Tag: voorzitter

Trending: bonis dordrecht stadion var wedstrijd ruijter

Toon alle shouts

Sprinkhaan070 schreef:

Volendam heeft geen cent? Die hebben voldoende inkomsten gehad afgelopen periode door transfers. En dan denk ik dat ze eerder Mbuyamba gaan verkopen.

“Niet florissant.” Zo omschrijft voorzitter Jaap Veerman in voetbaltalkshow De Aftrap de financiële situatie van FC Volendam op dit moment. De opvolger van Jan Smit is druk bezig om met het nieuwe bestuur de begroting voor volgend seizoen weer sluitend te krijgen. Veerman is met oud-prof Joop Böckling te gast in De Aftrap dat vanavond bij NH op tv te zien is. “Het is voor Volendam een zware tijd,” zegt Veerman. “Afgelopen jaar is er 3 miljoen euro verlies geleden en dit jaar is er een operationeel tekort van 2,5 miljoen.”

Mathijsen zat niet voor niks op de tribune.

Nieuwsbericht op Club Achter de Duinen:

Voorzitter Haagsche Bluf stapt op
De voorzitter van supportersvereniging Haagsche Bluf zal zijn taak neerleggen.
Lees het nieuwsbericht

Facebook: Supportersvereniging Haagsche Bluf.

Op vrijdag 3 november zaten Diego (Voorzitter), Geer (Vicevoorzitter) en Peter (Secretaris) van de Supportersvereniging Haagsche Bluf (SVHB) met Natascha van Grinsven-Admiraal (Algemeen Directeur ADO Den Haag) en Koos Roeg (Supporter Liaison Officer) aan tafel.

Het grootste onderwerp van gesprek was het vertrouwen tussen de supporters en onze geliefde club, evenals de communicatie tussen SVHB en ADO Den Haag. Aan het einde van het gesprek kwamen we tot een belangrijke overeenkomst: vanaf nu zullen we elke maand samenkomen voor een vergadering. Dit toont aan dat zowel de supporters als de club serieus bezig zijn met het versterken van hun band.

Het is geweldig om te zien dat er stappen worden gezet naar een betere samenwerking, waarbij verbinding centraal staat. Natuurlijk is er nog veel werk aan de winkel, maar de wil om samen te werken is duidelijk aanwezig. Laten we samen onze club blijven steunen en de positieve energie verspreiden. Samen maken we ADO Den Haag sterker dan ooit tevoren!

💪⚽🔰 #SamenSterk #ADOForever #VerbindingBovenAlles

'De weg omhoog is ingezet sinds ik hier voorzitter ben', begint de 61-jarige Hagenaar als hij plaatsneemt in de vernieuwde boardroom.

Ik ga echt totaal stuk.

https://www.omroepwest.nl/sport/4754226/the-only-way-is-up-dhc-eert-roemrijk-verleden-maar-richt-zich-ook-op-toekomst

schreef:

Precies ga lekker klagen bij degene ( Reijntjes, Manders, enz )die verantwoordelijk zijn voor deze achtergelaten puinhoop. Eindelijk een nieuwe AD die het nu al voor elkaar kreeg om samen met van Zanen op de foto te staan en sterk is wat betreft de commerciële kant van de club en een ervaren TD die tot nu toe geen gekke dingen heeft gedaan maar gewoon heel veel keer nee krijgt van spelers die interessant kunnen zijn voor onze club ( we zijn nu eenmaal afgegleden naar een bedenkelijk niveau en het rommelt altijd binnen onze club).Het kan altijd beter maar die klaagzangen hier op de box gaan nergens meer over schaamteloos is het gewoon. Wil je toppers dan moet je 55km verderop zijn.

Aldus de de voorzitter van de Franken fanclub .

Dat het een rumoerig en bijzonder jaar was voor DHC is een understatement. De roemrijke Delftse club degradeerde, de cijfers zeggen alles: precies één punt in 26 wedstrijden en dramatische doelcijfers van 19 voor en 185 tegen. Over het verval van een traditieclub met een rijk verleden, maar ook over de voorgenomen wederopstanding.

