Tag: hoopt

Trending: graafschap dijkhuizen vanavond afgelast ligt meijers

Toon alle shouts

rd.. schreef:

Ik ben er nog niet uit. Ik hoop een gelijkspel, want ik acht dat het maximale met ons scoringsvermogen. Ik weet niet of Ranko van plan is de hele zooi om te gooien. Als hij dat doet kan het vriezen of dooien: winnen of verliezen. Want onze verdediging vind ik niet echt solide ogen nog. Daar een punt weghalen, is dat maximaal? Ze missen twee basisspelers bij VVV.

Je hoopt? Rare hoop heb jij.. als supporter hoop je toch altijd de winst! Maar je kan wat anders denken lijk mij?

JerryFC schreef:

Plaats dat stuk ff

ADO Den Haag haalde tot dusver liefst zestien spelers binnen en liet er vijftien gaan, maar is nog altijd niet klaar op de transfermarkt. Volgens het Algemeen Dagblad wil trainer Aleksandar Rankovic nog een verdediger en een aanvaller aan zijn selectie toevoegen.

Het hart van de verdediging wordt momenteel gevormd door nieuwkomer Peet Bijen en Shaquille Pinas, terwijl linksback Boy Kemper en middenvelder Danny Bakker ook centraal achterin kunnen spelen. Rankovic hoopt echter nog een pure centrale verdediger aan te trekken, zodat hij op een alternatief terug kan vallen mocht Bijen of Pinas wegvallen.

Qua centrumspitsen heeft ADO de beschikking over Michiel Kramer en de van FC Utrecht gehuurde Jonas Arweiler. Dit zijn echter twee vergelijkbare spelers. Rankovic wil meer kunnen variëren met zijn ploeg en zou daarom nog een snelle, dynamische spits aan zijn selectie toe willen voegen.

Tegenover de mogelijke komst van een verdediger en een spits staan twee eventuele uitgaande transfers. ADO liet met Lex Immers, Tom Beugelsdijk en Aaron Meijers al drie clubiconen gaan en heeft volgens het AD nóg twee oudgedienden in de etalage gezet: Bakker en Kramer zouden voor de benodigde transferinkomsten moeten zorgen. Kramer moest zijn basisplek zondag tegen Feyenoord afstaan aan Arweiler, terwijl Bakker tot dusver helemaal niet in actie is gekomen

Zonder vader opgegroeide Morrison voetbalt nu voor familie AD

RAVEL MORRISON SPEELDE VOOR WEST HAM UNITED IN DE PREMIER LEAGUE, MAAR BRAK ER NOOIT DOOR. FOTO AFP

Ravel Morrison speelde ooit met Paul Pogba en Jesse Lingard op één middenveld. Nu staat hij onder contract bij ADO Den Haag. Hij is openhartig over waarom zijn carrière niet langs het gedroomde pad liep.

MARIJN ABBBENHUIJS

Tijdens het laatste half uur van zijn eerste training als speler van ADO Den Haag is het voor de spelers in de gele hesjes al snel duidelijk naar wie de bal moet. Niet omdat hij daar zo luidkeels om vraagt, maar omdat hij voortdurend aanspeelbaar is en met zijn passes, schoten en dribbels steeds iets creëert.

Ploeggenoot Ricardo Kishna, die nog apart traint, bekijkt het vanaf de zijlijn met een grijns. Hij hoeft niets te zeggen over de middenvelder met wie hij bij Lazio al eens samenspeelde. Ravel Morrison zien voetballen, is veelzeggend genoeg.

Toch zijn het voornamelijk woorden die de carrière van de 27-jarige Engelse Jamaicaan typeren. Niet van hemzelf, maar van grote namen uit de historie van Manchester United, de club waar Morrison opgroeide. Hij zou één van de besten hebben kunnen worden, maar kon het nooit waarmaken.

,,Die verwachtingen", verzucht hij. ,,Als ik iets heb geleerd in mijn carrière is het dat voetbal is gebaseerd op meningen. Maar ik wil me niet met meningen bezighouden. Ik wil spelen, happy zijn."

