Tag: merk

Trending: stadion teammanager overleden deal merk wedstrijd

Toon alle shouts

Ik merk wel dat de lucht is geklaard tussen de supporters en de trainer. Wat een flauwekul statement van een aantal supporters die bij dat overleg hebben gezeten. Voor wie praten zij dan blijkbaar niet voor de meeste hier op de box. Ontslag van deze trainer is de enige manier om de rust terug te krijgen.

Op Twitter zie ik dat er Kalezic Out spandoeken zijn opgehangen bij het trainingscomplex.

Vandaag de eerste training in de voorbereiding op het nieuwe seizoen. Normaal gesproken vind ik dit altijd een leuke tijd met de oefenpotjes en geruchten met betrekking tot nieuwe spelers. Nu merk ik bij mijzelf dat het nog niet zo leeft.

Aan de ene kant is het te prijzen aan Mathijsen dat hij niet meteen en onder druk van supporters afscheid neemt van Kalezic. De andere kant is dat het afgelopen seizoen Kalezic wel zo'n vreemde beslissingen heeft genomen dat ook ik heel weinig vertrouwen heb in een nieuw seizoen onder Kalezic.

En dan heb je nu te maken met een deel van de supporters die niet alleen weinig vertrouwen in Kalezic hebben, maar er ook alles aan zullen (blijven) doen middels acties om hem weg te krijgen.

Dat kan nooit lang goed gaan vrees ik! En daarnaast is het Mathijsen (om welke reden dan ook) niet gelukt om al voordat we nu het nieuwe seizoen starten de nodige nieuwe spelers vast te leggen.

Gezien de situatie met Kalezic en de selectie die nog niet op sterkte is vrees ik voor wederom weer een verloren seizoen.

oodh schreef:

Het zal wel aan mij liggen maar het interesseert me niks wie onze eventuele concurrenten zouden zijn.
Zolang er een trainer zit waar de selectie niet erg van gecharmeerd is, ga je weinig presteren.
Ook al haal je ‘versterkingen’, dat gaat nooit werken. Deze man kan geen team maken en dat is het enige dat telt. Dat had hij moeten doen, maar heeft totaal gefaald.
Kortom… het wordt weer rumoerig, weinig resultaat en rumoeriger en… een rotzooitje.

Ik ben het hier eigenlijk wel mee eens. Ik heb aan de ene kant echt wel weer zin in het nieuwe seizoen maar ik merk dat het me niet echt kan boeien wie er wel of niet komt zolang Kalezic er zit. Het is een onwerkbare situatie nu tussen de selectie en de trainer en zolang hij er zit wordt het daarom dus ook helemaal niks. Laat hem aub op zoek gaan naar een nieuwe baan en dán kunnen we komend seizoen weer dromen.

Mr.070 schreef:

Dus we zijn in de Play-Offs een totaal ander Ado dan de laatste wedstrijden?

Het lijkt nu een soort grootspraak dat ze net doen om iedereen in de maling te nemen.. Dat doen ze trouwens ook want er zitten mensen op de tribune..

Maar goed, snappen doe ik het niet meer. Het enige wat de laatste wedstrijden nog ontbrak waren rode schoenen en rode neus.

Of Kalezic neemt ons nu allemaal in de maling, smeedt nu zijn slimme plannetjes en tactiek, en laat ons over een paar weken allemaal versteld staan en blijkt dan (ineens) een tactisch meesterbrein te zijn. Of… het seizoen dommelt en sukkelt inderdaad als een nachtkaars uit en het blijkt dat de lijn van de laatste maanden rustig wordt doorgezet met een elftal waar niets meer inzit: geen ziel, geen beleving, geen teamspirit, geen vechtlust, geen focus en concentratie, geen voetbal, geen passing, geen inzicht maar wel weer doelpunten tegen met broodvoetballers die volgend seizoen lekker weer elders gaan ballen en hun zakjes vullen…
Kan je rekenen; ik reken dus nergens meer op en ga uit van het laatste scenario. Maar wat laat ik mij graag verrassen en hoop ik dat ik ongelijk krijg. Maar ach wat leg ik toch weer te draume.
Slash appte het al eerder: inderdaad veel respect voor diegenen die gisteravond weer mee zijn gegaan. Maar ik merk ook dat ik het steeds minder kan/wil opbrengen. Twijfel sinds een hele lange tijd zelfs of ik mijn SCC ga verlengen.

Even stoom afblazen.
Conclusie door 2 persoonlijke fouten vermoed je deze wedstrijd, wij waren gewoon voetballend de betere ploeg.
Je koopt er niets voor maar wel fijn voor de analyse.