Dit verhaal is afkomstig uit het VI-weekblad. Bekijk hier wat er nog meer in de laatste editie staat!
Eerlijk is eerlijk, de insteek van dit verhaal was dat trainer John de Letter ondanks alle ellende mocht aanblijven. De oer-DHC’er (‘ooit stuurde Johan Derksen een verslaggever naar Delft omdat daar een aardig linksbackie rondliep’) beleefde een seizoen zoals hij dat in zijn lange loopbaan nog nooit had beleefd. Niettemin mocht de ervaren oefenmeester blijven. Een kans op eerherstel als beloning voor bewezen inspanningen, leek het. Totdat vorige week woensdagavond laat De Letter plotseling appt: ‘Hopelijk heb je nog niets geschreven, ik mag niet door als hoofdtrainer bij DHC.’ We spreken af de andere dag te bellen. Voorzitter John van Zweden blijkt teruggekomen te zijn op zijn eerdere woorden. De samenwerking met de trainer is per direct verbroken. We lezen een uitleg, maar laten De Letter reageren.

‘We hadden een mondeling akkoord, er stond niets op papier’, begint hij. ‘Vriendjes van Van Zweden, zaakwaarnemers die spelers her en der aanboden en onderbrachten, hebben plaatsgenomen in de TC en die hebben een lading nieuwe spelers gehaald. Ik had ook mijn contacten, maar kreeg te horen dat ik dat niet hoefde te doen. Toen voelde ik al nattigheid. Ze verweten mij negatief te zijn, maar ik wilde ook het beste voor de club. Ik wilde met een stabiele ploeg aan de slag. Maandagavond had ik een afspraak met de TC, dinsdag belde John me dat het beter was dat we niet verder gingen. Dat viel me rauw op mijn dak, ook al voelde je wel dat het die kant op kon gaan. DHC is mijn club, de club was op sterven na dood toen ik mijn nek uitgestoken heb. Dan voelt dit als stank voor dank, ja.’

Is dit het einde bij DHC voor De Letter? Zijn liefde voor de club is in ieder geval danig op de proef gesteld. ‘Ik heb wel een knauw gekregen, dat mag je gerust weten. Ze hebben aangeboden om iets anders binnen de club te zoeken voor me, maar dat heb ik afgewezen. Eerst de zaak maar even goed afwikkelen en zelf tot rust komen. Het is wel een seizoen geweest waar je van bij moet komen. Ik gun de club het beste, maar DHC is DHC niet meer. Ze proberen het wel, maar ik ben heel benieuwd of het gaat lukken.’

Het is een passend einde van een rampseizoen. Een plotwending waar een scenarioschrijver trots op zou zijn geweest. Soapminnend Nederland had een seizoen DHC moeten volgen om aan zijn trekken te komen. We blikken terug op wat zich allemaal heeft afgespeeld aan de Brasserskade.

Enkele dagen voor zijn gedwongen afscheid spraken we met De Letter over het bewogen seizoen in Delft. Hij keek met gemengde gevoelens terug. ‘Het was een apart seizoen’, vertelde De Letter. Spelers vertrokken vorige zomer massaal en DHC had geen representatief elftal meer over. ‘De vraag was meer of we een groep van zestien spelers bij elkaar konden krijgen of dat het op zou houden. Dat laatste mocht niet gebeuren, dat wilden we te allen tijde voorkomen. Uiteindelijk vonden we achttien jongens, maar zonder ervaring en niet van het vereiste niveau. Het besef dat het zwaar zou worden, dat we veel zouden gaan verliezen was er zeker. Iedereen die meedeed wist waar-ie aan begon. Ik ook. Je hoopt dat het mee kan vallen, maar de uitslagen waren duidelijk.’

'De doelstelling om niet te degraderen pasten we al na een paar wedstrijden aan in: Als we het seizoen maar uit kunnen spelen'

De Letter stapte in bij zijn DHC en hoopte kleine stapjes te maken. ‘Mijn hartje klopt voor DHC. Ik zat thuis een beetje te niksen, ik kon wel wat afleiding gebruiken. Ik ben 57 en dertig jaar trainer, deze oude lul kon de verleiding simpelweg niet weerstaan. De doelstelling om niet te degraderen pasten we al na een paar wedstrijden aan in: Als we het seizoen maar uit kunnen spelen. Ik ben een trainer en vraag toewijding van spelers. Die was er niet. Van niet trainen tot te laat komen, dan ga je je als elftal ook niet verbeteren. Het werd een soort van bezighouden en overleven.’

Begin april eindigde de martelgang. DHC verloor met 1-15 van VELO en was officieel gedegradeerd uit de Eerste Klasse. Voor de trainer viel er geen eer te behalen. ‘Het was zwaar. In het begin denk je er nog wat van te kunnen maken, maar dat lukte totaal niet. We kregen wel complimenten voor de manier waarop we ons presenteerden, maar dat was puur uit beleefdheid. Het voelde meer als een vorm van medelijden.’

