Welkom in de shoutbox, gast
ADODENHAAG
GreenYellowTheHague schreef:
Kan ook een " nadeel " zijn dat je Heerenveen van de mat speelde. Straks gaat Wigt weer zeggen dat er geen versterkingen warenen op basis van wat ik vandaag heb gezien ga ik ook twijfelen
Kan ook een " nadeel " zijn dat je Heerenveen van de mat speelde. Straks gaat Wigt weer zeggen dat er geen versterkingen warenen op basis van wat ik vandaag heb gezien ga ik ook twijfelen
Als je thuis het spel wilt maken heb je ook een spelmaker nodig op het middenveld. Lijkt me geen hogere wiskunde en zoals hier ook gezegd; we spelen thuis anders dan uit. Vorige week tegen Willem II was echt heel erg hoor..
0
|
Zondag 20 december 2015 om 22:56 uur |
pajam
heerlijke overwinning! Zat daarvoor naar Excelsior - Cambuur te kijken en dacht nog jaloers ; "wanneer won mijn club nou eens met dikke cijfers, laat staan in een uit wedstrijd!"
En warempel, we winnen met 0-4 (!!) bij een thuis uitstekend voetballend SC Heerenveen!
Degelijk gespeeld en veel strijd gebracht, het is verder nog altijd geen mooi voetbal en dat kan ook niet met 30% balbezit, maar liever dit dan verliezen.
Thuis moeten we het spel maken, zeker tegen de kleintjes en dan zie je direct dat we daar geen antwoord op hebben, wanneer we ook dat kunnen opbrengen, zijn we echt wel in staat om 45+ punten te pakken.
Voor nu blij, blij met de 0-4 en de 20 punten, op naar 2e seizoenshelft!
En warempel, we winnen met 0-4 (!!) bij een thuis uitstekend voetballend SC Heerenveen!
Degelijk gespeeld en veel strijd gebracht, het is verder nog altijd geen mooi voetbal en dat kan ook niet met 30% balbezit, maar liever dit dan verliezen.
Thuis moeten we het spel maken, zeker tegen de kleintjes en dan zie je direct dat we daar geen antwoord op hebben, wanneer we ook dat kunnen opbrengen, zijn we echt wel in staat om 45+ punten te pakken.
Voor nu blij, blij met de 0-4 en de 20 punten, op naar 2e seizoenshelft!
0
|
Zondag 20 december 2015 om 17:41 uur |
Bollie74
H@@GenEES
grijze gek schreef:
Foppe de Haan vergeleek ADO Den Haag met Excelsior. ,,Je moet ze geen rust gunnen, want dan spelen ze hun wedstrijd en wij moeten onze eigen wedstrijd spelen
Dit vraagt om een overwinning ons cluppie vergelijken met Excelsior
Foppe de Haan vergeleek ADO Den Haag met Excelsior. ,,Je moet ze geen rust gunnen, want dan spelen ze hun wedstrijd en wij moeten onze eigen wedstrijd spelen
Dit vraagt om een overwinning ons cluppie vergelijken met Excelsior
Stel je niet zo aan gek, Excelsior en ADO hebben exact evenveel punten dus die vergelijking klopt gewoon, zijn analyse deel ik niet, juist als je DH het spel laat maken dan weten ze niet wat ze er mee aan moeten, Den haag kan al jarenlang het spel niet maken en hoopt elke week dat de tegenstander gaat voetballen zodat ze hun favoriete spelletje van terugkruipen en tegenhouden kunnen spelen.
0
|
Zaterdag 19 december 2015 om 09:45 uur |
pajam
Edouard Duplan, naakt binnen de lijnen
Edouard Duplan ziet de voetballer en mens altijd samengaan. ‘Voetballen is voor mij een manier om zonder woorden te zeggen wie je bent’, legt de aanvaller van ADO Den Haag uit. ‘Als je goed kijkt, zegt het alles over jou als mens. Op het veld kun je niet liegen.’
Op de tafel in de zithoek van zijn appartement ligt een boek apart van de rest. Les chemins de la pensée philosophe, een schoolboek van de opleiding filosofie. Als de fotograaf vraagt of Edouard Duplan (32) met het boek op de foto wil, weigert hij. ‘Liever niet.’ De aanvaller van ADO Den Haag brak zijn studie filosofie na tweeënhalf jaar af toen hij een contract tekende als voetballer bij Clermont Foot.‘Ik heb zo kort gestudeerd dat ik me schaam tegenover de echte filosofen als ik zo naar buiten zou treden. Ik bén geen filosoof. Het is een titel die ik niet verdien en in mijn geval misbruik van het woord filosoof. Ik ben nog lang niet wijs genoeg.’
Duplan was zeventien toen hij voor het eerst in aanraking kwam met de leer die hem bevestigde in zijn denken. ‘In Frankrijk krijg
je in het voorlaatste jaar van het middelbaar onderwijs een cursus filosofie. Ik was zeventien en vond het echt interessant. Het examen duurde vier uur, waarbij we één vraag moesten beantwoorden.Wat betekent: ik hou van jou. Ik vond het heerlijk daarover na te denken. Bij filosofie ben je op zoek naar de waarheid. Mijn mening wordt niet gevraagd. Je begint te schrijven en weet nog niet waar je zal eindigen.’