Lifestyle

Hij speelde in de jeugd van Manchester United samen met Paul Pogba en Jesse Lingard. En Morrison werd gezien als de meest talentvolle speler op dat middenveld. Maar waar Pogba en Lingard doorbraken, bleef de ontwikkeling van Morrison achter. ,,Ik denk niet na over waarom ik niet zo goed ben geworden als zij", is hij duidelijk. ,,Iedereen heeft een andere lifestyle. Bij mij is het niet gegaan zoals gedroomd, maar toch ben ik gelukkig. Ik voetbal en kan mijn familie daarmee onderhouden. Dat is voor mij het belangrijkst."

Zijn omgeving wordt in de Engeland vaak genoemd als de hoofdreden van het feit dat hij geen wereldster is geworden. Hij ontkent het zelf niet. ,,Mijn achtergrond heeft invloed op mijn carrière gehad. Ik ben opgegroeid zonder vader. Mijn moeder heeft altijd heel hard moeten werken, als alleenstaande moeder. Voor mij en mijn twee jongere broers. De enige die haar daarbij heeft geholpen, is mijn oma. Het is moeilijk geweest, maar mijn familie zal altijd het allerbelangrijkste zijn voor mij. Voor mijn moeder en oma zal ik mijn hele leven klaarstaan."

In die zin heeft het feit dat hij nu buiten Engeland voetbalt twee kanten, al ziet hij zelf alleen de voordelen. ,,Ik vind het niet erg om weg te zijn uit Engeland", zegt hij. ,,Ik heb hier in Nederland geen afleidingen. Ik heb alleen het voetbal om me op te focussen. Dat is wat ik nodig heb."

Het is ook niet de eerste keer dat hij zijn thuisland verlaat. Morrison speelde eerder al bij Lazio in Italië, bij Atlas in Mexico en bij Östersunds in Zweden. ,,In het buitenland spelen, is een mooie ervaring. Hoeveel mensen krijgen de kans om de wereld rond te reizen en in andere landen te wonen? Die kans zou ik niet hebben gekregen als ik niet had gevoetbald."

Juiste plek

Maar Manchester blijft zijn thuis. ,,Het is fijn dat Den Haag niet ver weg is. Wat dat betreft ben ik nu op de juiste plek. Hier kan ik genieten van het leven en van het voetbal. Hopelijk zien de mensen mij vaak met een lach op mijn gezicht. Ik wil wedstrijden spelen, goals maken, assists geven en de jongere spelers helpen met de ervaring die ik nu heb."

Dat wil hij overigens niet doen door zich heel nadrukkelijk te laten horen. ,,Ik ben geen luid persoon", benadrukt hij. Morrison hoopt dat zijn spel dit keer veelzeggend genoeg

Haagse Sloopkogel schreef:

Dit waren kinderen, waaronder mijn buurjongen en een zoon van een oud collega van me, die mochten daar staan! Sterker nog, het is vanuit de club de bedoeling om dat vak uit te verkopen, zodat de kids elke wedstrijd mogen bezoeken. Hier was ook als 1 van de weinige vakken vrije verkoop op, voor tieners en jongeren van 14-17 jaar

Inderdaad, enige vak waar losse verkoop is, hoopt de club nog wat extra geld mee te verdienen. Dat ze bij elkaar stonden mocht ook, zingen was volgensmij niet de bedoeling.

Haagse Sloopkogel schreef:

Wie ging er bij elkaar staan dan Haas?

Een paar honderd Feyenoordsupporters. Maar Rutte scheert alles over één kam.
Verkiezingstijd en het volk kan je kop op TV niet meer zien dus je gaat wat populistisch praten en hoopt dat Jan-met-de-pet (met het opschrift "ik haat voetbal meer dan ik Rutte haat" toch nog op je gaat stemmen.

Volgens jim vd deijl hoopt kishna na de interland break wedstrijdfit te zijn dat is half oktober ongeveer.
Mooi

VI Chris Tempelman

Rankovic heeft geduld bij ADO: Deze jongens hebben tijd en steun nodig

ADO Den Haag begon het nieuwe seizoen in de Eredivisie vorige week met een 2-0 nederlaag tegen Heracles Almelo en Aleksandar Rankovic hoopt dat zijn jonge ploeg daarvan geleerd heeft. Zondag hoopt de coach in de thuiswedstrijd tegen FC Groningen de eerste punten te kunnen verwelkomen.

