Tag: enige

Trending: stadion kalezic deere schuld % kansen

Toon alle shouts

Tommy schreef:

Het nieuws van vandaag: WEER GEEN NIEUWS.

Iedere beschikbare spits en/of buitenspeler met enige potentie weet dat er weinig van zijn "soort" zijn en veel clubs die spitsen en buitenspelers zoeken. Dus ze wachten af met toehappen omdat ze altijd hopen op nog beter.
Ik vrees dat we nog lang geduld moeten hebben.

Kees schreef:

Een salarisplafond is enkel voor beleidsmakers bedoeld welke zich door emoties laten leiden. Uitzonderingen qua beloning zijn er altijd in je selectie. Zowel naar boven als wel naar beneden.

Ajax heeft dat naar voortschrijdend inzicht ook bijgesteld. Zo ook de gehele Europese top die daar meewerkte.

Wel is het natuurlijk zo dat er bij onze club al tientallen jaren geen lange termijn beleid wordt gemaakt. Steeds weer een aanwas van nieuwe (algemeen) directeuren levert iedere keer weer nieuwe inzichten en wijzigingen op. Om moedeloos van te worden.

Een salarisplafond is enkel voor beleidsmakers bedoeld welke zich door emoties laten leiden.
Klopt helemaal m.b.t. een salarisplafond maar laat de hele voetballerij aan emoties en opportunisme aan elkaar hangen. Koppel dit aan beleidsbepalers die weten dat ze maar een aantal jaar bij een club zitten dan telt alleen het korte termijn beleid en in veel gevallen ook de korte termijn winst voor zichzelf (wat ergens nog logisch is ook).
Voor Necid en Immers is bij het vorige salarisplafond een uitzondering gemaakt door een beleidsbepaler in dit geval Manders. Nu is die gevlogen en zitten de huidige beleidsbepaler met een onaangename erfenis.

Maatregelen zoals een salarisplafond zijn de enige manier om de continuïteit nog enigszins te waarborgen als je er financieel zo belabberd voorstaat als ons. Vergelijkingen met een Ajax en Europese topclubs gaan volledig mank want daar zijn 10 tallen miljoenen beschikbaar.

Aad schreef:

Uitzonderingen naar boven kan je je alleen permitteren als de betreffende speler ook uitzonderlijk presteert. Is dat niet zo dan is het zaad voor het uitbreken van de pleuris in je selectie gezaaid. Als je al afwijkt dan zeker niet meer dan een procent of 20.

de enige die voorlopig boven het plafond mag gaan verdienen is pinas.
Als je die 3 jaar kan verlengen komt er binnen een jaar max anderhalf een club die er minimaal 2.5 miljoen voor neer legt zo bouw je aan een positieve balans.

Pffff... ben ik de enige die denkt graag of heel niet?

Dat Elia niet komt is voor mij een bevestiging dat ze netjes vasthouden aan het ADO salarisplafond. En dat is gewoon goed. Voor de lange termijn en de eenheid in de selectie, is het een verstandig besluit.

Op naar zijn vervanger. Die het mogelijk nog wel beter gaat doen.

Hopelijk gaat Elia snel naar Utrecht dan kan de blik gelukkig weer naar de ingeslagen weg van beleid voeren met oog op de lange termijn en restwaarde van spelers.

Ben volgens mij de enige hier die vanaf het begin tegen de komst van Elia is.
Terughalen van oud spelers resulteert in 95% van de gevallen in een grote teleurstelling omdat er altijd een verwachtingspatroon is met hang naar het verleden. En laat het verleden nou altijd geromantiseerd worden en niet meer terugkomen...
Daarnaast krijg je ook gigantische scheefgroei in de selectie als iemand veel meer verdiend. Zolang dit in prestaties wordt terugbetaald geen probleem maar als dit niet het geval is krijg je een een teamgeest beneden het vriespunt en spelers die bewust maar ook vooral onbewust tegen elkaar gaan voetballen i.p.v. samenwerken. Wat er dus eigenlijk bij ons de afgelopen 2 jaar is gebeurd iedereen die onder niveau presteert. Laat staan als zo iemand geblesseerd raakt dat soort risico`s kunnen wij gewoon niet lopen gezien onze financiële situatie.

