Tag: verhaal

Trending: plan jaren eindhoven direct gezet kalezic

Toon alle shouts

Club Achter de Duinen schreef:

Nieuwsbericht op Club Achter de Duinen:

'ADO wil af van Schoenmaker'
Als het aan ADO Den Haag ligt, dan vertrekt Lex Schoenmaker bij de Haagse club.
Lees het nieuwsbericht

Ik vind het een apart verhaal. Heel apart.

Jansen kan roepen wat hij wil en heeft als 'zaakwaarnemer' of meer belangenbehartiger, een gekleurde mening natuurlijk. Dat ronkt op de platforms, je kan de vraag stellen hoe waarheidsgetrouw dat allemaal is. Bovendien is Jansen door Bolt een beetje in zijn kuif gepikt. Dus daar zit ook nog wat oud zeer allicht.

Van Grinsven zegt dat hij altijd ambassadeur zal blijven, maar het blijft gissen wat er nu precies aan de hand is.

Moet een beetje terugkomen op wat ik eerder zei over de porseleinkast: er lijkt wel iets voorgevallen te zijn waar lomp is gehandeld door onze AD. Laten we hopen dat ze er op terugkomt.

Als ze bij de club zeggen dat ze hem niet zoveel zien, maar wel betalen (al is dat een klein bedrag), dan mag de club daar natuurlijk wat over zeggen. We zijn geen liefdadigheidsinstelling. "Hij houdt zoveel van de club, hij is ermee getrouwd", is dan natuurlijk een heel slap argument. Dat "Matthijsen er wat over had moeten zeggen", ook niet heel sterk. Die is daar helemaal niet verantwoordelijk voor. 84 voudig international of niet.

Dus Jansen haalt er ook een hoop bij om zijn verhaal maar luister bij te zetten, maar soms raakt het ook kant nog wal. Gevoed door wat rancune. (Geen aandelen, Advocaat, Reijntjes, nu dit).

Bolskie schreef:

Niet de schuld maar wat voor meerwaarde heeft het? Nu ontstaat er soort van onrust bij supporters. Als hij dit zn probleem vind en zegt dat die er een stokje voor gaat steken prima toch maar los dat lekker intern op.

Zal wel loslopen. Ik kan me niet voorstellen dat van Grinsven in dit geval ineens als een olifant door een porseleinkast gaat. Dat heeft ze tot dusver nergens gedaan, dus waarom in dit geval wel?

Jansen heeft blijkbaar moeite met iets... Ik vraag me oprecht af hoe zuiver dit verhaal is zoals wij het nu kennen uit zijn mond.

Kees schreef:

Wat heb je aan een miljoen? Na aftrek van kosten hou je misschien 7 ton over. Nieuwe keeper halen met alle kosten voor zaakwaarnemer, juristen en misschien ook wel tekengeld. En Bolt wil misschien ook wat verdienen.
Daarnaast: we zijn een voetbalclub en geen bancaire instelling.

Heel snel die handel in voetballers (het zijn tenslotte ook mensen) afschaffen.
De oplossing wat er, voor zover nodig, in de plaats moet komen weet ik ook niet.

Er is in de Europese commissie al eens sprake geweest om voetballers te beschouwen als normale werknemers met een vast dienstverband. Dan zou een speler met inachtneming van de regels van de UEFA/FIFA (maar 2 clubs per seizoen) en een opzegtermijn van 1 of 2 maanden zonder meer van club kunnen wisselen. Geen makelaars, transfersommen, etc. Dit alles om "mensenhandel" tegen te gaan en de onderlinge concurrentie te bevorderen.

Al pratende kwam men tot de conclusie dat daarbij de kosten van opleiding van een speler altijd bij de kleinere clubs zou terecht komen en dit alleen de grote clubs nog sterker zou maken omdat ze dan hun miljoenen transfergeld in salarissen en bonussen zouden kunnen stoppen. Bovendien: wat met spelers van buiten de EG?

Daarom gaat ook jouw verhaal niet op. Elke euro die kleinere clubs als ADO netto aan een transfer overhouden is meegenomen zolang er niet iemand komt met een oplossing die de kleine clubs een garantie biedt dat ze niet voor de katzijnkut spelers opleiden.

B1905 schreef:

Wat zonde zeg. Volle bak en dan krijg je dit.

Maar dat is toch het verhaal? Je speelt tegen nummer laatst voor de koppositie. Vandaag weer belangrijk om hogerop te komen, veel publiek… en wederom gebeurt er niks. Ernstig dit.

Haraldberg1 schreef:

Ik ben het helemaal eens met Barend!
ADO moet zich duidelijk uiten d.mv. de regenboogband!
Het kan toch niet zo zijn dat een éénling met een andere cultuur
dit tegen houdt!
Andere aanvoerder aanstellen dus! We zijn een Nederlandse club met Nederlandse normen en waarden!!!

Zolang bepaalde geloven niet achter het idee van die band staan heeft het helemaal geen zin om deze zo in het voetbal uit te dragen. Nu krijgen we een gekunsteld verhaal.

Van mij mag iedereen zijn wie ie (denkt dat) is, maar helaas denken andere groepen er in de hedendaagse samenleving anders over.

Dus de wedstrijd tegen Excelsior is nu verloren doordat de spelers geen extra bonus kregen. Een broodje aap verhaal ze stonden 3-0 voor zonder bonus betaling maar door die idiote Asante en trainer verlies je de wedstrijd. Dat is karma als je Brood wegstuurt zonder reden terwijl hij al een heerlijke eerste periode titel had binnengehaald en heel veel ervaring had met een ploeg laten promoveren. Met Brood waren we gepromoveerd en waren we uit die klote kkd geweest dus Reijntjes,Franken, en Asante bedankt.

