Welkom in de shoutbox, gast
Kaos
Thehague070
rd.. schreef:
Jaap Stam. Zou ook nog kunnen.
Jaap Stam. Zou ook nog kunnen.
Zoals Jaap was als voetballer was echt fenomenaal hard...en veel lef en maling aan dingen...dat is iets wat spelers direct weten...en dan zie je m als trainer en dan rijmt dat echt totaal niet met hoe die was als speler...en ik denk dat veel spelers daar een beetje een gek gevoel van krijgen en denken tja..dat wat ie nu verteld kan iedereen zeggen...zet ze 3x pw verplicht in de sportschool ofzo dan doe je wat...maar wellicht dat ie t nog een keer kan laten zien
 0
|
Zaterdag 3 juni 2023 om 20:59 uur |
|
Renearmand56
Seizoenkaart verlengd.
In goede en slechte tijden supporter
En kan alleen maar beter worden nu .
Mathijssen heeft het goed gedaan bij Willem 2
Alle krediet voor de nwe directeur, twee posities die gekozen zijn door de eigenaar, dat maakt hem verantwoordelijk, dat was met wang cs wel anders.
Talenten binden en laten groeien en er sportief van genieten voordat ze voor een goed bedrag de deur uitlopen.
Als we toch een beetje bij het AZ model zouden uitkomen, dan kan het nog leuk worden.
Misschien naïef dagdromen, maar ik heb er vooralsnog een goed gevoel over
In goede en slechte tijden supporter
En kan alleen maar beter worden nu .
Mathijssen heeft het goed gedaan bij Willem 2
Alle krediet voor de nwe directeur, twee posities die gekozen zijn door de eigenaar, dat maakt hem verantwoordelijk, dat was met wang cs wel anders.
Talenten binden en laten groeien en er sportief van genieten voordat ze voor een goed bedrag de deur uitlopen.
Als we toch een beetje bij het AZ model zouden uitkomen, dan kan het nog leuk worden.
Misschien naïef dagdromen, maar ik heb er vooralsnog een goed gevoel over
|
0
|
Donderdag 25 mei 2023 om 16:18 uur |
|
grijze gek
https://www.ad.nl/nederlands-voetbal/al-50-jaar-stress-in-de-play-offs-ik-moest-voor-elke-wedstrijd-overgeven-van-de-zenuwen~a50488e7/
Al 50 jaar stress in de play-offs: ‘Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen’
De play-offs om promotie en degradatie, die maandag van start gingen met FC Eindhoven - Almere City, bestaan dit seizoen precies vijftig jaar. Over een halve eeuw vol mirakels, intens verdriet en extreme stress. ,,Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen.”
Het is 12 juni 1991 en in een van de kleedkamers van het NAC-stadion bonkt het hart van VVV-aanvaller Maurice Graef in zijn keel. Buiten, hemelsbreed luttele meters van zijn stoel, heeft zich een woedende menigte van Bredase aanhangers verzameld. De supportersschare uit Venlo heeft het dan al op een lopen gezet, uit vrees voor diezelfde furieuze NAC-fans op het voorplein. Kort daarvoor heeft de Limburgse club zich ondanks een 2-1 nederlaag verzekerd van promotie naar de eredivisie.
Maar feestvieren zit er hier, aan de Beatrixstraat, voorlopig niet in. Te gevaarlijk, nu klinkers, fietsbellen en putdeksels door de lucht vliegen. ,,Ik zie mezelf daar zó weer zitten”, zegt Graef (53), destijds een aanstormend talent. ,,Hard juichen durfden we niet. Met ingehouden adem keken we elkaar aan. ‘VVV naar de eredivisie!’ Echt, zulke intense emoties heb ik nadien nooit meer meegemaakt.”
Maandag begonnen de play-offs om die nog ene vacante eredivisie-plek. Welke club eist die op? Het valt nauwelijks te voorspellen, zo heeft het verleden wel uitgewezen. Wat vaststaat: amusement en spanning zijn verzekerd. Dat is al zo sinds seizoen 1972/1973, toen het De Graafschap van Guus Hiddink de eerste winnaar was van het ‘toetje’, destijds nog nacompetitie geheten.
