Tag: play

Trending: stadion sfeer spelers joewa weg tijd

Toon alle shouts

BLEISWIJK-1 schreef:

Zeker. Maar we hebben toch ook nooit de strijd met de topclubs kunnen aangaan? Gaat er komend jaar niet makkelijker op worden.

In de KKD kun je met een goede trainer en/of een handvol versterkingen de play offs halen. En dan kun je een heel eind komen. Kampioen worden is wel een ander verhaal.

Ook wel heel apart, van 'onze play offs' toen we voor het laatst Europa ingingen, speelt nu zowat alles in de kkd. Twee ploegen hebben dit jaar stuivertje gewisseld.

Golfbeweging door beleid waan van de dag, top 3 doen dat apart in hun elite groepje om kampioenschap.

Club Achter de Duinen schreef:

Nieuwsbericht op Club Achter de Duinen:

Korte lijntjes: Mathijsen tekenbevoegd
Voormalig Chelsea-scout Scott McLachlan wordt vanuit Bolt de contactpersoon van Joris Mathijsen.
Lees het nieuwsbericht

Ik vind dat je die ambitie als Den Haag zijnde altijd moet uitspreken. Voor promotie gaan betekent niet alleen het vizier op plek 1 en 2, maar minstens play offs halen.
De ambitie kan alleen serieus worden genomen als dat zichtbaar wordt in de spelers die nog aangetrokken gaan worden, maar ook daar heb ik goede hoop op.
Het gaat ook afhangen van het systeem dat de nieuwe trainer en TD gaan uitstippelen, maar ik heb behoorlijke verwachtingen van het tandem Sleegers en Verheydt. We zullen binnen nu en een paar weken gaan zien wie er allemaal omheen gezet gaan worden

rd.. schreef:

Het komt!

Het seizoen is nog niet voorbij he. Bolt had in de planning rekening gehouden dat we laatste ronde play offs zouden halen.

https://www.ad.nl/nederlands-voetbal/al-50-jaar-stress-in-de-play-offs-ik-moest-voor-elke-wedstrijd-overgeven-van-de-zenuwen~a50488e7/

Al 50 jaar stress in de play-offs: ‘Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen’

De play-offs om promotie en degradatie, die maandag van start gingen met FC Eindhoven - Almere City, bestaan dit seizoen precies vijftig jaar. Over een halve eeuw vol mirakels, intens verdriet en extreme stress. ,,Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen.”

Het is 12 juni 1991 en in een van de kleedkamers van het NAC-stadion bonkt het hart van VVV-aanvaller Maurice Graef in zijn keel. Buiten, hemelsbreed luttele meters van zijn stoel, heeft zich een woedende menigte van Bredase aanhangers verzameld. De supportersschare uit Venlo heeft het dan al op een lopen gezet, uit vrees voor diezelfde furieuze NAC-fans op het voorplein. Kort daarvoor heeft de Limburgse club zich ondanks een 2-1 nederlaag verzekerd van promotie naar de eredivisie.

Maar feestvieren zit er hier, aan de Beatrixstraat, voorlopig niet in. Te gevaarlijk, nu klinkers, fietsbellen en putdeksels door de lucht vliegen. ,,Ik zie mezelf daar zó weer zitten”, zegt Graef (53), destijds een aanstormend talent. ,,Hard juichen durfden we niet. Met ingehouden adem keken we elkaar aan. ‘VVV naar de eredivisie!’ Echt, zulke intense emoties heb ik nadien nooit meer meegemaakt.”
Maandag begonnen de play-offs om die nog ene vacante eredivisie-plek. Welke club eist die op? Het valt nauwelijks te voorspellen, zo heeft het verleden wel uitgewezen. Wat vaststaat: amusement en spanning zijn verzekerd. Dat is al zo sinds seizoen 1972/1973, toen het De Graafschap van Guus Hiddink de eerste winnaar was van het ‘toetje’, destijds nog nacompetitie geheten.