Rob2002 schreef:

Verhaal uit de VI - interview met Kalezic.

Van enorme leegte naar KKD-top: hoe Kalezic zorgt voor rust bij ADO

09.00 uur,
Vandaag
Opslaan

Door Freek Jansen Freek Jansen
INTERVIEW
Na een periode vol sportieve en bestuurlijke onrust is dit seizoen alles anders bij ADO Den Haag. Aan de hand van trainer Darije Kalezic (53) nestelt de Residentieclub zich weer in de top van de Keuken Kampioen Divisie. Het verhaal van een Bosnische pragmaticus over de Haagse wederopbouw, een sterk aanpassingsvermogen en bevlogen vakmanschap.
Dit verhaal is afkomstig uit het VI-weekblad. Bekijk hier wat er nog meer in de laatste editie staat!
Vanavond (vrijdag) een topper in de KKD: FC Emmen-ADO Den Haag. Het is snel gegaan met ADO.
‘We kunnen met zijn allen heel tevreden zijn over de start van dit seizoen. Helemaal als je de achtergronden kent, want de eerste duels moesten we noodgedwongen nog de nodige aanpassingen doen. Maar dat wisten we vooraf en hebben daar ook niet te lang bij stilgestaan. De ontwikkeling van het team stond in de afgelopen periode voorop, maar wel in combinatie met presteren, aangezien we niet achterop wilden raken bij de grote groep clubs in de Keuken Kampioen Divisie die om promotie spelen. Dat is gelukt en we komen nu in de volgende fase van onze wederopbouw. Daar past een topduel bij zoals komende vrijdag in Emmen, een mooi meetmoment weer voor ons waar we staan.’
Wat trof u aan begin juli op uw eerste werkdag als trainer van ADO Den Haag?
‘Een enorme leegte. De directie, met technisch directeur Joris Mathijsen en algemeen directeur Natascha van Grinsven-Admiraal, was net geïnstalleerd, maar er waren geen assistent-trainers, geen scouting en slechts vijf spelers van de eerste selectie, van wie er afgelopen seizoen twee minuten maakten als basisspeler. Twintig spelers waren vertrokken.’
'De directie, de technische staf, de spelersgroep: bij ADO is na afgelopen seizoen het roer omgegooid en alles anders ingericht. De club is gewoon helemaal opnieuw begonnen'
Dat klinkt even bizar als rigoureus.
‘Het was gewoon de realiteit. De directie, de technische staf, de spelersgroep: bij ADO is na afgelopen seizoen het roer omgegooid en alles anders ingericht. De club is gewoon helemaal opnieuw begonnen. Maar dit is mij in de gesprekken duidelijk kenbaar gemaakt en triggerde mij ook om deze uitdaging aan te gaan. Na twee jaar Jong FC Utrecht verlangde ik weer naar het hoofdtrainerschap van een eerste elftal. Dat verlangen kwam samen met de wens van ADO om op zoek te gaan naar een trainer met een heel duidelijk profiel. Dat gaf Joris Mathijsen aan in het eerste gesprek. Hij en Scott McLachlan waren op zoek naar een trainer die ervaring heeft met kampioen worden in de Eerste Divisie, die ervaring heeft in de Eredivisie, die een team kan bouwen en jonge spelers ontwikkelen, met beperkte middelen maximaal kan presteren, en dit voor elkaar krijgt met zowel Nederlandse als buitenlandse spelers in de selectie.’
‘Ze kwamen bij mij uit, de gesprekken waren goed en eerlijk. Natuurlijk had ik zelf ook de nodige vragen, want ik heb de afgelopen jaren de ontwikkelingen bij ADO ook wel meegekregen. Joris Mathijsen en Scott McLachlan schetsten een helder beeld en dat de wederopbouw deze zomer zou beginnen. Met als doel om binnen twee jaar te promoveren naar de Eredivisie. De combinatie van een nieuw project, waarbij vrijwel alles vanaf de grond moet worden opgebouwd met een duidelijk doel trok mij aan.’
U noemt de naam van Scott McLachlan. Hij is het hoofd voetbalzaken van de groep Global Football Holding (GFH), waar jullie Amerikaanse eigenaar ook grootaandeelhouder van is, en tevens jullie aanspreekpunt op technisch vlak vanuit de eigenaar Bolt ADO Den Haag Holding LLC. Hoe groot is zijn invloed?
‘Scott McLachlan is heel erg betrokken bij ADO, op een goede manier. Joris Mathijsen heeft het meeste contact met Scott, maar met zijn drieën praten we sowieso elke week een keer met elkaar om van alles te bespreken. Dat ervaar ik als zeer prettig. Scott is al dertig jaar actief in het topvoetbal, jarenlang topscout geweest bij Chelsea en heeft een rijk netwerk. Vanuit Global Football Holdings is hij naar voren geschoven om meerdere clubs in Europa op technisch vlak te leiden. Zo zijn Brøndby IF, Estoril en SK Beveren in handen van de investeringsmaatschappij, terwijl ze ook een aandeel hebben in Crystal Palace en FC Augsburg. Scott is bij alle clubs op technisch vlak aanwezig en na afgelopen seizoen vanuit onze eigenaar ook nadrukkelijker bij ADO geposteerd omdat er veel moest gebeuren. De wisselwerking is goed en natuurlijk hebben we het daar in de gesprekken ook uitvoerig over gehad. Welk raamwerk is er en wie pakt welke rol op? Daar is heel open over gesproken en dat moet ook, want onderling vertrouwen is voor mij een cruciale voorwaarde om succesvol samen te werken.’
Blije gezichten bij de spelers van ADO Den Haag na de 4-1 overwinning op Jong AZ.
© Pro Shots/Toon Dompeling
Blije gezichten bij de spelers van ADO Den Haag na de 4-1 overwinning op Jong AZ.
Wie bepaalt het selectiebeleid?
‘Dat gebeurt in goede harmonie. Aangezien we vrijwel geen spelers hadden, konden we heel gericht functieprofielen per positie opstellen. Die profielen zijn door mij en Joris samengesteld en vervolgens zijn wij drieën dat heel gericht gaan invullen met spelers vanuit ons netwerk. Daarin hebben we allemaal ons aandeel gehad. Om voorbeelden te geven: Joris was wekenlang bezig met spelers als Daryl van Mieghem en Henk Veerman, ik ging Matteo Waem en Kürsad Surmeli aanbevelen. Toen ik hoorde dat Jort van der Sande opeens vrijkwam, heb ik dat direct bij Joris bekend gemaakt. Hij pakte meteen door, want hij wilde hem destijds ook al naar Willem II halen. Spelers als Justin Ché en Henri Koudossou kwamen bijvoorbeeld dan weer uit het netwerk van Scott. Die legde hij aan Joris voor, en dan gingen wij uitvoerig beelden bekijken.’
‘Niets werd ons opgelegd en andersom ook niet. Met elkaar zijn we secuur te werk gegaan en is tot de laatste dag van de transferperiode de tijd genomen om de selectie in te richten. We wisten daarom ook dat we in de eerste competitieduels niet over de volledige spelersgroep konden beschikken. Dat was als trainer soms wel irritant, want je wil natuurlijk het liefst zo snel mogelijk naar een vast elftal toewerken. Maar het was een duidelijk onderdeel van de wederopbouw, dus hebben we het zo goed mogelijk proberen in te vullen. Dat is volgens mij wel gelukt en nu hebben we met veertien nieuwe spelers de selectie op orde om voor de prijzen mee te doen. En geen enkele speler is gekomen waar Joris en ik niet overtuigd van waren.’
Na jaren met grote financiële verliezen viel op dat ADO zich met spelers als Veerman, Van Mieghem en Van der Sande kon versterken op de transfermarkt.
‘Dat klopt, alleen vergeet niet dat we financieel ook uitstekende zaken hebben gedaan. Finn van Breemen, een eigen talent, is voor ongeveer één miljoen euro verkocht aan FC Basel. Van de verkoop van Milan van Ewijk van SC Heerenveen naar Coventry City vloeide een mooi bedrag terug naar ADO en dan heb je het nog over twintig spelers die van de loonlijst afgingen met aflopende contracten, waaronder ook Thomas Verheydt. Naar mijn inzien is nog altijd een deel gebruikt om schulden af te lossen, maar er kon ook een groot deel worden geherinvesteerd in de selectie. En dat was natuurlijk ook nodig, want er moesten goede spelers bij komen.’
'ADO moet een stabiele Eredivisie-club worden'
Wat is voor dit seizoen realistisch om van ADO Den Haag te verwachten?
‘ADO moet een stabiele Eredivisie-club worden. Als je kijkt naar de stad, de historie, het stadion, de fans, dan verdient deze club een mooie plek in de subtop de Eredivisie.’