Ja, het bedenksel van Dokter Ab Wit, ooit clubarts en voorzitter van eerstedivisieclub WVV Wageningen, veranderde in 50 jaar tijd geregeld van opzet. Maar de essentie is ook nu nog onveranderd: veel meer dan kwaliteit bepalen vorm, stressbestendigheid, dom geluk of botte pech welke club zich kroont tot koning van de play-offs. ,,Voor neutrale tv-kijkers zijn het prachtige wedstrijden’’, stelt Graef, die ook eens degradeerde via de barrageduels. ,,Maar om ze als voetballer te spelen? Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen. Voor de doorsnee voetballer voelt de nacompetitie als het spelen van een Europacupfinale.”
De Andere Tijden Sport-waardige oogst van een halve eeuw nacompetitie is groot. Wie herinnert zich niet de zinderende ADO Den Haag-Excelsior van afgelopen seizoen, waarin de Rotterdammers een 3-0 achterstand goedmaakten tot 4-4 en via strafschoppen naar het hoogste niveau gingen? Minstens zo memorabel: de 4-5 bij Go Ahead Eagles– RKC uit 2019. Of de sensationele penaltyserie bij Cambuur – Roda JC in 2009, uiteindelijk gewonnen door de Limburgers.
En wat te denken van Roda JC – Sparta in 2013, toen Mark-Jan Fledderus met twee vrije trappen in de slotseconden de promotiedroom van de Spangenaren doorboorde? Mario Bilate, destijds speler van Sparta, weet nog goed hoe hij en zijn ploeggenoten tot een paar minuten voor tijd vrij moeiteloos overeind bleven in Kerkrade. ,,Man, Roda oogde zo machteloos. Nou ja, tot die vrije trappen dan, die Fledderus er nooit meer zo in zou schieten... Zo dichtbij en toch met lege handen staan. Geloof me: hoe dat stadion toen ontplofte, dat vergeet ik nooit meer. Nachtmerries had ik ervan. In wezen is die wedstrijd nog steeds de ultieme blauwdruk van nacompetitievoetbal. Alles wat logisch is gebeurt niet, al het onmogelijke komt uit.”
En dat ‘onmogelijke’ is volgens Bilate een rekbaar begrip. Het kan, zoals bij het Sparta in 2013, keeper Nico Pellatz zijn die plots onder een bal door duikt. Het kan een ploeggenoot zijn die, zoals Stijn Spierings namens ‘zijn’ RKC, op nooit vertoonde wijze de beslissende treffer maakt in Deventer. Of juist een tegenstander die dit doet, zoals Jonathan Okita in 2021 namens NEC tegen NAC
De play-offs zijn angstaanjagend. Het lijntje tussen voor eeuwig de schlemiel zijn of juist voor altijd onsterfelijk, is dunner dan dun.
,,Het klinkt gek misschien”, zegt Bilate, destijds speler van de Bredase club. ,,Maar er zijn dagen bij dat ik nog steeds aan die wedstrijd denk. Juist omdat die wedstrijd zo’n hoog ‘make or break’-gehalte had. In plaats van promoveren - iets wat op basis van die wedstrijd verdiend zou zijn geweest - bleven we in de Keuken Kampioen Divisie. Gevolg: trainer Maurice Steijn weg, alle aandeelhouders weg, woede bij supporters die ons de dag ervoor nog met duizenden hadden aangemoedigd op de snelweg. Het sentiment draaide 180 graden. Waar had NAC nu gestaan als Okita níet het doelpunt van zijn leven had gemaakt? Hoe was het met mijn eigen loopbaan gegaan als ik de kans had gekregen in de eredivisie? De play-offs zijn angstaanjagend. Het lijntje tussen voor eeuwig de schlemiel zijn of juist voor altijd onsterfelijk, is dunner dan dun.”