Op zijn achttiende koos Duplan voor de studie filosofie. ‘De opleiding heeft me bevestigd in wat ik ben. Als kind merkte ik dat ik behoefte had om over dingen na te denken. Ik was geen vreemd kind, maar het leven hield me bezig. Ik vroeg me af hoe het moest. Het leven. Ik snapte niet hoe mijn ouders dat deden. Als volwassenen. Ik heb vaak aan hen gevraagd: Hoe weten jullie dat allemaal?’
‘Na tweeënhalf jaar ben ik gestopt met de opleiding. Het is een beetje zonde, ja. Spijt heb ik niet. Een andere tijd van mijn leven brak aan. Ik heb de filosofie altijd meegenomen. Het is een manier om naar dingen te kijken, een manier van leven. Maar het is niet zo dat ik alles overanalyseer. Ik ervaar mezelf als een simpele man. Dat wordt misschien niet altijd zo gezien. Dat snap ik.’
Verlengstuk
Als jongetje al dacht Duplan na over de betekenis van het spelletje waar hij zo van houdt. Hij zag het voetbal algauw als een verlengstuk van zijn mens-zijn. Samen zijn ze één. ‘Voetbal heeft veel voor mij betekend. Ik zie voetballen als een manier om zonder woorden te zeggen wie je bent. Als je goed kijkt, zegt het alles over jou als mens. Elke bal, elk moment. Daarom deel ik de mening niet dat je buiten de lijnen moet vergeten wat er op het veld is gebeurd. Voor mij staan die twee niet los van elkaar. Als een voetballer heel creatief is op het veld, dan zit die creativiteit vaak ook in zijn persoonlijkheid. Ben je als mens zelfverzekerd, dan laat je dat zien op het veld. Iemand die onzeker, arrogant of egocentrisch is, laat dat zien op het veld. In zijn spel, maar ook in de manier hoe hij met ploeggenoten, de scheidsrechter en zichzelf omgaat. Ben je iemand die met de vinger wijst? Of kijk je naar jezelf?’
‘Op het veld weet ik van mezelf precies wat er gebeurt, hoe en waarom. Alles. Elk moment. Alles is te verklaren. Elke kopbal, elke bal die ik kies; vooruit, opzij of achteruit. Ik weet of ik die speel uit automatisme, lef, angst, gedrevenheid. Niet altijd even bewust, je bent aan het voetballen,maar ergens weet je uit welke overweging je een bal speelt. Alle gezichten die ik heb op het veld, heb ik ook in het leven. Ik voel mij volledig mens en voetballer, in één; ik heb geen split personality. Als je binnen de lijnen ander gedrag vertoont dan erbuiten, heb je voor mijn gevoel die stukken in jezelf nog niet bewust gemaakt.’
‘In de samenleving is het gemakkelijk om je gevoelens en emoties te dempen. Om na te denken over de dingen die je gaat zeggen en die je doet. Op het veld komen andere dingen los. Dat stuk dat je anders dempt, is daar moeilijker te controleren. Op het veld kun je niet liegen. Je bent naakt binnen de lijnen.’
‘Ik heb vaak ruzie gehad met scheidsrechters. Dat wil ik niet meer. Ik vind dat die houding niet bij mijn waarden past’
Als hem gevraagd wordt wie dan de mens en voetballer Duplan is, valt er een stilte. Hij plukt aan zijn baard. Zoals hij telkens doet als hij nadenkt over zijn woorden. ‘Ik kan alleen maar zeggen wat ik zou willen zijn. Bij de presentatie van ADO Den Haag werd over mij gezegd: Edouard Duplan is een mooie voetballer, die ook hard werkt. Dat zou ik willen zijn. Daar werk ik naartoe. Ik wil elke dag beter worden. Beter worden als voetballer, beter worden als mens dus. Ik heb er bijvoorbeeld altijd moeilijk mee kunnen omgaan als het niet loopt zoals ik wil. Ik heb vaak ruzie gehad met scheidsrechters. Dat wil ik niet meer. Ik vind dat die houding niet bij mijn waarden en niet bij het voetbal past. Ik wil rustiger worden. Het mooiste is jezelf te veranderen.’
Duplan is net terug van twee wedstrijden schorsing na zijn rode kaart tegen Feyenoord. Hij zucht. Hij ademt in en nog voor er geluid uit zijn mond komt, slikt hij zijn woorden weer in. Dan schudt hij zijn hoofd. Nog altijd kan hij moeilijk verkroppen dat
hij die straf kreeg. Dan: ‘Ik stond op hem (Bilal Basaçikoglu, red.), maar dat was niet mijn bedoeling. Mensen die mij kennen, weten dat ik het niet bewust deed. Je kunt mij niet één reden noemen waarom ik het zou doen. Of je moet een uitleg vinden die geen uitleg is, dat is kortsluiting. Kortsluiting is een uitleg die niets verklaart. We stonden voor, ik speelde goed, die jongen stond net op het veld. Dit was mijn eerste directe rode kaart in mijn carrière.’
Scheidsrechter Kevin Blom heeft Edouard Duplan de rode kaart getoond tijdens ADO Den Haag-Feyenoord.
Scheidsrechter Kevin Blom heeft Edouard Duplan de rode kaart getoond tijdens ADO Den Haag-Feyenoord.