© Pro Shots/Toon Dompeling
Het eeuwige verhaal van de Sleeping Giant achter de duinen.
‘Dan moet je wel presteren en dat moet gaan gebeuren. Het doel is om binnen twee jaar te promoveren en daar loop ik niet voor weg. Dit seizoen zijn we helemaal opnieuw begonnen, dus zal het niet allemaal in één rechte lijn omhoog gebeuren. Maar we willen wel meedoen om de bovenste plekken, met een grote groep clubs met FC Groningen, Willem II, FC Emmen, NAC Breda, SC Cambuur, De Graafschap, Roda JC. Stuk voor stuk grote clubs, die ook willen promoveren, waarbij het verschil is dat zij een betere basis voorafgaand aan dit seizoen hadden staan. Daar zijn wij nu mee bezig en het begin is goed. Tegelijkertijd zijn de supporters realistisch qua verwachtingspatroon, vanuit hun kant wordt zelfs gesproken over een tussenjaar. Want zij beseffen als geen ander waar we vandaan komen.’
'Overal waar ik trainer ben, zijn kraakheldere afspraken, heerst duidelijkheid en ontstaat rust'
We horen zelfs geluiden dat het rustig is bij ADO. Het moet niet gekker worden.
‘Overal waar ik trainer ben, zijn kraakheldere afspraken, heerst duidelijkheid en ontstaat rust. Toen ik bij De Graafschap trainer was, kwam Raymond Willemsen van De Gelderlander geregeld naar me toe: “Het is hier nog nooit zo rustig geweest Darije, ik weet haast niet meer waar ik over moet schrijven!?” We speelden met De Graafschap stabiel boven de degradatiestreep in de Eredivisie. Met Roda JC, hetzelfde verhaal. De journalisten van L1 spraken me er op een gegeven moment ook op aan dat het zo opvallend rustig was bij de club.’
‘Dat die geluiden nu bij ADO doorsijpelen, verbaast mij dan ook niet. Het draait weer om voetbal en mijn visie en aanpak zijn voor iedereen helder. Ik zorg dat mijn omgeving, zowel spelers, de staf als andere mensen binnen de club, weten wat er wordt verlangd en ben continu in contact met die mensen. Er zal nooit ruis op de lijn zitten en daarmee voorkom ik ook onduidelijkheid, die weer voor onrust zorgt. Zo heb ik altijd gewerkt en door mijn ervaringen als hoofdtrainer in de afgelopen vijftien jaar is dat alleen maar gegroeid.’
Maar hoe gaat een trainer te werk met een volledig nieuwe selectie?
‘We begonnen in juli met vijf/zes spelers van de A-selectie, aangevuld met allemaal spelers van Jong ADO Den Haag. Die kregen de kans om zichzelf te laten zien, in afwachting van de nieuwe versterkingen. Tegelijkertijd moet je bouwen aan eenheid, aan een duidelijke speelwijze met spelprincipes, die weer trainbaar maken om de ploeg te laten groeien en daarbij ook rekening houden met dat het beoogde nieuwe elftal door veel nieuwe spelers nog samengesteld gaat worden.’
‘De zomermaanden waren hectisch en intensief. Het kwam geregeld voor dat ik na een lange dag nog even een deel van de nacht doortrok achter de laptop, om potentiële nieuwe spelers te bekijken. Alles met als doel om de spelers die er al waren beter laten worden, maar ook nieuwe betere spelers naar ADO te halen. Het uitgangspunt was voor Scott, Joris en mij ook heel simpel: alle nieuwe spelers moesten beter zijn dan de spelers die we al hadden. We gingen dus heel kritisch te werk.’
‘Op het trainingsveld was ik elke dag met de spelers bezig die ik tot mijn beschikking had. In mijn wekelijkse blok trainingsschema’s heb ik vaste trainingsoefeningen week in week uit juist herhaald. Dat was enerzijds gericht op het ontwikkelen van onze speelstijl en de principes, maar ook met oog op de wekelijkse binnenkomst van nieuwelingen. Op het moment dat een nieuwe speler instroomde werd hen al snel duidelijk wat er werd verwacht bij ADO, aangezien de rest van de groep vertrouwd was met de oefeningen. Met toevoer van betere spelers ging het niveau van de trainingen omhoog, waardoor de spelers een extra tandje bij moesten schakelen. Zo heb ik mijn trainingsbeleid en teamontwikkeling heel gericht moeten aanpassen naar wat de situatie op dat moment het meest nodig had en ik voelde op een gegeven moment dat we stappen maakten. Met de groep, maar ook met de staf. Levi Schwiebbe werd in het begin vanuit de jeugd erbij gezet als tijdelijke assistent-trainer, want die functies waren niet bezet. Met Levi ontstond een goede klik en hij is er nu vast bij, net zoals ik na een maand Regilio Vrede als assistent erbij kreeg, met wie ik in het verleden al goed heb samengewerkt bij Roda JC en MVV. Op meerdere vlakken viel de puzzel dus steeds meer in elkaar.’
