Tag: 32

Trending: graafschap wedstrijd bonis ideho enige simpelweg

Toon alle shouts

NIEMANDSLAND MY ASS word nog knokken voor punten


1. PSV 25 19 5 1 62 64-24
2. Ajax 24 18 4 2 58 56-15
3. AZ 24 12 4 8 40 45-35
4. Feyenoord 25 12 4 9 40 45-35
5. FC Utrecht 25 11 5 9 38 39-35
6. Heracles 25 11 5 9 38 34-39
7. Vitesse 25 10 7 8 37 43-23
8. NEC 25 10 6 9 36 28-29
9. PEC Zwolle 25 10 5 10 35 40-36
10. FC Groningen 25 9 7 9 34 30-36
11. Heerenveen 25 9 6 10 33 36-46
12. FC Twente 25 9 4 12 31 36-49
13. ADO Den Haag 25 7 9 9 30 36-39
14. Roda JC 25 6 10 9 28 26-37
15. Willem II 25 5 10 10 25 28-32
16. Excelsior 25 5 7 13 22 25-44
17. SC Cambuur 25 3 7 15 16 25-58
18. Graafschap 25 3 5 17 14 26-50
programma op 818 / topscorers op 832

Passes vooruit succesvol

Tom Beugelsdijk

32


Vito Wormgoor

19


Aaron Meijers

17


Duels gewonnen

Dion Malone

16


Édouard Duplan

15


Kevin Jansen

13

Geen idee of we er van bewust zijn ;

FC/ADO Den Haag eindigde maar 14 van de 41 eredivisie seizoen bij de eerste 9.
Dat is minder dan 35%.

FC/ADO Den Haag haalde 17 van de 35 seizoenen meer dan 40 punten.
Dat is meer dan 48%.

Laatste 7 seizoenen eredivisie ;

Rangschikking / totaal aantal punten
14 - - - - - - - - - - - 32
15 - - - - - - - - - - - 30
05 - - - - - - - - - - - 54
15 - - - - - - - - - - - 32
09 - - - - - - - - - - - 40
09 - - - - - - - - - - - 43
13 - - - - - - - - - - - 37

‘ADO moet gewoon presteren, met of zonder Wang’

De week die begon met een oerknal vanuit Peking, eindigde vol euforie in De Kuip. ADO Den Haag balanceert nog altijd tussen Chinese beloftes en Haagse zorgen. In die turbulentie vormt de bal de ideale bliksemafleider. ‘Het gaat eindelijk weer even over voetbal.’

Wegwerpgebaren, gefluit, teleurstelling en woede. Emoties vechten op zondagmiddag om voorrang in De Kuip als de spelers van Feyenoord de eigen fans bedanken. Het ‘schaam je kapot’ klinkt massaal richting de voormalige helden van De Kuip. De spelers druipen af. Voor de vijfde keer op rij lijdt de ploeg een nederlaag, ditmaal is ADO Den Haag met 0-2 te sterk. Hoe anders is de gemoedstoestand enkele meters verderop. Met rood hoofd en gebalde vuist staat Tom Beugelsdijk naar het uitvak te schreeuwen. Hij krijgt bijval van zijn ploeggenoten en gehoor bij 850 meegereisde fans, die dol van vreugde de spelers in het groen en geel toejuichen. Eindelijk hebben ze weer reden om trots te zijn op hun club.

‘En weet je: dat geeft mij nog het mooiste gevoel van alles’, zegt Beugelsdijk niet veel later. ‘Het gaat eindelijk weer even over voetbal. Dat geouwehoer over die Chinees, gek word ik er soms van. Maar als je dan in De Kuip speelt, Feyenoord even met 0-2 verslaat en al die Hagenezen ziet juichen. Ja, dat is kicken man, echt kicken! En wees nou eerlijk: uiteindelijk gaat het daar toch om?’

