Tag: competitie

Toon alle shouts

Vincent schreef:

Walgelijke supporters !
We hadden echt genoeg kansen om te winnen!!
Padt heeft zijn hele leven nog niet zo goed gekeept
Ze krijgen 1 kans (?) en die gaat erin . We hadden toen al op 6-0 moeten en kunnen staan.
Het was zeker niet best, maar om de trainer dan weer pisvlek en spelers koekebakker te noemen gaat me pet te boven
Misselijk wordt ik van jullie!
Heb me voorgenomen vanaf vandaag jullie eeuwige gezeik niet meer te lezen . De tering allemaal

je hebt tendele gelijk.
we hebben gewoon te veel vanit soort wedsrijden gehad en dan heeft het niet meer met pech te maken maar meer aan kwaliteit of gewoon je spelersgroep verkeerd gebruiken.kijkend naar de competitie had e met deze spelersgroep gewoon zeker play offs moeten spelen maar vaak zijn er gewoon verkeerde keuzes gemaakt ik zeik niemand af want voor mij moet het pas volgend jaar gebeuren maar dat je al 10 keer gelijkt speelt zegt denk ik wel genoeg fraser wil gewnoon niet met risico spelen zo ook vandaag nadat zij met 10 man gingen spelen had hij in moeten grijpen maar hij bleef volharden om met 4 man achterin te blijvn spelen en tuurlijk mis je teveel 100% kansen maar als je gelijk druk had gezet en niet groningen de kans gaf om weer in de wedstrijd te komen had je hem in ieder geval niet verloren.
ik wil best alles goed praten maar als je tegen 11 al heer en meester bent is het een schande dat je tegen 10 man gewoon verliest het is ook niet raar dat je door een doodmoment verliest en ondanks dat de bal 35 meter van het goal af legt mag het daar gewoon niet gebeuren om hetmaar niet over hansen te hebben want waarom fraser hem verdedigd is mij een raadsel 35 meter kom op zeg dan heb je als keeper gewoon gefaald.

Ondanks alle zelfverheerlijking van Fraser is dit weer een passend slot van de competitie, want zo kunnen we het nu wel zien. Hij kan trouwens zelfs van Van der Looi nog iets leren, want die wisselde met 10 man bij 0-0 gewoon aanvallend, terwijl Fraser zijn beste middenvelder (Derijck) eruit haalt en zijn falende middenvelders de gehele (Bakker) of bijna de gehele (Jansen) doodleuk laat staan.

Eagle187 schreef:

Volgens mij vergeet je dat op het moment dat de deal gesloten werd we hekkesluiter waren en het waarschijnlijker was dat we gingen degraderen dan dat we ons handhaafden... Blijkbaar durfde Wang de uitdaging aan om een Jupiler League club terug te brengen naar de Eredivisie en binnen 5 jaar zelfs naar de top 5 te brengen. Los van of dat realistisch gezien was door hem; waar haal je de logica dan vandaan dat hij de club niet had gekocht als de club `beter` was voorgesteld???? Wat wil je beter voorstellen aan een club die zo en zo al lijkt te gaan degraderen???

Je moet een cursus begrijpend lezen gaan volgen.

Ik zeg dat de club te goed is voorgesteld waardoor Wang het aandurfde een club op een degradatieplaats te kopen.
Wanneer er echt een goed onafhankelijk accountantsonderzoek was geweest was duidelijk geworden dat ADO bij lange na geen 8 miljoen waard was en dat geeft voor mij al aan dat Wang voor een goed deel op de verkooppraatjes van van der Kallen en de getuigenis van JHdeB is afgegaan.

Wang zal dit nooit toegeven dus het is en blijft gissen net als jij gist dat hij willens en wetens teveel betaald heeft voor een 2e rangs club (maar wel mijn club) uit een 2e rangs competitie.

Jordy schreef:

Een soort vriendencompetitie met andere clubs die ook niet mee willen doen in de topklasse etc.

Thanks. Jammer dat ze niet instromen. Competitie zou goed zijn.

Moi schreef:

met een klein beetje geluk en hardwerken hadden we al meer dan 45 punten binnen. wie had het over degradatie?

