Tag: league

Trending: spelers kkd weinig ideho spits weg

Toon alle shouts

rd.. schreef:

Daar is driekwart al van weg hoor. En ja, je hebt gezichten en ervaring nodig.

Noem mij even iemand die in onze selectie beter is dan Immers? Die hebben we nog niet. Kees de Boer? Prima. Maar die heeft echt ervaring nodig, anders (zoals Driessen volledig terecht zegt) verzuipen de jonkies.

En zo denk ik er precies over.

En ook Ratiu heeft ervaring nodig. Bourard ook. Arweiler ook. Daarom ben ik van mening dat je in elke linie een ervaren speler zou moeten opstellen, totdat bewezen is dat een ander jonkie of speler in je selectie het zichtbaar beter doet dan die ervaring.

Wordt een beetje moe van dat ervaringsgelul. Zijn we hier al vergeten dat we met al die “ervaren” spelers vorig seizoen keihard waren gedegradeerd? Dan hadden jongens als Immers en Beugelsdijk waarschijnlijk ook weggegaan vanwege die belachelijk dure contracten die ze hadden. Die jongens presteerden gewoon niet meer.. Ik vond Goossens (ook niet altijd goed) bijvoorbeeld veel beter dan Immers afgelopen jaar. Lex (met alle respect) liep er met al z’n “ervaring” echt als een drol bij afgelopen seizoen. Begrijp me niet verkeerd hoor want ik geloof echt dat ie altijd alles gaf maar hij kon het gewoon niet meer brengen. Er is een tijd van komen en een tijd van gaan... Als je alleen Goossens, Meijers en Bakker op het middenveld hebt, heb je toch al “ervaring” genoeg? Die Ratiu heeft (Dacht ik) kwartfinale Europa League gespeeld! Kunnen al onze ervaren spelers niet zeggen denk ik. Die jongen weet echt wel wat erbij komt kijken. Tuurlijk zullen we met die jonkies een paar keer op ons bek gaan maar slechter dan vorig jaar met al die “ervaring” kan het toch niet worden?

BLEISWIJK-1 schreef:

Met het deze ronde doorkomen verdiend AZ ongeveer 5 miljoen euro. Uit de pot Champions league en het zeker zijn van Uefa cup voetbal.

De overwinning tegen Plzen brengt niet alleen sportief goed nieuws, ook financieel is het een flinke meevaller voor AZ. Deelname aan de Europa League is na de overwinning zeker, waardoor de Alkmaarders ten minste 2,92 miljoen euro bij kunnen schrijven op hun bankrekening. Mocht ook de volgende voorronde van de Champions League gewonnen worden is AZ zeker van 5 miljoen euro.

Stel dat AZ de groepsfase van de Champions League bereikt, dan is het helemaal kassa voor de club. Deelname aan het miljardenbal van de UEFA levert ten minste 15,25 miljoen euro aan startgeld op.

Met het deze ronde doorkomen verdiend AZ ongeveer 5 miljoen euro. Uit de pot Champions league en het zeker zijn van Uefa cup voetbal.

Heeft helaas wel gelijk.

Column ADO Den Haag: Transfer Elia naar Utrecht veelzeggend positie ADO
26 augustus 2020 in ADO Den Haag, Columns, Den Haag e.o

Ik vraag het me al mijn hele leven af. Hoe kan het dat het niet lukt een fatsoenlijke Eredivisieclub van de grond te krijgen in de derde stad van Nederland? Sinds mijn geboorte in 1988 werden er in Den Haag welgeteld zes Europa Cup-wedstrijden gespeeld, waarvan vier door AZ. In dezelfde periode werd in de vierde stad van Nederland twee keer de beker gewonnen, werden er vijftien schalen, zes bekers en een Europa Cup op een platte kar door de vijfde stad gereden en werden zelfs de 14e en 28e stad van Nederland landskampioen.