Magie
Duplan zit aan zijn eettafel. Tegenover hem hangt een grote, vierkante plaat piepschuim. Het niet oplettende oog ziet enkel het wit afgewisseld met zwart. Wie met afstand het geheel overziet, herkent eerst letters, dan woorden. Life is too important to be taken seriously. Ze zijn van schrijver en dichter Oscar Wilde en hangen in een creatie van Duplan aan de muur. Ook het gedicht If van Rudyard Kipling siert de wand. De laatste zin is uitgelicht: You’ll be a Man, my son! In een tekening die hij maakte van en voor zijn vriendin citeert hij operazangeres Carmen: Si je t’aime, prends garde à toi. Duplan glimlacht voorzichtig, bijna gegeneerd dat zijn werk hem kunstzinnigheid zou toedichten. ‘Dit is geen kunst. Daar sta ik zo ver van af. Ik vind het gewoon leuk om dingen te proberen.’
Creatief is hij hoe dan ook. Als mens én voetballer. Een uitzondering voelt hij zich niet in de voetballerij. ‘Ik weet niet of je kunt zeggen dat ik andere interesses heb dan andere voetballers. Of dat ik verder nadenk over de dingen. Je zou verrast zijn als je zou weten wat andere jongens zich afvragen. De onverklaarbare dingen in het voetbal, bijvoorbeeld. Die houden de spelers echt wel bezig. Sommige elementen in het voetbal zijn namelijk niet te verklaren. Dat is de magische kant van het spelletje.’
‘Voetballen is slalommen op de grens van bewustzijn en onbewustzijn’
‘Stel, je krijgt een voorzet en schiet de bal binnen. Je krijgt op dat moment dus de kracht om de bal zo te schieten. Het kómt in jouw gedachten, je bouwt het niet zelf op. Je kunt niet zeggen: Ik heb de situatie goed overwogen en ik heb besloten het balletje zo te schieten. Nee, je moet beslissen in een split second. En dat doe je. Dan kun je denken: Waar komt die beslissing vandaan? Natuurlijk ben je één met jezelf, maar bij veel ballen vraag je je af: Was ik dat? Het ging zo snel. En als ik dat was? Waarom heb ik dat zo gekozen? Maar ik kan niet zeggen dat ik dat gekozen heb. Want het ging vanzelf. Voetballen is slalommen op de grens van bewustzijn en onbewustzijn.’
‘De beste voetballers zie ik als de voetballers die op die grens het vaakst aan de kant van het bewustzijn zitten. Die van daaruit handelen. Ik wil ook zo efficiënt mogelijk worden. En dan moet je zoeken naar een manier om te verklaren hoe dat kan. Ik denk dat die verklaring zit in veel trainen. Ik streef ernaar om door de week zoveel mogelijk te trainen, zodat ik in de wedstrijd niet meer hoef te denken. Dat je alles voorbereid hebt in de training, op de grens van bewustzijn en onbewustzijn zoveel mogelijk het bewustzijn benadert. En door die herhaling je handelingen in de wedstrijd steeds bewuster gaat ervaren. Dat vind ik fascinerend.’
Schone strijder
Duplan is al bijna tien jaar in Nederland. Het appartement in het centrum van Rotterdam kocht hij toen hij na een jaar RBC Roosendaal voor vier seizoenen bij Sparta tekende. Deze zomer keerde hij er terug nadat hij vijf jaar bij FC Utrecht had gespeeld. ‘De overstap naar ADO Den Haag verliep natuurlijk. FC Utrecht en ADO liggen qua identiteit dicht bij elkaar. Het zijn beide volksclubs; ruw en hard. Dat past bij mij. Sparta is ook een prachtige club, maar heeft een andere uitstraling. Het is mooi om Spartaan te zijn. Je bent een strijder, maar dan bij een nette club. Geen bloedige, maar een schone strijder.’
Edouard Duplan in 2010 als Spartaan in actie tegen de NAC’ers Patrick Zwaanswijk en Ferne Snoyl.
Edouard Duplan in 2010 als Spartaan in actie tegen de NAC’ers Patrick Zwaanswijk en Ferne Snoyl.
‘Ik vind het mooi om de identiteit van een club te ervaren. De Sparta Marsch kende ik vanaf het begin. En Utrecht… Die club heeft mij veranderd. Ik ben een speler geworden die bij Utrecht past. Je moet je handen vuil kunnen maken. Ik houd ervan dat een club en ik samengaan, zich verenigen. Ik blijf dan ook altijd een speler van Sparta, ik blijf een speler van Utrecht en ik ben een speler van ADO.’
Als middelpunt van de feestvreugde bij FC Utrecht.
Als middelpunt van de feestvreugde bij FC Utrecht.
‘Het is een vreemde combinatie eigenlijk; ik en die laatste twee clubs. Eerlijk zijn, direct zijn; ik houd van die manier van met elkaar omgaan. Maar het is heel Nederlands. Wij Fransen nemen vaak een omweg om dingen te zeggen. Het is een taboe om te zeggen waar het op staat. We willen de ander niet kwetsen.’
‘Voor een Fransman kunnen Nederlanders echt keihard zijn. Het is hier geaccepteerd dat je wijst naar een ander. Niet om gemeen te zijn, maar als een manier om eerlijk te zijn. Dat was jouw schuld. Dat was ik niet gewend toen ik in Nederland kwam. Op een dag realiseer je je dat het niet persoonlijk is. Dat het niet een manier is om je te kwetsen, maar om de omgang met elkaar gemakkelijker te maken. Die wordt gemakkelijker als je elkaar de waarheid vertelt.’