Maar de missie om te overleven was gelukt. Op de achtergrond was een reanimatieplan in de maak. Met dank aan John van Zweden. De behangkoning, trainer van het vierde elftal bestaande uit voormalige DHC-coryfeeën, was de beoogde redder in nood. Van Zweden wilde DHC weer tot leven wekken en oude tijden doen laten herleven. Hij nam de voorzittershamer over en ging op zijn bekende enthousiaste wijze aan de slag.

'John van Zweden heeft een aardig netwerk en dat gebruikte hij. Er kwamen ruim vijftig nieuwe spelers'

‘Hij heeft een aardig netwerk en dat gebruikte hij. Er kwamen ruim vijftig nieuwe spelers. Geen tien of vijftien, maar meer dan vijftig’, vertelde De Letter. Dat dat uiteindelijk leidde tot het vertrek van de trainer wist De Letter toen nog niet. ‘DHC gaat komend seizoen weer werken met een eerste en een tweede en een Onder-23-ploeg. Het zag eruit als een mooi projectje. We regelden onderlinge wedstrijdjes om te zien wat het niveau was. We konden selecteren. Ik wilde met niemand afspraken maken over een plek in het eerste. Ik wilde eerst zien of ze dat waard waren. Dat is waar een trainer voor aangesteld wordt toch? Het is lastig in te schatten hoever je kunt komen, maar hier kon ik wel een team van maken in ieder geval. Het wordt nooit meer zoals het vroeger was, maar dit gaf hoop op een betere toekomst.’

Een toekomst zonder De Letter dus. ‘Als ze denken dat ze zonder mij verder kunnen, moeten ze dat vooral doen. Zo gaat dat helaas.’ De jacht op rehabilitatie zal DHC komend seizoen inzetten. De rijke historie kan wel een nieuw hoofdstuk gebruiken. Aan opperpositivo John van Zweden zal het niet liggen. Maar die voorspelde ook dat het met ADO Den Haag allemaal goed zou komen

Club Achter de Duinen schreef:

Nieuwsbericht op Club Achter de Duinen:

Commissie gaat op zoek naar nieuw bestuur HFC
Het bestuur van HFC ADO Den Haag is na problemen weer opgevuld, maar een formatiecommissie gaat op zoek naar een nieuw college.
Lees het nieuwsbericht

Nou ouwe commando, grijp je kans maar weer!

Want voor wie het vergeten was: in APR-2022 gaf de HFC aan dat Reijntjes de beoogd voorzitter van de HFC was (maar toen bleef hij AD dus ging dat feest niet door).

https://www.adofans.nl/article/19295/Nadere_uitleg_HFC_over_functie_Edwin_Reijntjes.htm

Ward Swart is t/m 31-OKT-23 voorlopig HFC voorzitter, en tussendoor gaat een formatiecommissie een nieuw bestuurscollege samenstellen. Wedden dat Rambo Reijntjes weer binnenglipt?

Nieuwsbericht op Club Achter de Duinen:

Voorzitter en secretaris HFC stoppen na onenigheid
Twee bestuursleden van HFC ADO Den Haag houden het voor gezien wegens onenigheid over vernieuwing.
Lees het nieuwsbericht

https://www.ad.nl/nederlands-voetbal/al-50-jaar-stress-in-de-play-offs-ik-moest-voor-elke-wedstrijd-overgeven-van-de-zenuwen~a50488e7/

Al 50 jaar stress in de play-offs: ‘Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen’

De play-offs om promotie en degradatie, die maandag van start gingen met FC Eindhoven - Almere City, bestaan dit seizoen precies vijftig jaar. Over een halve eeuw vol mirakels, intens verdriet en extreme stress. ,,Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen.”

Het is 12 juni 1991 en in een van de kleedkamers van het NAC-stadion bonkt het hart van VVV-aanvaller Maurice Graef in zijn keel. Buiten, hemelsbreed luttele meters van zijn stoel, heeft zich een woedende menigte van Bredase aanhangers verzameld. De supportersschare uit Venlo heeft het dan al op een lopen gezet, uit vrees voor diezelfde furieuze NAC-fans op het voorplein. Kort daarvoor heeft de Limburgse club zich ondanks een 2-1 nederlaag verzekerd van promotie naar de eredivisie.