Derijck laten staan inderdaad, Che of Asante op rechtsback is mij om het even. Heeft Che zo’n wedstrijd tegen Den Bosch dan merk je er niets van.
Schrok meer van wat onze vedettes lieten zien of niet lieten zien.
Mieghem Veerman van de Sande en Schalk, over die laatste maak ik geen woorden over vuil, maar die speelde een paar weken geleden nog op het WK voor club teams .

Uithuilen en doorpakken en verder gaan er is geen man over boord ,zeker alle andere uitslagen .

Voorpagina

Misdaad

Entertainment

Sport

Nieuws

Bizar

Lifestyle


Home
Sport
PREMIUM
CEO van ADO Den Haag Natascha van Grinsven-Admiraal: ‘Als je ballen hebt, neem je mij’
Natascha van Grinsven-Admiraal is de baas van ADO Den Haag. Een vrouw ja. En ze is ook nog maar 39 jaar oud. En ze komt helemaal niet uit de stad van de heilige ooievaar, ofwel de hèlage steltlaupââh. Hoe zorgt de voormalig commercieel directeur van Telstar dat alles in goede banen loopt daar in die stad achter de duinen, waar iedereen over van alles wat vindt? “Wij werken elke dag in een vissenkom.”
Thomas Braun
21 jan. 2024 | 119

Van gymjuf tot ADO-baas
Natascha van Grinsven-Admiraal is geboren in Heiloo en getogen in het hoger in Noord-Holland gelegen Sijbekarspel. Ze begon na haar opleiding lichamelijke opvoeding als gymdocent op een middelbare school waarna ze, na het behalen van haar master internationaal sportmanagement aan het Johan Cruyff Institute, salesmanager werd bij sportevenementenbureau PBN, waar ze haar man - en de vader van haar nu 5-jarige dochter - leerde kennen. Niet veel later werd ze bij Unleash 12 in Zwitserland sales- en marketingmanager en werkte in die rol voor PSV en Feyenoord. Toen stapte zo over naar de KNVB Campus, waar ze sales- en eventmanager werd. In juni 2018 tekende ze als commercieel manager bij Telstar, waar ze zich later commercieel directeur mocht noemen, als eerste in het betaalde voetbal in Nederland. Sinds juni dit jaar is de Haarlemse algemeen directeur van ADO Den Haag.


Zo, stevige hand.
“Ja, dat is belangrijk. Als ik weet dat ik veel handen ga geven op een dag, dan doe ik mijn ring niet om, anders heb ik een zere vinger aan het eind van de dag. Ik heb het mezelf aangeleerd, een stevige hand geven. Ik zeg het ook tegen jonge mensen. Laatst nog, ik gaf een sollicitatietraining voor studenten en dan geef ik aan de deur een hand aan al die jongens en meiden met hun slappe handjes. Dit maakt geen indruk jongens, zeg ik dan. De eerste indruk is zo belangrijk: hand geven, aankijken, glimlachen.”

‘Dan komt er iemand langs die mij een hand geeft, mij níet aankijkt en doorloopt met de woorden: Waar kan ik de directeur vinden? Ik kan daar wel om lachen’

Dus als mensen jou een hand geven, weten ze meteen wie de baas is.
“Nou, niet altijd. Dan komt er een genodigde, die geeft mij een hand, kijkt me niet aan en loopt door met de woorden: Waar kan ik de directeur vinden? Die moeten nog even wennen aan het idee dat de directeur een vrouw is van 39. Ik kan daar wel om lachen, maar na vijf keer wordt het vervelend.”

Ben je gevraagd of heb je zelf gesolliciteerd?
“Ik ben gevraagd.”

Waarom wilden ze jou?
“Als ik hen mag geloven, waren ze op zoek naar een nieuw gezicht, een nieuw elan, een ander gevoel. Er is heel veel onrust geweest bij de club, veel ontevredenheid, er kwam een trainerswissel, een nieuwe, Amerikaanse, eigenaar, een nieuwe technisch directeur en ze wilden echt iemand van buitenaf aan het roer. Een frisse start, een andere uitstraling, maar wel iemand met ervaring in de voetbalwereld, iemand die vanuit een kleine club ervaring aan het opdoen was, een volgende stap wilde maken en zo kwamen ze bij mij uit. Via LinkedIn.”

Hoe belangrijk was het voor ze dat je een vrouw bent?
“Dat zorgt natuurlijk ook voor een andere uitstraling. Niet alleen mijn vrouw-zijn, maar ook mijn leeftijd. 39 steekt wel af bij de voornamelijk oudere mannen die je hier in het voetbal hebt rondlopen, dus dat is wel een voordeel als je een andere koers wil.”

