Tag: eerder

Trending: utrecht kalezic jong trainer wedstrijd klaar

Toon alle shouts

DHFC070 schreef:

Schahin was voor mij de ideale vervanger geweest voor Johnsen. Maar als hij elders een stuk meer kan verdienen is er niets aan te doen. Begrijp wel als de club, het al dan niet ingefluisterd vanuit China, gaat proberen met Zhang als eerste spits maar dan is het natuurlijk van de gekke om Ladan te verhuren en Johnsen te verkopen en dan geen enkele spits in de selectie te hebben voor de start van de competitie.
Laat staat dat het zwaar belachelijk is hoe dit allemaal naar buiten wordt gecommuniceerd richting de achterban alsof het een stelletje simpele zijn (lees je mee Ton) die hier niet doorheen prikken.
Ik had er geen enkele moeite mee gehad als werd gezegd we hebben een zwaar tekort dus kunnen geen vervangers halen voor Ebuehi en Johnsen al het geld moet naar het tekort... vervelend maar het is niet anders.

En precies DAT is er aan de hand: er is geen geld! China heeft gewoon gezegd: stort die transferinkomsten van Johnson maar in dat grote zwarte gat dat begrotingstekort heet. En Manders gaat natuurlijk nooit toegeven dat omdat er geen geld is er geen grote aankopen kunnen worden gedaan. Dan moet hij namelijk toegeven dat zijn commerciële beleid (welk beleid ik heb nog nooit een plan gezien) faalt. Hij had namelijk beloofd dat ado zijn eigen broek kon ophouden binnen 3 jaar. Dat is niet gelukt.

Er is een jaarlijks tekort van 4 miljoen en van China moet de hand op de knip. Die willen echt niet jaarlijks 4 miljoen bijstorten, lees: extra uitlenen. We mogen blij zijn als er een huurspits of zeer goedkope of transfervrije spits kan worden gehaald. Meer mag en kan niet.

De mooie lulverhalen over CSU (bartertje dus geen extra geld) en verkochte residentiestoelen (als je er minder neerzet zijn ze eerder uitverkocht inderdaad) is allemaal window dressing om te verhullen dat het financieel gewoon niet goed gaat. Allemaal zo doorzichtig.

Mike schreef:

Dat is waar maar ik ben er ook van overtuigd dat een speler vaak helemaal geen interesse heeft in verlenging en ADO als tussenstation ziet.
Zo’n jongen als Ebuehi krijgt hier een kans, de staf gelooft in hem in tegenstelling tot de fans, want hij bakte er in het begin volgens de fans niet veel van, wilde gewoon hogerop. Hij heeft ADO in feite ‘gebruikt’. Gegokt en gewonnen.
Men wist vanaf de winterstop dat hij weg zou gaan en dus had er een vervanger moeten staan uit de jeugd of van een andere club. Ik denk dat je Ebuehi alleen maar had kunnen behouden als je hem een viervoudig salaris had aangeboden en dat lukt nou eenmaal niet. Dus investeer in je jeugd, je trainers en je scouting. Stippel een plan uit met je talentvolle jeugdspelers en bied ze perspectief bij ons.

Het niet kunnen vastleggen van een back is om verdrietig van te worden. Je kan mij niet wijsmaken dat je in 8 maanden niet een vervanger kan vinden. En dan 10 x eerder Polly dan een speler die niet direct wil tekenen. Van Rhijn is hier een goed voorbeeld van.

pajam schreef:

Maar zolang wij spelers als Hevel, Kastaneer, Elbers en Ebuehi nooit écht het vertrouwen geven (door een 3+2 contract ofzo) zullen we geld uit blijven geven aan middelmaat als Gorter, Hooi of nog erger die buitenspeler van FC Groningen waarvan ik de naam niet eens meer weet.

Ook de grotere talenten als Castelen, Elia te makkelijk laten gaan.

Kortom; eerste stap in beleid zou zijn om meer vertrouwen te hebben in eigen jeugd, want vaak zie je ze een paar jaar daarna wel opbloeien ergens anders. ADO Den Haag stond recent in een lijstje met NL clubs die de meeste profs opleveren bij de eerste 8 clubs!

We leiden ze wel op, maar hebben blijkbaar niet genoeg visie om de talent erin goed in te schatten en tijdig een iets langere contract te geven.