‘Ik worstel tussen die twee. Ik kan niet van mezelf zeggen dat ik heel direct ben. Ik ben toch een Fransman, meer subtiel. Maar ik ben hier wel harder geworden. In het begin heb ik vaak de opmerking gekregen dat ik moeilijk dingen kan accepteren. Accepteren. Je hoort die term zo vaak in de voetballerij. Je moet dingen kunnen accepteren van elkaar... Dat snap ik, maar soms heerst er een verkeerde verhouding. Ik hoef niet te accepteren dat iemand iets oneerlijks zegt en dat ik niks terug mag zeggen. Dan zit er iets fout in de manier van denken rondom de term accepteren.’
‘Als ik het gevoel heb dat iets oneerlijk is… Dat maakt me gek’
‘Accepteren betekent dat je elkaar het recht gunt om dingen te zeggen en dat je elkaar het recht gunt om dingen te bediscussiëren. Niet dat je elkaar het recht gunt om de ander te kwetsen. Een ploeggenoot zei eens tegen mij hoe hij dacht dat iets zou moeten gebeuren. Ik was het daar helemaal niet mee eens. Ik legde hem uit waarom ik het onzin vond. En toen zei hij dat ik het moest accepteren. Dat vind ik oneerlijk. En als ik het gevoel heb dat iets oneerlijk is… Dat maakt me gek. Maar misschien moet ik kunnen accepteren dat voetbal soms oneerlijk is.’
TEKST: MAYKE WIJNEN
Edouard Duplan ziet de voetballer en mens altijd samengaan. ‘Voetballen is voor mij een manier om zonder woorden te zeggen wie je bent’, legt de aanvaller van ADO Den Haag uit. ‘Als je goed kijkt, zegt het alles over jou als mens. Op het veld kun je niet liegen.’
Op de tafel in de zithoek van zijn appartement ligt een boek apart van de rest. Les chemins de la pensée philosophe, een schoolboek van de opleiding filosofie. Als de fotograaf vraagt of Edouard Duplan (32) met het boek op de foto wil, weigert hij. ‘Liever niet.’ De aanvaller van ADO Den Haag brak zijn studie filosofie na tweeënhalf jaar af toen hij een contract tekende als voetballer bij Clermont Foot.‘Ik heb zo kort gestudeerd dat ik me schaam tegenover de echte filosofen als ik zo naar buiten zou treden. Ik bén geen filosoof. Het is een titel die ik niet verdien en in mijn geval misbruik van het woord filosoof. Ik ben nog lang niet wijs genoeg.’
Duplan was zeventien toen hij voor het eerst in aanraking kwam met de leer die hem bevestigde in zijn denken. ‘In Frankrijk krijg
je in het voorlaatste jaar van het middelbaar onderwijs een cursus filosofie. Ik was zeventien en vond het echt interessant. Het examen duurde vier uur, waarbij we één vraag moesten beantwoorden.Wat betekent: ik hou van jou. Ik vond het heerlijk daarover na te denken. Bij filosofie ben je op zoek naar de waarheid. Mijn mening wordt niet gevraagd. Je begint te schrijven en weet nog niet waar je zal eindigen.’
Op zijn achttiende koos Duplan voor de studie filosofie. ‘De opleiding heeft me bevestigd in wat ik ben. Als kind merkte ik dat ik behoefte had om over dingen na te denken. Ik was geen vreemd kind, maar het leven hield me bezig. Ik vroeg me af hoe het moest. Het leven. Ik snapte niet hoe mijn ouders dat deden. Als volwassenen. Ik heb vaak aan hen gevraagd: Hoe weten jullie dat allemaal?’
‘Na tweeënhalf jaar ben ik gestopt met de opleiding. Het is een beetje zonde, ja. Spijt heb ik niet. Een andere tijd van mijn leven brak aan. Ik heb de filosofie altijd meegenomen. Het is een manier om naar dingen te kijken, een manier van leven. Maar het is niet zo dat ik alles overanalyseer. Ik ervaar mezelf als een simpele man. Dat wordt misschien niet altijd zo gezien. Dat snap ik.’
Verlengstuk
Als jongetje al dacht Duplan na over de betekenis van het spelletje waar hij zo van houdt. Hij zag het voetbal algauw als een verlengstuk van zijn mens-zijn. Samen zijn ze één. ‘Voetbal heeft veel voor mij betekend. Ik zie voetballen als een manier om zonder woorden te zeggen wie je bent. Als je goed kijkt, zegt het alles over jou als mens. Elke bal, elk moment. Daarom deel ik de mening niet dat je buiten de lijnen moet vergeten wat er op het veld is gebeurd. Voor mij staan die twee niet los van elkaar. Als een voetballer heel creatief is op het veld, dan zit die creativiteit vaak ook in zijn persoonlijkheid. Ben je als mens zelfverzekerd, dan laat je dat zien op het veld. Iemand die onzeker, arrogant of egocentrisch is, laat dat zien op het veld. In zijn spel, maar ook in de manier hoe hij met ploeggenoten, de scheidsrechter en zichzelf omgaat. Ben je iemand die met de vinger wijst? Of kijk je naar jezelf?’
‘Op het veld weet ik van mezelf precies wat er gebeurt, hoe en waarom. Alles. Elk moment. Alles is te verklaren. Elke kopbal, elke bal die ik kies; vooruit, opzij of achteruit. Ik weet of ik die speel uit automatisme, lef, angst, gedrevenheid. Niet altijd even bewust, je bent aan het voetballen,maar ergens weet je uit welke overweging je een bal speelt. Alle gezichten die ik heb op het veld, heb ik ook in het leven. Ik voel mij volledig mens en voetballer, in één; ik heb geen split personality. Als je binnen de lijnen ander gedrag vertoont dan erbuiten, heb je voor mijn gevoel die stukken in jezelf nog niet bewust gemaakt.’
