Tag: salaris

Toon alle shouts

Eeuwig Den Haag schreef:

Als wij het op salaris verliezen van NAC voor Kemper, gaan we Pinto al helemaal niet kunnen betalen. Los van het feit dat Groningen al een hele gekke stap voor hem zou zijn, want die wilde een stap omhoog maken vanaf Sparta...

Dat eerste over Kemper weten we niet. Het hoeft echt niet zo te zijn dat hij nu bij NAC meer verdiend dan bij ons. Onze aanbieding was mogelijk lager dan zijn laatste salaris.

NAC zal waarschijnlijk wel meer betalen dan GAE.

BLEISWIJK-1 schreef:

Eerst maar wachten op de eerste speler waar Joris interesse in heeft. Dan heb je pas een idee wat er mogelijk is.

Als er echt geld beschukbaar is. Dan kunnen spelers als een vd Venne, maar ook een Pinto van Sparta je echt verder helpen. Daar zit wel vuur in.
Overigens wil Groningen ook Pinto.

Als wij het op salaris verliezen van NAC voor Kemper, gaan we Pinto al helemaal niet kunnen betalen. Los van het feit dat Groningen al een hele gekke stap voor hem zou zijn, want die wilde een stap omhoog maken vanaf Sparta...

Bolskie schreef:

Als die zoveel verdiende waarom gaat die dan weg?

omdat ze met een nieuw contract niet meer zo'n hoog salaris willen geven.

FC Den Haag! schreef:

Als Owusu bij het eerste komt hebben we met hem en Absalem twee linksbacks en komt er wellicht helemaal geen nieuwe linksback.

Dat geloof ik niet. Kemper verdiende heel veel geld. Een dik eredivisie salaris voor een linksback. Voor dit salaris kan je een goede vervanger halen.

Laat Joris maar schuiven. Alle vertrouwen in.

BLEISWIJK-1 schreef:

Dankerlui als nieuwe rechtsback? Mag weg bij Groningen. En heeft met Mathijsen en Buijs(!) samen gewerkt.

We hebben ruw diamantje Assante, die moet niet dwars gezeten worden in ontwikkeling. Dankerlui zal daarbij ook wel een aardig salaris willen

Voor velen is het waarschijnlijk nog even wennen, maar er is de laatste tijd een grote winst behaald.

Er wordt haast niet gelekt, nu Bolt eindelijk de touwtjes in eigen handen heeft genomen. Dat mensen worden gezien is iets wat moet kunnen. Qua onderhandelingspositie is het goed dat de gegadigden weten dat ze moeten strijden voor de zetel, hoofdtrainer van onze vlaggenschip.

Ik vermoed dat zowel Buijs als Grim eigenlijk te duur zijn, maar door met diverse gegadigden te spreken, dat je waar voor je geld krijgt. Het is leuk dat Buijs aangeeft dat hij de uitdaging wilt aangaan, maar de voorwaarden kennen wij niet. Zo kan iedereen wel hard gaan roepen dat ze trainer willen worden.

Zo ging het vroeger ook met Rick Hoogendorp. Riep al jaren voordat hij ook echt terug kwam, dat hij terug wou komen. Natuurlijk had de club daar wel oren naar, totdat zijn salaris aan bod kwam, dat was nl veel te hoog. Uiteraard bepaald de speler zelf voor welke vergoeding hij speelt, maar ga niet de supporters gek zitten maken. Dat men nog praat mbt Buijs is vooralsnog een goed teken, dat zou eventueel kunnen betekenen dat de eisen moet buitensporig zijn.

BLEISWIJK-1 schreef:

Uitgaande dat het waar is. Waarom zou Franken met Amevor gesproken hebben?

Die zogenaamde journalist komt uit de regio Eindhoven. En kan zeker wat weten.