Wang junior

De flinterdunne lijn tussen euforie en radeloosheid in een paar dagen tijd. ADO weet er alles van. Terug naar woensdagavond, naar de avond van de Haagse dubbelslag. In de Achterhoek neemt de ploeg het op tegen hekkensluiter De Graafschap, terwijl op hetzelfde moment op Schiphol de Chinees Terry Wang voet op Hollandse bodem zet. Het duel op De Vijverberg en de komst van Wang junior naar Nederland is reden voor sportieve en financiële hoop. In de stortregen in de Achterhoek krijgen de Hagenaars echter een eerste mokerslag te verwerken. ADO speelt zijn slechtste wedstrijd van het seizoen en verliest verdiend met 3-1. Ontgoocheling bij spelers en trainer is het gevolg. Dan moet de volgende ochtend maar buiten het veld een slag worden geslagen.

Terry Wang is een opvallende verschijning. De zoon van eigenaar Hui Wang is midden twintig en krijgt als woordvoerder van zijn vader de kans om de wereld te ontdekken. Dat doet hij met zeer gebrekkige kennis van de Engelse taal, waardoor communiceren met hem een hels karwei is. Inmiddels is hij een bekende verschijning in de Hofstad. Half december was Wang junior ook door zijn vader richting Den Haag gestuurd om de brand te blussen, in een periode waarin het uitblijven van het beloofde Chinese geld ADO tot wanhoop dreef. Het lukte hem na talloze gesprekken de muitende clubleiding tot kalmte te brengen en te behouden. Op 18 december legde algemeen directeur Jan Willem Wigt zelfs zijn hoofd eigenhandig op het hakblok, door bij Wang junior aan te geven dat hij aan opstappen dacht. De Chinees schoot in paniek, belde direct zijn vader en sprak vervolgens het volledige vertrouwen in Wigt uit. Volgens Terry Wang kwam alles goed met het beloofde geld, nog vóór de jaarwisseling. De directeur, gesteund door zijn ADO-hart en de achterban, bleef op zijn post, waarop Wang junior weer vertrok naar huis.

Urgentie

Ruim een maand later is hij terug in Den Haag. Op donderdagochtend is er opnieuw een ontmoeting in een hotel in de buurt van het stadion. De sfeer is echter niet meer zo gemoedelijk als voorheen. Waar Terry Wang in december nog met fluwelen handschoenen werd behandeld, is de toon nu directer. Het interview van Hui Wang aan het begin van de week in de Volkskrant, waarin hij de vloer aanveegde met de clubleiding in Den Haag, heeft de verhoudingen op scherp gezet. Voor ADO is de enige reden nog vriendelijk te zijn het geld. In ieder geval 1,3 miljoen van de beloofde 3,7 miljoen euro moet richting de Hofstad komen om ernstige financiële problemen te voorkomen en alsnog uit Categorie 1 te blijven. Op donderdagochtend wordt de urgentie door algemeen directeur Jan Willem Wigt, in het bijzijn van commercieel manager Peter Berg, nog eens benadrukt bij Wang junior. Hij knikt wederom veelvuldig en laat weten dat het allemaal goed gaat komen.

Voor de supporters
is de oplossing vrij simpel: Terry Wang ontvoeren en 3,7 miljoen losgeld
eisen bij zijn vader
Woorden die inmiddels totaal niet meer serieus worden genomen. Al die beloftes, al die toezeggingen. Het geduld is bij iedereen in Den Haag allang op. Maar tegelijkertijd weet helemaal niemand wat de juiste oplossing is van alle problemen. Een deel van de achterban weet dat wel. Ze speculeren rond trainingen al hardop hoe de zachte hand in kan worden geruild voor een meer doortastende methode. Voor de supporters is de oplossing vrij simpel: Terry Wang ontvoeren en 3,7 miljoen losgeld eisen bij zijn vader. Haagse humor met een dikke knipoog, maar dan wel met een duidelijke boodschap: het moet eens afgelopen zijn met die Chinese fratsen. Ook binnen ADO wordt dat gevoel met de dag sterker. Het is prima dat Wigt on speaking terms blijft met Terry Wang, maar als de grote baas het echt allemaal zo hoog opneemt zoals hij in het interview verkondigt, waarom komt hij dan niet zelf? Bovendien communiceert hij tot op de dag van vandaag nog altijd niet direct en schuift het af op zijn woordvoerders.

