Tag: trainingen

Trending: jeugdopleiding trainer my clubs albert tegenstander

Toon alle shouts

Kees schreef:

Ja, heb ik ook gelezen en vorige week hier over geschreven. Zag een paar weken geleden een wedstrijden van E-tjes volgens mij en hoorde die trainer brullen dat ze de restverdediging niet moesten vergeten. Het wordt steeds gekker.

Maar het probleem ligt veel en veel dieper. De besturen (jeugd en hoofdbestuur) moeten overtuigd worden en met name de ouders. Pfffffffffffffffffff.

Mijn mening is toch wat genuanceerder Kees. Ik heb zelf een dochter die in een selectieteam hockey (meisjes D1) zit.

Als je ziet wat er nu gebeurd. Ze spelen al een paar weken loodzware wedstrijden op een hoog niveau. Waarbij mijn dochter de jongste van het team (augustus kind, groep 7) met en tegen meiden van twee jaar ouder speelt. Die al in de brugklas zitten.

Dit laatste zijn natuurlijk enorme verschillen. En hierdoor lopen eigenlijk alle eerste jaars op hun tenen. Is dit een probleem? Ik vind van niet. Ze vinden het nog steeds heel leuk.

Ik denk ook dat ze gewoon de selectie trainingen aan moeten kunnen. Anders heb je niks in deze teams te zoeken. En komt het probleem later, met dezelfde stress, naar boven.

Ik vind het niet alleen de verantwoording van de clubs om stress bij de kinderen weg te nemen. Het zijn vooral de ouders die het creëren. Zoals jij ook aangeeft. Aan de andere kant hoort stress ook wel een beetje bij een selectieteam. Ik denk dat kinderen in de D er redelijk tot goed mee omgaan. De E vind ik echter te jong.

Nu willen ze ook bij de hockey naar o10, o11, o12 etc. toe. Hierdoor neem je mogelijk ook wat stress weg. Maar dan valt het leren van oudere meiden weer weg. Wat mijn dochter ook jammer zou vinden.

In mijn beleving zou de selectietraining voor de D niet afgeschaft hoeven te worden. Daarbij wordt er nu zo moeilijk over selectietrainingen voor jonge kinderen gedaan. Maar gelijktijdig moeten ze van alles op school kunnen. Denk je dat ze daar geen stress van krijgen?

H@@GenEES schreef:

Heeft die daar niet eens stage gelopen?

Ja. Hij gaf ook demonstratie trainingen aan Mourinho.

Madmax schreef:

"Lex Immers liep op zijn laatste benen, die hebben we nooit in de wedstrijd een kwartier rust kunnen geven." Aldus Jeffrey van As

Komt denk ik dat je voorin weinig balvast bent. En omdat Khayati het niet kan belopen.

Ik hoop nog steeds op Simon Gustafson, al denk ik dat we geen kans maken (Utrecht) ... en Marko Vejinovi? (Fey) afgelopen jaar verhuurd aan (AZ) weinig tot niets gespeeld, lijkt mij ook een topper voor ADO. Deze 2 spelers zouden denk ik Immers dat kwartiertje rust kunnen geven in een wedstrijd.

Lex Immers is 31 jaar, dan moet je minimaal 2 hele wedstrijden vol gas kunnen spelen in de week. Als je dat niet kunt opbrengen moet je stoppen of compenseren met trainingen .. Ik snap dat hele gehuil niet over "te veel wedstrijden" .. ze hebben het mooiste beroep van de werld

slash070 schreef:

Allemaal mooi hoor dat we al lang veilig zijn, maar ik begrijp er echt geen reet van. Uitgerekend deze wedstrijd inspiratieloos, zonder bezieling, zonder teamgeest, halfbakken de duels ingaan, geen wil om te winnen. Voetballend 0,0 zonder enig idee, met alleen een lange kansloze peer naar voren. En dat terwijl er nog heel wat voor te spelen is. Wie weet hoeveel jaar een ADO supporter weer moet wachten dat we kans maken op de play offs. Zo`n wereldploeg was Heerenveen ook niet, die hadden alleen wel de juiste intentie en drive.

Ja Fons vertelde het al, we hadden pijntjes en konden het niet meer opbrengen zo kort na Twente thuis.

