Verhaal uit de VI - interview met Kalezic.

Van enorme leegte naar KKD-top: hoe Kalezic zorgt voor rust bij ADO

09.00 uur,
Vandaag
Opslaan

Door Freek Jansen Freek Jansen
INTERVIEW
Na een periode vol sportieve en bestuurlijke onrust is dit seizoen alles anders bij ADO Den Haag. Aan de hand van trainer Darije Kalezic (53) nestelt de Residentieclub zich weer in de top van de Keuken Kampioen Divisie. Het verhaal van een Bosnische pragmaticus over de Haagse wederopbouw, een sterk aanpassingsvermogen en bevlogen vakmanschap.
Dit verhaal is afkomstig uit het VI-weekblad. Bekijk hier wat er nog meer in de laatste editie staat!
Vanavond (vrijdag) een topper in de KKD: FC Emmen-ADO Den Haag. Het is snel gegaan met ADO.
‘We kunnen met zijn allen heel tevreden zijn over de start van dit seizoen. Helemaal als je de achtergronden kent, want de eerste duels moesten we noodgedwongen nog de nodige aanpassingen doen. Maar dat wisten we vooraf en hebben daar ook niet te lang bij stilgestaan. De ontwikkeling van het team stond in de afgelopen periode voorop, maar wel in combinatie met presteren, aangezien we niet achterop wilden raken bij de grote groep clubs in de Keuken Kampioen Divisie die om promotie spelen. Dat is gelukt en we komen nu in de volgende fase van onze wederopbouw. Daar past een topduel bij zoals komende vrijdag in Emmen, een mooi meetmoment weer voor ons waar we staan.’
Wat trof u aan begin juli op uw eerste werkdag als trainer van ADO Den Haag?
‘Een enorme leegte. De directie, met technisch directeur Joris Mathijsen en algemeen directeur Natascha van Grinsven-Admiraal, was net geïnstalleerd, maar er waren geen assistent-trainers, geen scouting en slechts vijf spelers van de eerste selectie, van wie er afgelopen seizoen twee minuten maakten als basisspeler. Twintig spelers waren vertrokken.’
'De directie, de technische staf, de spelersgroep: bij ADO is na afgelopen seizoen het roer omgegooid en alles anders ingericht. De club is gewoon helemaal opnieuw begonnen'
Dat klinkt even bizar als rigoureus.
‘Het was gewoon de realiteit. De directie, de technische staf, de spelersgroep: bij ADO is na afgelopen seizoen het roer omgegooid en alles anders ingericht. De club is gewoon helemaal opnieuw begonnen. Maar dit is mij in de gesprekken duidelijk kenbaar gemaakt en triggerde mij ook om deze uitdaging aan te gaan. Na twee jaar Jong FC Utrecht verlangde ik weer naar het hoofdtrainerschap van een eerste elftal. Dat verlangen kwam samen met de wens van ADO om op zoek te gaan naar een trainer met een heel duidelijk profiel. Dat gaf Joris Mathijsen aan in het eerste gesprek. Hij en Scott McLachlan waren op zoek naar een trainer die ervaring heeft met kampioen worden in de Eerste Divisie, die ervaring heeft in de Eredivisie, die een team kan bouwen en jonge spelers ontwikkelen, met beperkte middelen maximaal kan presteren, en dit voor elkaar krijgt met zowel Nederlandse als buitenlandse spelers in de selectie.’
‘Ze kwamen bij mij uit, de gesprekken waren goed en eerlijk. Natuurlijk had ik zelf ook de nodige vragen, want ik heb de afgelopen jaren de ontwikkelingen bij ADO ook wel meegekregen. Joris Mathijsen en Scott McLachlan schetsten een helder beeld en dat de wederopbouw deze zomer zou beginnen. Met als doel om binnen twee jaar te promoveren naar de Eredivisie. De combinatie van een nieuw project, waarbij vrijwel alles vanaf de grond moet worden opgebouwd met een duidelijk doel trok mij aan.’
U noemt de naam van Scott McLachlan. Hij is het hoofd voetbalzaken van de groep Global Football Holding (GFH), waar jullie Amerikaanse eigenaar ook grootaandeelhouder van is, en tevens jullie aanspreekpunt op technisch vlak vanuit de eigenaar Bolt ADO Den Haag Holding LLC. Hoe groot is zijn invloed?