Ja, het bedenksel van Dokter Ab Wit, ooit clubarts en voorzitter van eerstedivisieclub WVV Wageningen, veranderde in 50 jaar tijd geregeld van opzet. Maar de essentie is ook nu nog onveranderd: veel meer dan kwaliteit bepalen vorm, stressbestendigheid, dom geluk of botte pech welke club zich kroont tot koning van de play-offs. ,,Voor neutrale tv-kijkers zijn het prachtige wedstrijden’’, stelt Graef, die ook eens degradeerde via de barrageduels. ,,Maar om ze als voetballer te spelen? Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen. Voor de doorsnee voetballer voelt de nacompetitie als het spelen van een Europacupfinale.”

De Andere Tijden Sport-waardige oogst van een halve eeuw nacompetitie is groot. Wie herinnert zich niet de zinderende ADO Den Haag-Excelsior van afgelopen seizoen, waarin de Rotterdammers een 3-0 achterstand goedmaakten tot 4-4 en via strafschoppen naar het hoogste niveau gingen? Minstens zo memorabel: de 4-5 bij Go Ahead Eagles– RKC uit 2019. Of de sensationele penaltyserie bij Cambuur – Roda JC in 2009, uiteindelijk gewonnen door de Limburgers.

En wat te denken van Roda JC – Sparta in 2013, toen Mark-Jan Fledderus met twee vrije trappen in de slotseconden de promotiedroom van de Spangenaren doorboorde? Mario Bilate, destijds speler van Sparta, weet nog goed hoe hij en zijn ploeggenoten tot een paar minuten voor tijd vrij moeiteloos overeind bleven in Kerkrade. ,,Man, Roda oogde zo machteloos. Nou ja, tot die vrije trappen dan, die Fledderus er nooit meer zo in zou schieten... Zo dichtbij en toch met lege handen staan. Geloof me: hoe dat stadion toen ontplofte, dat vergeet ik nooit meer. Nachtmerries had ik ervan. In wezen is die wedstrijd nog steeds de ultieme blauwdruk van nacompetitievoetbal. Alles wat logisch is gebeurt niet, al het onmogelijke komt uit.”

En dat ‘onmogelijke’ is volgens Bilate een rekbaar begrip. Het kan, zoals bij het Sparta in 2013, keeper Nico Pellatz zijn die plots onder een bal door duikt. Het kan een ploeggenoot zijn die, zoals Stijn Spierings namens ‘zijn’ RKC, op nooit vertoonde wijze de beslissende treffer maakt in Deventer. Of juist een tegenstander die dit doet, zoals Jonathan Okita in 2021 namens NEC tegen NAC

De play-offs zijn angstaanja­gend. Het lijntje tussen voor eeuwig de schlemiel zijn of juist voor altijd onsterfe­lijk, is dunner dan dun.

,,Het klinkt gek misschien”, zegt Bilate, destijds speler van de Bredase club. ,,Maar er zijn dagen bij dat ik nog steeds aan die wedstrijd denk. Juist omdat die wedstrijd zo’n hoog ‘make or break’-gehalte had. In plaats van promoveren - iets wat op basis van die wedstrijd verdiend zou zijn geweest - bleven we in de Keuken Kampioen Divisie. Gevolg: trainer Maurice Steijn weg, alle aandeelhouders weg, woede bij supporters die ons de dag ervoor nog met duizenden hadden aangemoedigd op de snelweg. Het sentiment draaide 180 graden. Waar had NAC nu gestaan als Okita níet het doelpunt van zijn leven had gemaakt? Hoe was het met mijn eigen loopbaan gegaan als ik de kans had gekregen in de eredivisie? De play-offs zijn angstaanjagend. Het lijntje tussen voor eeuwig de schlemiel zijn of juist voor altijd onsterfelijk, is dunner dan dun.”

Precies dat contrast geeft de play-offs zo’n bijzondere lading. Enerzijds roept de nacompetitie romantiek op bij voetballiefhebbers. Het gevoel van met een biertje in de hand genieten, onder doorgaans zomerse omstandigheden. Het gevoel van, met de vakantie in het verschiet, eindelijk écht om de prijzen spelen. Iets wat clubs als Willem II, FC Emmen of MVV in de eredivisie gewoonlijk niet gegund is.