Een antwoord op mijn eigen vraag heb ik niet, maar dat Eljero Elia FC Utrecht verkiest boven ADO is veelzeggend voor de positie van ADO Den Haag in de Eredivisie. Elia komt hiervandaan, heeft zijn profdebuut hier gemaakt, heeft een eigen Cruyff Court in Laak en een muziekstudio op een steenworp van het Cars Jeans Stadion. Hij heeft een verleden in de Bundesliga, Serie A en Premier League en de laatste jaren werd zijn salaris met zes nullen netto uitgekeerd in Turkije. Voor het geld hoeft hij het dus allang niet meer te doen. Toch kiest hij liever voor een verblijf bij Utrecht dan bij Den Haag, omdat die club volgens Elia meer ambitie heeft. Diezelfde club speelt de komende jaren met T-Mobile als hoofdsponsor op het shirt. Een gigantisch bedrijf waarvan het hoofdkantoor nota bene in Den Haag staat. Hoe kan het dat dat bedrijf niet op het geel-groene ADO-shirt prijkt?

Toch kiest hij liever voor een verblijf bij Utrecht dan bij Den Haag, omdat die club volgens Elia meer ambitie heeft.

ADO leeft niet in de stad

Het blijft mij ook verbazen dat de club nauwelijks leeft in haar eigen stad. Het aantal kroegen dat ADO-wedstrijden uitzendt is op een hand te tellen. De oplossing voor dit probleem, dat al decennia duurt, lijkt me simpel: Meer Haagse kroegen moeten ADO-wedstrijden uit gaan zenden, de stad mag haar eigen club wel wat meer omarmen.

Als ADO thuis speelt merk je daar in de stad, kilometers bij het stadion vandaan, helemaal niks van.

De club zou in mijn ogen ook wel wat actiever aanwezig mogen zijn in de stad. Als ADO thuis speelt merk je daar in de stad, kilometers bij het stadion vandaan, helemaal niks van. Wat dat betreft mag Den Haag een voorbeeld nemen aan kleinere steden als Breda, Emmen, Eindhoven en Utrecht. Waar de bevolking nog trots is op de lokale club, en de lokale club trots is op de stad.

ROGIER HEIMGARTNER

© Haaglanden Voetbal

ADO Den Haag heeft José Pascual Alba Seva, beter bekend als Pascu, aan de gelederen toegevoegd. De 20-jarige middenvelder uit Spanje heeft een éénjarig contract getekend, met een optie voor nog twee seizoenen.

Pascu werd geboren in Santa Pola, een plaatsje ten zuiden van Alicante. In deze stad zette hij bij Lacross Babel CF zijn eerste stappen in het voetbal. Op 13-jarige leeftijd werd de middenvelder gehaald door Valencia, waar hij in totaal zeven jaar doorbracht. Als speler van Valencia Onder 19 speelde hij acht wedstrijden in de UEFA Youth League. In deze periode kwam Pascu ook tot vier interlands voor Spanje Onder 18 en werd hij ook opgeroepen voor Spanje Onder 19. De Spanjaard was de afgelopen twee seizoenen met Valencia CF Mestalla, ook wel Valencia B genoemd, actief in de Segunda División B. Vorig jaar beleefde Pascu de gehele seizoensvoorbereiding met de eerste selectie van de club uit de sinaasappelstad.  

Martin Jol (Hoofd Technisch Hart): “Wij zijn zeer content met Pascu. Hij is een veelzijdige speler, die op meerdere posities uit de voeten kan. Pascu is een speler die vanaf jonge leeftijd al deel uitmaakte van Valencia-academie en ook al onderdeel was van het eerste team van de Spaanse subtopper. Dankzij zijn overstap naar ADO Den Haag krijgt Pascu de kans om zich verder te ontwikkelen in de Eredivisie.” 

“Ik ben zeer gelukkig dat ik bij ADO Den Haag ga spelen. Het voelt voor mij als een eer om de geel-groene kleuren verdedigen”, zegt Pascu over zijn overstap naar Nederland en in het bijzonder naar Den Haag. De middenvelder speelde in zijn Valencia-tijd meermaals tegen Andrei Ratiu, een andere aanwinst van ADO Den Haag. “Het was altijd mooi om tegen hem te spelen. Ik heb contact met Andrei gehad en hij heeft uitstekende dingen gezegd over de club en het team. Ik kijk ernaar uit om hier te starten en hoop dat ik de fans snel in het stadion kan ontmoeten.”

