Welkom in de shoutbox, gast
Vak_W
Erik070 schreef:
AMSTERDAM - ADO Den Haag gaat Darije Kalezic op zeer korte termijn een aanbieding doen. De onderhandelingen met de 53-jarige oefenmeester uit Waalwijk zijn al weken aan de gang en zitten in de eindfase. De verwachting is dat die nog voor maandag worden afgerond zodat Kalezic op het veld staat als ADO Den Haag met de voorbereiding op het nieuwe seizoen begint. Dat zeggen goed ingelichte bronnen rond de club.
De afgelopen weken werden tal van trainers in verband gebracht met ADO Den Haag. Joris Mathijsen richtte zijn pijlen na het afhaken van Danny Buijs echter meteen op Kalezic. Die voldeed aan de profielschets die de nieuwe technisch directeur van de Haagse club bij zijn aantreden had opgesteld. Mathijsen verklaarde dat hij op zoek zou gaan naar een ervaren trainer, die al eens bewezen had dat hij een club naar een hoger niveau kon tillen. Kalezic promoveerde in het verleden met De Graafschap naar de Eredivisie met een team waarin veel spelers uit de eigen jeugd hun opwachting maakten. Hij handhaafde zich met De Graafschap op het hoogste niveau. Een soortgelijke prestatie leverde hij later ook als trainer van Roda JC. Met De Graafschap en met Jong PSV pakte hij in de Eerste divisie een periodetitel.
De afgelopen twee seizoenen fungeerde Kalezic als trainer van Jong FC Utrecht. Vier spelers maakten in die periode de sprong naar de A-selectie. Toch liet Kalezic een paar weken geleden zijn nog één jaar doorlopende contract ontbinden. Hij verklaarde toen dat hij zich na twee jaar opleiden van spelers weer wil manifesteren als prestatiecoach.
In zijn loopbaan wisselde Kalezic het opleiden van talenten en het trainen van A-selecties geregeld met elkaar af. Zo was hij eerder ook trainer van Jong PSV. In de Eerste divisie zat hij één seizoen bij MVV op de bank. In het buitenland was hij onder meer actief voor Zulte Waregem, Stockport, Al Taawoun, Wellington en Makassar.
De Bosniër, die in Zwitserland geboren werd, vluchtte in 1994 naar Nederland. Hij ging er voetballen voor FC Den Bosch. Daarna was hij jarenlang actief voor RKC Waalwijk. In Nederland kwam de verdediger verder uit voor AGOVV en De Graafschap. Bij RKC kreeg hij de bijnaam ’Soldaat van Waalwijk’ wegens zijn onverzettelijkheid in het veld. Dat was ook de titel van een documentaire die een paar jaar geleden over zijn leven werd gemaakt. Daarin stond de oorlog die hij meemaakte centraal en keerde hij terug op de velden van Velez Mosta en Lokomotiva, de clubs waar hij is opgeleid.
AMSTERDAM - ADO Den Haag gaat Darije Kalezic op zeer korte termijn een aanbieding doen. De onderhandelingen met de 53-jarige oefenmeester uit Waalwijk zijn al weken aan de gang en zitten in de eindfase. De verwachting is dat die nog voor maandag worden afgerond zodat Kalezic op het veld staat als ADO Den Haag met de voorbereiding op het nieuwe seizoen begint. Dat zeggen goed ingelichte bronnen rond de club.
De afgelopen weken werden tal van trainers in verband gebracht met ADO Den Haag. Joris Mathijsen richtte zijn pijlen na het afhaken van Danny Buijs echter meteen op Kalezic. Die voldeed aan de profielschets die de nieuwe technisch directeur van de Haagse club bij zijn aantreden had opgesteld. Mathijsen verklaarde dat hij op zoek zou gaan naar een ervaren trainer, die al eens bewezen had dat hij een club naar een hoger niveau kon tillen. Kalezic promoveerde in het verleden met De Graafschap naar de Eredivisie met een team waarin veel spelers uit de eigen jeugd hun opwachting maakten. Hij handhaafde zich met De Graafschap op het hoogste niveau. Een soortgelijke prestatie leverde hij later ook als trainer van Roda JC. Met De Graafschap en met Jong PSV pakte hij in de Eerste divisie een periodetitel.
De afgelopen twee seizoenen fungeerde Kalezic als trainer van Jong FC Utrecht. Vier spelers maakten in die periode de sprong naar de A-selectie. Toch liet Kalezic een paar weken geleden zijn nog één jaar doorlopende contract ontbinden. Hij verklaarde toen dat hij zich na twee jaar opleiden van spelers weer wil manifesteren als prestatiecoach.
In zijn loopbaan wisselde Kalezic het opleiden van talenten en het trainen van A-selecties geregeld met elkaar af. Zo was hij eerder ook trainer van Jong PSV. In de Eerste divisie zat hij één seizoen bij MVV op de bank. In het buitenland was hij onder meer actief voor Zulte Waregem, Stockport, Al Taawoun, Wellington en Makassar.
De Bosniër, die in Zwitserland geboren werd, vluchtte in 1994 naar Nederland. Hij ging er voetballen voor FC Den Bosch. Daarna was hij jarenlang actief voor RKC Waalwijk. In Nederland kwam de verdediger verder uit voor AGOVV en De Graafschap. Bij RKC kreeg hij de bijnaam ’Soldaat van Waalwijk’ wegens zijn onverzettelijkheid in het veld. Dat was ook de titel van een documentaire die een paar jaar geleden over zijn leven werd gemaakt. Daarin stond de oorlog die hij meemaakte centraal en keerde hij terug op de velden van Velez Mosta en Lokomotiva, de clubs waar hij is opgeleid.
Op één of andere manier heb ik ook wel vertrouwen in Kalezic. Zegt waar het op staat, ervaring met jong talent... Ik denk dat ik dat meer zie zitten als van de Looi...
 0
|
Woensdag 28 juni 2023 om 10:03 uur |
|
BLEISWIJK-1
Erik070 schreef:
AMSTERDAM - ADO Den Haag gaat Darije Kalezic op zeer korte termijn een aanbieding doen. De onderhandelingen met de 53-jarige oefenmeester uit Waalwijk zijn al weken aan de gang en zitten in de eindfase. De verwachting is dat die nog voor maandag worden afgerond zodat Kalezic op het veld staat als ADO Den Haag met de voorbereiding op het nieuwe seizoen begint. Dat zeggen goed ingelichte bronnen rond de club.
De afgelopen weken werden tal van trainers in verband gebracht met ADO Den Haag. Joris Mathijsen richtte zijn pijlen na het afhaken van Danny Buijs echter meteen op Kalezic. Die voldeed aan de profielschets die de nieuwe technisch directeur van de Haagse club bij zijn aantreden had opgesteld. Mathijsen verklaarde dat hij op zoek zou gaan naar een ervaren trainer, die al eens bewezen had dat hij een club naar een hoger niveau kon tillen. Kalezic promoveerde in het verleden met De Graafschap naar de Eredivisie met een team waarin veel spelers uit de eigen jeugd hun opwachting maakten. Hij handhaafde zich met De Graafschap op het hoogste niveau. Een soortgelijke prestatie leverde hij later ook als trainer van Roda JC. Met De Graafschap en met Jong PSV pakte hij in de Eerste divisie een periodetitel.
De afgelopen twee seizoenen fungeerde Kalezic als trainer van Jong FC Utrecht. Vier spelers maakten in die periode de sprong naar de A-selectie. Toch liet Kalezic een paar weken geleden zijn nog één jaar doorlopende contract ontbinden. Hij verklaarde toen dat hij zich na twee jaar opleiden van spelers weer wil manifesteren als prestatiecoach.
In zijn loopbaan wisselde Kalezic het opleiden van talenten en het trainen van A-selecties geregeld met elkaar af. Zo was hij eerder ook trainer van Jong PSV. In de Eerste divisie zat hij één seizoen bij MVV op de bank. In het buitenland was hij onder meer actief voor Zulte Waregem, Stockport, Al Taawoun, Wellington en Makassar.
De Bosniër, die in Zwitserland geboren werd, vluchtte in 1994 naar Nederland. Hij ging er voetballen voor FC Den Bosch. Daarna was hij jarenlang actief voor RKC Waalwijk. In Nederland kwam de verdediger verder uit voor AGOVV en De Graafschap. Bij RKC kreeg hij de bijnaam ’Soldaat van Waalwijk’ wegens zijn onverzettelijkheid in het veld. Dat was ook de titel van een documentaire die een paar jaar geleden over zijn leven werd gemaakt. Daarin stond de oorlog die hij meemaakte centraal en keerde hij terug op de velden van Velez Mosta en Lokomotiva, de clubs waar hij is opgeleid.
AMSTERDAM - ADO Den Haag gaat Darije Kalezic op zeer korte termijn een aanbieding doen. De onderhandelingen met de 53-jarige oefenmeester uit Waalwijk zijn al weken aan de gang en zitten in de eindfase. De verwachting is dat die nog voor maandag worden afgerond zodat Kalezic op het veld staat als ADO Den Haag met de voorbereiding op het nieuwe seizoen begint. Dat zeggen goed ingelichte bronnen rond de club.
De afgelopen weken werden tal van trainers in verband gebracht met ADO Den Haag. Joris Mathijsen richtte zijn pijlen na het afhaken van Danny Buijs echter meteen op Kalezic. Die voldeed aan de profielschets die de nieuwe technisch directeur van de Haagse club bij zijn aantreden had opgesteld. Mathijsen verklaarde dat hij op zoek zou gaan naar een ervaren trainer, die al eens bewezen had dat hij een club naar een hoger niveau kon tillen. Kalezic promoveerde in het verleden met De Graafschap naar de Eredivisie met een team waarin veel spelers uit de eigen jeugd hun opwachting maakten. Hij handhaafde zich met De Graafschap op het hoogste niveau. Een soortgelijke prestatie leverde hij later ook als trainer van Roda JC. Met De Graafschap en met Jong PSV pakte hij in de Eerste divisie een periodetitel.
De afgelopen twee seizoenen fungeerde Kalezic als trainer van Jong FC Utrecht. Vier spelers maakten in die periode de sprong naar de A-selectie. Toch liet Kalezic een paar weken geleden zijn nog één jaar doorlopende contract ontbinden. Hij verklaarde toen dat hij zich na twee jaar opleiden van spelers weer wil manifesteren als prestatiecoach.
In zijn loopbaan wisselde Kalezic het opleiden van talenten en het trainen van A-selecties geregeld met elkaar af. Zo was hij eerder ook trainer van Jong PSV. In de Eerste divisie zat hij één seizoen bij MVV op de bank. In het buitenland was hij onder meer actief voor Zulte Waregem, Stockport, Al Taawoun, Wellington en Makassar.
De Bosniër, die in Zwitserland geboren werd, vluchtte in 1994 naar Nederland. Hij ging er voetballen voor FC Den Bosch. Daarna was hij jarenlang actief voor RKC Waalwijk. In Nederland kwam de verdediger verder uit voor AGOVV en De Graafschap. Bij RKC kreeg hij de bijnaam ’Soldaat van Waalwijk’ wegens zijn onverzettelijkheid in het veld. Dat was ook de titel van een documentaire die een paar jaar geleden over zijn leven werd gemaakt. Daarin stond de oorlog die hij meemaakte centraal en keerde hij terug op de velden van Velez Mosta en Lokomotiva, de clubs waar hij is opgeleid.
Laatste geworden met jong Utrecht. Maar toch heb ik wel vertrouwen in deze trainer. Welkom Kalezic! 
|
0
|
Woensdag 28 juni 2023 om 09:58 uur |
|
Erik070
AMSTERDAM - ADO Den Haag gaat Darije Kalezic op zeer korte termijn een aanbieding doen. De onderhandelingen met de 53-jarige oefenmeester uit Waalwijk zijn al weken aan de gang en zitten in de eindfase. De verwachting is dat die nog voor maandag worden afgerond zodat Kalezic op het veld staat als ADO Den Haag met de voorbereiding op het nieuwe seizoen begint. Dat zeggen goed ingelichte bronnen rond de club.
De afgelopen weken werden tal van trainers in verband gebracht met ADO Den Haag. Joris Mathijsen richtte zijn pijlen na het afhaken van Danny Buijs echter meteen op Kalezic. Die voldeed aan de profielschets die de nieuwe technisch directeur van de Haagse club bij zijn aantreden had opgesteld. Mathijsen verklaarde dat hij op zoek zou gaan naar een ervaren trainer, die al eens bewezen had dat hij een club naar een hoger niveau kon tillen. Kalezic promoveerde in het verleden met De Graafschap naar de Eredivisie met een team waarin veel spelers uit de eigen jeugd hun opwachting maakten. Hij handhaafde zich met De Graafschap op het hoogste niveau. Een soortgelijke prestatie leverde hij later ook als trainer van Roda JC. Met De Graafschap en met Jong PSV pakte hij in de Eerste divisie een periodetitel.