Anderzijds is er ook die bovengemiddeld grote kans op deceptie, dat het ‘toetje’ een wrange smaak geeft. De kille feiten: van de zeven clubs die dit seizoen beginnen aan de tombola, zal er straks toch echt maar eentje naar de eredivisie gaan. En de overlevingskans daarin is op basis van de statistieken in deze eeuw ook nog eens weinig hoopgevend. Twee derde van de play-offwinnaars is binnen drie jaar alweer gedegradeerd; voor ruim de helft is het na twee seizoenen al zover. En voor een derde geldt zelfs dat ze na één seizoen weer veroordeeld zijn tot De Braak, het Frans Heesen Stadion en al die andere typische KKD-paleisjes.

,,Het gevoel van móeten komt nergens zo tot uitdrukking als in de play-offs, daar moet je als speler echt tegen bestand zijn”, stelt Ruud Brood, die er met Roda en RKC succesvol in was als coach en later als assistent-trainer bij PSV in de top werkte. ,,Ik kan me Sanharib Malki nog herinneren uit onze gezamenlijk Roda-tijd. Waar hij in de competitie alle ballen binnenschoot, raakte hij in de nacompetitie geen knikker. Geloof me: Champions League voetballen met PSV is makkelijker dan als potentiële eredivisieclub nacompetitie spelen.’’

Het is een heerlijk gezicht hoor, al die volle stadions met al die verwach­tings­vol­le fans. Maar neem van mij aan: voor spelers en trainers is het een hel.

Dat is juist omdat er zo onnoemelijk veel van afhangt, aldus Brood. ,,Jouw toekomst als voetballer, je salaris dat met veertig procent kan stijgen of dalen, het lot van allerlei trouwe clubmensen, enzovoort. Het is een heerlijk gezicht hoor, al die volle stadions met al die verwachtingsvolle fans. Maar neem van mij aan: voor spelers en trainers is het een hel. Nergens balt tragiek zich zo samen als in de play-offs om promotie en degradatie. Reken maar dat we ook in deze editie weer veel tranen te zien krijgen.”

Van vreugde, zoals bij Heerenveen in 1990, toen die club als nummer nummer 16 van de eerste divisie promoveerde. Of bij RBC in 2000, toen dat als door een wonder hetzelfde flikte. Middenvelder Marcel van Helmond, destijds over wat hij ‘een mirakel’ noemde: ,,Bij ons in de buurt heb je De Efteling, daar heb je een sprookjesbos. Nou, daar zijn wij stiekem uit gekropen.” Maar het gros van de deelnemers zal dat nooit zo ervaren.

Vandaar dat Maurice Graef vooral maar de zonnige kanten koestert, opgedaan op die voor VVV dierbare juni-avond in Breda. Het liep destijds in 1991 al tegen middernacht, toen voor hem en zijn ploeggenoten de kust eindelijk veilig was en ze voor het stadion in de spelersbus konden stappen. ‘Er zal wel niemand meer staan straks, als we in Venlo arriveren’, mompelden de spelers tijdens de terugreis tegen elkaar. Hoe anders was de werkelijkheid, anderhalf uur later.

Duizenden fans waren bijeengekomen in het stadscentrum, waar het vooruitzicht van de komst van Feyenoord en Ajax naar De Koel groots werd gevierd. ,,Ik krijg er ruim dertig jaar later spontaan weer kippenvel van”, besluit Graef. ,,Hoe klein de kans mathematisch ook is om als winnaar te eindigen: alleen al vanwege de mogelijke ontlading moeten de play-offs voor altijd blijven. Voor wie ze wint, is het de mooiste competitie op aarde.”

DEN HAAG - Jong AZ - ADO Den Haag is niet alleen de laatste competitiewedstrijd van dit seizoen, maar ook het laatste duel voor ADO-aanvoerder Boy Kemper in Haagse dienst. Het contract van de verdediger loopt eind juni af en zicht op een langer verblijf is er momenteel niet. 'Ik had graag honderd wedstrijden voor ADO gespeeld, de teller blijft nu op 95 hangen.'