Het bestaan van voetbaltrainer heeft u gebracht tot Saoedi Arabië, Nieuw-Zeeland en Indonesië, maar ook tot trainer van de beloften van De Graafschap, PSV en FC Utrecht. Het hele pakket?
‘Zo voelt dat zeker. Als speler bij De Graafschap beleefde ik een natuurlijke overgang naar een bestaan als trainer, waarna een boeiende reis begon. Met Zulte Waregem en Stockport County ervaringen in België en Engeland, maar de grote avonturen vonden in Azië en Australië plaats. In 2016 was Saoedi-Arabië al een voetballand in opkomst en dat heb ik bij Al-Taawoun ervaren. Tegelijkertijd was het qua gewoonten en gebruiken ook een aparte gewaarwording. Zo mochten spelers bijvoorbeeld alleen met verzorgde kapsels het veld op. Met tondeuses stonden de officials voor de wedstrijd klaar om de spelers te verzorgen, pas dan mochten ze meedoen.’
‘In Nieuw-Zeeland maakte ik met Wellington Phoenix in de Australische A-League weer hele andere dingen mee. Daar was het vooral reizen. Een uitwedstrijd was al snel vier uur vliegen, op bezoek bij Perth zat je negen uur in het vliegtuig. Dat zorgde ervoor dat je als trainer met de staf om je heen continu aan het afwegen was wat qua intensiteit mogelijk was, maar ook zaken als rust, blessurepreventie en voeding heb ik daar op een hele andere manier leren kennen. In Indonesië, een land met een grote tegenstelling van armoede en rijkdom, maakte ik bij PSM Makassar de totale voetbalgekte mee. We speelden wedstrijden voor tachtigduizend man in een stadion en overal werd je aangeklampt. In de stad Makassar, met twee miljoen inwoners, kon ik geen moment even normaal over straat lopen. Als ik even ergens koffie wilde drinken, deed ik dat wat later op de avond en vaak met een petje op, anders was er gewoon echt geen beginnen aan. Heel bijzonder om te ervaren wat voetbal los kan maken.’
Wat heeft u als trainer vooral meegenomen uit al die avonturen?
‘Dat je als trainer onder alle omstandigheden moet kunnen werken. Het aanpassingsvermogen is een onderschat goed als trainer, daar kan geen trainerscursus aan tippen. Je moet je eigen visie en aanpak hebben, maar wel flexibel kunnen zijn naar je omgeving. Niet alleen met alle afwijkende factoren in het buitenland, maar dit geldt ook voor omstandigheden in Nederland. Op een trainerscursus leer je het bestaan als trainer onder vaak gewenste omstandigheden, maar in de praktijk komt dat zelden voor. Neem de voorbereiding met ADO dit seizoen. Dan moet je jezelf voortdurend kunnen aanpassen, situatief managen, en tegelijkertijd wel vanuit je visie het beste nastreven.’
‘Waar ik ook ben, ik pas mij aan mijn toegediende functieomschrijving aan, ben loyaal, werk taakgericht en bevlogen. Het belang van mijn werkgever staat altijd op de eerste plaats. Dat heb ik altijd gehad. Toen ik vanuit Bosnië als speler bij RKC Waalwijk kwam, was er geen taalcursus vanuit de club. Maar ik ging er zelf naar op zoek, in mijn vrije tijd ging ik met mijn eerst verdiende geld een Nederlandse taalcursus volgen. Pas na een half jaar kwamen ze er bij de club achter dat ik de taal aan het leren was. Zo heb ik mezelf ontwikkeld, waarbij Nederland mijn voetballand is, maar ik de buitenlandse invloeden nooit ben vergeten. Die combinatie heeft mij gevormd tot de trainer die ik ben.’
Pragmatisch in de aanpak, maar met het resultaat voorop.
‘De Hollandse school is mooi, ook met ADO hebben wij tot nu toe laten zien dat wij liefst aanvallend en dominant willen voetballen, maar dat moet wel de winst opleveren. Bij alles wat we dit seizoen doen, moet dat voorop staan. En die spirit voel ik ook om me heen binnen ADO. Als club moeten en kunnen wij nog veel beter, alleen voor dit moment mogen we tevreden zijn. Dat merk ik ook aan de supporters. Ik voel de waardering, de spelers voelen de steun, en na elke overwinning wordt het samen gevierd. Zij zijn geweldig. Dat is misschien wel de belangrijkste basis die we aan het leggen zijn met de club: samenbouwen aan een nieuw ADO. Met promotie als het ultieme doel.’
Wat vind je van dit artikel?

