in 1983 een grote hit scoort. Nog veel bekender is zijn tante Angela Groothuizen, de zus van zijn vader. Bij de jeugd tegenwoordig vooral bekend als jurylid bij The Voice of Holland, voor de wat oudere jongeren blijft ze voor altijd ‘die ene van de Dolly Dots’. Maar vooral de hit van zijn vader blijkt voor de NOS-verslaggever reden genoeg om eens naar de zangkwaliteiten van junior te vragen. Waar veel nieuwkomers op het hoogste podium de vraag onhandig zouden weglachen, pakt Groothuizen met een lach zijn moment. ‘Poeh, ik ga mezelf wel voor schut zetten hier’, reageert hij, om vervolgens inderdaad een paar regels te laten horen.

Terugblikkend schaamt Groothuizen zich geen moment. Sterker nog: de lessen van zijn muzikale vader en tante helpen hem iedere dag. ‘Ik zal niet doen alsof ik het gewend ben om in de schijnwerpers te staan, maar ik ben wel een beetje met dat wereldje opgegroeid. Angela spreek ik niet iedere dag. Als ik haar zie is het prima, soms bellen we. Met mijn vader praat ik wél dagelijks, een beetje sparren over van alles en nog wat. Dat doet hij ook met Søren.’

Van zijn pa leerde Groothuizen hoe het is om aandacht te krijgen. ‘Als ik met hem door Alkmaar loop, wordt hij nog altijd om de minuut herkend en moet hij een praatje maken. Hij is bekender in Alkmaar dan ik, ook omdat hij een eigen kroeg heeft gehad. En dan is hij ook nog het broertje van een Dolly Dot, haha. Wat ik mooi vind, is dat hij nooit te beroerd is om tijd te maken voor mensen die iets van hem willen. Dat is voor mij een groot voorbeeld, maar datzelfde geldt voor Angela. Kijk, ik ben ook niet achterlijk. Ik krijg soms ook wel mee hoe er over haar wordt gesproken, op een negatieve manier. Dingen als: die jurk staat haar niet. Maar ze komt niet voor niets al zo’n 35 jaar op tv. Ze wordt nog steeds gewaardeerd, omdat ze gewoon leuk is. Dat zeg ik niet omdat ze mijn tante is, maar omdát ze mijn tante is, weet ik wel hoe ze in het echt is. En dus weet ik dat ze absoluut geen masker opzet als ze op tv is, of zich anders voordoet. Dat ga ik de komende jaren ook proberen, gewoon mezelf zijn.’

‘Mijn vader maakt altijd tijd voor mensen die iets van hem willen. Dat is voor mij een voorbeeld, maar datzelfde geldt voor mijn tante Angela’

Wat Groothuizen bovendien meekrijgt, is dat hij elke minuut moet genieten van zijn leven als profvoetballer. ‘Omdat het voorbij kan zijn voordat ik het weet. Mijn vader zei het laatst heel mooi: “Binnenkort ben ik de vader van, terwijl jij altijd de zoon van was. Het gaat zo snel allemaal.” Dat zet me wel aan het denken. Door alle tegenslagen die ik heb gehad, ben ik goed gaan beseffen wat dit spelletje voor me betekent, en wat ik er allemaal voor wil laten om mijn einddoel te bereiken.’

BOKSEN EN HARDLOPEN
Vooralsnog is het Groothuizens doel om zijn status als eerste keeper waar te maken, een status waarvoor hij keihard heeft geknokt. ‘Ik ben in de zomer extra werk gaan doen, heb maar een korte vakantie genomen. Acht dagen met mijn beentjes omhoog op Mykonos, daarna ben ik doorgegaan. Vijf keer per week boksen, veel hardlopen, dat soort dingen. Alles met de intentie om de eerste man te worden.’

Dat is gelukt, en dus is zijn tijd gekomen. ‘Zo wil ik het zelf niet per se noemen, want daarmee zou ik zeggen dat de tijd van Robert erop zit. We hebben met ADO vorig seizoen een geweldig jaar gehad en daarin heeft Robert een véél groter aandeel gehad dan ik. Ik voelde ook totaal niet aankomen dat de keuze nu op mij zou vallen. Eerlijk: ik had het niet eens raar gevonden als de trainer voor hem had gekozen, hij heeft zó veel krediet opgebouwd. Maar mijn ambities hebben nu eenmaal niets met Robert te maken. Ik zou een slechte prof zijn als ik graag tweede keeper zou zijn, datzelfde geldt voor hem. Maar dit voelt voor mij wél als een beginpunt, de start van de jaren waarin het moet gebeuren.’

De eerste stap is gezet, maar dat leidde in huize Groothuizen nog niet tot euforische taferelen. Integendeel. ‘Toen ik hoorde dat ik eerste keeper werd, heb ik mijn zaakwaarnemer gebeld – maar dat doe ik elke dag – en mijn vriendin geappt. Dat was het. Ik heb vooral zoiets van: Joh, laat het eerst maar eens even zien. Daarna is het misschien een keer tijd om iets te vieren. Als ik na dit seizoen terug kan kijken op een mooi jaar, is dat me veel meer waard dan dit. Nu ben ik vooral hongerig. Ik ben nu éérste keuze, maar ik wil laten zien dat ik ook de júíste keuze ben.’