Kemper vervolgt: 'Om die honderd wedstrijden te halen hadden we dit seizoen de finale van de play-offs moeten bereiken. Dat is niet gelukt en dat vind ik jammer, want honderd wedstrijden voor een club als ADO had natuurlijk mooi geweest.'

ADO Den Haag heeft maanden geleden geprobeerd om de Volendammer langer aan de club te binden, maar het voorstel dat op tafel lag wees Kemper af. 'Voor de winterstop heb ik van ADO een nieuwe aanbieding gekregen, persoonlijk vond ik dat daar weinig vertrouwen uit sprak. Ik heb toen aangegeven wat ik van dat voorstel vond. Daarna heb ik niks meer gehoord van ADO.'
Waar de toekomst van de 23-jarige voetballer ligt is nog niet bekend. 'Waar ik ook heen ga, mijn ideaal plaatje is in de voorbereiding aansluiten. Of er al interesse is? Ja. Er zijn wat clubs uit de eredivisie die hebben geïnformeerd.'

BLEISWIJK-1 schreef:

Toch was Beristain al zeker in maart bezig. Mischien daarna een tijd niet. Maar het is niet dat ze pas twee weken geleden begonnen zijn.

We moet daarom gewoon nog even geduld hebben.

Ook McLachlan was nog niet zo lang geleden in Den Haag en sprak ook met Advocaat.
https://www.northside.nl/bij-fcdh-krijgt-scott-mclachlan-steeds-meer-invloed/
Was hij ook niet bij een training gespot?

Heb toch het idee dat het in VI weer zo'n "sla niet de plank maar een heel bos mis alles voor de clicks" verhaal is.
Tenslotte is het volledig gebaseerd op de spannende verhalen van de zaakwaarnemer van iemand die 4 jaar geleden al 4e keeper had moeten zijn en niet pas sinds de komst van Advocaat.

Het blijft eeuwig zonde dat Wentges geblesseerd raakte.
Met hem in het elftal ipv Luuk 2.0 Stevens waren de play-offs wel gehaald.

radar schreef:

iemand vi-stuk van vandaag?

ADO Den Haag heeft haast, de Amerikanen niet
18.00 uur

Door Fabian van der Poll
In Den Haag zijn ze elke dag bezig met ADO. In de VS hebben de aandeelhouders meer aan hun hoofd. Dat wringt. Spelers gissen naar hun toekomst, stafleden weten niet of ze volgend seizoen nog een baan hebben. Aanspreekpunten? Die zijn er niet. ‘Je kunt een voetbalclub niet van afstand besturen.’

Zaakwaarnemer Joost Ebergen durft het best te zeggen. ‘ADO Den Haag oogt soms als een stuurloos schip. Stel ik heb vragen over mijn speler, dan zou ik niet eens weten bij wie ik terecht kan. Vertel mij maar wie ik moet bellen.’

Ebergen is de intermediair van Luuk Koopmans. De doelman is bezig aan zijn vierde seizoen in Den Haag. Best fijne jaren waren het, maar er zijn in die tijd ook dingen gebeurd waar Ebergen zijn vraagtekens bij plaatste. Driemaal kon Koopmans een transfer maken. Blackburn Rovers, SC Heerenveen en Go Ahead Eagles wilden hem hebben. Drie keer ging het feest niet door. ‘Neem die transfer naar Go Ahead. Een week na de transferwindow hoorden we dat de club moest bezuinigen op salaris en dat hij transfervrij weg mocht. Dat is cruciaal voor de carrière van een speler.’

‘Zelfde met de komst van Advocaat. Die nam zijn eigen keeper mee, waarna Luuk op de bank belandde terwijl hij daarvoor gewoon goed keepte. Dan begrijp je dat een speler daar soms moedeloos van wordt.’