De valse start van ADO in Almelo vond Rankovic niet verrassend, maar stiekem had hij wel gehoopt dat het vernieuwde Haagse elftal beter voor de dag zou komen. De oefenmeester gaf de teleurstelling snel een plek. Je hoopt te winnen, maar het verraste me niet omdat ik wist dat er wel een bepaalde druk op komt te staan. Ze hebben veel meer geleerd tegen Heracles dan in al hun wedstrijden in een Jong-elftal. Vergeet niet dat we negen debutanten in het veld hadden staan. De hele beleving, de hele entourage is anders. Ze zijn niet echt druk gewend. Dat moeten ze leren. Ik kan het ze niet vertellen, ze kunnen het niet op training leren, maar alleen ervaren in wedstrijden.

Rankovic weet wat hem te doen staat. Het negatieve gevoel moeten we snel wegnemen. We hebben goed getraind, ik heb geen twijfel dat het niet goed komt. De positieve vibe moeten te pakken zien te krijgen. Als je wint hoef je als trainer niet veel te doen. Als je verliest, moet je met z`n allen zorgen dat je het omdraait. Twee dagen na de wedstrijd is het klaar, dan gaat de blik op de volgende wedstrijd. Het was een vervelend gevoel na de wedstrijd, maar we geen tijd om daar te lang in te blijven hangen.

Tijd is de grootste tegenstander in Den Haag. Het is een proces waar we mee bezig zijn. Deze jongens hebben wel tijd nodig. En ik weet ook dat we niet veel tijd hebben. Maar deze jongens hebben steun nodig van de fans en van ons. Of Rankovic veranderingen doorvoert in zijn opstelling wilde hij niet zeggen. Wij zijn met de staf aan het discussiëren over het elftal dat moet spelen. Lassana Faye, die deze week overkwam van Sparta, speelt in ieder geval. Boy Kemper is geschorst en Aaron Meijers is weg, zo veel keuze hebben we daar niet.

Rankovic en ADO zullen Arjen Robben niet treffen bij tegenstander Groningen. Robben is een speciale speler. Ik vind het vooral vervelend voor het Nederlandse voetbal dat hij geblesseerd is geraakt. Ik had hem zelf ook graag zien spelen, maar Groningen heeft voldoende spelers om het op te vangen, klinkt het.

De Boer
Middenvelder Kees de Boer ziet voor- en nadelen bij de absentie van de voormalig international. Jammer natuurlijk omdat ik graag een keer tegen hem zou spelen, maar als Robben niet meedoet is dat voor een tegenstander niet echt een nadeel natuurlijk. Zo eerlijk moet je ook zijn.

De twintigjarige De Boer was één van de spelers die vorig weekend zijn Eredivisie-debuut maakte. Daar was ik blij mee, maar ik had het liever met een overwinning gevierd, gaf hij toe. Het moet beter, vooral voor rust was het niet goed genoeg. Het is nog wennen, nog zoeken, maar we weten waar we mee bezig zijn. Je houden aan de afspraken, vastigheden ontwikkelen. We weten dat het tijd kost. Thuis tegen Groningen is een mooie kans om te laten zien dat we beter kunnen. Thuis moeten we punten gaan pakken.

Net als zijn trainer ziet ook De Boer een proces. Ik heb het wel in me om me te laten gelden, dat mag ik nog wel meer doen denk ik. Ik ben een speler die het spel wel ziet, die nadenkt over het spel, zegt hij. De Volendammer is van mening dat hij zichzelf de afgelopen jaren als jeugdspeler bij Swansea City heeft ontwikkeld. Mensen hebben altijd een mening over een jeugdspeler die naar het buitenland gaat, maar ik ben sterker en completer geworden. Dat hoop ik nu in de Eredivisie te laten zien.

