Tag: probleem

Trending: wedstrijd 2025 bank facebook red minuten

Toon alle shouts

Ik heb nu een paar dagen over alle nieuws na lopen denken, maar kan iemand mij de logica van alle berichten uitleggen aan de hand van het "geval" Derijck.

- Derijck zou op aanwijzing van Jol op het middenveld zijn gezet
- Jol zou al een eeuwigheid bezig zijn het technisch beleid uit te stippelen
- volgend seizoen zou er een berg geld vrijkomen, op voorwaarde dat Wigt weg is
- feitelijk zou Wigt al weg zijn en zijn opvolger Dubbel Dee al bijna binnen

Als dus:
- er volgend seizoen geld genoeg is en Jol vind Derijck belangrijk, waarom dan niet gewoon opstellen en de clausule in werking laten treden?

- als de "bloedhonden/ratten" Wigt, Fraser en Metgod al met anderhalf been buiten staat, waarom zou Derijck dan niet gewoon spelen zodat zijn clausule in werking treedt en Wigt, Fraser en Metgod Dubbel Dee met dat probleem op

Maar Derijck speelt de komende wedstrijden niet, kan iemand mij dat uitleggen?

grijze gek schreef:

Ja dat had fraser ook moeten doen met Gerht een van de betere spelers !!

Het probleem met Gerht is als je maar naar hem kijkt is die geblesseerd.

BLEISWIJK-1 schreef:

Jol gaat zelf niks meer doen voor ADO. Niet in een vaste functie tenminste.

Misschien dat hij wat mensen naar voren schuift. Dan denk ik aan Cock Jol en Petrovic als assistent trainer.

Maar die uitgebuikte Jol zie ik echt geen AD meer worden.

Jol kan helemaal geen AD worden. Daar moet je hele andere kwaliteiten voor bezitten. Jol is al bijna 3 jaar adviseur van Wang.
Op dit moment is Jol commisaris voetbalzaken. Daar doet zijn functie in Egypte niets aan af. Zijn functie is duidelijk, HIJ en alleen HIJ bepaalt de voetbaltechnische en tactische toekomst bij ADO. Daar heeft hij niet meer dan 5 gesprekken per jaar voor nodig. De wedstrijden zijn wereldwijd te volgen dus dat is geen enkel probleem.
Als mensen nog steeds denken dat ik uit mijn nek lul. Gisteren melde ik dat Metgod weg moest en vandaag maakt de club bekend dat Metgod weg moet. Wigt volgt en Fraser kiest eieren voor zijn geld en pakt de eerste de beste kans aan om zonder gezichtsverlies bij de volgende club een jaar of 2 aan te modderen. Alhoewel ik me afvraag of die club hem ook zolang laat zitten. ik denk het eerlijk gezegd niet.

dewa schreef:

Het is zo duidelijk als wat. Wang trekt de zaak naar zich toe. Metgod gaat eruit Fraser gaat eruit en er komt een chinese vertrouweling die Wigt (terecht) in het gareel gaat houden. Er komen geen domme onverantwoorde uitgaven meer en de weg omhoog wordt komend seizoen al ingeslagen. Wang is een zakelijk zeer verstandig man en Wigt is al vanaf dag 1 de weg kwijt.

Volgens jou zou deze grote schoonmaak al veel eerder hebben plaatsgevonden. Sorry, maar je bent niet serieus meer te nemen.
Wigt doet t gezien de omstandigheden prima en Wang is slim genoeg om door te hebben dat als ie Wigt er nu uitgooit hij een probleem met de achterban heeft.
Maar Floris-Jan de Bruijn nog een fijne avond!

Tommy schreef:

Wigt: na de strijd die we achter de rug hebben koester ik het geld wat nu binnen is!!! We krrijgen geen cent meer van die chinees.

laten we gewoon eens afwachten wordt ook een beetje moe van wigt.
we zijn niet echt gegroeid in supporters aantallen ja op papier wel maar als je hoort wie er allemaal zijn uitgenodigt kan je zo 1000 supporters weg strepen.
je hebt ook een iets hoger salaris plafond.
er wordt weer heel dramatisch gedaan terwijl we allemaal al weten dat dit het laatste jaar van havenaar is en dan is het probleem gelijk opgelost.

wat wang nog gaat betalen weet niemand dus beetje voorbarig van wigt want hij was er ook van overtuigd dat hij niks zou betalen.