Luuk Koopmans
Koopmans is een van de vijftien spelers van ADO van wie het contract afloopt. Voor veel van hen is het onduidelijk hoe hun toekomst eruitziet. Moeten ze op zoek naar een andere club of komt er misschien alsnog een aanbieding van ADO? Meestal kunnen technisch managers opties geven. Maar: ADO heeft geen technisch manager. Informatie inwinnen bij de trainer? Zinloos. Ook Dick Advocaat gaat weg. Een belletje naar algemeen directeur Edwin Reijntjes? Heeft geen nut. Ook die gaat weg.

‘Als speler wil je weten: krijg ik wel een contract, krijg ik niet een contract?’
Trainer Dick Advocaat zei het vorige week al na de verloren uitwedstrijd bij Jong Ajax. ‘Als speler wil je weten: krijg ik wel een contract, krijg ik niet een contract? (…) Er zijn drie, vier weken voorbijgegaan waarin we niks gehoord hebben. Dat vind ik zonde.’

Voor sommige betrokkenen voelt het als een déjà vu. Vorig jaar rond deze tijd zaten een aantal spelers in een vergelijkbare situatie met hun contract. Verdediger Jamal Amofa kreeg van medespelers te horen dat de club hem echt wel een aanbod zou doen toen zijn verbintenis afliep. Dat gebeurde niet. Hij hoorde niks. In dienst van Go Ahead Eagles speelt hij binnenkort zijn 29ste wedstrijd in de Eredivisie. ‘De leiding moet hier dagelijks zijn’, weet Dick Advocaat. ‘Je kunt een voetbalclub niet op afstand besturen.’

Dat laatste gebeurt wel. En al wringt dat soms, het is volgens algemeen directeur Edwin Reijntjes wel de realiteit. ‘De prioriteit die ADO voor ons heeft, voelen onze eigenaars niet elke dag. Ze hebben daar nog 35 clubs in hun portefeuille waar ze mee bezig zijn. Voetbalclubs, maar ook basketbal- en honkbalteams. Soms moeten we achteraan aansluiten.’

Het is zijn antwoord op de vraag hoe het nu eigenlijk werkt, gerund worden door investeerders die meer dan vijfduizend kilometer verderop achter spreadsheets zitten? En trekken de Amerikanen zich iets aan van de kritiek in het Bingoal Stadion? Hoe moet het verder met ADO nu de club weer een seizoen in de Keuken Kampioen Divisie zal spelen?

SCEPSIS EN HAAST
Hoewel de sportieve prestaties en de onrust onder spelers hebben geleid tot scepsis bij de achterban, wil Reijntjes het toch gezegd hebben: ‘ADO is echt wel belangrijk voor onze eigenaars.’ De investeerders achter Bolt Football Holdings spiegelen zich volgens hem aan de prestaties van bijvoorbeeld Crystal Palace en Augsburg, clubs ze ook bezitten. ‘Die draaien redelijk stabiel mee in de Premier League en Bundesliga. Van ADO willen ze ook een gezonde, structurele Eredivisieclub maken. Dat kost tijd, en in tegenstelling tot hier in Den Haag, hebben zij die tijd. Ze hebben een investeringshorizon van tien jaar. Wij hebben haast. Zij niet.’

Reijntjes heeft het gehele proces van dichtbij meegemaakt. Twee jaar geleden werd hij op interim-basis aangesteld om de club verkoopklaar te maken. ‘ADO was technisch failliet.’ Vooral de kosten moesten omlaag. Hij snoeide in het personeelsbestand en was op den duur het nog enige overgebleven directielid van ADO – nog steeds overigens. Vervolgens toonden meerdere partijen interesse om de club over te nemen van de toenmalige Chinese eigenaars. Internationale groeperingen, maar ook lokale financiers.

Dat die laatste partijen het niet werden, wordt Reijntjes nog altijd verweten. Hoe kon iemand als Martin Jol de deur worden gewezen? Simpel, zegt Reijntjes. De oud-ADO-captain en zijn beoogde compagnons kwamen met onhaalbare eisen. Het stadion erbij kopen? Daarvoor moesten ze toch echt bij de eigenaar zijn, zei Reijntjes, doelend op de gemeente. Ze werden volgens hem nooit concreet. Andere partijen wel. De Manchester City Group en Bolt Football Holdings, het voetbalvehikel van de Amerikaanse miljardair David Blitzer, die eerder investeerde in basketbalteam Philadelphia 76ers en ijshockeyploeg New Jersey Devils. De uiteindelijke keuze: Bolt. Volgens Reijntjes garandeerde deze partij meteen de financiële zekerheid waardoor de noodlijdende club er weer bovenop kon komen op dat moment.

