Welkom in de shoutbox, gast
ADOZoetermeer
Sprinkhaan070
grijze gek
https://www.ad.nl/nederlands-voetbal/al-50-jaar-stress-in-de-play-offs-ik-moest-voor-elke-wedstrijd-overgeven-van-de-zenuwen~a50488e7/
Al 50 jaar stress in de play-offs: ‘Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen’
De play-offs om promotie en degradatie, die maandag van start gingen met FC Eindhoven - Almere City, bestaan dit seizoen precies vijftig jaar. Over een halve eeuw vol mirakels, intens verdriet en extreme stress. ,,Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen.”
Het is 12 juni 1991 en in een van de kleedkamers van het NAC-stadion bonkt het hart van VVV-aanvaller Maurice Graef in zijn keel. Buiten, hemelsbreed luttele meters van zijn stoel, heeft zich een woedende menigte van Bredase aanhangers verzameld. De supportersschare uit Venlo heeft het dan al op een lopen gezet, uit vrees voor diezelfde furieuze NAC-fans op het voorplein. Kort daarvoor heeft de Limburgse club zich ondanks een 2-1 nederlaag verzekerd van promotie naar de eredivisie.
Maar feestvieren zit er hier, aan de Beatrixstraat, voorlopig niet in. Te gevaarlijk, nu klinkers, fietsbellen en putdeksels door de lucht vliegen. ,,Ik zie mezelf daar zó weer zitten”, zegt Graef (53), destijds een aanstormend talent. ,,Hard juichen durfden we niet. Met ingehouden adem keken we elkaar aan. ‘VVV naar de eredivisie!’ Echt, zulke intense emoties heb ik nadien nooit meer meegemaakt.”
Maandag begonnen de play-offs om die nog ene vacante eredivisie-plek. Welke club eist die op? Het valt nauwelijks te voorspellen, zo heeft het verleden wel uitgewezen. Wat vaststaat: amusement en spanning zijn verzekerd. Dat is al zo sinds seizoen 1972/1973, toen het De Graafschap van Guus Hiddink de eerste winnaar was van het ‘toetje’, destijds nog nacompetitie geheten.
Ja, het bedenksel van Dokter Ab Wit, ooit clubarts en voorzitter van eerstedivisieclub WVV Wageningen, veranderde in 50 jaar tijd geregeld van opzet. Maar de essentie is ook nu nog onveranderd: veel meer dan kwaliteit bepalen vorm, stressbestendigheid, dom geluk of botte pech welke club zich kroont tot koning van de play-offs. ,,Voor neutrale tv-kijkers zijn het prachtige wedstrijden’’, stelt Graef, die ook eens degradeerde via de barrageduels. ,,Maar om ze als voetballer te spelen? Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen. Voor de doorsnee voetballer voelt de nacompetitie als het spelen van een Europacupfinale.”
De Andere Tijden Sport-waardige oogst van een halve eeuw nacompetitie is groot. Wie herinnert zich niet de zinderende ADO Den Haag-Excelsior van afgelopen seizoen, waarin de Rotterdammers een 3-0 achterstand goedmaakten tot 4-4 en via strafschoppen naar het hoogste niveau gingen? Minstens zo memorabel: de 4-5 bij Go Ahead Eagles– RKC uit 2019. Of de sensationele penaltyserie bij Cambuur – Roda JC in 2009, uiteindelijk gewonnen door de Limburgers.
En wat te denken van Roda JC – Sparta in 2013, toen Mark-Jan Fledderus met twee vrije trappen in de slotseconden de promotiedroom van de Spangenaren doorboorde? Mario Bilate, destijds speler van Sparta, weet nog goed hoe hij en zijn ploeggenoten tot een paar minuten voor tijd vrij moeiteloos overeind bleven in Kerkrade. ,,Man, Roda oogde zo machteloos. Nou ja, tot die vrije trappen dan, die Fledderus er nooit meer zo in zou schieten... Zo dichtbij en toch met lege handen staan. Geloof me: hoe dat stadion toen ontplofte, dat vergeet ik nooit meer. Nachtmerries had ik ervan. In wezen is die wedstrijd nog steeds de ultieme blauwdruk van nacompetitievoetbal. Alles wat logisch is gebeurt niet, al het onmogelijke komt uit.”
