Tag: nauwelijks

Trending: stadion miljoen nauwelijks systeem verliezen eur

Toon alle shouts

GroenGeelHart070 schreef:

https://www.omroepwest.nl/nieuws/4465555/haagse-stadhuis-schiet-ado-te-hulp-financiele-steun-bespreekbaar

Eerst zien en dan geloven.

Ik voorzie eindeloze discussies in de gemeenteraad omdat er in de huidige situatie nooit een sluitende begroting kan worden neergelegd.

Gemeente zal de huur moeten verlagen en geen of nauwelijks rente in rekening moeten brengen voor het financieel bijspringen. Dat laatste zal vast in de vorm van een lening gaan met een beperkte looptijd. Bij voorbeeld totdat er een koper is gevonden.

Dat ADO deze periode wint, is eigenlijk gewoon onbestaanbaar’
5 okt. 202121.00 uur
2
Opslaan
Door Chris Tempelman Chris Tempelman
Het was een vrijdagavond die anekdotes opleverde voor de rest van het seizoen. ADO Den Haag deed wat onmogelijk werd geacht: de eerste periodetitel winnen, na de 2-6 winst op MVV Maastricht. Eindelijk wat te vieren in tijden van ellende.

De mooiste anekdote zal achterblijven in de bus. Met erkende feestnummers als Thomas Verheydt en Boy Kemper aan boord is een gedenkwaardige terugreis vanuit Maastricht gegarandeerd. Trainer Ruud Brood en aanvaller Vicente Besuijen geven een inkijkje in de Haagse eruptie van geluk en blijdschap. ‘Je kent die rotonde vlak voor het stadion, toch? Hebben we ’s nachts een uur over gedaan. Gewoon stapvoets, echt waanzinnig, en het was al vrij laat, haha’, vertelt Besuijen. ‘Het stuk van de rotonde naar het stadion duurde haast net zo lang als de rit van Maastricht tot áán de rotonde’, overdrijft de trainer. Zowel Besuijen als Brood trekt eenzelfde conclusie. ‘Als je dan toch periodekampioen wordt, kun je dat maar het best doen in een verre uitwedstrijd. Dan heb je tenminste tijd om het te vieren.’

Het onthaal van de supporters maakte diepe indruk. Zij die de laatste jaren werden uitgelachen en beschimpt, hadden eindelijk wat te vieren. Het maakt dit soort momenten extra bijzonder. ‘Dat gun je die mensen zo’, merkt Besuijen op. Brood vult aan: ‘Het was natuurlijk geweldig, wat iedereen heeft meegemaakt hier de laatste jaren… Ook afgelopen week weer. Dat wij deze periode winnen, is eigenlijk gewoon onbestaanbaar. Is het ooit weleens gebeurd dat een club een periode wint en staat te feesten, terwijl de toekomst van die club nog altijd ongewis is? Ik denk het niet. Daar verdient iedereen een groot compliment voor.’

‘Eind oktober hebben we nog een wedstrijd te winnen, de belangrijkste in de geschiedenis van de club misschien wel’

Dat compliment is terecht en Brood zelf verdient ook lof. ADO Den Haag kende een rampseizoen, met degradatie als gevolg. Brood bleef ADO trouw, terwijl de club in brand stond. Het vuur is nog altijd niet geblust, maar op het veld staat een onverstoorbare knokmachine. Een mix van jong en oud, een elftal waarvan niemand had gedacht dat het beslag zou leggen op de eerste prijs van het seizoen. Misschien niet eens ongunstig. ‘In die zin heeft het geholpen dat de realiteitszin was geland’, verklaart Brood. ‘De druk om direct terug te keren verdween, en terecht, gezien de gebeurtenissen. Ik leg mezelf altijd wel een bepaalde druk op, maar had niet in mijn achterhoofd zitten dat we weleens de eerste periode konden winnen. Een doelstelling spraken we niet uit, maar meer dan 38 wedstrijden spelen (en dus de play-offs halen, red.) was een aardige.’

De volgende doelstelling is duidelijk voor Brood. ‘Eind oktober hebben we nog een wedstrijd te winnen, de belangrijkste in de geschiedenis van de club misschien wel. Het voortbestaan staat nog altijd op het spel. We hebben er geen invloed op en hopen er het beste van. Door de puntenstraf hebben wijzelf weer een nieuwe doelstelling. We hebben nog een inhaalslag te maken, dat is een prima motivatie. Het voelde wel gek dat je de periode wint, maar dat je ook de eerste plaats verliest.’ Besuijen onderschrijft dat de situatie van de club de spelers op het veld nauwelijks raakt. ‘Het is moeilijk te geloven, maar wij laten ons er niet door beïnvloeden. Wij horen en lezen ook dingen, maar kunnen er niets mee. Wij voetballen en doen dat zo goed mogelijk. Dat het nu zo is uitgepakt, is een beloning voor iedereen. Weet je, ik hoorde iemand zeggen dat deze periodetitel misschien wel een aansporing voor een koper kan zijn. Zo denken wij helemaal niet. Dat zegt eigenlijk voldoende, toch?’