De afgelopen twee seizoenen fungeerde Kalezic als trainer van Jong FC Utrecht. Vier spelers maakten in die periode de sprong naar de A-selectie. Toch liet Kalezic een paar weken geleden zijn nog één jaar doorlopende contract ontbinden. Hij verklaarde toen dat hij zich na twee jaar opleiden van spelers weer wil manifesteren als prestatiecoach.
In zijn loopbaan wisselde Kalezic het opleiden van talenten en het trainen van A-selecties geregeld met elkaar af. Zo was hij eerder ook trainer van Jong PSV. In de Eerste divisie zat hij één seizoen bij MVV op de bank. In het buitenland was hij onder meer actief voor Zulte Waregem, Stockport, Al Taawoun, Wellington en Makassar.
De Bosniër, die in Zwitserland geboren werd, vluchtte in 1994 naar Nederland. Hij ging er voetballen voor FC Den Bosch. Daarna was hij jarenlang actief voor RKC Waalwijk. In Nederland kwam de verdediger verder uit voor AGOVV en De Graafschap. Bij RKC kreeg hij de bijnaam ’Soldaat van Waalwijk’ wegens zijn onverzettelijkheid in het veld. Dat was ook de titel van een documentaire die een paar jaar geleden over zijn leven werd gemaakt. Daarin stond de oorlog die hij meemaakte centraal en keerde hij terug op de velden van Velez Mosta en Lokomotiva, de clubs waar hij is opgeleid.
De afgelopen weken werden tal van trainers in verband gebracht met ADO Den Haag. Joris Mathijsen richtte zijn pijlen na het afhaken van Danny Buijs echter meteen op Kalezic. Die voldeed aan de profielschets die de nieuwe technisch directeur van de Haagse club bij zijn aantreden had opgesteld. Mathijsen verklaarde dat hij op zoek zou gaan naar een ervaren trainer, die al eens bewezen had dat hij een club naar een hoger niveau kon tillen. Kalezic promoveerde in het verleden met De Graafschap naar de Eredivisie met een team waarin veel spelers uit de eigen jeugd hun opwachting maakten. Hij handhaafde zich met De Graafschap op het hoogste niveau. Een soortgelijke prestatie leverde hij later ook als trainer van Roda JC. Met De Graafschap en met Jong PSV pakte hij in de Eerste divisie een periodetitel.
De afgelopen twee seizoenen fungeerde Kalezic als trainer van Jong FC Utrecht. Vier spelers maakten in die periode de sprong naar de A-selectie. Toch liet Kalezic een paar weken geleden zijn nog één jaar doorlopende contract ontbinden. Hij verklaarde toen dat hij zich na twee jaar opleiden van spelers weer wil manifesteren als prestatiecoach.
In zijn loopbaan wisselde Kalezic het opleiden van talenten en het trainen van A-selecties geregeld met elkaar af. Zo was hij eerder ook trainer van Jong PSV. In de Eerste divisie zat hij één seizoen bij MVV op de bank. In het buitenland was hij onder meer actief voor Zulte Waregem, Stockport, Al Taawoun, Wellington en Makassar.
De Bosniër, die in Zwitserland geboren werd, vluchtte in 1994 naar Nederland. Hij ging er voetballen voor FC Den Bosch. Daarna was hij jarenlang actief voor RKC Waalwijk. In Nederland kwam de verdediger verder uit voor AGOVV en De Graafschap. Bij RKC kreeg hij de bijnaam ’Soldaat van Waalwijk’ wegens zijn onverzettelijkheid in het veld. Dat was ook de titel van een documentaire die een paar jaar geleden over zijn leven werd gemaakt. Daarin stond de oorlog die hij meemaakte centraal en keerde hij terug op de velden van Velez Mosta en Lokomotiva, de clubs waar hij is opgeleid.
|
0
|
Woensdag 28 juni 2023 om 09:54 uur |
|
GroenGeelHart070
R.E. schreef:
Als de spoeling echt zo dun is, kunnen deze twee net beschikbaar gekomen trainers misschien ook aan het kandidatenlijstje worden toegevoegd: Menzo en Kalezic.
Als de spoeling echt zo dun is, kunnen deze twee net beschikbaar gekomen trainers misschien ook aan het kandidatenlijstje worden toegevoegd: Menzo en Kalezic.
Kalezic weet ik niks van maar van Menzo weet ik nog wel dat hij altijd een aanvallende speelwijze hanteert
|
0
|
Dinsdag 13 juni 2023 om 12:16 uur |
|
R.E.
070FCDH
Maandag gewoon aan het nieuwe seizoen beginnen met de selectie die we nog over hebben.
Ook met trainer Ruud Brood gewoon laten bouwen aan een team aan het begin van het seizoen zonder paniek aankopen en hopelijk in rustig vaarwater.
Zijn oude assistent Regilio Vrede ook gelijk ophalen die is volgens mij vrij bij MVV nadat Kalezic daar weg is.
Heeft vaker met Ruud gewerkt en zet de poppetjes achterin zeker wel op de juiste plek.
De ervaren jongens Kishna , Janmaat , El Khayati, Zuiverloon behouden die zijn zeker een meerwaarde als ze fit aan het seizoen beginnen en dan alle jonge jongens eromheen.
Guess who`s coming backkkkk!!!!! FCDH
Ook met trainer Ruud Brood gewoon laten bouwen aan een team aan het begin van het seizoen zonder paniek aankopen en hopelijk in rustig vaarwater.
Zijn oude assistent Regilio Vrede ook gelijk ophalen die is volgens mij vrij bij MVV nadat Kalezic daar weg is.
Heeft vaker met Ruud gewerkt en zet de poppetjes achterin zeker wel op de juiste plek.
De ervaren jongens Kishna , Janmaat , El Khayati, Zuiverloon behouden die zijn zeker een meerwaarde als ze fit aan het seizoen beginnen en dan alle jonge jongens eromheen.
Guess who`s coming backkkkk!!!!! FCDH
|
0
|
Vrijdag 18 juni 2021 om 09:43 uur |
|
PD
KingBek schreef:
https://www.vi.nl/pro/jol-bouwt-aan-ado-waarom-hebben-wij-hier-geen-ziyechs-lopen?utm_source=headliner.nl&utm_medium=link&utm_term=free&utm_content=textlink&utm_campaign=Headliner.nl
Iemand die VI pro heeft en dit artikel ff met de box kan delen? Dank
https://www.vi.nl/pro/jol-bouwt-aan-ado-waarom-hebben-wij-hier-geen-ziyechs-lopen?utm_source=headliner.nl&utm_medium=link&utm_term=free&utm_content=textlink&utm_campaign=Headliner.nl
Iemand die VI pro heeft en dit artikel ff met de box kan delen? Dank
Als middelpunt van het Technisch Hart geeft Martin Jol (64) vorm aan de bouw van een nieuw, herkenbaar ADO Den Haag. Het wordt een klus van de lange adem, maar de oud-speler en ex-topcoach van onder meer Tottenham Hotspur, Fulham, HSV en Ajax loopt er niet voor weg. ‘We teren hier al 45 jaar op een wedstrijd tegen West Ham United.’
In Waalwijk bedacht hij ooit de bouw van een kathedraal als metafoor voor de groei van RKC, maar in Den Haag blaast Martin Jol vooralsnog niet te hoog van de toren, want die staat net in de steigers. De ex-toptrainer zit tegenwoordig in het Technisch Hart van ADO Den Haag en legt op die manier heel langzaam een fundament waarop ‘gewoon weer een normale, gezonde club’ moet gaan ontstaan.
‘We willen er echt iets van maken’, vertelt Jol in zijn eigen skybox in het stadion, dat een kleine facelift heeft ondergaan. De Residentie-lounge is nu vernoemd naar de legendarische oud-trainer Ernst Happel, beneden is het plastic veld vervangen en ruikt het weer naar vers gemaaid gras. ‘Kom eens’, zegt Jol, ‘wat zie je daar bij de cornervlag? Daar waar nog een beetje kunstgras ligt, loopt het veld wat af. Op die manier kun je nooit een goede corner nemen, want dan kom je niet uit met je passen. Daar moeten we even wat aan laten doen.’ Jol is in zijn element. ‘Het zijn kleine dingen, maar daarmee begint wel alles.’
ADO Den Haag is niet op eigen kracht in de Eredivisie gebleven. Hoe groot acht u de kans dat de club dat volgend jaar wél lukt?
‘We hebben geluk gehad, doordat de competitie vanwege corona ongeldig werd verklaard, want zo moet je het zien. Ik vind het nog steeds een verstandige beslissing; je weet nooit of we het alsnog hadden gered. Neemt natuurlijk niet weg dat we blij zijn en toch ook een beetje nederig. Er zijn bij deze club jarenlang dingen niet goed gegaan en dat proberen we te veranderen. Stap voor stap, maar als ik naar het nú kijk, ben ik niet ontevreden. Er staat een basis waarmee we in ieder geval aan de voorbereiding kunnen beginnen, maar we zijn er natuurlijk nog lang niet. Naast een ervaren speler als Peet Bijen hebben we vijf nieuwe spelers gehaald. Jonge, talentvolle jongens van wie we denken en verwachten dat ze ons op termijn beter zullen maken. Het basiselftal is alleen nog nagenoeg hetzelfde als de ploeg die de afgelopen jaren allesbehalve stabiel heeft gepresteerd. Dat zie ik natuurlijk ook.’
Dus kunnen we niet veel méér verwachten van het nieuwe ADO Den Haag?
`We gaan niet ineens fluitend in het linkerrijtje spelen, nee`
‘We gaan niet ineens fluitend in het linkerrijtje spelen, nee. Maar stel je voor dat we die jonge gasten níét hadden gehaald. Die nieuwe spelers móésten we halen, ook al hebben we niet zo veel geld. Deze groep heeft ook nieuwe energie nodig.’
ADO eindigde vorig seizoen als voorlaatste met de oudste ploeg van de Eredivisie. Vijf basisspelers zijn ouder dan dertig jaar en liggen ook nu nog vast. Waar is het fout gegaan?
‘Je moet waarde creëren op het veld. Spelers ontwikkelen, ervoor zorgen dat ze van waarde worden voor je club en ze uiteindelijk met winst verkopen. Die spelers leid je zelf op of je haalt ze ergens anders op en maakt ze vervolgens beter. Zo doet vrijwel iedere club het. Maar hier is het de laatste jaren onvoldoende gelukt. Er moest niet voor niets na elk seizoen geld bij. Als je zegt dat wij de oudste ploeg hebben van de Eredivisie, dan stel je aan de ene kant vast dat we een te dure huishouding hebben, maar tegelijkertijd ook dat we te weinig kapitaal hebben staan op dat veld.’
Dat is een failliet businessmodel. Hoe verander je dat?
‘We zullen onze talenten moeten ontwikkelen om ze op termijn te kunnen verkopen. Tegelijkertijd beseffen we ook dat er pas kapitaal vrijkomt wanneer spelers die zwaar op de begroting drukken, zullen vertrekken. Dat is de spagaat waarmee we nu te maken hebben. We zijn momenteel in sportief opzicht afhankelijk van de revanchegevoelens van de oudere spelers. Zij moeten laten zien dat ze het in zich hebben deze ploeg te dragen en goed te presteren. We rekenen op hun eergevoel.’
U bouwt nu niet als trainer, u bent opzichter in plaats van uitvoerder.
‘Ik moet dus een trainer hebben met wie ik op één lijn zit. Aleksandar Rankovic is de uitvoerder en ik zal hem helpen waar ik kan.’
Rankovic is een totaal onervaren trainer die de wederopstanding moet gaan vormgeven. Neemt u een risico?
‘Alan Pardew kon bogen op heel veel ervaring en hij had het ook moeilijk. De vraag is dus: wat is ervaring? Ik was veertig jaar toen ik bij Roda JC terechtkwam, zo’n beetje de leeftijd die Rankovic nu ook heeft. Ik weet dus hoe hij zich voelt. Een jonge trainer wil twee dingen: overleven en een goed figuur slaan. Maar wij zijn als club ook bezig met de toekomst, dat kan weleens leiden tot botsende belangen. Ik weet namelijk ook hoe het is te moeten pronken met andermans veren. Bij Roda JC haalde Nol Hendriks de spelers en ik moest er wat van zien te maken. Voordat ik begon, verloren ze nog even met 8-0 van PSV. Ik stapte niet in een gespreid bedje, maar we eindigden bij de eerste vijf, wonnen de beker en haalden Europees voetbal. Niet dat ik dat verwacht van Ranko, hoor…’
Aleksandar Rankovic begint in Den Haag aan zijn eerste klus als hoofdtrainer.
