Tag: sowieso

Toon alle shouts

Ik kan mij herinneren dat medio september 2014 van der Kallen nog riep dat ADO sowieso overgenomen zou worden, al zou die Wang niet betalen was er wel een andere groep investeerders die de club wilden overnemen. Waarom is van der kallen zo koppig geweest dat ie niet tegen die chinees had gezegd doei we gaan met die andere groep investeerders in zee? Waarom had ie zo goed vertrouwen in die chinees? Wat was zijn belang bij die deal met Vansen? Wilde Vansen meer betalen dan die andere investeerders? Waarom snapte die zak van van der Kallen niks van zaken doen in China en stond elke perplex dat er nog steeds niet betaald was? Vragen heel veel vragen...... Ik heb het nooit op van der kallen gehad en zie waar we nu staan dankzij die gehaaide zakenman!!!

Kees schreef:

Ik ben helemaal geen lid van de Wangfanclub doch ben voorstander van iedereen die iets wil betekenen voor onze club.

Dat was Van der Kallen en zijn nu Wang en Wigt. Kortom: ik waai een beetje of zelfs veel met alle winden mee omdat ik bij alle partijen geen kwade bedoelingen zie.
Wel een hele hoop tekortkomingen waardoor partijen soms, onbedoeld, tegenover elkaar staan waarbij samenwerken eigenlijk in ieders belang zou zijn. Een mediator zou goud geld bij de club kunnen verdienen.

In alle wijsheid is nu weer besloten dat enkel de schrijvende pers vanmiddag aanwezig mocht zijn. Wat is het gevolg: wederom tegenstrijdige verhalen in de pers. De artikelen van bijvoorbeeld de NOS en RTV/West lopen ver uiteen.

Ik word er zo moe van en de gevolgen zijn keer op keer voorspelbaar.

Ik ben niet echt bang dat we met een begroting van twee miljoen ineens een stuk minder gaan presteren.

Geef maar wat talenten de kans. Deze selectie is sowieso wel toe aan wat jeugdig enthousiasme. Vd. Heijden is wat dat betreft de uitzondering.

Het mooie ervan is als NEK verloren had en wij gewonnen was iedereen TOP geweest.

Het is wel zonde dat elke keer als we een kans krijgen om een stap te zetten we het niet doen. Sowieso het wisselbeleid rommelt aan alle kanten en het lijkt er op als het er op aan komt Fraser niet het elftal op scherp ken krijgen! Leg niet alleen aan de trainer maar wel voor een groot deel.

Bert schreef:

Ik niet Wigt doet het uitstekend. De beste man roeit met de riemen die hij heeft.

Als ik in de schoenen van Wigt had gestaan was ik er allang uitgestapt.
Beschimpt worden in de media tijdens borrelpraat terwijl ze amper weten waarover ze praten.

Heb het niet alleen over Wigt Bert, meer het totale plaatje. Beetje raar om te zeggen, maar sowieso alle neuzen de zelfde kant op.

Het besturen van ADO den haag is niet makkelijk....

Ron001 schreef:

Ja aan wie dan?? Allemaal schreeuwers maar toen ado voor een appel en een ei op te halen was hoorde je niemand die wou instappen!! En die wigt hoor je alleen maar over centen!! Die snor had 1 goede opmerking, als je geld in een club stopt moet je wel weten waar dit voor gebruikt wordt!! en niet in iemand zijn zak!! Maar dat zien een hoop mensen niet! Dit zou geld moeten zijn wat over is en we door konden bouwen!

De Snor weet niet waar hij het over heeft.

Die moet lekker weer in Munsterman zijn reet kruipen, die had de zaakjes van zijn club goed voor elkaar! Volgnes de Snor.
Kreeg de Snor soms af en toe wat centen in zijn zak gestopt door Munsterman om hem weer eens positief in het nieuws te brengen?

De Chinese manier van zakendoen is wezenlijk anders dan de Amerikaanse (en helaas in Europa vaak gekopieerde).

Daar waar Amerikanen bedrijven kopen, in eerste instantie met geld smijten en direct resultaat verwachten (en vervolgens de boel compleet op zijn kop te zetten en met behulp van twijfelachtige consultants de boel helemaal kapot te bezuinigen) zijn Chinezen veel meer van zaaien en oogsten.
Waarbij ze ook nog eens geduld hebben.