Ik had verwacht een heel erg zwaar seizoen te krijgen, net als ik verwacht had dat Wang een hele onbetrouwbare spleetoog zou zijn. Gelukkig heb ik het mis gehad want we doen het boven verwachting goed tegen de "sterkere" als we thuis meer hadden gewonnen van de "gelijke of zwakkere" dan had geen mens het meer geloofd dat we ADO waren. Zegt veel over onze competitie

Artikel over Tom van Weert ; betaalbaar en transfervrij

Elk jaar weer knokken in een loopbaan vol obstakels
Nooit was Tom van Weert (25) onomstreden. Altijd moest hij zich extra bewijzen en terugknokken na tegenslagen. Het eeuwige twijfelgeval heeft bij Excelsior afgerekend met de scepsis en maakt zich op voor een nieuwe uitdaging.
‘En waar ben u dan precies van?’ De vraag in onvervalst Rotterdams houdt het midden tussen oprechte interesse en goedbedoelde argwaan. Of er toevallig ook koffie is, luidde de vraag aan Rina, beheerster van het spelershome van Excelsior. Ondanks het zonnetje is het buiten koud. De digitale klok annex thermometer geeft zeven graden aan, maar de snijdende noordoostenwind blaast daar rigoureus een paar graden van af. Een warm bakkie zou zeer welkom zijn. Het blijkt geen enkel probleem, mits we zelf even de rol van barman willen vervullen. ‘Natuurlijk joh, pak maar. Weet je hoe het apparaat werkt?’

Daags voordat Excelsior met 2-1 verliest bij FC Utrecht, regeert de rust op Woudestein. Soepel gaat het dit seizoen allerminst, maar van acute degradatiestress is geen sprake. Op de training van vanochtend is welgeteld één supporter afgekomen. De spelers werken nabij de Erasmus Universiteit ongestoord hun oefeningen af, zo nu en dan gluurt er een passerende student nieuwsgierig door het hek van het stadion naar binnen. De enige opwinding die er is, ontstaat wanneer we de machine per ongeluk de opdracht geven om twee kopjes koffie in één bekertje te gieten.

Tom van Weert lacht als hij hoort over de gastvrijheid van Rina. ‘Ja, mooi hè? Dat is Woudestein: altijd open huis.’ De aanvalsleider van Excelsior is een paar uur na de training aangeschoven in Pollevie, een hip restaurant op een steenworp afstand van zijn huis in Den Bosch. Hoewel hij inmiddels al bijna twee jaar in Rotterdam voetbalt, wonen Van Weert en zijn Deense vriendin Maria nog altijd in de stad waar hij als voetballer groot werd. De twee leerden elkaar vijf jaar geleden kennen op Mallorca, waar hij met FC Den Bosch het seizoen afsloot, en wonen inmiddels in een fraai appartement net buiten het Bossche centrum.

Amateurclub

Van Weert voelt zich op zijn plek bij Excelsior. ‘Het is er lekker gemoedelijk, kleinschalig. Het doet in veel dingen een beetje denken aan een amateurclub. Dat is ook de kracht van Excelsior en de reden waarom ik destijds voor die club heb gekozen. Als ik daar twee wedstrijden op rij wat minder zou spelen, zouden niet meteen alle kranten vol staan, bedacht ik me. Ik kan me rustig ontwikkelen, onder begeleiding van goede mensen. Want vergis je niet: alles is bij Excelsior uitstekend geregeld. De hele staf is sinds mijn komst elke dag met me bezig geweest. Zij hebben me helemaal wedstrijdfit gekregen. Dat heeft zijn vruchten afgeworpen, daar hoeven we niet moeilijk over te doen.’ Van Weert is de eeuwige twijfels voorbij.