Clubs als PEC en Heracles hebben niet eens 25% van de talent in de eigen opleiding die wij wél hebben.

Ik heb weleens vaker gezegd dat het voor ADO Den Haag prima zou zijn als ze zouden mikken voor een plek in de middenmoot ; alles vanaf de 13e plaats en hoger is prima, met eens in de 4 jaar play offs. Daarnaast Beker serieus nemen.

Als dat je eerlijke, transparante doelstelling word, kan je makkelijk 5-6 plekken in je basis opvullen met gewoon eigen kweek en daaromheen talentvolle spelers halen uit onderkant eredivisie, lagere NL niveau`s of het buitenland.

Ik geloof niet dat het een kwestie van vertrouwen is maar eerder van geld. Ebuehi en Kastaneer hadden een basisplaats maar wilden gewoon hogerop (auto voor mijn vader en een huis voor mijn moeder - je kent dat wel)
Belangrijk is dat als je een speler moet laten gaan je snel een goede vervanger hebt i.p.v. dat gestuntel van nu.
Dus opleiding en/of scouting op orde!

Rob2002 schreef:

Als Heracles zoveel vertrouwen had gehad in Vermeij dan hadden ze ook geen nieuwe Duitse spits gehaald. Vorig jaar kwam zelfs Gladon nog op huurbasis terug. Dus daar is hij een bankzitter.

Voor het spelletje dat wij spelen, snelle buitenspelers en een afmaker in de spits lijkt mij Vermeij best geschikt. Van mij mag ie voor een redelijk bedrag komen.

Voor mij, ondanks mijn sc, geen extra reden om naar het stadion te komen. Moet je hier weken over nadenken? Eat eerder is besproken is dat Manders onder curatele staat en die Chinees is de basis moet staan.

pajam schreef:

VI Pro artikel :

https://www.vi.nl/pro/overig/het-keepersverhaal-van-groothuizen-via-ajax-en-denemarken-naar-ado

Het keepersverhaal van Groothuizen: via Ajax en Denemarken naar ADO
Door: Dolf van Aert @Dolf_v_Aert

INTERVIEW
Zijn debuut maakte hij in de slotfase van vorig seizoen al, maar dit jaar is Indy Groothuizen officieel de eerste keeper van ADO Den Haag. De 22-jarige goalie is eindelijk waar hij wil zijn, niet in de laatste plaats door de lessen van zijn muzikale familie. Zijn nieuwe status maakt hem hongerig. ‘Ik ben éérste keuze, maar wil laten zien dat ik ook de júíste keuze ben.’

Of het niet vreselijk ongemakkelijk voelt, al die aandacht voor zijn persoontje? Indy Groothuizen denkt heel even na, haalt dan zijn schouders op en vervolgt met een brede grijns zijn rondje langs de aanwezige media. ‘Nou nee, valt reuze mee. Ik vind het stiekem zelfs wel leuk.’ Het is daags voor de Eredivisie-start, mediadag in de Hofstad. Een paar dagen nadat bekend is geworden dat Groothuizen het seizoen begint als eerste keeper, en een paar dagen vóórdat ADO datzelfde seizoen start met een teleurstellende 1-2 thuisnederlaag tegen promovendus FC Emmen, schuift het journaille aan in de Haagse persruimte. Met uiteraard speciale aandacht voor de goalie. De markante ADO Journaal-presentator Alberto heeft op het laatste moment voor een alternatief gekozen – ‘Heb je gezien hoeveel gasten die Indy al willen spreken?’ – maar verder wil iedereen vandaag wel iets van de keeper. De camera van Haaglanden Voetbal staat op hem te wachten, zowel VI als het AD wil aansluitend zijn verhaal optekenen, terwijl Omroep West hem aan het eind van de middag in de studio verwacht voor een optreden in het programma.

Het zal Groothuizen allemaal – in de goede zin van het woord – worst wezen. Hij wandelt opgewekt rond, neemt voor iedereen uitgebreid de tijd en heeft er zichtbaar plezier in. ‘Zo’n live-uitzending als vanmiddag heb ik nog nooit gedaan, maar het zal vast wel goedkomen. Ik heb een redelijk vlotte babbel en kan het volgens mij allemaal wel goed vertellen, haha. We hebben in de jeugd van Ajax mediatraining gehad, maar ik weet voor mezelf héél goed wanneer ik een politiek correct antwoord moet geven, of wanneer ik gewoon een gezellig gesprek kan voeren.’