© Pro Shots/Mischa Keemink
Aleksandar Rankovic begint in Den Haag aan zijn eerste klus als hoofdtrainer.
Rankovic moet wel luisteren?
`Uiteindelijk beslist Rankovic wie er speelt. Hij kan wel naar me luisteren, maar dat is wat anders dan dat hij moet doen wat wij zeggen`
‘We werken hier met een Technisch Hart en daar nemen we de beslissingen. Wie komt er wel en wie niet? Waar geven we geld aan uit? Ranko maakt natuurlijk ook deel uit van dat Technisch Hart. En dan kijken we ook naar de lange termijn. Maar uiteindelijk beslist de trainer/coach wie er speelt, híj maakt de opstelling. Hij kan dus wel luisteren, maar dat is wat anders dan dat hij moet doen wat wij zeggen. Het enige dat ik kan doen, is hem vertellen over mijn eigen ervaringen, zodat je als coach soms ook moet afstappen van wat je in je hoofd hebt.’
Leg uit.
‘Bij RKC Waalwijk had ik voor de rechtsbackpositie ooit Romeo van Aerde, Darije Kalezic en Michael Lamey, die weg moest bij Ajax. Hem stelde ik op; jonge jongen, geen ervaring, wel talentvol. Dat moet je dan wel durven als trainer, want een coach die net begint, zal kiezen voor Van Aerde of Kalezic. Alleen verkochten we na een jaar Lamey voor een recordbedrag aan PSV, snap je? Een trainer moet meehelpen aan het creëren van waarde op het veld en soms gaat dat een beetje ten koste van zijn hang naar veiligheid of reputatie.’
Kunnen loslaten, is dat het moeilijkste voor een beginnende trainer?
‘Wie heeft-ie nu weer gehaald? Dat dacht ik bij Roda JC ook weleens als Nol met een nieuwe speler aankwam. Maar dan zei-ie: “Martin, hij is goeoeoed”, met die zachte G. Had Nol met Jos Daerden of Erik Gerets gebeld. Die mensen namen hem niet in de maling, hij vertrouwde op ze. Moest ik dat dan níét doen?’
Bouwen in Den Haag is moeilijker dan ergens anders, door het verwachtingspatroon dat er toch is.
`Het is hier, op een paar uitschieters na, al dertig jaar onder de maat`
‘Ik ben 64 jaar, ik laat me daardoor niet op de kast jagen. Als ik iets doe, wil ik het goed doen. Dus ik heb van mezelf en van mijn mensen hoge verwachtingen, maar als het gaat over de club… Welke verwachtingen dan? ADO Den Haag is niet in 2016 top en twee jaar later ineens wat minder. Het is hier, op een paar uitschieters na, al dertig jaar onder de maat. Bij een grote stad als Den Haag hoort normaal gesproken qua status een Eredivisie-club die structureel deel uitmaakt van de subtop. We teren hier al 45 jaar op een wedstrijd tegen West Ham United, waar ik als speler toevallig ook bij was. En verder: een paar oplevingen onder Vujadin Boskov, Rob Baan, Rinus Israel en John van den Brom, die zich via de play-offs plaatst voor Europees voetbal en gelijk eruit vliegt tegen Omonia Nicosia. Dat gaan we nu proberen te veranderen, maar dat doe je niet in een maand. Daarvoor is visie nodig. Zoiets kost tijd, bloed, zweet en tranen, en onderweg zullen we best een paar teleurstellingen te verwerken krijgen.’
Als commissaris van ADO Den Haag stond u ooit lijnrecht tegenover grootaandeelhouder United Vansen. Nu werkt u samen met de Chinese eigenaren. Hoe valt dat te rijmen?
‘Heel simpel: ik had toen een andere rol. United Vansen had beloofd het verlies in het eerste jaar na de overname te compenseren, daar had Hui Wang voor getekend. Ging om tweeënhalf miljoen euro en via de Ondernemingskamer hebben we dat uiteindelijk afgedwongen. Maar daarna verviel de afspraak en moest de club toch weer aankloppen bij United Vansen. Wij hebben toen als rvc gehandeld in het belang van de club, terwijl ik Wang al in die tijd ook wel begreep.’
De ongezonde bedrijfsvoering die hij zag, zag u ook?
‘Ik kan me herinneren dat de club zes miljoen aan inkomsten had begroot, maar dat er maar voor drie miljoen binnenkwam. Dan weet je op voorhand dat je drie miljoen tekortkomt. Wat is het dan fantastisch als je een aandeelhouder hebt die bijpast. Met tegenzin, maar ze deden het wel. En het ging maar door, ieder jaar weer in de min. Ik kan me nog één zin van Wang goed herinneren, toen ik samen met Wim Deetman, Kees Jansma en Martin Toet als commissaris tegenover hem zat. “Waarom geven jullie ons de schuld en niet het management?” Hij heeft gelijk, dacht ik. Op dat moment was het onze prioriteit dat geld binnen te krijgen zodat de club in ieder geval kon blijven bestaan. Maar wat Wang toen zei, ben ik nooit vergeten.’
De Chinezen hebben intussen vijftien miljoen verlies gecompenseerd.
‘En ik snap ook dat ze de club niet hebben overgenomen om elk seizoen miljoenen bij te leggen. Als je dan kijkt naar het beleid dat gevoerd is... Bjørn Johnsen is voor een flink bedrag naar AZ vertrokken, maar helaas was het een uitzondering. Dit jaar alleen al hebben we een verloop van twintig spelers. Afgelopen zomer kwam er een aantal, in de winter met Pardew weer een stuk of acht en momenteel zijn we opnieuw bezig. Dat verloop is te groot, zonder dat we de zekerheid hadden dat er ieder jaar een Johnsen tussen zat. Te veel spelers kwamen en gingen, en het leverde niks op.’
U begon tegelijk met Alan Pardew. Hij haalde acht spelers naar de club die weinig hebben toegevoegd. Had u niet kunnen ingrijpen?
`Misschien hebben we wel te veel vertrouwd op het netwerk van Alan Pardew`
‘Pardew had zijn voorwaarden en er was de druk van tijd. De club moest snel handelen en misschien hebben we wel te veel vertrouwd op het netwerk van Alan. Ik was net binnen, moet ik dan een ervaren Premier League-coach vertellen wat hij moet doen? Ik kon niet méér doen dan mijn zorgen uitspreken. Dat is dan de consequentie als je geen verantwoordelijkheid draagt. Dan hóéven ze niet per se naar je te luisteren.’
Het salarishuis van ADO Den Haag kroop richting de vijf miljoen euro, dat van Sparta Rotterdam ligt onder de vier. Heeft deze club niet gewoon op te grote voet geleefd?
‘Ik denk dat je een terechte conclusie trekt. Maar ik begrijp het wel: ze wilden in de Eredivisie blijven, alleen heeft het met visie en beleid al dertig jaar niets te maken. Van alle grote clubs in grote steden is ADO Den Haag de enige die geregeld eruit vloog. Deze club wordt dan ook al zo’n dertig jaar geregeerd door buitenstaanders. De tijd dat ADO-legenden zoals Herman Choufoer en Eddy Hartmann de club leidden, is nooit meer teruggekomen.’
Sfeer in het stadion van ADO Den Haag.
© Pro Shots/Dennis Wielders
Sfeer in het stadion van ADO Den Haag.
Daarin ziet u een verband?
`Weet je wat nou typisch Haags is? Mensen van buiten de kans geven en mensen uit eigen stad op voorhand afserveren`
‘Hans Walraven reed ooit op een motor Het Zuiderpark in en werd voorzitter. Dat had geen Hagenaar ooit kunnen doen. Ook ik niet en ik heb met deze club een keer de beker gewonnen en twee keer Europees gespeeld. Weet je wat nou typisch Haags is? Mensen van buiten de kans geven en mensen uit eigen stad op voorhand afserveren. Hagenaars zijn veel te kritisch op elkaar.’
Zou je kunnen stellen dat het bij deze club al onrustig is sinds de fusie?
‘Daar heb je wel een punt. In 1971 werden we FC Den Haag. Holland Sport hield op te bestaan, de licentie lag bij de HFC ADO, de moederclub. Van rood-groen werden de clubkleuren geel-groen, die van de stad Den Haag. Het gevolg was dat de club nooit een eigen gezicht had. In al zijn lelijkheid zijn dat mooie kleuren, geel-groen, maar je kunt net zo goed zeggen dat het niet de lekkerste combinatie is. Alleen: ze zijn van de stad en ik ben ze mooi gaan vinden, nog steeds. Nog altijd is er discussie. Wat is het nou? Rood-groen? ADO, FC Den Haag? Geel-groen? FC Den Haag ADO? ADO of FC, uiteindelijk ADO Den Haag. Het is een gek soort dualisme. De oude garde wil ADO, de nieuwe generatie is meer FC Den Haag. Ik mag het zeggen, want ik heb bij allebei gevoetbald. Begonnen met Tscheu La Ling, Martin Toet, Johnny Dusbaba, Aadje Kila en Leen Swanenburg bij ADO, waar we als jonge gasten een contract kregen.’
Hoe is dat op te lossen?
‘Door consequent Den Haag te blijven benoemen. Dus niet: Trots op ADO. Of: ADO, onze trots. Nee: Trots op ADO Dén Háág.’
Bij uw aanstelling zei u dat ADO Den Haag weer een Haagse club moet worden. Legt u eens uit waarom dat zo belangrijk is.
`Ik zie er wel een uitdaging in om door middel van sport, in dit geval voetbal, Den Haag weer één te maken`
‘Omdat deze club niet zonder de stad kan. Ik ben erachter gekomen dat alle inwoners van Den Haag, en vooral de allochtone mensen, helemaal gek zijn van die stad. Toen wist ik dat we iets niet goed deden. Waarom hebben wij hier geen Ziyechs lopen? Heel veel goede voetballers komen uit Den Haag en ze spelen overal, behalve in hun eigen stad. Als ik nu al die scoutingslijsten zie met spelers, dan komen er zo veel uit Den Haag, dat is eigenlijk niet te geloven. Maar ja, tegelijkertijd: dit is ook een verdeelde stad, er is weinig saamhorigheid. Ik zie er wel een uitdaging in om door middel van sport, in dit geval voetbal, Den Haag weer één te maken. De gemeente dacht ook zo en zou in het oude Zuiderpark een sportparadijs bouwen… Nou, er staat nog geen bankje om op te zitten.`
`Alles in deze stad is steeds minder geworden. Vijftien jaar geleden waren we in Den Haag de beste in handbal, ijshockey, korfbal, waterpolo. Alle kampioenen, nationaal en Europees, kwamen en komen uit deze stad. We hadden ook de meeste en beste clubs in het amateurvoetbal. Het bondsbureau stond hier, we hadden Jan Huijbregts als secretaris van de KNVB, de legendarische Herman Choufoer als lid van het sectiebestuur betaald voetbal, scheidsrechters zoals Mario van der Ende, John Blankenstein en Dick Jol, de grootste zaakwaarnemers kwamen hier vandaan… Gek verhaal, maar de waarheid. En nu is alles weg.`
`Richard Krajicek is misschien wel onze grootste sporter, winnaar van Wimbledon ooit, maar hij organiseert in Rotterdam een toernooi. Terwijl we in Den Haag de mooiste tennisclub van Nederland hebben. Die ligt zo midden in de duinen, op een steenworp afstand van het Kurhaus, maar ze kunnen door gebrek aan subsidies geen toernooi organiseren. Dat is Haags: een verdeelde stad, met ambtenaren die van buiten komen en het ook niet weten. Al heb ik nu het idee dat de nieuwe wethouder er wél gevoel voor heeft.’
U hebt grote plannen met de club, maar de jeugdopleiding is gedegradeerd naar een lokale certificering.
‘Dat niet, maar dat het bijna wél is gebeurd, vind ik al erg genoeg. Gelukkig heeft onze nieuwe Performance Director Albert van der Dussen op tijd ingegrepen en ervoor gezorgd dat we weer nationaal zijn gecertificeerd. Behalve dat het twee ton aan subsidie oplevert, is het ook belangrijk voor de uitstraling van je club.’
De hoogste jeugdteams spelen niet op het hoogste niveau.