En dat ‘onmogelijke’ is volgens Bilate een rekbaar begrip. Het kan, zoals bij het Sparta in 2013, keeper Nico Pellatz zijn die plots onder een bal door duikt. Het kan een ploeggenoot zijn die, zoals Stijn Spierings namens ‘zijn’ RKC, op nooit vertoonde wijze de beslissende treffer maakt in Deventer. Of juist een tegenstander die dit doet, zoals Jonathan Okita in 2021 namens NEC tegen NAC
De play-offs zijn angstaanjagend. Het lijntje tussen voor eeuwig de schlemiel zijn of juist voor altijd onsterfelijk, is dunner dan dun.
,,Het klinkt gek misschien”, zegt Bilate, destijds speler van de Bredase club. ,,Maar er zijn dagen bij dat ik nog steeds aan die wedstrijd denk. Juist omdat die wedstrijd zo’n hoog ‘make or break’-gehalte had. In plaats van promoveren - iets wat op basis van die wedstrijd verdiend zou zijn geweest - bleven we in de Keuken Kampioen Divisie. Gevolg: trainer Maurice Steijn weg, alle aandeelhouders weg, woede bij supporters die ons de dag ervoor nog met duizenden hadden aangemoedigd op de snelweg. Het sentiment draaide 180 graden. Waar had NAC nu gestaan als Okita níet het doelpunt van zijn leven had gemaakt? Hoe was het met mijn eigen loopbaan gegaan als ik de kans had gekregen in de eredivisie? De play-offs zijn angstaanjagend. Het lijntje tussen voor eeuwig de schlemiel zijn of juist voor altijd onsterfelijk, is dunner dan dun.”
Precies dat contrast geeft de play-offs zo’n bijzondere lading. Enerzijds roept de nacompetitie romantiek op bij voetballiefhebbers. Het gevoel van met een biertje in de hand genieten, onder doorgaans zomerse omstandigheden. Het gevoel van, met de vakantie in het verschiet, eindelijk écht om de prijzen spelen. Iets wat clubs als Willem II, FC Emmen of MVV in de eredivisie gewoonlijk niet gegund is.
Anderzijds is er ook die bovengemiddeld grote kans op deceptie, dat het ‘toetje’ een wrange smaak geeft. De kille feiten: van de zeven clubs die dit seizoen beginnen aan de tombola, zal er straks toch echt maar eentje naar de eredivisie gaan. En de overlevingskans daarin is op basis van de statistieken in deze eeuw ook nog eens weinig hoopgevend. Twee derde van de play-offwinnaars is binnen drie jaar alweer gedegradeerd; voor ruim de helft is het na twee seizoenen al zover. En voor een derde geldt zelfs dat ze na één seizoen weer veroordeeld zijn tot De Braak, het Frans Heesen Stadion en al die andere typische KKD-paleisjes.
,,Het gevoel van móeten komt nergens zo tot uitdrukking als in de play-offs, daar moet je als speler echt tegen bestand zijn”, stelt Ruud Brood, die er met Roda en RKC succesvol in was als coach en later als assistent-trainer bij PSV in de top werkte. ,,Ik kan me Sanharib Malki nog herinneren uit onze gezamenlijk Roda-tijd. Waar hij in de competitie alle ballen binnenschoot, raakte hij in de nacompetitie geen knikker. Geloof me: Champions League voetballen met PSV is makkelijker dan als potentiële eredivisieclub nacompetitie spelen.’’
Het is een heerlijk gezicht hoor, al die volle stadions met al die verwachtingsvolle fans. Maar neem van mij aan: voor spelers en trainers is het een hel.
Dat is juist omdat er zo onnoemelijk veel van afhangt, aldus Brood. ,,Jouw toekomst als voetballer, je salaris dat met veertig procent kan stijgen of dalen, het lot van allerlei trouwe clubmensen, enzovoort. Het is een heerlijk gezicht hoor, al die volle stadions met al die verwachtingsvolle fans. Maar neem van mij aan: voor spelers en trainers is het een hel. Nergens balt tragiek zich zo samen als in de play-offs om promotie en degradatie. Reken maar dat we ook in deze editie weer veel tranen te zien krijgen.”