‘Ik viel op door
het maken van doelpunten, maar verder blonk ik nergens in uit’
Tom van Weert
Twijfels die al vroeg ontstonden. Al sinds Van Weert op tienjarige leeftijd de stap maakte van zijn amateurclub RKVV Sint-Michielsgestel naar de profclub van een paar kilometer verderop, was er scepsis. Zelden had hij in de winterstop al de zekerheid dat hij ook een jaar later nog bij FC Den Bosch mocht spelen.‘Nee, zeker niet. Ik had toen al die ene grote kwaliteit: doelpunten maken. Daardoor viel ik altijd wel op. Maar verder blonk ik nergens in uit. Ik was nooit de grootste, nooit de sterkste, nooit de snelste, nooit de meest technische. Pas in de A-junioren ben ik doorgegroeid van een gemiddelde speler naar een van de beteren in de jeugdopleiding.’

Van Weert debuteerde in 2008 in het eerste elftal van de Bosschenaren, maar tot een definitieve doorbraak kwam het lange tijd niet. In 2010/11 werd Fons Groenendijk zijn huidige trainer bij Excelsior aangesteld in De Vliert, maar hij gebruikte de blonde spits vooral als invaller.Van Weert leerde wat het is te moeten knokken voor zijn plek, te vechten tegen de vooroordelen. ‘Als jij door iedereen altijd wordt bestempeld als het toptalent, dan kan het ook té makkelijk gaan. Dan gaat alles goed, tot er iets verkeerd gaat en je karakter moet tonen. Neem Danny Verbeek (nu NAC Breda, red.). Wij zaten in dezelfde lichting. Hij was van nature een veel betere voetballer. Ik moest stukken harder werken om hetzelfde te bereiken. Elk jaar weer knokken om het volgende team te halen, daarna om het eerste te halen, daarna om basisspeler te worden, daarna om een stap hogerop te maken. Als ik één ding heb geleerd, is dat niks vanzelf gaat.’

‘Als ik één ding heb geleerd,
is dat niks vanzelf gaat’
Het heeft Van Weert gevormd tot wat hij nu is: een pure winnaar die niks wil laten liggen. Die mentaliteit zat er al vroeg in bij de Brabander. ‘Met mijn jeugdteam bij de amateurs speelden we ooit een toernooitje waarop we het niet zo goed deden. Ik had als enige alles gespeeld, dus in de laatste wedstrijd die nergens meer om ging moest ik even tien minuutjes naar de kant. Maar dat deed ik gewoon niet, ik weigerde. Mijn trainer kwam het veld in, tilde me op en heeft me van het veld moeten dragen. Ik schreeuwen natuurlijk. Dat zegt veel over hoe graag ik toen al wilde winnen. En scoren.’

Zoals voor iedere spits zijn goals ook voor Van Weert zijn levenselixer. Dat bewees hij ook na de thuiswedstrijd tegen PSV, eind januari. Met een verbeten grimas zocht hij na het laatste fluitje de catacomben op. Niet zozeer vanwege de 1-3 nederlaag, die was wel ingecalculeerd. Van een incident in de laatste minuut baalde hij des te meer. Van Weert frommelde de bal in die slotfase samen met Jeffrey Bruma over de Eindhovense doellijn, maar scheidsrechter Bas Nijhuis zette de eretreffer op het wedstrijd-formulier als eigen doelpunt van de PSV-verdediger. ‘Ik hoor het net, ja. Doodziek’, vatte de goalgetter zijn gevoel na het duel samen. ‘Ik zal de scheids zo eens opzoeken.’ Even later liep hij de arbiter van dienst inderdaad tegen het lijf. Hij probeerde de treffer op zijn eigen naam te krijgen, maar kreeg nul op het rekest.

PSV’er Jorrit Hendrix heeft handen en voeten nodig tegen Tom van Weert, zien ook Davy Pröpper (links) en Héctor Moreno. PSV’er Jorrit Hendrix heeft handen en voeten nodig tegen Tom van Weert, zien ook Davy Pröpper (links) en Héctor Moreno.
Tegenslagen