Het geld dat UV in de club gestoken heeft, zit sowieso in "niemand" zijn zakken.
Dat geld is "gezaaid" met bedoeling op een later tijdstip te "oogsten".

In de jeugdopleiding, en niet alleen in de nieuwbouw van De Aftrap maar ook al aan het begin van het seizoen in de trainersstaf.
Zodat er meer doorstroming komt vanuit onze eigen opleiding en dat de grote talenten uit de regio niet meer op Varkenoord of in Diemen-West gaan lopen ballen.

In de schermen en de bussinessseats, zodat de commerciële afdeling iets heeft om te verkopen.

Zaaien en oogsten kost een hoop werk en ook daartussen moet er altijd een hoop werk gedaan worden.
Onkruid wieden bijv.
Daarom is / wordt ook de organisatie aangepakt.

Tenslotte: iedereen weet feilloos de doelstellingen van Wang (top5, Europees, Ajax/PSV naar de kroon steken enz) te herhalen.
Alleen mis ik daar altijd 3 woordjes die hij er wel degelijk bij gezegd heeft:
over 5 jaar

Of dit dan lukt, of zelfs ooit lukt, durf ik niet te zeggen.
Maar er is pas 1 jaar van die 5 voorbij.....

T.a.v. jouw laatste opmerking:
dit geld wordt dus wel degelijk gebruikt om te bouwen.
Maar er is begonnen aan de fundering, je weet wel, dat deel van gebouw dat je niet ziet, maar dat wel het belangrijkste van het hele gebouw is.

Artikel over Tom van Weert ; betaalbaar en transfervrij

Elk jaar weer knokken in een loopbaan vol obstakels
Nooit was Tom van Weert (25) onomstreden. Altijd moest hij zich extra bewijzen en terugknokken na tegenslagen. Het eeuwige twijfelgeval heeft bij Excelsior afgerekend met de scepsis en maakt zich op voor een nieuwe uitdaging.
‘En waar ben u dan precies van?’ De vraag in onvervalst Rotterdams houdt het midden tussen oprechte interesse en goedbedoelde argwaan. Of er toevallig ook koffie is, luidde de vraag aan Rina, beheerster van het spelershome van Excelsior. Ondanks het zonnetje is het buiten koud. De digitale klok annex thermometer geeft zeven graden aan, maar de snijdende noordoostenwind blaast daar rigoureus een paar graden van af. Een warm bakkie zou zeer welkom zijn. Het blijkt geen enkel probleem, mits we zelf even de rol van barman willen vervullen. ‘Natuurlijk joh, pak maar. Weet je hoe het apparaat werkt?’

Daags voordat Excelsior met 2-1 verliest bij FC Utrecht, regeert de rust op Woudestein. Soepel gaat het dit seizoen allerminst, maar van acute degradatiestress is geen sprake. Op de training van vanochtend is welgeteld één supporter afgekomen. De spelers werken nabij de Erasmus Universiteit ongestoord hun oefeningen af, zo nu en dan gluurt er een passerende student nieuwsgierig door het hek van het stadion naar binnen. De enige opwinding die er is, ontstaat wanneer we de machine per ongeluk de opdracht geven om twee kopjes koffie in één bekertje te gieten.

Tom van Weert lacht als hij hoort over de gastvrijheid van Rina. ‘Ja, mooi hè? Dat is Woudestein: altijd open huis.’ De aanvalsleider van Excelsior is een paar uur na de training aangeschoven in Pollevie, een hip restaurant op een steenworp afstand van zijn huis in Den Bosch. Hoewel hij inmiddels al bijna twee jaar in Rotterdam voetbalt, wonen Van Weert en zijn Deense vriendin Maria nog altijd in de stad waar hij als voetballer groot werd. De twee leerden elkaar vijf jaar geleden kennen op Mallorca, waar hij met FC Den Bosch het seizoen afsloot, en wonen inmiddels in een fraai appartement net buiten het Bossche centrum.