Nieuwsbericht op Club Achter de Duinen:

Hamdi hoopt op begrip supporters
De ooievaar mag weer vliegen, zo begint Mohammed Hamdi een brief aan de seizoenskaarthouders.
Lees het nieuwsbericht

BramHarry070 schreef:

@Heino of iemand anders, kan het VI artikel over ADO hier gedeeld worden? Bij voorbaat dank

ADO Den Haag en RKC Waalwijk op jacht naar eerherstel: `Handhaven moet` (VIpro)

Nieuwe ronde, nieuwe kansen. Als het érgens geldt, dan is het in Den Haag en Waalwijk. Het desastreus verlopen seizoen 2019/20 is met een sisser afgelopen, de sportieve sanctie in de vorm van degradatie bleef ADO en RKC bespaard. Met meer geluk dan wijsheid.

Er is veel over gezegd en geschreven. ADO Den Haag en RKC Waalwijk degradeerden niet en krijgen een herkansing. De twee clubs zijn voornemens die met beide handen aan te pakken. De aankondiging een verhaal met de nummer zeventien en achttien van de voorbije afgebroken jaargang te maken, wordt dan ook in tweevoud beantwoord met de opmerking: ‘We kijken liever vooruit dan terug.’ Logisch, beide clubs maken een nieuwe start, denken te hebben geleerd van hun fouten en trappelen van ongeduld om te bewijzen dat ze nu wél Eredivisie-waardig zijn. Op bezoek in Waalwijk bij RKC-routinier Hans Mulder (33) en in Den Haag bij Eredivisie-debutant Samy Bourard (24).

‘Het afgelopen seizoen leek één lang trainingskamp’, kijkt Mulder terug. ‘We moeten het zien als een groot leerproces, we hebben gezien waar we tekort zijn gekomen. Te weinig goals gemaakt en veel te veel tegen, dat lijkt me duidelijk. We hebben er veel over gesproken, maar zijn er in de afgelopen periode ook weer niet iedere dag mee bezig geweest. Op een gegeven moment moet je door. Intern benoem je wat er fout is gegaan en wat er beter moet. Het besef krijgen wat er nodig is om erin te blijven, daar gaat het om. We zijn er nog niet, maar het gaat de goede kant op. De manier van spelen trekken we door en we hameren op soms inzakken en compact bij elkaar blijven. De spelers zijn er meer mee bezig, we moeten minder ruimtes weggeven en meedogenlozer worden in het afwerken. Dat is niet alleen onze spitsen te verwijten. Het gaat ook om het voeden van je spits, de eindpass moet beter. Onze spits Mario Bilate hebben we te weinig in zijn kwaliteit gebruikt. Hij is lang en sterk, gebruik hem daarin.’

Ook in Den Haag overheerst het gevoel dat er een nieuwe start is gemaakt. Het moet anders en gezien de bedrijvigheid in de Hofstad gaat het ook anders. Bourard is een van de liefst twaalf nieuwe spelers. ‘Weet je wat mij het meest opvalt? Al het negatieve van vorig jaar is weg. Ik was er niet bij natuurlijk, maar heb de verhalen gehoord. Ik voel totaal het negatieve gevoel van dat seizoen niet, echt niet. Als je me nu zou zeggen hoe het was zonder dat ik het zou weten, zou ik het niet geloven. De nog aanwezige spelers van vorig jaar praten er ook niet over. We moeten door, het is geweest. Er is zo veel veranderd bij de club. Als nieuwe speler vind ik dat super. Iedereen is terug op nul, iedereen moet het nu laten zien.’

Een nieuwe start, de hunkering naar betere tijden, het heroveren van de supportersharten. In Waalwijk en Den Haag is de missie duidelijk en moeilijk tegelijk. Toch nog één terugblik. De geruchtmakende afloop van de niet afgemaakte competitie, toch nog lijfsbehoud door de omstandigheden en een gelukkig KNVB-besluit. Hoe hebben Mulder en Bourard dat beleefd? ‘Die afloop was bizar’, erkent Mulder. ‘Ik kon het wel loslaten toen de competitie eenmaal gestopt was. Je hebt er geen invloed meer op. Natuurlijk was ik wel ontzettend blij dat we nog een jaartje in de Eredivisie mochten spelen. In de groep heb ik ook gezegd: Lekker boys, leren van dit seizoen en door. Tijdens het seizoen heb ik altijd gezegd dat we erin moesten blijven en dat het niet uitmaakte hoe. Dit had ik niet zo bedoeld uiteraard, maar nu overheerst nog meer dat gevoel het te willen bewijzen richting iedereen dat we het waard zijn.’

