Tag: middenvelder

Toon alle shouts

Sprinkhaan070 schreef:

Deze adozoetermeer

Zet ik er wat tegenover.
Leo Sauer huren van Feyenoord vleugelaanvaller maar zal wel naar Dordrecht gaan
Kees de Boer verdedigende middenvelder
Maxim Gullit lange zware blessure, maar zie die wel voor KKD op linksback wat toevoegen
Enrique Peña Zauner vleugelaanvaller met smetje maar veel potentie
Euclides Cabral vleugelverdediger met aanvallende drift
Dino Islamović spits strijden met Verheijdt

Jouw lijst
Sven Nieuwpoort voor kkd prima maar denk dat ie kelderclub eredivisie gaat
Clint Leemans zelfde verhaal Sven
Tristan Dekker voor het haagse sentiment gevoel

Rest voegt naar mijn gevoel niets toe en zelfs van deze moet je nog kaar hopen dat ze interesse hebben.

lernst schreef:

Utrecht haalt weer middenvelder binnen, steeds minder uitzicht op basisplaats voor Jens, ik zeg dat hij volgend jaar bij ons speelt

Weer? Wie hebben ze allemaal als middenvelder gehaald dan?

Utrecht haalt weer middenvelder binnen, steeds minder uitzicht op basisplaats voor Jens, ik zeg dat hij volgend jaar bij ons speelt

Aad schreef:

Ik kan mij niet voorstellen dat er achter de schermen niets gebeurt. Mathijsen en van Grinsven zijn niet de eerste de besten en laten zich echt niet piepelen door een aandeelhouder.

Daarom denk ik dat er al lang een trainer is gecontracteerd en wellicht ook nieuwe spelers. Ze wachten waarschijnlijk alleen op het moment waarop ze ze allemaal tegelijk kunnen presenteren. Spelers en zelfs trainers kunnen nog op vakantie zijn.

Wat mij niet zou verbazen (maar dat is slechts een schot in het duister) is wanneer Toornstra terug zou komen. In een interview kort geleden sloot hij niet uit dat hij \"eens\" terug zou komen bij ADO en gezien alle inkopen van Utrecht is het maar de vraag of hij komend seizoen nog een rol bij Utrecht kan spelen. Maar misschien is hier de wens de vader van de gedachte.

Ik ben normaal niet zo van het terughalen van ex spelers en ex trainers maar voor zo\'n werkpaard met inzicht en het vermogen uit te voeren wat hij wil gaan doen maak ik graag een uitzondering.

Welke aankoop is er dan precies gehaald voor de plek van Toornstra? Er is daar nog geen enkele middenvelder gehaald. Wel is er 1 weg: van der Streek.

opper schreef:

Zit nog een beetje verder te zoeken naar transfervrije managers en kom de naam van Gregg Berhalter tegen. Zit al een half jaar thuis nadat hij werd ontslagen als bondcoach van de VS. Zal normaal gezien te duur zijn, maar met onze Amerikaanse eigenaar moet er vast wat mogelijk zijn. Heeft een verleden in Nederland bij o.a. Zwolle en Cambuur.

Amerikaanse enclave van maken dan maar?

- Michael Bradley (speelt nog), sterke middenvelder
- Joor out en vervangen met Earnie Stewart
- John O'Brien als sportpsycholoog binnenhalen
- Jozy Altidore als tweede spits naast Verheijdt
- Afsluitend: Asante mag in de leer bij Sergino Dest

Make ADO Great Again!

slash070 schreef:

Heeft bij ons een paar behoorlijk sterke jaren aan de hele linkerkant gehad, zijn +/- laatste anderhalf jaar hier kon die het niet meer belopen. Elftal werd er toen ook al niet jaarlijks sterker op. Stuurloos bestuur trouwens ook niet. Fraser omschreef hem altijd als een modelprof, Maurice Steijn ook trouwens.