In principe zat Reijntjes taak er daarmee op. Althans, dat dacht hij. Toen Bolt hem vroeg om aan te blijven vanwege zijn dossierkennis en relatie met stakeholders (gemeente, politie), stemde hij in met nog een jaar. Hij zou zich tot de zomer van 2023 aan ADO committeren. ‘ADO is ook mijn club’, zegt hij. Later zal Reijntjes benadrukken dat hij zich niet onmisbaar waant in Den Haag, zoals dat in zijn ogen ook geldt voor scheidend trainer Advocaat. ‘Mijn expertise is een andere dan de club structureel leiden.’

‘We besloten voor promotie te gaan. En investeerden flink. Dat plan is nogal mislukt’
Spoelen we de tijd vooruit, dan kan worden geconcludeerd dat een moeizaam jaar volgde. Het doel werd niet behaald. Anders dan gehoopt promoveerde ADO niet. Zelfs de play-offs zijn niet gehaald. Reijntjes: ‘Idee was om stap voor stap een structuur op te zetten, totdat zich ineens kansen voordeden met Dirk Kuijt, Chris van der Weerden en John Metgod. We besloten voor promotie te gaan. En investeerden flink. Dat plan is nogal mislukt.’

De Amerikanen gingen mee in het plan en trokken de portemonnee. Na de aanschaf van ADO stonden ze garant voor een begrotingstekort dat inmiddels circa acht miljoen euro bedraagt. ‘Dat geld zullen ze niet zomaar terugverdienen’, aldus Reijntjes. ‘Dat toont ook hun commitment aan. Ook volgend seizoen zullen we niet winstgevend zijn.’ Wel hebben de investeerders nu op de rem getrapt, weet de directeur. ‘Zij zeggen: “Jullie hebben je kans gehad afgelopen seizoen. Nu gaan we terug naar scenario één”.’ Ofwel: geduldig de club opbouwen.

En wie gaan het vanuit Amerika opgelegde beleid dan uitvoeren? Algemeen directeur, technisch directeur, hoofdtrainer: alle topposities zijn momenteel vacant

Voor zover de supporters en clubmedewerkers de intenties van de aandeelhouders kunnen volgen – interviews geven die niet – zijn zij het over één ding wel eens: snel gaat het allemaal niet. En wie gaan het vanuit Amerika opgelegde beleid dan uitvoeren? Algemeen directeur, technisch directeur, hoofdtrainer: alle topposities zijn momenteel vacant. Wanneer komt de club met namen?

ONBEANTWOORDE TELEFOONTJES
De gevolgen van de onderbezetting zijn merkbaar. Vooral voor de spelers. Zoals het voor doelman Luuk Koopmans gissen is naar zijn toekomst, zo geldt dat ook voor andere spelers. Meestal krijgen ze in deze fase van het seizoen iets te horen. Iets als: ‘Heb even geduld, waarschijnlijk gaan we wel verlengen.’ Of: ‘Je doet het goed, maar we zitten krap in het geld, dus misschien kun je al beter verder kijken.’ Een kleine twee maanden geleden werd hen opgedragen zich vooral op de play-offs te focussen, daarna zou gepraat worden. Maar nu die missie is mislukt en het seizoen er bijna op zit, willen spelers duidelijkheid. Sommigen hebben pijntjes. Straks wordt het erger en moeten ze geblesseerd op zoek naar een andere club. Wie wil hen dan hebben?