Van vreugde, zoals bij Heerenveen in 1990, toen die club als nummer nummer 16 van de eerste divisie promoveerde. Of bij RBC in 2000, toen dat als door een wonder hetzelfde flikte. Middenvelder Marcel van Helmond, destijds over wat hij ‘een mirakel’ noemde: ,,Bij ons in de buurt heb je De Efteling, daar heb je een sprookjesbos. Nou, daar zijn wij stiekem uit gekropen.” Maar het gros van de deelnemers zal dat nooit zo ervaren.
Vandaar dat Maurice Graef vooral maar de zonnige kanten koestert, opgedaan op die voor VVV dierbare juni-avond in Breda. Het liep destijds in 1991 al tegen middernacht, toen voor hem en zijn ploeggenoten de kust eindelijk veilig was en ze voor het stadion in de spelersbus konden stappen. ‘Er zal wel niemand meer staan straks, als we in Venlo arriveren’, mompelden de spelers tijdens de terugreis tegen elkaar. Hoe anders was de werkelijkheid, anderhalf uur later.
Duizenden fans waren bijeengekomen in het stadscentrum, waar het vooruitzicht van de komst van Feyenoord en Ajax naar De Koel groots werd gevierd. ,,Ik krijg er ruim dertig jaar later spontaan weer kippenvel van”, besluit Graef. ,,Hoe klein de kans mathematisch ook is om als winnaar te eindigen: alleen al vanwege de mogelijke ontlading moeten de play-offs voor altijd blijven. Voor wie ze wint, is het de mooiste competitie op aarde.”
Al 50 jaar stress in de play-offs: ‘Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen’
De play-offs om promotie en degradatie, die maandag van start gingen met FC Eindhoven - Almere City, bestaan dit seizoen precies vijftig jaar. Over een halve eeuw vol mirakels, intens verdriet en extreme stress. ,,Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen.”
Het is 12 juni 1991 en in een van de kleedkamers van het NAC-stadion bonkt het hart van VVV-aanvaller Maurice Graef in zijn keel. Buiten, hemelsbreed luttele meters van zijn stoel, heeft zich een woedende menigte van Bredase aanhangers verzameld. De supportersschare uit Venlo heeft het dan al op een lopen gezet, uit vrees voor diezelfde furieuze NAC-fans op het voorplein. Kort daarvoor heeft de Limburgse club zich ondanks een 2-1 nederlaag verzekerd van promotie naar de eredivisie.
Maar feestvieren zit er hier, aan de Beatrixstraat, voorlopig niet in. Te gevaarlijk, nu klinkers, fietsbellen en putdeksels door de lucht vliegen. ,,Ik zie mezelf daar zó weer zitten”, zegt Graef (53), destijds een aanstormend talent. ,,Hard juichen durfden we niet. Met ingehouden adem keken we elkaar aan. ‘VVV naar de eredivisie!’ Echt, zulke intense emoties heb ik nadien nooit meer meegemaakt.”
Maandag begonnen de play-offs om die nog ene vacante eredivisie-plek. Welke club eist die op? Het valt nauwelijks te voorspellen, zo heeft het verleden wel uitgewezen. Wat vaststaat: amusement en spanning zijn verzekerd. Dat is al zo sinds seizoen 1972/1973, toen het De Graafschap van Guus Hiddink de eerste winnaar was van het ‘toetje’, destijds nog nacompetitie geheten.
Ja, het bedenksel van Dokter Ab Wit, ooit clubarts en voorzitter van eerstedivisieclub WVV Wageningen, veranderde in 50 jaar tijd geregeld van opzet. Maar de essentie is ook nu nog onveranderd: veel meer dan kwaliteit bepalen vorm, stressbestendigheid, dom geluk of botte pech welke club zich kroont tot koning van de play-offs. ,,Voor neutrale tv-kijkers zijn het prachtige wedstrijden’’, stelt Graef, die ook eens degradeerde via de barrageduels. ,,Maar om ze als voetballer te spelen? Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen. Voor de doorsnee voetballer voelt de nacompetitie als het spelen van een Europacupfinale.”