Amateurclub

Van Weert voelt zich op zijn plek bij Excelsior. ‘Het is er lekker gemoedelijk, kleinschalig. Het doet in veel dingen een beetje denken aan een amateurclub. Dat is ook de kracht van Excelsior en de reden waarom ik destijds voor die club heb gekozen. Als ik daar twee wedstrijden op rij wat minder zou spelen, zouden niet meteen alle kranten vol staan, bedacht ik me. Ik kan me rustig ontwikkelen, onder begeleiding van goede mensen. Want vergis je niet: alles is bij Excelsior uitstekend geregeld. De hele staf is sinds mijn komst elke dag met me bezig geweest. Zij hebben me helemaal wedstrijdfit gekregen. Dat heeft zijn vruchten afgeworpen, daar hoeven we niet moeilijk over te doen.’ Van Weert is de eeuwige twijfels voorbij.

‘Ik viel op door
het maken van doelpunten, maar verder blonk ik nergens in uit’
Tom van Weert
Twijfels die al vroeg ontstonden. Al sinds Van Weert op tienjarige leeftijd de stap maakte van zijn amateurclub RKVV Sint-Michielsgestel naar de profclub van een paar kilometer verderop, was er scepsis. Zelden had hij in de winterstop al de zekerheid dat hij ook een jaar later nog bij FC Den Bosch mocht spelen.‘Nee, zeker niet. Ik had toen al die ene grote kwaliteit: doelpunten maken. Daardoor viel ik altijd wel op. Maar verder blonk ik nergens in uit. Ik was nooit de grootste, nooit de sterkste, nooit de snelste, nooit de meest technische. Pas in de A-junioren ben ik doorgegroeid van een gemiddelde speler naar een van de beteren in de jeugdopleiding.’

Van Weert debuteerde in 2008 in het eerste elftal van de Bosschenaren, maar tot een definitieve doorbraak kwam het lange tijd niet. In 2010/11 werd Fons Groenendijk zijn huidige trainer bij Excelsior aangesteld in De Vliert, maar hij gebruikte de blonde spits vooral als invaller.Van Weert leerde wat het is te moeten knokken voor zijn plek, te vechten tegen de vooroordelen. ‘Als jij door iedereen altijd wordt bestempeld als het toptalent, dan kan het ook té makkelijk gaan. Dan gaat alles goed, tot er iets verkeerd gaat en je karakter moet tonen. Neem Danny Verbeek (nu NAC Breda, red.). Wij zaten in dezelfde lichting. Hij was van nature een veel betere voetballer. Ik moest stukken harder werken om hetzelfde te bereiken. Elk jaar weer knokken om het volgende team te halen, daarna om het eerste te halen, daarna om basisspeler te worden, daarna om een stap hogerop te maken. Als ik één ding heb geleerd, is dat niks vanzelf gaat.’

‘Als ik één ding heb geleerd,
is dat niks vanzelf gaat’
Het heeft Van Weert gevormd tot wat hij nu is: een pure winnaar die niks wil laten liggen. Die mentaliteit zat er al vroeg in bij de Brabander. ‘Met mijn jeugdteam bij de amateurs speelden we ooit een toernooitje waarop we het niet zo goed deden. Ik had als enige alles gespeeld, dus in de laatste wedstrijd die nergens meer om ging moest ik even tien minuutjes naar de kant. Maar dat deed ik gewoon niet, ik weigerde. Mijn trainer kwam het veld in, tilde me op en heeft me van het veld moeten dragen. Ik schreeuwen natuurlijk. Dat zegt veel over hoe graag ik toen al wilde winnen. En scoren.’

Zoals voor iedere spits zijn goals ook voor Van Weert zijn levenselixer. Dat bewees hij ook na de thuiswedstrijd tegen PSV, eind januari. Met een verbeten grimas zocht hij na het laatste fluitje de catacomben op. Niet zozeer vanwege de 1-3 nederlaag, die was wel ingecalculeerd. Van een incident in de laatste minuut baalde hij des te meer. Van Weert frommelde de bal in die slotfase samen met Jeffrey Bruma over de Eindhovense doellijn, maar scheidsrechter Bas Nijhuis zette de eretreffer op het wedstrijd-formulier als eigen doelpunt van de PSV-verdediger. ‘Ik hoor het net, ja. Doodziek’, vatte de goalgetter zijn gevoel na het duel samen. ‘Ik zal de scheids zo eens opzoeken.’ Even later liep hij de arbiter van dienst inderdaad tegen het lijf. Hij probeerde de treffer op zijn eigen naam te krijgen, maar kreeg nul op het rekest.