Was je verrast dat ADO juist jou wilde?
“Mm… hoe zal ik het zeggen, ik werd wel vaker benaderd door clubs, dat had ook wel een beetje met mijn vrouw-zijn te maken, omdat je dan opvalt in zo’n mannenwereld. Er zijn er ook maar twee in Nederland. Laura van Leeuwen, met wie ik samen een masteropleiding heb gedaan op het Johan Cruyff Institute, is net als directeur bij MVV begonnen. Maar ik zou zelf nooit bedacht hebben om bij ADO te solliciteren, wat dat betreft kun je wel spreken van een mooie verrassing die op mijn pad kwam.”

Vond de harde kern van ADO het ook een goed idee dat er een mevrâutju de baas werd?
“Ik kon me goed voorstellen dat, toen het eenmaal bekend werd, supporters sceptisch zouden zijn. Wij gingen daarom ook checken hoe het viel: een vrouw, jong, niet uit Den Haag, daar zouden ze vast wat van vinden. Maar de algehele tendens was: het is hier al zo vaak niet goed gegaan, nu hebben we in ieder geval heel iemand anders, misschien krijgt die het wel voor elkaar. Het werd positief opgepakt, terwijl je zou denken dat ik besta uit componenten waar ze minder vertrouwen in zouden hebben. Het tegenovergestelde was waar. Iedereen ziet ook dat er potentie in deze club zit en iedereen ziet dat die er maar niet uitkomt.”


Lijkt me niet eenvoudig om te werken met voetballers met ruig taalgebruik en gore grappen. Moet je wel tegen kunnen.
“Als mannen zich misdragen doen ze het onderling, niet tegen een vrouw, dus daar heb ik geen last van. Misschien is het wel goed dat ik als vrouw hier rondloop, dan is de drempel wellicht wat hoger. En ik kan wel wat hebben, hoor. Ik heb vijf jaar gewerkt bij Telstar in IJmuiden. Daar hebben ze het hart op de tong, net als hier. En ik ben zelf ook niet op mijn mondje gevallen. Daarom zou ik niet makkelijk kunnen werken in Brabant of Limburg. Ik heb daar best wat kennissen zitten en dat zijn heel lieve mensen, maar die zouden helemaal gek worden van mijn directheid. Die past beter in Den Haag of IJmuiden.”

Wat voor type ben je?
“Ik kan heel duidelijk zijn, dat komt door mijn achtergrond als leraar. Ik kan goed lijnen uitzetten en zorgen dat iedereen meegaat in dat proces. Dat is best wel belangrijk in het voetbal, dat je mensen meeneemt. Je merkt in het voetbal dat mensen erbij willen horen, ze willen genoemd worden. Je bent continu bezig met: wie vergeet ik niet, wie moet ik meenemen, wie heeft extra aandacht nodig? En als ik met hém een gesprek heb, moet ik háár daar even over informeren. Zo ben ik de hele dag bezig met zorgen dat ik iedereen in beeld heb en iedereen betrek in het groepsgevoel.”

De boel bij elkaar houden, zoals Job Cohen zijn werk als burgemeester in Amsterdam samenvatte.
“Ja, en de boel is best verdeeld. Letterlijk ook, fysiek. Wij zitten hier in het stadion, onze jongens zitten op De Aftrap in het Zuiderpark, onze mannen en vrouwen zitten in Rijswijk, de meiden op Scheveningen… Een van mijn eerste pijlers was dan ook: hoe kunnen we elkaar fysiek bij elkaar brengen? Want je merkt dat mensen meer contact hebben als ze echt bij elkaar zijn. En we willen de boel ook symbolisch bij elkaar brengen; zorgen dat we weer één ADO worden, dat de familie die een beetje verspreid is, weer het groepsgevoel krijgt, omdat we het met z’n allen moeten doen.”


Vroegâh werd er nogal gevreesd voor de ADO-aanhang. Trainers durfden niet te komen, uit angst voor dreigementen of erger. Dat is niet meer.
“Goed dat je dat zegt, veel mensen is dat nog niet opgevallen. Maar het is waar, de supporters zijn enorm rustig. Heel toevallig wilden we de fans onlangs uitgebreid complimenteren omdat er het hele jaar nog geen enkele staking, geen boete en geen stadionverbod was geweest, wat echt uniek is in Nederland. Maar toen kregen we ons eerste rookpotje, dus dat hebben we toch maar even uitgesteld. Het was echt het eerste incident van dit jaar. Er is ook wel veel veranderd met de komst van het nieuwe stadion, het veiligste stadion van Nederland. En ik moet eerlijk zeggen dat supporters natuurlijk ook rustig zijn omdat we veel winnen. We worden pas echt getest als het wat slechter gaat op het veld.”

Klappen die mensen als jij over het veld langs de tribunes loopt?
“Haha, nee.

Ze weten wel wie je bent?
“Sommigen wel, maar niemand gaat klappen voor de directeur. Ze roepen wel: Mevrâu, mevrâu! Meestal loop ik dan naar ze toe en dan worden ze zenuwachtig, want dan kom ik te dichtbij. Vind ik wel grappig.”