Ze hebben geen idee bij wie ze met hun vragen terechtkunnen. Niemand rond het team heeft zeggenschap. Ze kunnen bij Reijntjes en kantoorpersoneel terecht met praktische vragen, over bijvoorbeeld hun auto, maar niet met sportieve kwesties. Reijntjes zegt het zelf ook: ‘Ik ben geen voetbalman.’ Ook de trainer kan hen niet helpen.

Begin dit seizoen had ADO nog wel een technisch aanspreekpunt: oud-speler Daryl Janmaat. Hij werd aangesteld als technisch manager, zou in die voor hem nieuwe rol gaan samenwerken met Ignacio Beristain, de voetbaladviseur van de aandeelhouders. Op papier klopte het. In de praktijk niet. Al in november stapte Janmaat op. Hij was aan het zwemmen in zijn rol. Nadien waren spelers en stafleden volledig aangewezen op Beristain. Nadeel: Beristian moest nog meer clubs adviseren. De Portugese laagvlieger Estoril bijvoorbeeld. Soms was hij druk met ADO, vaak ook niet.

‘Met Ignacio viel best wel te praten’, aldus Joost Ebergen, zaakwaarnemer van Luuk Koopmans. ‘Maar op het moment dat ik hem nodig had, nam hij zijn telefoon weer niet op.’

Volgens Reijntjes is Beristain nu veel minder bezig met de sportieve kant van ADO. ‘Daardoor is er een vacuüm ontstaan.’ Wel hebben de aandeelhouders een andere medewerker naar voren geschoven. De Brit Scott McLachlan, Global Head of Football. Hij stuurde voor deze job elf jaar de internationale scouts van Chelsea aan. Hij zou ook met ADO bezig zijn. Toch hebben spelers ook hem al tijden niet gezien.

Advocaat ­benadrukt dat de onzekerheid knaagt aan spelers en stafleden. ‘Je hebt het over mensen met gezinnen, hè’

Trainer Advocaat heeft met geen van beiden contact. Noch met Beristain, noch met McLachlan. ‘Ik heb een keer met ze gesproken en dat is al heel lang geleden. Ze gaan allemaal hun eigen gang. Wat voor gangen dat zijn, weet ik niet.’ Advocaat benadrukt dat de onzekerheid knaagt aan spelers en stafleden. ‘Je hebt het over mensen met gezinnen, hè.’

CULTUURVERSCHILLEN
Interim-directeur Reijntjes weet maar al te goed dat Advocaats opmerkingen niet zozeer aan hem gericht zijn, maar aan de Amerikanen. Zelf ervaart hij die onduidelijkheid soms ook. Dat bleek ook afgelopen week. Reijntjes was toen in de veronderstelling dat hij zou worden opgevolgd door de Nederlandse Brit Marcus Keane. Dit werd op woensdag 10 mei ook gemeld door het AD. De krant moest het bericht niet veel later rectificeren, omdat Bolt in de tussentijd toch voor een ander had gekozen. Om wie het gaat, wordt niet gecommuniceerd.

De achterban van ADO is gewend dat informatie snel tot hen komt. Is het niet via interviews, dan wel medewerkers die hun mond voorbij praten
Ook dat heeft met cultuurverschillen te maken. De achterban van ADO is gewend dat informatie snel tot hen komt. Is het niet via interviews, dan wel medewerkers die hun mond voorbij praten. De Amerikanen hebben hier geen boodschap aan. Hoezo moeten zij zich in de kaarten laten kijken van nieuwsgierige Haagse voetbalsupporters? Als het rond is, dan horen ze het wel.

Reijntjes: ‘Ik heb hiervoor ook met Amerikanen gewerkt. Als zij zeggen dat je eind van de maand iets hoort, dan is dat ook eind van de maand. Wij zijn dat niet gewend. Wij willen nu duidelijkheid. Dat Dick daar opmerkingen over maakt op tv, vinden ze niet leuk, maar ze denken ook: Hij gaat toch weg.’

Ook Reijntjes zelf moet zijn woorden zorgvuldig kiezen als hij met de aandeelhouders communiceert. Doorduwen werkt niet. ‘Je moet kunnen omgaan met die cultuurverschillen. Het is laveren tussen je eigen cultuur en de managementstijl van hen.’