Mooi verhaal, selfmade, goeie vent op de juiste plek. Ik krijg steeds meer vertrouwen in onze nieuwe organisatie. Eindelijk professioneel

Verhaal uit de VI - interview met Kalezic.

Van enorme leegte naar KKD-top: hoe Kalezic zorgt voor rust bij ADO

09.00 uur,
Vandaag
Opslaan

Door Freek Jansen Freek Jansen
INTERVIEW
Na een periode vol sportieve en bestuurlijke onrust is dit seizoen alles anders bij ADO Den Haag. Aan de hand van trainer Darije Kalezic (53) nestelt de Residentieclub zich weer in de top van de Keuken Kampioen Divisie. Het verhaal van een Bosnische pragmaticus over de Haagse wederopbouw, een sterk aanpassingsvermogen en bevlogen vakmanschap.
Dit verhaal is afkomstig uit het VI-weekblad. Bekijk hier wat er nog meer in de laatste editie staat!
Vanavond (vrijdag) een topper in de KKD: FC Emmen-ADO Den Haag. Het is snel gegaan met ADO.
‘We kunnen met zijn allen heel tevreden zijn over de start van dit seizoen. Helemaal als je de achtergronden kent, want de eerste duels moesten we noodgedwongen nog de nodige aanpassingen doen. Maar dat wisten we vooraf en hebben daar ook niet te lang bij stilgestaan. De ontwikkeling van het team stond in de afgelopen periode voorop, maar wel in combinatie met presteren, aangezien we niet achterop wilden raken bij de grote groep clubs in de Keuken Kampioen Divisie die om promotie spelen. Dat is gelukt en we komen nu in de volgende fase van onze wederopbouw. Daar past een topduel bij zoals komende vrijdag in Emmen, een mooi meetmoment weer voor ons waar we staan.’
Wat trof u aan begin juli op uw eerste werkdag als trainer van ADO Den Haag?
‘Een enorme leegte. De directie, met technisch directeur Joris Mathijsen en algemeen directeur Natascha van Grinsven-Admiraal, was net geïnstalleerd, maar er waren geen assistent-trainers, geen scouting en slechts vijf spelers van de eerste selectie, van wie er afgelopen seizoen twee minuten maakten als basisspeler. Twintig spelers waren vertrokken.’
'De directie, de technische staf, de spelersgroep: bij ADO is na afgelopen seizoen het roer omgegooid en alles anders ingericht. De club is gewoon helemaal opnieuw begonnen'
Dat klinkt even bizar als rigoureus.
‘Het was gewoon de realiteit. De directie, de technische staf, de spelersgroep: bij ADO is na afgelopen seizoen het roer omgegooid en alles anders ingericht. De club is gewoon helemaal opnieuw begonnen. Maar dit is mij in de gesprekken duidelijk kenbaar gemaakt en triggerde mij ook om deze uitdaging aan te gaan. Na twee jaar Jong FC Utrecht verlangde ik weer naar het hoofdtrainerschap van een eerste elftal. Dat verlangen kwam samen met de wens van ADO om op zoek te gaan naar een trainer met een heel duidelijk profiel. Dat gaf Joris Mathijsen aan in het eerste gesprek. Hij en Scott McLachlan waren op zoek naar een trainer die ervaring heeft met kampioen worden in de Eerste Divisie, die ervaring heeft in de Eredivisie, die een team kan bouwen en jonge spelers ontwikkelen, met beperkte middelen maximaal kan presteren, en dit voor elkaar krijgt met zowel Nederlandse als buitenlandse spelers in de selectie.’
‘Ze kwamen bij mij uit, de gesprekken waren goed en eerlijk. Natuurlijk had ik zelf ook de nodige vragen, want ik heb de afgelopen jaren de ontwikkelingen bij ADO ook wel meegekregen. Joris Mathijsen en Scott McLachlan schetsten een helder beeld en dat de wederopbouw deze zomer zou beginnen. Met als doel om binnen twee jaar te promoveren naar de Eredivisie. De combinatie van een nieuw project, waarbij vrijwel alles vanaf de grond moet worden opgebouwd met een duidelijk doel trok mij aan.’
U noemt de naam van Scott McLachlan. Hij is het hoofd voetbalzaken van de groep Global Football Holding (GFH), waar jullie Amerikaanse eigenaar ook grootaandeelhouder van is, en tevens jullie aanspreekpunt op technisch vlak vanuit de eigenaar Bolt ADO Den Haag Holding LLC. Hoe groot is zijn invloed?
‘Scott McLachlan is heel erg betrokken bij ADO, op een goede manier. Joris Mathijsen heeft het meeste contact met Scott, maar met zijn drieën praten we sowieso elke week een keer met elkaar om van alles te bespreken. Dat ervaar ik als zeer prettig. Scott is al dertig jaar actief in het topvoetbal, jarenlang topscout geweest bij Chelsea en heeft een rijk netwerk. Vanuit Global Football Holdings is hij naar voren geschoven om meerdere clubs in Europa op technisch vlak te leiden. Zo zijn Brøndby IF, Estoril en SK Beveren in handen van de investeringsmaatschappij, terwijl ze ook een aandeel hebben in Crystal Palace en FC Augsburg. Scott is bij alle clubs op technisch vlak aanwezig en na afgelopen seizoen vanuit onze eigenaar ook nadrukkelijker bij ADO geposteerd omdat er veel moest gebeuren. De wisselwerking is goed en natuurlijk hebben we het daar in de gesprekken ook uitvoerig over gehad. Welk raamwerk is er en wie pakt welke rol op? Daar is heel open over gesproken en dat moet ook, want onderling vertrouwen is voor mij een cruciale voorwaarde om succesvol samen te werken.’
Blije gezichten bij de spelers van ADO Den Haag na de 4-1 overwinning op Jong AZ.
© Pro Shots/Toon Dompeling
Blije gezichten bij de spelers van ADO Den Haag na de 4-1 overwinning op Jong AZ.
Wie bepaalt het selectiebeleid?
‘Dat gebeurt in goede harmonie. Aangezien we vrijwel geen spelers hadden, konden we heel gericht functieprofielen per positie opstellen. Die profielen zijn door mij en Joris samengesteld en vervolgens zijn wij drieën dat heel gericht gaan invullen met spelers vanuit ons netwerk. Daarin hebben we allemaal ons aandeel gehad. Om voorbeelden te geven: Joris was wekenlang bezig met spelers als Daryl van Mieghem en Henk Veerman, ik ging Matteo Waem en Kürsad Surmeli aanbevelen. Toen ik hoorde dat Jort van der Sande opeens vrijkwam, heb ik dat direct bij Joris bekend gemaakt. Hij pakte meteen door, want hij wilde hem destijds ook al naar Willem II halen. Spelers als Justin Ché en Henri Koudossou kwamen bijvoorbeeld dan weer uit het netwerk van Scott. Die legde hij aan Joris voor, en dan gingen wij uitvoerig beelden bekijken.’
‘Niets werd ons opgelegd en andersom ook niet. Met elkaar zijn we secuur te werk gegaan en is tot de laatste dag van de transferperiode de tijd genomen om de selectie in te richten. We wisten daarom ook dat we in de eerste competitieduels niet over de volledige spelersgroep konden beschikken. Dat was als trainer soms wel irritant, want je wil natuurlijk het liefst zo snel mogelijk naar een vast elftal toewerken. Maar het was een duidelijk onderdeel van de wederopbouw, dus hebben we het zo goed mogelijk proberen in te vullen. Dat is volgens mij wel gelukt en nu hebben we met veertien nieuwe spelers de selectie op orde om voor de prijzen mee te doen. En geen enkele speler is gekomen waar Joris en ik niet overtuigd van waren.’
Na jaren met grote financiële verliezen viel op dat ADO zich met spelers als Veerman, Van Mieghem en Van der Sande kon versterken op de transfermarkt.
‘Dat klopt, alleen vergeet niet dat we financieel ook uitstekende zaken hebben gedaan. Finn van Breemen, een eigen talent, is voor ongeveer één miljoen euro verkocht aan FC Basel. Van de verkoop van Milan van Ewijk van SC Heerenveen naar Coventry City vloeide een mooi bedrag terug naar ADO en dan heb je het nog over twintig spelers die van de loonlijst afgingen met aflopende contracten, waaronder ook Thomas Verheydt. Naar mijn inzien is nog altijd een deel gebruikt om schulden af te lossen, maar er kon ook een groot deel worden geherinvesteerd in de selectie. En dat was natuurlijk ook nodig, want er moesten goede spelers bij komen.’
'ADO moet een stabiele Eredivisie-club worden'
Wat is voor dit seizoen realistisch om van ADO Den Haag te verwachten?
‘ADO moet een stabiele Eredivisie-club worden. Als je kijkt naar de stad, de historie, het stadion, de fans, dan verdient deze club een mooie plek in de subtop de Eredivisie.’