Dat hij het niet meer kon belopen was logisch. We kregen daardoor ook veel tegengoals. Hij had verdedigend geen middenvelder voor zich, stond vaak tegenover 2 tegenstanders. In balbezit werd nog steeds verwacht dat hij de achterlijn met voorzetten bleef halen.
Volgens mij stond El Khayati eigenlijk voor hem, maar daar had je bij balverlies helemaal niets aan

rd.. schreef:

Ja, dat gelijkgestemden, daar was ik aan gaan twijfelen. Ook meer hoop dan wijsheid hoor. Ik denk dat Advocaat met zijn kennis en netwerk van onschatbare waarde is voor iedere bvo in NL. En als hij dat dan toch moet doen, graag bij ons. De enige nog echte werkzame Haagse icoon?

Wat moet Advocaat bij ons nog doen dan, als trainer wist hij het die paar maanden ook niet met de middelen die ADO heeft. Ik heb respect voor de carrière van Dick Advocaat, maar ik vond hem bij ons toch tegenvallen. Al maak je als supporter automatisch te hoge verwachtingen met zo’n trainer in huis natuurlijk. Dit niveau zal voor internationale trainers wel anders zijn dan dat je bij een club met een volle knip gaat werken, ik weet het niet. Eerder zei hij als koffie drinkende adviseur ook al tegen Petrovic dat hij ‘van dat soort spelers weinig verstand had’.

Had het idee dat hij elke wedstrijd aan het zoeken is geweest naar zijn opstelling. Hij vertelde toen ook een keer Kishna als een soort half controlerende middenvelder op te stellen, ‘want daar hoeft die minder te lopen’. En dan vervolgens zien dat de nacompetitie niet gaat lukken en elke keer aan de pers instemmend meepraten dat het ‘niet zijn selectie is’. Vind ik ook niet echt bevorderlijk naar je spelersgroep toe. Net als publiekelijk afgeven op de onduidelijke eigenaar die mensen aan gaat stellen wat hij niet begrijpt.

Maar goed, het begin bij het begin. Wie heeft de trainers aangesteld, en lukraak spelers gehaald vorig jaar. Kuyt bv, is alles behalve een coach, gaat hij ook niet worden. Was ‘dit voor hem mindere niveau niet gewend’ zei die na ontslag. Kan Kuyt niks aan doen, die roept waarschijnlijk heel hard DIIIIRK! tijdens zijn orgasme. Gaat om de mensen die o.a. hem binnen hebben gehaald.

Begin bij het begin. Een eigenaar die ook eens aan het stuur trekt. Goeie mensen in de organisatie voor langere termijn, die goeie mensen weten aan te trekken voor de kortere termijn. Die de kans krijgen om te werken. Hoeven niet eens bekende namen te zijn, moet gewoon een beetje passen bij elkaar.

Shirts waren feller dan het spel, 12de in de KKD. 12de. . . !

https://www.ad.nl/nederlands-voetbal/al-50-jaar-stress-in-de-play-offs-ik-moest-voor-elke-wedstrijd-overgeven-van-de-zenuwen~a50488e7/

Al 50 jaar stress in de play-offs: ‘Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen’

De play-offs om promotie en degradatie, die maandag van start gingen met FC Eindhoven - Almere City, bestaan dit seizoen precies vijftig jaar. Over een halve eeuw vol mirakels, intens verdriet en extreme stress. ,,Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen.”

Het is 12 juni 1991 en in een van de kleedkamers van het NAC-stadion bonkt het hart van VVV-aanvaller Maurice Graef in zijn keel. Buiten, hemelsbreed luttele meters van zijn stoel, heeft zich een woedende menigte van Bredase aanhangers verzameld. De supportersschare uit Venlo heeft het dan al op een lopen gezet, uit vrees voor diezelfde furieuze NAC-fans op het voorplein. Kort daarvoor heeft de Limburgse club zich ondanks een 2-1 nederlaag verzekerd van promotie naar de eredivisie.

Maar feestvieren zit er hier, aan de Beatrixstraat, voorlopig niet in. Te gevaarlijk, nu klinkers, fietsbellen en putdeksels door de lucht vliegen. ,,Ik zie mezelf daar zó weer zitten”, zegt Graef (53), destijds een aanstormend talent. ,,Hard juichen durfden we niet. Met ingehouden adem keken we elkaar aan. ‘VVV naar de eredivisie!’ Echt, zulke intense emoties heb ik nadien nooit meer meegemaakt.”
Maandag begonnen de play-offs om die nog ene vacante eredivisie-plek. Welke club eist die op? Het valt nauwelijks te voorspellen, zo heeft het verleden wel uitgewezen. Wat vaststaat: amusement en spanning zijn verzekerd. Dat is al zo sinds seizoen 1972/1973, toen het De Graafschap van Guus Hiddink de eerste winnaar was van het ‘toetje’, destijds nog nacompetitie geheten.