FLINKE KNAUW
Brood liet al eens optekenen dat hij meer is dan alleen een trainer in deze situatie. ‘Je moet het bij ze weghouden, dat is best lastig. Spelers zitten op sociale media, lezen ook dingen. Natuurlijk krijgen ze het mee, dat voorkom je niet. Met elkaar bezig zijn, ontwikkelen als team, dat is onze kracht.’ Ook de zes strafpunten zorgden voor een flinke knauw. ‘We wisten dat het eraan zat te komen, maar dan hoor je het definitief op de dag voor de wedstrijd... Ik wist ook direct dat het de periodetitel niet in de weg zou zitten. We hebben de scenario’s in kaart gebracht. Zelf winnen en het liefst met grote cijfers, was de opdracht. We maakten snel fraaie goals en zaten er lekker in. We hebben Excelsior bij NAC in de gaten gehouden. Bij 1-1 en hun kansen op 1-2 gingen we rekenen. Vijf of zes goals hadden we dan nodig, mocht het op doelsaldo zijn aangekomen. We hebben karakter getoond en zijn er vol voor blijven spelen. Gelukkig wilden sommige jongens nog wel wat goals maken.’ Een van die jongens was Besuijen, die er nog twee inprikte. ‘Ik las het op mijn telefoon’, blikt hij terug op de puntenstraf. ‘Een extra motivatie, noem het zo maar. Wij laten ons niet klein krijgen, door niemand.’

De periodetitel moet in ieder geval sportief rust geven. Brood won met NEC en NAC al eens een eerste periodetitel en weet als geen ander wat dat betekent. ‘Ja, dat je ook in een dip terecht kan komen en wedstrijden kan gaan verliezen. Maar dan heb je wel dat play-offticket op zak. In feite is vanaf nu de voorbereiding op de play-offs begonnen, maar wij willen bovenin blijven meedoen. Dat zal moeilijk zat worden. Gezien de onzekere situatie én dat andere ploegen met meer mogelijkheden ingespeeld raken. Ik hoop dat we nog vrijer kunnen spelen nu we dit hebben bereikt. Het doet wat met iedereen. Met de club, met de ploeg en ook met mij. Dat mag je gerust weten. Ik zie dit als mijn team en als ik dan tegen Roda JC en MVV dingen terugzie die we trainen en waar we het over hebben, dan kan ik daar oprecht van genieten.’


© Pro Shots
ACHTBAAN VAN EMOTIES
De periodetitel kwam in opnieuw een tumultueuze week. Eerst effectueerde de KNVB dus de zes punten in mindering, een dag na het winnen van de periodetitel bezocht een deel van de selectie en technische staf de uitvaartdienst van supporter Dani in het Cars Jeans Stadion. ‘Vreugde en verdriet liggen dicht bij elkaar’, weet ook Brood. ‘Ik vond het heel bijzonder. Vorige week al tegen Roda JC toen we afscheid namen. Sommige jongens hebben met hem gespeeld, iedereen kende hem. Hoe die ouders er ook mee omgingen... Ongekend en ontzettend knap, diep respect heb ik daarvoor. Je moet je ook eens voorstellen hoe dat is voor een voetballer van 21 dit mee te maken. Heel heftig. Dat is het voor óns al, laat staan voor die jonge gasten.’ Ook op Besuijen heeft het diepe indruk gemaakt. ‘Zo jong, man. Vorige week liepen we met hem op het veld, nu is hij er niet meer. Hoe gek het ook klinkt, het heeft ook energie gegeven. Deze periodetitel is voor hem.’

Besuijen bevindt zich, net als velen, in een achtbaan van emoties. Als voetballer in Den Haag eigenlijk al maanden. Hij maakte de degradatie mee en viert nu het feestje. ‘Eindelijk wat te vieren, we wisten niet eens meer hoe dat moest, bij wijze van spreken. Het is geweldig, we zijn ook echt een groep. Ik voel me lekker in mijn rol. Met een aanspeelpunt als Verheydt voorin is het heerlijk de gaten in te rennen. Ik wil terug naar de Eredivisie. Dit is ander voetbal, je speelt de meest bizarre wedstrijden. Zoals laatst tegen Eindhoven, achterstaan en winnen. Dat is de Keuken Kampioen Divisie. Als voetballer moet je altijd streven naar de Eredivisie. Dat doe ik ook en ik ben niet de enige.’

Waar de vreugde in Den Haag ongekende vormen aanneemt, daar overheerste de teleurstelling bij Excelsior. Tot een kwartier voor het einde van speeldag 9 maakten de Rotterdammers – begonnen als koploper – kans op de periodetitel. Die constatering alleen al is natuurlijk opmerkelijk als je je verdiept in het verhaal van Excelsior. ‘Geen tussenjaar’, riep technisch directeur Nick Kersten nog even in herinnering toen hij zijn plek in Breda opzocht, doelend op het interview dat hij samen met algemeen directeur Daan Bovenberg begin dit seizoen gaf. De wederopbouw is in Kralingen in volle gang, met een grondig vernieuwde selectie probeert Excelsior mee te doen in de bovenste regionen. Dat dat nu al lukt, is pure winst. Dat Kersten en Bovenberg vóór het laatste fluitsignaal teleurgesteld hun plek verlieten, is eigenlijk óók pure winst. Niemand had een aantal weken gedacht dat Excelsior deze gouden kans zou krijgen. Als je dan in het zicht van de haven strandt, mag en moet je daar flink van balen. Een dag later zal de trots overheersen en de ingeslagen weg worden vervolgd.