Vooropgesteld, ik zou de komst van een type centrale verdediger als Amevor toejuichen. Maar waarom zou de club, los van zijn salaris, een transfersom betalen voor één 31-jarige. Dat bedrag geven ze vast liever uit aan de salarissen van 2 of misschien 3 goede versterkingen die transfervrij gehaald kunnen worden en mogelijk een toekomstige transfer kunnen opleveren

https://www.ad.nl/nederlands-voetbal/al-50-jaar-stress-in-de-play-offs-ik-moest-voor-elke-wedstrijd-overgeven-van-de-zenuwen~a50488e7/

Al 50 jaar stress in de play-offs: ‘Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen’

De play-offs om promotie en degradatie, die maandag van start gingen met FC Eindhoven - Almere City, bestaan dit seizoen precies vijftig jaar. Over een halve eeuw vol mirakels, intens verdriet en extreme stress. ,,Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen.”

Het is 12 juni 1991 en in een van de kleedkamers van het NAC-stadion bonkt het hart van VVV-aanvaller Maurice Graef in zijn keel. Buiten, hemelsbreed luttele meters van zijn stoel, heeft zich een woedende menigte van Bredase aanhangers verzameld. De supportersschare uit Venlo heeft het dan al op een lopen gezet, uit vrees voor diezelfde furieuze NAC-fans op het voorplein. Kort daarvoor heeft de Limburgse club zich ondanks een 2-1 nederlaag verzekerd van promotie naar de eredivisie.

Maar feestvieren zit er hier, aan de Beatrixstraat, voorlopig niet in. Te gevaarlijk, nu klinkers, fietsbellen en putdeksels door de lucht vliegen. ,,Ik zie mezelf daar zó weer zitten”, zegt Graef (53), destijds een aanstormend talent. ,,Hard juichen durfden we niet. Met ingehouden adem keken we elkaar aan. ‘VVV naar de eredivisie!’ Echt, zulke intense emoties heb ik nadien nooit meer meegemaakt.”
Maandag begonnen de play-offs om die nog ene vacante eredivisie-plek. Welke club eist die op? Het valt nauwelijks te voorspellen, zo heeft het verleden wel uitgewezen. Wat vaststaat: amusement en spanning zijn verzekerd. Dat is al zo sinds seizoen 1972/1973, toen het De Graafschap van Guus Hiddink de eerste winnaar was van het ‘toetje’, destijds nog nacompetitie geheten.


Ja, het bedenksel van Dokter Ab Wit, ooit clubarts en voorzitter van eerstedivisieclub WVV Wageningen, veranderde in 50 jaar tijd geregeld van opzet. Maar de essentie is ook nu nog onveranderd: veel meer dan kwaliteit bepalen vorm, stressbestendigheid, dom geluk of botte pech welke club zich kroont tot koning van de play-offs. ,,Voor neutrale tv-kijkers zijn het prachtige wedstrijden’’, stelt Graef, die ook eens degradeerde via de barrageduels. ,,Maar om ze als voetballer te spelen? Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen. Voor de doorsnee voetballer voelt de nacompetitie als het spelen van een Europacupfinale.”

De Andere Tijden Sport-waardige oogst van een halve eeuw nacompetitie is groot. Wie herinnert zich niet de zinderende ADO Den Haag-Excelsior van afgelopen seizoen, waarin de Rotterdammers een 3-0 achterstand goedmaakten tot 4-4 en via strafschoppen naar het hoogste niveau gingen? Minstens zo memorabel: de 4-5 bij Go Ahead Eagles– RKC uit 2019. Of de sensationele penaltyserie bij Cambuur – Roda JC in 2009, uiteindelijk gewonnen door de Limburgers.

En wat te denken van Roda JC – Sparta in 2013, toen Mark-Jan Fledderus met twee vrije trappen in de slotseconden de promotiedroom van de Spangenaren doorboorde? Mario Bilate, destijds speler van Sparta, weet nog goed hoe hij en zijn ploeggenoten tot een paar minuten voor tijd vrij moeiteloos overeind bleven in Kerkrade. ,,Man, Roda oogde zo machteloos. Nou ja, tot die vrije trappen dan, die Fledderus er nooit meer zo in zou schieten... Zo dichtbij en toch met lege handen staan. Geloof me: hoe dat stadion toen ontplofte, dat vergeet ik nooit meer. Nachtmerries had ik ervan. In wezen is die wedstrijd nog steeds de ultieme blauwdruk van nacompetitievoetbal. Alles wat logisch is gebeurt niet, al het onmogelijke komt uit.”