Ja, het bedenksel van Dokter Ab Wit, ooit clubarts en voorzitter van eerstedivisieclub WVV Wageningen, veranderde in 50 jaar tijd geregeld van opzet. Maar de essentie is ook nu nog onveranderd: veel meer dan kwaliteit bepalen vorm, stressbestendigheid, dom geluk of botte pech welke club zich kroont tot koning van de play-offs. ,,Voor neutrale tv-kijkers zijn het prachtige wedstrijden’’, stelt Graef, die ook eens degradeerde via de barrageduels. ,,Maar om ze als voetballer te spelen? Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen. Voor de doorsnee voetballer voelt de nacompetitie als het spelen van een Europacupfinale.”

De Andere Tijden Sport-waardige oogst van een halve eeuw nacompetitie is groot. Wie herinnert zich niet de zinderende ADO Den Haag-Excelsior van afgelopen seizoen, waarin de Rotterdammers een 3-0 achterstand goedmaakten tot 4-4 en via strafschoppen naar het hoogste niveau gingen? Minstens zo memorabel: de 4-5 bij Go Ahead Eagles– RKC uit 2019. Of de sensationele penaltyserie bij Cambuur – Roda JC in 2009, uiteindelijk gewonnen door de Limburgers.

En wat te denken van Roda JC – Sparta in 2013, toen Mark-Jan Fledderus met twee vrije trappen in de slotseconden de promotiedroom van de Spangenaren doorboorde? Mario Bilate, destijds speler van Sparta, weet nog goed hoe hij en zijn ploeggenoten tot een paar minuten voor tijd vrij moeiteloos overeind bleven in Kerkrade. ,,Man, Roda oogde zo machteloos. Nou ja, tot die vrije trappen dan, die Fledderus er nooit meer zo in zou schieten... Zo dichtbij en toch met lege handen staan. Geloof me: hoe dat stadion toen ontplofte, dat vergeet ik nooit meer. Nachtmerries had ik ervan. In wezen is die wedstrijd nog steeds de ultieme blauwdruk van nacompetitievoetbal. Alles wat logisch is gebeurt niet, al het onmogelijke komt uit.”

En dat ‘onmogelijke’ is volgens Bilate een rekbaar begrip. Het kan, zoals bij het Sparta in 2013, keeper Nico Pellatz zijn die plots onder een bal door duikt. Het kan een ploeggenoot zijn die, zoals Stijn Spierings namens ‘zijn’ RKC, op nooit vertoonde wijze de beslissende treffer maakt in Deventer. Of juist een tegenstander die dit doet, zoals Jonathan Okita in 2021 namens NEC tegen NAC

De play-offs zijn angstaanja­gend. Het lijntje tussen voor eeuwig de schlemiel zijn of juist voor altijd onsterfe­lijk, is dunner dan dun.

,,Het klinkt gek misschien”, zegt Bilate, destijds speler van de Bredase club. ,,Maar er zijn dagen bij dat ik nog steeds aan die wedstrijd denk. Juist omdat die wedstrijd zo’n hoog ‘make or break’-gehalte had. In plaats van promoveren - iets wat op basis van die wedstrijd verdiend zou zijn geweest - bleven we in de Keuken Kampioen Divisie. Gevolg: trainer Maurice Steijn weg, alle aandeelhouders weg, woede bij supporters die ons de dag ervoor nog met duizenden hadden aangemoedigd op de snelweg. Het sentiment draaide 180 graden. Waar had NAC nu gestaan als Okita níet het doelpunt van zijn leven had gemaakt? Hoe was het met mijn eigen loopbaan gegaan als ik de kans had gekregen in de eredivisie? De play-offs zijn angstaanjagend. Het lijntje tussen voor eeuwig de schlemiel zijn of juist voor altijd onsterfelijk, is dunner dan dun.”