Het tekent Van Weert, voor wie niets vanzelfsprekend is. Ieder hoogtepunt is er een, ieder doelpunt telt. Zeker in een carrière die zich laat kenmerken door hard werken. Daartoe wordt hij overigens niet alleen gedwongen vanwege de twijfels die hem achtervolgden. Ook op lichamelijk vlak kende hij tegenslagen. Zijn gezicht betrekt als zijn kruisbandblessure uit 2013 ter sprake komt. In 2011/12 beleefde FC Den Bosch zijn finest hour van de laatste jaren. In de finale van de play-offs om promotie verloor de club ternauwernood van Willem II, maar door de goede prestaties maakte vrijwel het complete elftal een stap hogerop. Van Weert bleef. Hij verlengde bewust zijn contract met een jaar. Nog één volledig seizoen uitblinken en dán die mooie stap maken: dat was het plan. Het liep anders: vlak voor het einde van de competitie scheurde hij zijn voorste kruisband. De revalidatie duurde uiteindelijk elf maanden. ‘Ik was echt geobsedeerd door die knie. Iedere ochtend ging ik meteen testen. Hoe voelt-ie? Kan ik al iets meer dan gisteren? Is er al meer vocht uit? Doet het meer of minder pijn als ik erop druk? Echt: maandenlang, iedere ochtend. Maar op het moment dat ik eindelijk het veld weer op mocht met de groep, voelde het niet goed. Het bleef wat instabiel. Ik moest weer geopereerd worden, al was dit maar een lichte ingreep. Dat was het allerzwaarste, die stappen terug. Ineens is je toekomst heel onzeker.’

‘Ik was maandenlang geobsedeerd door die knie. Hoe voelt-ie?’
Terwijl het seizoen vorderde, kreeg Van Weert het steeds benauwder. De geplande stap omhoog kwam zwaar op de tocht te staan. Hij kon dat seizoen nog slechts drie keer invallen. ‘Met grote dank aan fysio Marco van der Steen werd ik weer fit. Ik wist toen dat de clubs die een jaar eerder interesse toonden middenmoot en subtop Eredivisie niet meer zouden bellen. De top van de Jupiler League wel, die zagen het allemaal in me zitten. Maar ik bleef maar hopen op de Eredivisie, misschien een clubje dat net was gepromoveerd. Het zou moeilijk worden, dat wist ik. Maar ik wist ook: Ik ga ervoor. Ik zal wat tijd nodig hebben om me aan te passen, maar als mijn kans komt, dan pak ik ’m.’

Die kans kwam er. Excelsior-trainer Marinus Dijkhuizen durfde het aan met Van Weert, zoals de Kralingers het sowieso moeten hebben van jongens met een krasje. Gokjes, kleine risico’s. Van Weert deed wat hij al jaren deed. Vechten, hard werken en zich aanpassen aan een niveau hoger. De teller van Van Weert staat dit seizoen op negen doelpunten, eenderde van de totale Excelsior-productie. Geen gek aantal, de dertien competitiegoals van vorig seizoen komen in zicht. En dat vindt Van Weert prima. ‘Ik doe het goed als ik rond de twaalf uitkom. Ik zag pas dat ik nu al derde sta op de lijst van topscorers aller tijden van Excelsior in de Eredvisie. Dat zegt genoeg, het komt niet vaak voor dat iemand van deze club het op dit niveau zo goed doet.’

In duel met Vitesse-aanvoerder Arnold Kruiswijk.
In duel met Vitesse-aanvoerder Arnold Kruiswijk.
Goud

Van Weert maakt stappen die een paar jaar geleden voor onmogelijk werden gehouden. Als Excelsior zich handhaaft, is dat voor een groot deel de verdienste van de topschutter. ‘Ik zie ook wel dat de club relatief afhankelijk is van mijn doelpunten. Ik kan wel zeggen dat dat niet zo is en heel bescheiden doen, maar ik voel me belangrijk en voeg iets toe aan het team. Mezelf verbazen? Nee, niet meer. Vorig seizoen nog wel, tegen Feyenoord. Tot de winterstop had ik vijf keer gescoord, na de winterstop scoorde ik ineens twee keer in De Kuip. Er kwam aandacht, werd Speler van de Week. Toen dacht ik wel even: shit zeg, ik kan het écht.’