Net als in Den Haag, waar deze maand een veel belangrijkere strijd wacht. Als de club ook die wint, is de nu behaalde periode nog meer waard. Dan wacht immers aan het einde van het seizoen een serieuze kans op promotie.

DHFC070 schreef:

HSC:
Wij hebben aan diverse stakeholders gevraagd wat hun verwachtingen zijn m.b.t. de rechtszaak tussen ADO en UVS.

Wat blijkt? De rechtszaak die vandaag zou starten is ‘on hold’ gezet, meldt Jeroen Reiziger (HSD).

Reiziger: “Die procedure staat ‘on hold’, zodat ADO daar geen kosten aan hoeft te maken. In het kader van een oplossing met een nieuwe aandeelhouder zal die discussie worden geschikt.”

???? Wtf is dit nu weer?

In het kader van een oplossing met een nieuwe aandeelhouder zal die discussie worden geschikt

Kortom Reiziger en de bende gokken op één enkel paard en dat is dat het voor eind oktober rondkomt met Lentze (die al een deal heeft met UVS).
Man man wat een incapabele zielen zitten er allemaal bij en rondom de club , dacht dat Manders aan roullette deed maar dit raakt echt kant nog wal.
Faillissement lijkt bijna onomkeerbaar.

Ik denk dat Reiziger op geen enkel ander paard heeft kunnen gokken. Allemaal luchtfietsers en nauwelijks of niet serieus.

Tommy schreef:

Dat gevoel krijg ik ook.
Denk dat ze bang zijn het te goedkoop te verkopen en dat lenze en co de omgeving om het stadion gebruiken om de inleg in de club terug te gaan verdienen.
Daarmee de gemeente buitenspel zettend.
In principe heeft een club eigenaar ook alleen het stadion nodig. De huur van de parkeertereinen schijn niet zo hoog te zijn dat het verlies voor de club opleverd

Op zich kan ik die angst wel voorstellen.

Stel je eens voor:

Lentze koopt de parkeerterreinen en zet er een parkeergarage neer met op de parterre businessunits die ze verhuren. Een vergunning kan de gemeente gezien het bestemmingsplan nauwelijks weigeren.

Ik denk dat die gedachte ook bij de gemeente wel eens zou kunnen zijn opgekomen.

JB schreef:

Wethouder Anne Mulder doet hier een fanatieke gooi om als opvolger van (ex-) collega`s Revis en van Asten genomineerd te worden voor de jaarlijks in het IJspaleis uitgereikte Pinokkio van het jaar bokaal.

Volgens Mulder is de huidige huur (1 miljoen exclusief BTW per jaar) overigens ,,niet kostendekkend en aan de lage kant``.

Ten eerste moet serieus de vraag gesteld worden wat wethouder Mulder allemaal aan kosten aan het stadion toerekent.
Bedenk daarbij dat:
- de gemeente het stadion voor een astronomisch FANTASIE bedrag in de boeken heeft gezet (waarschijnlijk om tekorten bij andere "leuke dingen ons soort menschen van het Zand" weg te werken)
- de club zelf voor een (groot gedeelte) van het groot onderhoud opdraait.

Het fiasco met de te lage calamiteitentunnel (tja, de gemeente DH en tunnels, we weten er alles van) zal sowieso ten laste van het stadion zijn gebracht.
En wie weet het asfalteren van de Donau en het aanleggen van de op- en afritten van de de A12 ook.

Maar "gelukkig" gaat nu een vastgoedfantast uit het netwerk van Revis de fantasie-boekwaarde bevestigen.

Betrek bij dit verhaal van wethouder Mulder ook maar weer eens Amare.

De gemeente draagt de komende 40 jaar het niet bepaald lullige bedrag van 10 miljoen euro gemeenschapsgeld per jaar bij, omdat de exploitatie "niet kostendekkend" is.
Omdat men in de kultuur met hoofdletter KUL het "niet gewend is om ook de kosten voor rente en afschrijving van een gebouw te betalen".
Maar hier wordt met geen woord over Europese regels of staatssteun gerept.
Tenslotte gaat dat, na het bouwfiasco van 225 miljoen euro (9 ADO stadions!) over maar een miljoentje of 400....

Natuurlijk rept Europa niet over staatssteun voor cultuurprojecten. Daar is nauwelijks concurrentie.

Maar stel je eens voor dat de gemeente ADO zou steunen met een miljoentje per jaar ........ dan staat heel Europa op zijn kop want stel je voor dat ADO dan de concurrent wordt van Inter, AC Milan, Barcelona, Real Madrid, Paris SG, Bayern München, Borussia Dortmund, etc.

