Tag: gevoel

Trending: jong spelers psv excelsior punten winnen

Toon alle shouts

Seizoenkaart verlengd.
In goede en slechte tijden supporter
En kan alleen maar beter worden nu .
Mathijssen heeft het goed gedaan bij Willem 2
Alle krediet voor de nwe directeur, twee posities die gekozen zijn door de eigenaar, dat maakt hem verantwoordelijk, dat was met wang cs wel anders.
Talenten binden en laten groeien en er sportief van genieten voordat ze voor een goed bedrag de deur uitlopen.
Als we toch een beetje bij het AZ model zouden uitkomen, dan kan het nog leuk worden.
Misschien naïef dagdromen, maar ik heb er vooralsnog een goed gevoel over

https://www.ad.nl/nederlands-voetbal/al-50-jaar-stress-in-de-play-offs-ik-moest-voor-elke-wedstrijd-overgeven-van-de-zenuwen~a50488e7/

Al 50 jaar stress in de play-offs: ‘Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen’

De play-offs om promotie en degradatie, die maandag van start gingen met FC Eindhoven - Almere City, bestaan dit seizoen precies vijftig jaar. Over een halve eeuw vol mirakels, intens verdriet en extreme stress. ,,Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen.”

Het is 12 juni 1991 en in een van de kleedkamers van het NAC-stadion bonkt het hart van VVV-aanvaller Maurice Graef in zijn keel. Buiten, hemelsbreed luttele meters van zijn stoel, heeft zich een woedende menigte van Bredase aanhangers verzameld. De supportersschare uit Venlo heeft het dan al op een lopen gezet, uit vrees voor diezelfde furieuze NAC-fans op het voorplein. Kort daarvoor heeft de Limburgse club zich ondanks een 2-1 nederlaag verzekerd van promotie naar de eredivisie.

Maar feestvieren zit er hier, aan de Beatrixstraat, voorlopig niet in. Te gevaarlijk, nu klinkers, fietsbellen en putdeksels door de lucht vliegen. ,,Ik zie mezelf daar zó weer zitten”, zegt Graef (53), destijds een aanstormend talent. ,,Hard juichen durfden we niet. Met ingehouden adem keken we elkaar aan. ‘VVV naar de eredivisie!’ Echt, zulke intense emoties heb ik nadien nooit meer meegemaakt.”
Maandag begonnen de play-offs om die nog ene vacante eredivisie-plek. Welke club eist die op? Het valt nauwelijks te voorspellen, zo heeft het verleden wel uitgewezen. Wat vaststaat: amusement en spanning zijn verzekerd. Dat is al zo sinds seizoen 1972/1973, toen het De Graafschap van Guus Hiddink de eerste winnaar was van het ‘toetje’, destijds nog nacompetitie geheten.


Ja, het bedenksel van Dokter Ab Wit, ooit clubarts en voorzitter van eerstedivisieclub WVV Wageningen, veranderde in 50 jaar tijd geregeld van opzet. Maar de essentie is ook nu nog onveranderd: veel meer dan kwaliteit bepalen vorm, stressbestendigheid, dom geluk of botte pech welke club zich kroont tot koning van de play-offs. ,,Voor neutrale tv-kijkers zijn het prachtige wedstrijden’’, stelt Graef, die ook eens degradeerde via de barrageduels. ,,Maar om ze als voetballer te spelen? Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen. Voor de doorsnee voetballer voelt de nacompetitie als het spelen van een Europacupfinale.”

De Andere Tijden Sport-waardige oogst van een halve eeuw nacompetitie is groot. Wie herinnert zich niet de zinderende ADO Den Haag-Excelsior van afgelopen seizoen, waarin de Rotterdammers een 3-0 achterstand goedmaakten tot 4-4 en via strafschoppen naar het hoogste niveau gingen? Minstens zo memorabel: de 4-5 bij Go Ahead Eagles– RKC uit 2019. Of de sensationele penaltyserie bij Cambuur – Roda JC in 2009, uiteindelijk gewonnen door de Limburgers.