Bourard was in onderhandeling met ADO Den Haag ten tijde van de discussie over de afronding van het seizoen. ‘Ik weet nog dat ik vlak voor de uiteindelijke beslissing een gesprek had met directeur Mohammed Hamdi. Toen handhaving een feit was, hebben hij en Martin Jol me direct gebeld en hebben we een nieuwe afspraak gemaakt. Tijdens de gesprekken was de situatie van ADO mij al duidelijk gemaakt, los van de afloop, ik wist dat er hoe dan ook een nieuwe start gemaakt zou worden. Erin blijven was belangrijk, ik wilde tenslotte naar de Eredivisie, die keuze was een bewuste, ik was eraan toe. Maar waarschijnlijk had ik het bij degradatie ook nog wel gedaan. Het verhaal was gewoon goed.’

Mulder herhaalt enkele keren dat het bij RKC anders zal moeten. ‘Meedogenlozer vooral’, legt hij uit. ‘De basis is goed. We trainen elke dag op ons positiespel. Dat is ook lekker, maar het moet niet leiden tot complimenten en nul punten. Dat gebeurde vorig seizoen te vaak. Soms moet je die bal ook gewoon wegrammen. Met het woord leuk heb ik niks, ik kan het niet meer horen. “Mooie wedstrijd”, hoor je dan. Ja, bedankt, wat moet ik ermee? ADO-uit was ook zo’n voorbeeld. Tachtig procent balbezit, 2-0 verloren. Dan ben ik toch liever iemand die even niet zo mooi speelt. Uiteindelijk heb je nul punten. Dat is frustrerend voor spelers. Als je er niks van bakt en je hebt twintig procent balbezit, dan weet je dat je slechter bent. Dat was nu niet zo. Vaak was het goed qua spel en uit een corner of een vrije trap kwamen we dan op achterstand. Als je zelf de eerste kans niet maakt, dan weet je dat je die boost niet gaat krijgen.’

Mulder kent de kelder van de Eredivisie inmiddels als geen ander. ‘Ik heb mijn hele carrière onderin gespeeld, ik weet niet beter. Ik weet wat er gevraagd wordt. Het past ook bij mijn speelstijl, ik voel me er lekker bij. Eén keer ben ik dicht bij naar een stap naar de subtop geweest. Dat was in mijn tweede periode bij Willem II, maar toen scheurde ik mijn kruisband. Ik zal nooit weten of ik dat had gekund.’

Bourard hoopt die stap ook ooit te kunnen maken, maar hij maakt nu pas kennis met de Eredivisie. De Anderlecht-belofte van weleer maakt eindelijk stappen. ‘De doelstelling was de Eredivisie, de Keuken Kampioen Divisie een tussenstap. Eindhoven was een bewuste keuze. Ik vroeg me destijds af of ik het moest doen of niet. Ik heb risico’s genomen. Ik had ook geduldig bij Anderlecht kunnen wachten op een doorbraak, maar voelde dat ik de stap moest maken.’
Vooral in zijn tweede Eindhoven-seizoen maakte Bourard indruk. ‘Ik heb tijd nodig gehad, moest ook wennen aan een andere positie. Het was belangrijk om me te laten zien. Ik was 22 jaar en had maar vijf duels op mijn cv. Ik was gewoon nog een jonge speler door dat lage aantal duels, maar ik was natuurlijk geen achttien of negentien meer.’ Bourard maakte een goede indruk in de voorbereiding. ‘Het Nederlandse voetbal ligt me. In de jeugd bij Anderlecht had je altijd de bal. Wat dat betreft is dat het Ajax van België. Maar met respect voor Ajax: wij wonnen daar met Anderlecht meestal van. De opleiding staat hoog aangeschreven. Op alle grote internationale toernooien kwamen we bij laatste vier.’