Sommigen noemen je de reddende engel van ADO.
“Nou ja, ik merk wel dat heel veel mensen heel positief zijn en dat is heel leuk om te zien. Maar het is de combi: Joris Mathijsen en ik zijn samen begonnen; hij als technisch directeur, ik als algemeen directeur. We komen beiden van buitenaf, ook bij Joris ging het om een ‘fris gezicht’. Onze grootste uitdaging is de onrust buiten de deur te houden en dat lukt aardig.”

‘Ik ben niet op mijn mondje gevallen. Daarom zou ik niet makkelijk kunnen werken in Brabant of Limburg. Heel lieve mensen, maar die zouden helemaal gek worden van mijn directheid’

Hij heeft een WK-finale gespeeld. Kom jij aan met je carrière bij Wartburgia.
“Oh, daar heb ik geen last van, hoor. Ben niet zo idolaat. Dat kan ook niet als je in de voetballerij werkt, want daar kom je de grootste voetballers tegen. Ik kijk niet tegen mensen op, heb niets met status. Ik ben een geboren West-Friese, die zijn nuchter. Ik ben opgegroeid in Sijbekarspel, net boven Wognum. Daar maakt het niet uit of je de burgemeester of de boer bent, doe maar lekker normaal. Dat ik zo ben opgegroeid, helpt wel, want je komt bijzondere mensen tegen in deze voetbalwereld.”

Wat is het eigenlijk voor wereld?
“Nooit een saai moment. Elke keer als je denkt, ik heb alles onder controle, dan gebeurt er weer iets geks. We werken in een vissenkom, iedereen zit de hele tijd van buitenaf te kijken wat ik aan het doen ben. Iedereen heeft commentaar op wat je doet, supporters, sponsors, vrijwilligers: de hele dag hoor je feedback. Alleen maar omdat ze club beter willen maken hoor, vanuit een goed hart, maar met beperkte kennis natuurlijk. Soms hoor ik goede dingen, soms hoor ik dingen waar ik niks mee kan, maar omdat ik niemand wil beledigen moet ik daar subtiel mee omgaan. En soms hebben ze echt gelijk en is wat zij voorstellen ook al uitgevoerd, maar mag ik dat nog niet naar buiten brengen. Dat maakt het ook weer uitdagend.”

Je was er wel klaar voor, algemeen directeur zijn? Ondanks je jonge leeftijd?
“Ik krijg die vraag wel vaker, en ik vind dat best denigrerend, om eerlijk te zijn. Ik hoor zo vaak: je bent best jong… Ze zeggen er nét niet bij: en je bent een vrouw, maar ik weet wat ze denken. Dan probeer ik het toch uit te leggen. Over het algemeen komen er vaak mannen van middelbare leeftijd bij een club, ondernemers, die willen ‘wat anders’ doen, hebben een passie voor een club en denken dan: dat kan ik wel. En die mannen hebben helemaal geen ervaring met voetbal; weten niet hoe dat is. Ook al heb je vijf Albert Heijns geleid, al ben je nóg zo’n ervaren directeur, je gaat echt schrikken in de voetballerij. Omdat mensen de hele tijd met jouw werk bezig zijn, je ligt constant onder een vergrootglas. AH heeft ook klanten, leveranciers en personeel. Die hebben wij ook, plus: de KNVB, de UEFA, de andere clubs met wie we moeten overleggen, media, gemeente, politie, vrijwilligers, en ga zo maar door. Wij hebben zoveel stakeholders waar we allemaal wat vanaf moeten weten. Die ondernemers die in het voetbal stappen, schrikken zich rot, na een half jaar gaan ze er gauw vandoor. Ik kan wel jong zijn en vrouw, ik weet wel hoe de hazen lopen. En ja, ik kom van een kleine club, maar dat maakt niet uit. Alles wat ik hier doe, is op schaal: bij Telstar was alles kleiner, maar het trucje is hetzelfde. Achter het sponsorbedrag staat een nulletje meer, de database heeft een nulletje meer.”


Je bent getrouwd?
“Ja.”

Hij is ook een voetballiefhebber?
“Ja, enorm. Ik ken hem van een sportevenementenbureau waar we beiden werkten. Hij was mijn werknemer en toen we besloten dat een van ons weg moest omdat we een relatie kregen, is hij gegaan. En inmiddels is ie enorm voor ADO. Onze dochter van 5 is trouwens helemaal ADO. Zij voelt zich hier helemaal thuis. Vroeger zat ze bij Telstar op de tribune en maar nu maakt ze op school alleen nog groengele knutseldingen. Want ADO wint veel vaker. En mijn man zit elke thuiswedstrijd op de tribune hier en de meeste uitwedstrijden gaan we samen.”