Precies dat contrast geeft de play-offs zo’n bijzondere lading. Enerzijds roept de nacompetitie romantiek op bij voetballiefhebbers. Het gevoel van met een biertje in de hand genieten, onder doorgaans zomerse omstandigheden. Het gevoel van, met de vakantie in het verschiet, eindelijk écht om de prijzen spelen. Iets wat clubs als Willem II, FC Emmen of MVV in de eredivisie gewoonlijk niet gegund is.
Anderzijds is er ook die bovengemiddeld grote kans op deceptie, dat het ‘toetje’ een wrange smaak geeft. De kille feiten: van de zeven clubs die dit seizoen beginnen aan de tombola, zal er straks toch echt maar eentje naar de eredivisie gaan. En de overlevingskans daarin is op basis van de statistieken in deze eeuw ook nog eens weinig hoopgevend. Twee derde van de play-offwinnaars is binnen drie jaar alweer gedegradeerd; voor ruim de helft is het na twee seizoenen al zover. En voor een derde geldt zelfs dat ze na één seizoen weer veroordeeld zijn tot De Braak, het Frans Heesen Stadion en al die andere typische KKD-paleisjes.
,,Het gevoel van móeten komt nergens zo tot uitdrukking als in de play-offs, daar moet je als speler echt tegen bestand zijn”, stelt Ruud Brood, die er met Roda en RKC succesvol in was als coach en later als assistent-trainer bij PSV in de top werkte. ,,Ik kan me Sanharib Malki nog herinneren uit onze gezamenlijk Roda-tijd. Waar hij in de competitie alle ballen binnenschoot, raakte hij in de nacompetitie geen knikker. Geloof me: Champions League voetballen met PSV is makkelijker dan als potentiële eredivisieclub nacompetitie spelen.’’
Het is een heerlijk gezicht hoor, al die volle stadions met al die verwachtingsvolle fans. Maar neem van mij aan: voor spelers en trainers is het een hel.
Dat is juist omdat er zo onnoemelijk veel van afhangt, aldus Brood. ,,Jouw toekomst als voetballer, je salaris dat met veertig procent kan stijgen of dalen, het lot van allerlei trouwe clubmensen, enzovoort. Het is een heerlijk gezicht hoor, al die volle stadions met al die verwachtingsvolle fans. Maar neem van mij aan: voor spelers en trainers is het een hel. Nergens balt tragiek zich zo samen als in de play-offs om promotie en degradatie. Reken maar dat we ook in deze editie weer veel tranen te zien krijgen.”
Van vreugde, zoals bij Heerenveen in 1990, toen die club als nummer nummer 16 van de eerste divisie promoveerde. Of bij RBC in 2000, toen dat als door een wonder hetzelfde flikte. Middenvelder Marcel van Helmond, destijds over wat hij ‘een mirakel’ noemde: ,,Bij ons in de buurt heb je De Efteling, daar heb je een sprookjesbos. Nou, daar zijn wij stiekem uit gekropen.” Maar het gros van de deelnemers zal dat nooit zo ervaren.
Vandaar dat Maurice Graef vooral maar de zonnige kanten koestert, opgedaan op die voor VVV dierbare juni-avond in Breda. Het liep destijds in 1991 al tegen middernacht, toen voor hem en zijn ploeggenoten de kust eindelijk veilig was en ze voor het stadion in de spelersbus konden stappen. ‘Er zal wel niemand meer staan straks, als we in Venlo arriveren’, mompelden de spelers tijdens de terugreis tegen elkaar. Hoe anders was de werkelijkheid, anderhalf uur later.
Duizenden fans waren bijeengekomen in het stadscentrum, waar het vooruitzicht van de komst van Feyenoord en Ajax naar De Koel groots werd gevierd. ,,Ik krijg er ruim dertig jaar later spontaan weer kippenvel van”, besluit Graef. ,,Hoe klein de kans mathematisch ook is om als winnaar te eindigen: alleen al vanwege de mogelijke ontlading moeten de play-offs voor altijd blijven. Voor wie ze wint, is het de mooiste competitie op aarde.”