‘Scott McLachlan is heel erg betrokken bij ADO, op een goede manier. Joris Mathijsen heeft het meeste contact met Scott, maar met zijn drieën praten we sowieso elke week een keer met elkaar om van alles te bespreken. Dat ervaar ik als zeer prettig. Scott is al dertig jaar actief in het topvoetbal, jarenlang topscout geweest bij Chelsea en heeft een rijk netwerk. Vanuit Global Football Holdings is hij naar voren geschoven om meerdere clubs in Europa op technisch vlak te leiden. Zo zijn Brøndby IF, Estoril en SK Beveren in handen van de investeringsmaatschappij, terwijl ze ook een aandeel hebben in Crystal Palace en FC Augsburg. Scott is bij alle clubs op technisch vlak aanwezig en na afgelopen seizoen vanuit onze eigenaar ook nadrukkelijker bij ADO geposteerd omdat er veel moest gebeuren. De wisselwerking is goed en natuurlijk hebben we het daar in de gesprekken ook uitvoerig over gehad. Welk raamwerk is er en wie pakt welke rol op? Daar is heel open over gesproken en dat moet ook, want onderling vertrouwen is voor mij een cruciale voorwaarde om succesvol samen te werken.’
Blije gezichten bij de spelers van ADO Den Haag na de 4-1 overwinning op Jong AZ.
© Pro Shots/Toon Dompeling
Blije gezichten bij de spelers van ADO Den Haag na de 4-1 overwinning op Jong AZ.
Wie bepaalt het selectiebeleid?
‘Dat gebeurt in goede harmonie. Aangezien we vrijwel geen spelers hadden, konden we heel gericht functieprofielen per positie opstellen. Die profielen zijn door mij en Joris samengesteld en vervolgens zijn wij drieën dat heel gericht gaan invullen met spelers vanuit ons netwerk. Daarin hebben we allemaal ons aandeel gehad. Om voorbeelden te geven: Joris was wekenlang bezig met spelers als Daryl van Mieghem en Henk Veerman, ik ging Matteo Waem en Kürsad Surmeli aanbevelen. Toen ik hoorde dat Jort van der Sande opeens vrijkwam, heb ik dat direct bij Joris bekend gemaakt. Hij pakte meteen door, want hij wilde hem destijds ook al naar Willem II halen. Spelers als Justin Ché en Henri Koudossou kwamen bijvoorbeeld dan weer uit het netwerk van Scott. Die legde hij aan Joris voor, en dan gingen wij uitvoerig beelden bekijken.’
‘Niets werd ons opgelegd en andersom ook niet. Met elkaar zijn we secuur te werk gegaan en is tot de laatste dag van de transferperiode de tijd genomen om de selectie in te richten. We wisten daarom ook dat we in de eerste competitieduels niet over de volledige spelersgroep konden beschikken. Dat was als trainer soms wel irritant, want je wil natuurlijk het liefst zo snel mogelijk naar een vast elftal toewerken. Maar het was een duidelijk onderdeel van de wederopbouw, dus hebben we het zo goed mogelijk proberen in te vullen. Dat is volgens mij wel gelukt en nu hebben we met veertien nieuwe spelers de selectie op orde om voor de prijzen mee te doen. En geen enkele speler is gekomen waar Joris en ik niet overtuigd van waren.’
Na jaren met grote financiële verliezen viel op dat ADO zich met spelers als Veerman, Van Mieghem en Van der Sande kon versterken op de transfermarkt.
‘Dat klopt, alleen vergeet niet dat we financieel ook uitstekende zaken hebben gedaan. Finn van Breemen, een eigen talent, is voor ongeveer één miljoen euro verkocht aan FC Basel. Van de verkoop van Milan van Ewijk van SC Heerenveen naar Coventry City vloeide een mooi bedrag terug naar ADO en dan heb je het nog over twintig spelers die van de loonlijst afgingen met aflopende contracten, waaronder ook Thomas Verheydt. Naar mijn inzien is nog altijd een deel gebruikt om schulden af te lossen, maar er kon ook een groot deel worden geherinvesteerd in de selectie. En dat was natuurlijk ook nodig, want er moesten goede spelers bij komen.’
'ADO moet een stabiele Eredivisie-club worden'
Wat is voor dit seizoen realistisch om van ADO Den Haag te verwachten?
‘ADO moet een stabiele Eredivisie-club worden. Als je kijkt naar de stad, de historie, het stadion, de fans, dan verdient deze club een mooie plek in de subtop de Eredivisie.’