De finale fase is ingegaan. De komende weken moet ADO Den Haag een vermogende eigenaar vinden, anders kan het zomaar de KNVB-licentie verliezen. VI verbleef een weekje in de Residentie, waar de crisissfeer voelbaar begint te worden. ‘Het belangrijkste is dat alle overnamekandidaten voortdurend en systematisch zijn tegengewerkt, beledigd, geschoffeerd en zelfs geridiculiseerd.’

‘Hoe groot schat jij de kans in dat ADO over een maand nog bestaat?’ De vraag ligt op ieders lippen. In de stad, in de gangen van het Cars Jeans Stadion, zelfs in de kleedkamer. De voorbije maanden spraken we tientallen clubmensen, bestuurders, spelers, supporters en sponsors over de situatie van ADO.

Eerst ging het vooral over het wanbeleid, de starre houding van de gemeente en de puinhopen van zes jaar United Vansen. Maar over één ding waren de Hagenezen het eens: uiteindelijk zou het goedkomen. Want een traditieclub uit de derde stad van ons land zou niet zomaar omvallen.

Maar inmiddels neemt de twijfel toe. Als niet snel de pot met goud wordt gevonden, komt de KNVB-licentie in het gedrang. Dan is er rond Kerst geen betaald voetbal meer in Den Haag. ‘Drie maanden geleden zei ik: Het komt wel goed. Een maand geleden, toen steeds meer mensen zenuwachtig werden, lachte ik het weg. Maar nu weet ik het ook niet meer’, vertelt een medewerker die anoniem wenst te blijven. ‘Ik geef de club nu nog twintig procent dit te overleven.’

Van de hemel naar de hel. Een half jaar eerder ging de vlag uit toen voor een ieder duidelijk werd dat grootaandeelhouder United Vansen zijn aandelen probeerde te verkopen. Het was allesbehalve een droomhuwelijk met zetbaas Wang Hui. Na jaren van financiële en sportieve rampspoed kon de club wel een frisse start gebruiken. In Peking én in Den Haag werd gezocht naar geschikte investeerders. In april schreven we al over cowboys en aasgieren die met loze beloften en lege bankrekeningen, een stoeltje in de directiekamer probeerden te claimen. Het waren onschuldige achterhoedegevechten. Een geschikte koper zou zich op een dag wel bij het juiste loket melden.

Maar eind september is de club nog altijd in bezit van een wanbetaler uit China, die sinds de eerste covid-besmetting geen voet meer op Hollandse bodem heeft gezet. Er wachten 150 schuldeisers op hun centen, de licentiecommissie eist een sluitende begroting. De paniek sloeg pas echt toe na een persbericht van de club zelf. Als er niets gebeurt, dan is ADO Den Haag medio oktober zijn KNVB-licentie kwijt, schreef het. Want voor die tijd moet de garantstelling van vijf miljoen euro daar op tafel liggen.

Het is menens. En dus zou je denken dat iedereen met een ADO-hart er alles aan doet om zo snel mogelijk een oplossing te vinden. Door samen te werken en persoonlijke belangen ondergeschikt te maken aan die van de club. Maar niets is minder waar. Bewezen cowboys melden zich aan de poort, het personeel wordt met een kluitje het riet in gestuurd en de eenkoppige directie staat ruziënd in de hal van het stadion. ADO Den Haag staat op het punt te verzuipen, maar aan de kant bakkeleien ze over de kleur van het zwemvest.

De Haagse soap begint steeds meer een klucht te worden. Na een roerig weekend spreekt vorige week maandag interim-directeur Edwin Reijntjes het personeel toe. De media schrijven dat zijn positie ter discussie staat én drie dagen eerder is de deal met de Groep Jol/Lentze verlopen. Deze groep, al enkele weken de belangrijkste overnamekandidaat, zegt zo’n twintig miljoen euro gereserveerd te hebben. De helft daarvan is bedoeld om het stadion aan te kopen. Het probleem is alleen dat de huidige eigenaar, de gemeente, vooralsnog tegensputtert. Termen als tijdsdruk en illegale staatssteun vallen. De raad is weinig ADO-gezind. Deze week worden de stenen en stoeltjes opnieuw getaxeerd, maar een vriendenprijsje lijkt uitgesloten.

Reijntjes probeert de toegenomen onrust onder het personeel weg te nemen. Hij vertelt dat er meerdere geïnteresseerde partijen zijn. Wie aan tafel wil komen, moet nu wel eerst een substantieel bedrag overmaken. Zo probeert ADO de luchtfietsers eruit te filteren. ‘Maar iedereen is welkom’, klinkt het enthousiast. Met andere woorden: niet zozeer degene met het beste verhaal maar degene die het Tikkie van Reijntjes betaalt, staat op pole position. De interim-directeur laat terloops vallen dat vastgoed- en telefoontycoon Atom Zhou op dat moment de belangrijkste overnamekandidaat is. Iets wat een paar uur later alweer ontkracht wordt.