‘In de samenleving is het gemakkelijk om je gevoelens en emoties te dempen. Om na te denken over de dingen die je gaat zeggen en die je doet. Op het veld komen andere dingen los. Dat stuk dat je anders dempt, is daar moeilijker te controleren. Op het veld kun je niet liegen. Je bent naakt binnen de lijnen.’
‘Ik heb vaak ruzie gehad met scheidsrechters. Dat wil ik niet meer. Ik vind dat die houding niet bij mijn waarden past’
Als hem gevraagd wordt wie dan de mens en voetballer Duplan is, valt er een stilte. Hij plukt aan zijn baard. Zoals hij telkens doet als hij nadenkt over zijn woorden. ‘Ik kan alleen maar zeggen wat ik zou willen zijn. Bij de presentatie van ADO Den Haag werd over mij gezegd: Edouard Duplan is een mooie voetballer, die ook hard werkt. Dat zou ik willen zijn. Daar werk ik naartoe. Ik wil elke dag beter worden. Beter worden als voetballer, beter worden als mens dus. Ik heb er bijvoorbeeld altijd moeilijk mee kunnen omgaan als het niet loopt zoals ik wil. Ik heb vaak ruzie gehad met scheidsrechters. Dat wil ik niet meer. Ik vind dat die houding niet bij mijn waarden en niet bij het voetbal past. Ik wil rustiger worden. Het mooiste is jezelf te veranderen.’
Duplan is net terug van twee wedstrijden schorsing na zijn rode kaart tegen Feyenoord. Hij zucht. Hij ademt in en nog voor er geluid uit zijn mond komt, slikt hij zijn woorden weer in. Dan schudt hij zijn hoofd. Nog altijd kan hij moeilijk verkroppen dat
hij die straf kreeg. Dan: ‘Ik stond op hem (Bilal Basaçikoglu, red.), maar dat was niet mijn bedoeling. Mensen die mij kennen, weten dat ik het niet bewust deed. Je kunt mij niet één reden noemen waarom ik het zou doen. Of je moet een uitleg vinden die geen uitleg is, dat is kortsluiting. Kortsluiting is een uitleg die niets verklaart. We stonden voor, ik speelde goed, die jongen stond net op het veld. Dit was mijn eerste directe rode kaart in mijn carrière.’
Scheidsrechter Kevin Blom heeft Edouard Duplan de rode kaart getoond tijdens ADO Den Haag-Feyenoord.
Scheidsrechter Kevin Blom heeft Edouard Duplan de rode kaart getoond tijdens ADO Den Haag-Feyenoord.
Magie
Duplan zit aan zijn eettafel. Tegenover hem hangt een grote, vierkante plaat piepschuim. Het niet oplettende oog ziet enkel het wit afgewisseld met zwart. Wie met afstand het geheel overziet, herkent eerst letters, dan woorden. Life is too important to be taken seriously. Ze zijn van schrijver en dichter Oscar Wilde en hangen in een creatie van Duplan aan de muur. Ook het gedicht If van Rudyard Kipling siert de wand. De laatste zin is uitgelicht: You’ll be a Man, my son! In een tekening die hij maakte van en voor zijn vriendin citeert hij operazangeres Carmen: Si je t’aime, prends garde à toi. Duplan glimlacht voorzichtig, bijna gegeneerd dat zijn werk hem kunstzinnigheid zou toedichten. ‘Dit is geen kunst. Daar sta ik zo ver van af. Ik vind het gewoon leuk om dingen te proberen.’
Creatief is hij hoe dan ook. Als mens én voetballer. Een uitzondering voelt hij zich niet in de voetballerij. ‘Ik weet niet of je kunt zeggen dat ik andere interesses heb dan andere voetballers. Of dat ik verder nadenk over de dingen. Je zou verrast zijn als je zou weten wat andere jongens zich afvragen. De onverklaarbare dingen in het voetbal, bijvoorbeeld. Die houden de spelers echt wel bezig. Sommige elementen in het voetbal zijn namelijk niet te verklaren. Dat is de magische kant van het spelletje.’
‘Voetballen is slalommen op de grens van bewustzijn en onbewustzijn’
‘Stel, je krijgt een voorzet en schiet de bal binnen. Je krijgt op dat moment dus de kracht om de bal zo te schieten. Het kómt in jouw gedachten, je bouwt het niet zelf op. Je kunt niet zeggen: Ik heb de situatie goed overwogen en ik heb besloten het balletje zo te schieten. Nee, je moet beslissen in een split second. En dat doe je. Dan kun je denken: Waar komt die beslissing vandaan? Natuurlijk ben je één met jezelf, maar bij veel ballen vraag je je af: Was ik dat? Het ging zo snel. En als ik dat was? Waarom heb ik dat zo gekozen? Maar ik kan niet zeggen dat ik dat gekozen heb. Want het ging vanzelf. Voetballen is slalommen op de grens van bewustzijn en onbewustzijn.’