ADO Den Haag heet Pascu van harte welkom in het Cars Jeans Stadion.

Gewoon Joshua Zirkzee en Mitchel Bakker huren van Bayern en PSG. Die mochten niet meespelen in de Champions League finale. Ik zie wel potentie in die jongens, kunnen bij ons heel wat leren van Immers en Meijers.

john 147 schreef:

Donis Avdijaj is hier nog niet genoemd, is een transfervrije linksbuiten 23 jaar met eredivisie ervaring.

Daar zijn goede redenen voor te bedenken dat hij nog niet genoemd is. Hij heeft op zijn 23e al opvallend veel clubs gehad en is regelmatig met de nodige trammelant vertrokken. Zijn laatste wapenfeit was degradatie uit de Schotse Premier League.

Eagle187 schreef:

Die ligt hier meteen een stuk minder lekker als die echt naar Utrecht gaat....

Ik had er eerlijk gezegd beter mee kunnen leven als hij naar twente of het buitenland was gegaan. Maar naar Utrecht... waarom voor mischien kwalificatie voor de Europa league en een ton meer? Ik vind het triest eerlijk gezegd.

Door Freek Jansen Freek JansenCULT
Een zomerdag in 2011 veranderde het leven van Jaap van Duijn (29). Een invalbeurt van vier minuten maakte van de aanvaller met de bos krullen dé cultheld van ADO Den Haag. Met de Katwijker gaan we terug naar de plek van zijn memorabele moment als eendagsvlieg.

VI vroeg de supportersverenigingen van alle Nederlandse profclubs een topdrie te maken van hun grootste culthelden. In deze derde week worden de laatste winnaars van de 34 clubs in een speciaal verhaal uitgelicht en uiteindelijk komt er op VI.nl een ultieme cultheld als winnaar uit de koker. Aanvullingen? Is er iemand over het hoofd gezien? Mail deze herinnering of anekdote naar mijncultheld@vi.nl.
‘Je houdt me niet voor de gek, hè!?’ Het is de derde keer in het telefoongesprek dat Jaap van Duijn controleert of hij geen onderdeel is van een klassieke voetbalgrap. Een speler laten opdraven voor een interview omdat hij een uitverkiezing heeft gewonnen en dan met een paar grapjassen klaarstaan om hem vol genoegen op te vangen en uit te lachen. Van Duijn heeft een sterk vermoeden dat hij deze keer het lijdend voorwerp van het staaltje voetbalhumor is. Hij kan maar niet geloven dat hij door de supportersvereniging van ADO Den Haag is verkozen tot dé cultheld uit de clubgeschiedenis. Daar komt bij dat hij onlangs een grap uithaalde met zijn trainer Sjaak Polak, door telefoonnummers stiekem te verwisselen, waardoor Polak iemand anders aan de telefoon kreeg dan hij verwachtte en in verlegenheid werd gebracht. Polak, zelf ook niet vies van een flinke dosis voetbalhumor, snauwde hem direct toe dat hij hem nog wel een keertje terug zou pakken. Voor Van Duijn was het duidelijk: de uitverkiezing tot cultheld in combinatie met een interview voor VI was dé aangekondigde grap van Sjaak Polak.

— Aanbevolen —
Stemronde 3: laatste 13 culthelden maken fraaie verzameling compleet
Stemronde 3: laatste 13 culthelden maken fraaie verzameling compleet
VI gaat op zoek naar de ultieme cultheld. Stem mee!