H@@GenEES schreef:

Ben jij wel helelemaal lekker, Derijck had er helemaal niet uitgehaald moet worden, die jongen speelt op die plek altijd een 7 of een 8, hij had Bakker en Jansen moeten wisselen aangezien die weer allebei met moeite een 3 speelde, ik weet niet naar welke wedstrijd jij heb zitten kijken maar die twee waren weer ouderwets bagger vanaf minuut één.

strijd blijf ik altijd met jou houden is ook geen probleem.als je achter 1 op 1 gaat spelen kan dereijck dat niet aanlopen jansen en bakker wel ondanks ze niet goed in de wedstrijd zaten.en ja als er dan ook nog bij komt dat dereijck wel halve wedstrijden mag spelen maar liefst geen hele is dit een logische wissel.je krijgt 10 >>> 100% kansen tegen zij 1 en die zit en daar zat hansen niet goed.
groningen verdiende niet de overwinning maar pakt hem wel met meer geluk dan ongeluk.

BLEISWIJK-1 schreef:

Nee.....dat denk ik ook niet. Maar met drie keer het salaris van Havenaar ben je al eind onderweg. Uitgaande dat onze suikeroom ook wel de komende jaren zou betalen.

Volgend jaar kun je weer maanden wachten op geld dat zal wel altijd het probleem blijven met deze eigenaar

`Alles met spleetogen is niet te vertrouwen`

`Voor een Chinees bestaat een probleem ook niet tot het moment dat hij de oplossing heeft`

Tegeltjeswijsheden die elke keer weer opgeld doen.

Ken er nog 1: `Hagenezen breken liever zelf de club af dan toekijken dat een buitenstaander het doet`

Kom nu 30 jaar bij de club heb alles wel gezien en meegemaakt. Sportief en alles eromheen wat onze club kenmerkt of heeft gekenmerkt.
Maar ben zelfs niet zo bevreesd geweest voor wat de nabije toekomst van mijn club brengen gaat als net na Alrecon periode en periode na oplevering nieuwe stadion. Dit probleem is tig x keer groter dan al die problemen bij elkaar.

Blijf gaan en komen zolang het kan. Maar ben bang dat het niet heel lang meer kan. Heb er weinig vertrouwen meer in dat er voor mijn club iets goeds uit gaat komen.

Gelukkig zondag weer een potje.

Jordy schreef:

De grote vraag is natuurlijk: Waarom verkoopt Wang ADO niet?

Omdat hij er al zoveel miljoenen aan heeft uitgegeven. Vanaf het begin was bekend dat hij bij ADO kwam om te leren en niet om te investeren.

Nu hij door de club in de zeik wordt genomen wacht hij net zolang met investeren totdat hetgeen er afgesproken is gebeurt.

Planning waaraan zijn geld zal worden uitgegeven en verbetering van clubleiding. Zijn geduld is eindeloos groot. Hij wacht wel.

De vraag is waarom zijn we afhankelijk geworden van een eigenaar. De club kan zichzelf niet bedruipen. En we zijn zeker niet de enige club. Dat is het probleem tegenwoordig. Afhankelijk moeten zijn van de grillen van een eigenaar.

Artikel over Tom van Weert ; betaalbaar en transfervrij

Elk jaar weer knokken in een loopbaan vol obstakels
Nooit was Tom van Weert (25) onomstreden. Altijd moest hij zich extra bewijzen en terugknokken na tegenslagen. Het eeuwige twijfelgeval heeft bij Excelsior afgerekend met de scepsis en maakt zich op voor een nieuwe uitdaging.
‘En waar ben u dan precies van?’ De vraag in onvervalst Rotterdams houdt het midden tussen oprechte interesse en goedbedoelde argwaan. Of er toevallig ook koffie is, luidde de vraag aan Rina, beheerster van het spelershome van Excelsior. Ondanks het zonnetje is het buiten koud. De digitale klok annex thermometer geeft zeven graden aan, maar de snijdende noordoostenwind blaast daar rigoureus een paar graden van af. Een warm bakkie zou zeer welkom zijn. Het blijkt geen enkel probleem, mits we zelf even de rol van barman willen vervullen. ‘Natuurlijk joh, pak maar. Weet je hoe het apparaat werkt?’