‘De beste voetballers zie ik als de voetballers die op die grens het vaakst aan de kant van het bewustzijn zitten. Die van daaruit handelen. Ik wil ook zo efficiënt mogelijk worden. En dan moet je zoeken naar een manier om te verklaren hoe dat kan. Ik denk dat die verklaring zit in veel trainen. Ik streef ernaar om door de week zoveel mogelijk te trainen, zodat ik in de wedstrijd niet meer hoef te denken. Dat je alles voorbereid hebt in de training, op de grens van bewustzijn en onbewustzijn zoveel mogelijk het bewustzijn benadert. En door die herhaling je handelingen in de wedstrijd steeds bewuster gaat ervaren. Dat vind ik fascinerend.’
Schone strijder
Duplan is al bijna tien jaar in Nederland. Het appartement in het centrum van Rotterdam kocht hij toen hij na een jaar RBC Roosendaal voor vier seizoenen bij Sparta tekende. Deze zomer keerde hij er terug nadat hij vijf jaar bij FC Utrecht had gespeeld. ‘De overstap naar ADO Den Haag verliep natuurlijk. FC Utrecht en ADO liggen qua identiteit dicht bij elkaar. Het zijn beide volksclubs; ruw en hard. Dat past bij mij. Sparta is ook een prachtige club, maar heeft een andere uitstraling. Het is mooi om Spartaan te zijn. Je bent een strijder, maar dan bij een nette club. Geen bloedige, maar een schone strijder.’
Edouard Duplan in 2010 als Spartaan in actie tegen de NAC’ers Patrick Zwaanswijk en Ferne Snoyl.
Edouard Duplan in 2010 als Spartaan in actie tegen de NAC’ers Patrick Zwaanswijk en Ferne Snoyl.
‘Ik vind het mooi om de identiteit van een club te ervaren. De Sparta Marsch kende ik vanaf het begin. En Utrecht… Die club heeft mij veranderd. Ik ben een speler geworden die bij Utrecht past. Je moet je handen vuil kunnen maken. Ik houd ervan dat een club en ik samengaan, zich verenigen. Ik blijf dan ook altijd een speler van Sparta, ik blijf een speler van Utrecht en ik ben een speler van ADO.’
Als middelpunt van de feestvreugde bij FC Utrecht.
Als middelpunt van de feestvreugde bij FC Utrecht.
‘Het is een vreemde combinatie eigenlijk; ik en die laatste twee clubs. Eerlijk zijn, direct zijn; ik houd van die manier van met elkaar omgaan. Maar het is heel Nederlands. Wij Fransen nemen vaak een omweg om dingen te zeggen. Het is een taboe om te zeggen waar het op staat. We willen de ander niet kwetsen.’
‘Voor een Fransman kunnen Nederlanders echt keihard zijn. Het is hier geaccepteerd dat je wijst naar een ander. Niet om gemeen te zijn, maar als een manier om eerlijk te zijn. Dat was jouw schuld. Dat was ik niet gewend toen ik in Nederland kwam. Op een dag realiseer je je dat het niet persoonlijk is. Dat het niet een manier is om je te kwetsen, maar om de omgang met elkaar gemakkelijker te maken. Die wordt gemakkelijker als je elkaar de waarheid vertelt.’
‘Ik worstel tussen die twee. Ik kan niet van mezelf zeggen dat ik heel direct ben. Ik ben toch een Fransman, meer subtiel. Maar ik ben hier wel harder geworden. In het begin heb ik vaak de opmerking gekregen dat ik moeilijk dingen kan accepteren. Accepteren. Je hoort die term zo vaak in de voetballerij. Je moet dingen kunnen accepteren van elkaar... Dat snap ik, maar soms heerst er een verkeerde verhouding. Ik hoef niet te accepteren dat iemand iets oneerlijks zegt en dat ik niks terug mag zeggen. Dan zit er iets fout in de manier van denken rondom de term accepteren.’
‘Als ik het gevoel heb dat iets oneerlijk is… Dat maakt me gek’
‘Accepteren betekent dat je elkaar het recht gunt om dingen te zeggen en dat je elkaar het recht gunt om dingen te bediscussiëren. Niet dat je elkaar het recht gunt om de ander te kwetsen. Een ploeggenoot zei eens tegen mij hoe hij dacht dat iets zou moeten gebeuren. Ik was het daar helemaal niet mee eens. Ik legde hem uit waarom ik het onzin vond. En toen zei hij dat ik het moest accepteren. Dat vind ik oneerlijk. En als ik het gevoel heb dat iets oneerlijk is… Dat maakt me gek. Maar misschien moet ik kunnen accepteren dat voetbal soms oneerlijk is.’
TEKST: MAYKE WIJNEN
0
|
Vrijdag 18 december 2015 om 07:30 uur |
Eagle187
Jemig, ben effe paar maanden niet in de box en `t is nog steeds dezelfde discussie en weer hoop onrust om niets...