Overigens begrijp ik de keuze van Elia heel goed als je de wens hebt om in je eigen land nog te spelen. Dan is in de subtop spelen met een groot gedeelte van de wedstrijd op de helft van de tegenstander natuurlijk wat anders dan in de middenmoot met risico om degradatievoetbal te moeten gaan spelen. Als aanvaller kun je je natuurlijk veel makkelijker onderscheiden als je 10 kansen per wedstrijd krijgt i.p.v. 1 die je dan mist.
Daarnaast zal die paar ton extra altijd lekker zijn en een belangrijke drijfveer in zijn keuze zal de reistijd zijn. Zit natuurlijk zo van Den Haag in Utrecht.

Thommetjsh schreef:

Ik snap wat je bedoeld hoor, maar volgens mij is de club niet in staat om of hele oude buitenkansjes te halen of extreem jonge spelers die nog niks bewezen hebben. Ik
was enorm blij met dat nieuws van die Bryan Mckay, mag dan misschien huur betreffen maar het is een speler met een goeie leeftijd waar nog rek in zit en genoeg ervaring.

Ok ja die speler ken ik niet, het vervelende van huur is alleen dat je weinig aan spelers heb waar rek in zit. Wij als club hebben daar geen baat bij. Alleen als je als club geen geld heb is dit wel de enige optie anders krijg je weer spelers als bijv hoi ja daar heb je ook weinig aan. Alleen Bij spelers die net buiten de boot zullen vallen moet je dan toch geduld mee hebben als club die mogen echt pas aan het einde verhuurd worden als de selectie compleet is en heb het idee dat het transferperiode echt nog op gang moet komen.

Daily Shorts schreef:

Tsjonge jongen weer een zooi spelers die 2 weken thuis moeten zitten, lekker weer je conditie achteruit en ritme en lekker voor de voorbereiding dus zeg! Man man man Tis echt gvd niet te geloven. Wat een amateurs joh. Competitie start al bijna, is t geen compleet elftal ivm te laat kopen/huren is het elftal niet compleet door covid-fucking-19.

Wat een amateurs joh

Lees eens wat shouts terug, denk vervolgens na en lees dan je eigen shout nog eens. Of zou jij je partner en kinderen de deur uitlazeren en als kluizenaar gaan wonen.

De enige echte amateurs zijn degenen die zich niet aan de regels houden en, vooral, die gebrilde clown in het torentje die, met de verkiezingen in aantocht, graag populair doet en de regels verruimt waar het eigenlijk niet kan.

Bolskie schreef:

Hoezo is dit niet verantwoord? Er word toch gewoon getest, en vervolgens blijven zij in quarantaine.

Bolskie....je bent de enige die er een beetje normaal.naar kijkt. Testen zorgt ervoor dat je juist zo weinig mogelijk mensen in de ziekenhuizen krigt. En als je vervolgens netjes twee weken thuis blijft, dan is er niet veel aan de hand.

Jammer....dat de oefenwedstrijd niet doorgaat. Maar meer ook niet.

Door Freek Jansen Freek JansenCULT
Een zomerdag in 2011 veranderde het leven van Jaap van Duijn (29). Een invalbeurt van vier minuten maakte van de aanvaller met de bos krullen dé cultheld van ADO Den Haag. Met de Katwijker gaan we terug naar de plek van zijn memorabele moment als eendagsvlieg.