En wat te denken van Roda JC – Sparta in 2013, toen Mark-Jan Fledderus met twee vrije trappen in de slotseconden de promotiedroom van de Spangenaren doorboorde? Mario Bilate, destijds speler van Sparta, weet nog goed hoe hij en zijn ploeggenoten tot een paar minuten voor tijd vrij moeiteloos overeind bleven in Kerkrade. ,,Man, Roda oogde zo machteloos. Nou ja, tot die vrije trappen dan, die Fledderus er nooit meer zo in zou schieten... Zo dichtbij en toch met lege handen staan. Geloof me: hoe dat stadion toen ontplofte, dat vergeet ik nooit meer. Nachtmerries had ik ervan. In wezen is die wedstrijd nog steeds de ultieme blauwdruk van nacompetitievoetbal. Alles wat logisch is gebeurt niet, al het onmogelijke komt uit.”

En dat ‘onmogelijke’ is volgens Bilate een rekbaar begrip. Het kan, zoals bij het Sparta in 2013, keeper Nico Pellatz zijn die plots onder een bal door duikt. Het kan een ploeggenoot zijn die, zoals Stijn Spierings namens ‘zijn’ RKC, op nooit vertoonde wijze de beslissende treffer maakt in Deventer. Of juist een tegenstander die dit doet, zoals Jonathan Okita in 2021 namens NEC tegen NAC

De play-offs zijn angstaanja­gend. Het lijntje tussen voor eeuwig de schlemiel zijn of juist voor altijd onsterfe­lijk, is dunner dan dun.

,,Het klinkt gek misschien”, zegt Bilate, destijds speler van de Bredase club. ,,Maar er zijn dagen bij dat ik nog steeds aan die wedstrijd denk. Juist omdat die wedstrijd zo’n hoog ‘make or break’-gehalte had. In plaats van promoveren - iets wat op basis van die wedstrijd verdiend zou zijn geweest - bleven we in de Keuken Kampioen Divisie. Gevolg: trainer Maurice Steijn weg, alle aandeelhouders weg, woede bij supporters die ons de dag ervoor nog met duizenden hadden aangemoedigd op de snelweg. Het sentiment draaide 180 graden. Waar had NAC nu gestaan als Okita níet het doelpunt van zijn leven had gemaakt? Hoe was het met mijn eigen loopbaan gegaan als ik de kans had gekregen in de eredivisie? De play-offs zijn angstaanjagend. Het lijntje tussen voor eeuwig de schlemiel zijn of juist voor altijd onsterfelijk, is dunner dan dun.”

Precies dat contrast geeft de play-offs zo’n bijzondere lading. Enerzijds roept de nacompetitie romantiek op bij voetballiefhebbers. Het gevoel van met een biertje in de hand genieten, onder doorgaans zomerse omstandigheden. Het gevoel van, met de vakantie in het verschiet, eindelijk écht om de prijzen spelen. Iets wat clubs als Willem II, FC Emmen of MVV in de eredivisie gewoonlijk niet gegund is.

Anderzijds is er ook die bovengemiddeld grote kans op deceptie, dat het ‘toetje’ een wrange smaak geeft. De kille feiten: van de zeven clubs die dit seizoen beginnen aan de tombola, zal er straks toch echt maar eentje naar de eredivisie gaan. En de overlevingskans daarin is op basis van de statistieken in deze eeuw ook nog eens weinig hoopgevend. Twee derde van de play-offwinnaars is binnen drie jaar alweer gedegradeerd; voor ruim de helft is het na twee seizoenen al zover. En voor een derde geldt zelfs dat ze na één seizoen weer veroordeeld zijn tot De Braak, het Frans Heesen Stadion en al die andere typische KKD-paleisjes.

