Tag: competitie

Trending: tribune supporters stadion respect contract blijf

Toon alle shouts

Moi schreef:

met een klein beetje geluk en hardwerken hadden we al meer dan 45 punten binnen. wie had het over degradatie?

Ik had verwacht een heel erg zwaar seizoen te krijgen, net als ik verwacht had dat Wang een hele onbetrouwbare spleetoog zou zijn. Gelukkig heb ik het mis gehad want we doen het boven verwachting goed tegen de "sterkere" als we thuis meer hadden gewonnen van de "gelijke of zwakkere" dan had geen mens het meer geloofd dat we ADO waren. Zegt veel over onze competitie

Artikel over Tom van Weert ; betaalbaar en transfervrij

Elk jaar weer knokken in een loopbaan vol obstakels
Nooit was Tom van Weert (25) onomstreden. Altijd moest hij zich extra bewijzen en terugknokken na tegenslagen. Het eeuwige twijfelgeval heeft bij Excelsior afgerekend met de scepsis en maakt zich op voor een nieuwe uitdaging.
‘En waar ben u dan precies van?’ De vraag in onvervalst Rotterdams houdt het midden tussen oprechte interesse en goedbedoelde argwaan. Of er toevallig ook koffie is, luidde de vraag aan Rina, beheerster van het spelershome van Excelsior. Ondanks het zonnetje is het buiten koud. De digitale klok annex thermometer geeft zeven graden aan, maar de snijdende noordoostenwind blaast daar rigoureus een paar graden van af. Een warm bakkie zou zeer welkom zijn. Het blijkt geen enkel probleem, mits we zelf even de rol van barman willen vervullen. ‘Natuurlijk joh, pak maar. Weet je hoe het apparaat werkt?’

Daags voordat Excelsior met 2-1 verliest bij FC Utrecht, regeert de rust op Woudestein. Soepel gaat het dit seizoen allerminst, maar van acute degradatiestress is geen sprake. Op de training van vanochtend is welgeteld één supporter afgekomen. De spelers werken nabij de Erasmus Universiteit ongestoord hun oefeningen af, zo nu en dan gluurt er een passerende student nieuwsgierig door het hek van het stadion naar binnen. De enige opwinding die er is, ontstaat wanneer we de machine per ongeluk de opdracht geven om twee kopjes koffie in één bekertje te gieten.

Tom van Weert lacht als hij hoort over de gastvrijheid van Rina. ‘Ja, mooi hè? Dat is Woudestein: altijd open huis.’ De aanvalsleider van Excelsior is een paar uur na de training aangeschoven in Pollevie, een hip restaurant op een steenworp afstand van zijn huis in Den Bosch. Hoewel hij inmiddels al bijna twee jaar in Rotterdam voetbalt, wonen Van Weert en zijn Deense vriendin Maria nog altijd in de stad waar hij als voetballer groot werd. De twee leerden elkaar vijf jaar geleden kennen op Mallorca, waar hij met FC Den Bosch het seizoen afsloot, en wonen inmiddels in een fraai appartement net buiten het Bossche centrum.

Amateurclub

Van Weert voelt zich op zijn plek bij Excelsior. ‘Het is er lekker gemoedelijk, kleinschalig. Het doet in veel dingen een beetje denken aan een amateurclub. Dat is ook de kracht van Excelsior en de reden waarom ik destijds voor die club heb gekozen. Als ik daar twee wedstrijden op rij wat minder zou spelen, zouden niet meteen alle kranten vol staan, bedacht ik me. Ik kan me rustig ontwikkelen, onder begeleiding van goede mensen. Want vergis je niet: alles is bij Excelsior uitstekend geregeld. De hele staf is sinds mijn komst elke dag met me bezig geweest. Zij hebben me helemaal wedstrijdfit gekregen. Dat heeft zijn vruchten afgeworpen, daar hoeven we niet moeilijk over te doen.’ Van Weert is de eeuwige twijfels voorbij.

‘Ik viel op door
het maken van doelpunten, maar verder blonk ik nergens in uit’
Tom van Weert
Twijfels die al vroeg ontstonden. Al sinds Van Weert op tienjarige leeftijd de stap maakte van zijn amateurclub RKVV Sint-Michielsgestel naar de profclub van een paar kilometer verderop, was er scepsis. Zelden had hij in de winterstop al de zekerheid dat hij ook een jaar later nog bij FC Den Bosch mocht spelen.‘Nee, zeker niet. Ik had toen al die ene grote kwaliteit: doelpunten maken. Daardoor viel ik altijd wel op. Maar verder blonk ik nergens in uit. Ik was nooit de grootste, nooit de sterkste, nooit de snelste, nooit de meest technische. Pas in de A-junioren ben ik doorgegroeid van een gemiddelde speler naar een van de beteren in de jeugdopleiding.’