Van Weert is goud waard voor zijn ploeg, maar niet lang meer. Zijn contract loopt komende zomer af. ‘Na twee jaar Excelsior ben ik toe aan een nieuwe uitdaging. Ze hopen me nog steeds langer te binden, maar dat is niet mijn intentie. Ik wacht af wat er komt. Drie jaar geleden had ik gezegd dat de Nederlandse subtop absoluut mijn volgende stap moest zijn. Maar ik word 26, een mooi moment om me wat breder te oriënteren. Engeland? Nou, ik ben in de winterstop een wedstrijdje in het Championship (tweede niveau, red.) gaan kijken. Een spits als Lars Veldwijk had het op dat niveau fysiek gezien al moeilijk. En hij is 1 meter 96, hè? Ik ben nog vijftien centimeter kleiner, dus dat lijkt me niet echt een competitie voor mij. Met al die lange ballen.’

Tevreden leunt Van Weert achterover. Een loopbaan vol obstakels krijgt in de zomer een prachtig vervolg, daar twijfelt hij niet aan. ‘Maar het heeft geen zin om te speculeren. De komende wedstrijden moet ik het elke keer laten zien. Clubs die interesse hebben, moet ik overtuigen. En clubs die me niet kennen, moeten gaan denken: zo, dat is een goeie. Weet je… Mijn carrière is misschien niet echt logisch of normaal verlopen, maar overal waar ik kom, groei ik geleidelijk mee met het niveau. Alles gaat met stapjes. Neem bijvoorbeeld de aandacht van de buitenwereld. Die was er niet van de ene op de andere dag. Eerst zeiden ze: "Hé, kijk eens: die Van Weert heeft er toch al vier gemaakt." Daarna was het zes, toen acht. Langzaam groeide het. Typerend voor mijn carrière.’

Ik heb de opvolger van Havenaar al gevonden!!`

http://www.ad.nl/ad/nl/1017/Buitenlands-voetbal/article/detail/4271281/2016/03/28/Comedy-Capers-in-Argentijnse-competitie.dhtml

GreenYellowTheHague schreef:

Gaat het niet om jongen. Het gaat er om wat die spleetoog beloofd heeft, en gewoon niet na komt. Voor Havenaar ga je niet een paar miljoen cashen, dit zal niet meer zijn als wat we voor kramer hebben ontvangen. En de toeschouwers aantallen zijn dit jaar slechter als voorgaande jaren naar ik meen, maar dit kan ik mis hebben

we zitten gemiddeld op 12.000 toeschouwers tegen vorig jaar 11.400
dus al is het maar een beetje het is winst al is de competitie nog niet afgelopen.
natuurlijk is iedereen ziek dat hij zijn verplichtingen niet na komt maar sommige doen hier net of het allemaal dramatisch is.
in het ergste geval kan je duplan en havenaar verkopen en dat zou klote zijn maar die had je zonder wang ook niet gehad.
als je even de belofte buiten beschouwing laat hebben we juist stappen gemaakt en natuurlijk is er al geld uitgegeven voor schermen,stoelen en jeugdcomplex maar het zit in ieder geval in de poket.

ik denk dat wang wel wil maar dat hij gewoon is overgeleverd aan de grote bassen maar nogmaals ik wordt liever een paar keer teleurgesteld in een baas die wel het geld heeft dan een baas waar je van weet dat hij geen cent te besteden heeft.

mijn geloof in wang is ook gedaald naar het nul punt maar met ado gaat het nog niet zo slecht als sommige hier doen geloven.

ADODENHAAG schreef:

En dit is kwalijk, want iedereen weet dat je je aan een salarisplafond- en grens moet houden. Zo is de club al eerder bijna naar de klote gegaan.

Wat waren we blij met Wang. Alles zou goed komen, als er kritiek was werd je afgezeken hier op de box, was je een azijnzeiker. Wat waren we blij , het salaris plafond ging omhoog en allemaal door Wang zijn inbreng. De enige inbreng die hij heeft is dat onze club kapot is gemaakt door hem. Een schrale troost is dat we het goed doen in de competitie.

Zal vandaag wel nieuws komen, nog paar dagen is het 1 april

Geen competitie voor alle tijd voor gesprekken

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

KickOff en 115 gasten.

Bekijk de topshouts