ADO heeft het Te Koop-bord weer pontificaal langs de A12 gezet. Ook zoekt het actief contact met partijen die eerder in beeld waren. Warme acquisitie. Vrij snel duikt de naam Anthony Rothengatter op. Hij zat eerder al twee keer aan tafel namens de Cosinus Group, een Nederlands-Zwitserse investeringsmaatschappij. Zowel uit Den Haag als China werd verteld dat deze groep haar betalingsverplichtingen niet nakwam. Is nu het benodigde bedrag van minimaal 6,5 miljoen euro wel voorhanden? We proberen Rothengatter op dinsdag meermaals te bellen, maar zijn gsm geeft geen enkel teken van leven.

Dan maar informeren bij de woordvoerder van ADO. Deze heeft op datzelfde moment andere zaken aan zijn hoofd. ‘We hebben opnieuw drie punten in mindering gekregen van de KNVB’, meldt Ronald Florisson verontrust. De voormalige woordvoerder van Gerrit Zalm is een paar maanden geleden aangenomen als woordvoerder bestuurlijke zaken. Willen we een bestuurder in Den Haag spreken, dan komen we automatisch uit bij Florisson. Bij ons eerste onderhoud bekende hij niks van voetbal te weten.

Inmiddels is hem wel duidelijk geworden dat in Zeist andere regels gelden dan op het Binnenhof. ‘Donderdag dient de beroepszaak voor de eerste drie strafpunten. We hadden gehoopt dat de voetbalbond met die tweede straf wilde wachten.’ Maar de licentiecommissie is van de regeltjes. ADO Den Haag heeft nog altijd geen sluitende begroting aangeleverd. Een derde straf dreigt.

De interesse van Cosinus wordt niet ontkend en later vanuit de boezem van de club zelfs bevestigd. De achterban staat niet te springen. Zeker niet nadat het AD heeft gemeld dat Reijntjes bij een Zwitsere overname kan aanblijven als algemeen directeur. Een toezegging die bij eerdere onderhandelingen ook al op tafel lag. Niet voor het eerst wordt de integriteit van de laatste overgebleven directeur in twijfel getrokken. Collega’s Jachin Wildemans (financieel directeur) en Gert-Jan Bunt (operationeel directeur) zijn opgestapt per 1 september.

Nu is de interim-directeur onderdeel van een steeds hoger oplopende stammenstrijd. Zoals gezegd, van een verenigd ADO is geen sprake. Een invloedrijke stroming binnen de club pleit voor de komst van de Groep Jol/Lentze. Ze menen kapitaalkrachtig te zijn én onderhouden goede contacten met werknemers, supporters en sponsors. Jeroen Lentze is een graag geziene gast op de tribune en Martin Jol heeft op regelmatige basis contact met zij die verantwoordelijk zijn voor het technisch beleid. Bovendien worden de mannen gesteund door United Vansen. De Chinese wanbetaler is formeel nog altijd grootaandeelhouder. Er ligt een afspraak dat wanneer Lentze/Jol de club in handen krijgen, er een half miljoen wordt overgeboekt naar Peking.

De vastgoedondernemers voelen zich al maanden tegengewerkt. Eerst kwamen ze niet aan tafel, vervolgens werden diverse afspraken geschonden. Ze laten er dan ook geen twijfel over bestaan; als zij alsnog de aandelen ADO krijgen, gaat direct de bezem door bestuurskamer. Hun hoop is gevestigd op Richard de Mos, fractievoorzitter van Hart voor Den Haag. Hij vraagt deze week nog maar eens een spoeddebat aan over het stadion. ‘Hopelijk is het stadsbestuur dan uit luilekkerland gekomen, is het stadion getaxeerd en liggen er scenario’s van de stadioneigenaar klaar’, schrijft hij.

Florisson benadrukt intussen nog maar eens dat alle neuzen dezelfde kant op staan, maar op het stadion weet men wel beter. Tussen Reijntjes en de vastgoedondernemers zit het niet lekker. Recent liep een ontmoeting tussen Reijntjes en een sponsor gelieerd aan Lentze/Jol, behoorlijk uit de klauwen. De twee kwamen elkaar tegen in de hal van het stadion en al vrij snel ontstond een heftige woordenwisseling waarbij de nodige krachttermen vielen. Het personeel, dat een verdieping hoger alles zag en hoorde, spreekt van gênante taferelen.

Een verdeelde club in tijden van crisis. Het belooft weinig goeds. En dan is het op donderdag ook nog D-day. Achter gesloten deuren dient het hoger beroep in Zeist. Op papier gaat het om zes strafpunten, maar in werkelijkheid staat er veel meer op het spel. Als de beroepscommissie de straf laat staan, zegt het indirect dat ADO over een maand de licentie kwijt kan zijn. De clubleiding denkt dat het niet zo’n vaart zal lopen, vanwege het zogeheten WHOA-traject dat het is gestart. Een hele mond vol, maar eigenlijk is het niet meer dan een regeling die is bedoeld om een faillissement te voorkomen. Herstructurerings-deskundige Jeroen Reiziger heeft een reddingsplan geschreven. Er wordt gesaneerd en de honderdvijftig schuldeisers moeten genoegen nemen met een fractie van hun openstaande schuld. Cruciale factor in het reddingsplan is en blijft een partij die miljoenen op tafel legt.

