Tag: bijna

Trending: kalezic twente emmen bolt wc spelers

Toon alle shouts

Telegraaf;

Ben Knüppe en Job van der Have, als probleemoplossers aangesteld door de Ondernemingskamer bij ADO Den Haag, zijn op doorreis naar Scheveningen. Aan de Noordzee spreken zij een Nederlandse kandidaat met Haagse roots voor de nieuw te vormen rvc van ADO. Als ze eenmaal een volledig nieuwe rvc hebben geformeerd, dan zit hun werk erop na zeven maanden.

In dat geval zijn de ijskoude relatie met de Chinese grootaandeelhouder, de zorgwekkende financiën en de verrotte governance van de club (de bestuursstructuur in samenwerking met ’China’) 180 graden gedraaid. Knüppe en Van der Have - en tevens de directie van de club - hebben inmiddels uitstekende ervaringen met de nieuw uit China naar voren geschoven mensen.

„Vanaf dag één (op 19 december 2016) kwam er een mea culpa van Chinese zijde. Zij maken waar wat ze zeggen”, aldus Knüppe. De miljoenenstorting van United Vansen (zie kader) is een volgend bewijs. Hoe anders de gemeente Den Haag het ook wil laten lijken door het een lening te noemen. „Die indruk is niet juist”, zegt Knüppe over het geld, dat niet valt terug te eisen. „Alleen als ADO de centen niet meer nodig heeft, kan het geld terug naar China.”

Knüppe en Van der Have kunnen sowieso niets met de verwijten van de gemeente Den Haag, die het prioriteitsaandeel heeft teruggegeven. „Er is intensief contact geweest, zowel formeel als informeel. In talloze vergaderingen, mails en telefoontjes. Op een gegeven moment waren we het oneens. Dat kan, maar wij moeten door”, zegt Knüppe, die directeur Mattijs Manders – ook hij wilde in december van de Chinezen af – de draai zag maken die de gemeente achterwege liet. „Mattijs zag wél dat er een nieuwe wind waaide bij UVS en heeft de switch gemaakt. Maar ik hoop van harte dat het goed komt met de gemeente, want je hebt elkaar bij veel zaken nodig.’’

De gemeente Den Haag is volgens de twee tijdelijke bewindvoerders trouwens nimmer met investeerders gekomen om de boel in hun ogen ’te redden’ van de Chinezen. „Vanaf het begin heeft de gemeente nooit enig concreet voorstel gedaan van wat zíj dan wilde doen”, zegt Van der Have. „De gemeente heeft gezegd: als jullie nergens geld kunnen vinden, dan mogen jullie bij ons aankloppen. Maar wel op onze voorwaarden. Wat de voorwaarden zouden zijn, wilden ze niet zeggen.”

Zover kwam het nooit, omdat UVS direct na de ingreep van de Ondernemingskamer beterschap beloofde en ook toonde. „De Chinezen zeiden direct: heel vervelend, maar wij willen onze aandelen behouden, verder met ADO en nieuw geld investeren”, zegt Van der Have. „Vlak daarna betaalden ze de afgesproken 2,5 miljoen euro. Daarmee kwamen ze terug aan tafel. Wat de gemeente wilde, een meerderheidspositie voor de Haagse gemeenschap, dat konden we juridisch niet maken naar UVS, die deden als grootaandeelhouder wat ze moesten doen en deze maand betaalden ze bovendien nog eens bijna vier miljoen extra.” Knüppe: „Ons restte slechts één mogelijkheid: doorgaan met de nieuwe mensen namens UVS. Daar hadden we ook niet zo veel bezwaar tegen. 2016 was niet goed, maar in 2017 heeft UVS zich gerevancheerd en zich een goede aandeelhouder getoond. Eentje waar de club heel blij mee moet zijn. Welke andere partij stopt in deze tijd twintig miljoen euro in een voetbalclub?”

Om helemaal met een frisse wind door te gaan, heeft Wang Hui het veld geruimd. „Vanwege alles wat er in 2016 is gebeurd. Ons sterke advies was: accepteer dat je niet langer de verantwoordelijkheid hebt. Wij adviseren een sterke onafhankelijke Nederlandse voorzitter, die een verbindende rol kan spelen tussen jullie, gemeente en HFC en directie. Daar hebben ze bij UVS al ’ja’ tegen gezegd en we zijn nu met iemand in de slag.”