Over Telstar gesproken, toen je daar ruim vijf jaar terug solliciteerde, schreef je: Als jullie ballen hebben, nemen jullie mij aan.
“Ja, ik vind het wel leuk om woordspelingen te maken. Het is een mannenwereld, dus ik dacht: ben je een echte vent, dan neem je mij aan. Heb je ballen, dan durf je dat aan. Daar sloegen ze wel op aan.”

Omdat je niet van suiker bent?
"Precies. Als ik dat wel was, had ik ook niet gepast in deze wereld. Ik was op dat moment wel hoogzwanger, dus misschien wat kwetsbaarder. Pieter de Waard, de voorzitter, vond dat geweldig. Voor mij is hij ook een voorbeeld geweest. Hij heeft mij dingen geleerd over de diepere betekenis van een voetbalclub en wat je kunt bereiken met het platform dat je hebt. Hij zei altijd: Jij bent de enige normale die we hier hebben, maar omdat je vrouw bent, ben je toch weer een beetje bijzonder. Maar ik was al bijzonder voor hem omdat ie me hoogzwanger had aangenomen, dat vond ie mooi.”

‘Iemand zei: Ik heb al vijftien mensen begraven zien worden van deze club. De waarde die ADO voor al die mensen heeft, is ongekend. Deze club mag nooit weg. Hij heeft te veel betekenis voor Den Haag’

Wat was de diepere betekenis van een club als Telstar?
“Ja, dat was hij vooral. Pieter was het uithangbord van de club, en hij deed bijzondere dingen. Telstar was en is heel erg een knipoog naar serieuze clubs. Met opmerkingen als: Twee keer 45 minuten voetbal is een onderbreking van een prachtig avondje Telstar. We hadden een keer een marketingcampagne met de test: Ga staan als je voor Telstar bent. En dan een illustratie van een man in een rolstoel. Die man was onze communicatiemanager. Als je hem niet kent, vind je het niet kunnen, ken je hem wel, dan vind je het geweldig. Tegendraadse gekkigheid, niet bang zijn, gewoon durven. Ik heb er wel hard aan gewerkt om van die rariteitenshows kwaliteitscampagnes te maken. Zo wilde Pieter een parfum lanceren dat stonk naar rotte vis, want: IJmuiden. Een geweldig idee, maar uiteindelijk zijn we een samenwerking aangegaan met Marcel’s Green Soap, een topmerk op het gebied van parfums. We verpakten het met een stalen draad in vetvrij krantenpapier, zoals met vis gebeurt, en we noemden het Frank Nr Six, naar onze aanvoerder Frank Korpershoek. Het was nog steeds iets geks, maar ook een kwaliteitsproduct waar we een half jaar lang de media mee hebben gehaald. Pieter is na zeventien jaar gestopt bij Telstar, ik ben weg, maar we drinken nog geregeld een biertje samen.”

Ga je binnenkort een vrouw als hoofdtrainer aanstellen? Volgens Pierre van Hooijdonk gaat dat niet werken.
“Ja, ik hoorde zoiets. Is ie weer de fout ingegaan. Sherida Spitse heeft aangegeven dat ze graag ooit de mannen van Ajax wil trainen en ik denk ook wel dat ze dat zou kunnen. Sarina Wiegman zou het zeker kunnen. Weet je wat zo stom is van Pierre? Hij ging al eens de fout in met zijn kritiek op de eerste vrouwelijke scheidsrechter die hij door het slijk haalde en waarvoor hij excuses moest aanbieden. Een jaar ervoor was hij nota bene ambassadeur van de Leeuwinnen en stond hij boven in de bus mee te juichen toen ze Europees kampioen waren geworden. Het is jammer dat hij nu weer deze uitspraken doet. Als je om mijn mening vraagt: er zijn vrouwen die het niet kunnen en er zijn vrouwen die het wel kunnen. En als de rest van de wereld dat moeilijk kan accepteren, dan is dat maar zo. Er zijn al genoeg vrouwen die mannen trainen, alleen nog niet hoogste niveau. Al heb je in Duitsland wel Marie-Louise Eta, zij is assistent-trainer bij Union Berlin.”


Over tien jaar is het de normaalste zaak van de wereld?
“Dat weet ik niet. Maar bij ons is in de organisatie de verdeling man-vrouw al vijftig-vijftig. Ik moest ook altijd wel lachen als we namens Telstar naar Zeist gingen voor een KNVB-overleg. Onze delegatie bestond uit een jonge vrouw, een man in een rolstoel en een jongeman van Turkse afkomst. Terwijl daar verder alleen maar witte mannen waren van middelbare leeftijd en 25-jarige blonde boys. Ach, het is ook maar net in welke wereld, in welke bubbel je zit. Ik begeef me als vrouw al mijn halve leven in het voetbal, dus voor mij is het normaal.”