De directeur heeft te horen gekregen dat pas na het seizoen bekend wordt wie de nieuwe kopstukken worden in het Bingoal Stadion. Niét eerder. ‘Ik leg echt wel bij de eigenaren neer dat de spelersgroep onrustig wordt. Meer kan ik soms ook niet doen. We staan niet elke dag op de agenda in Amerika.’

DHFC070 schreef:

Tijdens verkoopdagen zit er bij de kassa bij MN altijd iemand die mensen helpt met de aankoop van een kaartje via dat online systeem (telefoon even onder het glas door afgeven). Echter als ze uit principe niet hun identiteit prijs willen geven is het een andere discussie.

Verder kan ik je aardig volgen in je eerdere betoog mbt dat we ons in vergelijking met bijna alle clubs tegenwoordig goed gedragen enkel ging het wel 1x gruwelijk mis. Maar ook daar had de club het natuurlijk helemaal niet onder controle waarbij iedereen het heeft over de vrije verkoop vind ik eigenlijk het aantal stewards destijds een schande en erger. Gewoon de zaken compleet maar dan compleet niet op orde en dit voor een groot gedeelte afwimpelen op alle supporters.

Bij jarenlang wanbeleid staan de supporters compleet machteloos en dat is als fanatiekeling pijnlijk. Helemaal als je stelselmatig zwaar onder de maat presteert gezien je begroting. Jarenlang middenmoot begroting in de eredivisie en 3 seizoen tegen degradatie vechten, dit jaar de 5e begroting en rechterrijtje KKD staan. In die zin kan ik Groningen ook wel begrijpen met de 7e begroting en dan als nr.17 degraderen. Echter zijn er in mijn optiek ook wel grenzen in vormen van machteloosheid uitdrukken in agressie en die is Groningen dit seizoen ook vaak voorbij gegaan en wij natuurlijk ook zwaar bij Excelsior thuis.

Waar blijft inderdaad de straf voor Feyenoord waar de recente protocol ellende mee begonnen is? En waarom het meten met 2 maten (Utrecht-Sparta) omwille van de openbare orde, wat een zwaktebod.

Ja ik weet het, maar ze hebben niet eens een smartphone en ook geen internetbankieren, dus kunnen ook niet registreren. Kunnen trouwens wel pinnen. En uit principe hulp afslaan bedoel ik dat ze zich gestraft voelen voor hun niks, omdat het internet voor hun allemaal abracadabra is.

Natuurlijk begrijp ik dat de kaartverkoop anders moet als met de play offs finale. Alleen is het bestuur zich in allerlei bochten gaan wringen om te wijzen naar alles en iedereen, maar hebben zichzelf overgeslagen. Een zg lokale driehoek was blijkbaar al jaren niet present, net zoals het beroemde zg beveiligingssysteem. Over de stage stewarts in jassen die drie maten te groot waren maar te zwijgen.

Maar het praat allemaal niet de ellendelingen op de tribunes toen goed natuurlijk, dat was een schande. Het is eigenlijk een afspiegeling van de jarenlange totale wanorde binnen en om de club.

Bestuurders die verantwoordelijk zijn voor de enorme jaarlijkse tekorten, en de plek waar we nu sportief zijn aanbeland, moeten zich kapot schamen. Die moeten een landelijk stadion- en bestuursfunctieverbod voor de rest van hun leven.

Wachten is nu dat de knvb uitgefeest is met de schaalwinnaar, en dan volgend seizoen met een plastic beker komt als kampioenstroffee. Poppenkast dat staken, kost clubs een vermogen.

https://hethaagsamateurvoetbal.nl/video-nabeschouwing-ado-den-haag-fc-dordrecht-met-ricardo-kishna-die-twijfelt-over-de-voorzetting-van-zijn-voetbalcarriere-en-amar-catic-die-de-play-offs-als-het-hoogtepunt-van-zijn-3-jaar-ado-bes/

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Langebach2, Erba1, Jurriën, Dang3r, DenHaag070!, Cor69 en 79 gasten.

Bekijk de topshouts