Tag: anderen

Toon alle shouts

Stuk uit VI van vandaag
De trots is terug bij ADO Den Haag

Door Chris Tempelman Chris TempelmanACHTERGROND
ADO Den Haag staat op de rand van de Eredivisie. Na een seizoen vol reuring is een sportief hoogtepunt mogelijk. Op weg naar het einde van de ellende, er is zicht op daglicht aan het einde van de tunnel.

Dit verhaal is afkomstig uit de nieuwste VI. Bekijk hier wat er nog meer in de laatste editie staat!
De omhelzing was gemeend en logisch. Interim-trainer Giovanni Franken moest op zijn tenen staan om interim-directeur Edwin Reijntjes te knuffelen. Twee volwassen mannen die als een kind zo blij waren met de kans die ADO Den Haag krijgt. De kans om na een jaar al terug te keren naar de Eredivisie is er na een roerig seizoen dan toch gekomen. Afgedwongen onder leiding van de nauwelijks te temmen Franken, die van ADO Den Haag een vechtmachine heeft gemaakt. ‘Toewijding, vastberadenheid, dat heb ik en dat zie ik bij die gasten’, zegt de trainer na afloop van de zege bij Eindhoven.

Franken is een onbekende in trainersland. Hij is de assistent die het na het plotselinge ontslag van Ruud Brood overnam en hij is de trainer die in de laatste weken de Haagse formatie naar zijn hand zette. ‘Ik ben er best emotioneel onder’, geeft de 42-jarige Franken toe. Daar had de oefenmeester zo zijn redenen voor. ‘Door alles wat we dit seizoen hebben meegemaakt. Ik ben er heel het jaar bij betrokken geweest, dat is mijn geluk geweest. Ik heb het overgenomen, maar was niet nieuw bij de club. Ik heb alles gezien en meegekregen. Ik ben trots op deze spelers, ze hebben zich zo afgesloten voor al het gedoe. Dat verklaart ook de omhelzing met de directeur. Ze hebben hun nek voor mij uitgestoken, hebben me het vertrouwen gegeven. Daar ben ik dankbaar voor.’

`Er zijn ex-spelers die makkelijker aan hun trainerspapiertje zijn gekomen. Ik was maar een beperkte speler. Ik moet mij bewijzen en als ik dat doe, is het nog niet goed genoeg`

Franken is de gevierde man, de trainer die ADO zijn trots heeft teruggegeven. Hij neemt de complimenten beleefd in ontvangst, maar bijt tegelijk op zijn lip. Na enig aandringen wordt duidelijk wat hem dwarszit. ‘Ik word gestraft voor mijn prestaties’, klinkt het cryptisch. De ongediplomeerde trainer mag eigenlijk geen hoofdtrainer zijn, een situatie die hij in de amateurwereld ook meemaakte. ‘Ik promoveerde twee keer bij RVVH, maar mocht toen niet verder. Dat frustreerde. Als ik nu promoveer, moet ik ook plaatsmaken. Ik doe nu de cursus, maar het duurt nog even eer ik klaar ben. Ik zeg niet wat ik daarvan vind, maar als jullie journalisten je werk doen, weet je dat er ex-spelers makkelijker aan hun papiertje zijn gekomen. Ik ben maar een beperkte speler geweest, moet mij bewijzen en als ik dat doe, is het nog niet goed genoeg.’

De woorden van Franken komen aan. Hij probeert zich te beheersen, maar het kost hem moeite. De trotse trainer hunkert naar erkenning. Net zoals ADO hunkert naar een hernieuwd Eredivisieschap. Over zijn toekomst bij ADO Den Haag kan Franken nog niets zeggen. ‘De afspraak is dat we na het seizoen gaan praten. Ik heb in mijn rol als assistent nog een tweejarig contract, maar ik heb geen idee wat de Amerikaanse eigenaar en de Spaanse directeur willen. We zullen wel zien. Eerst alles op promotie richten.’ Het zou typisch ADO Den Haag zijn als de trainer die ze terugbrengt naar het podium waar de club vindt dat zij hoort moet wijken. Als geopperd wordt dat hij een standbeeld zou moeten krijgen, schiet Franken terug in zijn bescheidenheid. ‘Nee joh, schei uit. Oké, een heel kleintje dan misschien.’

Het nieuwe elan bij ADO Den Haag beklijft. Of beter gezegd, het oude elan. Op het veld zien we een ouderwetse Haagse knokmachine. Met een vleugje Midden-Noord, een gezonde portie brutaliteit en de strijdlust die ze zo graag zien in Den Haag. Alleen de spelers met de karakteristieke Haagse matjes ontbreken nog. Letterlijk en figuurlijk aangevuurd door een trainer met gif in zijn donder. Giovanni Franken raast als een Residentie-Simeone langs de lijn. De vierde man heeft er een dagtaak aan, zijn spelers zien en horen een schreeuwende man in een trainingspak en zelf is hij ruim anderhalf uur als een bezetene bezig om ADO Den Haag ADO Den Haag te laten zijn. Het werkt.