Van Weert debuteerde in 2008 in het eerste elftal van de Bosschenaren, maar tot een definitieve doorbraak kwam het lange tijd niet. In 2010/11 werd Fons Groenendijk zijn huidige trainer bij Excelsior aangesteld in De Vliert, maar hij gebruikte de blonde spits vooral als invaller.Van Weert leerde wat het is te moeten knokken voor zijn plek, te vechten tegen de vooroordelen. ‘Als jij door iedereen altijd wordt bestempeld als het toptalent, dan kan het ook té makkelijk gaan. Dan gaat alles goed, tot er iets verkeerd gaat en je karakter moet tonen. Neem Danny Verbeek (nu NAC Breda, red.). Wij zaten in dezelfde lichting. Hij was van nature een veel betere voetballer. Ik moest stukken harder werken om hetzelfde te bereiken. Elk jaar weer knokken om het volgende team te halen, daarna om het eerste te halen, daarna om basisspeler te worden, daarna om een stap hogerop te maken. Als ik één ding heb geleerd, is dat niks vanzelf gaat.’

‘Als ik één ding heb geleerd,
is dat niks vanzelf gaat’
Het heeft Van Weert gevormd tot wat hij nu is: een pure winnaar die niks wil laten liggen. Die mentaliteit zat er al vroeg in bij de Brabander. ‘Met mijn jeugdteam bij de amateurs speelden we ooit een toernooitje waarop we het niet zo goed deden. Ik had als enige alles gespeeld, dus in de laatste wedstrijd die nergens meer om ging moest ik even tien minuutjes naar de kant. Maar dat deed ik gewoon niet, ik weigerde. Mijn trainer kwam het veld in, tilde me op en heeft me van het veld moeten dragen. Ik schreeuwen natuurlijk. Dat zegt veel over hoe graag ik toen al wilde winnen. En scoren.’

Zoals voor iedere spits zijn goals ook voor Van Weert zijn levenselixer. Dat bewees hij ook na de thuiswedstrijd tegen PSV, eind januari. Met een verbeten grimas zocht hij na het laatste fluitje de catacomben op. Niet zozeer vanwege de 1-3 nederlaag, die was wel ingecalculeerd. Van een incident in de laatste minuut baalde hij des te meer. Van Weert frommelde de bal in die slotfase samen met Jeffrey Bruma over de Eindhovense doellijn, maar scheidsrechter Bas Nijhuis zette de eretreffer op het wedstrijd-formulier als eigen doelpunt van de PSV-verdediger. ‘Ik hoor het net, ja. Doodziek’, vatte de goalgetter zijn gevoel na het duel samen. ‘Ik zal de scheids zo eens opzoeken.’ Even later liep hij de arbiter van dienst inderdaad tegen het lijf. Hij probeerde de treffer op zijn eigen naam te krijgen, maar kreeg nul op het rekest.

PSV’er Jorrit Hendrix heeft handen en voeten nodig tegen Tom van Weert, zien ook Davy Pröpper (links) en Héctor Moreno. PSV’er Jorrit Hendrix heeft handen en voeten nodig tegen Tom van Weert, zien ook Davy Pröpper (links) en Héctor Moreno.
Tegenslagen