Eén ding is zeker: mediatechnisch gezien heeft de Eredivisie er met Groothuizen een welbespraakte aanwinst bij.

GRIEPKEEPER
Dat hij keeper zou worden was overigens lang geen uitgemaakte zaak. Op zijn tiende was de kleine Indy nog een bepaald niet onverdienstelijk spitsje, totdat een fikse griep zijn keeperscarrière lanceerde.

Het is in het voorjaar van 2007 wanneer de E-jeugd van AFC ’34 uit Alkmaar een toernooi mag gaan spelen. Groothuizen dreigt het te moeten missen, hij ligt dan namelijk al anderhalve week ziek op bed. ‘Op die leeftijd is het natuurlijk: voetbal, voetbal en nog eens voetbal. Dus zei ik die ochtend tegen mijn moeder dat ik beter was, zodat ik mee mocht doen.’ Zijn moeder trapt niet in het toneelstuk van haar zoontje, maar kan het ook niet over haar hart verkrijgen om hem thuis te houden. ‘Ik mocht onder één voorwaarde meedoen: ik moest op doel gaan staan. Dan hoefde ik me niet zo in te spannen, kon ik rustig aan doen. Op dat niveau stelt keepen natuurlijk nog niet zo heel veel voor, maar ik had er eigenlijk wel lol in.’

Wat volgt is een verhaal zoals dat van vele keepers. Hij maakt de overstap naar de D1, waar ze nog geen keeper hebben. De trainer vraagt of Groothuizen het niet eens wil proberen, het ventje blijkt talent te hebben, nog geen vier maanden later ploft er een brief van AZ op de deurmat. Groothuizen mag deelnemen aan de talentendagen, een afvalrace die hij lange tijd moeiteloos doorloopt. Té lange tijd, eigenlijk. ‘Ik overleefde vijf rondes en mocht gaan meetrainen met de D2 van AZ. Telkens kreeg ik weer bericht: Het gaat goed, je mag door. Maar op een gegeven moment had ik voor m’n gevoel al wel tien rondes overleefd. Ik zat al zes maanden bij AZ, maar het bleef maar bij een stage. Hoe graag willen jullie me eigenlijk hebben?, dacht ik. Iemand overtuigen moet in een maandje wel lukken, toch? Zo niet, dan ben je blijkbaar niet goed genoeg. Laat staan als het ruim zes maanden duurt.’

UITZICHTLOOS
Aan het einde van dat stageseizoen komt de oplossing uit de hoofdstad. Ajax wil Groothuizen aan het werk zien, en gaat in tegenstelling tot AZ al na vier weken over tot actie. De keeper doorloopt vanaf dat moment de jeugdopleiding en debuteert in december 2014 namens Jong Ajax in de Jupiler League. Een maand later mag hij van hoofdtrainer Frank de Boer zelfs mee op trainingskamp met het eerste elftal en tekent hij een meerjarig contract, maar nadat Ajax kort voor de winterse transferdeadline André Onana heeft gehaald, daalt Groothuizen weer in de pikorde.

‘Toen Ajax Onana haalde, wist ik dat ik in een uitzichtloze situatie zou terechtkomen’

‘Toen wist ik dat ik in een uitzichtloze situatie terecht zou komen. Ik was een paar maanden eerder al dolblij dat ik het betaald voetbal überhaupt had gehaald, maar nu wilde ik méér. Dat zou bij Ajax moeilijk worden, ik was vierde keeper. Ik wilde niet nog zo’n zelfde jaar, ik was klaar voor een heel seizoen onder de lat.’

Koste wat kost bij Ajax blijven, dat ziet hij niet zitten. ‘Hoe langer je niet speelt, hoe meer je uit beeld raakt. In al die jaren had ik zó veel jongens gezien die geen geld wilden inleveren, of bepaalde clubs of competities te min vonden. Dat gold voor mij niet, ik stond open voor alles wat er op mijn pad zou komen.’