Daags voordat Excelsior met 2-1 verliest bij FC Utrecht, regeert de rust op Woudestein. Soepel gaat het dit seizoen allerminst, maar van acute degradatiestress is geen sprake. Op de training van vanochtend is welgeteld één supporter afgekomen. De spelers werken nabij de Erasmus Universiteit ongestoord hun oefeningen af, zo nu en dan gluurt er een passerende student nieuwsgierig door het hek van het stadion naar binnen. De enige opwinding die er is, ontstaat wanneer we de machine per ongeluk de opdracht geven om twee kopjes koffie in één bekertje te gieten.

Tom van Weert lacht als hij hoort over de gastvrijheid van Rina. ‘Ja, mooi hè? Dat is Woudestein: altijd open huis.’ De aanvalsleider van Excelsior is een paar uur na de training aangeschoven in Pollevie, een hip restaurant op een steenworp afstand van zijn huis in Den Bosch. Hoewel hij inmiddels al bijna twee jaar in Rotterdam voetbalt, wonen Van Weert en zijn Deense vriendin Maria nog altijd in de stad waar hij als voetballer groot werd. De twee leerden elkaar vijf jaar geleden kennen op Mallorca, waar hij met FC Den Bosch het seizoen afsloot, en wonen inmiddels in een fraai appartement net buiten het Bossche centrum.

Amateurclub

Van Weert voelt zich op zijn plek bij Excelsior. ‘Het is er lekker gemoedelijk, kleinschalig. Het doet in veel dingen een beetje denken aan een amateurclub. Dat is ook de kracht van Excelsior en de reden waarom ik destijds voor die club heb gekozen. Als ik daar twee wedstrijden op rij wat minder zou spelen, zouden niet meteen alle kranten vol staan, bedacht ik me. Ik kan me rustig ontwikkelen, onder begeleiding van goede mensen. Want vergis je niet: alles is bij Excelsior uitstekend geregeld. De hele staf is sinds mijn komst elke dag met me bezig geweest. Zij hebben me helemaal wedstrijdfit gekregen. Dat heeft zijn vruchten afgeworpen, daar hoeven we niet moeilijk over te doen.’ Van Weert is de eeuwige twijfels voorbij.

‘Ik viel op door
het maken van doelpunten, maar verder blonk ik nergens in uit’
Tom van Weert
Twijfels die al vroeg ontstonden. Al sinds Van Weert op tienjarige leeftijd de stap maakte van zijn amateurclub RKVV Sint-Michielsgestel naar de profclub van een paar kilometer verderop, was er scepsis. Zelden had hij in de winterstop al de zekerheid dat hij ook een jaar later nog bij FC Den Bosch mocht spelen.‘Nee, zeker niet. Ik had toen al die ene grote kwaliteit: doelpunten maken. Daardoor viel ik altijd wel op. Maar verder blonk ik nergens in uit. Ik was nooit de grootste, nooit de sterkste, nooit de snelste, nooit de meest technische. Pas in de A-junioren ben ik doorgegroeid van een gemiddelde speler naar een van de beteren in de jeugdopleiding.’

Van Weert debuteerde in 2008 in het eerste elftal van de Bosschenaren, maar tot een definitieve doorbraak kwam het lange tijd niet. In 2010/11 werd Fons Groenendijk zijn huidige trainer bij Excelsior aangesteld in De Vliert, maar hij gebruikte de blonde spits vooral als invaller.Van Weert leerde wat het is te moeten knokken voor zijn plek, te vechten tegen de vooroordelen. ‘Als jij door iedereen altijd wordt bestempeld als het toptalent, dan kan het ook té makkelijk gaan. Dan gaat alles goed, tot er iets verkeerd gaat en je karakter moet tonen. Neem Danny Verbeek (nu NAC Breda, red.). Wij zaten in dezelfde lichting. Hij was van nature een veel betere voetballer. Ik moest stukken harder werken om hetzelfde te bereiken. Elk jaar weer knokken om het volgende team te halen, daarna om het eerste te halen, daarna om basisspeler te worden, daarna om een stap hogerop te maken. Als ik één ding heb geleerd, is dat niks vanzelf gaat.’