`Bij de wedstrijden van onze jeugd komt iedereen kijken, het was een soort warenhuis waar je zó spelers kon ophalen. Die tijd is voorbij`
‘Ook een doorn in mijn oog. Ik wil een goede opleiding, punt uit. Ik hoorde voorheen alleen maar: Het gaat zo goed, al onze spelers lopen bij grote clubs. Komen ze met Joshua Zirkzee als voorbeeld. Ja, die zit bij Bayern München, maar ging wel eerst even naar Feyenoord. Die tijd is voorbij. We geven onze spelers nu gewoon contracten, zoals het hoort. Bij de wedstrijden van onze jeugd komt iedereen kijken, het was een soort warenhuis waar je zó spelers kon ophalen. Maar nu weten we naar wie ze komen kijken en op maandag laten we die jongens en hun ouders komen en tekenen ze gewoon een contract bij ADO Den Haag.’
Nu nog het opleiden zelf.
‘Daarmee zijn we druk bezig, alles gaat op de schop. Onze aanpak wordt echt gepersonaliseerd. 1000 touches a Day, is het motto. Niet tien keer raken, of elf-tegen-elf dat ze maar een paar keer aan de bal komen, nee, duizend keer die bal raken per dag. Het wordt meer benaderd als een individuele opleiding, het niveau over de hele linie moet omhoog en snel ook. Bij Tottenham Hotspur werkten we al op die manier. Dat was nog met Ricardo Moniz, van wie ik het nog steeds jammer vind dat-ie niet meer bij me is als techniektrainer. Maar hij koos zijn eigen weg en wilde hoofdcoach worden, terwijl ik niemand ken die zo veel tijd en energie in spelers steekt en ze ook nog eens aanwijsbaar beter maakt
Als we dan toch de metafoor nemen van de kathedraal, hoever bent u dan met de bouw in Den Haag?
`Ik merk hier dat ze soms dingen niet zeggen, misschien omdat ze vinden dat ik overal wat over te zeuren heb`
‘Er staat nu misschien een muurtje, maar dat is al meer dan niks. De grootste winst die we hebben geboekt tot nu toe, is dat de meeste mensen wel voelen dat er nieuwe energie is binnen de club. We vergeten de eigen jeugd niet meer, proberen goede, jonge en talentvolle spelers aan ons te binden en werken met z’n allen keihard. Mohammed Hamdi noem ik altijd de hardst werkende directeur in het Nederlandse betaalde voetbal, Albert van der Dussen maakt hier overuren, Taco van den Velde gaat de scouting aansturen en het technisch management bij de bvo structureren, de jeugdtrainers zijn weer enthousiast en met Rankovic hebben we een ambitieuze trainer die zich wil bewijzen. En dan willen ze ook nog met mij werken, want dat is niet makkelijk. Ik merk dat ze soms dingen niet zeggen, misschien omdat ze vinden dat ik overal wat over te zeuren heb. Ze hebben gelijk, ik ben soms ook ondoorgrondelijk en had op sommige momenten liever wat vaker op de tennisbaan gestaan. Maar ik heb ook altijd gezegd dat als ADO Den Haag mij echt nodig heeft, ik zou gaan helpen. De consequentie is dat ik het dan ook goed wil doen en dat maakt dat ik enorm betrokken ben. Omdat ik geloof dat het kán.’
In Waalwijk bedacht hij ooit de bouw van een kathedraal als metafoor voor de groei van RKC, maar in Den Haag blaast Martin Jol vooralsnog niet te hoog van de toren, want die staat net in de steigers. De ex-toptrainer zit tegenwoordig in het Technisch Hart van ADO Den Haag en legt op die manier heel langzaam een fundament waarop ‘gewoon weer een normale, gezonde club’ moet gaan ontstaan.
‘We willen er echt iets van maken’, vertelt Jol in zijn eigen skybox in het stadion, dat een kleine facelift heeft ondergaan. De Residentie-lounge is nu vernoemd naar de legendarische oud-trainer Ernst Happel, beneden is het plastic veld vervangen en ruikt het weer naar vers gemaaid gras. ‘Kom eens’, zegt Jol, ‘wat zie je daar bij de cornervlag? Daar waar nog een beetje kunstgras ligt, loopt het veld wat af. Op die manier kun je nooit een goede corner nemen, want dan kom je niet uit met je passen. Daar moeten we even wat aan laten doen.’ Jol is in zijn element. ‘Het zijn kleine dingen, maar daarmee begint wel alles.’
ADO Den Haag is niet op eigen kracht in de Eredivisie gebleven. Hoe groot acht u de kans dat de club dat volgend jaar wél lukt?
‘We hebben geluk gehad, doordat de competitie vanwege corona ongeldig werd verklaard, want zo moet je het zien. Ik vind het nog steeds een verstandige beslissing; je weet nooit of we het alsnog hadden gered. Neemt natuurlijk niet weg dat we blij zijn en toch ook een beetje nederig. Er zijn bij deze club jarenlang dingen niet goed gegaan en dat proberen we te veranderen. Stap voor stap, maar als ik naar het nú kijk, ben ik niet ontevreden. Er staat een basis waarmee we in ieder geval aan de voorbereiding kunnen beginnen, maar we zijn er natuurlijk nog lang niet. Naast een ervaren speler als Peet Bijen hebben we vijf nieuwe spelers gehaald. Jonge, talentvolle jongens van wie we denken en verwachten dat ze ons op termijn beter zullen maken. Het basiselftal is alleen nog nagenoeg hetzelfde als de ploeg die de afgelopen jaren allesbehalve stabiel heeft gepresteerd. Dat zie ik natuurlijk ook.’
Dus kunnen we niet veel méér verwachten van het nieuwe ADO Den Haag?
`We gaan niet ineens fluitend in het linkerrijtje spelen, nee`
‘We gaan niet ineens fluitend in het linkerrijtje spelen, nee. Maar stel je voor dat we die jonge gasten níét hadden gehaald. Die nieuwe spelers móésten we halen, ook al hebben we niet zo veel geld. Deze groep heeft ook nieuwe energie nodig.’
ADO eindigde vorig seizoen als voorlaatste met de oudste ploeg van de Eredivisie. Vijf basisspelers zijn ouder dan dertig jaar en liggen ook nu nog vast. Waar is het fout gegaan?
‘Je moet waarde creëren op het veld. Spelers ontwikkelen, ervoor zorgen dat ze van waarde worden voor je club en ze uiteindelijk met winst verkopen. Die spelers leid je zelf op of je haalt ze ergens anders op en maakt ze vervolgens beter. Zo doet vrijwel iedere club het. Maar hier is het de laatste jaren onvoldoende gelukt. Er moest niet voor niets na elk seizoen geld bij. Als je zegt dat wij de oudste ploeg hebben van de Eredivisie, dan stel je aan de ene kant vast dat we een te dure huishouding hebben, maar tegelijkertijd ook dat we te weinig kapitaal hebben staan op dat veld.’
Dat is een failliet businessmodel. Hoe verander je dat?
‘We zullen onze talenten moeten ontwikkelen om ze op termijn te kunnen verkopen. Tegelijkertijd beseffen we ook dat er pas kapitaal vrijkomt wanneer spelers die zwaar op de begroting drukken, zullen vertrekken. Dat is de spagaat waarmee we nu te maken hebben. We zijn momenteel in sportief opzicht afhankelijk van de revanchegevoelens van de oudere spelers. Zij moeten laten zien dat ze het in zich hebben deze ploeg te dragen en goed te presteren. We rekenen op hun eergevoel.’
U bouwt nu niet als trainer, u bent opzichter in plaats van uitvoerder.
‘Ik moet dus een trainer hebben met wie ik op één lijn zit. Aleksandar Rankovic is de uitvoerder en ik zal hem helpen waar ik kan.’
Rankovic is een totaal onervaren trainer die de wederopstanding moet gaan vormgeven. Neemt u een risico?
‘Alan Pardew kon bogen op heel veel ervaring en hij had het ook moeilijk. De vraag is dus: wat is ervaring? Ik was veertig jaar toen ik bij Roda JC terechtkwam, zo’n beetje de leeftijd die Rankovic nu ook heeft. Ik weet dus hoe hij zich voelt. Een jonge trainer wil twee dingen: overleven en een goed figuur slaan. Maar wij zijn als club ook bezig met de toekomst, dat kan weleens leiden tot botsende belangen. Ik weet namelijk ook hoe het is te moeten pronken met andermans veren. Bij Roda JC haalde Nol Hendriks de spelers en ik moest er wat van zien te maken. Voordat ik begon, verloren ze nog even met 8-0 van PSV. Ik stapte niet in een gespreid bedje, maar we eindigden bij de eerste vijf, wonnen de beker en haalden Europees voetbal. Niet dat ik dat verwacht van Ranko, hoor…’
Aleksandar Rankovic begint in Den Haag aan zijn eerste klus als hoofdtrainer.
© Pro Shots/Mischa Keemink
Aleksandar Rankovic begint in Den Haag aan zijn eerste klus als hoofdtrainer.
Rankovic moet wel luisteren?
`Uiteindelijk beslist Rankovic wie er speelt. Hij kan wel naar me luisteren, maar dat is wat anders dan dat hij moet doen wat wij zeggen`
‘We werken hier met een Technisch Hart en daar nemen we de beslissingen. Wie komt er wel en wie niet? Waar geven we geld aan uit? Ranko maakt natuurlijk ook deel uit van dat Technisch Hart. En dan kijken we ook naar de lange termijn. Maar uiteindelijk beslist de trainer/coach wie er speelt, híj maakt de opstelling. Hij kan dus wel luisteren, maar dat is wat anders dan dat hij moet doen wat wij zeggen. Het enige dat ik kan doen, is hem vertellen over mijn eigen ervaringen, zodat je als coach soms ook moet afstappen van wat je in je hoofd hebt.’
Leg uit.
‘Bij RKC Waalwijk had ik voor de rechtsbackpositie ooit Romeo van Aerde, Darije Kalezic en Michael Lamey, die weg moest bij Ajax. Hem stelde ik op; jonge jongen, geen ervaring, wel talentvol. Dat moet je dan wel durven als trainer, want een coach die net begint, zal kiezen voor Van Aerde of Kalezic. Alleen verkochten we na een jaar Lamey voor een recordbedrag aan PSV, snap je? Een trainer moet meehelpen aan het creëren van waarde op het veld en soms gaat dat een beetje ten koste van zijn hang naar veiligheid of reputatie.’
Kunnen loslaten, is dat het moeilijkste voor een beginnende trainer?
‘Wie heeft-ie nu weer gehaald? Dat dacht ik bij Roda JC ook weleens als Nol met een nieuwe speler aankwam. Maar dan zei-ie: “Martin, hij is goeoeoed”, met die zachte G. Had Nol met Jos Daerden of Erik Gerets gebeld. Die mensen namen hem niet in de maling, hij vertrouwde op ze. Moest ik dat dan níét doen?’
Bouwen in Den Haag is moeilijker dan ergens anders, door het verwachtingspatroon dat er toch is.
`Het is hier, op een paar uitschieters na, al dertig jaar onder de maat`
‘Ik ben 64 jaar, ik laat me daardoor niet op de kast jagen. Als ik iets doe, wil ik het goed doen. Dus ik heb van mezelf en van mijn mensen hoge verwachtingen, maar als het gaat over de club… Welke verwachtingen dan? ADO Den Haag is niet in 2016 top en twee jaar later ineens wat minder. Het is hier, op een paar uitschieters na, al dertig jaar onder de maat. Bij een grote stad als Den Haag hoort normaal gesproken qua status een Eredivisie-club die structureel deel uitmaakt van de subtop. We teren hier al 45 jaar op een wedstrijd tegen West Ham United, waar ik als speler toevallig ook bij was. En verder: een paar oplevingen onder Vujadin Boskov, Rob Baan, Rinus Israel en John van den Brom, die zich via de play-offs plaatst voor Europees voetbal en gelijk eruit vliegt tegen Omonia Nicosia. Dat gaan we nu proberen te veranderen, maar dat doe je niet in een maand. Daarvoor is visie nodig. Zoiets kost tijd, bloed, zweet en tranen, en onderweg zullen we best een paar teleurstellingen te verwerken krijgen.’
Als commissaris van ADO Den Haag stond u ooit lijnrecht tegenover grootaandeelhouder United Vansen. Nu werkt u samen met de Chinese eigenaren. Hoe valt dat te rijmen?
‘Heel simpel: ik had toen een andere rol. United Vansen had beloofd het verlies in het eerste jaar na de overname te compenseren, daar had Hui Wang voor getekend. Ging om tweeënhalf miljoen euro en via de Ondernemingskamer hebben we dat uiteindelijk afgedwongen. Maar daarna verviel de afspraak en moest de club toch weer aankloppen bij United Vansen. Wij hebben toen als rvc gehandeld in het belang van de club, terwijl ik Wang al in die tijd ook wel begreep.’
De ongezonde bedrijfsvoering die hij zag, zag u ook?