NAAR DENEMARKEN
Dat blijkt ook wel, als Groothuizen in de zomer van 2016 een verrassende move maakt. ‘Er was wat interesse uit de Jupiler League, toen mijn zaakwaarnemer Søren Lerby ineens met FC Nordsjælland op de proppen kwam. Omdat FC Utrecht hun keeper David Jensen na twee competitieduels had gekocht, moesten ze snel op zoek naar een nieuwe. Ze hadden me een jaar eerder gezien op een jeugdtoernooi, waar ik goed stond te keepen. Ik kende uit Denemarken vooral FC Kopenhagen en Brøndby, maar Nordsjælland kende ik alleen van naam. Toch ging het vlug. Ze belden me op woensdag, op vrijdag zat ik in het vliegtuig. Ik ben redelijk avontuurlijk ingesteld, en daarnaast dacht ik dat het wel goed was om uit die Nederlandse sleur te stappen. Even weg uit je comfortzone. Een stap terug, later twee vooruit, dat idee. Tot op de dag van vandaag zeg ik tegen iedereen: Het is een topbeslissing geweest. Ik heb het er geweldig gehad, al moet ik eerlijk zeggen dat het sportief leuker was dan privé.’

‘Ik ben verder gaan revalideren in Denemarken. Maar ik blééf met vocht in mijn knie kampen’

Groothuizen heeft het namelijk niet echt makkelijk. ‘Ik ging helemaal alleen die kant op, terwijl ik met mijn twintig jaar nog nauwelijks levenservaring had. Probeer jij dan maar eens effe een huurhuis te regelen, of een rekening te openen bij de bank. Daarnaast zat ik veel avonden in m’n uppie thuis. In Nederland kon je dan makkelijk even naar een vriend rijden, nu zat de dichtstbijzijnde vriend minimaal achthonderd kilometer verderop. Het zorgde ervoor dat ik in het begin niet lekker in mijn vel zat en matig presteerde. Op trainingen dacht ik in de eerste twee weken weleens: Shit, ik kan het niet meer.’

Na een korte aanpassingsperiode komt Groothuizen in de basis, maar tijdens het winterse trainingskamp onder de Spaanse zon scheurt hij zijn buitenmeniscus af. ‘Ik ging terug naar Nederland voor de operatie, maar ben daarna verder gaan revalideren in Denemarken, ook uit loyaliteit naar Nordsjælland. Maar ik blééf met vocht in mijn knie kampen, het schoot niet op. Ik denk dat het ermee te maken had dat ik niet in mijn vertrouwde omgeving zat, want revalideren is voor een groot deel mentaal. Natuurlijk had ik clubfysio’s die dag en nacht voor me klaarstonden, maar tegelijkertijd moest ik alles zelf doen. Ik moest rust houden, maar ook gewoon mijn boodschappen doen. Dan nam ik een taxi naar de supermarkt, liep ik op krukken mijn boodschappen in te laden en ging ik met de taxi weer naar huis. Dat is niet echt ideaal, hè?’

ADO DEN HAAG
Groothuizen keert uiteindelijk terug naar Amsterdam om daar zijn revalidatie af te maken. In de aanloop naar afgelopen seizoen komt hij echter tot de conclusie dat zijn tijd in Amsterdam er wel op zit. Kort voor het verstrijken van de zomerse transferdeadline meldt ADO zich. Groothuizen begint vol goede moed aan zijn klus in Den Haag. ‘Mijn eerste doel was om honderd procent fit te worden. Daarover heb ik heel goed en nauw contact gehouden met de medische staf. Wat is er vandaag, of deze week, het beste voor mij? We hebben flink gas teruggenomen, omdat iedereen eigenlijk een beetje bang was voor overbelasting. Vlak voor de winterstop was ik helemaal pijnvrij, ik voelde me goed, waarna ik eindelijk voelde dat ik mijn niveau uit mijn tijd in Denemarken weer ging halen.’

Tijdens de winterstop krijgt Groothuizen op het trainingskamp in Turkije, waar hij negentig minuten goed keept tegen Besiktas, de bevestiging dat het goed zit. ‘Voor mijn gevoel kon ik toen eindelijk laten zien dat ik mijn mannetje stond. Dat eerste half jaar was lastig geweest. Ik trainde dan weer wél en dan weer níét mee. En áls ik trainde, dan ging het de ene keer goed en de andere keer minder. Ik kan me best voorstellen dat de staf, mijn medespelers en de fans toen weleens hebben gedacht: Is die jongen wel wat wij zoeken? In Turkije heb ik laten zien wat ik in mijn mars had.’