© Pro Shots/Toon Dompeling
Het eeuwige verhaal van de Sleeping Giant achter de duinen.
‘Dan moet je wel presteren en dat moet gaan gebeuren. Het doel is om binnen twee jaar te promoveren en daar loop ik niet voor weg. Dit seizoen zijn we helemaal opnieuw begonnen, dus zal het niet allemaal in één rechte lijn omhoog gebeuren. Maar we willen wel meedoen om de bovenste plekken, met een grote groep clubs met FC Groningen, Willem II, FC Emmen, NAC Breda, SC Cambuur, De Graafschap, Roda JC. Stuk voor stuk grote clubs, die ook willen promoveren, waarbij het verschil is dat zij een betere basis voorafgaand aan dit seizoen hadden staan. Daar zijn wij nu mee bezig en het begin is goed. Tegelijkertijd zijn de supporters realistisch qua verwachtingspatroon, vanuit hun kant wordt zelfs gesproken over een tussenjaar. Want zij beseffen als geen ander waar we vandaan komen.’
'Overal waar ik trainer ben, zijn kraakheldere afspraken, heerst duidelijkheid en ontstaat rust'
We horen zelfs geluiden dat het rustig is bij ADO. Het moet niet gekker worden.
‘Overal waar ik trainer ben, zijn kraakheldere afspraken, heerst duidelijkheid en ontstaat rust. Toen ik bij De Graafschap trainer was, kwam Raymond Willemsen van De Gelderlander geregeld naar me toe: “Het is hier nog nooit zo rustig geweest Darije, ik weet haast niet meer waar ik over moet schrijven!?” We speelden met De Graafschap stabiel boven de degradatiestreep in de Eredivisie. Met Roda JC, hetzelfde verhaal. De journalisten van L1 spraken me er op een gegeven moment ook op aan dat het zo opvallend rustig was bij de club.’
‘Dat die geluiden nu bij ADO doorsijpelen, verbaast mij dan ook niet. Het draait weer om voetbal en mijn visie en aanpak zijn voor iedereen helder. Ik zorg dat mijn omgeving, zowel spelers, de staf als andere mensen binnen de club, weten wat er wordt verlangd en ben continu in contact met die mensen. Er zal nooit ruis op de lijn zitten en daarmee voorkom ik ook onduidelijkheid, die weer voor onrust zorgt. Zo heb ik altijd gewerkt en door mijn ervaringen als hoofdtrainer in de afgelopen vijftien jaar is dat alleen maar gegroeid.’
Maar hoe gaat een trainer te werk met een volledig nieuwe selectie?
‘We begonnen in juli met vijf/zes spelers van de A-selectie, aangevuld met allemaal spelers van Jong ADO Den Haag. Die kregen de kans om zichzelf te laten zien, in afwachting van de nieuwe versterkingen. Tegelijkertijd moet je bouwen aan eenheid, aan een duidelijke speelwijze met spelprincipes, die weer trainbaar maken om de ploeg te laten groeien en daarbij ook rekening houden met dat het beoogde nieuwe elftal door veel nieuwe spelers nog samengesteld gaat worden.’
‘De zomermaanden waren hectisch en intensief. Het kwam geregeld voor dat ik na een lange dag nog even een deel van de nacht doortrok achter de laptop, om potentiële nieuwe spelers te bekijken. Alles met als doel om de spelers die er al waren beter laten worden, maar ook nieuwe betere spelers naar ADO te halen. Het uitgangspunt was voor Scott, Joris en mij ook heel simpel: alle nieuwe spelers moesten beter zijn dan de spelers die we al hadden. We gingen dus heel kritisch te werk.’
‘Op het trainingsveld was ik elke dag met de spelers bezig die ik tot mijn beschikking had. In mijn wekelijkse blok trainingsschema’s heb ik vaste trainingsoefeningen week in week uit juist herhaald. Dat was enerzijds gericht op het ontwikkelen van onze speelstijl en de principes, maar ook met oog op de wekelijkse binnenkomst van nieuwelingen. Op het moment dat een nieuwe speler instroomde werd hen al snel duidelijk wat er werd verwacht bij ADO, aangezien de rest van de groep vertrouwd was met de oefeningen. Met toevoer van betere spelers ging het niveau van de trainingen omhoog, waardoor de spelers een extra tandje bij moesten schakelen. Zo heb ik mijn trainingsbeleid en teamontwikkeling heel gericht moeten aanpassen naar wat de situatie op dat moment het meest nodig had en ik voelde op een gegeven moment dat we stappen maakten. Met de groep, maar ook met de staf. Levi Schwiebbe werd in het begin vanuit de jeugd erbij gezet als tijdelijke assistent-trainer, want die functies waren niet bezet. Met Levi ontstond een goede klik en hij is er nu vast bij, net zoals ik na een maand Regilio Vrede als assistent erbij kreeg, met wie ik in het verleden al goed heb samengewerkt bij Roda JC en MVV. Op meerdere vlakken viel de puzzel dus steeds meer in elkaar.’