Precies dat contrast geeft de play-offs zo’n bijzondere lading. Enerzijds roept de nacompetitie romantiek op bij voetballiefhebbers. Het gevoel van met een biertje in de hand genieten, onder doorgaans zomerse omstandigheden. Het gevoel van, met de vakantie in het verschiet, eindelijk écht om de prijzen spelen. Iets wat clubs als Willem II, FC Emmen of MVV in de eredivisie gewoonlijk niet gegund is.

Anderzijds is er ook die bovengemiddeld grote kans op deceptie, dat het ‘toetje’ een wrange smaak geeft. De kille feiten: van de zeven clubs die dit seizoen beginnen aan de tombola, zal er straks toch echt maar eentje naar de eredivisie gaan. En de overlevingskans daarin is op basis van de statistieken in deze eeuw ook nog eens weinig hoopgevend. Twee derde van de play-offwinnaars is binnen drie jaar alweer gedegradeerd; voor ruim de helft is het na twee seizoenen al zover. En voor een derde geldt zelfs dat ze na één seizoen weer veroordeeld zijn tot De Braak, het Frans Heesen Stadion en al die andere typische KKD-paleisjes.

,,Het gevoel van móeten komt nergens zo tot uitdrukking als in de play-offs, daar moet je als speler echt tegen bestand zijn”, stelt Ruud Brood, die er met Roda en RKC succesvol in was als coach en later als assistent-trainer bij PSV in de top werkte. ,,Ik kan me Sanharib Malki nog herinneren uit onze gezamenlijk Roda-tijd. Waar hij in de competitie alle ballen binnenschoot, raakte hij in de nacompetitie geen knikker. Geloof me: Champions League voetballen met PSV is makkelijker dan als potentiële eredivisieclub nacompetitie spelen.’’

Het is een heerlijk gezicht hoor, al die volle stadions met al die verwach­tings­vol­le fans. Maar neem van mij aan: voor spelers en trainers is het een hel.

Dat is juist omdat er zo onnoemelijk veel van afhangt, aldus Brood. ,,Jouw toekomst als voetballer, je salaris dat met veertig procent kan stijgen of dalen, het lot van allerlei trouwe clubmensen, enzovoort. Het is een heerlijk gezicht hoor, al die volle stadions met al die verwachtingsvolle fans. Maar neem van mij aan: voor spelers en trainers is het een hel. Nergens balt tragiek zich zo samen als in de play-offs om promotie en degradatie. Reken maar dat we ook in deze editie weer veel tranen te zien krijgen.”

Van vreugde, zoals bij Heerenveen in 1990, toen die club als nummer nummer 16 van de eerste divisie promoveerde. Of bij RBC in 2000, toen dat als door een wonder hetzelfde flikte. Middenvelder Marcel van Helmond, destijds over wat hij ‘een mirakel’ noemde: ,,Bij ons in de buurt heb je De Efteling, daar heb je een sprookjesbos. Nou, daar zijn wij stiekem uit gekropen.” Maar het gros van de deelnemers zal dat nooit zo ervaren.

Vandaar dat Maurice Graef vooral maar de zonnige kanten koestert, opgedaan op die voor VVV dierbare juni-avond in Breda. Het liep destijds in 1991 al tegen middernacht, toen voor hem en zijn ploeggenoten de kust eindelijk veilig was en ze voor het stadion in de spelersbus konden stappen. ‘Er zal wel niemand meer staan straks, als we in Venlo arriveren’, mompelden de spelers tijdens de terugreis tegen elkaar. Hoe anders was de werkelijkheid, anderhalf uur later.

Duizenden fans waren bijeengekomen in het stadscentrum, waar het vooruitzicht van de komst van Feyenoord en Ajax naar De Koel groots werd gevierd. ,,Ik krijg er ruim dertig jaar later spontaan weer kippenvel van”, besluit Graef. ,,Hoe klein de kans mathematisch ook is om als winnaar te eindigen: alleen al vanwege de mogelijke ontlading moeten de play-offs voor altijd blijven. Voor wie ze wint, is het de mooiste competitie op aarde.”

rd.. schreef:

Hij zal een aanbieding hebben gehad die passend is voor de club, weinig met vertrouwen te maken, vermoed ik. We moeten gewoon op elke euro letten. Ik kan me voorstellen dat hij op meer had gehoopt, want hij weet natuurlijk ook wat TVerheydt verdient.