So what, Wang betaald niet op tijd??? Dat wisten we na vorig al met de eerste betalingen. Feit is dat hij uiteindelijk gewoon z`n woord heeft gehouden en de bedragen heeft neergelegd. Nu zegt Wigt wat en roept advocaat totaal ongepast effe wat en iedereen is weer helemaal in paniek. Wang betaald echt wel, alleen wel op zijn tijd en zeker niet onder druk van een Wigt of een Advocaat. Advocaat heeft hij simpelweg niets mee te maken en Wigt had nooit zo voorbarig de media moeten gaan zoeken. Hij vergeet dat ook hij gewoon personeel is en voor zijn club hoort te staan. Dat geroep van die deadlines altijd, wordt er een beetje moe van. Wat bereik je daar nou mee? Een hoop onrust meer niet. Er is gewoon nog niet zo veel aan de hand als het geld er morgen niet is. Als `t er over een week of over 2 weken is, is ook prima. En dan over het spel ook weer een hoop gezeik. Ik vind ze helemaal niet zo slecht spelen. Ik zie in ieder geval een stuk aanvallender voetbel dan vorige seizoenen en dat je dan wel eens in het mes loopt dat is daar inherent aan. Tuurlijk is het nog wel eens wisselvallig maar dat hebben zelfs de europese topclubs. Feit is dat als je aankomende wedstrijd wint en AZ verliest of speelt gelijk dat je gewoon koploper van het rechterrijtje bent en dat is helemaal niet zo slecht. Ik verwacht het geld binnenkort gewoon en hopelijk is er dan nog tijd voor versterkingen. Wigt mag van geluk spreken als ie er volgend jaar nog zit want elke andere bedrijfseigenaar knikkert je er gewoon uit als je je zo over het bedrijf en de eigenaar uit naar de pers. Verder gewoon allemaal weer effe wat geduld met die Chinees. Ik ben zelf aziaat van oorsprong en aziaten houden er niet zo van als er negatief over ze gedaan wordt, dan gaan ze bokkig doen en dingen uitstellen om een punt te maken. In dit geval is het duidelijk dat Wang het punt richting Wigt maakt dat hij nog altijd de eigenaar is. Dat hele uitstellen van de vergadering en het bezoeken van dat sportgala hoort daarbij. Punt is nu gemaakt, Wigt nog effe in onzekerheid houden en over een paar weken is er weer niks aan de hand en heeft iedereen weer een hoop stress voor niks gehad... Zie alweer uit naar de volgende `deadlines` en bijbehorende onrust. En advocaat, John van Zweden enz. neem ik allang niet meer serieus met hun zogenaamde clubliefde en grote mond. Advocaat`s hart legt gewoon waar het grote geld is en dat van van Zweden ligt al jaren bij Swansea. Is z`n goed recht maar hij moet niet net doen alsof het `zijn`club is hiero.
Zo, dat is er weer uit. Ik ga me verder ook niet in discussies mengen zoals voorgaande keren, geen tijd en geen zin in, dit is gewoon mijn mening. Waarschijnlijk afwijkend van de meute, maar ik ben dan ook geen schaap. Latersss
So what, Wang betaald niet op tijd??? Dat wisten we na vorig al met de eerste betalingen. Feit is dat hij uiteindelijk gewoon z`n woord heeft gehouden en de bedragen heeft neergelegd. Nu zegt Wigt wat en roept advocaat totaal ongepast effe wat en iedereen is weer helemaal in paniek. Wang betaald echt wel, alleen wel op zijn tijd en zeker niet onder druk van een Wigt of een Advocaat. Advocaat heeft hij simpelweg niets mee te maken en Wigt had nooit zo voorbarig de media moeten gaan zoeken. Hij vergeet dat ook hij gewoon personeel is en voor zijn club hoort te staan. Dat geroep van die deadlines altijd, wordt er een beetje moe van. Wat bereik je daar nou mee? Een hoop onrust meer niet. Er is gewoon nog niet zo veel aan de hand als het geld er morgen niet is. Als `t er over een week of over 2 weken is, is ook prima. En dan over het spel ook weer een hoop gezeik. Ik vind ze helemaal niet zo slecht spelen. Ik zie in ieder geval een stuk aanvallender voetbel dan vorige seizoenen en dat je dan wel eens in het mes loopt dat is daar inherent aan. Tuurlijk is het nog wel eens wisselvallig maar dat hebben zelfs de europese topclubs. Feit is dat als je aankomende wedstrijd wint en AZ verliest of speelt gelijk dat je gewoon koploper van het rechterrijtje bent en dat is helemaal niet zo slecht. Ik verwacht het geld binnenkort gewoon en hopelijk is er dan nog tijd voor versterkingen. Wigt mag van geluk spreken als ie er volgend jaar nog zit want elke andere bedrijfseigenaar knikkert je er gewoon uit als je je zo over het bedrijf en de eigenaar uit naar de pers. Verder gewoon allemaal weer effe wat geduld met die Chinees. Ik ben zelf aziaat van oorsprong en aziaten houden er niet zo van als er negatief over ze gedaan wordt, dan gaan ze bokkig doen en dingen uitstellen om een punt te maken. In dit geval is het duidelijk dat Wang het punt richting Wigt maakt dat hij nog altijd de eigenaar is. Dat hele uitstellen van de vergadering en het bezoeken van dat sportgala hoort daarbij. Punt is nu gemaakt, Wigt nog effe in onzekerheid houden en over een paar weken is er weer niks aan de hand en heeft iedereen weer een hoop stress voor niks gehad... Zie alweer uit naar de volgende `deadlines` en bijbehorende onrust. En advocaat, John van Zweden enz. neem ik allang niet meer serieus met hun zogenaamde clubliefde en grote mond. Advocaat`s hart legt gewoon waar het grote geld is en dat van van Zweden ligt al jaren bij Swansea. Is z`n goed recht maar hij moet niet net doen alsof het `zijn`club is hiero.