De Andere Tijden Sport-waardige oogst van een halve eeuw nacompetitie is groot. Wie herinnert zich niet de zinderende ADO Den Haag-Excelsior van afgelopen seizoen, waarin de Rotterdammers een 3-0 achterstand goedmaakten tot 4-4 en via strafschoppen naar het hoogste niveau gingen? Minstens zo memorabel: de 4-5 bij Go Ahead Eagles– RKC uit 2019. Of de sensationele penaltyserie bij Cambuur – Roda JC in 2009, uiteindelijk gewonnen door de Limburgers.
En wat te denken van Roda JC – Sparta in 2013, toen Mark-Jan Fledderus met twee vrije trappen in de slotseconden de promotiedroom van de Spangenaren doorboorde? Mario Bilate, destijds speler van Sparta, weet nog goed hoe hij en zijn ploeggenoten tot een paar minuten voor tijd vrij moeiteloos overeind bleven in Kerkrade. ,,Man, Roda oogde zo machteloos. Nou ja, tot die vrije trappen dan, die Fledderus er nooit meer zo in zou schieten... Zo dichtbij en toch met lege handen staan. Geloof me: hoe dat stadion toen ontplofte, dat vergeet ik nooit meer. Nachtmerries had ik ervan. In wezen is die wedstrijd nog steeds de ultieme blauwdruk van nacompetitievoetbal. Alles wat logisch is gebeurt niet, al het onmogelijke komt uit.”
En dat ‘onmogelijke’ is volgens Bilate een rekbaar begrip. Het kan, zoals bij het Sparta in 2013, keeper Nico Pellatz zijn die plots onder een bal door duikt. Het kan een ploeggenoot zijn die, zoals Stijn Spierings namens ‘zijn’ RKC, op nooit vertoonde wijze de beslissende treffer maakt in Deventer. Of juist een tegenstander die dit doet, zoals Jonathan Okita in 2021 namens NEC tegen NAC
De play-offs zijn angstaanjagend. Het lijntje tussen voor eeuwig de schlemiel zijn of juist voor altijd onsterfelijk, is dunner dan dun.
,,Het klinkt gek misschien”, zegt Bilate, destijds speler van de Bredase club. ,,Maar er zijn dagen bij dat ik nog steeds aan die wedstrijd denk. Juist omdat die wedstrijd zo’n hoog ‘make or break’-gehalte had. In plaats van promoveren - iets wat op basis van die wedstrijd verdiend zou zijn geweest - bleven we in de Keuken Kampioen Divisie. Gevolg: trainer Maurice Steijn weg, alle aandeelhouders weg, woede bij supporters die ons de dag ervoor nog met duizenden hadden aangemoedigd op de snelweg. Het sentiment draaide 180 graden. Waar had NAC nu gestaan als Okita níet het doelpunt van zijn leven had gemaakt? Hoe was het met mijn eigen loopbaan gegaan als ik de kans had gekregen in de eredivisie? De play-offs zijn angstaanjagend. Het lijntje tussen voor eeuwig de schlemiel zijn of juist voor altijd onsterfelijk, is dunner dan dun.”
Precies dat contrast geeft de play-offs zo’n bijzondere lading. Enerzijds roept de nacompetitie romantiek op bij voetballiefhebbers. Het gevoel van met een biertje in de hand genieten, onder doorgaans zomerse omstandigheden. Het gevoel van, met de vakantie in het verschiet, eindelijk écht om de prijzen spelen. Iets wat clubs als Willem II, FC Emmen of MVV in de eredivisie gewoonlijk niet gegund is.
Anderzijds is er ook die bovengemiddeld grote kans op deceptie, dat het ‘toetje’ een wrange smaak geeft. De kille feiten: van de zeven clubs die dit seizoen beginnen aan de tombola, zal er straks toch echt maar eentje naar de eredivisie gaan. En de overlevingskans daarin is op basis van de statistieken in deze eeuw ook nog eens weinig hoopgevend. Twee derde van de play-offwinnaars is binnen drie jaar alweer gedegradeerd; voor ruim de helft is het na twee seizoenen al zover. En voor een derde geldt zelfs dat ze na één seizoen weer veroordeeld zijn tot De Braak, het Frans Heesen Stadion en al die andere typische KKD-paleisjes.