En dat ‘onmogelijke’ is volgens Bilate een rekbaar begrip. Het kan, zoals bij het Sparta in 2013, keeper Nico Pellatz zijn die plots onder een bal door duikt. Het kan een ploeggenoot zijn die, zoals Stijn Spierings namens ‘zijn’ RKC, op nooit vertoonde wijze de beslissende treffer maakt in Deventer. Of juist een tegenstander die dit doet, zoals Jonathan Okita in 2021 namens NEC tegen NAC

De play-offs zijn angstaanja­gend. Het lijntje tussen voor eeuwig de schlemiel zijn of juist voor altijd onsterfe­lijk, is dunner dan dun.

,,Het klinkt gek misschien”, zegt Bilate, destijds speler van de Bredase club. ,,Maar er zijn dagen bij dat ik nog steeds aan die wedstrijd denk. Juist omdat die wedstrijd zo’n hoog ‘make or break’-gehalte had. In plaats van promoveren - iets wat op basis van die wedstrijd verdiend zou zijn geweest - bleven we in de Keuken Kampioen Divisie. Gevolg: trainer Maurice Steijn weg, alle aandeelhouders weg, woede bij supporters die ons de dag ervoor nog met duizenden hadden aangemoedigd op de snelweg. Het sentiment draaide 180 graden. Waar had NAC nu gestaan als Okita níet het doelpunt van zijn leven had gemaakt? Hoe was het met mijn eigen loopbaan gegaan als ik de kans had gekregen in de eredivisie? De play-offs zijn angstaanjagend. Het lijntje tussen voor eeuwig de schlemiel zijn of juist voor altijd onsterfelijk, is dunner dan dun.”

Precies dat contrast geeft de play-offs zo’n bijzondere lading. Enerzijds roept de nacompetitie romantiek op bij voetballiefhebbers. Het gevoel van met een biertje in de hand genieten, onder doorgaans zomerse omstandigheden. Het gevoel van, met de vakantie in het verschiet, eindelijk écht om de prijzen spelen. Iets wat clubs als Willem II, FC Emmen of MVV in de eredivisie gewoonlijk niet gegund is.

Anderzijds is er ook die bovengemiddeld grote kans op deceptie, dat het ‘toetje’ een wrange smaak geeft. De kille feiten: van de zeven clubs die dit seizoen beginnen aan de tombola, zal er straks toch echt maar eentje naar de eredivisie gaan. En de overlevingskans daarin is op basis van de statistieken in deze eeuw ook nog eens weinig hoopgevend. Twee derde van de play-offwinnaars is binnen drie jaar alweer gedegradeerd; voor ruim de helft is het na twee seizoenen al zover. En voor een derde geldt zelfs dat ze na één seizoen weer veroordeeld zijn tot De Braak, het Frans Heesen Stadion en al die andere typische KKD-paleisjes.

,,Het gevoel van móeten komt nergens zo tot uitdrukking als in de play-offs, daar moet je als speler echt tegen bestand zijn”, stelt Ruud Brood, die er met Roda en RKC succesvol in was als coach en later als assistent-trainer bij PSV in de top werkte. ,,Ik kan me Sanharib Malki nog herinneren uit onze gezamenlijk Roda-tijd. Waar hij in de competitie alle ballen binnenschoot, raakte hij in de nacompetitie geen knikker. Geloof me: Champions League voetballen met PSV is makkelijker dan als potentiële eredivisieclub nacompetitie spelen.’’

Het is een heerlijk gezicht hoor, al die volle stadions met al die verwach­tings­vol­le fans. Maar neem van mij aan: voor spelers en trainers is het een hel.

Dat is juist omdat er zo onnoemelijk veel van afhangt, aldus Brood. ,,Jouw toekomst als voetballer, je salaris dat met veertig procent kan stijgen of dalen, het lot van allerlei trouwe clubmensen, enzovoort. Het is een heerlijk gezicht hoor, al die volle stadions met al die verwachtingsvolle fans. Maar neem van mij aan: voor spelers en trainers is het een hel. Nergens balt tragiek zich zo samen als in de play-offs om promotie en degradatie. Reken maar dat we ook in deze editie weer veel tranen te zien krijgen.”