,,Het gevoel van móeten komt nergens zo tot uitdrukking als in de play-offs, daar moet je als speler echt tegen bestand zijn”, stelt Ruud Brood, die er met Roda en RKC succesvol in was als coach en later als assistent-trainer bij PSV in de top werkte. ,,Ik kan me Sanharib Malki nog herinneren uit onze gezamenlijk Roda-tijd. Waar hij in de competitie alle ballen binnenschoot, raakte hij in de nacompetitie geen knikker. Geloof me: Champions League voetballen met PSV is makkelijker dan als potentiële eredivisieclub nacompetitie spelen.’’

Het is een heerlijk gezicht hoor, al die volle stadions met al die verwach­tings­vol­le fans. Maar neem van mij aan: voor spelers en trainers is het een hel.

Dat is juist omdat er zo onnoemelijk veel van afhangt, aldus Brood. ,,Jouw toekomst als voetballer, je salaris dat met veertig procent kan stijgen of dalen, het lot van allerlei trouwe clubmensen, enzovoort. Het is een heerlijk gezicht hoor, al die volle stadions met al die verwachtingsvolle fans. Maar neem van mij aan: voor spelers en trainers is het een hel. Nergens balt tragiek zich zo samen als in de play-offs om promotie en degradatie. Reken maar dat we ook in deze editie weer veel tranen te zien krijgen.”

Van vreugde, zoals bij Heerenveen in 1990, toen die club als nummer nummer 16 van de eerste divisie promoveerde. Of bij RBC in 2000, toen dat als door een wonder hetzelfde flikte. Middenvelder Marcel van Helmond, destijds over wat hij ‘een mirakel’ noemde: ,,Bij ons in de buurt heb je De Efteling, daar heb je een sprookjesbos. Nou, daar zijn wij stiekem uit gekropen.” Maar het gros van de deelnemers zal dat nooit zo ervaren.

Vandaar dat Maurice Graef vooral maar de zonnige kanten koestert, opgedaan op die voor VVV dierbare juni-avond in Breda. Het liep destijds in 1991 al tegen middernacht, toen voor hem en zijn ploeggenoten de kust eindelijk veilig was en ze voor het stadion in de spelersbus konden stappen. ‘Er zal wel niemand meer staan straks, als we in Venlo arriveren’, mompelden de spelers tijdens de terugreis tegen elkaar. Hoe anders was de werkelijkheid, anderhalf uur later.

Duizenden fans waren bijeengekomen in het stadscentrum, waar het vooruitzicht van de komst van Feyenoord en Ajax naar De Koel groots werd gevierd. ,,Ik krijg er ruim dertig jaar later spontaan weer kippenvel van”, besluit Graef. ,,Hoe klein de kans mathematisch ook is om als winnaar te eindigen: alleen al vanwege de mogelijke ontlading moeten de play-offs voor altijd blijven. Voor wie ze wint, is het de mooiste competitie op aarde.”

Normaal gesproken werd je al zowat gestalkt door de club om je seizoenskaart te verlengen en was er in ieder geval nog een trainer en/of directeur die je erop wees.Ik weet echt niet wat voor eigenaar we nu hebben maar dit is echt niet ok. Het zal toch niet bij die andere clubs waar zij in geïnvesteerd hebben ook zo zijn. Totaal geen interesse of betrokkenheid je zal haast gaan denken dat zij een andere reden hebben om in een Nederlandse voetbalclub te investeren en daar krijg ik een zeer unheimlich gevoel van.

Olitano schreef:

Spelers die bij ons gratis de deur uitlopen is helaas een repeterend verhaal.
Al tientallen jaren.

Komt dat omdat de club te laat is met een nieuw contract aan te bieden ?
Te weinig salaris ? Op sportief gebied te weinig of geen toekomstperspectief ?
Of is het de alsmaar aanhoudende onzekerheid over het voortbestaan van de club ?
De niet ophoudende bestuurlijke onrust in en rondom de club zal ook niet helpen om spelers te binden.
Daar komt nog bij dat het ADO/FC Den Haag publiek bovengemiddeld kritisch is.