Het tekent Van Weert, voor wie niets vanzelfsprekend is. Ieder hoogtepunt is er een, ieder doelpunt telt. Zeker in een carrière die zich laat kenmerken door hard werken. Daartoe wordt hij overigens niet alleen gedwongen vanwege de twijfels die hem achtervolgden. Ook op lichamelijk vlak kende hij tegenslagen. Zijn gezicht betrekt als zijn kruisbandblessure uit 2013 ter sprake komt. In 2011/12 beleefde FC Den Bosch zijn finest hour van de laatste jaren. In de finale van de play-offs om promotie verloor de club ternauwernood van Willem II, maar door de goede prestaties maakte vrijwel het complete elftal een stap hogerop. Van Weert bleef. Hij verlengde bewust zijn contract met een jaar. Nog één volledig seizoen uitblinken en dán die mooie stap maken: dat was het plan. Het liep anders: vlak voor het einde van de competitie scheurde hij zijn voorste kruisband. De revalidatie duurde uiteindelijk elf maanden. ‘Ik was echt geobsedeerd door die knie. Iedere ochtend ging ik meteen testen. Hoe voelt-ie? Kan ik al iets meer dan gisteren? Is er al meer vocht uit? Doet het meer of minder pijn als ik erop druk? Echt: maandenlang, iedere ochtend. Maar op het moment dat ik eindelijk het veld weer op mocht met de groep, voelde het niet goed. Het bleef wat instabiel. Ik moest weer geopereerd worden, al was dit maar een lichte ingreep. Dat was het allerzwaarste, die stappen terug. Ineens is je toekomst heel onzeker.’

‘Ik was maandenlang geobsedeerd door die knie. Hoe voelt-ie?’
Terwijl het seizoen vorderde, kreeg Van Weert het steeds benauwder. De geplande stap omhoog kwam zwaar op de tocht te staan. Hij kon dat seizoen nog slechts drie keer invallen. ‘Met grote dank aan fysio Marco van der Steen werd ik weer fit. Ik wist toen dat de clubs die een jaar eerder interesse toonden middenmoot en subtop Eredivisie niet meer zouden bellen. De top van de Jupiler League wel, die zagen het allemaal in me zitten. Maar ik bleef maar hopen op de Eredivisie, misschien een clubje dat net was gepromoveerd. Het zou moeilijk worden, dat wist ik. Maar ik wist ook: Ik ga ervoor. Ik zal wat tijd nodig hebben om me aan te passen, maar als mijn kans komt, dan pak ik ’m.’

Die kans kwam er. Excelsior-trainer Marinus Dijkhuizen durfde het aan met Van Weert, zoals de Kralingers het sowieso moeten hebben van jongens met een krasje. Gokjes, kleine risico’s. Van Weert deed wat hij al jaren deed. Vechten, hard werken en zich aanpassen aan een niveau hoger. De teller van Van Weert staat dit seizoen op negen doelpunten, eenderde van de totale Excelsior-productie. Geen gek aantal, de dertien competitiegoals van vorig seizoen komen in zicht. En dat vindt Van Weert prima. ‘Ik doe het goed als ik rond de twaalf uitkom. Ik zag pas dat ik nu al derde sta op de lijst van topscorers aller tijden van Excelsior in de Eredvisie. Dat zegt genoeg, het komt niet vaak voor dat iemand van deze club het op dit niveau zo goed doet.’

In duel met Vitesse-aanvoerder Arnold Kruiswijk.
In duel met Vitesse-aanvoerder Arnold Kruiswijk.
Goud

Van Weert maakt stappen die een paar jaar geleden voor onmogelijk werden gehouden. Als Excelsior zich handhaaft, is dat voor een groot deel de verdienste van de topschutter. ‘Ik zie ook wel dat de club relatief afhankelijk is van mijn doelpunten. Ik kan wel zeggen dat dat niet zo is en heel bescheiden doen, maar ik voel me belangrijk en voeg iets toe aan het team. Mezelf verbazen? Nee, niet meer. Vorig seizoen nog wel, tegen Feyenoord. Tot de winterstop had ik vijf keer gescoord, na de winterstop scoorde ik ineens twee keer in De Kuip. Er kwam aandacht, werd Speler van de Week. Toen dacht ik wel even: shit zeg, ik kan het écht.’

Van Weert is goud waard voor zijn ploeg, maar niet lang meer. Zijn contract loopt komende zomer af. ‘Na twee jaar Excelsior ben ik toe aan een nieuwe uitdaging. Ze hopen me nog steeds langer te binden, maar dat is niet mijn intentie. Ik wacht af wat er komt. Drie jaar geleden had ik gezegd dat de Nederlandse subtop absoluut mijn volgende stap moest zijn. Maar ik word 26, een mooi moment om me wat breder te oriënteren. Engeland? Nou, ik ben in de winterstop een wedstrijdje in het Championship (tweede niveau, red.) gaan kijken. Een spits als Lars Veldwijk had het op dat niveau fysiek gezien al moeilijk. En hij is 1 meter 96, hè? Ik ben nog vijftien centimeter kleiner, dus dat lijkt me niet echt een competitie voor mij. Met al die lange ballen.’