Het drijft de Hagenaars bij vlagen tot wanhoop. De komst van zoonlief is dan ook allerminst een geste vanuit China, het is bovenal een schrikreactie op een handeling vanuit Den Haag. Op de dinsdag, een dag voor de komst van Terry Wang, is de club de apathische houding en onduidelijkheid zo zat dat naar Peking wordt gebeld met de mededeling dat nog dezelfde week een afvaardiging langskomt in de Chinese hoofdstad. Terry Wang schiet in paniek en meldt opeens dat zijn vader niet in Peking is. Waar hij dan wel is, wil hij niet zeggen, maar ook in Europa zou hij, zoals eerder aangekondigd, deze week niet verschijnen. Een uur later belt Terry Wang terug dat hij zelf nog deze week even snel naar Den Haag zou komen. Daarmee wordt op het laatste moment een bezoek aan Peking geannuleerd, maar de boodschap blijft onveranderd. ADO wil met Wang zelf om de tafel. Uiterlijk halverwege deze maand gaat een delegatie, mogelijk inclusief iemand van de gemeente Den Haag, richting de Chinese hoofdstad om eindelijk eens directe communicatie met United Vansen en Wang mogelijk te maken.

Ruben Schaken wordt – tevergeefs – opgejaagd door de Feyenoorders Tonny Vilhena, Marko Vejinovic en Terence Kongolo. Ruben Schaken wordt – tevergeefs – opgejaagd door de Feyenoorders Tonny Vilhena, Marko Vejinovic en Terence Kongolo.
Broos

Dat is voor latere zorg, eerst wacht de komst van Wang junior. Hij verschijnt donderdag bij het onderhoud, komt zijn belofte na en dat is al een prestatie op zichzelf. Toch is de uitwerking broos. In een kort gesprek herhaalt Wang junior dat United Vansen echt wil voorkomen dat ADO in de nijpende categorie 1 terecht komt. ‘We zullen spoedig betalen’, zijn de woorden die voor de zoveelste keer in korte tijd uit de mond van Terry Wang komen. Wanneer spoedig is, blijft ook nu weer onduidelijk. Het is veelzeggend dat in de gedachten van de Hagenaars 8 februari een belangrijke datum is geworden. De dag waarop het Chinese nieuwjaar begint, en volgens traditie Chinezen met een schone lei willen beginnen zonder schulden uit het verleden. Over cultuurverschillen gesproken. Het zou de eerste keer zijn in een jaar tijd dat de verschillen een positieve uitwerking kunnen hebben voor ADO. Tegelijkertijd is het treurig dat een Nederlandse voetbalclub van deze grillen afhankelijk moet zijn.

‘Tja, weet ik het allemaal? Die Chinees riep van alles, maar volgens mij moet je gewoon even normaal doen’
Tom Beugelsdijk
De Chinese soap gaat onverminderd verder en zal nog veel opvallende hoofdstukken beleven. In de tussentijd rolt de bal door, ook afgelopen vrijdag in het Kyocera Stadion. De spelers doen hun oefeningen tijdens een winderige training, zoals ze dat deden en zullen blijven doen. Wel of geen Chinees geld, het is een onderwerp waar in de kleedkamer zelden over wordt gesproken. ‘Dat komt omdat wij ook niets weten’, legt routinier Ruben Schaken uit. ‘Vrijwel alles wat wij vernemen, komt vanuit de media. Als ik een bericht zie met ADO en Wang in de kop, denk ik: Pfff, daar gaan we weer. Dat is niet goed, maar tegelijkertijd ook geen excuus voor ons. Met of zonder Wang, we moeten gewoon presteren. Zo simpel is het.’

Die mening leeft in de spelersgroep. Ook Tom Beugelsdijk zegt er maar niet te veel over. ‘Tsja, weet ik het allemaal? Die Chinees riep in de krant opeens van alles, maar volgens mij moet je gewoon even normaal doen en je afspraken nakomen. Ze zijn hier toch niet gek? Ik houd me gewoon lekker met voetbal bezig, want daar heb ik grip op. Op dat andere niet. En anders raak ik toch alleen maar gefrustreerd.’