Waarschijnlijk is het een combinatie van dit alles dat naar mijn mening niet specifiek aan 1 directeur ligt maar aan de cultuur van onze club. Kiezen we dan alsmaar de verkeerde directeuren aan ?

Maar niet getreurd, de Amerikanen komen deze week met hun visie.

Ja ik verwacht er eerlijk gezegd weinig van, het zal ter eer en meerdere glorie zijn van Bolt/Globalon.

Mijn verwachting is dat we over een paar jaar weer in de etalage staan.

We zijn supporter van een bedrijf in plaats van een club. Dat is misschien een trieste constatering, maar blijkbaar (voor veel mensen tegenwoordig) de realiteit. In een dynamiek waarin geld verdient moet worden, is het toch lastig en anders supporteren soms. Het gevoel is anders. voor mij dan. De dynamiek is wezenlijk anders dan bij clubs waarbij er niet een of meerdere eigenaars zijn. Nogmaals kan ook mijn gevoel zijn. De romantiek is indertijd verkocht voor wat euro's.

Dan heb je de hoop dat wat lokale jongens het willen doen, echt uit liefde voor de club... Maar dat lijkt ook utopisch.

Zijn er hier supporters van Landal Greenparks, of Pattex Montagekit?

Op haar LinkedIn pagina is te lezen dat Natascha van Grinsven ze een ruime ervaring heeft op commercieel gebied. Bij Telstar eerst als commercieel manager en daarna commercieel directeur. Verantwoordelijk voor team sponsoring, marketing, communicatie en ticketing.

Onder andere daarvoor bij de KNVB Campus, bij PBN sport en events in Zwitserland voor PSV en Feyenoord. Ook als vrijwilliger diverse commerciële werkzaamheden gedaan.

Opleiding: Johan Cruyff Institute, Masters degree International Sports Management & Marketing. Amsterdam University of Applied Sciences, Bachelor's degree voor lichamelijke opvoeding.

Aanbeveling: Natascha is energiek en heeft geen 9 tot 5 mentaliteit. Zij is niet alleen een goede netwerker maar vindt het ook leuk om te doen. Waarschijnlijk omdat zij altijd nieuwsgierig is naar wat andere mensen doen en beweegt. Wat Natascha wil kan zij goed overbrengen ook aan grotere groepen. Denkt mee aan vernieuwing en is leergierig. Moet wel zaken afmaken. Is een goede maar ook eigenwijze organisator. Een ervaren mensen mens met gevoel voor commercie.

Club Achter de Duinen schreef:

Nieuwsbericht op Club Achter de Duinen:

Nikiema: geduld is niet mijn sterkste punt
Kilian Nikiema maakte al op 16-jarige leeftijd zijn debuut in het nationale team van Burkina Faso.
Lees het nieuwsbericht

Volgend seizoen met Wentges bepalen wie er onder de lat staat. Maar heb ook het gevoel dat Wentges wel eens kan vertrekken.

Bolskie schreef:

Poe poe wat een megabod zeg.. maar goed volgens Ad staat er dus een clausule van 1 mil in zijn contract. Die is dus pleite

Het gevoel zegt natuurlijk. Jammer. Of niet doen.

Maar een miljoen is meer dan hij nu waard is. Helaas voor ons is hij dan niet meer te houden.

Deze dingen gebeuren. Dat is het nadeel als je een kleine club in een kleine competitie bent.

Daily Shorts schreef:

De vraag is: wie had het beter gedaan met dit brandhout?

Op gevoel? 9 van de 10 ervaren trainers met de juiste papieren.

Hij heeft ons wel helemaal naar plek 12 gebracht.