Wat een gelul. Er lopen mensen in de bouw of welke branche dan ook voor veel en veel minder salaris soms wel 60 uur per week te knallen voor hun werkgever,
Deze heren die van hun hobby hun beroep hebben kunnen maken moeten eigenlijk zo fit zijn dat ze 4 wedstrijden per week kunnen spelen met al die herstel trainingen, massages, goede voeding, voldoende rust en ga zo maar door.

Verder is de 9e plek voor onze groep gewoon goed dus daar valt niks over te ouwehoeren

Dat je verliest van Feyenoord in een oefenwedstrijd dat kan. Maar het gaat om de manier waarop. Spelers speelde zonder passie, zonder spelplezier en het leek wel of ze ook nog met dozen onder hun schoenen speelde.

De spelers die gister door de mand vielen waren: N Kuipers, B Kuipers, Ashmelash, Gorter, Lorenzen. Ik vond Goossens ook heel slecht, maar die geef ik nog de voordeel van de twijfel omdat die nog niet fit is. Maar van al die bovenstaande spelers verwacht je toch minstens inzet? Je kan jezelf bewijzen en misschien wel op de deur van het elftal kloppen. Nee, ik zou met alle spelers niet doorgaan.

Dan over de jeugdspelers die de tweede helft invielen. Wat een belabberd niveau. Basistechniek zo slecht. Waar is trouwens Mats van Kins? Die vond ik wel een redelijk talent.

Al met al een wedstrijd waarin je alleen verloren hebt. Snel vergeten.

Tip aan Groenendijk. Geen extra trainingen. Gewoon de spelers bij elkaar roepen en de volledige wedstrijd in doodstilte terug laten kijken. Dat zou ze leren!

Nieuwsbericht op Club Achter de Duinen:

Van Duinen: ADO heeft er niks mee te maken
Mike van Duinen sloeg de eerste twee trainingen van deze week over.
Lees het nieuwsbericht

slash070 schreef:

Nu we toch effe bezig zijn over onze spelers:

Ik weet niet of er nog rek in zit hoor, maar ik vind Hooi behoorlijk ondermaats.

Iedereen kende zijn CV. Het zou geen verassing mogen zijn. Ik neem aan dat hij ook vooral is gehaald als opvulling voor bij de trainingen. En misschien om het laatste kwartier wat te rennen.

GreenYellowTheHague schreef:

Ik snap iets niet. Zijn daar trainingen niet voor om "wennen aan tempo, medespelers, linkerbeen, rechterbeen inspelen, wel bal geven aan speler op snelheid, en zonder.....enz enz.. " In mijn visie ben je selectie speler die bij de nummer 7 uit NL competitie speelt dus best wel wat moet kunnen. Tevens heeft ie het over 2 aankopen ( beide Kuipers ) en waarop hij dat baseert weet ik niet zonder beelden Verder ben ik het qua afbranden weleens met je

Trainingen zijn niet te vergelijken met wedstrijden....

LeoH schreef:

Ongelooflijke opportunistische opmerking weer.....word ik echt zo moe van. Spelers die net anderhalve wedstrijd gespeeld hebben al gelijk afbranden. Voor jouw informatie grijze gek......spelers moeten wennen aan tempo, medespelers, linkerbeen, rechterbeen inspelen, wel bal geven aan speler op snelheid, en zonder.....enz enz

Ik snap iets niet. Zijn daar trainingen niet voor om "wennen aan tempo, medespelers, linkerbeen, rechterbeen inspelen, wel bal geven aan speler op snelheid, en zonder.....enz enz.. " In mijn visie ben je selectie speler die bij de nummer 7 uit NL competitie speelt dus best wel wat moet kunnen. Tevens heeft ie het over 2 aankopen ( beide Kuipers ) en waarop hij dat baseert weet ik niet zonder beelden Verder ben ik het qua afbranden weleens met je

n minder dan een jaar tijd bracht Fons Groenendijk (53) ADO Den Haag van het randje van de afgrond naar het linkerrijtje in de Eredivisie. Een verhaal over de methode-Groenendijk, waarin menselijke waarden minstens zo belangrijk zijn als het tactiekbord.