,,Het gevoel van móeten komt nergens zo tot uitdrukking als in de play-offs, daar moet je als speler echt tegen bestand zijn”, stelt Ruud Brood, die er met Roda en RKC succesvol in was als coach en later als assistent-trainer bij PSV in de top werkte. ,,Ik kan me Sanharib Malki nog herinneren uit onze gezamenlijk Roda-tijd. Waar hij in de competitie alle ballen binnenschoot, raakte hij in de nacompetitie geen knikker. Geloof me: Champions League voetballen met PSV is makkelijker dan als potentiële eredivisieclub nacompetitie spelen.’’
Het is een heerlijk gezicht hoor, al die volle stadions met al die verwachtingsvolle fans. Maar neem van mij aan: voor spelers en trainers is het een hel.
Dat is juist omdat er zo onnoemelijk veel van afhangt, aldus Brood. ,,Jouw toekomst als voetballer, je salaris dat met veertig procent kan stijgen of dalen, het lot van allerlei trouwe clubmensen, enzovoort. Het is een heerlijk gezicht hoor, al die volle stadions met al die verwachtingsvolle fans. Maar neem van mij aan: voor spelers en trainers is het een hel. Nergens balt tragiek zich zo samen als in de play-offs om promotie en degradatie. Reken maar dat we ook in deze editie weer veel tranen te zien krijgen.”
Van vreugde, zoals bij Heerenveen in 1990, toen die club als nummer nummer 16 van de eerste divisie promoveerde. Of bij RBC in 2000, toen dat als door een wonder hetzelfde flikte. Middenvelder Marcel van Helmond, destijds over wat hij ‘een mirakel’ noemde: ,,Bij ons in de buurt heb je De Efteling, daar heb je een sprookjesbos. Nou, daar zijn wij stiekem uit gekropen.” Maar het gros van de deelnemers zal dat nooit zo ervaren.
Vandaar dat Maurice Graef vooral maar de zonnige kanten koestert, opgedaan op die voor VVV dierbare juni-avond in Breda. Het liep destijds in 1991 al tegen middernacht, toen voor hem en zijn ploeggenoten de kust eindelijk veilig was en ze voor het stadion in de spelersbus konden stappen. ‘Er zal wel niemand meer staan straks, als we in Venlo arriveren’, mompelden de spelers tijdens de terugreis tegen elkaar. Hoe anders was de werkelijkheid, anderhalf uur later.
Duizenden fans waren bijeengekomen in het stadscentrum, waar het vooruitzicht van de komst van Feyenoord en Ajax naar De Koel groots werd gevierd. ,,Ik krijg er ruim dertig jaar later spontaan weer kippenvel van”, besluit Graef. ,,Hoe klein de kans mathematisch ook is om als winnaar te eindigen: alleen al vanwege de mogelijke ontlading moeten de play-offs voor altijd blijven. Voor wie ze wint, is het de mooiste competitie op aarde.”
 0
|
Woensdag 24 mei 2023 om 08:46 uur |
|
Club Achter de Duinen
Nieuwe column van Axel Veldhuijzen (chef AD Haagsche Courant) op Club Achter de Duinen:
Wat gebeurt er als ADO landskampioen wordt?
Wat zou er gebeuren als ADO morgen landskampioen wordt? Zou het Spui dan vol staan met tienduizenden geëmotioneerde Hagenaars die uit één mond O, o, Den Haag zingen?
Lees de column
Wat gebeurt er als ADO landskampioen wordt?
Wat zou er gebeuren als ADO morgen landskampioen wordt? Zou het Spui dan vol staan met tienduizenden geëmotioneerde Hagenaars die uit één mond O, o, Den Haag zingen?
Lees de column
|
0
|
Zondag 21 mei 2023 om 13:40 uur |
|
grijze gek
Wat gebeurt er als ADO landskampioen wordt?