‘Als ik één ding heb geleerd,
is dat niks vanzelf gaat’
Het heeft Van Weert gevormd tot wat hij nu is: een pure winnaar die niks wil laten liggen. Die mentaliteit zat er al vroeg in bij de Brabander. ‘Met mijn jeugdteam bij de amateurs speelden we ooit een toernooitje waarop we het niet zo goed deden. Ik had als enige alles gespeeld, dus in de laatste wedstrijd die nergens meer om ging moest ik even tien minuutjes naar de kant. Maar dat deed ik gewoon niet, ik weigerde. Mijn trainer kwam het veld in, tilde me op en heeft me van het veld moeten dragen. Ik schreeuwen natuurlijk. Dat zegt veel over hoe graag ik toen al wilde winnen. En scoren.’

Zoals voor iedere spits zijn goals ook voor Van Weert zijn levenselixer. Dat bewees hij ook na de thuiswedstrijd tegen PSV, eind januari. Met een verbeten grimas zocht hij na het laatste fluitje de catacomben op. Niet zozeer vanwege de 1-3 nederlaag, die was wel ingecalculeerd. Van een incident in de laatste minuut baalde hij des te meer. Van Weert frommelde de bal in die slotfase samen met Jeffrey Bruma over de Eindhovense doellijn, maar scheidsrechter Bas Nijhuis zette de eretreffer op het wedstrijd-formulier als eigen doelpunt van de PSV-verdediger. ‘Ik hoor het net, ja. Doodziek’, vatte de goalgetter zijn gevoel na het duel samen. ‘Ik zal de scheids zo eens opzoeken.’ Even later liep hij de arbiter van dienst inderdaad tegen het lijf. Hij probeerde de treffer op zijn eigen naam te krijgen, maar kreeg nul op het rekest.

PSV’er Jorrit Hendrix heeft handen en voeten nodig tegen Tom van Weert, zien ook Davy Pröpper (links) en Héctor Moreno. PSV’er Jorrit Hendrix heeft handen en voeten nodig tegen Tom van Weert, zien ook Davy Pröpper (links) en Héctor Moreno.
Tegenslagen

Het tekent Van Weert, voor wie niets vanzelfsprekend is. Ieder hoogtepunt is er een, ieder doelpunt telt. Zeker in een carrière die zich laat kenmerken door hard werken. Daartoe wordt hij overigens niet alleen gedwongen vanwege de twijfels die hem achtervolgden. Ook op lichamelijk vlak kende hij tegenslagen. Zijn gezicht betrekt als zijn kruisbandblessure uit 2013 ter sprake komt. In 2011/12 beleefde FC Den Bosch zijn finest hour van de laatste jaren. In de finale van de play-offs om promotie verloor de club ternauwernood van Willem II, maar door de goede prestaties maakte vrijwel het complete elftal een stap hogerop. Van Weert bleef. Hij verlengde bewust zijn contract met een jaar. Nog één volledig seizoen uitblinken en dán die mooie stap maken: dat was het plan. Het liep anders: vlak voor het einde van de competitie scheurde hij zijn voorste kruisband. De revalidatie duurde uiteindelijk elf maanden. ‘Ik was echt geobsedeerd door die knie. Iedere ochtend ging ik meteen testen. Hoe voelt-ie? Kan ik al iets meer dan gisteren? Is er al meer vocht uit? Doet het meer of minder pijn als ik erop druk? Echt: maandenlang, iedere ochtend. Maar op het moment dat ik eindelijk het veld weer op mocht met de groep, voelde het niet goed. Het bleef wat instabiel. Ik moest weer geopereerd worden, al was dit maar een lichte ingreep. Dat was het allerzwaarste, die stappen terug. Ineens is je toekomst heel onzeker.’

‘Ik was maandenlang geobsedeerd door die knie. Hoe voelt-ie?’
Terwijl het seizoen vorderde, kreeg Van Weert het steeds benauwder. De geplande stap omhoog kwam zwaar op de tocht te staan. Hij kon dat seizoen nog slechts drie keer invallen. ‘Met grote dank aan fysio Marco van der Steen werd ik weer fit. Ik wist toen dat de clubs die een jaar eerder interesse toonden middenmoot en subtop Eredivisie niet meer zouden bellen. De top van de Jupiler League wel, die zagen het allemaal in me zitten. Maar ik bleef maar hopen op de Eredivisie, misschien een clubje dat net was gepromoveerd. Het zou moeilijk worden, dat wist ik. Maar ik wist ook: Ik ga ervoor. Ik zal wat tijd nodig hebben om me aan te passen, maar als mijn kans komt, dan pak ik ’m.’