Als er aan het einde van het telefoongesprek met de huidige aanvaller van de topamateurs van FC Rijnvogels uit Katwijk toch een afspraak uitrolt voor een week later in het ADO-stadion, lijkt de twijfel bij de speler verdwenen. Het is echter van korte duur. Er volgt nog een app-bericht met nogmaals de vraag of het echt geen grap is en een paar uur later hangt zelfs Nathalie Nuiten aan de lijn. Ze is alweer vijf jaar weg als persvoorlichtster van ADO Den Haag, maar zag eerder op de avond wel plotseling de naam Jaap van Duijn op haar telefoon verschijnen. De Katwijker verzocht Nuiten om het toch echt nog een keer bij VI te checken. Hij voelde nattigheid.


PEPERNOOT
De totale verbazing en achterdocht bij Van Duijn is, nog los van de mogelijke fratsen van Polak, zeker niet zo vreemd. Michel Adam, Cor Lems, Lex Immers, Tom Beugelsdijk. Zomaar vier namen die voorbijschieten bij het beeld van een Haagse cultheld. En de lijst zou nog vele malen langer kunnen zijn, waarbij elke speler wel voldoet aan ingrediënten voor de uitverkiezing. Toch kozen de supporters van ADO Den Haag voor een speler die slechts negen minuten in de hoofdmacht acteerde. Jaap van Duijn. De naam zal bij het grote voetbalpubliek buiten de Hofstad dan ook niet direct tot de verbeelding spreken. Maar hoe anders is dat binnen de stadsmuren. Het Alle ballen op Japie roept bij elke Hagenees een glimlach op.

‘Zeker weten, Japie is uitgegroeid tot een absolute cultheld van onze club.’ Aan het woord is Jacco van Leeuwen, voorzitter van de supportersvereniging van ADO Den Haag. Hij kan zich de bewuste 21 juli 2011 nog kraakhelder voor de geest halen. Op een broeierige zomeravond trad de Residentieclub aan tegen het Litouwse FK Tauras, in de tweede voorronde van de Europa League. Nadat de eerste wedstrijd al met 2-3 was gewonnen, leverde de return in Den Haag een eenvoudige 2-0 zege op. Na afloop ging het echter niet over de plaatsing voor de volgende ronde. Alle aandacht was gevestigd op een kleine aanvaller, die vier minuten voor tijd in de ploeg kwam voor Tjaronn Chery. ‘Geloof me, werkelijk niemand had tot dat moment ooit van Jaap van Duijn gehoord. Maar Japie, een gozer uit Katwijk met een enorme bos krullen vergelijkbaar met die van de zanger Gordon in zijn hoogtijdagen, zette het hele stadion op zijn kop. Zodra hij zijn eerste stap binnen de lijnen zette, ging iedereen helemaal los. Het spreekkoor Alle ballen op Japie werd door de harde kern ingezet en dit sloeg gelijk over op de rest van het stadion.’

Daar bleef het zeker niet bij. De bal hoefde tegen de nietige Litouwers niet eens in de buurt van de destijds twintigjarige aanvaller te komen. Alleen al de verschijning van Japie op het veld was voldoende voor massale jolijt op de tribune. ‘We toverden met zijn allen echt alle liedjes tevoorschijn’, vervolgt Van Leeuwen. ‘Zing ik ajai Japie, Japie jee en Japie, Japie, we worden kampioen! Japie in Oranje!, We willen haar zoals Japie! en vooral vaak Alle ballen op Japie.’

Voor wie alles nog eens wil herbeleven is er gelukkig het internet. Nog altijd zijn er filmpjes te vinden met de reacties op de tribune, zelfs eentje waarbij elke seconde van de invalbeurt is vastgelegd. Het plezier spat ervan af, je ziet zelfs supporters massaal richting Van Duijn wijzen als een andere ADO-speler de bal heeft, om die speler aan te sporen de bal naar hem te spelen. ‘Japie deed geen schokkende dingen die wedstrijd, maar is vanaf het begin van zijn invalbeurt tot aan het slotsignaal luidkeels door het hele stadion toegezongen. Supporters hadden buikpijn van het lachen, dit was nog nooit vertoond, volgens mij nergens in de geschiedenis van het betaalde voetbal.’