© Pro Shots/Toon Dompeling
Het eeuwige verhaal van de Sleeping Giant achter de duinen.
‘Dan moet je wel presteren en dat moet gaan gebeuren. Het doel is om binnen twee jaar te promoveren en daar loop ik niet voor weg. Dit seizoen zijn we helemaal opnieuw begonnen, dus zal het niet allemaal in één rechte lijn omhoog gebeuren. Maar we willen wel meedoen om de bovenste plekken, met een grote groep clubs met FC Groningen, Willem II, FC Emmen, NAC Breda, SC Cambuur, De Graafschap, Roda JC. Stuk voor stuk grote clubs, die ook willen promoveren, waarbij het verschil is dat zij een betere basis voorafgaand aan dit seizoen hadden staan. Daar zijn wij nu mee bezig en het begin is goed. Tegelijkertijd zijn de supporters realistisch qua verwachtingspatroon, vanuit hun kant wordt zelfs gesproken over een tussenjaar. Want zij beseffen als geen ander waar we vandaan komen.’
'Overal waar ik trainer ben, zijn kraakheldere afspraken, heerst duidelijkheid en ontstaat rust'
We horen zelfs geluiden dat het rustig is bij ADO. Het moet niet gekker worden.
‘Overal waar ik trainer ben, zijn kraakheldere afspraken, heerst duidelijkheid en ontstaat rust. Toen ik bij De Graafschap trainer was, kwam Raymond Willemsen van De Gelderlander geregeld naar me toe: “Het is hier nog nooit zo rustig geweest Darije, ik weet haast niet meer waar ik over moet schrijven!?” We speelden met De Graafschap stabiel boven de degradatiestreep in de Eredivisie. Met Roda JC, hetzelfde verhaal. De journalisten van L1 spraken me er op een gegeven moment ook op aan dat het zo opvallend rustig was bij de club.’
‘Dat die geluiden nu bij ADO doorsijpelen, verbaast mij dan ook niet. Het draait weer om voetbal en mijn visie en aanpak zijn voor iedereen helder. Ik zorg dat mijn omgeving, zowel spelers, de staf als andere mensen binnen de club, weten wat er wordt verlangd en ben continu in contact met die mensen. Er zal nooit ruis op de lijn zitten en daarmee voorkom ik ook onduidelijkheid, die weer voor onrust zorgt. Zo heb ik altijd gewerkt en door mijn ervaringen als hoofdtrainer in de afgelopen vijftien jaar is dat alleen maar gegroeid.’
Maar hoe gaat een trainer te werk met een volledig nieuwe selectie?
‘We begonnen in juli met vijf/zes spelers van de A-selectie, aangevuld met allemaal spelers van Jong ADO Den Haag. Die kregen de kans om zichzelf te laten zien, in afwachting van de nieuwe versterkingen. Tegelijkertijd moet je bouwen aan eenheid, aan een duidelijke speelwijze met spelprincipes, die weer trainbaar maken om de ploeg te laten groeien en daarbij ook rekening houden met dat het beoogde nieuwe elftal door veel nieuwe spelers nog samengesteld gaat worden.’
‘De zomermaanden waren hectisch en intensief. Het kwam geregeld voor dat ik na een lange dag nog even een deel van de nacht doortrok achter de laptop, om potentiële nieuwe spelers te bekijken. Alles met als doel om de spelers die er al waren beter laten worden, maar ook nieuwe betere spelers naar ADO te halen. Het uitgangspunt was voor Scott, Joris en mij ook heel simpel: alle nieuwe spelers moesten beter zijn dan de spelers die we al hadden. We gingen dus heel kritisch te werk.’
‘Op het trainingsveld was ik elke dag met de spelers bezig die ik tot mijn beschikking had. In mijn wekelijkse blok trainingsschema’s heb ik vaste trainingsoefeningen week in week uit juist herhaald. Dat was enerzijds gericht op het ontwikkelen van onze speelstijl en de principes, maar ook met oog op de wekelijkse binnenkomst van nieuwelingen. Op het moment dat een nieuwe speler instroomde werd hen al snel duidelijk wat er werd verwacht bij ADO, aangezien de rest van de groep vertrouwd was met de oefeningen. Met toevoer van betere spelers ging het niveau van de trainingen omhoog, waardoor de spelers een extra tandje bij moesten schakelen. Zo heb ik mijn trainingsbeleid en teamontwikkeling heel gericht moeten aanpassen naar wat de situatie op dat moment het meest nodig had en ik voelde op een gegeven moment dat we stappen maakten. Met de groep, maar ook met de staf. Levi Schwiebbe werd in het begin vanuit de jeugd erbij gezet als tijdelijke assistent-trainer, want die functies waren niet bezet. Met Levi ontstond een goede klik en hij is er nu vast bij, net zoals ik na een maand Regilio Vrede als assistent erbij kreeg, met wie ik in het verleden al goed heb samengewerkt bij Roda JC en MVV. Op meerdere vlakken viel de puzzel dus steeds meer in elkaar.’