Kemper heeft een eredivisie salaris. En was al duur. Nu wil hij meer. Dat snap ik. Maar dat moeten we niet doen. Zeker niet voor een linksback.

Als je het geld van Kemper al ergens aan uit wil geven. Dan voor een goede centrale verdediger, creative middenvelder of een centrumspits die ook op de flanken uit de voeten kan. Zou ik zeggen.

Overigens......als Franken echt de hoofdcoach wordt. Die durft het wel aan om met spelers onder 21 te spelen. Kolmjenovic, Broekhuizen, Siereveld, Ates, Owusu en misschien ook gewoon een Michael Mulder. Ook een Mulder was voor ons vorig jaar een prima nummer 12. En dit zijn spelers die nog geen derde van Kempers salaris kosten.

rd.. schreef:

Sommige mensen zijn kort van memorie. Er moet iemand de schuld krijgen, terwijl het simpel is... De selectie is niet goed genoeg. Maar er moet weer een iemand de lul zijn. \"Advocaat bakte er niks van.\"

Kuijt probeerde een soort Real Madrid-voetbal te spelen met ADO. Veel te ingewikkeld. De spelers wilden niet zo nodig van hem af. Ze vonden hem sympathiek. Zeiden ze. Toch gesneuveld.

Advocaat speelde realistischer en boekte daar aanvankelijk succes mee, maar als snel doofde het vuurtje. Nat brandhout. Teveel van hetzelfde. Te weinig team, te weinig kwaliteit. Dan sta je waar je staat.

Dan kan je er van alles bij verzinnen, complotje verzinnen. Reijntjes dit dat. Bolt is hem zat. Allemaal maar raden en je eigen verhaal creëren.

Wees nou maar bij dat er 15 man weggaat, want dat is het probleem. Wie er ook voor de groep staat doet er niet zo toe. Plekje hoger, plekje lager. Boeien. Volgende keer beter met een frisse wind op vele fronten. Verliezen hoort bij voetbal. Geen pieken zonder dalen.

De schuld niet, maar elke trainer wordt beoordeeld, én veroordeeld, op het eindresultaat. Dat geldt voor Kuyt, maar ook Advocaat. Selectie te groot, uitdunnen, en dan een gehuurde speler van een jong elftal in een toch al gammel centrum zetten(tot gisteren), terwijl zijn sterke punt was de hele rechterkant te kunnen bestrijken(woorden o.a. van Kuyt). Kishna als ‘half controlerende’ middenvelder neerzetten, ‘omdat hij daar minder hoeft te lopen’. (woorden Advocaat). Wisselende bezetting middenveld werkt ongetwijfeld met een miljoenen selectie, dan ben je sowieso vaak sterker als de tegenstander, maar dus niet bij ons. Topscorer vorig seizoen als ‘kapstok’ halverwege helft tegenstander, ipv eindstation in de zestien waar zijn kwaliteiten liggen. En elke keer als je een speler met wat diepte het een beetje leuk ziet doen dan zie je hem voorlopig niet meer terug, zoals bv Selouki. Trouwens oogde zowat elke tegenstander voetballend beter, vanaf de eerste competitie wedstrijd tot gisteren.

Kan ook dat Dick Advocaat de spelers op dit niveau te weinig kent, en elke wedstrijd heeft lopen zoeken. Dat teveel spelers een taak moesten uitvoeren wat ze helemaal niet konden, weet ik veel. Was ook ‘zijn selectie niet’ zoals hij zowat in elk interview zo nodig moest aangeven. Dat zei hij toen ook als ‘adviseur van Petrovic. Tot vervelens toe.

Al met al gewoon een geweldig kutseizoen. Schuld van verstoppertje spelende eigenaar, schuld van een bagger directie die de selectie weer lieten samenstellen door leurende makelaars en passanten, én schuld van trainers.

Dick Advocaat, grote internationale trainer, meer fans als de club zelf, respect, maar ‘zijn eigen ADO’ is gewoon te klein voor hem, op alle fronten. Dat kan.



Ps, shirt is nostalgie, FC Den Haag á 1985, geweldig, maar doe dan wel een groene broek. GVD!

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Momenteel geen shouters online en 128 gasten.

Bekijk de topshouts