VI vroeg de supportersverenigingen van alle Nederlandse profclubs een topdrie te maken van hun grootste culthelden. In deze derde week worden de laatste winnaars van de 34 clubs in een speciaal verhaal uitgelicht en uiteindelijk komt er op VI.nl een ultieme cultheld als winnaar uit de koker. Aanvullingen? Is er iemand over het hoofd gezien? Mail deze herinnering of anekdote naar mijncultheld@vi.nl.
‘Je houdt me niet voor de gek, hè!?’ Het is de derde keer in het telefoongesprek dat Jaap van Duijn controleert of hij geen onderdeel is van een klassieke voetbalgrap. Een speler laten opdraven voor een interview omdat hij een uitverkiezing heeft gewonnen en dan met een paar grapjassen klaarstaan om hem vol genoegen op te vangen en uit te lachen. Van Duijn heeft een sterk vermoeden dat hij deze keer het lijdend voorwerp van het staaltje voetbalhumor is. Hij kan maar niet geloven dat hij door de supportersvereniging van ADO Den Haag is verkozen tot dé cultheld uit de clubgeschiedenis. Daar komt bij dat hij onlangs een grap uithaalde met zijn trainer Sjaak Polak, door telefoonnummers stiekem te verwisselen, waardoor Polak iemand anders aan de telefoon kreeg dan hij verwachtte en in verlegenheid werd gebracht. Polak, zelf ook niet vies van een flinke dosis voetbalhumor, snauwde hem direct toe dat hij hem nog wel een keertje terug zou pakken. Voor Van Duijn was het duidelijk: de uitverkiezing tot cultheld in combinatie met een interview voor VI was dé aangekondigde grap van Sjaak Polak.

— Aanbevolen —
Stemronde 3: laatste 13 culthelden maken fraaie verzameling compleet
Stemronde 3: laatste 13 culthelden maken fraaie verzameling compleet
VI gaat op zoek naar de ultieme cultheld. Stem mee!

Als er aan het einde van het telefoongesprek met de huidige aanvaller van de topamateurs van FC Rijnvogels uit Katwijk toch een afspraak uitrolt voor een week later in het ADO-stadion, lijkt de twijfel bij de speler verdwenen. Het is echter van korte duur. Er volgt nog een app-bericht met nogmaals de vraag of het echt geen grap is en een paar uur later hangt zelfs Nathalie Nuiten aan de lijn. Ze is alweer vijf jaar weg als persvoorlichtster van ADO Den Haag, maar zag eerder op de avond wel plotseling de naam Jaap van Duijn op haar telefoon verschijnen. De Katwijker verzocht Nuiten om het toch echt nog een keer bij VI te checken. Hij voelde nattigheid.


PEPERNOOT
De totale verbazing en achterdocht bij Van Duijn is, nog los van de mogelijke fratsen van Polak, zeker niet zo vreemd. Michel Adam, Cor Lems, Lex Immers, Tom Beugelsdijk. Zomaar vier namen die voorbijschieten bij het beeld van een Haagse cultheld. En de lijst zou nog vele malen langer kunnen zijn, waarbij elke speler wel voldoet aan ingrediënten voor de uitverkiezing. Toch kozen de supporters van ADO Den Haag voor een speler die slechts negen minuten in de hoofdmacht acteerde. Jaap van Duijn. De naam zal bij het grote voetbalpubliek buiten de Hofstad dan ook niet direct tot de verbeelding spreken. Maar hoe anders is dat binnen de stadsmuren. Het Alle ballen op Japie roept bij elke Hagenees een glimlach op.

‘Zeker weten, Japie is uitgegroeid tot een absolute cultheld van onze club.’ Aan het woord is Jacco van Leeuwen, voorzitter van de supportersvereniging van ADO Den Haag. Hij kan zich de bewuste 21 juli 2011 nog kraakhelder voor de geest halen. Op een broeierige zomeravond trad de Residentieclub aan tegen het Litouwse FK Tauras, in de tweede voorronde van de Europa League. Nadat de eerste wedstrijd al met 2-3 was gewonnen, leverde de return in Den Haag een eenvoudige 2-0 zege op. Na afloop ging het echter niet over de plaatsing voor de volgende ronde. Alle aandacht was gevestigd op een kleine aanvaller, die vier minuten voor tijd in de ploeg kwam voor Tjaronn Chery. ‘Geloof me, werkelijk niemand had tot dat moment ooit van Jaap van Duijn gehoord. Maar Japie, een gozer uit Katwijk met een enorme bos krullen vergelijkbaar met die van de zanger Gordon in zijn hoogtijdagen, zette het hele stadion op zijn kop. Zodra hij zijn eerste stap binnen de lijnen zette, ging iedereen helemaal los. Het spreekkoor Alle ballen op Japie werd door de harde kern ingezet en dit sloeg gelijk over op de rest van het stadion.’