‘Kom maar kijken, dan kun je zien wat ik bedoel met de lol die we hier hebben.’ Fons Groenendijk loopt na het interview richting de kreten die uit de stafkamer van ADO Den Haag komen en steekt zijn hoofd om de hoek. Assistent-trainer Dirk Heesen is druk in de weer met een sneeuwschep, waarmee hij een denkbeeldige lading verplaatst. ‘Wie doe ik na, jongens? Denk er een grote witte Bentley bij.’ Iedereen kijkt elkaar vragend aan. ‘Tjaronn Chery! Die schept de centjes in China zo naar binnen’, grapt Heesen over de ex-speler van ADO die enkele dagen eerder op bezoek is geweest.

Er volgt een korte introductieronde. ‘John Nieuwenburg, de op één na duurste Spartaan aller tijden. Marvin van der Valk, de op één na beste videoanalist van Nederland.’ Intussen gooit scout Lex Schoenmaker junior in een hoek onverstoorbaar zijn pijltjes. ‘Uit de losse pols net nog even 180.’

SFEER
Het is een treffend schouwspel, want 2017 is het jaar waarin de lach terugkeerde bij ADO Den Haag. Elf maanden geleden stond de club onderaan in de Eredivisie, na de 4-0 zege op PEC Zwolle sloot ADO het kalenderjaar zelfs af op de zevende plaats. Van het ravijn naar het linkerrijtje, zo verwoordde Fons Groenendijk het recent treffend. ‘Een supporter zei me dat ADO onder mij weer een voetbalclub is geworden. Dat is na de periode die deze club achter de rug heeft het mooiste compliment dat je kunt krijgen als trainer.’

Een supporter zei me dat ADO onder mij weer een voetbalclub is geworden; het mooiste compliment dat je kunt krijgen als trainer
Het inkijkje in de stafkamer van ADO zegt wat over de manier waarop de coach werkt en de sfeer die hij daarmee creëert. De Fons Groenendijk die je langs de lijn of op televisie ziet, is precies dezelfde Fons Groenendijk die ’s avonds in Leiden aanschuift voor het eten bij zijn vrouw en kinderen. Hij is een trainer die het niet onnodig moeilijk of spannend maakt. Heeft een journalist een vraag, dan heeft Groenendijk een antwoord. Zit een speler met een probleem, dan staat de deur open. Het creëert een stemming waarin iedereen – van materiaalman tot voetballer en van staflid tot kantoormedewerker - zichzelf kan zijn. Niet voor niets zijn mensen die een hekel hebben aan Fons Groenendijk in de voetballerij alleen met een vergrootglas te vinden. ‘Mensen binden, ja dat kan ik wel.’

Het is die aanpak, waarin behalve de voetballer ook de mens centraal staat, die ertoe heeft geleid dat het dit seizoen bij ADO geen seconde over degradatievoetbal is gegaan. Het contrast met elf maanden geleden kan niet groter. Groenendijk begon op 9 februari als trainer van ADO, twee dagen later zakte de club na een 3-1 nederlaag bij directe concurrent Go Ahead Eagles naar de laatste plaats.

TRANEN
‘Dat was direct ook het absolute dieptepunt’, vertelt Groenendijk. ‘Ik kende de spelers nog helemaal niet, eigenlijk alleen via mijn werk als analist bij FOX Sports. Best wel raar. Ik heb twee trainingen geleid, wat tegen de jongens gezegd en we zijn naar Deventer gereden. Daar onderging ik een wedstrijd waarin eigenlijk alles misging wat mis kan gaan. Ik zag de gekste dingen, zelfs spelers die tegen elkaar aan liepen. Het was echt schrikken. Ik kwam na die wedstrijd om twee uur ’s nachts thuis en zei tegen mijn vrouw: Dit kan weleens een lastige klus worden.’

Mijn eerste wedstrijd was direct het absolute dieptepunt. Ik zag de gekste dingen, het was echt schrikken
‘Ik werd in mijn eerste weken bij ADO aangeklampt door mensen met tranen in hun ogen. Of ik alsjeblieft ervoor kon zorgen dat de club de nacompetitie zou halen. We speelden vorig seizoen voor het voortbestaan van de club, voor de baan van mensen die hier nu gelukkig nog op kantoor rondlopen. Dat voelde ik wel. Ik heb op momenten ook gedacht: Dit kan helemaal verkeerd aflopen. Ik heb mijn nek uitgestoken omdat ik een verleden heb hier, ADO was mijn eerste club als voetballer. Het was een besluit op emotie. Maar het afbreukrisico was enorm.’