Het bestaan van voetbaltrainer heeft u gebracht tot Saoedi Arabië, Nieuw-Zeeland en Indonesië, maar ook tot trainer van de beloften van De Graafschap, PSV en FC Utrecht. Het hele pakket?
‘Zo voelt dat zeker. Als speler bij De Graafschap beleefde ik een natuurlijke overgang naar een bestaan als trainer, waarna een boeiende reis begon. Met Zulte Waregem en Stockport County ervaringen in België en Engeland, maar de grote avonturen vonden in Azië en Australië plaats. In 2016 was Saoedi-Arabië al een voetballand in opkomst en dat heb ik bij Al-Taawoun ervaren. Tegelijkertijd was het qua gewoonten en gebruiken ook een aparte gewaarwording. Zo mochten spelers bijvoorbeeld alleen met verzorgde kapsels het veld op. Met tondeuses stonden de officials voor de wedstrijd klaar om de spelers te verzorgen, pas dan mochten ze meedoen.’
‘In Nieuw-Zeeland maakte ik met Wellington Phoenix in de Australische A-League weer hele andere dingen mee. Daar was het vooral reizen. Een uitwedstrijd was al snel vier uur vliegen, op bezoek bij Perth zat je negen uur in het vliegtuig. Dat zorgde ervoor dat je als trainer met de staf om je heen continu aan het afwegen was wat qua intensiteit mogelijk was, maar ook zaken als rust, blessurepreventie en voeding heb ik daar op een hele andere manier leren kennen. In Indonesië, een land met een grote tegenstelling van armoede en rijkdom, maakte ik bij PSM Makassar de totale voetbalgekte mee. We speelden wedstrijden voor tachtigduizend man in een stadion en overal werd je aangeklampt. In de stad Makassar, met twee miljoen inwoners, kon ik geen moment even normaal over straat lopen. Als ik even ergens koffie wilde drinken, deed ik dat wat later op de avond en vaak met een petje op, anders was er gewoon echt geen beginnen aan. Heel bijzonder om te ervaren wat voetbal los kan maken.’
Wat heeft u als trainer vooral meegenomen uit al die avonturen?
‘Dat je als trainer onder alle omstandigheden moet kunnen werken. Het aanpassingsvermogen is een onderschat goed als trainer, daar kan geen trainerscursus aan tippen. Je moet je eigen visie en aanpak hebben, maar wel flexibel kunnen zijn naar je omgeving. Niet alleen met alle afwijkende factoren in het buitenland, maar dit geldt ook voor omstandigheden in Nederland. Op een trainerscursus leer je het bestaan als trainer onder vaak gewenste omstandigheden, maar in de praktijk komt dat zelden voor. Neem de voorbereiding met ADO dit seizoen. Dan moet je jezelf voortdurend kunnen aanpassen, situatief managen, en tegelijkertijd wel vanuit je visie het beste nastreven.’
‘Waar ik ook ben, ik pas mij aan mijn toegediende functieomschrijving aan, ben loyaal, werk taakgericht en bevlogen. Het belang van mijn werkgever staat altijd op de eerste plaats. Dat heb ik altijd gehad. Toen ik vanuit Bosnië als speler bij RKC Waalwijk kwam, was er geen taalcursus vanuit de club. Maar ik ging er zelf naar op zoek, in mijn vrije tijd ging ik met mijn eerst verdiende geld een Nederlandse taalcursus volgen. Pas na een half jaar kwamen ze er bij de club achter dat ik de taal aan het leren was. Zo heb ik mezelf ontwikkeld, waarbij Nederland mijn voetballand is, maar ik de buitenlandse invloeden nooit ben vergeten. Die combinatie heeft mij gevormd tot de trainer die ik ben.’
Pragmatisch in de aanpak, maar met het resultaat voorop.
‘De Hollandse school is mooi, ook met ADO hebben wij tot nu toe laten zien dat wij liefst aanvallend en dominant willen voetballen, maar dat moet wel de winst opleveren. Bij alles wat we dit seizoen doen, moet dat voorop staan. En die spirit voel ik ook om me heen binnen ADO. Als club moeten en kunnen wij nog veel beter, alleen voor dit moment mogen we tevreden zijn. Dat merk ik ook aan de supporters. Ik voel de waardering, de spelers voelen de steun, en na elke overwinning wordt het samen gevierd. Zij zijn geweldig. Dat is misschien wel de belangrijkste basis die we aan het leggen zijn met de club: samenbouwen aan een nieuw ADO. Met promotie als het ultieme doel.’
Wat vind je van dit artikel?