Maar feestvieren zit er hier, aan de Beatrixstraat, voorlopig niet in. Te gevaarlijk, nu klinkers, fietsbellen en putdeksels door de lucht vliegen. ,,Ik zie mezelf daar zó weer zitten”, zegt Graef (53), destijds een aanstormend talent. ,,Hard juichen durfden we niet. Met ingehouden adem keken we elkaar aan. ‘VVV naar de eredivisie!’ Echt, zulke intense emoties heb ik nadien nooit meer meegemaakt.”
Maandag begonnen de play-offs om die nog ene vacante eredivisie-plek. Welke club eist die op? Het valt nauwelijks te voorspellen, zo heeft het verleden wel uitgewezen. Wat vaststaat: amusement en spanning zijn verzekerd. Dat is al zo sinds seizoen 1972/1973, toen het De Graafschap van Guus Hiddink de eerste winnaar was van het ‘toetje’, destijds nog nacompetitie geheten.


Ja, het bedenksel van Dokter Ab Wit, ooit clubarts en voorzitter van eerstedivisieclub WVV Wageningen, veranderde in 50 jaar tijd geregeld van opzet. Maar de essentie is ook nu nog onveranderd: veel meer dan kwaliteit bepalen vorm, stressbestendigheid, dom geluk of botte pech welke club zich kroont tot koning van de play-offs. ,,Voor neutrale tv-kijkers zijn het prachtige wedstrijden’’, stelt Graef, die ook eens degradeerde via de barrageduels. ,,Maar om ze als voetballer te spelen? Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen. Voor de doorsnee voetballer voelt de nacompetitie als het spelen van een Europacupfinale.”

De Andere Tijden Sport-waardige oogst van een halve eeuw nacompetitie is groot. Wie herinnert zich niet de zinderende ADO Den Haag-Excelsior van afgelopen seizoen, waarin de Rotterdammers een 3-0 achterstand goedmaakten tot 4-4 en via strafschoppen naar het hoogste niveau gingen? Minstens zo memorabel: de 4-5 bij Go Ahead Eagles– RKC uit 2019. Of de sensationele penaltyserie bij Cambuur – Roda JC in 2009, uiteindelijk gewonnen door de Limburgers.

En wat te denken van Roda JC – Sparta in 2013, toen Mark-Jan Fledderus met twee vrije trappen in de slotseconden de promotiedroom van de Spangenaren doorboorde? Mario Bilate, destijds speler van Sparta, weet nog goed hoe hij en zijn ploeggenoten tot een paar minuten voor tijd vrij moeiteloos overeind bleven in Kerkrade. ,,Man, Roda oogde zo machteloos. Nou ja, tot die vrije trappen dan, die Fledderus er nooit meer zo in zou schieten... Zo dichtbij en toch met lege handen staan. Geloof me: hoe dat stadion toen ontplofte, dat vergeet ik nooit meer. Nachtmerries had ik ervan. In wezen is die wedstrijd nog steeds de ultieme blauwdruk van nacompetitievoetbal. Alles wat logisch is gebeurt niet, al het onmogelijke komt uit.”

En dat ‘onmogelijke’ is volgens Bilate een rekbaar begrip. Het kan, zoals bij het Sparta in 2013, keeper Nico Pellatz zijn die plots onder een bal door duikt. Het kan een ploeggenoot zijn die, zoals Stijn Spierings namens ‘zijn’ RKC, op nooit vertoonde wijze de beslissende treffer maakt in Deventer. Of juist een tegenstander die dit doet, zoals Jonathan Okita in 2021 namens NEC tegen NAC

De play-offs zijn angstaanja­gend. Het lijntje tussen voor eeuwig de schlemiel zijn of juist voor altijd onsterfe­lijk, is dunner dan dun.

,,Het klinkt gek misschien”, zegt Bilate, destijds speler van de Bredase club. ,,Maar er zijn dagen bij dat ik nog steeds aan die wedstrijd denk. Juist omdat die wedstrijd zo’n hoog ‘make or break’-gehalte had. In plaats van promoveren - iets wat op basis van die wedstrijd verdiend zou zijn geweest - bleven we in de Keuken Kampioen Divisie. Gevolg: trainer Maurice Steijn weg, alle aandeelhouders weg, woede bij supporters die ons de dag ervoor nog met duizenden hadden aangemoedigd op de snelweg. Het sentiment draaide 180 graden. Waar had NAC nu gestaan als Okita níet het doelpunt van zijn leven had gemaakt? Hoe was het met mijn eigen loopbaan gegaan als ik de kans had gekregen in de eredivisie? De play-offs zijn angstaanjagend. Het lijntje tussen voor eeuwig de schlemiel zijn of juist voor altijd onsterfelijk, is dunner dan dun.”