‘Na die wedstrijd tegen Go Ahead stonden we met zeventien punten onderaan. De club was gewoon kapot, er was geen team, er was niks. De spelers waren mentaal heel kwetsbaar. We hebben als staf een plan gemaakt om de boel bij elkaar te rapen. Het belangrijkste was vastigheid en veiligheid creëren. Ik heb de spelers verteld dat we het hele seizoen 4-5-1 zouden gaan spelen, wat 4-3-3 wordt in balbezit. Geen andere systemen meer. Daar zijn we vol op gaan trainen. En we hebben natuurlijk wat dingen veranderd. Er kwamen jongens terug van blessures en we hebben wat dingen omgegooid. Robert Zwinkels in het doel, Tyronne Ebuehi als rechtsback, Wilfried Kanon centraal, Danny Bakker en Dion Malone op het middenveld, Sheraldo Becker en Edouard Duplan in de ploeg. Al met al hebben we het op acht, negen plaatsen veranderd. En dat klinkt nu heel simpel, maar die puzzel moet dan nog wel in elkaar vallen.’

Fons Groenendijk laat op 15 januari 1994 namens Manchester City spits Ian Wright van Arsenal hulpeloos achter.
Fons Groenendijk laat op 15 januari 1994 namens Manchester City spits Ian Wright van Arsenal hulpeloos achter.
‘Ik had het al wel een paar keer meegemaakt, tegen degradatie voetballen. Het is heel belangrijk de kleedkamer veilig te maken. Dat spelers weten dat alles wat daar gebeurt daar ook blijft. Ik wil geen interviews van ontevreden voetballers, gezeik of gemekker. Alles moest wijken voor dat ene doel: ADO in de Eredivisie houden, zonder nacompetitie bovendien. Want ik had mijn vakantie al geboekt. Dat heb ik ook tegen de jongens gezegd. Stonden ze te kijken van: Wat lult die trainer nou? We zijn uiteindelijk met 38 punten nog elfde geworden. En als je erop terugkijkt, is het een ware Houdini-act geweest.’

STEMPEL
Voor ADO van cruciaal belang, voor Groenendijk ook wel zo prettig. Ruim een half jaar voor zijn aanstelling in Den Haag was hij tot verrassing van alles en iedereen opgestapt bij Excelsior. Hij had die club zonder play-offs in de Eredivisie gehouden, had een goede band met directeur Ferry de Haan en een doorlopend contract, maar ging in Kralingen niet met plezier naar zijn werk. Toen Groenendijk naar buiten toe uitlegde dat dit zijn belangrijkste beweegreden was om te stoppen, waren de reacties niet mals.

Ik heb mijn nek uitgestoken omdat ik een verleden heb hier, het was een besluit op emotie. Maar het afbreukrisico was enorm
‘Ik kreeg een stempel, dat ik niet tegen druk zou kunnen. Maar dat slaat helemaal nergens op. Ik sta onafhankelijk in het leven, ben een gevoelsmens en moet het naar mijn zin hebben. Dat was bij Excelsior niet het geval, niets meer en niets minder. Waar dat precies door komt, daar kan ik nog steeds moeilijk de vinger op leggen. Wel is het zo dat ik door diverse geledingen rond de club nooit op waarde ben geschat. Met een ploeg die bij wijze van spreken op twaalf plaatsen versterking nodig had, zijn we rechtstreeks in de Eredivisie gebleven. Van Ferry de Haan kreeg ik waardering, van pers en publiek niet. Week in week uit werd ik beschimpt. Natuurlijk hoeft werken niet áltijd leuk te zijn, maar de manier waarop het bij Excelsior ging, daar had ik gewoon helemaal geen zin meer in.’