Trainer Aleksandar Rankovic zoekt bij ADO Den Haag nog naar de juiste formatie. ‘Mijn manier van spelen brengt met zich mee dat ik dicht bij de aanvallers kom’, weet Bourard, ‘De trainer probeert verschillende systemen, hij weet hoe hij mij het best kan benutten. Daar maak ik me geen zorgen over. Mijn ideale positie? Het liefst speel ik gewoon op 10. Dat ben ik van nature, dat heb ik bij Anderlecht altijd gespeeld. Ik heb altijd geleerd de ruimtes te zien, bij aannames te kunnen versnellen en te scoren. Het is een moeilijke positie, je moet alles doen. Het is anders dan vroeger. Je kunt niet blijven staan, je moet werken voor de ploeg.’
De liefhebber Bourard blijkt zijn klassiekers te kennen. ‘Ik was gek van Zinedine Zidane en toch ook van Riquelme. Geweldige spelers om naar te kijken. Redondo vond ik ook mooi. Sierlijke spelers, stilisten. Daarom is Nederland ook beter voor mij. Toen ik zestien, zeventien jaar was en we op toernooien tegen Ajax speelden, voorspelde de directeur van Anderlecht dat ik in Nederland zou gaan doorbreken. Veel Anderlecht-jongens hebben die stap gezet. Bijvoorbeeld Mike Trésor van Willem II. Hij was slimmer door op vroege leeftijd weg te gaan, hij durfde de keuze gewoon te maken.’
Bourard is optimistisch over de herstart van ADO Den Haag. ‘Ik merk aan alles dat het een stap hoger is. Trainingen, wedstrijden, het is meer en beter in alles. Mijn mening is dat we in de oefenduels effectief gebleken zijn. Het moet altijd nog blijken in de eerste wedstrijd straks, maar het gevoel van nu is goed. We hebben kwaliteit getoond, tegen Vitesse en AZ. Dat zijn goede ploegen. En het is nog maar de voorbereiding. Alles is nieuw. We proberen nieuwe tactieken toe te passen. Dat is allemaal niet in één maand perfect onder de knie te krijgen. We hebben veel jonge spelers, echt talenten. Absoluut jongens die er kunnen komen. Ik heb nu de goede leeftijd om me te laten zien. Ik ben niet de allerjongste meer, zit qua leeftijd in de tussengroep. Dante Rigo is bijvoorbeeld jonger, maar die heeft wel meer wedstrijden in de Eredivisie achter zijn naam.’
Mulder mag zich inmiddels een ervaren Eredivisie-speler noemen. ‘Ik voel me prettig hier. Ik ga niet meer van club veranderen, zeker niet in Nederland. Je weet het nooit, maar ik zit niet meer te wachten op een nieuw avontuur. Het gezin heeft zijn draai gevonden na de vele verhuizingen. Ik hou wel van avontuur, als het aan mij ligt kan het nog wel een keer, maar het is goed zo.’
Het avontuur behelst nu RKC in de Eredivisie houden. ‘Als we weer dezelfde fouten maken dan ligt het echt aan onszelf. Kijk, er is hier geen druk of paniek als het minder loopt. Daarom voel ik me hier thuis. In mijn ogen is het wat makkelijker als je minder druk hebt. Bij NEC was dat verschrikkelijk. Elke dag supporters op het veld. Werd gewoon je spiegel eraf geschopt. Echt heel erg. Daar ga je ook niet beter van spelen. Helemaal geen druk is ook niet goed, hoor, dan vraag je je af of het ze wel uitmaakt. Maar je moet ook niet bang zijn om fouten te maken. Maar dat je weet dat ze hier niet op de parkeerplaats op je staan te wachten helpt wel.’

Tussen de jonge spelers is Mulder de ervaren rot. ‘Ik ben ook een ander type speler dan de meesten’, bekent hij. ‘Centraal achterin is voor mij lekker. Duelletjes spelen, overzicht hebben, prettiger dan op het middenveld. Een beetje met de spits stoeien. Ik tel soms de duels die ik heb gewonnen. Ik vlieg erin, het maakt mij niet uit of ik onderweg vier hoofden tegenkom als ik een duel aanga. Dan maar een sneetje hier en daar. Dat verwacht ik van anderen ook, maar dat is best lastig. Het zit in mij, ik ben nergens bang voor. Ik ga niet bungeejumpen of zo, maar dat is meer omdat mijn vrouw dat liever niet wil.’