Naast een Nederlandse voorzitter heeft UVS in de ogen van de twee heren inmiddels twee uitstekende kandidaten naar voren geschoven. Knüppe: „Zij spreken goed Engels, kennen de governance en de rol van de commissaris en één van hen heeft ook een sportachtergrond. Er komt tevens een nieuwe commissaris vanuit de ADO-amateurs en de zetel van de gemeente willen we invullen met iemand die zijn roots in Den Haag heeft. UVS heeft daarmee ingestemd. Het wil nu zélf ook een nieuwe, zware commissaris van buiten voor die zetel. Het wil de macht niet terugpakken.”

„Sterker”, zegt Van der Have: „UVS verdient wel enige rehabilitatie, want ze zijn niet altijd even fair behandeld gezien alles wat ze voor ADO hebben gedaan. Ze verdienen meer respect in plaats van door het slijk te worden gehaald.”

Nieuwsbericht op Club Achter de Duinen:

Knüppe en Van der Have bijna klaar
De toezichthouders bij ADO Den Haag hebben hun klus bij ADO bijna geklaard.
Lees het nieuwsbericht

pajam schreef:

ja? kan je de stukken uploaden dat we tot in de kleine letters mee kunnen lezen?

De gemeente, Deetman en Jol hadden er toch net een andere mening over.
ADO Den Haag zelf moest het geld 6x hernoemen voordat ze het zelf wisten en de bank doet er weken, zo niet maanden, over om het geld vrij te geven...

Dus word er door de bank goed na gekeken en word t alsnog vrij gegeven
We zagen wel op die vergadering hoe die Tom de bruin op alles deed reageren

En Deetman is een zegen dat die viezerik weg is
En jol ? Die heeft letterlijk nog nooit wat voor de club gedaan ik weet het nog toen ie vrij was wij op instorten stonden en hij mooi naar die club in Amsterdam ging terwijl we hier ze naam scandeerde

Voorlopig heeft China er al bijna 20 mil in zitten en dat is meer als wie dan ook

Hoppa! Seizoenskaart binnen, nieuwe speler en bijna vakantie! Topdag!

Aad schreef:

Vaag antwoord dus. En zeker geen ontkenning van wat VI beweert.

Het beleid van Manders hangt van domme beslissingen en bedrog aan elkaar dus het zou zomaar kunnen dat Kastaneer dingen zijn beloofd die nu niet waar gemaakt (kunnen) worden.

De achterliggende reden zou kunnen zijn dat het oog van Kastaneer zoveel schade heeft opgelopen dat hij vermoedelijk nooit meer zijn veelbelovende niveau haalt. Dat daar geen uitsluitsel over wordt gegeven is begrijpelijk. Het is niet aan ADO maar aan Kastaneer om over zijn medische zaken te praten.

Om bedrijfseconomische redenen is het ook begrijpelijk dat ADO het beloofde contract niet door laat gaan maar menselijk en juridisch is dit knudde met een rietje.

Kan je met feiten komen wat betreft jouw kritiek op het beleid van Manders. Ik vind dat Manders wel wat meer krediet verdiend. Zoals ik het zie zijn de grootste problemen ontstaan onder het beleid van de voorgangers van Manders. Hij is ingestapt ondanks deze erfenis. Het enige wat je een foute beslissing kan noemen van Manders is dat hij zich heeft laten piepelen door de grootste Haagse weggooier/loper Advocaat die Petrovic ons door de strot heeft geduwd omdat hij waarschijnlijk nog iets met Petrovic goed had te maken. En nadat Advocaat Petrovic bij ons had gedumpt keerde hij onze club direct de rug toe. Dat heeft bijna fatale gevolgen gehad. Ik begrijp dat Manders in zijn beginfase bij de club is ingegaan op dit advies van Advocaat. Maar daarna is onder het beleid van Manders UVS (Wang) voor het gerecht gedaagd en is de openstaande rekening van 2,5 miljoen betaald. Onder zijn beleid is van As aangesteld, Petrovic vervangen door Groenendijk en heeft de club mede daardoor een indrukwekkende inhaalslag gemaakt. Nu heeft hij de verhoudingen met UVS weer genormaliseerd. We moeten nu natuurlijk wachten op de goedkeuring van de begroting en dan kunnen we beoordelen hoe het precies zit met de financiële ondersteuning van UVS. Maar voorlopig is wel Immers binnengehaald. Het mag daarom wel eens opschieten met de beoordeling van de licentiecommissie zodat we kunnen zien waar onze club verder toe instaat is wat betreft het aantrekken van spelers. Daarbij heeft Manders in Cars Jeans denk ik een mooie nieuwe sponsor binnegehaald. Dat integenstelling van zijn voorganger die Basic Fit heeft verlengd tegen een halvering van het sponsorbedrag. Prijzen van een aantal kaartjes zijn verlaagd en zijn er goede acties oa bij de eerste wedstrijd tegen Utrecht. Daarom vindt ik dat Mander wel even het voordeel van de twijfel verdient.