COMMENTAARAxel Veldhuijzen, chef van AD Haagsche Courant, schrijft wekelijks een commentaar over het nieuws. Deze keer: Wat zou er gebeuren als ADO morgen landskampioen wordt? Zou het Spui dan vol staan met tienduizenden geëmotioneerde Hagenaars die uit één mond O, o, Den Haag zingen? Waarschijnlijk niet.
Het Haagse stadhuis heeft niet eens zo’n balkon waar een elftal gehuldigd kan worden. Het tekent de stad en de zelfkennis van de Hagenaars.
De huldiging van Feyenoord deze week in Rotterdam was voor veel Hagenaars wat onwerkelijk. Weer werd duidelijk hoe verschillend de twee steden zijn, al liggen ze nog zo dicht bij elkaar.
Die gepassioneerde liefde van de Rotterdammer voor zijn stad en zijn club kennen Hagenaars veel minder. Rotterdammers hebben er zelfs een woord voor, groos. Ze zijn groos op hun bruggen, hun Maas, hun elftal, hun mentaliteit, hun betonklossen en zelfs op dat accent.
Hagenaars zijn minder gepassioneerd, wat rationeler. Als Parkpop stopt, vinden we dat jammer en toen het North Jazz Festival verdween, mijmerden we vooral over de fantastische tijd die voorbij is. Ook toen de Scheveningse Pier rijp voor de sloop bleek te zijn, accepteerden wij dat als een voldongen feit.
Maar dat we niet massaal de straat opgaan om O, o, Den Haag aan te heffen, betekent niet dat we niet om onze stad geven. De liefde van de Hagenaar is subtieler. Wij zijn er trots op als we prinsessen ongestoord naar hun school zien fietsen of de president van pakweg Frankrijk of Oekraïne ergens in onze stad aan het werk zien. Niemand die daar echt nog van opkijkt, maar onderling weten we wel dat dát Den Haag zijn charme geeft. Stijlvol en nooit opzichtig
Zo’n verzetje brengt ook mensen van allerlei komaf bij elkaar
Een heel klein beetje chauvinisme zou soms wel leuk zijn. Rotterdammers glimmen na zo‘n huldiging nog weken na. Zo’n verzetje brengt ook mensen van allerlei komaf bij elkaar. Geen welzijnswerker of wethouder die daar tegenop kan.
Wij moeten het doen met onze beheerstheid. Of zoals een Haagse wethouder het ooit zei. Als de Messias hier morgen over het water van de Hofvijver loopt, zal een langslopende Hagenaar als eerste zeggen: kan die vent niet zwemmen?
EN SPECIAAL VOOR KEES RUIMTE TUSSEN DE REGELS GELATEN
COMMENTAARAxel Veldhuijzen, chef van AD Haagsche Courant, schrijft wekelijks een commentaar over het nieuws. Deze keer: Wat zou er gebeuren als ADO morgen landskampioen wordt? Zou het Spui dan vol staan met tienduizenden geëmotioneerde Hagenaars die uit één mond O, o, Den Haag zingen? Waarschijnlijk niet.
Het Haagse stadhuis heeft niet eens zo’n balkon waar een elftal gehuldigd kan worden. Het tekent de stad en de zelfkennis van de Hagenaars.
De huldiging van Feyenoord deze week in Rotterdam was voor veel Hagenaars wat onwerkelijk. Weer werd duidelijk hoe verschillend de twee steden zijn, al liggen ze nog zo dicht bij elkaar.
Die gepassioneerde liefde van de Rotterdammer voor zijn stad en zijn club kennen Hagenaars veel minder. Rotterdammers hebben er zelfs een woord voor, groos. Ze zijn groos op hun bruggen, hun Maas, hun elftal, hun mentaliteit, hun betonklossen en zelfs op dat accent.
Hagenaars zijn minder gepassioneerd, wat rationeler. Als Parkpop stopt, vinden we dat jammer en toen het North Jazz Festival verdween, mijmerden we vooral over de fantastische tijd die voorbij is. Ook toen de Scheveningse Pier rijp voor de sloop bleek te zijn, accepteerden wij dat als een voldongen feit.