Salarissen

De spelersgroep herbergt één persoon die de hele soap in een historisch perspectief kan plaatsen. Robert Zwinkels is bezig aan zijn twaalfde seizoen in de selectie van ADO. De reservedoelman maakte alle perikelen door de jaren heen van dichtbij mee. ‘Het is nu geen vast onderwerp in de kleedkamer, maar dat kan het wel worden als het directe gevolgen gaat krijgen’, zegt de 32-jarige Westlander. ‘Zoals het gerucht dat de salarissen in februari niet meer konden worden betaald. Dat is inmiddels door de directeur tegengesproken. Toch blijft de hele soap de club in de greep houden en uiteindelijk heeft zoiets altijd invloed op het voetbal.’

De gedachten van Zwinkels gaan nog weleens terug naar 2007. ‘In dat jaar stond de club echt op omvallen. Ik weet nog goed dat er geregeld een directeur de kleedkamer in kwam lopen om te zeggen dat het onzeker was of we wel bleven bestaan. En dat het daardoor ook niet duidelijk was of het salaris kon worden uitbetaald. Elke keer kwam het net goed en uiteindelijk heeft Mark van der Kallen de club gered. Dat is wel een verschil met nu, het is nog niet zo erg dat het voortbestaan van ADO in gevaar is.’ Toch baalt Zwinkels wel. ‘Voor het imago van ADO is het allemaal heel slecht. We staan gewoon voor gek, en dat doet pijn. Hopelijk komt het goed, maar hoe? Ik heb geen idee.’

Zwinkels is, net als twaalf andere spelers, op korte termijn afhankelijk van het toekomstperspectief. Het zijn de voetballers van wie het contract komende zomer afloopt. ‘Nu is het niet zo dat ik nou in de hoogste categorie zit, dus zonder Chinese invloeden kan het ook wel goedkomen’, aldus de reservedoelman. ‘Maar ik kan me wel voorstellen dat bij andere spelers de huidige onzekerheid heel vervelend is. ADO kan moeilijk beleid maken zolang het niet weet wat er financieel mogelijk is.’

Beleid of niet, de rollende bal blijkt aan het einde van de week weer eens de ideale bliksemafleider. Op een regenachtige zondagmiddag is er niet één Hagenaar in De Kuip die zich druk maakt om Wang en zijn geld. Het voetbal is weer leidend. Met succes. ADO wint, met Haagse bluf en neemt grote afstand van de gevarenzone. Het is alweer enkele jaren geleden dat de club begin februari niet angstvallig naar beneden hoefde te kijken. Een puike prestatie van Henk Fraser, die zich als trainer nooit heeft laten leiden door welke belofte dan ook. Rust en vertrouwen vormen
de basis voor het succes van de ploeg. Nu nog voor de club en de Chinese eigenaar.

Het team van ADO Den Haag viert groot feest in de kleedkamer na de 0-2 triomf in De Kuip op Feyenoord.

KR96 schreef:

Buys geblesseerd. Da`s al de eerste.

Ze hebben een brede selectie, dit jaar 32 verschillende spelers gebruikt...

Iedereen gefeliciteerd en gratis bier bij shouter ..................

01 februari 2016 ADO Den Haag 111 jaar oud! ADO Den Haag is vandaag jarig. De mooiste club van Nederland is 111 jaar oud geworden!
ADO (Alles Door Oefening) is opgericht op 1 februari 1905. De club zag het levenslicht in het toenmalige café `Het Hof van Berlijn` aan de Papestraat 32 in Den Haag.