© Pro Shots
‘Ik zie hem in mijn ooghoek weleens springen en schreeuwen’, geeft doelman Hugo Wentges (20) toe. ‘Heerlijk toch? Sommige jongens hebben het nodig, anderen minder. Ik vind het geweldig als hij als een gek staat te klappen voor een simpele pass die aankomt.’ Spelers als Thomas Verheydt, Sem Steijn en Boy Kemper zoeken de interactie met het publiek. Tegen NAC zagen we Kemper voor het oog van de fanatieke aanhang juichend Wentges in de armen vliegen na een treffer, tegen Eindhoven zagen we – terwijl het rustsignaal geklonken had – zes van de elf spelers met opzwepende armgebaren het publiek aansporen. In Eindhoven vloog Verheydt na zijn openingstreffer de hekken in. Oude tijden herleven. ‘We versterken elkaar, de spelers de supporters, en de supporters de spelers. Die wisselwerking is geweldig’, legt Franken uit.

`ADO heeft dat beetje reuring nodig om tot iets speciaals te komen, denk ik`

‘Ik speel vanaf mijn tiende bij ADO Den Haag, ik snap dit wel. Hier droomde ik als kleine jongen van. Nu spelen we gewoon om een plek in de Eredivisie. Door alles wat er is gebeurd, zijn we naar elkaar toegegroeid. ADO heeft dat beetje reuring nodig om tot iets speciaals te komen, denk ik’, vertelt de jonge goalie Wentges. Supporters identificeren zich met dit ADO. Dan nemen ze op de koop toe dat het allemaal nog niet geweldig is, maar het arbeidsethos en het ongebreidelde enthousiasme vergoeden veel, misschien wel alles.

Franken is de trainer die de gedachten aan de zielloze elftallen van de voorbije jaren heeft verdrongen. Hij is populair, omhelst iedereen die hij na afloop tegen het lijf loopt, deelt schouderklopjes uit en feliciteert vaste volgers van de club alsof zij iets gepresteerd hebben. Als een groepje Haagse fans na de thuiswedstrijd tegen Eindhoven met hem op de foto wil, maakt hij tijd. Ze willen zijn ADO-jasje tegen hun knalgele colbert ruilen. ‘Als we promoveren, oké?’, redt Franken zich. Hij dompelt zich gewillig onder in het enthousiasme en geniet stiekem van zijn plotselinge heldenrol.

Hoe heb je dat voor elkaar gekregen?

‘Allereerst bedankt voor het compliment. Dit hoort bij ADO Den Haag, dit willen de mensen hier. Maar je kunt zo veel willen, je krijgt niet alles wat je wilt. Ik wilde ook de mooiste meisjes op het schoolplein, maar die kreeg ik niet. Het moet van de jongens zelf komen. Ik probeer ze het gevoel te geven dat dit ze helpt. Dat we dit als ploeg nodig hebben. Het werkt en ik ben er trots op als mensen zeggen dat dit het ADO is dat ze willen zien.’

`Ik leef mee, ga daar vrij ver in, maar voel me daar prettig bij. Ik vraag het uiterste van mijn spelers, van mijn staf en ook van mezelf`

Je speelt geen rol. Zo ben je. Als amateurtrainer bij RVVH had je dat ook.

‘Ik ben blij dat je dat zegt, hahaha. Hier denken ze: Wat is dat voor idioot. Ga jij ze even vertellen dat ik zo ben, misschien geloven ze het dan. Ik leef mee, ga daar vrij ver in, maar voel me daar prettig bij. Ik vraag het uiterste van mijn spelers, van mijn staf en ook van mezelf. Ik kan niet achterblijven, ik moet het voorbeeld geven.’

Ben je kapot na een wedstrijd? Je legt er zo veel energie in.

‘Dat valt wel mee. Van positieve energie word je niet moe, als het resultaat er is, voel je het ook niet. Soms moet ik wel even bijkomen, maar na afloop in de kleedkamer is de adrenaline ook nog wel aanwezig. Even uitblazen, analyseren en dan jullie te woord staan. Zo werkt het toch?’

Voel je druk? Deze club moet en zal Eredivisie spelen.

‘Nee, ik voel geen druk. Deze club hoort Eredivisie te spelen, dat vinden we allemaal. Maar het voelt niet als moeten, we willen en mogen. En dat het eigenlijk moeten is, benadrukken we niet.’