‘Ik kan me herinneren dat de club zes miljoen aan inkomsten had begroot, maar dat er maar voor drie miljoen binnenkwam. Dan weet je op voorhand dat je drie miljoen tekortkomt. Wat is het dan fantastisch als je een aandeelhouder hebt die bijpast. Met tegenzin, maar ze deden het wel. En het ging maar door, ieder jaar weer in de min. Ik kan me nog één zin van Wang goed herinneren, toen ik samen met Wim Deetman, Kees Jansma en Martin Toet als commissaris tegenover hem zat. “Waarom geven jullie ons de schuld en niet het management?” Hij heeft gelijk, dacht ik. Op dat moment was het onze prioriteit dat geld binnen te krijgen zodat de club in ieder geval kon blijven bestaan. Maar wat Wang toen zei, ben ik nooit vergeten.’
De Chinezen hebben intussen vijftien miljoen verlies gecompenseerd.
‘En ik snap ook dat ze de club niet hebben overgenomen om elk seizoen miljoenen bij te leggen. Als je dan kijkt naar het beleid dat gevoerd is... Bjørn Johnsen is voor een flink bedrag naar AZ vertrokken, maar helaas was het een uitzondering. Dit jaar alleen al hebben we een verloop van twintig spelers. Afgelopen zomer kwam er een aantal, in de winter met Pardew weer een stuk of acht en momenteel zijn we opnieuw bezig. Dat verloop is te groot, zonder dat we de zekerheid hadden dat er ieder jaar een Johnsen tussen zat. Te veel spelers kwamen en gingen, en het leverde niks op.’
U begon tegelijk met Alan Pardew. Hij haalde acht spelers naar de club die weinig hebben toegevoegd. Had u niet kunnen ingrijpen?
`Misschien hebben we wel te veel vertrouwd op het netwerk van Alan Pardew`
‘Pardew had zijn voorwaarden en er was de druk van tijd. De club moest snel handelen en misschien hebben we wel te veel vertrouwd op het netwerk van Alan. Ik was net binnen, moet ik dan een ervaren Premier League-coach vertellen wat hij moet doen? Ik kon niet méér doen dan mijn zorgen uitspreken. Dat is dan de consequentie als je geen verantwoordelijkheid draagt. Dan hóéven ze niet per se naar je te luisteren.’
Het salarishuis van ADO Den Haag kroop richting de vijf miljoen euro, dat van Sparta Rotterdam ligt onder de vier. Heeft deze club niet gewoon op te grote voet geleefd?
‘Ik denk dat je een terechte conclusie trekt. Maar ik begrijp het wel: ze wilden in de Eredivisie blijven, alleen heeft het met visie en beleid al dertig jaar niets te maken. Van alle grote clubs in grote steden is ADO Den Haag de enige die geregeld eruit vloog. Deze club wordt dan ook al zo’n dertig jaar geregeerd door buitenstaanders. De tijd dat ADO-legenden zoals Herman Choufoer en Eddy Hartmann de club leidden, is nooit meer teruggekomen.’
Sfeer in het stadion van ADO Den Haag.
© Pro Shots/Dennis Wielders
Sfeer in het stadion van ADO Den Haag.
Daarin ziet u een verband?
`Weet je wat nou typisch Haags is? Mensen van buiten de kans geven en mensen uit eigen stad op voorhand afserveren`
‘Hans Walraven reed ooit op een motor Het Zuiderpark in en werd voorzitter. Dat had geen Hagenaar ooit kunnen doen. Ook ik niet en ik heb met deze club een keer de beker gewonnen en twee keer Europees gespeeld. Weet je wat nou typisch Haags is? Mensen van buiten de kans geven en mensen uit eigen stad op voorhand afserveren. Hagenaars zijn veel te kritisch op elkaar.’
Zou je kunnen stellen dat het bij deze club al onrustig is sinds de fusie?
‘Daar heb je wel een punt. In 1971 werden we FC Den Haag. Holland Sport hield op te bestaan, de licentie lag bij de HFC ADO, de moederclub. Van rood-groen werden de clubkleuren geel-groen, die van de stad Den Haag. Het gevolg was dat de club nooit een eigen gezicht had. In al zijn lelijkheid zijn dat mooie kleuren, geel-groen, maar je kunt net zo goed zeggen dat het niet de lekkerste combinatie is. Alleen: ze zijn van de stad en ik ben ze mooi gaan vinden, nog steeds. Nog altijd is er discussie. Wat is het nou? Rood-groen? ADO, FC Den Haag? Geel-groen? FC Den Haag ADO? ADO of FC, uiteindelijk ADO Den Haag. Het is een gek soort dualisme. De oude garde wil ADO, de nieuwe generatie is meer FC Den Haag. Ik mag het zeggen, want ik heb bij allebei gevoetbald. Begonnen met Tscheu La Ling, Martin Toet, Johnny Dusbaba, Aadje Kila en Leen Swanenburg bij ADO, waar we als jonge gasten een contract kregen.’
Hoe is dat op te lossen?
‘Door consequent Den Haag te blijven benoemen. Dus niet: Trots op ADO. Of: ADO, onze trots. Nee: Trots op ADO Dén Háág.’
Bij uw aanstelling zei u dat ADO Den Haag weer een Haagse club moet worden. Legt u eens uit waarom dat zo belangrijk is.
`Ik zie er wel een uitdaging in om door middel van sport, in dit geval voetbal, Den Haag weer één te maken`
‘Omdat deze club niet zonder de stad kan. Ik ben erachter gekomen dat alle inwoners van Den Haag, en vooral de allochtone mensen, helemaal gek zijn van die stad. Toen wist ik dat we iets niet goed deden. Waarom hebben wij hier geen Ziyechs lopen? Heel veel goede voetballers komen uit Den Haag en ze spelen overal, behalve in hun eigen stad. Als ik nu al die scoutingslijsten zie met spelers, dan komen er zo veel uit Den Haag, dat is eigenlijk niet te geloven. Maar ja, tegelijkertijd: dit is ook een verdeelde stad, er is weinig saamhorigheid. Ik zie er wel een uitdaging in om door middel van sport, in dit geval voetbal, Den Haag weer één te maken. De gemeente dacht ook zo en zou in het oude Zuiderpark een sportparadijs bouwen… Nou, er staat nog geen bankje om op te zitten.`
`Alles in deze stad is steeds minder geworden. Vijftien jaar geleden waren we in Den Haag de beste in handbal, ijshockey, korfbal, waterpolo. Alle kampioenen, nationaal en Europees, kwamen en komen uit deze stad. We hadden ook de meeste en beste clubs in het amateurvoetbal. Het bondsbureau stond hier, we hadden Jan Huijbregts als secretaris van de KNVB, de legendarische Herman Choufoer als lid van het sectiebestuur betaald voetbal, scheidsrechters zoals Mario van der Ende, John Blankenstein en Dick Jol, de grootste zaakwaarnemers kwamen hier vandaan… Gek verhaal, maar de waarheid. En nu is alles weg.`
`Richard Krajicek is misschien wel onze grootste sporter, winnaar van Wimbledon ooit, maar hij organiseert in Rotterdam een toernooi. Terwijl we in Den Haag de mooiste tennisclub van Nederland hebben. Die ligt zo midden in de duinen, op een steenworp afstand van het Kurhaus, maar ze kunnen door gebrek aan subsidies geen toernooi organiseren. Dat is Haags: een verdeelde stad, met ambtenaren die van buiten komen en het ook niet weten. Al heb ik nu het idee dat de nieuwe wethouder er wél gevoel voor heeft.’
U hebt grote plannen met de club, maar de jeugdopleiding is gedegradeerd naar een lokale certificering.
‘Dat niet, maar dat het bijna wél is gebeurd, vind ik al erg genoeg. Gelukkig heeft onze nieuwe Performance Director Albert van der Dussen op tijd ingegrepen en ervoor gezorgd dat we weer nationaal zijn gecertificeerd. Behalve dat het twee ton aan subsidie oplevert, is het ook belangrijk voor de uitstraling van je club.’
De hoogste jeugdteams spelen niet op het hoogste niveau.
`Bij de wedstrijden van onze jeugd komt iedereen kijken, het was een soort warenhuis waar je zó spelers kon ophalen. Die tijd is voorbij`
‘Ook een doorn in mijn oog. Ik wil een goede opleiding, punt uit. Ik hoorde voorheen alleen maar: Het gaat zo goed, al onze spelers lopen bij grote clubs. Komen ze met Joshua Zirkzee als voorbeeld. Ja, die zit bij Bayern München, maar ging wel eerst even naar Feyenoord. Die tijd is voorbij. We geven onze spelers nu gewoon contracten, zoals het hoort. Bij de wedstrijden van onze jeugd komt iedereen kijken, het was een soort warenhuis waar je zó spelers kon ophalen. Maar nu weten we naar wie ze komen kijken en op maandag laten we die jongens en hun ouders komen en tekenen ze gewoon een contract bij ADO Den Haag.’
Nu nog het opleiden zelf.
‘Daarmee zijn we druk bezig, alles gaat op de schop. Onze aanpak wordt echt gepersonaliseerd. 1000 touches a Day, is het motto. Niet tien keer raken, of elf-tegen-elf dat ze maar een paar keer aan de bal komen, nee, duizend keer die bal raken per dag. Het wordt meer benaderd als een individuele opleiding, het niveau over de hele linie moet omhoog en snel ook. Bij Tottenham Hotspur werkten we al op die manier. Dat was nog met Ricardo Moniz, van wie ik het nog steeds jammer vind dat-ie niet meer bij me is als techniektrainer. Maar hij koos zijn eigen weg en wilde hoofdcoach worden, terwijl ik niemand ken die zo veel tijd en energie in spelers steekt en ze ook nog eens aanwijsbaar beter maakt
Als we dan toch de metafoor nemen van de kathedraal, hoever bent u dan met de bouw in Den Haag?
`Ik merk hier dat ze soms dingen niet zeggen, misschien omdat ze vinden dat ik overal wat over te zeuren heb`
‘Er staat nu misschien een muurtje, maar dat is al meer dan niks. De grootste winst die we hebben geboekt tot nu toe, is dat de meeste mensen wel voelen dat er nieuwe energie is binnen de club. We vergeten de eigen jeugd niet meer, proberen goede, jonge en talentvolle spelers aan ons te binden en werken met z’n allen keihard. Mohammed Hamdi noem ik altijd de hardst werkende directeur in het Nederlandse betaalde voetbal, Albert van der Dussen maakt hier overuren, Taco van den Velde gaat de scouting aansturen en het technisch management bij de bvo structureren, de jeugdtrainers zijn weer enthousiast en met Rankovic hebben we een ambitieuze trainer die zich wil bewijzen. En dan willen ze ook nog met mij werken, want dat is niet makkelijk. Ik merk dat ze soms dingen niet zeggen, misschien omdat ze vinden dat ik overal wat over te zeuren heb. Ze hebben gelijk, ik ben soms ook ondoorgrondelijk en had op sommige momenten liever wat vaker op de tennisbaan gestaan. Maar ik heb ook altijd gezegd dat als ADO Den Haag mij echt nodig heeft, ik zou gaan helpen. De consequentie is dat ik het dan ook goed wil doen en dat maakt dat ik enorm betrokken ben. Omdat ik geloof dat het kán.’
|
0
|
Woensdag 22 juli 2020 om 14:48 uur |
|
Advertentie
pajam
https://www.vi.nl/pro/-ik-wens-geen-enkele-coach-acht-nieuwe-spelers-toe
`Ik wens geen enkele coach acht nieuwe spelers toe`
Bijna een compleet elftal versterkingen bij ADO. Een garantie voor lijfsbehoud is het niet, het is en blijft een gok. Darije Kalezic begroette in januari 2016 eveneens acht nieuwelingen als trainer van Roda JC. ‘In de praktijk is het halen van veel spelers in de winter meer een nadeel dan een voordeel.’
De winterse transferperiode ligt weer achter ons. Vooral ploegen in nood, die in de eerste seizoenshelft met de neus op de feiten zijn gedrukt, hebben zich versterkt. Of beter gezegd: dénken zich te hebben versterkt. Omdat het noodzakelijk is, omdat het de automatische reflex is in een wereld waar resultaat heilig is.
Een reddingsoperatie halverwege het seizoen is zeker niet gedoemd te mislukken: soms lukt het wel, soms ook niet. Er is geen handboek om te volgen en er is überhaupt geen garantie dat het gaat lukken. Alle goede bedoelingen ten spijt, een kwaliteitsinjectie in de winterstop is altijd omgeven met vraagtekens. Eén ding is het in elk geval: een schuldbekentenis.