Nieuwsbericht op Club Achter de Duinen:

Nationale ploeg lonkt voor zesde ADO-speler
ADO stond in deze interlandbreak vijf spelers af aan hun nationale ploeg. Daar kan eerdaags een zesde bijkomen.
Lees het nieuwsbericht

ADO079 schreef:

Dat is echt heel naïef gedacht zeg.

Acht of negen van de tien keer dat een speler verkocht wordt komt er een mindere voor terug. Je betere spelers leveren het (grote) geld op en niet de zwakkere broeders.
Gevolg is dat je selectie steeds verder uitgehold wordt.

Mij boeien de financiën totaal niet. Absoluut niet zelfs met een eigenaar. Zou wat anders zijn als we een vereniging zijn.

GroenGeelHart070 schreef:

Ook jouw reactie begrijp ik.
Je moet alleen ook wel denken aan de toekomst van onze club en selectie en niet aan die van Brøndby of Augsburg. Diepteinvesteringen.
Maar goed, als we promoveren kijk ik niet terug op wie er in de basis stonden
Gelukkig is er maar 1 bepalend over de opstelling haha

Als het goed gaat met spelers van Brøndby of Augsburg dan gaat het ook goed met ons. Is allemaal dezelfde Bolt familie natuurlijk. Als onze trainer die huurlingen niet opstelt dan denk ik dat Bolt ook weer een keer komt vragen wat we denken te doen. Uiteindelijk gaat het om presteren (op de lange en korte termijn).

GroenGeelHart070 schreef:

Dat zou ik dus niet doen, tenzij je het verdienmodel voor de club om zeep wilt helpen

Ik vind het een moeilijke keuze, want hier heb je zeker gelijk in.

Maar Granli heeft wel een wapen die de andere spelers niet hebben: een geweldige crosspass.

Club Achter de Duinen schreef:

Nieuwsbericht op Club Achter de Duinen:

Eén geblesseerde weer terug
Eén van de geblesseerden bij ADO Den Haag is weer helemaal terug
Lees het nieuwsbericht

Als deze spelers allemaal terug zijn, dan hebben wij toch een behoorlijk uitgebalanceerde selectie. Een selectie die naar mijn mening als één van de beste van de KKD in elkaar steekt.

Het enige waar ik een beetje bang voor ben is dat wanneer Veerman er niet bij is, je op een heel andere manier moet gaan voetballen. Hopelijk word daar weleens op getraind.