Precies dat contrast geeft de play-offs zo’n bijzondere lading. Enerzijds roept de nacompetitie romantiek op bij voetballiefhebbers. Het gevoel van met een biertje in de hand genieten, onder doorgaans zomerse omstandigheden. Het gevoel van, met de vakantie in het verschiet, eindelijk écht om de prijzen spelen. Iets wat clubs als Willem II, FC Emmen of MVV in de eredivisie gewoonlijk niet gegund is.

Anderzijds is er ook die bovengemiddeld grote kans op deceptie, dat het ‘toetje’ een wrange smaak geeft. De kille feiten: van de zeven clubs die dit seizoen beginnen aan de tombola, zal er straks toch echt maar eentje naar de eredivisie gaan. En de overlevingskans daarin is op basis van de statistieken in deze eeuw ook nog eens weinig hoopgevend. Twee derde van de play-offwinnaars is binnen drie jaar alweer gedegradeerd; voor ruim de helft is het na twee seizoenen al zover. En voor een derde geldt zelfs dat ze na één seizoen weer veroordeeld zijn tot De Braak, het Frans Heesen Stadion en al die andere typische KKD-paleisjes.

,,Het gevoel van móeten komt nergens zo tot uitdrukking als in de play-offs, daar moet je als speler echt tegen bestand zijn”, stelt Ruud Brood, die er met Roda en RKC succesvol in was als coach en later als assistent-trainer bij PSV in de top werkte. ,,Ik kan me Sanharib Malki nog herinneren uit onze gezamenlijk Roda-tijd. Waar hij in de competitie alle ballen binnenschoot, raakte hij in de nacompetitie geen knikker. Geloof me: Champions League voetballen met PSV is makkelijker dan als potentiële eredivisieclub nacompetitie spelen.’’

Het is een heerlijk gezicht hoor, al die volle stadions met al die verwach­tings­vol­le fans. Maar neem van mij aan: voor spelers en trainers is het een hel.

Dat is juist omdat er zo onnoemelijk veel van afhangt, aldus Brood. ,,Jouw toekomst als voetballer, je salaris dat met veertig procent kan stijgen of dalen, het lot van allerlei trouwe clubmensen, enzovoort. Het is een heerlijk gezicht hoor, al die volle stadions met al die verwachtingsvolle fans. Maar neem van mij aan: voor spelers en trainers is het een hel. Nergens balt tragiek zich zo samen als in de play-offs om promotie en degradatie. Reken maar dat we ook in deze editie weer veel tranen te zien krijgen.”

Van vreugde, zoals bij Heerenveen in 1990, toen die club als nummer nummer 16 van de eerste divisie promoveerde. Of bij RBC in 2000, toen dat als door een wonder hetzelfde flikte. Middenvelder Marcel van Helmond, destijds over wat hij ‘een mirakel’ noemde: ,,Bij ons in de buurt heb je De Efteling, daar heb je een sprookjesbos. Nou, daar zijn wij stiekem uit gekropen.” Maar het gros van de deelnemers zal dat nooit zo ervaren.

Vandaar dat Maurice Graef vooral maar de zonnige kanten koestert, opgedaan op die voor VVV dierbare juni-avond in Breda. Het liep destijds in 1991 al tegen middernacht, toen voor hem en zijn ploeggenoten de kust eindelijk veilig was en ze voor het stadion in de spelersbus konden stappen. ‘Er zal wel niemand meer staan straks, als we in Venlo arriveren’, mompelden de spelers tijdens de terugreis tegen elkaar. Hoe anders was de werkelijkheid, anderhalf uur later.

Duizenden fans waren bijeengekomen in het stadscentrum, waar het vooruitzicht van de komst van Feyenoord en Ajax naar De Koel groots werd gevierd. ,,Ik krijg er ruim dertig jaar later spontaan weer kippenvel van”, besluit Graef. ,,Hoe klein de kans mathematisch ook is om als winnaar te eindigen: alleen al vanwege de mogelijke ontlading moeten de play-offs voor altijd blijven. Voor wie ze wint, is het de mooiste competitie op aarde.”

Dit artikel is weer relevant.