Tevreden leunt Van Weert achterover. Een loopbaan vol obstakels krijgt in de zomer een prachtig vervolg, daar twijfelt hij niet aan. ‘Maar het heeft geen zin om te speculeren. De komende wedstrijden moet ik het elke keer laten zien. Clubs die interesse hebben, moet ik overtuigen. En clubs die me niet kennen, moeten gaan denken: zo, dat is een goeie. Weet je… Mijn carrière is misschien niet echt logisch of normaal verlopen, maar overal waar ik kom, groei ik geleidelijk mee met het niveau. Alles gaat met stapjes. Neem bijvoorbeeld de aandacht van de buitenwereld. Die was er niet van de ene op de andere dag. Eerst zeiden ze: "Hé, kijk eens: die Van Weert heeft er toch al vier gemaakt." Daarna was het zes, toen acht. Langzaam groeide het. Typerend voor mijn carrière.’

Ik heb de opvolger van Havenaar al gevonden!!`

http://www.ad.nl/ad/nl/1017/Buitenlands-voetbal/article/detail/4271281/2016/03/28/Comedy-Capers-in-Argentijnse-competitie.dhtml

GreenYellowTheHague schreef:

Gaat het niet om jongen. Het gaat er om wat die spleetoog beloofd heeft, en gewoon niet na komt. Voor Havenaar ga je niet een paar miljoen cashen, dit zal niet meer zijn als wat we voor kramer hebben ontvangen. En de toeschouwers aantallen zijn dit jaar slechter als voorgaande jaren naar ik meen, maar dit kan ik mis hebben

we zitten gemiddeld op 12.000 toeschouwers tegen vorig jaar 11.400
dus al is het maar een beetje het is winst al is de competitie nog niet afgelopen.
natuurlijk is iedereen ziek dat hij zijn verplichtingen niet na komt maar sommige doen hier net of het allemaal dramatisch is.
in het ergste geval kan je duplan en havenaar verkopen en dat zou klote zijn maar die had je zonder wang ook niet gehad.
als je even de belofte buiten beschouwing laat hebben we juist stappen gemaakt en natuurlijk is er al geld uitgegeven voor schermen,stoelen en jeugdcomplex maar het zit in ieder geval in de poket.

ik denk dat wang wel wil maar dat hij gewoon is overgeleverd aan de grote bassen maar nogmaals ik wordt liever een paar keer teleurgesteld in een baas die wel het geld heeft dan een baas waar je van weet dat hij geen cent te besteden heeft.

mijn geloof in wang is ook gedaald naar het nul punt maar met ado gaat het nog niet zo slecht als sommige hier doen geloven.

ADODENHAAG schreef:

En dit is kwalijk, want iedereen weet dat je je aan een salarisplafond- en grens moet houden. Zo is de club al eerder bijna naar de klote gegaan.

Wat waren we blij met Wang. Alles zou goed komen, als er kritiek was werd je afgezeken hier op de box, was je een azijnzeiker. Wat waren we blij , het salaris plafond ging omhoog en allemaal door Wang zijn inbreng. De enige inbreng die hij heeft is dat onze club kapot is gemaakt door hem. Een schrale troost is dat we het goed doen in de competitie.

Zal vandaag wel nieuws komen, nog paar dagen is het 1 april

Geen competitie voor alle tijd voor gesprekken

supporter-noord schreef:

sommigen slaan echt een beetje door. Ik ga er nog steeds gewoon van uit dat Wang een gezond verstand heeft. Iemand die een club koopt laat dat niet aan zn lot over. Als het slecht gaat met ons word zn kapitaal alleen maar minder, zo dom zal die toch niet zijn.
Wang komt volgend seizoen gewoon met een paar spelers aan of stort een bedrag.

Die laatste zin van je............ Geloof je het echt zelf allemaal nog?

Gelukkig heeft Wang gereageerd met:
“De heer Wang heeft aangegeven nu alles in het werk te stellen de toegezegde agiostorting alsnog te voldoen.” Volgens de wethouder kon de Chinese clubeigenaar echter niet aangeven op welk termijn ADO de centen tegemoet kan zien.