JAPIE-PRUIKEN
De hoogste tijd om met Japie van Duijn negen jaar naar dato terug te keren naar de plek waar het allemaal plaatsvond. Het kostte wat moeite om hem te overtuigen, maar op deze vrijdagmiddag, wederom half juli, keert Van Duijn samen met zijn vader, ook genaamd Jaap, terug in het ADO-stadion. De krullen hebben plaatsgemaakt voor kort haar, vandaag bedekt onder een pet, en de jonge grillen voor een volwassenere blik. Maar de herinnering aan die dag is nog springlevend als we aan de rand van het veld staan.

‘Daar gebeurde het allemaal’, wijst Van Duijn richting de rechterkant van het veld. ‘Eigenlijk veranderde alles in mijn leven door die invalbeurt. Ik reed eerder op de dag als onbekende speler naar het stadion, ik was al blij dat ik bij de wedstrijdselectie zat. Drie weken eerder was ik aan de voorbereiding begonnen, nadat ik was overgekomen van de amateurs van Quick Boys. En toen stond ik opeens op het veld, zelfs in een Europees duel. Waarbij de supporters helemaal uit hun dak gingen. Hier droomt elk jongetje van twaalf van, en mij overkwam het gewoon. Al die aandacht. Echt volledig uit het niets. Het was een avontuur voor een stripboek.’


© Pro Shots/Willem Vernes
De Japie-hype duurde nog wel even voort in Den Haag. In de week na zijn debuut waren er in de stad al Japie-pruiken te koop. En ook de shirts met het hoofd van de jongeling erop en de tekst Alle ballen op Japie! kenden gretig aftrek. ‘Zag ik opeens supporters met mijn kapsel lopen’, vervolgt Van Duijn met een lach op zijn gezicht. ‘Ik weet nog dat ik een week na die wedstrijd in Den Haag even in het centrum ging winkelen. Het was gewoon niet te doen. Allemaal mensen kwamen op me af, iedereen wilde iets van me. Dat verschil maakte het zo absurd. Ik weet nog dat ik na die wedstrijd opeens allerlei media voor de camera te woord moest staan. Het was iets compleet nieuws voor me.’

`Die dag was mijn hoogtepunt en daardoor misschien ook wel mijn ondergang`

De blik op het veld haalt de herinneringen omhoog. ‘Waar ik ook bewoog op het veld, de bal kwam steeds naar me toe. En de spelers gunden het me ook. Ik weet nog dat we vlak voor het laatste fluitsignaal een vrije trap kregen. Wesley Verhoek, een topgozer, voelde de sfeer goed aan en gaf mij de bal. Ik kwam als rechtsbuiten in het veld, maar schoot die vrije trap met links rakelings naast. Jammer, anders was de avond ook in de statistieken vereeuwigd.’ Van Duijn weet nog goed dat zijn ploeggenoten destijds tijdens en na de wedstrijd de grootste schik hadden om hem. ‘Ik kwam van de amateurs, was twintig jaar, maar paste wel bij de club. Ik was een bluffertje, had een grote bek en vond het allemaal geweldig. Na afloop maakte Wesley Verhoek me nog gek, toen we voor de fanatieke supporters van Midden-Noord stonden. “Japie, je moet je shirt uitdoen”, zei hij. En ja, hoor, ik deed het direct. Stond ik daar met ontbloot bovenlichaam te springen voor de uitzinnige fans.’

Van Duijn kijkt vol genoegen om zich heen in het stadion. Sinds zijn eerste en enige seizoen in het ADO-stadion, kwam hij hier niet meer. ‘Ik weet niet waarom, en nu ik hier weer ben wil ik echt weer snel een keertje gaan, maar het is er eigenlijk nooit meer van gekomen. Maar ik vind ADO een mooie club, man, lekker rauw ook.’ Ook Jaap senior kijkt zijn ogen uit. ‘Kijk, daar zat ik op die avond, samen met mijn vrouw.’ Zijn vinger wijst naar de eretribune. ‘Als vader ben je wel een beetje gespannen als je zoon in het veld komt. Helemaal omdat het zijn debuut was. Maar die orkaan van sfeer en gekkigheid was voor ons ook een complete verrassing. Het was prachtig om te zien, prachtig!’