Al 50 jaar stress in de play-offs: ‘Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen’
De play-offs om promotie en degradatie, die maandag van start gingen met FC Eindhoven - Almere City, bestaan dit seizoen precies vijftig jaar. Over een halve eeuw vol mirakels, intens verdriet en extreme stress. ,,Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen.”
Het is 12 juni 1991 en in een van de kleedkamers van het NAC-stadion bonkt het hart van VVV-aanvaller Maurice Graef in zijn keel. Buiten, hemelsbreed luttele meters van zijn stoel, heeft zich een woedende menigte van Bredase aanhangers verzameld. De supportersschare uit Venlo heeft het dan al op een lopen gezet, uit vrees voor diezelfde furieuze NAC-fans op het voorplein. Kort daarvoor heeft de Limburgse club zich ondanks een 2-1 nederlaag verzekerd van promotie naar de eredivisie.
Maar feestvieren zit er hier, aan de Beatrixstraat, voorlopig niet in. Te gevaarlijk, nu klinkers, fietsbellen en putdeksels door de lucht vliegen. ,,Ik zie mezelf daar zó weer zitten”, zegt Graef (53), destijds een aanstormend talent. ,,Hard juichen durfden we niet. Met ingehouden adem keken we elkaar aan. ‘VVV naar de eredivisie!’ Echt, zulke intense emoties heb ik nadien nooit meer meegemaakt.”
Maandag begonnen de play-offs om die nog ene vacante eredivisie-plek. Welke club eist die op? Het valt nauwelijks te voorspellen, zo heeft het verleden wel uitgewezen. Wat vaststaat: amusement en spanning zijn verzekerd. Dat is al zo sinds seizoen 1972/1973, toen het De Graafschap van Guus Hiddink de eerste winnaar was van het ‘toetje’, destijds nog nacompetitie geheten.
Ja, het bedenksel van Dokter Ab Wit, ooit clubarts en voorzitter van eerstedivisieclub WVV Wageningen, veranderde in 50 jaar tijd geregeld van opzet. Maar de essentie is ook nu nog onveranderd: veel meer dan kwaliteit bepalen vorm, stressbestendigheid, dom geluk of botte pech welke club zich kroont tot koning van de play-offs. ,,Voor neutrale tv-kijkers zijn het prachtige wedstrijden’’, stelt Graef, die ook eens degradeerde via de barrageduels. ,,Maar om ze als voetballer te spelen? Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen. Voor de doorsnee voetballer voelt de nacompetitie als het spelen van een Europacupfinale.”
De Andere Tijden Sport-waardige oogst van een halve eeuw nacompetitie is groot. Wie herinnert zich niet de zinderende ADO Den Haag-Excelsior van afgelopen seizoen, waarin de Rotterdammers een 3-0 achterstand goedmaakten tot 4-4 en via strafschoppen naar het hoogste niveau gingen? Minstens zo memorabel: de 4-5 bij Go Ahead Eagles– RKC uit 2019. Of de sensationele penaltyserie bij Cambuur – Roda JC in 2009, uiteindelijk gewonnen door de Limburgers.
En wat te denken van Roda JC – Sparta in 2013, toen Mark-Jan Fledderus met twee vrije trappen in de slotseconden de promotiedroom van de Spangenaren doorboorde? Mario Bilate, destijds speler van Sparta, weet nog goed hoe hij en zijn ploeggenoten tot een paar minuten voor tijd vrij moeiteloos overeind bleven in Kerkrade. ,,Man, Roda oogde zo machteloos. Nou ja, tot die vrije trappen dan, die Fledderus er nooit meer zo in zou schieten... Zo dichtbij en toch met lege handen staan. Geloof me: hoe dat stadion toen ontplofte, dat vergeet ik nooit meer. Nachtmerries had ik ervan. In wezen is die wedstrijd nog steeds de ultieme blauwdruk van nacompetitievoetbal. Alles wat logisch is gebeurt niet, al het onmogelijke komt uit.”