Maar er is ruis op de lijn. Op woensdagavond komt het Haags Supporters Collectief (HSC), een groep invloedrijke supporters, met een ultimatum. Donderdag om 17.00 uur moeten de directie, raad van commissarissen en Stichting ADO zijn opgestapt. ‘We staan voor schut, we zijn het lachertje van Nederland’, schrijven ze. ‘Door jullie! Wegwezen.’ Het vertrouwen in een goede afloop is weg en bovendien zeggen ze keiharde bewijzen te hebben dat de bestuurders uit eigenbelang handelen.

Op de dag dat er in Zeist moet worden gevochten voor het voortbestaan van de club, wordt de clubleiding gevraagd op te stappen. Het zal je club maar zijn. Intussen gonst het van de geruchten. Zo zou Daryl Janmaat inmiddels zijn benaderd om anderhalf miljoen euro op tafel te leggen. Hij wordt van alle kanten gebeld. ‘Daar klopt helemaal niks van’, aldus de 34-voudige international. ‘Ik ben niet benaderd. Ik ga uitzoeken uit welke hoek dit verhaal komt.’ Wel geeft de verdediger toe dat ook in de kleedkamer de onrust toeneemt. ‘Iedereen zegt: Het komt wel goed… Maar het duurt nu wel heel lang.’

Wij wachten op nieuws uit Zeist en Den Haag. In de tussentijd licht onze telefoon op. Anthony Rothengatter. ‘U had gebeld’, vraagt de man aan de andere kant van de lijn. Ja, ruim 48 uur eerder. We vragen of de overname van ADO enigszins vordert. ‘Ik ben hoogst verbaasd over de berichtgeving. Het laatste contact dateert van zes tot acht weken geleden.’ Vreemd, want zelfs vanuit de club is zijn betrokkenheid inmiddels bevestigd. ‘Er is mij wel gevraagd of ik misschien terug wilde keren aan tafel, als u dat misschien bedoelt. Vanuit alle hoeken van de Haagse samenleving’, klinkt het schoorvoetend. ‘Maar ik begin er niet meer aan. Geen haar op mijn hoofd. ADO is een zwerver die in een paleis woont. Het staat allemaal niet meer in verhouding. Ik heb alle stukken op mijn telefoon staan. Als ik die beerput open, heb jij een geweldig boek.’

Dat doet hij voorlopig niet. Eindelijk iemand die níét doelbewust lekt naar de media. Vanuit Zeist begrijpen we dat een uitspraak in het hoger beroep nog wel even op zich laat wachten. Wel lijkt ADO twee weken langer de tijd te hebben: niet medio maar eind oktober komt de licentie in het gedrang. De deadline van de fans is wél verstreken. De Haagse bestuurders zitten echter nog gewoon op het pluche. Het ultimatum is geschrapt, in plaats daarvan heeft er een gesprek plaatsgevonden op het stadion.

Op voorhand verkondigden de fans aan goed beslagen ten ijs te zullen komen. Er circuleerden meerdere A4’tjes met bewijslast. ‘Het belangrijkste is natuurlijk dat alle belangrijke overnamekandidaten voortdurend en systematisch zijn tegengewerkt, beledigd, geschoffeerd en zelfs geridiculiseerd’, lezen we. ‘Een niet onbelangrijke rol speelde daarin de toonzetting van de altijd onjuiste en vaak zelfs beledigende toon van de persberichten.’

Het belooft vuurwerk. Maar zoals gezegd, de voetballerij is het Binnenhof niet. Waar Sigrid Kaag na een motie van afkeuring opstapt, mogen ze in het Cars Jeans Stadion de klus afmaken. Sterker nog, het is de voorzitter van HSC die opstapt. ‘ADO gaat de finale fase van het verkooptraject in en de huidige bestuursleden hebben vertrouwen in een goede afloop’, wordt ons verteld. Die avond kiest een andere groep supporters ervoor naar het stadion te gaan, maar zonder succes.

Op zondag komt het HSC met excuses richting de eigen achterban. Ze zeggen te emotioneel te hebben gereageerd en menen dat hun bewijslast richting de zittende leiding te dun was. Het gevoel beklijft dat ze door een zeker kamp zijn gestuurd. Of weten ze misschien meer? Het gerucht dat er inmiddels een andere partij klaarstaat om ADO over te nemen wordt steeds hardnekkiger. Wil het HSC in deze cruciale fase de onrust wegnemen?

Zhou lijkt uit beeld, Rothengatter spreekt van een beerput en Janmaat is niet voornemens contributie te gaan betalen. De groep Lentze/Jol zit met de aankoop van het stadion en zegt al een week lang niets of nauwelijks iets uit Den Haag te hebben vernomen. ‘Het wekt niet echt de indruk alsof de club nog met ons wil samenwerken’, klinkt het. Een andere koper? In het weekend duiken de namen van zaakwaarnemer Rob Jansen en John van Ringelenstein op. Ze zouden zelfs al een akkoord hebben met de gemeente én United Vansen.