DEN HAAG - De namen HFC ADO Den Haag en Stichting Toekomst ADO zullen bij de overnamestrijd rond ADO Den Haag de komende weken meermaals vallen. Beide organen hebben een aandeel binnen de club waardoor ze macht hebben en besluiten kunnen tegenhouden. Die situatie staat het Amerikaanse World Soccer Holding (WSH) tegen. De Amerikaanse investeringsmaatschappij heeft een mondeling akkoord met United Vansen, maar voordat er een krabbel komt, moet er wel wat veranderen met betrekking tot HFC en Stichting Toekomst ADO.
Belangrijk is om te weten welke rol beide organen hebben. De voetbalactiviteiten van HFC zijn sinds 1999 ingebracht bij Vennootschap NV ADO Den Haag, oftewel de voetbalclub zoals bekend bij het publiek. De vereniging is daarnaast houder van een bijzonder aandeel, iets anders dan het prioriteitsaandeel. Door het bijzondere aandeel kan ADO geen wijzigingen invoeren die betrekking hebben op de clubcultuur. De HFC moet het met de wijziging eens zijn. Oftewel: de HFC heeft een veto over zaken met betrekking tot clubcultuur. Daarnaast levert de HFC een lid aan de raad van commissarissen van ADO.
Al sinds 1999 waakt HFC onder meer over de naam van de club, de clubkleuren, het thuistenue, de plaats waar ADO speelt en de structuur van de jeugdopleiding. Probleem volgens de Amerikanen die ADO willen overnemen, is dat de leden van de HFC alleen gevraagd kunnen worden. Daardoor is HFC een gesloten bolwerk geworden. Daar willen de Amerikanen vanaf. World Soccer Holdings zegt dat ze de structuur van HFC wil veranderen zodat het toetreden een open karakter krijgt. Onder meer supporters zouden volgens de Amerikanen in de toekomst lid kunnen worden en zodoende een belangrijke stem kunnen krijgen.
Extra controlemiddel voor financiën van ADO
De andere boosdoener in de ogen van de Amerikanen is Stichting Toekomst ADO. Dit orgaan werd in 2017 opgericht nadat de gemeente Den Haag haar prioriteitsaandeel inleverde. Volgens toenmalig sportwethouder Tom de Bruijn klonk het prioriteitsaandeel leuk, maar was de macht die de gemeente ermee had, beperkt.
In feite kon de gemeente door het prioriteitsaandeel de conceptbegroting van ADO goedkeuren of juist afkeuren. Toen De Bruijn in 2017 geen krabbel zette onder de begroting, heeft de KNVB die desondanks toch goedgekeurd. Toen dat gebeurde heeft de gemeente het aandeel teruggegeven. Toenmalig ADO-directeur Mattijs Manders heeft daaropvolgend Stichting Toekomst ADO opgericht die de boeken van de club nakijkt. Zo was er alsnog er een externe partij die de Haagse club controleerde.
Stichting moet de stekker er zelf uittrekken
World Soccer Holdings wil van deze stichting af. De Amerikanen zeggen dat ze zelf willen bepalen waar ze geld aan uitgeven als ze miljoenen investeren in ADO. Een extra controlemiddel dat een grote vinger in de pap heeft, ziet de overzeese partij niet zitten. Bij een aandeelhoudersvergadering waar gestemd moet worden op basis van unanimiteit zou een kleine speler als Stichting Toekomst ADO, roet in het eten kunnen gooien.
Het is alleen moeilijk om van de externe stichting met het prioriteitsaandeel af te komen. De drie leden van de Stichting zijn momenteel Marcel Jongmans, Wietse Smit en voorzitter Wilbert Stolte. Als het trio besluit de stekker uit de stichting te halen, valt het controlemiddel weg.
Te veel belangengroepen binnen de club
Een open rol van HFC en het opheffen van de stichting zijn voor de Amerikanen van groot belang. Volgens World Soccer Holding heeft de residentieclub op dit moment een structuur waarin de grootaandeelhouder weinig controle heeft over wat er gebeurt in de club. 'De directie moet verantwoording afleggen aan belangengroepen in de club en heeft vaak toestemming nodig van die belangengroepen om beslissingen te maken', schrijven ze.
HFC en Stichting Toekomst ADO komen vrijdagavond om 18.00 uur samen om te vergaderen over de eisen van de Amerikanen.

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Tante Wil, wiegah070, MichelAdamsMatje, langnek, Ano-Niem, Max, Law, Michiel, Dannyy, FC Jeff, lernst en 106 gasten.

Bekijk de topshouts