Voel je druk omdat je als jullie niet promoveren zelf de boete moet betalen voor het feit dat je als trainer op de bank zit, terwijl dat eigenlijk niet is toegestaan?

‘Is dat zo? Staat dat in het contract? Ik heb dat niet gelezen, hoor. Ik ga daar niet over, dat is een zaak voor de club. Er spreekt veel vertrouwen uit richting mij dat ze willen dat ik het doe. Wij als staf stralen uit dat we het voor elkaar willen krijgen, de spelers gaan mee. Wie weet hoe het uitpakt.’

Jamal Amofa moet lachen als we over het gedrag van de trainer beginnen. ‘Hij is er wel mee bezig, hè’, lacht de 23-jarige verdediger. ‘Ik vind het mooi, hoor. Het is echt, hij speelt dat niet. Dan is het oké. Als je een toneelstuk opvoert, prikken spelers daar snel doorheen. Om eerlijk te zijn krijg ik het niet zo mee. Ik concentreer me op mijn spel, als hij me persoonlijk iets wil zeggen, bereikt hij me wel. Anderen zijn daar misschien wat gevoeliger voor. Dat is mooi meegenomen dan toch? Ieder zijn manier, hij leeft in ieder geval mee. In dit soort wedstrijden, alles of niks, is dat best wel goed.’

Amofa’s contract loopt af bij de Haagse club en is niet verlengd. ‘Amofa moet blijven’, hoorden we tijdens beide wedstrijden als spreekkoor. Niet zo gek, de jonge verdediger is bezig aan een prima seizoen. Waarom verlengde ADO niet? ‘Geen idee, ik wil pas na het seizoen over mijn toekomst nadenken. Eredivisie? Dat is het doel, ja. Naar de Eredivisie, met ADO of met een andere club.’

Doelman Hugo Wentges brengt redding tegen FC Eindhoven.
© Pro Shots
Doelman Hugo Wentges brengt redding tegen FC Eindhoven.
Wentges is een andere jongeling. Hij wil ook met ADO Den Haag de Eredivisie in. ‘Dat zou gaaf zijn, goed ook voor mijn ontwikkeling’, weet hij. De jonge doelman behoort tot de voorselectie van Jong Oranje. ‘Met Kjell Scherpen, Jay Gorter en Bart Verbruggen heb ik sterke concurrenten. Ik word er zo moe van dat mensen in Nederland roepen dat we geen keeperstalent hebben. Dit zijn geweldige jonge doelmannen die er echt aan gaan komen.’

Wentges heeft zich bij ADO Den Haag in de ploeg geknokt, maar moest de eerste wedstrijd tegen Eindhoven noodgedwongen laten schieten. ‘Ik heb de wedstrijd gezien, van onder mijn dekentje, met de gordijnen dicht. Ik had koorts en was echt ziek. Ik baalde dat ik niet kon spelen, dit soort wedstrijden, daar leer je zo veel van. Alessandro Damen verving me prima. Dat gunde ik hem ook, maar het liefst wil je er zelf staan.

Vakkio, weet jouw psychiater, dat je het probleem met jouw twijfel aan je eigen geaardheid op anderen projecteert? (laatste reactie over dit `onderwerp` Aad... ;-) )

Ik ken de achtergrond niet maar jammer dat het afscheid van Zwinkels zo moet gaan. Net als met anderen trouwens, lex Immers en zo. Misschien kunnen de supportersgroepen wat organiseren nu Haagse bluf, Fansup, en FCDH meer samen dingen lijken te doen. Zet ze bv effe op het veld in het zonnetje voor de finale play-offs thuis of zo. Als ze dat willen dan tenminste.

Meer dan uitstekend initiatief van Ron Triep en anderen.

De kunst van het opvallend onopvallend zijn. Het is niet iedereen gegeven. Jezelf wegcijferen om anderen te laten stralen. Eigenlijk nooit een negen halen. Maar ook nooit door de ondergrens gaan. Een steady zeven is de score. Een score die voor een trainer aanleiding is om je ongezien een plekje te geven. Altijd. Nuttig voor de voeten lopen van een tegenstander, simpel een bal naar ‘dezelfde kleur’ spelen, of even bikkelen als dat wordt gevraagd. Niet zelf scoren, maar ploeggenoten de mogelijkheid bieden. Zelf geen tegenstanders passeren, maar zorgen dat teamgenoten die dat heel goed kunnen wél doen. Zelden een gele kaart pakken, laat staan een rode. En toch ook niet over je heen laten lopen. Man of the Match? Je geeft er niet om als je dat niet wordt. Maar je glundert, samen met de gelukkige die wel de beste van de wedstrijd is. Omdat je weet wat jouw bijdrage aan dat succes is. Je eist hoogst zelden verbaal je plaats op, maar laat je voeten spreken. Hoogstens een simpel armgebaar om te corrigeren of te verduidelijken. En als er wordt gehuldigd, dan sta je niet vooraan. Je hoeft niet zo nodig. Liefst met een glaasje water, of, vooruit één biertje dan, sta je een beetje terzijde. Te genieten van alle commotie en drukte. Maar man wat je ben geweldig op je plek in dit team. In dit ADO den Haag. En wat ben ik blij dat jij, Gregor Breinburg, bij ons speelt!