Groothuizen krijgt zijn beloning vijf wedstrijden voor het einde van de reguliere competitie, als hij de honneurs tot het competitieslot mag waarnemen voor de geblesseerd geraakte Robert Zwinkels. ‘De manier waaróp is natuurlijk niet helemaal zoals je het wilt hebben, maar dat ik mijn kans kreeg was een droom die uitkwam. Ik had natuurlijk al op het hoogste niveau in Denemarken gespeeld, en veel wedstrijden in de Jupiler League, maar de Eredivisie… Dat is toch de competitie die al je vrienden, familieleden en buren op de voet volgen. Dat was best wel een mijlpaaltje, dat heb ik toch maar mooi kunnen afvinken.’

DOLLY DOTS
Het is na zijn Eredivisie-debuut op bezoek bij FC Utrecht dat het grote publiek kennismaakt met de onbevangenheid van de jongeling. Als een volleerd prof staat hij voor de camera van de NOS, als de verslaggever hem voorzichtig vraagt naar zijn muzikale familie. Vader Jos Groothuizen was in het verleden onderdeel van de band Vulcano, die met Een beetje van dit, een beetje van dat in 1983 een grote hit scoort. Nog veel bekender is zijn tante Angela Groothuizen, de zus van zijn vader. Bij de jeugd tegenwoordig vooral bekend als jurylid bij The Voice of Holland, voor de wat oudere jongeren blijft ze voor altijd ‘die ene van de Dolly Dots’. Maar vooral de hit van zijn vader blijkt voor de NOS-verslaggever reden genoeg om eens naar de zangkwaliteiten van junior te vragen. Waar veel nieuwkomers op het hoogste podium de vraag onhandig zouden weglachen, pakt Groothuizen met een lach zijn moment. ‘Poeh, ik ga mezelf wel voor schut zetten hier’, reageert hij, om vervolgens inderdaad een paar regels te laten horen.

Terugblikkend schaamt Groothuizen zich geen moment. Sterker nog: de lessen van zijn muzikale vader en tante helpen hem iedere dag. ‘Ik zal niet doen alsof ik het gewend ben om in de schijnwerpers te staan, maar ik ben wel een beetje met dat wereldje opgegroeid. Angela spreek ik niet iedere dag. Als ik haar zie is het prima, soms bellen we. Met mijn vader praat ik wél dagelijks, een beetje sparren over van alles en nog wat. Dat doet hij ook met Søren.’

Van zijn pa leerde Groothuizen hoe het is om aandacht te krijgen. ‘Als ik met hem door Alkmaar loop, wordt hij nog altijd om de minuut herkend en moet hij een praatje maken. Hij is bekender in Alkmaar dan ik, ook omdat hij een eigen kroeg heeft gehad. En dan is hij ook nog het broertje van een Dolly Dot, haha. Wat ik mooi vind, is dat hij nooit te beroerd is om tijd te maken voor mensen die iets van hem willen. Dat is voor mij een groot voorbeeld, maar datzelfde geldt voor Angela. Kijk, ik ben ook niet achterlijk. Ik krijg soms ook wel mee hoe er over haar wordt gesproken, op een negatieve manier. Dingen als: die jurk staat haar niet. Maar ze komt niet voor niets al zo’n 35 jaar op tv. Ze wordt nog steeds gewaardeerd, omdat ze gewoon leuk is. Dat zeg ik niet omdat ze mijn tante is, maar omdát ze mijn tante is, weet ik wel hoe ze in het echt is. En dus weet ik dat ze absoluut geen masker opzet als ze op tv is, of zich anders voordoet. Dat ga ik de komende jaren ook proberen, gewoon mezelf zijn.’

‘Mijn vader maakt altijd tijd voor mensen die iets van hem willen. Dat is voor mij een voorbeeld, maar datzelfde geldt voor mijn tante Angela’

Wat Groothuizen bovendien meekrijgt, is dat hij elke minuut moet genieten van zijn leven als profvoetballer. ‘Omdat het voorbij kan zijn voordat ik het weet. Mijn vader zei het laatst heel mooi: “Binnenkort ben ik de vader van, terwijl jij altijd de zoon van was. Het gaat zo snel allemaal.” Dat zet me wel aan het denken. Door alle tegenslagen die ik heb gehad, ben ik goed gaan beseffen wat dit spelletje voor me betekent, en wat ik er allemaal voor wil laten om mijn einddoel te bereiken.’