Ik vind het een te bizar verhaal voor woorden. Ik kan me niet voorstellen dat de club zo met hun spelers omgaat. Om maar Kevin Jansen als voorbeeld te nemen. Het wordt eens tijd dat er actie wordt ondernomen tegen die onvoorstelbare griezel Taco en zijn aftakelende rioolblad. Beetje frappant dat er louter negatieve verhalen uit zijn pen komen over Den Haag. Lijkt bijna wel íets persoonlijks. Maar het schaadt wel het imago van onze club. Het is blijkbaar nog steeds een nationale sport om elke mogelijkheid aan te grijpen Den Haag onevenredig hard te veroordelen, en zeker ook tov andere clubs. Zelfs onze lokale media (oa omroep West ) schroomt dat niet. Dus geloof alsjeblieft niet alles wat er in de media verschijnt en al helemaal niet wb VI. Dat blad is een journalistiek zinkend schip dat probeert met dit soort sensatieverhalen te redden wat er te redden valt.

VI:

Tom Beugelsdijk: `Het beest in mij moet weer tekeergaan`

5 juli 2017, 14:30 uur

Tom Beugelsdijk: `Het beest in mij moet weer tekeergaan`

Dit artikel krijg je gratis van ons omdat je een VI-account hebt. Veel plezier!

Freek Jansen
Door: Freek Jansen
• @FreekJansenVI

Na een seizoen waarin hij een hype werd en het voetbal vol teleurstelling zat, ging bij Tom Beugelsdijk (26) deze zomer de knop om. Het begrip rustâââg moet tot het verleden behoren, zowel op het veld als daarbuiten. ‘Dit wordt míjn jaar.’

Vanuit een skybox, hoog in het stadion, kijken ze naar de training van ADO Den Haag. Technisch manager Jeffrey van As, technisch adviseur Lex Schoenmaker senior en de scouts Lex Schoenmaker junior en Ger van Weelden. In Amsterdam zouden ze dit viertal het Technisch Hart noemen, in de Hofstad is het gewoon het voetbalgezicht van de club. Tijdens de ochtend-sessie volgt het kwartet alles nauwlettend, maar geregeld stoten de heren elkaar even aan om te polsen wie ook alweer wie is. Zó veel nieuwe gezichten lopen er op het veld rond. Niet van buitenaf, maar vanuit de eigen jeugd. Trainer Fons Groenendijk is niet te benijden. Hij zal het nooit hardop uitspreken, wetende dat hij het moet doen met wat hij voorhanden heeft, maar het is duidelijk dat deze selectie niet Eredivisiewaardig is. Spelers uit het beloftenteam zijn overgeheveld, zodat er een groot partij-spel elf-tegen-elf kan worden gespeeld. Het is de realiteit. Niet alleen bij ADO, maar bij meer Eredivisie-clubs. Wachten op buitenkansjes, totdat transfersommen zakken of transfervrije spelers een keuze maken. Tot die tijd is het puzzelen, waarbij in Den Haag ook nog eens de Chinese kwestie speelt.