Je voetbalt zelf ook nog?
“Ja, in de zaal bij Geel-Wit. Maar ik heb zelden tijd. Dit seizoen is het er drie keer van gekomen.”

Waar speel je het liefst op het veld?
“Op 10. Kan ik me overal mee bemoeien. Liefst in een 4-4-2 systeem, zodat ik de diepte in kan duiken en kansen kan benutten. Ik hoef niet per se te scoren, een assist geven is ook leuk, liefst een steekballetje.”

Je hebt ook een favoriete voetballer?
“Nee, ook nooit een favoriete club gehad. Ik had ooit een bijbaantje bij AZ, ik heb veel in de Arena gewerkt als marketeer, dingen voor PSV en Feyenoord gedaan, heel veel voor de KNVB, later bij Telstar gewerkt, en nu dus ADO. Al die clubs zitten in mijn hart. Net als alle clubs van al die leuke mensen die ik dagelijks ontmoet. ”

Nu draait alles in jouw voetballeven om ADO. Prachtig stadion, prachtige club die eigenlijk in de eredivisie thuishoort.
“Ja, we moeten ook echt promoveren om de financiële uitdagingen aan te kunnen. Promotie gaat daar echt bij helpen. En de mensen verdienen het ook zo. Gisteren hadden we vrijwilligersavond, 250 mensen met zoveel passie voor de club. Die mensen zetten zich in voor een ontelbaar aantal goede doelen; zo helpen ze gedetineerden om na hun straf bij sponsors te mogen werken… Deze club is zo maatschappelijk betrokken met zoveel mooie acties en onder de vlag van ADOGroen zijn zoveel mensen zo actief met prachtige, duurzame initiatieven. Laatst sprak ik mensen bij het tienjarig bestaan van OldStars, onze seniorenclub voor 60-plussers die ook onderdeel zijn van deze tak van de club. Zei er één: Ik heb al vijftien mensen begraven zien worden van deze club. De waarde die ADO voor al die mensen heeft, dat is echt ongekend. Deze club mag nooit weg. Hij heeft te veel betekenis voor Den Haag. En ver daarbuiten.”

Wahter schreef:

Natascha van Grinsven-Admiraal over haar eerste half jaar bij ADO: ‘Er zijn skeletten uit de kast gekomen’

Via Het Algemeen Dagblad maar heb geen Premium
Wie kan delen?

2023 was het jaar waarin Natascha van Grinsven-Admiraal (39) algemeen directeur van ADO Den Haag werd. Als opvolger van Edwin Reijntjes kwam ze terecht bij een club met problemen op het gebied van financiën, veiligheid, vergunningen en voetbalprestaties. Ze bracht de rust terug en vertelt in een uitgebreid interview over wat ze aantrof bij ADO, het huidige succes, de toekomstplannen en haar positie als vrouw in een mannenwereld.

,,Zo, ja. De tijd gaat zo best wel snel.” Zelf telt Natascha van Grinsven-Admiraal de dagen niet op een kalender. Maar als we door het Bingoal Stadion richting de senaatskamer lopen en ze hoort dat deze site het na een kleine tweehonderd dagen toch wel tijd vond voor een interview, realiseert ze zich dat ze ondertussen al ruim een half jaar de algemeen directeur van ADO Den Haag is.

Natascha, hoe gaat het?
Natascha van Grinsven-Admiraal: ,,Goed. Ik heb het heel erg naar mijn zin bij ADO. Ik voelde me hier snel thuis, dus voor mijn gevoel ben ik ook al best wel lang aan de slag.”

Hoe kijk je terug op je eerste maanden?
,,Ik zie het als een heel leuke tijd. Ik kende de club natuurlijk wel al vanuit de voetbalwereld. Maar vanaf buiten is het toch anders dan vanaf binnen. Ik ben echt onder de indruk van de organisatie en hoeveel mensen hier werken met liefde en passie.”

Dat klinkt als een heel positief verhaal, terwijl ADO altijd wordt genoemd als flinke uitdaging voor een directeur...
,,Dat zegt iedereen, ja. En daar waarschuwde ook iedereen voor. Van hé, succes en sterkte.”

Trainer Darije Kalezic zei dat hij eerst moest ‘zuchten en steunen’ toen ADO belde...
,,Ik ben een optimist, maar ik ben ook wel een realist. Het is natuurlijk gebleken dat het wel een uitdagende club is. Dit jaar gaat het hartstikke goed en dat hopen we graag zo te houden. Natuurlijk zijn er wat skeletten uit de kast gekomen. Dat pak je aan met beide handen. En dan gaan we gewoon stap voor stap verder.”

Wat voor skeletten zijn er uit de kast gekomen?
,,De eerste paar waren natuurlijk op het gebied van veiligheid. Dat we geen veiligheidsmanager hadden, bijvoorbeeld. En dat we aan de slag moesten met de nieuwe vergunning voor thuiswedstrijden. Daar lagen de grootste uitdagingen.”