En dat ‘onmogelijke’ is volgens Bilate een rekbaar begrip. Het kan, zoals bij het Sparta in 2013, keeper Nico Pellatz zijn die plots onder een bal door duikt. Het kan een ploeggenoot zijn die, zoals Stijn Spierings namens ‘zijn’ RKC, op nooit vertoonde wijze de beslissende treffer maakt in Deventer. Of juist een tegenstander die dit doet, zoals Jonathan Okita in 2021 namens NEC tegen NAC
De play-offs zijn angstaanjagend. Het lijntje tussen voor eeuwig de schlemiel zijn of juist voor altijd onsterfelijk, is dunner dan dun.
,,Het klinkt gek misschien”, zegt Bilate, destijds speler van de Bredase club. ,,Maar er zijn dagen bij dat ik nog steeds aan die wedstrijd denk. Juist omdat die wedstrijd zo’n hoog ‘make or break’-gehalte had. In plaats van promoveren - iets wat op basis van die wedstrijd verdiend zou zijn geweest - bleven we in de Keuken Kampioen Divisie. Gevolg: trainer Maurice Steijn weg, alle aandeelhouders weg, woede bij supporters die ons de dag ervoor nog met duizenden hadden aangemoedigd op de snelweg. Het sentiment draaide 180 graden. Waar had NAC nu gestaan als Okita níet het doelpunt van zijn leven had gemaakt? Hoe was het met mijn eigen loopbaan gegaan als ik de kans had gekregen in de eredivisie? De play-offs zijn angstaanjagend. Het lijntje tussen voor eeuwig de schlemiel zijn of juist voor altijd onsterfelijk, is dunner dan dun.”
Precies dat contrast geeft de play-offs zo’n bijzondere lading. Enerzijds roept de nacompetitie romantiek op bij voetballiefhebbers. Het gevoel van met een biertje in de hand genieten, onder doorgaans zomerse omstandigheden. Het gevoel van, met de vakantie in het verschiet, eindelijk écht om de prijzen spelen. Iets wat clubs als Willem II, FC Emmen of MVV in de eredivisie gewoonlijk niet gegund is.
Anderzijds is er ook die bovengemiddeld grote kans op deceptie, dat het ‘toetje’ een wrange smaak geeft. De kille feiten: van de zeven clubs die dit seizoen beginnen aan de tombola, zal er straks toch echt maar eentje naar de eredivisie gaan. En de overlevingskans daarin is op basis van de statistieken in deze eeuw ook nog eens weinig hoopgevend. Twee derde van de play-offwinnaars is binnen drie jaar alweer gedegradeerd; voor ruim de helft is het na twee seizoenen al zover. En voor een derde geldt zelfs dat ze na één seizoen weer veroordeeld zijn tot De Braak, het Frans Heesen Stadion en al die andere typische KKD-paleisjes.
,,Het gevoel van móeten komt nergens zo tot uitdrukking als in de play-offs, daar moet je als speler echt tegen bestand zijn”, stelt Ruud Brood, die er met Roda en RKC succesvol in was als coach en later als assistent-trainer bij PSV in de top werkte. ,,Ik kan me Sanharib Malki nog herinneren uit onze gezamenlijk Roda-tijd. Waar hij in de competitie alle ballen binnenschoot, raakte hij in de nacompetitie geen knikker. Geloof me: Champions League voetballen met PSV is makkelijker dan als potentiële eredivisieclub nacompetitie spelen.’’
Het is een heerlijk gezicht hoor, al die volle stadions met al die verwachtingsvolle fans. Maar neem van mij aan: voor spelers en trainers is het een hel.