Maar ADO blijft ADO. En dus ontvangen we op maandag een ronkend persbericht. ‘UVS heeft kennis genomen van de recente geruchten in Den Haag over een akkoord dan wel onderhandelingen tussen UVS en voormalig ADO-eigenaren John van Ringelenstein en Rob Jansen over de verkoop van 99.9999 procent van de aandelen ADO Den Haag. Deze e-mail is bedoeld om duidelijk te maken dat deze geruchten niet waar zijn. Dank voor uw aandacht.’ Gekker wordt het niet: maandenlang was niemand in China bereikbaar voor commentaar en worden alle geruchten voor lief genomen. Met andere woorden: De Haagse stammenstrijd gaat gewoon door.

Op het stadion leidt het niet tot paniek. Aangezien UVS diverse betalingstermijnen heeft laten verlopen, denkt ADO uiteindelijk de aandelen zonder inmenging van Peking aan de man te kunnen brengen. Het is onderdeel van het WHOA-traject. Het worden hoe dan ook spannende weken. Op clementie uit Zeist hoeft ADO normaliter niet te rekenen, de gemeente zal niet aan liefdadigheid doen en UVS geeft niet zomaar op. Het enige waaraan de ADO-fan zich momenteel kan vastklampen, is de vastberadenheid van de nog zittende bestuurders. Als de eenkoppige directie en rvc geen vertrouwen zouden hebben in een goede afloop, hadden ze na zoveel moties van afkeuring hun zetel moeten opgeven. Want zij weten ook: als ADO Den Haag alsnog verdrinkt, zijn zij vergeten het juiste reddingsvest te gooien.

Voor eenieder die de gebeurenissen van vandaag gemist heeft en het overzicht een beetje kwijt is:
Aflevering 213 uit de veeldelige drama serie `Achter de duinen`.
De gebeurtenissen zijn gedramatiseerd en iedere gelijkenis met bestaande personen berust volledig op toeval.

Het was een mooie dag in de hofstad. Een echte overnamedag, vond Directeur R. a.i. Hij keek uit het raam van zijn kantoor en kon een zucht niet onderdrukken. Hoe lang zou hij nog kunnen genieten van dit uitzicht en zijn comfortabele pluche bank? Het zou toch zonde zijn als hij nu zijn kantoor uit moest? De boel was net opnieuw behangen! R. balde zijn vuisten. Hij was een knokker en nog lang niet uit het veld geslagen! Een nieuwe dag betekende nieuwe kansen. En had hij de koffiejuffrouw niet verzekerd dat het goed zou komen?

Het geluid van piepende remmen klonk vanaf de licht vervuilde parkeerplaats (tot 48 cm diepte). Daar zou je hem hebben. Z., de beroemde luchtfietser van het chinese staatscircus.

Z. liep het kantoor binnen, stuiterend van daadkracht. IK KOM DEZE HELE TOKO OPKOPEN! toeterde Z, en begon demonstratief briefjes van tien door het kantoor te smijten.

Potverdorie, dacht R.... dat gaat de goede kant op! Als hij nog effe doorstrooit zit hij aan de vraagprijs...
Maar de stapel tientjes was dunner dan hij op eerste gezicht leek en al snel moest Z. zich met 1 euro munten behelpen. Ook geld natuurlijk, maar opschieten deed het niet.

Luister vader, sprak R. Met wat je hier rondstrooit, ben je op de goede weg, maar het is nog niet genoeg. R. wees naar het flipbord waar hij die ochtend twee actiepunten had opgeschreven.

Punt 1: Mocht iemand zo gek zijn om deze tent te kopen, dan zit ik zonder werk. NIET GOED!
`Niet goed` was in het rood geschreven. Dat gaf de kwalijke kant van dit punt mooi aan.

Punt 2: Mocht iemand zo gek zijn om deze tent te kopen, dan moet hij 5 miljoen storten. WEL GOED!
`Wel goed` was in groen geschreven. Het gaf al met al het flipbord een dynamische en zakelijke uitstraling met oog voor urgentie, vond R.

Het woord `vader` had op Z. een bijzondere uitwerking gehad. Van zijn daadkracht was weinig over. 5 miljoen??!! Ben je gek geworden? Gisteren was het nog geeneens de helft!!!

R. knikte. Dat klopt, maar alles wordt alsmaar duurder. Weet je wat Brood kost, tegenwoordig?

Ontdaan greep Z. naar zijn telefoon. Maar wat hij ook probeerde... er werd niet opgenomen. De voicemail was in het kantoor duidelijk te horen. "Hoi, of Howdy, zoals wij hier in de states zeggen! Thizizz Bob spieking! Ik ben er effe niet. Spreek je boodschap in na de piep! En als jij het bent Z... het antwoord is NEE!

`Dit gaat hem niet worden`, dacht R. en duwde met zachte hand de bellende Z. door de deur naar buiten. `Laat maar weten als toch gelukt is!` En met die laatste woorden opbeurende trok R. de deur achter zich dicht.