Maar dat we niet massaal de straat opgaan om O, o, Den Haag aan te heffen, betekent niet dat we niet om onze stad geven. De liefde van de Hagenaar is subtieler. Wij zijn er trots op als we prinsessen ongestoord naar hun school zien fietsen of de president van pakweg Frankrijk of Oekraïne ergens in onze stad aan het werk zien. Niemand die daar echt nog van opkijkt, maar onderling weten we wel dat dát Den Haag zijn charme geeft. Stijlvol en nooit opzichtig
Zo’n verzetje brengt ook mensen van allerlei komaf bij elkaar
Een heel klein beetje chauvinisme zou soms wel leuk zijn. Rotterdammers glimmen na zo‘n huldiging nog weken na. Zo’n verzetje brengt ook mensen van allerlei komaf bij elkaar. Geen welzijnswerker of wethouder die daar tegenop kan.
Wij moeten het doen met onze beheerstheid. Of zoals een Haagse wethouder het ooit zei. Als de Messias hier morgen over het water van de Hofvijver loopt, zal een langslopende Hagenaar als eerste zeggen: kan die vent niet zwemmen?
EN SPECIAAL VOOR KEES RUIMTE TUSSEN DE REGELS GELATEN
|
0
|
Zondag 21 mei 2023 om 11:01 uur |
|
Advertentie
slash070
Kees schreef:
In de basis heeft hij toch gelijk. ADO kids club is toch ook heel sterk gereduceerd door alle mogelijke ellende in en rondom de club.
Gaat weer een gedeeltelijke generatie supporters verloren.
In de basis heeft hij toch gelijk. ADO kids club is toch ook heel sterk gereduceerd door alle mogelijke ellende in en rondom de club.
Gaat weer een gedeeltelijke generatie supporters verloren.
Vrijdag- en maandagavond wedstrijden, zat de laatste zondagwedatrijd zowat vol.
|
0
|
Maandag 15 mei 2023 om 10:37 uur |
|
Lellow
BLEISWIJK-1 schreef:
Ik heb niet zo moeite met een langer verblijf in de KKD. En een beperkte ambitie. Belangrijker vind ik een eerlijke communicatie naar de fans.
Samen optrekken. Bestuur, selectie en supporters. Niet zoals Reijntjes het gedaan heeft.
Ik hoop vooral dat Globalon op dit laatste gaat inzetten. Of je nu voor jeugd of een meer ambitieus plan gaat. Daarom ben ik erg benieuwd naar de nieuwe AD en TD.
Ik heb niet zo moeite met een langer verblijf in de KKD. En een beperkte ambitie. Belangrijker vind ik een eerlijke communicatie naar de fans.
Samen optrekken. Bestuur, selectie en supporters. Niet zoals Reijntjes het gedaan heeft.
Ik hoop vooral dat Globalon op dit laatste gaat inzetten. Of je nu voor jeugd of een meer ambitieus plan gaat. Daarom ben ik erg benieuwd naar de nieuwe AD en TD.
Ik zie Sjon van Zweden de boel bij DHC nog eerder op de rit krijgen dan wij bij onze BVO vol amateurs.
|
0
|
Maandag 8 mei 2023 om 12:23 uur |
|
BLEISWIJK-1
Red schreef:
Basel is een flinke stap omhoog. Moet hij nu nog een jaar bij ADO spelen? Voor ons natuurlijk fijn.
Kan hij nog hoger dan Basel? Kans is er zeker wel. Maar als hij nu 2-3 jaar naar Basel gaat, is zijn volgende stap ook net zo makkelijk Bundesliga.
Lastige keuze toch wel. Eigenlijk is het nog iets te vroeg wellicht, maar ze zoeken wel een linkspoot....
Basel is een flinke stap omhoog. Moet hij nu nog een jaar bij ADO spelen? Voor ons natuurlijk fijn.
Kan hij nog hoger dan Basel? Kans is er zeker wel. Maar als hij nu 2-3 jaar naar Basel gaat, is zijn volgende stap ook net zo makkelijk Bundesliga.
Lastige keuze toch wel. Eigenlijk is het nog iets te vroeg wellicht, maar ze zoeken wel een linkspoot....