Voorlopig moeten we straks de selectie gaan uitdunnen en gaan we, zoals ik al eens eerder had feshout, volgend seizoen met jeugd en B garnituur de competitie in. Lekker vooruitzicht maar niet heus. Wang bedankt

# We wan(g)t Wigt

janjazz37 schreef:

Niemand hier weet van de hoed en de rand.
Wang wil een bedrijfsplan. O.K. laat die maar zijn doelstelling met ADO helder formuleren, en dan komt dat plan; uiteraard met prijskaartje en al.
Wil Wang dat de club meer inkomsten genereert? Komt ook in dat plan met vermelding van hoe, en welke middelen daarvoor nodig zijn.

Eigenlijk denk ik dat dergelijke plannen er allang zijn en bekend zijn bij Wang.
Hamvraag: Wat wil Wang nu eigenlijk met de Club?

Ik ben bang dat hij het zelf niet meer weet.

Ik vermoed dat Wang, net zoals vele anderen, een wit voetje wilde halen bij de president door te investeren in voetbal. Alleen investeren sindsdien zijn meer vermogende landgenoten honderden miljoenen in de eigen competitie en is er veel concurrentie van buitenlanders op het gebied van jeugdopleiding, waardoor de investering van Wang in het niet is komen te vallen en dus zinloos is geweest.

Haguecityfirm schreef:

Je lult als een kip zonder kop.
Meer inkomsten door merchandaising,kaarverkoop en sponsoring, daar mee heb je meer geld te besteden.
Of je geef het extra geld niet uit,zodat je geld overhoud, dan maak je winst.
Waar haal je dan winst uit volgens jou muisje ?

Jij en Wang kunnen wel meer inkomsten uit merchandising, kaartverkoop en sponsoring willen, maar geef eens aan hoe dat zou moeten.

Wees, samen met Wang, eens realistisch.

We hebben te maken met ADO, een middelmatige club uit een middelmatige competitie. Gevestigd in een stad waar minstens 50 % van de inwoners van de regio geen moer om voetbal geeft en van de rest een groot deel als eerste naar de uitslagen van Feyenoord en Ajax kijkt en daarna ("oh ja, ADO heeft ook gespeeld" naar onze club.
Dat, de prestatie en de kwaliteit van het voetbal en de concurrentie van Fox, andere hobby`s en ontevreden echtgenotes en kinderen zorgt er voor dat we zowat aan het maximum aantal verkochte kaarten zitten. Niet iedere supporter die wel gaat wil met een shirt aan naar de wedstrijd en in China gaan ze echt niet lopen met een shirt van een club die ze niet aanspreekt.
Daar lopen (net als hier) de jongetjes in een shirt van Barcelona, Manchester United of dergelijke. Komt ook nog eens bij dat de merchandise over het algemeen een pittig prijsje heeft dat niet door iedere supporter is op te brengen.

Gevestigd in een stad waar al minstens 30 jaar grote potentiële sponsors hun naam niet aan de club willen verbinden omdat er elk van die jaren wel iets gebeurde waardoor de naam ADO (terecht of onterecht) negatief in het nieuws kwam.

Jij en Wang zouden zich moeten realiseren dat de kosten voor de baat uitgaan. Eerst investern waardoor de club op een hoger plan komt en dan kijken en hopen of dat spin-off oplevert.

Kees schreef:

Wat is en hoe lang is de houdbaarheid van een beleidsplan in het betaalde voetbal???
Drie keer winnen of verliezen op rij en alles wordt weer omgegooid.

Daar heb je gelijk in Kees. Maar waarom is (of zou) er geen bedrijfsplan (zijn)?
We hebben immers al minimaal 5 vijfjarenplannen achter de rug en ik mag aannemen dat deze op papier worden gezet.
Ik vermoed dan ook dat Wang vooral de paragraaf mist die aangeeft hoe het Chinees voetbal en Wang persoonlijk van ADO kunnen profiteren.
Waarmee we weer op een oude vraag van mij zijn: wat moet een Chinees met een tweederangs club uit een tweederangs competitie?

De eisen van Wang lijken mij daarom nooit te verwezenlijken. Los van welk bestuur dan ook: ADO is te klein en te onervaren (ik zeg niet amateuristisch) om iets te kunnen betekenen voor het Chinese voetbal. En een continue stroom van transferinkomsten om door te schuiven aan Wang zit er ook niet in.

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Lellow, skrens, Don Leo, ADOZoetermeer, Marcie, Michiel, DenHaag070!, rh_vakm, Eeuwig Den Haag, ton, haguhnees87 en 176 gasten.

Bekijk de topshouts