Tot slot de prognose. Waartoe leiden alle goedbedoelde optimistische bespiegelingen? Voor niets minder dan boven de streep eindigen doen Mulder en Bourard het. ‘Schrijf maar op, vijftiende plek voor ons’, zegt Mulder met een vleugje Amsterdamse branie. ‘Dat gevoel heb ik gewoon. Wij gaan heel goed beginnen, voor de winterstop hebben we een mooi aantal punten. We gaan iets bewijzen. Mensen mogen roepen dat we onderaan eindigen, maar ik denk oprecht dat we stappen gaan maken. Wij zijn nog lang niet waar we moeten zijn, hooguit op tachtig procent. We beginnen thuis tegen Vitesse, daarna Ajax-uit. De start is wel belangrijk. Door een goede start, kun je vertrouwen krijgen. Een resultaat tegen Vitesse, dat zal een boost geven, dan vlieg je de kleedkamer in. Verlies je met 0-4 en dan naar Ajax, dan voelt het weer alsof het een lang seizoen wordt.’

Bourard wijst ook op het begin. ‘Vertrouwen opdoen als elftal, goed starten, dat is belangrijk. Je weet dat een seizoen lang duurt. Normaal gesproken dan. Concurrenten? Ik heb andere ploegen niet echt gevolgd. Ik focus me volledig op ADO. Daarnaast zullen er tot in oktober nog transfers plaatsvinden. Nu vergelijken en verwachtingen uitspreken is daarom echt te vroeg. Wij moeten naar onszelf kijken en alles geven. We willen zo hoog mogelijk eindigen, het maximale bereiken. Ik weet dat ik maximum geef. Als je alles geeft, dan komt het resultaat, dat kan niet anders. Kwalitatief mindere ploegen die alles geven boeken ook resultaat. Handhaven moet, anders is het een echec. Als je met elkaar een doelstelling zet, dan moet je die halen. Als je alles geeft, dan kun je jezelf in ieder geval niet de schuld geven.’
ADO Den Haag en RKC Waalwijk lijken klaar voor het seizoen van de revanche. ‘Zonder de supporters, dat is wel jammer’, benoemt Bourard. ‘Bij mijn komst hadden ze dat spandoek gemaakt, dat vond ik schitterend. Ik hoop dat er snel meer fans mogen komen. Uiteindelijk speel je daarvoor. Ik heb veel goede verhalen over de Haagse supporters gehoord, ik wil het dolgraag ervaren.’ Ook Mulder laat zich in dergelijke bewoordingen uit. ‘Begrijp me niet verkeerd, ik ben blij dat we de competitiestart naderen, dat we ergens voor gaan spelen. Het is jammer dat het met minder publiek is, maar het is nu eenmaal zo.’

Het stuk van VI:

Metamorfose ADO Den Haag nog in volle gang

De grote transformatie bij ADO Den Haag duurt onverminderd voort. Na Tom Beugelsdijk nam ook Lex Immers afscheid, terwijl oude bekende Ricardo Kishna en PSV-huurling Dante Rigo de meest recente – en niet de laatste – nieuwelingen zijn.

Bij de aanstelling van Aleksandar Rankovic op 18 mei van dit jaar spraken de nieuwe trainer en het hoofd van het technisch hart, Martin Jol, duidelijke taal. `Den Haag moet weer een Haagse smoel krijgen`, legde Jol uit. `De ervaren jongens zinnen op wraak`, waren de woorden van Rankovic. Een paar maanden later zijn met Tom Beugelsdijk en Lex Immers twee geroutineerde clubiconen vertrokken en voltrekt zich een ware metamorfose bij ADO, waar de herinneringen aan het vorige seizoen uitgewist worden. Niet de woorden van Jol en Rankovic op die bewuste maandagmiddag in mei, maar een uitspraak van algemeen directeur Mohammed Hamdi vertelde het verhaal. `Wij hebben geen geld, we moeten eerst van duurbetaalde spelers af om geld te kunnen uitgeven.`