Dat is ook wat ik bedoel. Je ziet vaak bij die jonge gasten met kwaliteit, die snel doorbreken, dat ze geblesseerd raken. Omdat ze fysiek nog niet klaar zijn voor de stap. Ook Asante had daar vorig seizoen last van.
Daarom is het goed als hij eerst nog een vol seizoen gaat spelen. Het liefst bij ons.
Gaat hij nu naar Basel dan is de kans groot dat hij daar op de bank terecht komt. Overigens is er niks mis met Basel.
Als hij rustig blijft dan staan binnenkort een Feyenoord of AZ op de stoep. Voor die jongen veel beter.
Daarom is het goed als hij eerst nog een vol seizoen gaat spelen. Het liefst bij ons.
Gaat hij nu naar Basel dan is de kans groot dat hij daar op de bank terecht komt. Overigens is er niks mis met Basel.
Als hij rustig blijft dan staan binnenkort een Feyenoord of AZ op de stoep. Voor die jongen veel beter.
|
0
|
Zaterdag 6 mei 2023 om 10:05 uur |
|
Sprinkhaan070
Vos
James schreef:
Ja of het zal een bruikbare speler voor ons worden? Zijn wel wat meer voorbeelden van spelers die bij ons afgemaakt worden omdat ze mindere wedstrijd spelen. Wellicht een trainer voor de groep die zijn spelers vertrouwen geeft? Geloof het of niet, dit maakt een heel verschil. Met clubs als NAC , Willem 2, PEC kunnen wij ons al niet meer meten want daar zit het stadion iedere wedstrijd bomvol, is er een sfeer waarvoor je naar het voetbal gaat, bij ons komen er 4-5000 mensen kijken die voor een 50.000 man lopen te klagen.
Ja of het zal een bruikbare speler voor ons worden? Zijn wel wat meer voorbeelden van spelers die bij ons afgemaakt worden omdat ze mindere wedstrijd spelen. Wellicht een trainer voor de groep die zijn spelers vertrouwen geeft? Geloof het of niet, dit maakt een heel verschil. Met clubs als NAC , Willem 2, PEC kunnen wij ons al niet meer meten want daar zit het stadion iedere wedstrijd bomvol, is er een sfeer waarvoor je naar het voetbal gaat, bij ons komen er 4-5000 mensen kijken die voor een 50.000 man lopen te klagen.
Ze zouden ook eens moeten gaan praten bij die clubs en vragen hoe die het voor elkaar hebben gekregen om hun stadions vol en zo sfeervol te krijgen. Dat kan in mijn optiek alleen als je het echt SAMEN doet met je supporters. Je ziet aan W2 en NAC dat het niet door het goede voetbal komt dat het stadion vol zit.
|
0
|
Zondag 30 april 2023 om 13:18 uur |
|
Nu online
Swaber, john 147, fcdh-middennoord en 204 gasten.
Zoek in shoutbox
Spelersklassement
Laatste wedstrijd
Volgende wedstrijd
Advertentie
Keuken Kampioen Divisie
| 1 | Helmond Sp. | 6 | - | 14 |
| 2 | Excelsior | 6 | - | 13 |
| 3 | FC Den Bosch | 6 | - | 13 |
| 4 | Graafschap | 6 | - | 10 |
| 5 | Telstar | 6 | - | 10 |
| 6 | Jong AZ | 6 | - | 10 |
| 7 | Vitesse | 6 | - | 9 |
| 8 | Jong PSV | 6 | - | 8 |
| 9 | Jong Ajax | 6 | - | 8 |
| 10 | FC Eindhoven | 6 | - | 8 |
| 11 | FC Emmen | 6 | - | 8 |
| 12 | FC Dordrecht | 6 | - | 8 |
| 13 | FC Volendam | 6 | - | 7 |
| 14 | TOP Oss | 6 | - | 7 |
| 15 | MVV Maastr. | 6 | - | 6 |
| 16 | ADO Den Haag | 6 | - | 6 |
| 17 | Roda JC | 6 | - | 6 |
| 18 | VVV-Venlo | 6 | - | 5 |
| 19 | SC Cambuur | 6 | - | 4 |
| 20 | Jong Utrecht | 6 | - | 2 |