Omroep west:

Dick Advocaat duidelijk over ADO-eigenaar: 'Begrijp niet waar ze mee bezig zijn'
Vandaag, 190

5 minuten leestijd
Advocaat coacht ADO bij Jong Ajax uit
© Angelo Blankespoor

DEN HAAG - ‘Ook Ludo Sanders heeft bedankt voor de functie van algemeen directeur bij ADO Den Haag.’ Het is een tweet die woensdagavond op Twitter rondgaat en de lading van de situatie binnen de Haagse voetbalclub precies samenvat. Het is een soap aan het worden in de laatste weken van het seizoen. Helaas niet een soap met mooi eind op sportief gebied, maar op bestuurlijk gebied, waar het weer ouderwets onrustig is.

En die onrust komt voort uit de onduidelijkheid die er momenteel is. Met het eind van de competitie in zicht heeft ADO Den Haag nog altijd geen algemeen- en technisch directeur, hoofdtrainer en duidelijkheid voor spelers hoe het nieuwe seizoen er uit gaat zien. Althans, zo lijkt het, want achter de schermen wordt er wel gewerkt aan het vullen van diverse functies, alleen zijn er meer afmeldingen dan felicitaties. En als er al felicitaties zijn, gaan ze naar de verkeerde mensen, die toch niet in dienst van ADO gaan treden.

We beginnen bij de meest recente felicitatie. Die is voor Marcus Keane. Op de burelen in het stadion van ADO gaat men er woensdag vanuit dat hij de nieuwe algemeen directeur wordt van de Haagse club. De 53-jarige Hagenaar voert al vanaf januari gesprekken met eigenaar Bolt en beschikt over een mooi cv. Daarnaast is hij half Amerikaans, iets dat de Amerikaanse aandeelhouder ongetwijfeld als een pluspunt zal zien.

Als diverse bronnen rond de Haagse club zijn komst bevestigen, kunnen de felicitaties richting Keane de deur uit. Maar niets blijkt minder waar. ADO-eigenaar Bolt komt kort na de publicatie in de media over de aanstelling van Keane met een ander bericht. Met de haven in zicht veranderen de Amerikanen van koers. Keane wordt het toch niet, de beste kaarten zijn er nu voor Natascha van Grinsven, commercieel directeur van Telstar.

Deze koerswijziging wordt in Amerika in een achterkamertje ingezet, zonder dat men er in Nederland weet van heeft. Dat maakt de hele situatie misschien wel des te pijnlijker en het geeft daarmee ook aan dat de verhoudingen tussen Amerika en het huidige management vertroebeld zijn. Met nog zeven weken contract te gaan, zal dat gevoel Reijntjes niet lekker zitten.

Betaalt Bolt door deze actie Reijntjes met gelijke munt terug?
De vraag rijst waarom er in een achterkamertje van koers gewijzigd wordt. Een mogelijke verklaring zou je kunnen vinden in de aanstelling van Dick Advocaat. Een keuze waar in die tijd alleen Reijntjes achter stond. Bolt wilde nog verder met de Katwijkse trainer en was nog niet van plan om iemand anders aan te stellen. Reijntjes is dan ook uiteindelijk degene die het ontslag van Dirk Kuijt doorzet en daarmee de aanstelling van de 'kleine generaal' mogelijk maakt. Betaalt Bolt door deze actie Reijntjes met gelijke munt terug?

Door naar de volgende felicitatie. Die ontvangt Feyenoord-hoofdscout Mark Ruijl op maandagavond meerdere malen. Het is op dat moment bekend dat hij gesprekken voert met ADO Den Haag om de nieuwe technisch directeur te worden. In het programma VandaagInside maakt sportmarketeer Chris Woerts bekend dat Ruijl de uitdaging in Den Haag aangaat. Hij wordt de nieuwe technisch directeur.