Toch springt vanuit de groep ook vanochtend één speler in het oog. Met zijn kort geschoren kapsel, zijn olijke gelaat, voorzien van een bruin vakantiekleurtje. Spelers kunnen komen en gaan, Tom Beugelsdijk laat zijn humeur er niet door beïnvloeden. Niet meer. ‘Ik kan er toch niets aan veranderen’, zegt de centrale verdediger even later als hij in het restaurant uithijgt van de intensieve training. ‘Voorheen maakte ik mezelf nog weleens gek. ADO is mijn cluppie, waarom altijd maar weer die onrust? Maar weet je, ik ben een speler, geen manager, ik moet me op het voetbal richten. Bovendien moet ik het maar gewoon accepteren. Ik ben al mijn hele leven fan van deze club en in die 26 jaar is het nog nooit rustig geweest. En dat zal het ook wel nooit worden, prima.’

Tom Beugelsdijk heeft in augustus 2016 de uitwedstrijd tegen Excelsior beslist (1-2) en wordt omhelsd door Mike Havenaar en Ruben Schaken.

Tom Beugelsdijk heeft in augustus 2016 de uitwedstrijd tegen Excelsior beslist (1-2) en wordt omhelsd door Mike Havenaar en Ruben Schaken.

Tomaat

Beugelsdijk hijgt niet alleen uit, zijn hoofd is ook nog rood van alle inspanningen. Het doet onherroepelijk terugdenken aan het begin van vorig seizoen. De verdediger stond een journalist van TV West te woord voor de camera, in zijn karakteristieke stijl met een mix van plat Haags en bevlogen enthousiasme, waarna de verslaggever de opmerking maakte dat het hoofd van Beugelsdijk op een tomaat leek. De Hagenees maakte een dolletje en riep: ‘Rustâââg!’ Zonder dat hij er ook maar één tel rekening mee hield, was een nieuwe hype geboren. Het fragment kwam maandenlang veelvuldig op televisie voorbij, maar dat niet alleen. Van Groningen tot Maastricht, overal werd de kreet een begrip. Beugelsdijk wist niet wat hij meemaakte. Hij zag bedrukte T-shirts met zijn hoofd en de kreet voorbijkomen en werd overal aangeklampt. Dat hij voetballer was van ADO, werd voor veel mensen bijzaak, het ging om zijn voorkomen en het begrip rustâââg.

‘Ik was geen voetballer meer, maar een clowntje’

‘In het begin was het leuk, ludiek, mijn reactie op die opmerking kwam recht uit mijn hart. Ik vond het allemaal wel prima. Maar op een gegeven moment werd het een rage, niet normaal. Laat ik vooropstellen dat er veel ergere dingen zijn, want iedereen bedoelde het positief, maar ik kon niet meer normaal over straat. Als ik in een winkelcentrum liep, schreeuwden kleine jochies me na met “Rustâââg”, volwassen mannen in pak vroegen me ontelbaar vaak of ik het nog een keertje wilde uitspreken, noem maar op. Ik was geen voetballer meer, maar een clowntje. Een aapje dat een kunstje moest doen.’

Het dieptepunt, hoe onschuldig ook, beleefde Beugelsdijk op een middag in de Mediamarkt. ‘Een vrouw van zestig jaar kwam naar me toe. “Bent u die meneer van Den Haag die het woordje rustâââg altijd roept?”, vroeg ze. Ze kwam vervolgens met het verzoek of ik in de camera van haar telefoon nog maar eens rustâââg kon zeggen, en dat was dan bedoeld voor haar man Willem die even rustig moest doen. Even serieus, dit ging niet goed, hoor. Ik heb haar vriendelijk bedankt. Sorry, ik ben toch geen achterlijke broochem waar je een muntje in gooit en die dan een trucje doet?’

‘Echt, ik zweer je: zelfs in het donker weten mensen me te vinden’

Beugelsdijk ging zich niet anders gedragen, zocht ook gewoon de drukte op. ‘Daar voel ik me prettig bij, gezelligheid, mensen om me heen. Toen het echt een hype was en iedereen er maar over begon tegen me, heb ik nog geprobeerd de straat op te gaan met een petje op. Of met een zonnebril. Ik dacht: Mooi, even niet herkend worden. Wat denk je? Iedereen herkende me gewoon. Echt, ik zweer je: zelfs in het donker weten mensen me te vinden. Het zal wel aan die karakteristieke kop van me liggen, haha. Blijkbaar heb ik een hoofd dat je niet snel vergeet. Die zonnebril en dat petje heb ik dan ook maar weer in de kast gegooid.’