Clubs die halsoverkop spelers her en der vandaan plukken, hebben hun huiswerk aan het begin van het seizoen niet goed genoeg gedaan. Het is ook niet voor niets dat bij de meeste van die clubs de verantwoordelijken (technisch directeuren en trainers) al zijn geslachtofferd en er sprake is van een nieuwe start.
In Nederland springt de situatie bij ADO Den Haag natuurlijk in het oog. Acht nieuwe spelers, een nagenoeg volledig nieuwe technische staf, jonge talenten verhuurd of terug naar de beloften. Of de nieuwe start ook daadwerkelijk heeft geholpen qua resultaat, is pas achteraf te beoordelen. Niemand zal beweren dat ADO niets had moeten doen. Na twee seizoenen in het linkerrijtje viel het nu gewoon vies tegen. Excuses en oorzaken tellen niet, herbronnen en door was het devies. Of het zo rigoureus moest als nu is gedaan, kun je je afvragen.
‘Drie of vier nieuwe spelers had ik verwacht’, bekende aanvoerder Aaron Meijers. ‘Acht of drie of vier, het maakt mij niet uit’, voegde John Goossens eraan toe. ‘Het gaat maar om één ding: lijfsbehoud.’ Dat laatste is duidelijk. Hoe en met wie doen er niet toe, het Eredivisie-schap is heilig. Wat de toekomst daarna brengt, is letterlijk en figuurlijk van later zorg.
RECORD
Acht nieuwe spelers halen halverwege het seizoen. ADO is natuurlijk niet de eerste club die het doet. In heel Europa slaan de clubs door in het verversen van hun selectie. Wat te denken van Elazigspor, de nummer 17 in de Turkse tweede divisie.
Met 22 (!) nieuwe spelers in de laatste twee uur van de transfermarkt vestigde de Turkse club een record. Twaalf aankopen en tien huurlingen moeten Elazigspor aan lijfsbehoud helpen. In Nederland kennen we de laatste jaren ook de voorbeelden. Het bekendste is misschien wel Roda JC. De seizoenen 2015/16 en 2016/17 zorgden bij die club voor in totaal zeventien winterse transferdeals. Wie herinnert zich niet de aanwinst (slechts 144 minuten in zes duels) Beni Badibanga, die bij zijn eerste interview in Kerkrade liet blijken niet te weten waar hij beland was.
Het tussentijds halen van veel spelers roept veel vragen op. Is het paniek of een weldoordracht reddingsplan? Is het noodzakelijk of wenselijk? Gaat het alleen om de korte termijn of moet je verder kijken? Hoe gaat een trainer om met die nieuwelingen? Hoe reageren de al aanwezige selectiespelers op de nieuwe gezichten in de kleedkamer? Moet je het als trainer willen? Wat doet het met de sfeer en de chemie in een groep? Vragen zonder eenduidig antwoord, maar die we wel kunnen toetsen bij iemand die van diverse kanten deze materie heeft ondervonden.
Darije Kalezic geldt als ervaringsdeskundige. De in Zwitserland geboren Bosniër maakte als speler van De Graafschap mee dat er een bataljon nieuwe voetballers arriveerde in januari en kreeg als trainer van Roda JC een achttal verse krachten tot zijn beschikking om degradatie te voorkomen. ‘Het is een hels karwei om het met acht nieuwe spelers voor elkaar te krijgen’, luidt zijn conclusie. ‘Dat wens ik geen enkele coach toe.’
Kalezic, wiens laatste trainersjob bij PSM Makassar in Indonesië ten einde kwam in december vorig jaar, neemt uitgebreid de tijd om zijn ervaringen te delen. Nadat we hem hebben gesproken, appt hij nog even. ‘Waar wij het net over gehad hebben, is een waanzinnig interessant onderwerp. Heel veel voetbalkenners hebben geen flauw idee wat het betekent’, luidt zijn boodschap. Als we nog twijfelden of we de juiste persoon te pakken hadden om de problematiek te duiden, dan zijn die vraagtekens nu volledig weggenomen.
EIGENBELANG
De aanleiding om dieper in te gaan op het tussentijds halen van veel nieuwe spelers lag dus in Den Haag. Acht stuks haalde de Residentieclub in januari binnen. Met vier punten uit de eerste drie duels onder de Engelse manager Alan Pardew is een oordeel moeilijk te geven. Dat het voetbal er niet uitziet, is duidelijk, dat dat ook geen doel op zich is net zo. Pardew komt om te overleven, hóé maakt niet uit. De start noemen we weifelend, dat de concurrentie boven ADO Den Haag punten sprokkelt, maakt een vlotte verbetering op vele fronten noodzakelijk.
Kalezic duidt de situatie van een club in degradatienood als volgt. ‘Als je speelt om niet te degraderen, dan moet je als coach zorgen dat de spelers met elkaar bereid zijn diep te gaan, met elkaar voor elk duel willen vechten en het elkaar gunnen uit te blinken. Eigenbelang is ondergeschikt. De staf moet dat kunnen ondersteunen en bewaken en de technisch directeur en het bestuur moeten dat begrijpen. Tussen winterse aankopen – voor de korte termijn – zit een redelijk hoog percentage paniekaankopen en dat werkt vanzelfsprekend tegen het beleid dat zulke clubs op dat moment nodig hebben. Als er winterse aankopen komen, begin je als coach opnieuw, maar heb je nog maar de helft van de tijd.’
De uitleg van Kalezic is glashelder. Door schade en schande wijs geworden in het vak. Van de acht nieuwe Haagse krachten (Sam Stubbs, Laurens De Bock, George Thomas, Mick van Buren, Jordan Spence, Tudor Baluta, Omar Bogle en Mike Duffy) laat centrale verdediger Stubbs zich het meest gelden. Over de anderen is het nog lastig oordelen. Thomas lijkt een speler met een idee, Baluta is talentvol maar jong, Van Buren een harde werker, De Bock overtuigt nog niet, Spence is een breedteversterking en Duffy en Bogle hebben we nog niet in actie gezien, maar moeten voor de broodnodige impulsen voorin zorgen.
Pardew deelde vorige week al zijn visie op de versterkingen. ‘We hebben nu een volwassen selectie, we hebben diepte in de groep. Denk niet dat deze acht allemaal tegelijk gaan spelen, maar ze geven ons meer mogelijkheden. Ze begrijpen wat ik wil, ze zijn hier om de club te helpen. Natuurlijk had ik liever twee of drie echt goede spelers gehaald, maar dat bleek niet haalbaar.’ De handelwijze van ADO kun je het best bestempelen als niet gericht schieten, maar in het luchtledige met hagel. Dan valt er weleens een prooi uit de lucht.
Kalezic slaagde in zijn missie bij Roda JC. In het seizoen 2015/16 loodste hij de Limburgers naar de veertiende plaats. Yannis Anastasiou eindigde een seizoen later met negen winterse versterkingen als zeventiende en moest vlak voor de finale van de play-offs tegen aartsrivaal MVV Maastricht plaatsmaken. Roda handhaafde zich ternauwernood. Dick Advocaat, die zes nieuwe spelers naar Sparta haalde, lukte het niet.
‘Dat zegt eigenlijk al voldoende’, vindt Kalezic. ‘Als zelfs Advocaat het niet voor elkaar krijgt… Bij hem vergeleken ben ik een kleine jongen, ik heb alleen maar respect voor die man. Hij kreeg met Fred Friday, Michiel Kramer en Dabney dos Santos drie aanvallers erbij en nóg lukte het niet. Dan kun je nog zo veel kennis en ervaring hebben, op bepaalde zaken heb je geen grip. Het is heel moeilijk alles in elkaar te laten vallen.’
Bij zowel Roda als Sparta betrof het overigens veelal huurlingen die met hun ziel onder de arm rondliepen en hun eigenbelang boven dat van de club plaatsten. Een kansloze combinatie voor een ploeg in degradatienood, een hopeloze taak voor een trainer om daar het optimale rendement uit te halen. Kalezic kan maar één conclusie trekken. ‘Acht nieuwe spelers halen is gewoon risicovol, zelfs als je ze kent. Er is geen garantie, het kost tijd en energie.’
ACHTERSTAND
De Bosniër grijpt terug naar zijn verleden als voetballer om zijn eerste ervaring op dit gebied te delen. ‘Ik heb als speler roerige tijden meegemaakt bij De Graafschap. Ik dacht altijd al als coach en wat me daar opviel, was dat er aan het begin van een seizoen nooit iets kon en in januari plotseling veel nieuwe spelers gehaald konden worden. Herstellen van niet geleverd werk, noem ik dat altijd. In mijn beleving was dat een van de redenen waarom het altijd zo rumoerig was. Uit pure paniek handelen was het. Als het vuur onder de voeten te heet werd, was er ineens van alles mogelijk.’
Kalezic nam zich in die tijd iets voor wat hij later in de praktijk wilde brengen. ‘Toen ik hoofdcoach werd van De Graafschap, heb ik de clubleiding verzocht vóór het seizoen een selectie samen te stellen waarmee ik aan de slag kon. Ik wilde geen versterkingen in januari. Als trainer wil je met een groep ergens naartoe werken. Je hebt een visie, een vertrekpunt en ook een eindpunt in gedachten. De inzichten verkrijg je op basis van het kennen van je spelers, maar ook door het kennen van de cultuur en je tegenstanders. Spelers die halverwege binnenkomen, hebben op vele fronten een achterstand, ook op dát gebied. Dat kun je er niet bij hebben, want je moet spelers hebben die je elftal direct sterker maken.’
‘Het aantrekken van buitenlandse spelers die de competitie niet kennen, is een groot risico’, vervolgt Kalezic. Hij voegt er direct aan toe dat de situatie bij ADO moeilijk te vergelijken is. ‘Die verschilt eigenlijk in tachtig procent van wat ik net vertelde. Daar is een geheel nieuwe situatie met een buitenlandse coach die zelf de competitie en de cultuur in Nederland niet kent. En die van de club alle vrijheid heeft gekregen het naar eigen inzicht in te vullen. Dat zegt iets over de visie van de club, maar dat is een keuze. Het gaat alleen om handhaven, verder wordt er nog niet gekeken.’
‘Hij komt voor een half jaar en heeft een opdracht. Dat hij dan spelers haalt die zijn visie begrijpen, snap ik wel. Al moet dat ook wel blijken. Het zou het makkelijker moeten maken voor hem, een buitenlandse coach heeft meer baat bij spelers die hem snappen. De tijd die hij moet investeren om Nederlandse spelers mee te krijgen in zijn manier van denken, heeft-ie niet.’
`ADO is een geval op zich. Die nuance moet ik zeker aanbrengen. Daar zijn ze echt opnieuw begonnen. Zonder garantie dat het goedkomt. Ik hoop het voor ze, als ze de coach maar wel dit halve seizoen laten zitten, ook als de start onverhoopt tegenvalt. Je kunt je bij het kiezen voor zo’n nieuwe start geen nieuwe paniekactie veroorloven.’
Waarin het Haagse huurlingenleger wél overeenkomsten vertoont met eerdere massale spelersintochten, is de achtergrond van de voetballers. Kalezic: ‘Spelers die in januari van club wisselen, hebben vaak een krasje. Ze hebben niet veel gespeeld, zijn vaak niet fit genoeg of ontevreden bij hun huidige club. Over hun status is geen discussie, het zijn altijd twijfelgevallen, je haalt nooit spelers die er direct staan. Tijd is de grootste vijand.’
Kalezic begroette in januari 2016 acht nieuwe spelers bij Roda JC. Het was paniek in Kerkrade, hij moest wel. ‘Het had ook met de situatie bij Roda te maken. Het was een dode club die per ongeluk gepromoveerd was. Ze moesten koste wat het kost erin blijven, om daarna verder te kunnen bouwen. Er was geen enkel zicht op sportief betere tijden. Ze hebben me gesmeekt er alles aan te doen erin te blijven.’
‘Het maakte niet uit hoe, het hoefde er niet fraai uit te zien en het mocht ook in de allerlaatste minuut van de play-offs. Ik had wel wat invloed op de spelers die kwamen. Jordy Buijs, Mike van Duinen en Rydell Poepon – niet toevallig Nederlandse spelers – wilde ik graag hebben. Daar kun je direct mee aan de slag. Mijn zaakwaarnemer Rodger Linse zei: “Jij kan deze klus klaren”. En ik zag ook wel dat mijn manier van werken geschikt was om het voor elkaar te krijgen. Het hoefde niet mooi, maar realistisch. Richting de winterstop voelde ik het wegglippen, toen hebben we veel spelers erbij gehaald.’