Die kans kwam er. Excelsior-trainer Marinus Dijkhuizen durfde het aan met Van Weert, zoals de Kralingers het sowieso moeten hebben van jongens met een krasje. Gokjes, kleine risico’s. Van Weert deed wat hij al jaren deed. Vechten, hard werken en zich aanpassen aan een niveau hoger. De teller van Van Weert staat dit seizoen op negen doelpunten, eenderde van de totale Excelsior-productie. Geen gek aantal, de dertien competitiegoals van vorig seizoen komen in zicht. En dat vindt Van Weert prima. ‘Ik doe het goed als ik rond de twaalf uitkom. Ik zag pas dat ik nu al derde sta op de lijst van topscorers aller tijden van Excelsior in de Eredvisie. Dat zegt genoeg, het komt niet vaak voor dat iemand van deze club het op dit niveau zo goed doet.’

In duel met Vitesse-aanvoerder Arnold Kruiswijk.
In duel met Vitesse-aanvoerder Arnold Kruiswijk.
Goud

Van Weert maakt stappen die een paar jaar geleden voor onmogelijk werden gehouden. Als Excelsior zich handhaaft, is dat voor een groot deel de verdienste van de topschutter. ‘Ik zie ook wel dat de club relatief afhankelijk is van mijn doelpunten. Ik kan wel zeggen dat dat niet zo is en heel bescheiden doen, maar ik voel me belangrijk en voeg iets toe aan het team. Mezelf verbazen? Nee, niet meer. Vorig seizoen nog wel, tegen Feyenoord. Tot de winterstop had ik vijf keer gescoord, na de winterstop scoorde ik ineens twee keer in De Kuip. Er kwam aandacht, werd Speler van de Week. Toen dacht ik wel even: shit zeg, ik kan het écht.’

Van Weert is goud waard voor zijn ploeg, maar niet lang meer. Zijn contract loopt komende zomer af. ‘Na twee jaar Excelsior ben ik toe aan een nieuwe uitdaging. Ze hopen me nog steeds langer te binden, maar dat is niet mijn intentie. Ik wacht af wat er komt. Drie jaar geleden had ik gezegd dat de Nederlandse subtop absoluut mijn volgende stap moest zijn. Maar ik word 26, een mooi moment om me wat breder te oriënteren. Engeland? Nou, ik ben in de winterstop een wedstrijdje in het Championship (tweede niveau, red.) gaan kijken. Een spits als Lars Veldwijk had het op dat niveau fysiek gezien al moeilijk. En hij is 1 meter 96, hè? Ik ben nog vijftien centimeter kleiner, dus dat lijkt me niet echt een competitie voor mij. Met al die lange ballen.’

Tevreden leunt Van Weert achterover. Een loopbaan vol obstakels krijgt in de zomer een prachtig vervolg, daar twijfelt hij niet aan. ‘Maar het heeft geen zin om te speculeren. De komende wedstrijden moet ik het elke keer laten zien. Clubs die interesse hebben, moet ik overtuigen. En clubs die me niet kennen, moeten gaan denken: zo, dat is een goeie. Weet je… Mijn carrière is misschien niet echt logisch of normaal verlopen, maar overal waar ik kom, groei ik geleidelijk mee met het niveau. Alles gaat met stapjes. Neem bijvoorbeeld de aandacht van de buitenwereld. Die was er niet van de ene op de andere dag. Eerst zeiden ze: "Hé, kijk eens: die Van Weert heeft er toch al vier gemaakt." Daarna was het zes, toen acht. Langzaam groeide het. Typerend voor mijn carrière.’

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Marcie, Edwin, Sprinkhaan070, ADO73, Brian, Alle ballen op Jort, LemonHaze, GroenGeelHart070, ADOZoetermeer, Haraldberg1, yesyes en 304 gasten.

Bekijk de topshouts