Van vreugde, zoals bij Heerenveen in 1990, toen die club als nummer nummer 16 van de eerste divisie promoveerde. Of bij RBC in 2000, toen dat als door een wonder hetzelfde flikte. Middenvelder Marcel van Helmond, destijds over wat hij ‘een mirakel’ noemde: ,,Bij ons in de buurt heb je De Efteling, daar heb je een sprookjesbos. Nou, daar zijn wij stiekem uit gekropen.” Maar het gros van de deelnemers zal dat nooit zo ervaren.

Vandaar dat Maurice Graef vooral maar de zonnige kanten koestert, opgedaan op die voor VVV dierbare juni-avond in Breda. Het liep destijds in 1991 al tegen middernacht, toen voor hem en zijn ploeggenoten de kust eindelijk veilig was en ze voor het stadion in de spelersbus konden stappen. ‘Er zal wel niemand meer staan straks, als we in Venlo arriveren’, mompelden de spelers tijdens de terugreis tegen elkaar. Hoe anders was de werkelijkheid, anderhalf uur later.

Duizenden fans waren bijeengekomen in het stadscentrum, waar het vooruitzicht van de komst van Feyenoord en Ajax naar De Koel groots werd gevierd. ,,Ik krijg er ruim dertig jaar later spontaan weer kippenvel van”, besluit Graef. ,,Hoe klein de kans mathematisch ook is om als winnaar te eindigen: alleen al vanwege de mogelijke ontlading moeten de play-offs voor altijd blijven. Voor wie ze wint, is het de mooiste competitie op aarde.”

Spelers die bij ons gratis de deur uitlopen is helaas een repeterend verhaal.
Al tientallen jaren.

Komt dat omdat de club te laat is met een nieuw contract aan te bieden ?
Te weinig salaris ? Op sportief gebied te weinig of geen toekomstperspectief ?
Of is het de alsmaar aanhoudende onzekerheid over het voortbestaan van de club ?
De niet ophoudende bestuurlijke onrust in en rondom de club zal ook niet helpen om spelers te binden.
Daar komt nog bij dat het ADO/FC Den Haag publiek bovengemiddeld kritisch is.

Waarschijnlijk is het een combinatie van dit alles dat naar mijn mening niet specifiek aan 1 directeur ligt maar aan de cultuur van onze club. Kiezen we dan alsmaar de verkeerde directeuren aan ?

Maar niet getreurd, de Amerikanen komen deze week met hun visie.

BLEISWIJK-1 schreef:

Dat heeft gewoon met beleid te maken. Severina had na de winterstop gewoon niet meer mogen spelen. Eerst verlengen, anders kiezen we voor een ander. Zo moeilijk is het niet.

Tis wel makkelijk zo'n mening. Het ontbreekt al vele jaren aan een fatsoenlijk beleid, dat weten we allemaal.
En ik durf te zeggen dat onze toekomstige leiding AD, TD de trekpoppetjes worden van die Beristain. Die zag al een talent van 17 en haalde hem direct weg naar Estoril.

Kemper is zelfde verhaal, wil net als Severina ook niet bijtekenen.
Voor beide geld: hun vervangers (Absalem en Catic) zijn nog veel minder, alhoewel Catic eens in de zoveel tijd een goede voorzet afleverde.
Noem maar eens een alternatief voor Severina. Is er niet.
Absalem ken helemaal niks van wat ik gezien heb. Die zou nooit opgesteld moeten worden.

Van Breemen heeft hart voor de club en heeft bijgetekend en levert geld op.
Kemper en Severina hebben niets met ADO dus lopen voor niets de deur uit.

Het heeft met beleid te maken dat je normaal kan onderhandelen met die gasten, maar er is met geen enkele speler gecommuniceerd over de toekomst. Wellicht is het (te grote) salaris van Thomas de reden geweest de club te verbieden verder te onderhandelen met Kemper en Severina.

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Langebach2 en 138 gasten.

Bekijk de topshouts