BOKSEN EN HARDLOPEN
Vooralsnog is het Groothuizens doel om zijn status als eerste keeper waar te maken, een status waarvoor hij keihard heeft geknokt. ‘Ik ben in de zomer extra werk gaan doen, heb maar een korte vakantie genomen. Acht dagen met mijn beentjes omhoog op Mykonos, daarna ben ik doorgegaan. Vijf keer per week boksen, veel hardlopen, dat soort dingen. Alles met de intentie om de eerste man te worden.’

Dat is gelukt, en dus is zijn tijd gekomen. ‘Zo wil ik het zelf niet per se noemen, want daarmee zou ik zeggen dat de tijd van Robert erop zit. We hebben met ADO vorig seizoen een geweldig jaar gehad en daarin heeft Robert een véél groter aandeel gehad dan ik. Ik voelde ook totaal niet aankomen dat de keuze nu op mij zou vallen. Eerlijk: ik had het niet eens raar gevonden als de trainer voor hem had gekozen, hij heeft zó veel krediet opgebouwd. Maar mijn ambities hebben nu eenmaal niets met Robert te maken. Ik zou een slechte prof zijn als ik graag tweede keeper zou zijn, datzelfde geldt voor hem. Maar dit voelt voor mij wél als een beginpunt, de start van de jaren waarin het moet gebeuren.’

De eerste stap is gezet, maar dat leidde in huize Groothuizen nog niet tot euforische taferelen. Integendeel. ‘Toen ik hoorde dat ik eerste keeper werd, heb ik mijn zaakwaarnemer gebeld – maar dat doe ik elke dag – en mijn vriendin geappt. Dat was het. Ik heb vooral zoiets van: Joh, laat het eerst maar eens even zien. Daarna is het misschien een keer tijd om iets te vieren. Als ik na dit seizoen terug kan kijken op een mooi jaar, is dat me veel meer waard dan dit. Nu ben ik vooral hongerig. Ik ben nu éérste keuze, maar ik wil laten zien dat ik ook de júíste keuze ben.’

https://www.youtube.com/watch?v=K3-r9wbom4M

Zitten toch wel een aantal goede en echte spitsengoals bij! En zoals reeds eerder door mij geshout een goede kopper.

FC Den Haag! schreef:

https://www.tubantia.nl/heracles/ado-den-haag-toont-voor-wedstrijd-interesse-in-heracles-spits~a176c83c/

Daar hebben we eerder interesse in gehad! Komt waarrschijnlijk uit de hoed van Schoenmaker junior.

Barend schreef:

Laat de KNVB nu ook al de oren hangen naar de spelersvakbond?

Ik kan geen reden bedenken waarom het begin van de competitie niet tegelijk het eind van de transferperiode zou zijn.
Zoals het nu gaat kun je de transferperiode net zo goed afschaffen en het hele seizoen door kopen en verkopen, huren en verhuren.

https://www.volkskrant.nl/sport/de-transfermarkt-eerder-op-slot-voorlopig-niet~b102d6e4/

Staat een reden in benoemd.

Aad schreef:

Ik vrees toch dat jij op je neus zal gaan kijken.

Beste oplossing: 24 uur lang regen in Almelo. Wedstrijd afgelast, inhalen in november .............. Gadver, die lui hebben ook Ten Kate liggen.

Keep on dreaming, Tommie maakt nog eerder een hatrick tegen Almelo

den haag schreef:

Niet een heel gek idee.. club en speler kennen elkaar goed..
Otika behendige en snelle buitenspeler die een man kan passeren..
Kuipers ruilen voor Otika + X- geldbedrag zou ik wel aandurven..

En zo een Obispo van PSV zal ik zeker in overweging nemen.. 1 van de grootst verdedigende talenten die nog in NL rond loopt..
Fysiek sterk ook.. Enig minpunt is dat hij net als Back-up Pinas ook linksbenig is..

Ik denk eerder Kuipers + geldbedrag voor Okita, vragen een miljoen voor die vent heb ik gelezen, in dat geval heb je wel een aanvallende versterking en kun je Lorenzen wegdoen en wellicht Obispo huren

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

guru, TheMariner, morley, Jk23, opper en 340 gasten.

Bekijk de topshouts