HARDE MAATREGELEN
Het waren er te veel. ‘Het moeilijke van acht, negen nieuwelingen is dat je spelers krijgt op wie je geen controle hebt. Daarmee bedoel ik spelers die je onvoldoende kent, je weet niet goed wat je wel en niet met ze kunt. Of hoe ze in de groep passen, hoe ze reageren op bepaalde zaken. Dat geldt zeker voor jongens die na het trainingskamp binnenkomen. Ook voor de spelers die er al zijn, is dat lastig. Ze zien jongens komen die geen idee hebben waar ze zijn beland, ze vrezen voor hun plek.’
‘In Nederland moet een speler zich fijn voelen, dat is zijn basis om te kunnen doen wat er van hem wordt verwacht. Voetbal is hier meer dan alleen maar werk. Het moet ook leuk zijn. Met een flink aantal nieuwe spelers halverwege is dat lastig.’
‘Vergeet dat mentaliteitsverschil niet. In het buitenland is voetbal werk, daar wordt het veel makkelijker geaccepteerd. De komst van nieuwe spelers zorgt voor beweging, voor turbulentie in de groep. Dat moet je ook managen, terwijl alles gericht moet zijn op wedstrijden winnen. Het is voor een trainer een verwarrende en moeilijke periode.’
‘Dat ik als speler bij De Graafschap het een en ander meemaakte, heeft me wel geholpen om situaties te herkennen zoals bij Roda. Later is pas duidelijk geworden hoe moeilijk het destijds bij Roda was en hoe bijzonder het eigenlijk geweest is dat we het gered hebben. Ik heb harde maatregelen moeten nemen, maar ik was ervan overtuigd dat het nodig was. Ik heb spelers beschermd en heb vastgehouden aan mijn visie. Ik vind het nog altijd van weinig respect getuigen dat mensen niet op waarde kunnen schatten wat we destijds hebben gepresteerd.’
‘Januari-transferwindow is zonde van de tijd’
De Engelse voetbalwebsite www.theathletic.com publiceerde begin januari een verhaal dat is gebaseerd op onderzoeksresultaten van de 21st Club, een voetbaldata- en analysebedrijf. De inleiding van het artikel draait niet om de conclusie heen: ‘In bestuurskamers in heel het land wordt in januari dezelfde vraag gesteld: “Kan hij ons erin houden?” Iedere club in nood die geld beschikbaar krijgt om lijfsbehoud te realiseren, zoekt wanhopig naar bewezen winnaars, spelers die prijzen hebben gewonnen of spelers die nog nooit gedegradeerd zijn. Wanhopig zoekt iedereen een redder, clubs geloven graag dat ze investeren in de oplossing voor hun problemen. Ze overtuigen zichzelf dat ze de juiste beslissing nemen. Haal ze uit die droom. Het werkt bijna nooit.’
Het onderzoek leverde het bewijs, omdat de uitkomst was dat in Engeland de kosten in januari altijd hoger zijn dan de uiteindelijke winst. Ongeacht lijfsbehoud of niet. Het databureau liet er een ingewikkelde rekenmethode op los, waarin het de uitgaven koppelde aan het aantal behaalde punten per wedstrijd.
Het verschil tussen de duels voor en na de winterstop bleek 0,1 punt per duel. Dat betekent over negentien wedstrijden één of twee punten.
21st Club komt ook met een klassiek voorbeeld: Queens Park Rangers in 2013. Laatste in de Premier League op Nieuwjaarsdag met tien punten uit twintig wedstrijden. Manager Harry Redknapp mocht investeren en haalde vijf duurbetaalde krachten. QPR won in de tweede seizoenshelft drie keer en eindigde kansloos als laatste. De club raakte in financiële problemen en is tegenwoordig slechts een figurant in de Championship, zonder enig uitzicht op een Premier League-rentree. Een ander voorbeeld is Stoke City in januari 2018 en vorig jaar gebeurde bij Fulham hetzelfde. De aangetrokken spelers maakten geen verschil.
Een andere conclusie van het onderzoek is dat clubs in paniek altijd goals proberen te kopen, nooit clean sheets. En dat de helft van de in januari aangetrokken aanvallers in januari niet eens scoorde voor hun nieuwe werkgever. Als je de vijf grote Europese competities in ogenschouw neemt, zie je dat 55 procent van de aangetrokken spitsen geen doelpunt maakt en dat veertien procent tot vijf of meer treffers komt. Natuurlijk zijn er uitzonderingen en zijn niet alle wetmatigheden waterdicht.
De slotconclusie moet echter in de bestuurskamers wel worden besproken: ‘De beste spelers verkassen niet halverwege het seizoen en de januari-transferwindow is zonde van de tijd.’
`Ik wens geen enkele coach acht nieuwe spelers toe`
Bijna een compleet elftal versterkingen bij ADO. Een garantie voor lijfsbehoud is het niet, het is en blijft een gok. Darije Kalezic begroette in januari 2016 eveneens acht nieuwelingen als trainer van Roda JC. ‘In de praktijk is het halen van veel spelers in de winter meer een nadeel dan een voordeel.’
De winterse transferperiode ligt weer achter ons. Vooral ploegen in nood, die in de eerste seizoenshelft met de neus op de feiten zijn gedrukt, hebben zich versterkt. Of beter gezegd: dénken zich te hebben versterkt. Omdat het noodzakelijk is, omdat het de automatische reflex is in een wereld waar resultaat heilig is.
Een reddingsoperatie halverwege het seizoen is zeker niet gedoemd te mislukken: soms lukt het wel, soms ook niet. Er is geen handboek om te volgen en er is überhaupt geen garantie dat het gaat lukken. Alle goede bedoelingen ten spijt, een kwaliteitsinjectie in de winterstop is altijd omgeven met vraagtekens. Eén ding is het in elk geval: een schuldbekentenis.
Clubs die halsoverkop spelers her en der vandaan plukken, hebben hun huiswerk aan het begin van het seizoen niet goed genoeg gedaan. Het is ook niet voor niets dat bij de meeste van die clubs de verantwoordelijken (technisch directeuren en trainers) al zijn geslachtofferd en er sprake is van een nieuwe start.
In Nederland springt de situatie bij ADO Den Haag natuurlijk in het oog. Acht nieuwe spelers, een nagenoeg volledig nieuwe technische staf, jonge talenten verhuurd of terug naar de beloften. Of de nieuwe start ook daadwerkelijk heeft geholpen qua resultaat, is pas achteraf te beoordelen. Niemand zal beweren dat ADO niets had moeten doen. Na twee seizoenen in het linkerrijtje viel het nu gewoon vies tegen. Excuses en oorzaken tellen niet, herbronnen en door was het devies. Of het zo rigoureus moest als nu is gedaan, kun je je afvragen.
‘Drie of vier nieuwe spelers had ik verwacht’, bekende aanvoerder Aaron Meijers. ‘Acht of drie of vier, het maakt mij niet uit’, voegde John Goossens eraan toe. ‘Het gaat maar om één ding: lijfsbehoud.’ Dat laatste is duidelijk. Hoe en met wie doen er niet toe, het Eredivisie-schap is heilig. Wat de toekomst daarna brengt, is letterlijk en figuurlijk van later zorg.
RECORD
Acht nieuwe spelers halen halverwege het seizoen. ADO is natuurlijk niet de eerste club die het doet. In heel Europa slaan de clubs door in het verversen van hun selectie. Wat te denken van Elazigspor, de nummer 17 in de Turkse tweede divisie.
Met 22 (!) nieuwe spelers in de laatste twee uur van de transfermarkt vestigde de Turkse club een record. Twaalf aankopen en tien huurlingen moeten Elazigspor aan lijfsbehoud helpen. In Nederland kennen we de laatste jaren ook de voorbeelden. Het bekendste is misschien wel Roda JC. De seizoenen 2015/16 en 2016/17 zorgden bij die club voor in totaal zeventien winterse transferdeals. Wie herinnert zich niet de aanwinst (slechts 144 minuten in zes duels) Beni Badibanga, die bij zijn eerste interview in Kerkrade liet blijken niet te weten waar hij beland was.
Het tussentijds halen van veel spelers roept veel vragen op. Is het paniek of een weldoordracht reddingsplan? Is het noodzakelijk of wenselijk? Gaat het alleen om de korte termijn of moet je verder kijken? Hoe gaat een trainer om met die nieuwelingen? Hoe reageren de al aanwezige selectiespelers op de nieuwe gezichten in de kleedkamer? Moet je het als trainer willen? Wat doet het met de sfeer en de chemie in een groep? Vragen zonder eenduidig antwoord, maar die we wel kunnen toetsen bij iemand die van diverse kanten deze materie heeft ondervonden.
Darije Kalezic geldt als ervaringsdeskundige. De in Zwitserland geboren Bosniër maakte als speler van De Graafschap mee dat er een bataljon nieuwe voetballers arriveerde in januari en kreeg als trainer van Roda JC een achttal verse krachten tot zijn beschikking om degradatie te voorkomen. ‘Het is een hels karwei om het met acht nieuwe spelers voor elkaar te krijgen’, luidt zijn conclusie. ‘Dat wens ik geen enkele coach toe.’
Kalezic, wiens laatste trainersjob bij PSM Makassar in Indonesië ten einde kwam in december vorig jaar, neemt uitgebreid de tijd om zijn ervaringen te delen. Nadat we hem hebben gesproken, appt hij nog even. ‘Waar wij het net over gehad hebben, is een waanzinnig interessant onderwerp. Heel veel voetbalkenners hebben geen flauw idee wat het betekent’, luidt zijn boodschap. Als we nog twijfelden of we de juiste persoon te pakken hadden om de problematiek te duiden, dan zijn die vraagtekens nu volledig weggenomen.
EIGENBELANG
De aanleiding om dieper in te gaan op het tussentijds halen van veel nieuwe spelers lag dus in Den Haag. Acht stuks haalde de Residentieclub in januari binnen. Met vier punten uit de eerste drie duels onder de Engelse manager Alan Pardew is een oordeel moeilijk te geven. Dat het voetbal er niet uitziet, is duidelijk, dat dat ook geen doel op zich is net zo. Pardew komt om te overleven, hóé maakt niet uit. De start noemen we weifelend, dat de concurrentie boven ADO Den Haag punten sprokkelt, maakt een vlotte verbetering op vele fronten noodzakelijk.
Kalezic duidt de situatie van een club in degradatienood als volgt. ‘Als je speelt om niet te degraderen, dan moet je als coach zorgen dat de spelers met elkaar bereid zijn diep te gaan, met elkaar voor elk duel willen vechten en het elkaar gunnen uit te blinken. Eigenbelang is ondergeschikt. De staf moet dat kunnen ondersteunen en bewaken en de technisch directeur en het bestuur moeten dat begrijpen. Tussen winterse aankopen – voor de korte termijn – zit een redelijk hoog percentage paniekaankopen en dat werkt vanzelfsprekend tegen het beleid dat zulke clubs op dat moment nodig hebben. Als er winterse aankopen komen, begin je als coach opnieuw, maar heb je nog maar de helft van de tijd.’
De uitleg van Kalezic is glashelder. Door schade en schande wijs geworden in het vak. Van de acht nieuwe Haagse krachten (Sam Stubbs, Laurens De Bock, George Thomas, Mick van Buren, Jordan Spence, Tudor Baluta, Omar Bogle en Mike Duffy) laat centrale verdediger Stubbs zich het meest gelden. Over de anderen is het nog lastig oordelen. Thomas lijkt een speler met een idee, Baluta is talentvol maar jong, Van Buren een harde werker, De Bock overtuigt nog niet, Spence is een breedteversterking en Duffy en Bogle hebben we nog niet in actie gezien, maar moeten voor de broodnodige impulsen voorin zorgen.
Pardew deelde vorige week al zijn visie op de versterkingen. ‘We hebben nu een volwassen selectie, we hebben diepte in de groep. Denk niet dat deze acht allemaal tegelijk gaan spelen, maar ze geven ons meer mogelijkheden. Ze begrijpen wat ik wil, ze zijn hier om de club te helpen. Natuurlijk had ik liever twee of drie echt goede spelers gehaald, maar dat bleek niet haalbaar.’ De handelwijze van ADO kun je het best bestempelen als niet gericht schieten, maar in het luchtledige met hagel. Dan valt er weleens een prooi uit de lucht.
Kalezic slaagde in zijn missie bij Roda JC. In het seizoen 2015/16 loodste hij de Limburgers naar de veertiende plaats. Yannis Anastasiou eindigde een seizoen later met negen winterse versterkingen als zeventiende en moest vlak voor de finale van de play-offs tegen aartsrivaal MVV Maastricht plaatsmaken. Roda handhaafde zich ternauwernood. Dick Advocaat, die zes nieuwe spelers naar Sparta haalde, lukte het niet.