Rampjaar

De verdediger vertelt het allemaal bevlogen. Nog één keer, daarna hoopt hij dat er een dikke streep onder kan. ‘De grap is er nu wel vanaf, toch? Het hoorde bij vorig seizoen. Ik heb er nooit moeilijk over gedaan, maar voor mij is het nu afgesloten, klaar. Hopelijk benaderen mensen me weer als de voetballer Tommie.’

Dat ook díé reputatie een grillig karakter heeft, merkte de Hagenees eveneens. Bij Beugelsdijk ging het met de rustâââg-hype vaak over bijzaken, voor ADO gold dat afgelopen seizoen net zozeer. De Chinese beslommeringen, gecombineerd met de degradatieperikelen; ze hadden Den Haag en Beugelsdijk maandenlang in hun greep. ‘Oh, oh, wat een seizoen, man! Hou op’, vervolgt hij. ‘Maandenlang verloren we zó veel wedstrijden. Dan stond ik daar achterin, soms had ik het gevoel alsof ik op een snelweg stond, maar dan met eenrichtingsverkeer. En allemaal de verkeerde kant op, zeg maar. Ik werd er ook overal mee geconfronteerd. Als ik in de supermarkt kwam, of bij de kapper, overal ging het maar over ADO. “Wat zijn jullie aan het doen? Wanneer gaan jullie een keertje punten pakken?” Die vragen heb ik wel duizend keer gekregen. Tja, en wat zeg je dan?’

Populair bij de jeugd na ADO’s eerste oefenwedstrijd van het seizoen, tegen Lugdunum.

Populair bij de jeugd na ADO’s eerste oefenwedstrijd van het seizoen, tegen Lugdunum.

Het leed van ADO werd met de week groter, maar ternauwernood kwam de ommekeer. De nieuwe trainer Fons Groenendijk zette het team naar zijn hand. Met succes, maar zonderBeugelsdijk in de basis. ‘Twee duels gingen lekker, toen liep ik een schorsing op. Tijdens mijn afwezigheid won de ploeg twee keer. Dan gaat een trainer natuurlijk niet wisselen.’

Waar wisselspelers zichzelf al snel benadeeld voelen, daar liet Beugelsdijk een ander geluid horen. Hij bleef positief, zette zijn eigenbelang opzij en steunde iedereen om hem heen in de jacht op lijfsbehoud. Vanaf de kant en als invaller leefde hij intens mee. ‘Als voetballer van ADO met een degradatie de geschiedenisboeken in gaan, dat nooit! Het ging niet om mij, ik kon dat prima uitschakelen. ADO moest erin blijven en dat gebeurde met een mooie reeks. Ik nam de trainer dan ook helemaal niets kwalijk. Fons is gewoon een goeie vent, een prima trainer, met een duidelijke manier van werken. Geen gekkigheid. Ons contact werd ook niet minder toen ik even niet speelde. Ik trainde eindelijk weer lekker en ADO leefde op. Het is godzijdank goed afgelopen, maar dit seizoen wil ik het niet nóg een keer meemaken, dat gevecht tegen de laatste plaats. Dat vreet echt aan je.’

Toeren

De telefoon gaat. Het is Thomas Meissner. Ploeggenoot en inmiddels een goede vriend van Beugelsdijk. De harde Haagse schaterlach is hoorbaar, gevolgd door een mix van Nederlands en Duits. ‘Ik spreek nu beter Duits dan in mijn tijd bij FSV Frankfurt, gek toch?’, vervolgt Beugelsdijk, nadat hij heeft opgehangen. ‘Thomas is een mooie vent, we communiceren een beetje kriskras met beide talen door elkaar heen. Maar we begrijpen elkaar helemaal.’ De vriendschap resulteerde recent in een gezamenlijke vakantie op Curaçao. Samen met linksback Aaron Meijers genoten ze van elf dagen zomerreces op het Caraïbische eiland. ‘ADO is mijn cluppie, maar mochten ze op Curaçao een goed voetbalelftal hebben, dan houd ik me aanbevolen. Man, wat een eiland! Ik kom er nu al een paar jaar, maar dat leven daar... Zon, zee, strand, relaxte mensen. Genieten, echt genieten.’