Dat is juist omdat er zo onnoemelijk veel van afhangt, aldus Brood. ,,Jouw toekomst als voetballer, je salaris dat met veertig procent kan stijgen of dalen, het lot van allerlei trouwe clubmensen, enzovoort. Het is een heerlijk gezicht hoor, al die volle stadions met al die verwachtingsvolle fans. Maar neem van mij aan: voor spelers en trainers is het een hel. Nergens balt tragiek zich zo samen als in de play-offs om promotie en degradatie. Reken maar dat we ook in deze editie weer veel tranen te zien krijgen.”
Van vreugde, zoals bij Heerenveen in 1990, toen die club als nummer nummer 16 van de eerste divisie promoveerde. Of bij RBC in 2000, toen dat als door een wonder hetzelfde flikte. Middenvelder Marcel van Helmond, destijds over wat hij ‘een mirakel’ noemde: ,,Bij ons in de buurt heb je De Efteling, daar heb je een sprookjesbos. Nou, daar zijn wij stiekem uit gekropen.” Maar het gros van de deelnemers zal dat nooit zo ervaren.
Vandaar dat Maurice Graef vooral maar de zonnige kanten koestert, opgedaan op die voor VVV dierbare juni-avond in Breda. Het liep destijds in 1991 al tegen middernacht, toen voor hem en zijn ploeggenoten de kust eindelijk veilig was en ze voor het stadion in de spelersbus konden stappen. ‘Er zal wel niemand meer staan straks, als we in Venlo arriveren’, mompelden de spelers tijdens de terugreis tegen elkaar. Hoe anders was de werkelijkheid, anderhalf uur later.
Duizenden fans waren bijeengekomen in het stadscentrum, waar het vooruitzicht van de komst van Feyenoord en Ajax naar De Koel groots werd gevierd. ,,Ik krijg er ruim dertig jaar later spontaan weer kippenvel van”, besluit Graef. ,,Hoe klein de kans mathematisch ook is om als winnaar te eindigen: alleen al vanwege de mogelijke ontlading moeten de play-offs voor altijd blijven. Voor wie ze wint, is het de mooiste competitie op aarde.”
|
0
|
Woensdag 24 mei 2023 om 08:46 uur |
|
Gast
Normaal gesproken werd je al zowat gestalkt door de club om je seizoenskaart te verlengen en was er in ieder geval nog een trainer en/of directeur die je erop wees.Ik weet echt niet wat voor eigenaar we nu hebben maar dit is echt niet ok. Het zal toch niet bij die andere clubs waar zij in geïnvesteerd hebben ook zo zijn. Totaal geen interesse of betrokkenheid je zal haast gaan denken dat zij een andere reden hebben om in een Nederlandse voetbalclub te investeren en daar krijg ik een zeer unheimlich gevoel van.
|
0
|
Woensdag 24 mei 2023 om 07:26 uur |
|
Advertentie
rd..
Olitano schreef:
Spelers die bij ons gratis de deur uitlopen is helaas een repeterend verhaal.
Al tientallen jaren.
Komt dat omdat de club te laat is met een nieuw contract aan te bieden ?
Te weinig salaris ? Op sportief gebied te weinig of geen toekomstperspectief ?
Of is het de alsmaar aanhoudende onzekerheid over het voortbestaan van de club ?
De niet ophoudende bestuurlijke onrust in en rondom de club zal ook niet helpen om spelers te binden.
Daar komt nog bij dat het ADO/FC Den Haag publiek bovengemiddeld kritisch is.
Waarschijnlijk is het een combinatie van dit alles dat naar mijn mening niet specifiek aan 1 directeur ligt maar aan de cultuur van onze club. Kiezen we dan alsmaar de verkeerde directeuren aan ?
Maar niet getreurd, de Amerikanen komen deze week met hun visie.
Spelers die bij ons gratis de deur uitlopen is helaas een repeterend verhaal.
Al tientallen jaren.
Komt dat omdat de club te laat is met een nieuw contract aan te bieden ?
Te weinig salaris ? Op sportief gebied te weinig of geen toekomstperspectief ?
Of is het de alsmaar aanhoudende onzekerheid over het voortbestaan van de club ?