Daar bleef het zeker niet bij. De bal hoefde tegen de nietige Litouwers niet eens in de buurt van de destijds twintigjarige aanvaller te komen. Alleen al de verschijning van Japie op het veld was voldoende voor massale jolijt op de tribune. ‘We toverden met zijn allen echt alle liedjes tevoorschijn’, vervolgt Van Leeuwen. ‘Zing ik ajai Japie, Japie jee en Japie, Japie, we worden kampioen! Japie in Oranje!, We willen haar zoals Japie! en vooral vaak Alle ballen op Japie.’

Voor wie alles nog eens wil herbeleven is er gelukkig het internet. Nog altijd zijn er filmpjes te vinden met de reacties op de tribune, zelfs eentje waarbij elke seconde van de invalbeurt is vastgelegd. Het plezier spat ervan af, je ziet zelfs supporters massaal richting Van Duijn wijzen als een andere ADO-speler de bal heeft, om die speler aan te sporen de bal naar hem te spelen. ‘Japie deed geen schokkende dingen die wedstrijd, maar is vanaf het begin van zijn invalbeurt tot aan het slotsignaal luidkeels door het hele stadion toegezongen. Supporters hadden buikpijn van het lachen, dit was nog nooit vertoond, volgens mij nergens in de geschiedenis van het betaalde voetbal.’

JAPIE-PRUIKEN
De hoogste tijd om met Japie van Duijn negen jaar naar dato terug te keren naar de plek waar het allemaal plaatsvond. Het kostte wat moeite om hem te overtuigen, maar op deze vrijdagmiddag, wederom half juli, keert Van Duijn samen met zijn vader, ook genaamd Jaap, terug in het ADO-stadion. De krullen hebben plaatsgemaakt voor kort haar, vandaag bedekt onder een pet, en de jonge grillen voor een volwassenere blik. Maar de herinnering aan die dag is nog springlevend als we aan de rand van het veld staan.

‘Daar gebeurde het allemaal’, wijst Van Duijn richting de rechterkant van het veld. ‘Eigenlijk veranderde alles in mijn leven door die invalbeurt. Ik reed eerder op de dag als onbekende speler naar het stadion, ik was al blij dat ik bij de wedstrijdselectie zat. Drie weken eerder was ik aan de voorbereiding begonnen, nadat ik was overgekomen van de amateurs van Quick Boys. En toen stond ik opeens op het veld, zelfs in een Europees duel. Waarbij de supporters helemaal uit hun dak gingen. Hier droomt elk jongetje van twaalf van, en mij overkwam het gewoon. Al die aandacht. Echt volledig uit het niets. Het was een avontuur voor een stripboek.’


© Pro Shots/Willem Vernes
De Japie-hype duurde nog wel even voort in Den Haag. In de week na zijn debuut waren er in de stad al Japie-pruiken te koop. En ook de shirts met het hoofd van de jongeling erop en de tekst Alle ballen op Japie! kenden gretig aftrek. ‘Zag ik opeens supporters met mijn kapsel lopen’, vervolgt Van Duijn met een lach op zijn gezicht. ‘Ik weet nog dat ik een week na die wedstrijd in Den Haag even in het centrum ging winkelen. Het was gewoon niet te doen. Allemaal mensen kwamen op me af, iedereen wilde iets van me. Dat verschil maakte het zo absurd. Ik weet nog dat ik na die wedstrijd opeens allerlei media voor de camera te woord moest staan. Het was iets compleet nieuws voor me.’

`Die dag was mijn hoogtepunt en daardoor misschien ook wel mijn ondergang`

De blik op het veld haalt de herinneringen omhoog. ‘Waar ik ook bewoog op het veld, de bal kwam steeds naar me toe. En de spelers gunden het me ook. Ik weet nog dat we vlak voor het laatste fluitsignaal een vrije trap kregen. Wesley Verhoek, een topgozer, voelde de sfeer goed aan en gaf mij de bal. Ik kwam als rechtsbuiten in het veld, maar schoot die vrije trap met links rakelings naast. Jammer, anders was de avond ook in de statistieken vereeuwigd.’ Van Duijn weet nog goed dat zijn ploeggenoten destijds tijdens en na de wedstrijd de grootste schik hadden om hem. ‘Ik kwam van de amateurs, was twintig jaar, maar paste wel bij de club. Ik was een bluffertje, had een grote bek en vond het allemaal geweldig. Na afloop maakte Wesley Verhoek me nog gek, toen we voor de fanatieke supporters van Midden-Noord stonden. “Japie, je moet je shirt uitdoen”, zei hij. En ja, hoor, ik deed het direct. Stond ik daar met ontbloot bovenlichaam te springen voor de uitzinnige fans.’