MCDONALD’S
In het voorbijgaan wordt Van Duijn plotseling opgemerkt. ADO-materiaalman Rob Ravestein moet twee keer kijken, maar herkent de blikken van de Haagse Puyol van destijds en heft spontaan de Alle ballen op Japie-song aan. Een innige omhelzing volgt, waarna tien minuten volgen vol gemeenschappelijke herinneringen aan een bijzondere tijd. ‘Tsja, die dag was mijn hoogtepunt en daardoor misschien ook wel mijn ondergang’, klinkt het tussendoor als harde, maar eerlijke conclusie uit de mond van de voetballer. ‘Ach, je hebt in ieder geval veel plezier gehad, weet je het trainingskamp in Spanje nog, Japie?’ Rob geeft een voorzet, die door Japie direct wordt binnen gekopt met een mooie anekdote. Maar eerst volgt nog wat meer achtergrondinformatie.

`Stond ik daar voor de neus van trainer Maurice Steijn met drie zakken McDonald’s eten, terwijl ik veel te laat was, en aardig wat drankjes op had`

‘Ik was snel populair in de selectie, omdat ik aansluiting had bij de gasten die net zoals ik wel een grote bek hadden. Met Wesley Verhoek, Lex Immers, Ahmed Ammi kon ik direct lezen en schrijven. Zij zeggen wat ze denken, houden van een geintje, en dat heb ik ook. Alleen het verschil was dat zij allemaal al minimaal honderd wedstrijden als prof achter hun naam hadden staan en ik net kwam kijken. Daardoor had trainer Maurice Steijn ook al snel zoiets van: Rustig aan jij, Japie. Alleen ik bleef gewoon mezelf en tsja, dan gaan dingen weleens mis.’

Van Duijn komt aan bij het moment van materiaalman Rob. ‘Trainingskamp, Spanje. We gingen met een groepje op stap en moesten voor een bepaalde tijd weer in het hotel terug zijn. Maar het werd veel later en na het avondje stappen gingen we nog even langs de McDonald’s. Zakken vol bestelden we, en die zouden we in het hotel dan opeten. Ik stapte voorin bij de taxi, met Wesley Verhoek, Lex Immers en Ahmed Ammi op de achterbank. Maar ik had geen geld meer op zak en dat wisten zij ook. Toen we bij het hotel aankwamen, gooiden zij hun deur van de taxi open en renden hard naar hun kamer. Weg waren ze. Zat ik daar, nog met de gordel om, zonder geld naast die Spaanse taxichauffeur, terwijl ik drie grote zakken met McDonald’s-voer op mijn schoot had. Ik proberen uit te leggen, maar ja, dat liep niet goed af.`

`Vervolgens spoedde ik me ook maar naar binnen, maar wie verscheen er in de lobby van mijn neus? Trainer Maurice Steijn, samen met looptrainer Jurgen Seegers, die dagelijks heel fanatiek bezig was met wat je wel en niet moest eten om fit te blijven. Stond ik daar met drie zakken McDonald’s eten, terwijl ik veel te laat was, en natuurlijk aardig wat drankjes op had. En ondertussen kwam een scheldende taxichauffeur achter me aan. Tsja, lul je daar maar eens uit… Toen ik na al het gedoe even later op de hotelkamers van die gasten kwam, gierden ze het uit van het lachen. Wat hádden ze een lol. En ik ook wel, alleen ik wist ook direct dat dit niet echt mee hielp in de jacht op speelminuten.’

In januari 2012 met Wesley Verhoek op zijn rug tijdens het trainingskamp in Spanje.
© Pro Shots/Willem Vernes
In januari 2012 met Wesley Verhoek op zijn rug tijdens het trainingskamp in Spanje.
Die jacht mislukte dan ook hopeloos. Een paar weken na zijn debuut mocht hij nog een paar minuutjes opdraven in een kansloos uitduel met FC Groningen. Daar bleef het bij. Hoe prachtig en imponerend zijn entree ook was, het was al snel weer over met Van Duijn. Het contrast was groot. Voor zowel de club als de supporters stond één ding namelijk vast in juli 2011: aan cultheld Japie ging ADO nog veel plezier beleven. Maar dat liep toch anders.