‘Daar mag iedereen dan wat van vinden en al die meningen gaan dan hun eigen leven leiden, maar ik blijf altijd dezelfde Fons. Ik maak mijn eigen keuzes. Ik heb bij Excelsior een jaar alles gegeven om de ploeg erin te houden, daarna wilde ik wat anders. That’s it. Maar er worden vervolgens dingen over je gezegd waar je je totaal niet in herkent. Mensen afbranden is gemeengoed geworden, bijna iedereen vindt het prachtig. Maar als het jóú betreft en je kinderen komen ermee thuis, dan is dat erg vervelend.’

Groenendijk was het wereldje op dat moment helemaal beu, maar kon tegelijk niet zonder en ging aan de slag als analyticus bij FOX Sports. Als hij niet gezegend was geweest met een bovengemiddelde portie voetbaltalent, was hij na zijn schooltijd al vaste gast geweest op de perstribunes. Na de havo begon hij namelijk aan een opleiding tot journalist. Doordat hij al op achttienjarige leeftijd doorbrak in het eerste elftal van het toenmalige FC Den Haag, maakte hij die studie nooit af. Maar in de werkloze tussenpozen die inherent zijn aan het trainersvak, viel Groenendijk maar wat graag terug op zijn Plan B. Het maakt dat hij zelfs in de periodes dat hij niet traint deel blijft uitmaken van het voetbal- en meningencircus waarmee hij een haat-liefdeverhouding heeft.

KWETSBAAR
‘Ik ben iemand die niet bang is om zich kwetsbaar op te stellen. Naar buiten toe en intern. Als ik een verkeerde wissel doe, geef ik dat na afloop gewoon toe in de kleedkamer. Ik maak namelijk net als iedereen fouten en daar loop ik niet voor weg. Dat lijkt me ook een goede eigenschap, maar juist daar word je in de voetballerij op aangepakt. Mensen vinden het zwak of zo. Ik zie dat anders.’

Fons Groenendijk bespringt namens FC Den Haag in 1986 Heini Otto en doelpuntenmaker Remco Boere.
Fons Groenendijk bespringt namens FC Den Haag in 1986 Heini Otto en doelpuntenmaker Remco Boere.
‘Veel collega’s van me doen dingen waar ik niet in geloof, namelijk spelers afbranden in de pers. Mensen openlijk aanwijzen als zondebok of schuldige. Ik hou mijn kritiek altijd intern. Die kritiek krijgen spelers zeker, maar ze weten dat die nooit naar buiten zal komen. Dat is hoe ik werk. Vergis je niet: het kan echt wel donderen in de kleedkamer, maar dat zien de mensen niet. Ze verwachten het bij mij ook niet. Want ik ben naar buiten toe altijd rustig, maar er kan bij wijze van spreken echt weleens een deur uit vliegen. En als dat gebeurt, blijft dat ook gewoon intern. Dat vind ik mooi. Laat de mensen maar denken wat ze willen over mij. Ik heb er geen boodschap meer aan. Maar ik moet toegeven: dat heeft wel even geduurd..’

‘Wat er het afgelopen jaar bij ADO Den Haag is gebeurd, zie ik echt als iets bijzonders. Ik heb een goede band met deze groep. De jongens weten dat ik mezelf ben, dat ze bij me terecht kunnen. Andersom weet ik dat ik er moet staan voor mijn spelers, zoals zij er altijd voor mij hebben gestaan op het veld. Er is over en weer wel wat gegroeid. Maar de spelers weten ook dat ze niet bij me moeten komen als ik vind dat ze er niet alles aan doen, dan moeten ze wegblijven. Dan zien ze een andere kant van me. Ik ben iemand die luistert naar mensen, dat vind ik belangrijk. Maar ik ben er ook niet bang voor om ergens een klap op te geven. Verantwoordelijkheid hoort bij de job.’

Het afgelopen kalenderjaar is met afstand Groenendijks beste als trainer in de Eredivisie. Cijfermatig, maar ook in de ontwikkeling die ADO onder zijn leiding heeft doorgemaakt. Hoewel het volgens hem nog steeds een stuk beter kan. ‘Het mag wel wat constanter. En het zou heel lekker zijn als ik regelmatig eens twintig minuten voor tijd achterover kan leunen omdat ik weet dat de wedstrijd wel binnen is. Zover zijn we nog niet. We moeten voor elk punt vechten, we winnen nog geen wedstrijden uit controle of creativiteit. Daar wil ik in het komende jaar naartoe, dat is de volgende stap die we moeten zetten.’