Van Duijn kijkt vol genoegen om zich heen in het stadion. Sinds zijn eerste en enige seizoen in het ADO-stadion, kwam hij hier niet meer. ‘Ik weet niet waarom, en nu ik hier weer ben wil ik echt weer snel een keertje gaan, maar het is er eigenlijk nooit meer van gekomen. Maar ik vind ADO een mooie club, man, lekker rauw ook.’ Ook Jaap senior kijkt zijn ogen uit. ‘Kijk, daar zat ik op die avond, samen met mijn vrouw.’ Zijn vinger wijst naar de eretribune. ‘Als vader ben je wel een beetje gespannen als je zoon in het veld komt. Helemaal omdat het zijn debuut was. Maar die orkaan van sfeer en gekkigheid was voor ons ook een complete verrassing. Het was prachtig om te zien, prachtig!’

MCDONALD’S
In het voorbijgaan wordt Van Duijn plotseling opgemerkt. ADO-materiaalman Rob Ravestein moet twee keer kijken, maar herkent de blikken van de Haagse Puyol van destijds en heft spontaan de Alle ballen op Japie-song aan. Een innige omhelzing volgt, waarna tien minuten volgen vol gemeenschappelijke herinneringen aan een bijzondere tijd. ‘Tsja, die dag was mijn hoogtepunt en daardoor misschien ook wel mijn ondergang’, klinkt het tussendoor als harde, maar eerlijke conclusie uit de mond van de voetballer. ‘Ach, je hebt in ieder geval veel plezier gehad, weet je het trainingskamp in Spanje nog, Japie?’ Rob geeft een voorzet, die door Japie direct wordt binnen gekopt met een mooie anekdote. Maar eerst volgt nog wat meer achtergrondinformatie.

`Stond ik daar voor de neus van trainer Maurice Steijn met drie zakken McDonald’s eten, terwijl ik veel te laat was, en aardig wat drankjes op had`

‘Ik was snel populair in de selectie, omdat ik aansluiting had bij de gasten die net zoals ik wel een grote bek hadden. Met Wesley Verhoek, Lex Immers, Ahmed Ammi kon ik direct lezen en schrijven. Zij zeggen wat ze denken, houden van een geintje, en dat heb ik ook. Alleen het verschil was dat zij allemaal al minimaal honderd wedstrijden als prof achter hun naam hadden staan en ik net kwam kijken. Daardoor had trainer Maurice Steijn ook al snel zoiets van: Rustig aan jij, Japie. Alleen ik bleef gewoon mezelf en tsja, dan gaan dingen weleens mis.’

Van Duijn komt aan bij het moment van materiaalman Rob. ‘Trainingskamp, Spanje. We gingen met een groepje op stap en moesten voor een bepaalde tijd weer in het hotel terug zijn. Maar het werd veel later en na het avondje stappen gingen we nog even langs de McDonald’s. Zakken vol bestelden we, en die zouden we in het hotel dan opeten. Ik stapte voorin bij de taxi, met Wesley Verhoek, Lex Immers en Ahmed Ammi op de achterbank. Maar ik had geen geld meer op zak en dat wisten zij ook. Toen we bij het hotel aankwamen, gooiden zij hun deur van de taxi open en renden hard naar hun kamer. Weg waren ze. Zat ik daar, nog met de gordel om, zonder geld naast die Spaanse taxichauffeur, terwijl ik drie grote zakken met McDonald’s-voer op mijn schoot had. Ik proberen uit te leggen, maar ja, dat liep niet goed af.`

`Vervolgens spoedde ik me ook maar naar binnen, maar wie verscheen er in de lobby van mijn neus? Trainer Maurice Steijn, samen met looptrainer Jurgen Seegers, die dagelijks heel fanatiek bezig was met wat je wel en niet moest eten om fit te blijven. Stond ik daar met drie zakken McDonald’s eten, terwijl ik veel te laat was, en natuurlijk aardig wat drankjes op had. En ondertussen kwam een scheldende taxichauffeur achter me aan. Tsja, lul je daar maar eens uit… Toen ik na al het gedoe even later op de hotelkamers van die gasten kwam, gierden ze het uit van het lachen. Wat hádden ze een lol. En ik ook wel, alleen ik wist ook direct dat dit niet echt mee hielp in de jacht op speelminuten.’