OP WELKE PLAATS STAAN WE OM 16:15 
 eredivisie,stand per 30/01


1. PSV 21 15 5 1 50 55-24
2. Ajax 20 15 3 2 48 47-11
3. Feyenoord 20 11 3 6 36 40-26
4. Heracles 21 10 5 6 35 29-26
5. NEC 21 10 4 7 34 26-22
6. Vitesse 21 9 6 6 33 38-19
7. FC Utrecht 20 9 5 6 32 33-27
8. AZ 21 9 4 8 31 34-31
9. FC Groningen 21 8 7 6 31 26-28
10. PEC Zwolle 21 8 5 8 29 35-32
11. Heerenveen 20 7 5 8 26 32-39
12. ADO Den Haag 20 5 8 7 23 28-31
13. Roda JC 20 5 7 8 22 16-31
14. Willem II 21 4 8 9 20 26-30
15. Excelsior 21 4 6 11 18 21-37
16. FC Twente 20 4 4 12 16 24-47
17. SC Cambuur 20 2 7 11 13 24-50
18. Graafschap 21 3 2 16 11 23-46

Haagsesjaak schreef:

Iedere keer als dat verwerpelijke vak zich misdraagt, aangifte doen. Wat een hypocriete club is dat zeg!

Valt toch wel mee, dat misdragen van die supporters daar?

Minstens ADO uit en Utrecht uit valt er niks voor met die lui.
Oké, blijven er nog 32 wedstrijden over, maar ja zeg nou zelf, wat zijn nou 32 wedstrijden op een heel seizoen.

PS. Dit wil niet zeggen dat ik de acties van die paar malloten in ons stadion goedkeur.
Maar de alom heersende selectieve verontwaardiging in Nederland en het dwangmatig slachtoffergedrag van bepaalde groepen gaan me steeds sterker tegen staan.

marcellino schreef:

Ik vind het best als jij mij dom vind. Oerwoudgeluiden kunnen niet volgens jou mar je mag wel iemand dom vinden die Middel management heeft.cafebedrijven,sociale hygiëne,haccp.mbo,chocolaterie.suikerwerken. Trainers diploma en wat ik nog vergeten ben is dat dan ook niet een soort van discriminatie iemand dom toe wensen wat hij niet is.

LOL, ik heb niet eens een zwemdiploma, rijbewijs pas toen ik 32 was... Maar heb het toch lekker voor elkaar. En om eerlijk te zijn vind ik je niet erg snugger overkomen in je shouts. Btw, wat na dit "tussenjaar" ?

Edouard Duplan, naakt binnen de lijnen

Edouard Duplan ziet de voetballer en mens altijd samengaan. ‘Voetballen is voor mij een manier om zonder woorden te zeggen wie je bent’, legt de aanvaller van ADO Den Haag uit. ‘Als je goed kijkt, zegt het alles over jou als mens. Op het veld kun je niet liegen.’

Op de tafel in de zithoek van zijn appartement ligt een boek apart van de rest. Les chemins de la pensée philosophe, een schoolboek van de opleiding filosofie. Als de fotograaf vraagt of Edouard Duplan (32) met het boek op de foto wil, weigert hij. ‘Liever niet.’ De aanvaller van ADO Den Haag brak zijn studie filosofie na tweeënhalf jaar af toen hij een contract tekende als voetballer bij Clermont Foot.‘Ik heb zo kort gestudeerd dat ik me schaam tegenover de echte filosofen als ik zo naar buiten zou treden. Ik bén geen filosoof. Het is een titel die ik niet verdien en in mijn geval misbruik van het woord filosoof. Ik ben nog lang niet wijs genoeg.’

Duplan was zeventien toen hij voor het eerst in aanraking kwam met de leer die hem bevestigde in zijn denken. ‘In Frankrijk krijg
je in het voorlaatste jaar van het middelbaar onderwijs een cursus filosofie. Ik was zeventien en vond het echt interessant. Het examen duurde vier uur, waarbij we één vraag moesten beantwoorden.Wat betekent: ik hou van jou. Ik vond het heerlijk daarover na te denken. Bij filosofie ben je op zoek naar de waarheid. Mijn mening wordt niet gevraagd. Je begint te schrijven en weet nog niet waar je zal eindigen.’

Op zijn achttiende koos Duplan voor de studie filosofie. ‘De opleiding heeft me bevestigd in wat ik ben. Als kind merkte ik dat ik behoefte had om over dingen na te denken. Ik was geen vreemd kind, maar het leven hield me bezig. Ik vroeg me af hoe het moest. Het leven. Ik snapte niet hoe mijn ouders dat deden. Als volwassenen. Ik heb vaak aan hen gevraagd: Hoe weten jullie dat allemaal?’