Dat was en is het verhaal van ADO. Spelers die in het verleden langdurige contracten tekenden en voor riante salarissen op de loonlijst stonden, presteerden vorig seizoen niet. Het mechanisme is dan dat de ouderen plaats moet maken, maar niemand kan het ze kwalijk nemen dat ze dat niet uit zichzelf doen. Van belangstelling voor de routiniers was logischerwijs nauwelijks sprake. En dus gebeurde er drie maanden lang eigenlijk niets. ADO speurde via de contacten van Jol creatief naar hongerige verse krachten, terwijl de ervaren spelers aan de voorbereiding begonnen. Sterker nog, Rankovic noemde Lex Immers en John Goossens twee spelers om wie hij zijn elftal wilde formeren. Naarmate de voorbereiding vorderde, zag de coach dat hij wellicht van dat voornemen moest afzien. Net als Beugelsdijk kreeg Immers signalen dat hij niet langer onomstreden was. Sparta bood uitkomst voor ADO en Beugelsdijk, het vertrek van Immers kwam onverwachter. De komst van de Valencia-huurling Pascu lijkt de druppel te zijn geweest. Voelen niet meer onomstreden te zijn na eerder andere woorden te hebben gehoord, is pijnlijk.

Het is schrijnend te zien dat clubicoon Immers op deze manier ADO verlaat. Als de pijn verminderd is, zal voor een officieel afscheid ongetwijfeld een moment worden gevonden, nu zwijgt de man die altijd en overal beschikbaar was voor de pers. Het zal een afspraak tussen hem en de club zijn, maar juist zwijgen voedt de geruchten dat er meer speelde dan alleen een duur contract. Het kamp-Immers leek overdonderd en stomverbaasd dat de clubleiding de doorlopende overeenkomst plotseling wilde en kon afkopen. Immers tekende enkele dagen later een tweejarig contract bij NAC Breda, waar hij wordt herenigd met trainer Maurice Steijn. ADO wil zich met een vernieuwd elftal veiligspelen, NAC – dat deze week de transfer van Jan Paul van Hecke naar Brighton denkt af te ronden en dus geld binnenkrijgt – wil met een nieuw team promoveren, maar aan het einde van dit seizoen kan het ook zomaar ADO-NAC zijn om een plek in de Eredivisie.

Hoe verder in Den Haag? Naast Beugelsdijk en Immers staan Danny Bakker en Erik Falkenburg al geruime tijd in de etalage. Van een andere club of een contract dat wordt afgekocht is nog geen sprake. Aaron Meijers, Michiel Kramer en John Goossens mogen in principe blijven, maar dat er over een afscheid valt te praten is duidelijk. Het is niet voor niets dat ADO Den Haag zich op hun posities nog hoopt te versterken. Ricardo Kishna is de aanvaller, maar dat is een pure gok, vandaar een prestatiecontract. Aan de kwaliteiten van de ex-Ajacied, die in zijn jeugd al bij ADO voetbalde en er later terugkeerde maar al snel werd getroffen door een zware knieblessure, twijfelt niemand. Maar twee seizoenen niet spelen betekent in ieder geval dat hij op z’n vroegst pas over een week of zes wedstrijdfit is. PSV’er Dante Rigo is de volgende nieuweling. Saillant is dat ook Sparta hem wilde huren, maar dat de Belgische middenvelder Rankovic kennelijk boven Henk Fraser verkiest. De verdedigers Dario Dumic (FC Utrecht) en Calvin Verdonk (zonder club) staan op het defensieve wensenlijstje. Laatstgenoemde heeft een aanbieding op zak, maar lijkt geen haast te maken met zijn een beslissing.

Haast heeft ADO wel. De 1-0 zege op AZ (door een goal van FC Utrecht-huurling Jonas Arweiler) was een fraaie opsteker, de komst van (inmiddels twaalf) nieuwe spelers is dat ook. Er zullen er nog een paar volgen, eer Rankovic met een gerust hart aan het seizoen kan beginnen.

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Tante Wil, poemba, Rob2002, James, Dang3r, Bhattoe 74, ADO079, Rooie91, Baco070 en 182 gasten.

Bekijk de topshouts