PSV’er Jorrit Hendrix heeft handen en voeten nodig tegen Tom van Weert, zien ook Davy Pröpper (links) en Héctor Moreno. PSV’er Jorrit Hendrix heeft handen en voeten nodig tegen Tom van Weert, zien ook Davy Pröpper (links) en Héctor Moreno.
Tegenslagen

Het tekent Van Weert, voor wie niets vanzelfsprekend is. Ieder hoogtepunt is er een, ieder doelpunt telt. Zeker in een carrière die zich laat kenmerken door hard werken. Daartoe wordt hij overigens niet alleen gedwongen vanwege de twijfels die hem achtervolgden. Ook op lichamelijk vlak kende hij tegenslagen. Zijn gezicht betrekt als zijn kruisbandblessure uit 2013 ter sprake komt. In 2011/12 beleefde FC Den Bosch zijn finest hour van de laatste jaren. In de finale van de play-offs om promotie verloor de club ternauwernood van Willem II, maar door de goede prestaties maakte vrijwel het complete elftal een stap hogerop. Van Weert bleef. Hij verlengde bewust zijn contract met een jaar. Nog één volledig seizoen uitblinken en dán die mooie stap maken: dat was het plan. Het liep anders: vlak voor het einde van de competitie scheurde hij zijn voorste kruisband. De revalidatie duurde uiteindelijk elf maanden. ‘Ik was echt geobsedeerd door die knie. Iedere ochtend ging ik meteen testen. Hoe voelt-ie? Kan ik al iets meer dan gisteren? Is er al meer vocht uit? Doet het meer of minder pijn als ik erop druk? Echt: maandenlang, iedere ochtend. Maar op het moment dat ik eindelijk het veld weer op mocht met de groep, voelde het niet goed. Het bleef wat instabiel. Ik moest weer geopereerd worden, al was dit maar een lichte ingreep. Dat was het allerzwaarste, die stappen terug. Ineens is je toekomst heel onzeker.’

‘Ik was maandenlang geobsedeerd door die knie. Hoe voelt-ie?’
Terwijl het seizoen vorderde, kreeg Van Weert het steeds benauwder. De geplande stap omhoog kwam zwaar op de tocht te staan. Hij kon dat seizoen nog slechts drie keer invallen. ‘Met grote dank aan fysio Marco van der Steen werd ik weer fit. Ik wist toen dat de clubs die een jaar eerder interesse toonden middenmoot en subtop Eredivisie niet meer zouden bellen. De top van de Jupiler League wel, die zagen het allemaal in me zitten. Maar ik bleef maar hopen op de Eredivisie, misschien een clubje dat net was gepromoveerd. Het zou moeilijk worden, dat wist ik. Maar ik wist ook: Ik ga ervoor. Ik zal wat tijd nodig hebben om me aan te passen, maar als mijn kans komt, dan pak ik ’m.’

Die kans kwam er. Excelsior-trainer Marinus Dijkhuizen durfde het aan met Van Weert, zoals de Kralingers het sowieso moeten hebben van jongens met een krasje. Gokjes, kleine risico’s. Van Weert deed wat hij al jaren deed. Vechten, hard werken en zich aanpassen aan een niveau hoger. De teller van Van Weert staat dit seizoen op negen doelpunten, eenderde van de totale Excelsior-productie. Geen gek aantal, de dertien competitiegoals van vorig seizoen komen in zicht. En dat vindt Van Weert prima. ‘Ik doe het goed als ik rond de twaalf uitkom. Ik zag pas dat ik nu al derde sta op de lijst van topscorers aller tijden van Excelsior in de Eredvisie. Dat zegt genoeg, het komt niet vaak voor dat iemand van deze club het op dit niveau zo goed doet.’

In duel met Vitesse-aanvoerder Arnold Kruiswijk.
In duel met Vitesse-aanvoerder Arnold Kruiswijk.
Goud

Van Weert maakt stappen die een paar jaar geleden voor onmogelijk werden gehouden. Als Excelsior zich handhaaft, is dat voor een groot deel de verdienste van de topschutter. ‘Ik zie ook wel dat de club relatief afhankelijk is van mijn doelpunten. Ik kan wel zeggen dat dat niet zo is en heel bescheiden doen, maar ik voel me belangrijk en voeg iets toe aan het team. Mezelf verbazen? Nee, niet meer. Vorig seizoen nog wel, tegen Feyenoord. Tot de winterstop had ik vijf keer gescoord, na de winterstop scoorde ik ineens twee keer in De Kuip. Er kwam aandacht, werd Speler van de Week. Toen dacht ik wel even: shit zeg, ik kan het écht.’