‘Na tweeënhalf jaar ben ik gestopt met de opleiding. Het is een beetje zonde, ja. Spijt heb ik niet. Een andere tijd van mijn leven brak aan. Ik heb de filosofie altijd meegenomen. Het is een manier om naar dingen te kijken, een manier van leven. Maar het is niet zo dat ik alles overanalyseer. Ik ervaar mezelf als een simpele man. Dat wordt misschien niet altijd zo gezien. Dat snap ik.’

Verlengstuk

Als jongetje al dacht Duplan na over de betekenis van het spelletje waar hij zo van houdt. Hij zag het voetbal algauw als een verlengstuk van zijn mens-zijn. Samen zijn ze één. ‘Voetbal heeft veel voor mij betekend. Ik zie voetballen als een manier om zonder woorden te zeggen wie je bent. Als je goed kijkt, zegt het alles over jou als mens. Elke bal, elk moment. Daarom deel ik de mening niet dat je buiten de lijnen moet vergeten wat er op het veld is gebeurd. Voor mij staan die twee niet los van elkaar. Als een voetballer heel creatief is op het veld, dan zit die creativiteit vaak ook in zijn persoonlijkheid. Ben je als mens zelfverzekerd, dan laat je dat zien op het veld. Iemand die onzeker, arrogant of egocentrisch is, laat dat zien op het veld. In zijn spel, maar ook in de manier hoe hij met ploeggenoten, de scheidsrechter en zichzelf omgaat. Ben je iemand die met de vinger wijst? Of kijk je naar jezelf?’

‘Op het veld weet ik van mezelf precies wat er gebeurt, hoe en waarom. Alles. Elk moment. Alles is te verklaren. Elke kopbal, elke bal die ik kies; vooruit, opzij of achteruit. Ik weet of ik die speel uit automatisme, lef, angst, gedrevenheid. Niet altijd even bewust, je bent aan het voetballen,maar ergens weet je uit welke overweging je een bal speelt. Alle gezichten die ik heb op het veld, heb ik ook in het leven. Ik voel mij volledig mens en voetballer, in één; ik heb geen split personality. Als je binnen de lijnen ander gedrag vertoont dan erbuiten, heb je voor mijn gevoel die stukken in jezelf nog niet bewust gemaakt.’

‘In de samenleving is het gemakkelijk om je gevoelens en emoties te dempen. Om na te denken over de dingen die je gaat zeggen en die je doet. Op het veld komen andere dingen los. Dat stuk dat je anders dempt, is daar moeilijker te controleren. Op het veld kun je niet liegen. Je bent naakt binnen de lijnen.’

‘Ik heb vaak ruzie gehad met scheidsrechters. Dat wil ik niet meer. Ik vind dat die houding niet bij mijn waarden past’
Als hem gevraagd wordt wie dan de mens en voetballer Duplan is, valt er een stilte. Hij plukt aan zijn baard. Zoals hij telkens doet als hij nadenkt over zijn woorden. ‘Ik kan alleen maar zeggen wat ik zou willen zijn. Bij de presentatie van ADO Den Haag werd over mij gezegd: Edouard Duplan is een mooie voetballer, die ook hard werkt. Dat zou ik willen zijn. Daar werk ik naartoe. Ik wil elke dag beter worden. Beter worden als voetballer, beter worden als mens dus. Ik heb er bijvoorbeeld altijd moeilijk mee kunnen omgaan als het niet loopt zoals ik wil. Ik heb vaak ruzie gehad met scheidsrechters. Dat wil ik niet meer. Ik vind dat die houding niet bij mijn waarden en niet bij het voetbal past. Ik wil rustiger worden. Het mooiste is jezelf te veranderen.’