Op het eiland was Beugelsdijk getuige van de Europa League-finale Ajax-Manchester United. ‘Op het strand van Mambo Beach hebben we die wedstrijd gezien. Tweehonderd man, grote schermen, bijna iedereen met een Ajax-shirt aan. Toen United scoorde, draaiden opvallend veel mensen mijn kant op. Niet dat er iets te zien viel, maar ze waren blijkbaar benieuwd of ik voor die Engelsen zou juichen. Nee joh, aan die gekkigheid doe ik niet mee. Ik was daar om lekker vakantie te vieren en dat hebben we gedaan.’

Terug in Nederland had Beugelsdijk nog een paar weken vrij. Zijn vakantiedrang was nog niet gestild en een volgend avontuur diende zich spontaan aan. ‘Kenneth is mijn beste maatje, al mijn hele leven een goede vriend. We zaten op een donderdag in de namiddag samen en wilden iets geks doen. Even gezelligheid opzoeken. Hij opperde de auto te pakken en gewoon te gaan toeren. Geen idee waarheen, gewoon rijden en kijken waar we uit zouden komen. Een paar uur later hadden we onze koffers gepakt en stapten we in de auto. Rijden, rijden, rijden. De hele nacht door. De teller stond op veertienhonderd kilometer, we kwamen uit in Spanje, Lloret de Mar. Wat een tocht!’

‘We wilden iets geks doen, even gezelligheid opzoeken. Rijden, rijden, rijden. De hele nacht door, we kwamen uit in Lloret de Mar’

In de Spaanse badplaats genoot Beugelsdijk met zijn goede vriend van een week plezier. ‘Lekker niets doen. Op het strand liggen, even de zee in, aan de bar hangen, maar vooral veel slap ouwehoeren. Daar is vakantie toch voor? Kan ik van genieten. Helemaal na zo’n slopend seizoen was ik daar echt aan toe. De batterij moest even helemaal worden opgeladen. Eenmaal terug in Nederland had ik nog twee weken vrij en toen is het vizier weer op het voetbal gegaan. Dat moest ook, want er staat heel wat te gebeuren.’

Geen genade

Opeens verandert de toon. Beugelsdijk kijkt er serieus bij. ‘Dit wordt míjn jaar. Daar moet alles voor wijken, alles. Ik ben topfit, maar nog lang niet tevreden. Ik let op mijn voeding, wil elke dag extra trainen. Met onze looptrainer John Nieuwenburg ben ik daar nu ook al gericht mee bezig. Hij gaat dit seizoen extra aan de slag met mij, dat moet ook. Geen negentig minuten, nee, ik moet honderd minuten kunnen knallen. Elke wedstrijd opnieuw. Het beest in mij moet weer tekeergaan.’

Het vuur staat in zijn ogen als hij zijn ambities uitspreekt. Beugelsdijk aast op sportieve wraak. ‘De Tommie van vorig seizoen is niet meer. Wat was mijn kracht altijd? De spits opvreten, hem het leven zuur maken, geen genade. Eenmaal in balbezit zo snel mogelijk die bal inleveren bij iemand van dezelfde kleur. En als het moet, dat ding gewoon de tribune in. Afgelopen seizoen was matig, ik was mezelf niet. Ik merkte het aan alles. Ik was te gezapig, was ook op het veld leuk en vriendelijk tegen iedereen. Dat kan niet, dan ben ik er niet goed mee bezig en word ik nonchalant.’

‘Spitsen vonden het vaak zo irritant om tegen mij te spelen, maar afgelopen seizoen leek iedereen wel mijn vriendje’

De verdediger zet zijn betoog kracht bij met een paar rake voorbeelden. ‘Voorheen hadden scheidsrechters zoiets van: Die Beugelsdijk, die schopper, moeten we in de gaten houden. Ze zaten heel kort op me. Maar afgelopen seizoen waren ze op het veld vooral met me aan het dollen, en ik dolde terug. Wat was het gezellig... Kan niet, slaat nergens op. Dat gold ook voor tegenstanders. Spitsen vonden het vaak zo irritant om tegen mij te spelen. Ze vonden me een dwaas, die negentig minuten hun schaduw was. Houden ze niet van. En ik was vaak heel agressief. Als ze op mijn tenen stonden, schold ik ze verrot. Maar het afgelopen seizoen leek iedereen wel mijn vriendje. Die Wout Weghorst van AZ. Ik kon zijn bloed wel drinken. Man, wat vond ik hem irritant op het veld. En hij mij ook. Dat leverde heerlijke duels op. Hard tegen hard, mannelijke gevechten. Afgelopen seizoen deed hij vriendelijk: “Tommie, hoe is het?”, zei hij aan het begin van de wedstrijd. Ik dacht nog: Leuke vent, prima. Maar dat is niet goed, dat werkt door in mijn spel. Op een negatieve manier, ik werd te gemakzuchtig.’