D.H.zuid-west schreef:

Als uitsupporter die er altijd bij is zeg ik dat je nu echt praat als iemand die nog nooit meer dan 2 uitduels heeft bijgewoond. Er gebeurt al jaren geen reet meer, in en rond het stadion. Het is zo goed geregeld dat je de kans niet eens meer krijgt om te rellen rondom een wedstrijd. Een klein opstootje misschien maar dan houdt het op, valt echt in het niet tegen vroeger.

Iedere uitsupporter zal je zeggen dat een uitduel leuker is dan een thuisduel, er zit meer spanning omheen met een veel hechter gevoel tussen de supporters. Iedereen let beter op elkaar. Waar je bij thuisduels vooral bezig bent met je vrienden en kennissen. Bij uitduels ben je 1 groep, dat is de kick, samen zingen, samen een overwinning vieren of samen schelden..... altijd 1 groep en in 1 vak.

Ik zie trouwens ook zat goed gevulde uitvakken (helaas te weinig met onze mensen erin) en ben van mening dat een vol uitvak sfeer geeft aan een wedstrijdbeleving. Spelen wij thuis en is geen gevuld uitvak dan is het een saaie boel en in mijn ogen en kan je juist dan gewoon thuis blijven (= dan een saaie dooie boel wat mij betreft). Thuis heb je nog beter zicht ook.

Kom op zeg wat hebben wij met dit elftal bij Heracles te zoeken. Ga je daar met 3-0 weg nou gezellig hoor. Is niet mijn beleving van voetbal.

En zo denken er veel over ga ik liever mijn vrouw kietelen op zaterdagavond weinig kans dat ze daarop ingaat maar nogal groter dan dat Ado wint zonder spits.

Incompetent beleid met die Manders als grootste zakkenvuller. Met een paar ton salaris wat doet die daarvoor? Wordt tijd dat die Chinezen of gaan doorpakken of de boel maar laten klappen. Dat halfslachtige beleid wat ze nu voeren is vlees noch vis.

Zolang er geen spits is bezoek ik geen wedstrijden meer. Ik zeg mijn SCC niet op dan maar sponsor.

Wedstrijden moeten ook spanning hebben en dat lukt niet met dit elftal.

HJ schreef:

Hé Hagenezen is er een plek waar ik de auto gratis kan parkeren vanwaar een redelijke wandeling (+-20 min) of fietsen nog wel te doen is?

Normaal fiets ik meestal vanaf een vriend maar nu is hij op vakantie.

Gwn in die wijk leidscheveen als je geen shirtje of shawltje aan heb van ADO of waaraan ze kunnen zien dat je na ado gaat. Gwn zeggen ben me pas vergeten of zegge dat je op bezoek bent

@ Bedankt voor de antwoorden.

Ik blijf zijn reacties vaak voor een dubbele uitleg te interpreteren. Als ie een lastige vraag krijgt wordt ie ook altijd enigszins kribbig. Let maar op. Past goed bij Van der Geer.

Als er daadwerkelijk 2 miljoen of meer (kan het me nauwelijks voorstellen, maar ok) besteed kan/mag worden dan heb je voor onze begrippen een wereldelftal. Dat is dan weer wel de verdienste van Van As en Manders.

Enige tijd geleden gaf ie ook aan dat ie een update over zijn laatste bezoek aan China zou geven. Heb ik die gemist?

Kees schreef:

Die constatering is aan jou.
Vind jij niet dat er wederom verwachtingen zijn geschept en waar achteraf niet aan voldaan wordt? Dat stuit me deze keer eens bijzonder stevig tegen de borst en wilde in het verleden, tegen beter weten in, het beleid van de club verdedigen.

Beste Kees, best mogelijk dat ik iets te cru naar jou uitviel, waarvoor een welgemeend sorry. Om op jouw vraag in te gaan: inderdaad zijn er verwachtingen gewekt door Manders. En ik verdenk hem ervan dat hij een en ander bewust heeft gedaan in een -doorzichtige- poging zoveel mogelijk seizoenkaarten aan de man te brengen. Als dat zo is, dan is dat z`n goed recht, al ben ik persoonlijk niet gecharmeerd van dergelijke verkooppraktijken. Bovendien kun je dit maar één keer doen. Nog even afgezien van het feit dat veel erop wijst dat Manders tijdens zijn recente bezoek aan Beijing door zijn Chinese superieuren is teruggefloten en daar te horen heeft gekregen dat hooguit een percentage van spelersverkopen in nieuwe aanwinsten mag worden geïnvesteerd.
Bijkomend probleem is dat Manders met zijn gewekte verwachtingen ook Groenendijk en de rest van zijn technische staf een al te rooskleurige voorstelling van zaken heeft gegeven. Kan mij niet aan de indruk onttrekken dat Groenendijk momenteel een wat mismoedige indruk maakt als gevolg van het gebrek aan mogelijkheden om te versterken. Het zou mij niet verbazen dat dit zijn laatste seizoen bij ADO wordt. Dat hoeft op zich geen ramp te zijn met alle waardering voor zíjn verdiensten, want meestal is na een seizoen of drie het effect van een trainer uitgewerkt.

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

wiegah070, Alle ballen op Jort, Aad, Renearmand56, Vos en 110 gasten.

Bekijk de topshouts