De niet ophoudende bestuurlijke onrust in en rondom de club zal ook niet helpen om spelers te binden.
Daar komt nog bij dat het ADO/FC Den Haag publiek bovengemiddeld kritisch is.
Waarschijnlijk is het een combinatie van dit alles dat naar mijn mening niet specifiek aan 1 directeur ligt maar aan de cultuur van onze club. Kiezen we dan alsmaar de verkeerde directeuren aan ?
Maar niet getreurd, de Amerikanen komen deze week met hun visie.
Ja ik verwacht er eerlijk gezegd weinig van, het zal ter eer en meerdere glorie zijn van Bolt/Globalon.
Mijn verwachting is dat we over een paar jaar weer in de etalage staan.
We zijn supporter van een bedrijf in plaats van een club. Dat is misschien een trieste constatering, maar blijkbaar (voor veel mensen tegenwoordig) de realiteit. In een dynamiek waarin geld verdient moet worden, is het toch lastig en anders supporteren soms. Het gevoel is anders. voor mij dan. De dynamiek is wezenlijk anders dan bij clubs waarbij er niet een of meerdere eigenaars zijn. Nogmaals kan ook mijn gevoel zijn. De romantiek is indertijd verkocht voor wat euro's.
Dan heb je de hoop dat wat lokale jongens het willen doen, echt uit liefde voor de club... Maar dat lijkt ook utopisch.
Zijn er hier supporters van Landal Greenparks, of Pattex Montagekit?
Mijn verwachting is dat we over een paar jaar weer in de etalage staan.
We zijn supporter van een bedrijf in plaats van een club. Dat is misschien een trieste constatering, maar blijkbaar (voor veel mensen tegenwoordig) de realiteit. In een dynamiek waarin geld verdient moet worden, is het toch lastig en anders supporteren soms. Het gevoel is anders. voor mij dan. De dynamiek is wezenlijk anders dan bij clubs waarbij er niet een of meerdere eigenaars zijn. Nogmaals kan ook mijn gevoel zijn. De romantiek is indertijd verkocht voor wat euro's.
Dan heb je de hoop dat wat lokale jongens het willen doen, echt uit liefde voor de club... Maar dat lijkt ook utopisch.
Zijn er hier supporters van Landal Greenparks, of Pattex Montagekit?
|
0
|
Maandag 22 mei 2023 om 11:03 uur |
|
Olitano
Op haar LinkedIn pagina is te lezen dat Natascha van Grinsven ze een ruime ervaring heeft op commercieel gebied. Bij Telstar eerst als commercieel manager en daarna commercieel directeur. Verantwoordelijk voor team sponsoring, marketing, communicatie en ticketing.
Onder andere daarvoor bij de KNVB Campus, bij PBN sport en events in Zwitserland voor PSV en Feyenoord. Ook als vrijwilliger diverse commerciële werkzaamheden gedaan.
Opleiding: Johan Cruyff Institute, Masters degree International Sports Management & Marketing. Amsterdam University of Applied Sciences, Bachelor's degree voor lichamelijke opvoeding.
Aanbeveling: Natascha is energiek en heeft geen 9 tot 5 mentaliteit. Zij is niet alleen een goede netwerker maar vindt het ook leuk om te doen. Waarschijnlijk omdat zij altijd nieuwsgierig is naar wat andere mensen doen en beweegt. Wat Natascha wil kan zij goed overbrengen ook aan grotere groepen. Denkt mee aan vernieuwing en is leergierig. Moet wel zaken afmaken. Is een goede maar ook eigenwijze organisator. Een ervaren mensen mens met gevoel voor commercie.
Onder andere daarvoor bij de KNVB Campus, bij PBN sport en events in Zwitserland voor PSV en Feyenoord. Ook als vrijwilliger diverse commerciële werkzaamheden gedaan.
Opleiding: Johan Cruyff Institute, Masters degree International Sports Management & Marketing. Amsterdam University of Applied Sciences, Bachelor's degree voor lichamelijke opvoeding.