Duplan is net terug van twee wedstrijden schorsing na zijn rode kaart tegen Feyenoord. Hij zucht. Hij ademt in en nog voor er geluid uit zijn mond komt, slikt hij zijn woorden weer in. Dan schudt hij zijn hoofd. Nog altijd kan hij moeilijk verkroppen dat
hij die straf kreeg. Dan: ‘Ik stond op hem (Bilal Basaçikoglu, red.), maar dat was niet mijn bedoeling. Mensen die mij kennen, weten dat ik het niet bewust deed. Je kunt mij niet één reden noemen waarom ik het zou doen. Of je moet een uitleg vinden die geen uitleg is, dat is kortsluiting. Kortsluiting is een uitleg die niets verklaart. We stonden voor, ik speelde goed, die jongen stond net op het veld. Dit was mijn eerste directe rode kaart in mijn carrière.’

Scheidsrechter Kevin Blom heeft Edouard Duplan de rode kaart getoond tijdens ADO Den Haag-Feyenoord.
Scheidsrechter Kevin Blom heeft Edouard Duplan de rode kaart getoond tijdens ADO Den Haag-Feyenoord.
Magie

Duplan zit aan zijn eettafel. Tegenover hem hangt een grote, vierkante plaat piepschuim. Het niet oplettende oog ziet enkel het wit afgewisseld met zwart. Wie met afstand het geheel overziet, herkent eerst letters, dan woorden. Life is too important to be taken seriously. Ze zijn van schrijver en dichter Oscar Wilde en hangen in een creatie van Duplan aan de muur. Ook het gedicht If van Rudyard Kipling siert de wand. De laatste zin is uitgelicht: You’ll be a Man, my son! In een tekening die hij maakte van en voor zijn vriendin citeert hij operazangeres Carmen: Si je t’aime, prends garde à toi. Duplan glimlacht voorzichtig, bijna gegeneerd dat zijn werk hem kunstzinnigheid zou toedichten. ‘Dit is geen kunst. Daar sta ik zo ver van af. Ik vind het gewoon leuk om dingen te proberen.’

Creatief is hij hoe dan ook. Als mens én voetballer. Een uitzondering voelt hij zich niet in de voetballerij. ‘Ik weet niet of je kunt zeggen dat ik andere interesses heb dan andere voetballers. Of dat ik verder nadenk over de dingen. Je zou verrast zijn als je zou weten wat andere jongens zich afvragen. De onverklaarbare dingen in het voetbal, bijvoorbeeld. Die houden de spelers echt wel bezig. Sommige elementen in het voetbal zijn namelijk niet te verklaren. Dat is de magische kant van het spelletje.’

‘Voetballen is slalommen op de grens van bewustzijn en onbewustzijn’
‘Stel, je krijgt een voorzet en schiet de bal binnen. Je krijgt op dat moment dus de kracht om de bal zo te schieten. Het kómt in jouw gedachten, je bouwt het niet zelf op. Je kunt niet zeggen: Ik heb de situatie goed overwogen en ik heb besloten het balletje zo te schieten. Nee, je moet beslissen in een split second. En dat doe je. Dan kun je denken: Waar komt die beslissing vandaan? Natuurlijk ben je één met jezelf, maar bij veel ballen vraag je je af: Was ik dat? Het ging zo snel. En als ik dat was? Waarom heb ik dat zo gekozen? Maar ik kan niet zeggen dat ik dat gekozen heb. Want het ging vanzelf. Voetballen is slalommen op de grens van bewustzijn en onbewustzijn.’

‘De beste voetballers zie ik als de voetballers die op die grens het vaakst aan de kant van het bewustzijn zitten. Die van daaruit handelen. Ik wil ook zo efficiënt mogelijk worden. En dan moet je zoeken naar een manier om te verklaren hoe dat kan. Ik denk dat die verklaring zit in veel trainen. Ik streef ernaar om door de week zoveel mogelijk te trainen, zodat ik in de wedstrijd niet meer hoef te denken. Dat je alles voorbereid hebt in de training, op de grens van bewustzijn en onbewustzijn zoveel mogelijk het bewustzijn benadert. En door die herhaling je handelingen in de wedstrijd steeds bewuster gaat ervaren. Dat vind ik fascinerend.’