In duel met Wout Weghorst van AZ. ‘Man, wat vond ik hem irritant op het veld. En hij mij ook.’

In duel met Wout Weghorst van AZ. ‘Man, wat vond ik hem irritant op het veld. En hij mij ook.’

Hij heeft zijn doel duidelijk voor ogen. Van rustâââg mag geen sprake meer zijn. Niet meer op het veld, niet meer daarbuiten. ‘In het spelers-home na een wedstrijd ben ik gewoon weer de normale Tommie, dan hoef ik geen vijanden te hebben. Maar zodra ik mijn voetbalschoenen aan doe, gaat vanaf nu de knop weer om. De tegenstander moet het weer vervelend vinden om tegen mij te staan. Als ze op mijn tenen gaan staan, pak ik ze aan. Niet meer denken: Ach joh, die pik deed het niet expres. Andere spelers kunnen zich dat misschien veroorloven, ik niet. Als ik kwaad ben, ben ik op mijn best.’

De zomer heeft voor een grondig stukje zelfreflectie gezorgd. Jarenlang was er een groot contrast tussen de voetballer en de mens Beugelsdijk. Als mens was hij alom gewaardeerd, een sfeermaker die voor iedereen klaarstond. Dat wil hij nog steeds zijn, alleen wel met een betere balans. ‘ADO doet veel aan sociaal-maatschappelijke projecten. Begrijp me niet verkeerd, dat is geweldig, en daar doe ik graag aan mee. Alleen hoop ik soms dat de club mij kan beschermen. Ik zeg nou eenmaal overal ja tegen, pak alles aan, omdat ik mensen wil helpen. Op allerlei vlakken, maar dat gaat soms ten koste van mezelf. Volgens mij heb ik in mijn leven al vijfhonderd shirts van ADO weggegeven. Iedereen die ernaar vroeg, kreeg er eentje. Kan natuurlijk niet, want telkens moet ik er wel zelf zestig euro voor aftikken. Daar moet ik gewoon wat slimmer mee omgaan, zonder mezelf te veranderen. Ik hoop dat mensen hier begrip voor kunnen opbrengen.’

‘Spitsen slopen, uitschakelen die handel, daar gaat het om. De machine moet weer aan, op de hoogste stand’

Zijn knuffelgehalte buiten het veld verdween jarenlang zodra hij het gras onder zijn voeten had. Als voetballer was hij bovenal een ongeleid projectiel dat genoot van een bloktackle of keiharde persoonlijke duels. Die veelzijdigheid in zijn voorkomen moet komend seizoen terugkeren. ‘Ik kon nooit van mijn talent leven, in mijn hele leven was passie, overgave en hard werken de formule. En als ik iets wilde bereiken in het voetbal, dan bereikte ik het. Maar wel door hard te werken, elke dag opnieuw. Als ik in de spiegel kijk, heb ik dat afgelopen seizoen niet altijd even goed gedaan. Vaak onbewust, maar het gebeurde wel. Daar kan ik andere mensen de schuld van geven, maar dat slaat nergens op. Er is maar één persoon verantwoordelijk voor mijn carrière en dat ben ikzelf. Dus dat telt vanaf nu. De focus op voetbal, de rest is bijzaak. Geen poppenkast meer. Mijn eerste doel is weer die stabiele basisspeler te worden, op de manier die bij me past. Spitsen slopen, uitschakelen die handel, daar gaat het om. De machine moet weer aan, op de hoogste stand.’

FC Den Haag! schreef:

VI:

Gervane Kastaneer wordt weggepest

5 juli 2017, 080 uur

Taco van den Velde
Door: Taco van den Velde
• @tacovdvelde

Jeffrey van As was er zaterdagmiddag duidelijk over. ‘Ik denk dat het beter is dat Kastaneer een andere club gaat zoeken. Vanwege alles wat er is gebeurd. Ik denk dat hij toe is aan een stap naar het buitenland’, stelde de technisch manager.