In januari 2012 met Wesley Verhoek op zijn rug tijdens het trainingskamp in Spanje.
© Pro Shots/Willem Vernes
In januari 2012 met Wesley Verhoek op zijn rug tijdens het trainingskamp in Spanje.
Die jacht mislukte dan ook hopeloos. Een paar weken na zijn debuut mocht hij nog een paar minuutjes opdraven in een kansloos uitduel met FC Groningen. Daar bleef het bij. Hoe prachtig en imponerend zijn entree ook was, het was al snel weer over met Van Duijn. Het contrast was groot. Voor zowel de club als de supporters stond één ding namelijk vast in juli 2011: aan cultheld Japie ging ADO nog veel plezier beleven. Maar dat liep toch anders.

`De minuten die ik speelde, waren allesbehalve kleurloos. Zelfs mijn oma kijkt de filmpjes op internet nog weleens terug`

‘Dat bedoel ik met dat mijn hoogtepunt ook indirect mijn valkuil werd. Na drie weken beleefde ik mijn debuut, was alles geweldig en voelde ik me opeens echt speler van ADO 1. Iedereen enthousiast, iedereen lovend. Maar onbewust werd de lat daarmee ook heel hoog gelegd. Ik kwam niet meer van de bank af, belandde op de tribune, kwam zelfs wissel te staan bij Jong ADO en moest een paar maanden later ook nog eens meespelen met de amateurafdeling van ADO. Ik had altijd nog maar een amateurcontractje, een reisvergoeding van zevenhonderd euro per maand. Ik beleefde voor mijn gevoel teleurstelling op teleurstelling. Dat was zo apart. Terwijl ik zonder die krankzinnige avond en misschien een rustigere, geleidelijke weg veel meer had kunnen spelen. Maar dat is als, en daar doe ik niet aan. Joh, ik kijk ook niet negatief terug. Integendeel. Het bleef bij één seizoen ADO, maar het was wel een bijzonder jaar en ik heb ontzettend veel lol gehad. En de minuten die ik speelde, waren allesbehalve kleurloos. Zelfs mijn oma kijkt de filmpjes op internet nog weleens terug. En ik kan het zelf later weer aan mijn kinderen vertellen en laten zien. En nu dus gekozen tot cultheld van ADO, door de supporters. Dat is wel echt kicken.’

Dagelijks ziet Van Duijn het ADO-stadion liggen, maar rijdt hij er vervolgens voorbij. Richting het Westland, waar hij in het bollenbedrijf van zijn vader in Honselersdijk werkt. Samen met zijn broer moet hij op termijn het bedrijf gaan overnemen. De kwekerij en de bloemenveiling in plaats van het voetbalstadion. Van Duijn speelde in de jeugd van PSV en Feyenoord, kende een historische doorbraak bij ADO, maar werd vervolgens bij Spakenburg, Quick Boys, Noordwijk en Rijnvogels vooral een zeer verdienstelijke amateurspeler. ‘Maar wij zullen Japie nooit meer vergeten’, zegt Van Leeuwen tot slot namens de supportersvereniging van ADO. ‘Door zijn bijzondere voorkomen en door het meest bijzondere debuut in de geschiedenis van onze club. Hij is voor ons uitgegroeid tot een absolute cultheld!’

Krijg dat Barcelona ff een pak slaag zeg. 2-8 dat is onvoorstelbaar.
Wat een machine zeg dat Bayern, die rollen alles op.

Enige minpunt is dat er geen 125.000 toeschouwers zaten.

Die backs kwamen er aardig overheen zeg, m.n.die rechtsback.

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

wiegah070, James, Erik070, Bolluhboeah, FFL en 390 gasten.

Bekijk de topshouts