Aanbeveling: Natascha is energiek en heeft geen 9 tot 5 mentaliteit. Zij is niet alleen een goede netwerker maar vindt het ook leuk om te doen. Waarschijnlijk omdat zij altijd nieuwsgierig is naar wat andere mensen doen en beweegt. Wat Natascha wil kan zij goed overbrengen ook aan grotere groepen. Denkt mee aan vernieuwing en is leergierig. Moet wel zaken afmaken. Is een goede maar ook eigenwijze organisator. Een ervaren mensen mens met gevoel voor commercie.
|
0
|
Donderdag 18 mei 2023 om 09:11 uur |
|
rd..
Club Achter de Duinen schreef:
Nieuwsbericht op Club Achter de Duinen:
Nikiema: geduld is niet mijn sterkste punt
Kilian Nikiema maakte al op 16-jarige leeftijd zijn debuut in het nationale team van Burkina Faso.
Lees het nieuwsbericht
Nieuwsbericht op Club Achter de Duinen:
Nikiema: geduld is niet mijn sterkste punt
Kilian Nikiema maakte al op 16-jarige leeftijd zijn debuut in het nationale team van Burkina Faso.
Lees het nieuwsbericht
Volgend seizoen met Wentges bepalen wie er onder de lat staat. Maar heb ook het gevoel dat Wentges wel eens kan vertrekken.
|
0
|
Woensdag 17 mei 2023 om 07:50 uur |
|
BLEISWIJK-1
Bolskie schreef:
Poe poe wat een megabod zeg.. maar goed volgens Ad staat er dus een clausule van 1 mil in zijn contract. Die is dus pleite
Poe poe wat een megabod zeg.. maar goed volgens Ad staat er dus een clausule van 1 mil in zijn contract. Die is dus pleite
Het gevoel zegt natuurlijk. Jammer. Of niet doen.
Maar een miljoen is meer dan hij nu waard is. Helaas voor ons is hij dan niet meer te houden.
Deze dingen gebeuren. Dat is het nadeel als je een kleine club in een kleine competitie bent.
Maar een miljoen is meer dan hij nu waard is. Helaas voor ons is hij dan niet meer te houden.
Deze dingen gebeuren. Dat is het nadeel als je een kleine club in een kleine competitie bent.
|
0
|
Zaterdag 13 mei 2023 om 22:54 uur |
|
BLEISWIJK-1
Nu online
hagenees abroad, Haraldberg1, grijze gek, DHFC070, J001, Kees, vakkiel, GGordeau, GS, Ano-Niem en 142 gasten.
Zoek in shoutbox
Spelersklassement
Laatste wedstrijd
Volgende wedstrijd
Advertentie
Keuken Kampioen Divisie
| 1 | Volendam + | 27 | - | 55 |
| 2 | Excelsior | 27 | - | 49 |
| 3 | FC Dordrecht | 26 | - | 47 |
| 4 | ADO Den Haag | 26 | - | 46 |
| 5 | SC Cambuur | 26 | - | 45 |
| 6 | Graafschap | 27 | - | 43 |
| 7 | Den Bosch + | 27 | - | 43 |
| 8 | Helmond Sp. | 26 | - | 39 |
| 9 | FC Emmen | 26 | - | 38 |
| 10 | Telstar | 27 | - | 38 |
| 11 | Roda JC | 27 | - | 38 |
| 12 | FC Eindhoven | 26 | - | 35 |
| 13 | MVV Maastr. | 26 | - | 33 |
| 14 | Jong AZ | 26 | - | 30 |
| 15 | Jong Ajax | 25 | - | 27 |
| 16 | TOP Oss | 27 | - | 27 |
| 17 | VVV-Venlo | 26 | - | 26 |
| 18 | Jong PSV | 25 | - | 21 |
| 19 | Jong Utrecht | 24 | - | 14 |
| 20 | Vitesse -27 | 27 | - | 1 |