Aad schreef:

Voor mij niet te lezen zonder abonnement .

Hier Aad

Hoe ADO nog meer de vruchten van de jeugdopleiding wil plukken en zo hoopt op miljoenentransfers

REPORTAGEJeugdcomplex De Aftrap is al decennia lang de kweekvijver ADO Den Haag. Wie worden de Haagse helden van de toekomst en wat is het geheim van de opleiding? Deze site ging langs voor een reportage. Over het ADO-DNA, een bezoek van John Heitinga en de nieuwe Finn van Breemen.

Zaterdagochtend kwart voor tien. Terwijl steeds meer mensen het terrein opkomen, verlaat Peter Charité het juist. Met een grote, volle roltas achter hem aan. ,,Dit is alweer mijn 35ste jaar als vrijwilliger”, zegt hij trots. Waar zijn reis naartoe gaat? ,,Naar AFC in Amsterdam. Om kwart over twaalf speelt daar de onder 16 en om half drie de onder 17. Hopelijk nemen we alle punten mee naar huis.”
Teamleider Charité behoort tot de categorie, waar onder anderen ook omroeper Roeland Gelink, terreinmeester Bally Balradj en clubarchivaris Frans Leermakers toe behoren. De categorie die model staat voor het klassieke clubgevoel. Ofwel één derde van de unieke mix, die je hier tussen Moerwijk, Morgenstond, Leyenburg en Rustenburg en Oostbroek tegenkomt. Een ander deel bestaat uit de bekende oud-spelers, waar je op elk jeugdterrein van een profclub tegenaan loopt.

Sjaak Polak en Richard Knopper
In dit geval de voormalige hoofdtrainer van Ajax: John Heitinga. Zijn zoontje Lennox komt met de onder 13-2 van Ajax op bezoek om op het tweede veld te spelen tegen de onder 13 van ADO Den Haag. Voorts noteren we onder anderen nog Sjaak Polak, voormalig eerste-elftalspeler en tot vorig seizoen trainer van ADO Vrouwen. En kijk, wie staat ook langs de lijn bij de mini-editie van ADO-Ajax? Richard Knopper. Hij voetbalde bij beide clubs in het eerste elftal.


Even verderop langs het eerste veld staat Ron van Baaren. Aandachtig kijkt de voormalige flitsende rechtsbuiten van het eerste elftal naar de verrichtingen van de onder 14 tegen NAC Breda onder 14. In de jaren 70 brak Van Baaren vanuit de jeugdopleiding door. ,,De jeugdafdeling van toen en nu zijn niet meer met elkaar te vergelijken. Nu is het allemaal meer gestructureerd. Tegelijkertijd is de essentie hetzelfde: de honger van talentjes die het profvoetbal willen halen. En het ongrijpbare element: wie haalt het uiteindelijk?”

Van Baaren staat bij dit team omdat sinds dit seizoen zijn kleinzoon Jimmy Zuurmond erin speelt. Een linksbenige spits met flair. Hij en zijn teamgenoten vormen het laatste deel van de ervaring die een bezoek aan De Aftrap biedt: de glasheldere blik in de toekomst. Met elke wedstrijd die je hier ziet, vergroot je je kans op het glorieuze moment waar elke voetbalkenner van droomt. Dat je in het Bingoal Stadion een speler ziet debuteren en de show ziet stelen, waarop je met een gerust hart zegt: ‘O, die heb ik jaren geleden al op De Aftrap gezien’.

Lijntjes met het eerste elftal
Achter het doel staat Academy Director Albert van der Dussen. Zijn humeur is zonnig. Dat heeft ermee te maken dat sinds zijn aanstelling in april 2020 de lijntjes met de selectie van het eerste elftal nog nooit zo kort zijn geweest. ,,Sinds Joris Mathijsen technisch directeur is, hebben we dagelijks contact. Zo weten we van elkaar precies wat er speelt. Daar zal de club in de toekomst alleen maar de vruchten van plukken. Onlangs stond de hele staf van het eerste elftal te kijken bij de onder 18. Dat is voor die jongens van dat team natuurlijk een enorme kick.”