`De minuten die ik speelde, waren allesbehalve kleurloos. Zelfs mijn oma kijkt de filmpjes op internet nog weleens terug`

‘Dat bedoel ik met dat mijn hoogtepunt ook indirect mijn valkuil werd. Na drie weken beleefde ik mijn debuut, was alles geweldig en voelde ik me opeens echt speler van ADO 1. Iedereen enthousiast, iedereen lovend. Maar onbewust werd de lat daarmee ook heel hoog gelegd. Ik kwam niet meer van de bank af, belandde op de tribune, kwam zelfs wissel te staan bij Jong ADO en moest een paar maanden later ook nog eens meespelen met de amateurafdeling van ADO. Ik had altijd nog maar een amateurcontractje, een reisvergoeding van zevenhonderd euro per maand. Ik beleefde voor mijn gevoel teleurstelling op teleurstelling. Dat was zo apart. Terwijl ik zonder die krankzinnige avond en misschien een rustigere, geleidelijke weg veel meer had kunnen spelen. Maar dat is als, en daar doe ik niet aan. Joh, ik kijk ook niet negatief terug. Integendeel. Het bleef bij één seizoen ADO, maar het was wel een bijzonder jaar en ik heb ontzettend veel lol gehad. En de minuten die ik speelde, waren allesbehalve kleurloos. Zelfs mijn oma kijkt de filmpjes op internet nog weleens terug. En ik kan het zelf later weer aan mijn kinderen vertellen en laten zien. En nu dus gekozen tot cultheld van ADO, door de supporters. Dat is wel echt kicken.’

Dagelijks ziet Van Duijn het ADO-stadion liggen, maar rijdt hij er vervolgens voorbij. Richting het Westland, waar hij in het bollenbedrijf van zijn vader in Honselersdijk werkt. Samen met zijn broer moet hij op termijn het bedrijf gaan overnemen. De kwekerij en de bloemenveiling in plaats van het voetbalstadion. Van Duijn speelde in de jeugd van PSV en Feyenoord, kende een historische doorbraak bij ADO, maar werd vervolgens bij Spakenburg, Quick Boys, Noordwijk en Rijnvogels vooral een zeer verdienstelijke amateurspeler. ‘Maar wij zullen Japie nooit meer vergeten’, zegt Van Leeuwen tot slot namens de supportersvereniging van ADO. ‘Door zijn bijzondere voorkomen en door het meest bijzondere debuut in de geschiedenis van onze club. Hij is voor ons uitgegroeid tot een absolute cultheld!’

Er zijn in het verleden veel mensen geweest die klagen over RB Leipzig en nooit door Red Bull overgenomen zouden willen worden maar als je dit zo lees ben ik toch wel jaloers.

Veelzeggend is dat RB Leipzig in al zijn elf seizoenen meer competitiewedstrijden won dan dat het verloor. De laagste eindklassering? De zesde plaats in de Bundesliga in 2017/18.

De opmars van RB Leipzig:

Jaar Gebeurtenis
2009 Oprichting
2010 Eerste in de NOFV-Oberliga Süd (vijfde niveau)
2013 Eerste in de Regionalliga Nordost (vierde niveau)
2014 Tweede in de 3. Liga (promotie)
2016 Tweede in de Tweede Bundesliga (promotie)
2017 Tweede in de Bundesliga (CL-debuut)
2020 Halve finale in de Champions League

Gister ook Atletico Madrid uit de Champions League geschopt.

En mensen die dan zeggen ik kom niet meer etc etc. Moet je eens zien hoe snel die terug komen wanneer we in de Champions league spelen en laat staan de halve finale.

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

wiegah070 en 113 gasten.

Bekijk de topshouts