Het bestaan van voetbaltrainer heeft u gebracht tot Saoedi Arabië, Nieuw-Zeeland en Indonesië, maar ook tot trainer van de beloften van De Graafschap, PSV en FC Utrecht. Het hele pakket?
‘Zo voelt dat zeker. Als speler bij De Graafschap beleefde ik een natuurlijke overgang naar een bestaan als trainer, waarna een boeiende reis begon. Met Zulte Waregem en Stockport County ervaringen in België en Engeland, maar de grote avonturen vonden in Azië en Australië plaats. In 2016 was Saoedi-Arabië al een voetballand in opkomst en dat heb ik bij Al-Taawoun ervaren. Tegelijkertijd was het qua gewoonten en gebruiken ook een aparte gewaarwording. Zo mochten spelers bijvoorbeeld alleen met verzorgde kapsels het veld op. Met tondeuses stonden de officials voor de wedstrijd klaar om de spelers te verzorgen, pas dan mochten ze meedoen.’
‘In Nieuw-Zeeland maakte ik met Wellington Phoenix in de Australische A-League weer hele andere dingen mee. Daar was het vooral reizen. Een uitwedstrijd was al snel vier uur vliegen, op bezoek bij Perth zat je negen uur in het vliegtuig. Dat zorgde ervoor dat je als trainer met de staf om je heen continu aan het afwegen was wat qua intensiteit mogelijk was, maar ook zaken als rust, blessurepreventie en voeding heb ik daar op een hele andere manier leren kennen. In Indonesië, een land met een grote tegenstelling van armoede en rijkdom, maakte ik bij PSM Makassar de totale voetbalgekte mee. We speelden wedstrijden voor tachtigduizend man in een stadion en overal werd je aangeklampt. In de stad Makassar, met twee miljoen inwoners, kon ik geen moment even normaal over straat lopen. Als ik even ergens koffie wilde drinken, deed ik dat wat later op de avond en vaak met een petje op, anders was er gewoon echt geen beginnen aan. Heel bijzonder om te ervaren wat voetbal los kan maken.’
Wat heeft u als trainer vooral meegenomen uit al die avonturen?
‘Dat je als trainer onder alle omstandigheden moet kunnen werken. Het aanpassingsvermogen is een onderschat goed als trainer, daar kan geen trainerscursus aan tippen. Je moet je eigen visie en aanpak hebben, maar wel flexibel kunnen zijn naar je omgeving. Niet alleen met alle afwijkende factoren in het buitenland, maar dit geldt ook voor omstandigheden in Nederland. Op een trainerscursus leer je het bestaan als trainer onder vaak gewenste omstandigheden, maar in de praktijk komt dat zelden voor. Neem de voorbereiding met ADO dit seizoen. Dan moet je jezelf voortdurend kunnen aanpassen, situatief managen, en tegelijkertijd wel vanuit je visie het beste nastreven.’
‘Waar ik ook ben, ik pas mij aan mijn toegediende functieomschrijving aan, ben loyaal, werk taakgericht en bevlogen. Het belang van mijn werkgever staat altijd op de eerste plaats. Dat heb ik altijd gehad. Toen ik vanuit Bosnië als speler bij RKC Waalwijk kwam, was er geen taalcursus vanuit de club. Maar ik ging er zelf naar op zoek, in mijn vrije tijd ging ik met mijn eerst verdiende geld een Nederlandse taalcursus volgen. Pas na een half jaar kwamen ze er bij de club achter dat ik de taal aan het leren was. Zo heb ik mezelf ontwikkeld, waarbij Nederland mijn voetballand is, maar ik de buitenlandse invloeden nooit ben vergeten. Die combinatie heeft mij gevormd tot de trainer die ik ben.’
Pragmatisch in de aanpak, maar met het resultaat voorop.
‘De Hollandse school is mooi, ook met ADO hebben wij tot nu toe laten zien dat wij liefst aanvallend en dominant willen voetballen, maar dat moet wel de winst opleveren. Bij alles wat we dit seizoen doen, moet dat voorop staan. En die spirit voel ik ook om me heen binnen ADO. Als club moeten en kunnen wij nog veel beter, alleen voor dit moment mogen we tevreden zijn. Dat merk ik ook aan de supporters. Ik voel de waardering, de spelers voelen de steun, en na elke overwinning wordt het samen gevierd. Zij zijn geweldig. Dat is misschien wel de belangrijkste basis die we aan het leggen zijn met de club: samenbouwen aan een nieuw ADO. Met promotie als het ultieme doel.’
Wat vind je van dit artikel?