Ook draagt het in de ogen van de 59-jarige Van der Dussen, die zelf nog in de amateurtak van ADO speelde, bij aan een van zijn belangrijkste speerpunten. ,,Namelijk de verhoging en verdere uitdieping van het typische ADO Den Haag-DNA. Dat staat voor lef, strijd en bluf. Dat moet een pijler zijn waarop de club altijd kan terugvallen. Wat dat betreft ben ik blij dat de brug tussen de jeugd en selectie er weer ligt. Uiteindelijk is het aan de spelers zelf of ze het voor elkaar krijgen om die stap te maken.
Voetballers met regionale roots en uitstraling dragen niet alleen bij aan de herkenbaarheid richting de supporters, maar ook aan een gezonde financiële huishouding. ,,Kijk naar Finn van Breemen, die afgelopen zomer voor een miljoen euro naar FC Basel vertrok. Dat is waarde creëren via de opleiding. Ik weet zeker dat er de komende tijd meer spelers volgen. Dat de eerste drie keepers van het eerste elftal afkomstig zijn van De Aftrap en het prima doen, is ook zoiets waarvan ik zeg: ‘Daar worden wij hier blij van’.”

Chauffeurs, scouts en studiebegeleiders
Het organigram van een jeugdopleiding anno 2023 is niet alleen erg omvangrijk, maar kent ook vele uiteenlopende aspecten. Zodra je de parkeerplaats van De Aftrap opkomt, zie je ze al staan: de bekende Volkswagen Transporterbusjes, die de talenten halen en brengen.

Een groot deel van de helden van de toekomst komt dan wel uit Den Haag, maar die stad is tegenwoordig erg groot. Daarbij zijn er ook ambitieuze voetballertjes van verder uit de regio, die De Aftrap als de ideale springplank voor de droomsprong naar het betaalde voetbal zien. Een tiental chauffeurs neemt het vervoer voor hun rekening.

Dan zijn er nog de vijftien scouts die constant werkelijk alle velden van Den Haag en omgeving afspeuren naar jonge en talentvolle voetballers. Twee van die scouts zijn ook regiocoördinator en de hele tak, omschreven met de term Talentherkenning, staat onder leiding van Gerard van Ruitenburg.

Het percentage jeugdspelers, voor wie het betaald voetbal uiteindelijk daadwerkelijk zal zijn weggelegd, ligt niet hoog. Vandaar dat school in de opleiding van ADO een belangrijke plaats inneemt. Daarom zijn er zes studiebegeleiders: voor de lichtingen van onder 13 tot en met onder 18.

Nieuwsbericht op Club Achter de Duinen:

Severina boert goed in Belgrado
Het AD heeft in een artikel een aantal vertrokken ADO-spelers op een rijtje gezet: hoe ze het nu doen.
Lees het nieuwsbericht

Nieuwsbericht op Club Achter de Duinen:

Drie van vijf ADO-internationals in actie
Drie spelers van ADO Den Haag hebben deze dagen een interlandwedstrijd gespeeld.
Lees het nieuwsbericht

slash070 schreef:

Jij beschrijft zo'n beetje Leentje Swanenburg lijkt het.

Die Troupee is heel wat anders, is vleugelverdediger op kkd niveau. Werd direct populair toegezongen omdat hij een matje heeft, net als die Zweedse/Pool aanvaller Cibicki, die overigens werkelijk geen ene meter kon voetballen.

Hoop trouwens dat flut-reservespelers huren van cluppies als Sparta en Utrecht verleden tijd is, en we weer eigen trots/waarde als een profclub hebben om zoiets nooit meer te doen.

Dat laatste gaat al de goede kant op. Wentges, Asante, van Breemen, Severina. Zijn toch een hoop voorbeelden van jonge spelers die voor de leeuwen worden gegooid en bewijzen dat ze niet slechter zijn als de soort spelers die we al jarenlang halen. Zonde geld.

En de spelers die op kwaliteit zijn ingekocht laten dat ook wekelijks zien. Er is mij op Sürmeli na, geen enkele die echt tegenvalt.

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

wiegah070 en 134 gasten.

Bekijk de topshouts