Voor Gervane Kastaneer is geen plaats meer bij ADO Den Haag. Dat is zo sinds hij januari een bal op zijn oog kreeg. Tot die tijd begreep iedereen op de club dat hij geld waard was. In januari kwam die belangstellende club ook. De Duitse Bundesliga-club FSV Mainz 05 ging het gesprek aan en kreeg uiteindelijk ook overeenstemming met zowel Kastaneer als ADO Den Haag over een transfer. Er was nog één verzoek aan Kastaneer: zou je ondanks je aanstaande transfer naar Mainz nog een keer kunnen meespelen in de thuiswedstrijd tegen PEC Zwolle? De Duitse ploeg protesteerde, maar toen er uiteindelijk op zijn gevoel werd gespeeld om in ieder geval voor eigen publiek afscheid te nemen, ging de 21-jarige aanvaller door de knieën. De zaakwaarnemer van Kastaneer ging pas mee in het verhaal op het moment dat ADO Den Haag een garantie overlegde voor het geval er iets mis zou gaan. Die garantie was een nieuwe driejarige aanbieding bij ADO Den Haag van twee ton per seizoen die door algemeen directeur Mattijs Manders per e-mail voor de wedstrijd aan Kastaneer werd gedaan.

U kent inmiddels het vervolg. Kastaneer opende op 21 januari na tien minuten de score, maar moest al na 21 minuten worden vervangen omdat hij een bal op zijn oog kreeg. De schade was aanzienlijk: Kastaneer werd in Duitsland onderzocht en er bleek een risicovolle operatie noodzakelijk om het zicht in één van zijn ogen te redden. Dat was het moment dat de voetbalwereld van de speler van Jong Oranje instortte. FSV Mainz keurde de speler af vanwege zijn oogblessure, maar vergoedde wel beide kostbare operaties die nodig waren om het zicht te herstellen.

Van ADO werd taal noch teken vernomen sinds duidelijk was dat hij geen geld meer opbracht

Kastaneer lag zes dagen plat in een Duits ziekenhuis, maar van ADO Den Haag werd taal noch teken vernomen sinds duidelijk was dat Kastaneer geen geld meer opbracht maar geld zou kosten. Behalve coach Zeljko Petrovic nam niemand van het management de moeite te informeren naar het herstel. Daarna brak een periode aan waarin ADO Den Haag er alles aan deed om duidelijk te maken dat de club onder de afgesproken verbintenis uit wil. De aanvaller mocht niet meetrainen met het eerste elftal, coach Alfons Groenendijk gaf aan dat hij niet in zijn toekomstplannen voorkwam en Kastaneer ontving een ontslagbrief van de club. Tevens werd hij uit de groepsapp van de eerste selectie verwijderd.

Alles wordt uit de kast gehaald om een speler de deur uit te jagen, wiens enige pech was dat hij een bal op zijn oog kreeg toen hij ADO Den Haag wilde helpen.

Ja wat een fantastische eenzijdige verhaal. Klasse journalistiek van deze Taco.

Echt, Ik ga bijna een abonnement nemen op deze kansloze klote blad. ........

Ik denk vandaag een onbekende aanwinst kan toch bijna niet anders er moet wat bij

janfcdh schreef:

Je spreekt jezelf tegen, je doet het voor je kinderen maar bent zelf een groot kind die het kicken vindt als er 63000 man zitten? Joh ik ben geboren in Delft dat weet je wel dat ligt precies tussen Rotterdam en den haag, ik was als een van de weinigen als scholier die supporter was van den haag, kwam vaak genoeg kolonnes Feyenoorders tegen, echter ik heb nooit wat met Feyenoord gehad was na een wedstrijd verkocht aan den haag, zit in je bloed en gaat er nooit meer uit, kom op Marcellino effe je kinderen wat strenger en beter opvoeden, je kunt maar 1 club supporteren pik ????succes ermee

vind jij het niet kicken dan als je in een stadion zet met 6300o man zat een keer bij barcelona totaal mijn club niet maar moest bijna janken wat een sfeer.

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

R.E. en 189 gasten.

Bekijk de topshouts