Wat is het belangrijkste dat jullie tot nu toe hebben neergezet?
,,Dat we een heel nieuw team hebben bij de mannen. Daar draait het uiteindelijk om. We zijn heel erg blij met de staf waarvoor we gekozen hebben. Maar als je kijkt naar de niet-voetbalkant, dan zijn we ook trots dat we stappen hebben gemaakt met onze maatschappelijke stichting ADO Groen. En we hebben gelijk de eerste stap op het gebied van duurzaamheid gezet. Deze winter wordt de stadionverlichting LED-verlichting. Dat is een enorme energiebesparing.”

En als je naar het financiële plaatje kijkt? Er was een verlies van 8,2 miljoen euro begroot. Hoe staat het daarmee?
,,De jaarrekening is ingediend en wordt binnenkort gepresenteerd. Die is positiever uitgevallen en het grootste verschil zit hem eigenlijk in wat extra sponsorinkomsten en de transfer van Finn van Breemen, die in vorig jaar valt. Veel betaald voetbalclubs zijn toch in de problemen geraakt. Wij niet. En dat komt eigenlijk alleen maar omdat we een eigenaar hebben die gewoon alles direct gestort heeft. En daar zijn we hem ontzettend dankbaar voor.”

Mocht ADO nog een paar jaar niet promoveren, is de club dan financieel stabiel genoeg om nog een aantal seizoenen in de KKD door te draaien?
,,Sowieso, want deze eigenaar legt dat bij. Dus we komen niet in de problemen. Maar het liefst sta je als club natuurlijk op eigen benen en ben je daar niet van afhankelijk. Om dat te realiseren moeten we wel echt promoveren.”

Maak je je daar zorgen over?
,,Nee, daar maken we ons geen zorgen over. En los van de financiële voordelen van promoveren: we horen gewoon in de eredivisie. Laten we eerlijk zijn, iedereen vindt dat.”

Hoe ziet de club er volgens jou over een paar jaar uit?
,,Waar we nu actief mee bezig zijn, is het meerjarenplan. Ik denk ook dat het heel belangrijk is, juist bij een complexe club als ADO, dat we een plan krijgen waar iedereen achter staat, onafhankelijk van wie op dat moment de directie is.”

,,Laten we hopen dat ik er de komende vijf jaar nog zit, maar je weet ook hoe het in de voetbalwereld gaat. Het is heel erg belangrijk voor deze club dat er continuïteit komt. Tot nu toe moest elke nieuwe directie een nieuw plan schrijven. Dan kom je nooit verder. Het ziet er nu naar uit dat we voor een vijfjarenplan gaan. En dat we daarna het volgende plan kunnen maken.”

Dus jij gaat er niet vanuit dat je sowieso het hele plan uit gaat dienen?
,,Ik ben er wel helemaal bij betrokken, maar of je hem uit gaat dienen, dat weet je natuurlijk niet. Dat moet mij gegund worden natuurlijk.”

Voormalig Telstar-algemeen directeur Pieter de Waard voorspelde dat iedereen bij ADO na honderd dagen onder jouw bewind zou denken: dat hadden we tien jaar eerder moeten doen. Is dat gelukt?
,,Dat moet je aan andere mensen vragen. Maar de mensen die ik heb gesproken binnen de club, die zijn er wel positief over.”

Waar merk je dat aan?
,,Zowel Joris Mathijsen (technisch directeur, red.) als ik krijgen heel veel complimenten. En het gaat natuurlijk ook hartstikke goed. Dus de vraag is wat er geroepen wordt als het even wat minder gaat. Je weet dat die fase in het voetbal altijd een keer gaat komen. Laten we hopen niet dit jaar, maar we gaan het zien. En dan worden we natuurlijk pas echt getest.”

Heb je het gevoel dat je wel echt getest bent?
,,Ja, we hebben wel wat uitdagingen gehad, hoor.”

Waarmee ben je het meest getest?
,,Ik denk op het gebied van vergunningen en veiligheidsgebied. Daar zijn we goed doorgekomen.”

Zijn er momenten geweest dat je dacht: waar ben ik aan begonnen?
,,Nee. Ik hou wel van uitdagingen. Die hebben we hier genoeg. Ik ben ook ambitieus, maar het is niet alsof ik hier altijd van gedroomd heb. Ik kies altijd werk dat ik superleuk vind en waar ik uitgedaagd word, dat vind ik het belangrijkste. Ik zie dat er potentie is om deze club vooruit te helpen. Niet alleen het halen van promotie, maar ook om de rest van de organisatie stabiel maken.”