Hij was nog geen stap dichterbij punt 1 gekomen. En punt 2 stond ook nog open. R. keek naar het flipbord. Zijn werk zat erop. Wat kon hij meer doen, anders dan wachten?

Gelukkig werd zijn geduld nauwelijks op de proef gesteld. Al na een paar minuten rinkelde de telefoon.

Hee ouwe dibbes, ik ben het! Je mattie A. aus der Schweiz! R. kreunde... dit kon hij er nu effe niet bij hebben. Maar A. was niet te stuiten en ratelde er op los. R. kon de strekking van het verhaal moeilijk volgen, maar begreep wel dat volgens A. het verleden aan elkaar hing van eigenlijk best wel geestige misverstanden, als je er op een bepaalde manier naar keek. Verder was het verhaal doorspekt met smakelijke anekdotes over keepers uit de duitse onderbond, die rijk waren geworden door tragische familie omstandigheden. A. kon helaas geen namen noemen, maar wat deed dat er toe als je een goed verhaal vertelde?

Toen A. even naar adem hapte, kon R. eindelijk zijn twee punten plan op tafel leggen. Hij wilde nog uitleggen over het subtiele gebruik van groene en rode stiften, maar A. was al weer aan het woord.

Kein problemo, ouwe rukker! schaterde A. Gaan we regelen! Ik gooi die 2 punten van jou hier effe in de woche, en dan zal jij zien, komt het allemaal dik voor mekaar! Wat was het ook al weer? 5 miljoen toch? Pinda`s! Echt, ik vind dat je dat heel lekker hebt opgepakt, zo met die twee punten! Als jij ooit nog eens een baan zoekt, moet je me bellen!

R. keek gelukzalig rond in zijn kantoor. Zou het misschien te koop zijn? Dat was iets voor een nieuw punt op het flipbord! En dan erachter in blokletters: OOK GOED! En dan met blauwe stift! Wat zou dat prachtig staan...

In het hele plaatje ben ik wel even zoekende.
Club en stadion worden gekocht voor 30 mio (10 club 20 stadion). Das een flinke som.
De gedachte is dat je met stadion in bezit de huur wat kunt drukken en de exploitatie kunt verbeteren.
De club heeft de exploitatie al een 10 jaar niet optimaal. De vraag is gaat het groep jol lentze dan meteen wel lukken?
In de omgeving van het stadion staat volgens mij wel meer leeg.
Daarnaast zullen de investeerders wel itt wat ze voor vastgoed wel krijgen op de investering van 30 mio niet of nauwelijks iets van rendement terug zien. Dat is iets wat ze niet gewend zullen zijn. Al met al komt het voor mij als buitenstaander allemaal wat broos over.
De deal valt en staat met koop stadion. Daar moet dan toch een plan aan vast hangen van de kopende partij die openbaar is of ben ik in de war.
De gemeete krijgt de vinger toegewezen iets te moeten doen maar volgens mij is de andere partij aan zet.
Ik zal het wel niet snappen en kijk uit naar de wedstrijd van vanmiddag.

BLEISWIJK-1 schreef:

Sorry Kees. Maar je wordt nu echt heel oud.

Het elftal is in jaren niet zo herkenbaar geweest. 12 tot 14 spelers in de A selectie, die zelf opgeleid zijn. Waarvan er een stuk of 8 uit het Haagse of omliggende gemeenten komen.

Klopt daarom niet wat je zegt. Zie ook het enthousiasme onder supporters om uitwedstrijden in de KKD te bezoeken.

Afgelopen zaterdag won onder 21 met veel jonge en onbekende spelers van Heereveen.zijn eerste competitiewedstrijd. Wat een goede zaak is.

Ja, je moet je er even in verdiepen in nieuwe spelers. Maar daar heb jij alle tijd voor.

Bleis, ik ben `t helemaal eens met Kees. Ken al die nieuwelingen nauwelijks.
Het zou al helpen als hun namen duidelijker op `t shirt staan.
Of mag dat niet in de KKD?

BLEISWIJK-1 schreef:

Laat de discussie maar. Heeft toch geen zin.

Als je voor de competitie had gezegd dat we 6 punten uit de eerste 4 wedstrijden hadden gehaald. Dan had ik er voor getekend.
En ook het spel over de eerste 4 wedstrijden was meer dan behoorlijk. Vandaag alleen wat minder.

Wie hoor je roepen dat we hadden verwacht met 12 punten bovenaan te staan niemand dat maak jij er van.
Je kan wel 100 x zeggen dat we een jong team hebben dan nog moet je je ervaring op de as zetten en al hebben deze spelers daar niet of nauwelijks gespeeld dan nog moet je dat doen.het is niet toevallig dat seuntjes met al zijn ervaring er 3 in tikt.
We kunnen wel blijven roepen dat we een jong team hebben dat neemt niet weg dat je met een bepaalde tactiek het veld in moet.en die tactiek heb ik totaal niet gezien

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

wiegah070 en 53 gasten.

Bekijk de topshouts