‘Dat zegt eigenlijk al voldoende’, vindt Kalezic. ‘Als zelfs Advocaat het niet voor elkaar krijgt… Bij hem vergeleken ben ik een kleine jongen, ik heb alleen maar respect voor die man. Hij kreeg met Fred Friday, Michiel Kramer en Dabney dos Santos drie aanvallers erbij en nóg lukte het niet. Dan kun je nog zo veel kennis en ervaring hebben, op bepaalde zaken heb je geen grip. Het is heel moeilijk alles in elkaar te laten vallen.’
Bij zowel Roda als Sparta betrof het overigens veelal huurlingen die met hun ziel onder de arm rondliepen en hun eigenbelang boven dat van de club plaatsten. Een kansloze combinatie voor een ploeg in degradatienood, een hopeloze taak voor een trainer om daar het optimale rendement uit te halen. Kalezic kan maar één conclusie trekken. ‘Acht nieuwe spelers halen is gewoon risicovol, zelfs als je ze kent. Er is geen garantie, het kost tijd en energie.’
ACHTERSTAND
De Bosniër grijpt terug naar zijn verleden als voetballer om zijn eerste ervaring op dit gebied te delen. ‘Ik heb als speler roerige tijden meegemaakt bij De Graafschap. Ik dacht altijd al als coach en wat me daar opviel, was dat er aan het begin van een seizoen nooit iets kon en in januari plotseling veel nieuwe spelers gehaald konden worden. Herstellen van niet geleverd werk, noem ik dat altijd. In mijn beleving was dat een van de redenen waarom het altijd zo rumoerig was. Uit pure paniek handelen was het. Als het vuur onder de voeten te heet werd, was er ineens van alles mogelijk.’
Kalezic nam zich in die tijd iets voor wat hij later in de praktijk wilde brengen. ‘Toen ik hoofdcoach werd van De Graafschap, heb ik de clubleiding verzocht vóór het seizoen een selectie samen te stellen waarmee ik aan de slag kon. Ik wilde geen versterkingen in januari. Als trainer wil je met een groep ergens naartoe werken. Je hebt een visie, een vertrekpunt en ook een eindpunt in gedachten. De inzichten verkrijg je op basis van het kennen van je spelers, maar ook door het kennen van de cultuur en je tegenstanders. Spelers die halverwege binnenkomen, hebben op vele fronten een achterstand, ook op dát gebied. Dat kun je er niet bij hebben, want je moet spelers hebben die je elftal direct sterker maken.’
‘Het aantrekken van buitenlandse spelers die de competitie niet kennen, is een groot risico’, vervolgt Kalezic. Hij voegt er direct aan toe dat de situatie bij ADO moeilijk te vergelijken is. ‘Die verschilt eigenlijk in tachtig procent van wat ik net vertelde. Daar is een geheel nieuwe situatie met een buitenlandse coach die zelf de competitie en de cultuur in Nederland niet kent. En die van de club alle vrijheid heeft gekregen het naar eigen inzicht in te vullen. Dat zegt iets over de visie van de club, maar dat is een keuze. Het gaat alleen om handhaven, verder wordt er nog niet gekeken.’
‘Hij komt voor een half jaar en heeft een opdracht. Dat hij dan spelers haalt die zijn visie begrijpen, snap ik wel. Al moet dat ook wel blijken. Het zou het makkelijker moeten maken voor hem, een buitenlandse coach heeft meer baat bij spelers die hem snappen. De tijd die hij moet investeren om Nederlandse spelers mee te krijgen in zijn manier van denken, heeft-ie niet.’
`ADO is een geval op zich. Die nuance moet ik zeker aanbrengen. Daar zijn ze echt opnieuw begonnen. Zonder garantie dat het goedkomt. Ik hoop het voor ze, als ze de coach maar wel dit halve seizoen laten zitten, ook als de start onverhoopt tegenvalt. Je kunt je bij het kiezen voor zo’n nieuwe start geen nieuwe paniekactie veroorloven.’
Waarin het Haagse huurlingenleger wél overeenkomsten vertoont met eerdere massale spelersintochten, is de achtergrond van de voetballers. Kalezic: ‘Spelers die in januari van club wisselen, hebben vaak een krasje. Ze hebben niet veel gespeeld, zijn vaak niet fit genoeg of ontevreden bij hun huidige club. Over hun status is geen discussie, het zijn altijd twijfelgevallen, je haalt nooit spelers die er direct staan. Tijd is de grootste vijand.’
Kalezic begroette in januari 2016 acht nieuwe spelers bij Roda JC. Het was paniek in Kerkrade, hij moest wel. ‘Het had ook met de situatie bij Roda te maken. Het was een dode club die per ongeluk gepromoveerd was. Ze moesten koste wat het kost erin blijven, om daarna verder te kunnen bouwen. Er was geen enkel zicht op sportief betere tijden. Ze hebben me gesmeekt er alles aan te doen erin te blijven.’
‘Het maakte niet uit hoe, het hoefde er niet fraai uit te zien en het mocht ook in de allerlaatste minuut van de play-offs. Ik had wel wat invloed op de spelers die kwamen. Jordy Buijs, Mike van Duinen en Rydell Poepon – niet toevallig Nederlandse spelers – wilde ik graag hebben. Daar kun je direct mee aan de slag. Mijn zaakwaarnemer Rodger Linse zei: “Jij kan deze klus klaren”. En ik zag ook wel dat mijn manier van werken geschikt was om het voor elkaar te krijgen. Het hoefde niet mooi, maar realistisch. Richting de winterstop voelde ik het wegglippen, toen hebben we veel spelers erbij gehaald.’
HARDE MAATREGELEN
Het waren er te veel. ‘Het moeilijke van acht, negen nieuwelingen is dat je spelers krijgt op wie je geen controle hebt. Daarmee bedoel ik spelers die je onvoldoende kent, je weet niet goed wat je wel en niet met ze kunt. Of hoe ze in de groep passen, hoe ze reageren op bepaalde zaken. Dat geldt zeker voor jongens die na het trainingskamp binnenkomen. Ook voor de spelers die er al zijn, is dat lastig. Ze zien jongens komen die geen idee hebben waar ze zijn beland, ze vrezen voor hun plek.’
‘In Nederland moet een speler zich fijn voelen, dat is zijn basis om te kunnen doen wat er van hem wordt verwacht. Voetbal is hier meer dan alleen maar werk. Het moet ook leuk zijn. Met een flink aantal nieuwe spelers halverwege is dat lastig.’
‘Vergeet dat mentaliteitsverschil niet. In het buitenland is voetbal werk, daar wordt het veel makkelijker geaccepteerd. De komst van nieuwe spelers zorgt voor beweging, voor turbulentie in de groep. Dat moet je ook managen, terwijl alles gericht moet zijn op wedstrijden winnen. Het is voor een trainer een verwarrende en moeilijke periode.’
‘Dat ik als speler bij De Graafschap het een en ander meemaakte, heeft me wel geholpen om situaties te herkennen zoals bij Roda. Later is pas duidelijk geworden hoe moeilijk het destijds bij Roda was en hoe bijzonder het eigenlijk geweest is dat we het gered hebben. Ik heb harde maatregelen moeten nemen, maar ik was ervan overtuigd dat het nodig was. Ik heb spelers beschermd en heb vastgehouden aan mijn visie. Ik vind het nog altijd van weinig respect getuigen dat mensen niet op waarde kunnen schatten wat we destijds hebben gepresteerd.’
‘Januari-transferwindow is zonde van de tijd’
De Engelse voetbalwebsite www.theathletic.com publiceerde begin januari een verhaal dat is gebaseerd op onderzoeksresultaten van de 21st Club, een voetbaldata- en analysebedrijf. De inleiding van het artikel draait niet om de conclusie heen: ‘In bestuurskamers in heel het land wordt in januari dezelfde vraag gesteld: “Kan hij ons erin houden?” Iedere club in nood die geld beschikbaar krijgt om lijfsbehoud te realiseren, zoekt wanhopig naar bewezen winnaars, spelers die prijzen hebben gewonnen of spelers die nog nooit gedegradeerd zijn. Wanhopig zoekt iedereen een redder, clubs geloven graag dat ze investeren in de oplossing voor hun problemen. Ze overtuigen zichzelf dat ze de juiste beslissing nemen. Haal ze uit die droom. Het werkt bijna nooit.’
Het onderzoek leverde het bewijs, omdat de uitkomst was dat in Engeland de kosten in januari altijd hoger zijn dan de uiteindelijke winst. Ongeacht lijfsbehoud of niet. Het databureau liet er een ingewikkelde rekenmethode op los, waarin het de uitgaven koppelde aan het aantal behaalde punten per wedstrijd.
Het verschil tussen de duels voor en na de winterstop bleek 0,1 punt per duel. Dat betekent over negentien wedstrijden één of twee punten.
21st Club komt ook met een klassiek voorbeeld: Queens Park Rangers in 2013. Laatste in de Premier League op Nieuwjaarsdag met tien punten uit twintig wedstrijden. Manager Harry Redknapp mocht investeren en haalde vijf duurbetaalde krachten. QPR won in de tweede seizoenshelft drie keer en eindigde kansloos als laatste. De club raakte in financiële problemen en is tegenwoordig slechts een figurant in de Championship, zonder enig uitzicht op een Premier League-rentree. Een ander voorbeeld is Stoke City in januari 2018 en vorig jaar gebeurde bij Fulham hetzelfde. De aangetrokken spelers maakten geen verschil.
Een andere conclusie van het onderzoek is dat clubs in paniek altijd goals proberen te kopen, nooit clean sheets. En dat de helft van de in januari aangetrokken aanvallers in januari niet eens scoorde voor hun nieuwe werkgever. Als je de vijf grote Europese competities in ogenschouw neemt, zie je dat 55 procent van de aangetrokken spitsen geen doelpunt maakt en dat veertien procent tot vijf of meer treffers komt. Natuurlijk zijn er uitzonderingen en zijn niet alle wetmatigheden waterdicht.
De slotconclusie moet echter in de bestuurskamers wel worden besproken: ‘De beste spelers verkassen niet halverwege het seizoen en de januari-transferwindow is zonde van de tijd.’
|
0
|
Zaterdag 15 februari 2020 om 14:59 uur |
|
BramHarry070
R.E.
JB schreef:
Ik reken op Petrovic.
Tenslotte was die al de rechterhand van Jol in zijn RKC tijd.
En als het verhaal van Dewa klopt dat dit spel al een tijdje op de wagen is, zou het ook een stuk logischer zijn hoe Petrovic zichzelf bij Roda zo onmogelijk heeft gemaakt dat ze zijn doorlopende contract hebben ontbonden.
Ik reken op Petrovic.
Tenslotte was die al de rechterhand van Jol in zijn RKC tijd.
En als het verhaal van Dewa klopt dat dit spel al een tijdje op de wagen is, zou het ook een stuk logischer zijn hoe Petrovic zichzelf bij Roda zo onmogelijk heeft gemaakt dat ze zijn doorlopende contract hebben ontbonden.
Toegegeven: beide namen eindigen op dezelfde twee letters, maar haal je Petrovic en de bij Roda weggestuurde Kalezic niet door elkaar? Ik kan me niet herinneren dat Petrovic iets met Roda te maken heeft gehad. Of vergis ik me?
|
0
|
Zaterdag 11 juni 2016 om 03:05 uur |
|
Nu online
MichelAdamsMatje, Martgroen, poemba, Jurrien1992, ton, kojak1 en 98 gasten.
Zoek in shoutbox
Spelersklassement
Laatste wedstrijd
Volgende wedstrijd
Advertentie
Keuken Kampioen Divisie
| 1 | Excelsior | 15 | - | 32 |
| 2 | Graafschap | 15 | - | 29 |
| 3 | FC Volendam | 15 | - | 29 |
| 4 | FC Emmen | 15 | - | 27 |
| 5 | Helmond Sp. | 15 | - | 27 |
| 6 | Den Bosch + | 15 | - | 25 |
| 7 | SC Cambuur | 15 | - | 25 |
| 8 | FC Dordrecht | 15 | - | 25 |
| 9 | Roda JC | 15 | - | 23 |
| 10 | ADO Den Haag | 15 | - | 22 |
| 11 | Telstar | 16 | - | 22 |
| 12 | FC Eindhoven | 16 | - | 19 |
| 13 | Jong AZ | 15 | - | 18 |
| 14 | TOP Oss | 15 | - | 16 |
| 15 | MVV Maastr. | 16 | - | 16 |
| 16 | Jong Ajax | 15 | - | 15 |
| 17 | Jong PSV | 15 | - | 14 |
| 18 | VVV-Venlo | 16 | - | 11 |
| 19 | Jong Utrecht | 15 | - | 8 |
| 20 | Vitesse -6 | 15 | - | 6 |