Vakkie-G schreef:

Thomas verheydt laatste wedstrijden op het bankie
Die is volgend jaar clubloos…

Onze topscorer. Was als eindstation in de zestien de beste spits in de kkd, en zal dat waarschijnlijk nog zijn.

Moest in zijn tweede jaar bij ons als aanspreekpunt dienen halverwege de helft tegenstander. Het stuurloze bagger bestuur had twee trainers gehaald die meenden het wiel te hebben uitgevonden. De eerste riep na iedere wanvertoning dat we 'in een proces zaten', en de tweede wist na zijn regelen van fellere tenue kleuren niet hoevaak die moest roepen dat het niet 'zijn' selectie' was.

En over het salaris van Verheydt, de huidige bekendere spelers lopen nu ook niet bij ons voor het goeie verhaal van Mathijsen. Maar geeft niet, succes heelt alle 'salariswonden' , want zo werkt dat.

M.a.w. onze ex-spelers van toen hoeven geen schop na van onze supporters, die hebben onze kleuren gedragen ten tijden van een bagger eigenaar en bagger bestuur. Dat is wel genoeg leed voor ze om mee te dragen.

Het gaat hem goed verder, en met ons beter. Profvoetbal he.

Mr.070 schreef:

Dus als ik in het stadion zit mag ik geen verwachtingen hebben? Kap nou zeg, je moet hier gewoon winnen, en of die bal nou via de katselampekut er niet in gaat in het alsnog een schande.

Dat is een ander verhaal. Natuurlijk moet je winnen. Eens.

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Aad, Langebach2, Max, adorob, rh_vakm, Franky, Rob2002, ADO079, LemonHaze, decubaan en 90 gasten.

Bekijk de topshouts