Ook deze felicitatie is te voorbarig. Ruijl heeft bij ADO aangegeven zijn beslissing uiterlijk dinsdag 9 mei te maken. Op het moment van de uitzending op maandagavond heeft Ruijl de knoop nog niet doorgehakt, laat staan gecommuniceerd aan de Haagse beleidsbepalers. Kort voor het verstrijken van de deadline informeert Ruijl de Haagse club. Hij bedankt. In de gesprekken die gevoerd werden bleken Ignacio Beristain en Scott McLachlan niet slagvaardig en overtuigend genoeg, waardoor Ruijl besluit bij Feyenoord te blijven.

Als Woerts de komst van Ruijl aankondigt, doet hij er een schepje bovenop door te melden wie de nieuwe trainer van ADO Den Haag wordt. Het gaat om Lee Roy Echteld, trainer van amateurvereniging De Treffers. Ook zijn telefoon licht veelvuldig op nadat het nieuws de ether in geslingerd wordt. Ook deze felicitatie is (nog) niet op zijn plaats. Echteld, die in het verleden diverse functies bij PEC Zwolle heeft gehad en aan het roer stond bij de B-ploeg van Paris Saint Germain, voerde eind maart oriënterende gesprekken met Beristain, maar verder dan dat is het tot dusver niet gekomen. Stellen dat hij de nieuwe trainer wordt is daarom te voorbarig.

Naam van Giovanni Franken wordt vaak genoemd
In de zoektocht naar een opvolger van Advocaat gaat ook de naam van Giovanni Franken rond. Dat de trainer van het tweede elftal genoemd wordt is niet gek. Een groot deel van de selectie is gecharmeerd van zijn werkwijze, nadat zij vorig seizoen een periode met hem gewerkt hebben. Ook Beristain, die een belangrijke stem heeft binnen ADO, ziet de kwaliteiten van Franken. Maar ook hier geldt: doorpakken doet Bolt nog niet. Dus feliciteren heeft nog geen zin.

Tijdens de persconferentie in aanloop naar de laatste thuiswedstrijd reageerde trainer Dick Advocaat op de perikelen van de afgelopen dagen. ‘Het kan alle kanten op met deze club. Wat ik zelf denk? Ik ga daar niks over zeggen, het interesseert mij ook niet zo', klinkt het duidelijk. 'Als je capabele mensen binnen ADO hebt, en dan doel ik op Edwin Reijntjes, zo’n iemand kan de club runnen. En je hebt mensen die het technisch beleid goed kunnen bepalen. Dan begrijp ik niet dat ze daar zomaar afscheid van nemen. Als ik dan hoor waarmee ze nu bezig zijn, dan begrijp ik het helemaal niet meer.'

Advocaat vervolgt: 'Het is moeilijk te bepalen of de onduidelijkheid mijn groep raakt, dat mag hun eigenlijk niet deren. Maar wat ik eerder al zei, er zijn spelers met gezinnen. Als zij nou geen club vinden, dan zijn ze een maand verder. Het is vandaag de dag moeilijk om dan nog een club te vinden.’
De wedstrijd tegen FC Dordrecht is de laatste thuiswedstrijd van Advocaat in Haagse dienst. 'Ik kijk er niet tegenop, maar ook niet naar uit. Het is ook geen emotioneel moment. Ik kom hier echt nog wel een keer terug om een wedstrijd te kijken, maar niet in een functie.'

BLEISWIJK-1 schreef:

Over de laatste zin. Misschien wil ik het niet zien. Maar waardoor trek je deze conclusie? Van spelen met jeugd hoef je niet minder te worden. En ze hebben toch nog helemaal niet een goedkope selectie neergezet.

Alleen het vertrek van Finn Dicke zou jouw opmerking rechtvaardigen.

Volgens mij moeten we gewoon nog even afwachten.

meer een onderbuik gevoel, niet op feiten gebaseerd.

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Aad, Ran1972, Johan vakkie M, Erik070, buurmanBrutus, guru, Marcie, CrazieD en 109 gasten.

Bekijk de topshouts