Maar als je het hebt over ambitie, wordt er ook vaak gepraat over volgende stappen en doelen in een carrière...
,,Ja. En daar ben ik helemaal niet mee bezig. Dat heb ik ook nooit gehad. Of het hier nu één, vijf of tien jaar duurt: ik zie dat er genoeg te groeien valt. Dus dan heb ik het ook naar mijn zin.”

De vorige keer dat wij spraken, wilde je liever niet te veel nadruk leggen op het feit dat je een van de eerste vrouwelijke algemeen directeuren in het betaald voetbal bent. Waarom wil je dat beeld niet benadrukken?
,,Het is best wel vervelend dat het vaak daarover gaat, omdat het voor mezelf natuurlijk geen issue is. Er wordt wel eens gevraagd hoe het is als vrouw in een mannenwereld. Voor mij is het niet nieuw, maar voor de mensen om me heen misschien wel. Dus de rest van de wereld is ermee bezig, maar ik niet. Voor mij is het gewoon mijn dagelijkse realiteit.”

,,En aan de ene kant vind ik het natuurlijk heel goed dat ik wel een voorbeeld kan zijn voor andere jonge vrouwen. Want het zou natuurlijk mooier zijn als het iets gewoner wordt, dat het geen uitzondering meer is. Aan de andere kant, als je er de hele tijd over gaat hebben, blijft het ook het benadrukken van een uitzondering. En dat wil ik eigenlijk niet.”

Lastig om een balans te vinden, dus?
,,Dat is het. Het beeld dat ik wil uitstralen is positief. Niet het beeld dat de ontwikkeling van vrouwen in het voetbal het niet snel genoeg gaat of dat de mannen allerlei dingen moeten. Dat soort negatieve dingen wil ik niet. Ik blijf lekker doen wat ik doe en ik hoop dat dat iets verandert, waardoor het in de toekomst normaal is.”

,,Want we zijn juist hartstikke hard bezig met elkaar om te zorgen dat het normaal wordt. En dat is niet alleen op basis van geslacht, maar diversiteit in de breedste zin van het woord. Een paar jaar geleden waren het in voetbal allemaal witte mannen van middelbare leeftijd die allemaal heteroseksueel waren. En bij mij is het dan het geslacht, maar ik hoop dat we op alle fronten meer diversiteit krijgen in ons voetballandschap.”

Ben je trots tot nu toe?
,,Ik ben wel trots op de stappen die we gemaakt hebben tot nu toe. Maar het kan mij niet hard genoeg gaan, hoor. Zoals Louis van Gaal zei: temporiseren. Je moet een beetje temporiseren en niet in een dag de club wil fiksen. We moeten onszelf de tijd gunnen.”

De 12e man is de beste versterking. Aan liedjes als bijv. 'Waar is dat feestje', 'Hey Fc Den Haag (Pippi Langkous)' en De toreador merk je dat de melodie aanslaat, zorgt voor feest en dat alle supporters wíllen meezingen. Een tekst verzinnen kan voor sommigen eenvoudig zijn, maar het is de melodie dat het maakt.
Hebben jullie nog (in stadions) niet gehoorde bekende melodieën?
De kabouterdans is bijv. een bekende melodie die kan aanslaan.
De tekst die iemand hier verzon voor Jort vd Sande op de Engelbewaarder zou ook aanslaan

Ideho mag overigens wel wat meer liefde vanuit de tribunes krijgen. Aan alles merk je dat hij het liefst maar 1 ding doet en dat is het publiek vermaken. Nu gaf die zelf in interview op west aan dat het publiek wat hem betreft nog wat meer op zijn acties mag reageren.

Begin die jongen echt aan te moedigen elke keer als die langs de flank en zijn tegenstanders vliegt (hele stadion riep Hooi Hooi Hooi Hooi als Elson aan de bal was, ook al kwam die maar eens in de 5 wedstrijden zijn tegenstander voorbij). Denk dat hij daar echt vleugels van krijgt!

Kees schreef:

Heb ik ook Aad. Wordt een kleine nederlaag.
Ik mis een echte winnaarsmentaliteit. Allemaal veel te gezapig en de staf en selectie zijn zelfs niet chagrijnig na onnodige gelijkspelen. Ik mis types a la Van der Leegte, Lems, Adam, Gentile, Buijs, Beugelsdijk en Immers.

We zijn een B.V.O. en geen cafe-elftal o.i.d.

Wat betreft die winnaarsmentaliteit deel ik je mening. Als ze al teleurgesteld zijn na onnodig puntenverlies (jong Ajax, Telstar, VVV) merk je daar bitter weinig van. De mannen die jij noemt waren al doodziek als ze, ondanks dat ze gewonnen hadden, een onnodig doelpunt tegen kregen.

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Max, Nees, zuiderwijk, Michiel, Advocado en 227 gasten.

Bekijk de topshouts