Schone strijder

Duplan is al bijna tien jaar in Nederland. Het appartement in het centrum van Rotterdam kocht hij toen hij na een jaar RBC Roosendaal voor vier seizoenen bij Sparta tekende. Deze zomer keerde hij er terug nadat hij vijf jaar bij FC Utrecht had gespeeld. ‘De overstap naar ADO Den Haag verliep natuurlijk. FC Utrecht en ADO liggen qua identiteit dicht bij elkaar. Het zijn beide volksclubs; ruw en hard. Dat past bij mij. Sparta is ook een prachtige club, maar heeft een andere uitstraling. Het is mooi om Spartaan te zijn. Je bent een strijder, maar dan bij een nette club. Geen bloedige, maar een schone strijder.’

Edouard Duplan in 2010 als Spartaan in actie tegen de NAC’ers Patrick Zwaanswijk en Ferne Snoyl.
Edouard Duplan in 2010 als Spartaan in actie tegen de NAC’ers Patrick Zwaanswijk en Ferne Snoyl.
‘Ik vind het mooi om de identiteit van een club te ervaren. De Sparta Marsch kende ik vanaf het begin. En Utrecht… Die club heeft mij veranderd. Ik ben een speler geworden die bij Utrecht past. Je moet je handen vuil kunnen maken. Ik houd ervan dat een club en ik samengaan, zich verenigen. Ik blijf dan ook altijd een speler van Sparta, ik blijf een speler van Utrecht en ik ben een speler van ADO.’

Als middelpunt van de feestvreugde bij FC Utrecht.
Als middelpunt van de feestvreugde bij FC Utrecht.
‘Het is een vreemde combinatie eigenlijk; ik en die laatste twee clubs. Eerlijk zijn, direct zijn; ik houd van die manier van met elkaar omgaan. Maar het is heel Nederlands. Wij Fransen nemen vaak een omweg om dingen te zeggen. Het is een taboe om te zeggen waar het op staat. We willen de ander niet kwetsen.’

‘Voor een Fransman kunnen Nederlanders echt keihard zijn. Het is hier geaccepteerd dat je wijst naar een ander. Niet om gemeen te zijn, maar als een manier om eerlijk te zijn. Dat was jouw schuld. Dat was ik niet gewend toen ik in Nederland kwam. Op een dag realiseer je je dat het niet persoonlijk is. Dat het niet een manier is om je te kwetsen, maar om de omgang met elkaar gemakkelijker te maken. Die wordt gemakkelijker als je elkaar de waarheid vertelt.’

‘Ik worstel tussen die twee. Ik kan niet van mezelf zeggen dat ik heel direct ben. Ik ben toch een Fransman, meer subtiel. Maar ik ben hier wel harder geworden. In het begin heb ik vaak de opmerking gekregen dat ik moeilijk dingen kan accepteren. Accepteren. Je hoort die term zo vaak in de voetballerij. Je moet dingen kunnen accepteren van elkaar... Dat snap ik, maar soms heerst er een verkeerde verhouding. Ik hoef niet te accepteren dat iemand iets oneerlijks zegt en dat ik niks terug mag zeggen. Dan zit er iets fout in de manier van denken rondom de term accepteren.’

‘Als ik het gevoel heb dat iets oneerlijk is… Dat maakt me gek’
‘Accepteren betekent dat je elkaar het recht gunt om dingen te zeggen en dat je elkaar het recht gunt om dingen te bediscussiëren. Niet dat je elkaar het recht gunt om de ander te kwetsen. Een ploeggenoot zei eens tegen mij hoe hij dacht dat iets zou moeten gebeuren. Ik was het daar helemaal niet mee eens. Ik legde hem uit waarom ik het onzin vond. En toen zei hij dat ik het moest accepteren. Dat vind ik oneerlijk. En als ik het gevoel heb dat iets oneerlijk is… Dat maakt me gek. Maar misschien moet ik kunnen accepteren dat voetbal soms oneerlijk is.’

TEKST: MAYKE WIJNEN

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Bleek, tjapi01, twaalfdespeler en 170 gasten.

Bekijk de topshouts