GETEKEND
In 2009 werd de Leidenaar omschreven als een veelbelovend trainerstalent, toen hij Willem II vanuit een lastige positie voor de Eredivisie had behouden. Maar het jaar erna werd het seizoen van de Tilburgers vergiftigd. Het leidde tot het ontslag van Groenendijk, wiens trainersloopbaan daarmee in de knop werd gebroken. Want pas later zou duidelijk worden wat zich in Tilburg werkelijk had afgespeeld in het seizoen 2009/10. Groenendijk praat niet graag meer over de omkoopzaak, maar is ervan overtuigd dat het hem heeft beïnvloed. Als trainer én als mens, juist omdat hij zoveel waarde hecht aan vertrouwen en persoonlijke relaties.

‘Ik kon na mijn eerste seizoen bij Willem II direct naar andere clubs. Ik heb later nog weleens gedacht: Hoe was mijn loopbaan verlopen als ik dat had gedaan? Op welk niveau had ik nu dan gewerkt? Wat er in dat tweede jaar bij Willem II gebeurd is, heeft mijn carrière gevormd. Het had een andere wending kunnen nemen, maar het is niet meer terug te draaien.’

Instructies voor Edouard Duplan, Wilfried Kanon en Danny Bakker. Links op de achtergrond assistent Dirk Heesen.
© VI IMAGES/TOM BODE
Instructies voor Edouard Duplan, Wilfried Kanon en Danny Bakker. Links op de achtergrond assistent Dirk Heesen.
Begin vijftig is Groenendijk nu, de eerste grijze haren komen door. De kroonprins van weleer is gepokt, gemazeld én getekend. Toch zou het niet onlogisch zijn indien Groenendijk na goede prestaties bij Excelsior en ADO alsnog eens de stap omhoog maakt die hem al die jaren geleden al werd voorspeld.

‘Ik heb nog nooit in het linkerrijtje gewerkt’, weet hij, ‘alleen maar degradatiekandidaten getraind. Ik ben een degradatieëxpert die nog nooit is gedegradeerd. Het strijden voor lijfsbehoud brengt een heel andere spanning met zich mee dan het spelen in de subtop of top, wat ik gewend ben uit mijn spelerstijd. En als je me vraagt of die spanning leuk is zeg ik: nee. Je moet continu werken in de wetenschap dat alles fout kan gaan. Inmiddels weet ik wel hoe het werkt; ik heb het bij Willem II gedaan, bij Excelsior en vorig seizoen bij ADO. Ik ben er wel benieuwd naar hoe het is bovenin te spelen, om Europees voetbal. Ik weet dat ik het zou kunnen, ik kan een groep raken. Maar inmiddels weet ik dat het niet meer zoveel zin heeft om te plannen.’

In de voetballerij worden helaas heel veel rollen gespeeld, maar ik doe daar niet aan mee
‘Wat ik ook graag nog eens zou willen is in het buitenland werken. Kijk, als je twintig jaar in hetzelfde huis woont, is na die twintig jaar voor je gevoel elk jaar hetzelfde geweest. Maar als ik terugdenk aan mijn tijd als speler bij Manchester City, denk ik: Ja! Dat was Engeland. Of als ik met mijn zoon Jim praat over onze gezamenlijke tijd in Roemenië bij Universitatea Cluj, krijgen we allebei een grijns op ons gezicht. Het buitenland is toch bijzonder.’

‘Waar ik de laatste jaren wel achter gekomen ben, is dat ik bij een club moet passen. Dat heb ik bij ADO. Ik ben geen Hagenees, maar ik werk wel graag met Hagenezen. Dat directe, die humor, dat vind ik mooi. Het klopt hier allemaal gewoon. We werken hard, goed en de sfeer is top. Dat vind ik belangrijk.’

‘In de voetballerij worden helaas heel veel rollen gespeeld, maar ik doe daar niet aan mee. Ik speel geen spelletjes, ik ben wie ik ben. En als dat op een dag niet meer goed genoeg is: zeg het me, dan loop ik door de voordeur weer naar buiten.’

Je las zojuist een PRO-artikel.

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Lellow, Brian, GroenGeelHart070, Bleek en 61 gasten.

Bekijk de topshouts