Red schreef:

Waren ook wel een paar momenten dat je ziet, hey... hij kan het actie maken... oh maar wacht - er is niemand mee, en al helemaal geen spits. En ook geen Catic in de startblokken.
Dan heeft een actie maken ook weinig zin :-)

Hij deed eerdere wedstrijden ook mee, toen stond er wel een spits en waren anderen mee. Toen had een actie wel zin, maar deed hij precies hetzelfde

Maar goed, die jongen is blijkbaar beter als wat we hadden. Mankeert trouwens wel meer wat aan onze andere selectiespelers, daar niet van. Maar in goeie doen is het genoeg voor de kkd, en promotie ook nog.

En dan toch zo lang doorlopen met iets wat je voelt op je bovenbeen... Zit je alleen maar jezelf en anderen in de weg... 100% fit heb je jezelf nodig en voor `t team...

Tommy schreef:

Kees het is die man die samen met nederlof in het nieuws kwam om ado te redden. Ik weet niet meer hoe die man heet.
Toen de hsc fout gekozen had om de club een ultimatum te stellen is dit gebeurd. Vervolgens hebben de meesten hun keus gemaakt omdat we maar als makke lammetjes achter de club aan moesten gaan lopen.

Daarvoor hebben er meerdere keren enkele supporters binnen gestaan die reintjes nog weleens te verandwoording riepen.
Er is zelfs een interne poging geweest om reintjes eruit te werken, maar toen die met deze amerikaanse partij aan kwam zetten was het geregeld voor hem.

Verder vind ik het wel prima. Ik ben ermee gestopt. En nog een x aantal andere ook.
Die zie je hier zelden nog trouwens.
Want de meesten hier weten het toch altijd beter.

Het ultimatum was inderdaad een fiasco.

Daarna werden we nauwelijks meer betrokken bij het verkoopproces. Ik denk dat Reijntjes, Steenis, de Boer etc er toen voor gekozen hebben om minder te delen qua kandidaten en voortgang van het proces.

De periode daarvoor vanaf mei was vrij intens en er ging onwijs veel tijd zitten in het hele gebeuren dus ikzelf vond het ook wel weer prima om me op mijn eigen gezin en bedrijf te richten. Net als de anderen.

Voor wat betreft Beristain en Bolt is het wat mij betreft "Geen woorden, maar daden". Ze kunnen van alles zeggen, maar alleen de daden tellen. De organisatie moet grotendeels opnieuw worden opgebouwd en ook de cultuur binnen de club. Hopelijk stellen ze capabele bestuurders aan die eens de juiste financiële keuzes maken en het voor elkaar krijgen om meer supporters en sponsors aan de club te verbinden. Rust en openheid zijn daarbij denk ik essentieel. Beide hebben we eigenlijk nog nooit gehad sinds ik bij Den Haag kom.

ADOZoetermeer schreef:

Reijntjes slijpt de club in plaats van verbind! Zie de tweespalt onstaan hier als ultieme ijkpunt! Succes Reijntjes met die prestatie!

Hoe kan Reintjes nu verantwoordelijk worden gesteld als anderen al 7 jaar er een puinhoop van hebben gemaakt je laat je wel makkelijk meeslepen in de naïviteit van andere shouters

Ranthehague schreef:

Helemaal mee eens Kees. Zeikerds hier meteen janken als er geen vraag over Kishna of Verheijdt wordt gesteld. Als je denkt dat een interview met de eigenaar daarover moet gaan begrijp je er serieus weinig van. Plannen om jeugd, dames etc weer naar Zuiderpark te brengen bijvoorbeeld slaan we ‘gewoon’ maar ff over. Ik zag eindelijk iemand die inderdaad geen luchtkastelen verkoopt maar, zoals het hoort, eerst zeggen wat hij kan zeggen en op de achtergrond al druk met van alles bezig zijn. Komt goed.

Lijkt me toch belangrijk dat er in de week dat de seizoenskaart verlengd moet worden (voor mij geen twijfel maar begrijp goed dat anderen daar huiveriger in zijn), het fijn is om te weten hoe het technisch beleid wordt uitgevoerd zolang er geen TD is??

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

James, Aad, pitbull, KvR, FFL en 233 gasten.

Bekijk de topshouts