Zo, dat is er weer uit. Ik ga me verder ook niet in discussies mengen zoals voorgaande keren, geen tijd en geen zin in, dit is gewoon mijn mening. Waarschijnlijk afwijkend van de meute, maar ik ben dan ook geen schaap. Latersss
0
|
Donderdag 17 december 2015 om 23:44 uur |
Advertentie
jajoh
Kan iemand nou eens in t kort uitleggen wat er in Godsnaam aan de hand is. Komt Wang nu ook de 18e niet? En zet hij hierdoor de club weer gigantisch voor lul? En wat speelt Wigt voor een spel? Is dat een spel die hij nooit wint van Wang? Mijn club wordt een politieke instelling ipv een sportclub.
0
|
Dinsdag 15 december 2015 om 18:36 uur |
dewa
schreef:
Jij durft
Blijft toch bijzonder Kees, vorige week tegen AZ was het redelijk verzorgd en nu inderdaad dramatisch, ik zou 3e klasse onderafdeling worden gewisseld, maar dan hoef je geen spel te maken (al deed ado dit nu ook niet zo)
Jij durft
Blijft toch bijzonder Kees, vorige week tegen AZ was het redelijk verzorgd en nu inderdaad dramatisch, ik zou 3e klasse onderafdeling worden gewisseld, maar dan hoef je geen spel te maken (al deed ado dit nu ook niet zo)
Jammer dat mensen het getoonde spel altijd meten aan het resultaat. Kijk de wedstrijd tegen AZ nog eens terug. Beide ploegen waren erg slecht. Het is dat AZ bijna zijn hele verdediging kwijt was waardoor ze met allemaal middenvelders in de verdediging moesten spelen anders had je daar nooit gewonnen daar was het spel gewoon te slecht voor. tegen FN win je omdat van Beek die bal achter zijn eigen keeper schiet maar beide ploegen waren wederom heel erg slecht. Ik vrees dat ADO supporters zich steeds meer aan de laatste strohalm vasthouden. Voor de objectieve kijker is het duidelijk. ADO speelt iedere week erg slecht, zonder enig vertrouwen zonder vastigheden en geen enkele vorm van positie spel. Geen visie, geen passie het is eigenlijk helemaal niks en het gaat op deze manier ook helemaal nergens naar toe. Als spits niet kan/mag spelen vervang je hem niet door een jongen van 150cm. het is gewoon beschamend. Het is net of er een jongetje tussen de volwassenen in loopt. Gewoon een andere ervaren technische man en volgend jaar opnieuw proberen.
0
|
Maandag 14 december 2015 om 10:12 uur |
Club Achter de Duinen
Nieuwsbericht op Club Achter de Duinen:
Te weinig vuurwerk in thuisduels ADO
ADO Den Haag haalde tegen Willem II het zesde gelijke spel in eigen huis.
Lees het nieuwsbericht
Te weinig vuurwerk in thuisduels ADO
ADO Den Haag haalde tegen Willem II het zesde gelijke spel in eigen huis.
Lees het nieuwsbericht
0
|
Maandag 14 december 2015 om 09:23 uur |
Gast
Kees schreef:
Ik heb vandaag de gehele wedstrijd nogmaals teruggezien. Het werd wederom 1-1. Nu zonder spanning rustig bekeken en het was werkelijk enorm slecht. Te triest voor woorden.
Natuurlijk waren de weersomstandigheden niet best maar de ondergrens werd bijna bereikt. Willem 2 speelde nog enigszins verzorgd maar allebei Juup- of Topklasse niveau.
Ik heb vandaag de gehele wedstrijd nogmaals teruggezien. Het werd wederom 1-1. Nu zonder spanning rustig bekeken en het was werkelijk enorm slecht. Te triest voor woorden.
Natuurlijk waren de weersomstandigheden niet best maar de ondergrens werd bijna bereikt. Willem 2 speelde nog enigszins verzorgd maar allebei Juup- of Topklasse niveau.
Jij durft
Blijft toch bijzonder Kees, vorige week tegen AZ was het redelijk verzorgd en nu inderdaad dramatisch, ik zou 3e klasse onderafdeling worden gewisseld, maar dan hoef je geen spel te maken (al deed ado dit nu ook niet zo)
0
|
Zondag 13 december 2015 om 20:27 uur |
Nu online
tjapi01, Dang3r, PietF, ADO73, Bleek, Vak_W, GroenGeelHart070, bennyboy1960 en 381 gasten.
Zoek in shoutbox
Spelersklassement
Laatste wedstrijd
Volgende wedstrijd
Advertentie
Keuken Kampioen Divisie
1 | Helmond Sp. | 13 | - | 27 |
2 | Excelsior | 13 | - | 26 |
3 | Den Bosch + | 13 | - | 25 |
4 | Graafschap | 13 | - | 25 |
5 | FC Volendam | 13 | - | 23 |
6 | FC Dordrecht | 13 | - | 22 |
7 | FC Emmen | 13 | - | 21 |
8 | Telstar | 13 | - | 19 |
9 | SC Cambuur | 13 | - | 19 |
10 | ADO Den Haag | 13 | - | 18 |
11 | Roda JC | 13 | - | 17 |
12 | FC Eindhoven | 13 | - | 15 |
13 | Jong PSV | 13 | - | 14 |
14 | Jong AZ | 13 | - | 14 |
15 | TOP Oss | 13 | - | 13 |
16 | Jong Ajax | 13 | - | 12 |
17 | MVV Maastr. | 13 | - | 11 |
18 | VVV-Venlo | 13 | - | 11 |
19 | Jong Utrecht | 13 | - | 8 |
20 | Vitesse -6 | 13 | - | 6 |