Van Weert is goud waard voor zijn ploeg, maar niet lang meer. Zijn contract loopt komende zomer af. ‘Na twee jaar Excelsior ben ik toe aan een nieuwe uitdaging. Ze hopen me nog steeds langer te binden, maar dat is niet mijn intentie. Ik wacht af wat er komt. Drie jaar geleden had ik gezegd dat de Nederlandse subtop absoluut mijn volgende stap moest zijn. Maar ik word 26, een mooi moment om me wat breder te oriënteren. Engeland? Nou, ik ben in de winterstop een wedstrijdje in het Championship (tweede niveau, red.) gaan kijken. Een spits als Lars Veldwijk had het op dat niveau fysiek gezien al moeilijk. En hij is 1 meter 96, hè? Ik ben nog vijftien centimeter kleiner, dus dat lijkt me niet echt een competitie voor mij. Met al die lange ballen.’

Tevreden leunt Van Weert achterover. Een loopbaan vol obstakels krijgt in de zomer een prachtig vervolg, daar twijfelt hij niet aan. ‘Maar het heeft geen zin om te speculeren. De komende wedstrijden moet ik het elke keer laten zien. Clubs die interesse hebben, moet ik overtuigen. En clubs die me niet kennen, moeten gaan denken: zo, dat is een goeie. Weet je… Mijn carrière is misschien niet echt logisch of normaal verlopen, maar overal waar ik kom, groei ik geleidelijk mee met het niveau. Alles gaat met stapjes. Neem bijvoorbeeld de aandacht van de buitenwereld. Die was er niet van de ene op de andere dag. Eerst zeiden ze: "Hé, kijk eens: die Van Weert heeft er toch al vier gemaakt." Daarna was het zes, toen acht. Langzaam groeide het. Typerend voor mijn carrière.’

haagse-Dick schreef:

De club heeft uiteindelijk 2,1 miljoen betaald voor het nieuwe jeugdcomplex, er is nog geen euro betaald door de gemeente!

Kan het niet zo zijn dat de totale kosten van het project (dus de nieuwbouw inclusief de inrichting) 3,6 miljoen zijn?
Want die totale kosten kan ik tot nu toe nergens terug vinden.

In dat geval namelijk heeft ADO 2,1 miljoen overgemaakt naar de Stichting en de gemeente 1,5 miljoen....

Sowieso krijgt de club het geld van de gemeente niet in handen, maar de Stichting Ontwikkeling Aftrap....

Goed nieuws met het verlengen van Tyrone en Dennis.........

Nu nog een paar, sowieso Martin & Timo

pajam schreef:

het gaat erom dat je de realiteit onder ogen moet zien.
je kan wel willen dat je iemand van het kaliber van Havenaar kan behouden en huurlingen links laten liggen, maar feit is dat we weer eens in de financiele problemen zitten.

Dan moet je iets om eruit te komen en dan is het voor de hand liggend dat je verkoopt wat waarde heeft en maandelijks een dure kostenpost (salaris) is.

Meijers heeft overigens tegen subtop salaris verlengd, dat verdient Koppers echt niet bij Willem II.

Havenaar had je sowieso kwijt geweest als er een Bundesliga club aanklopt met wang zonder wang met miljoenen zelfs

Ik blijf het raar vinden dat de begroting zo makkelijk weg is gevloeid 8ton Mike en zijn salaris 1,5 miljoen kramer plus salaris

En er zijn meer spelers vetrokken als bijgekomen

Bert schreef:

Volgens Genee Twente weer drie punten in mindering die zullen ons wel niet meer inhalen.

Mits je ambitie hebt is Twente sowieso niet relevant, die mogen niet meedoen aan de play-offs. Voor de tv-gelden uiteraard wel belangrijk.

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Dang3r, guru, Advocado en 184 gasten.

Bekijk de topshouts