Tag: enige

Trending: tijd spelers supporters trainer punten schalk

Toon alle shouts

Groenendijk heeft een beter taktisch inzicht dan Fraser, naar mijn mening. De wissels van Groenendijk hebben al heel vaak goed uitgepakt, terwijl Fraser altijd passief wisselde, zonder enige grip op de wedstrijd.

haagse jr schreef:

Lastig.....never change a winning team? Maar toen Lorenzen en Falkenburg eruit gingen ging het pas echt lopen, alhoewel er na de 2-1 natuurljk veel ruimte was.

Ik vind Falkenburg nou ook weer geen dendere indruk maken. Van mij mag Bjørn Johnson wel weer een kans krijgen. Dan Hooi inplaats van Lorenzen. Hooi zorgt voor veel meer dreiging. Dan achterin Beugelsdijk voor Meissner. Ik vind Tom ook niet heel overtuigend maar Meissner ronduit slecht. Zijn passing is dramatisch en hij is ook langzaam en staat vaak verkeerd.

Dat zijn wel veel wisselingen in een basiself dat het samen goed doet.

Vind persoonlijk dat je Falkenburg onder waardeert. Ook hij wordt nog te weinig in stelling gebracht, maar is door zijn slimme spel zelfs zonder het (zelf) scoren iedere week weer belangrijk.

Nee, ik zou in theorie graag Hooi vanaf het begin willen zien, aan de andere kant heeft Lorenzen juist met de week iets meer flair en lef. Beugelsdijk vind ik persoonlijk wél beter dan Meisner, dat zou de enige wissel in de basis zijn als ik het voor het zeggen had.

Robert Zwinkels: rust, regelmaat, ADO

Reon Boeringa
INTERVIEW

Na jaren van blessureleed en zitvlees kweken keept Robert Zwinkels (34) alweer een tijdje de pannen van het dak bij ADO Den Haag. Het verhaal van een eigenzinnige doelman, wiens loopbaan wordt getekend door veerkracht en geduld.
Het regelen van een interview met Robert Zwinkels heeft wel wat voeten in aarde. De doelman van ADO Den Haag vindt het leuk dat VI hem in woord en beeld wil portretteren, maar houdt de touwtjes graag zelf in handen. Dus het liefst tijdens een interlandperiode, zodat het gesprek zijn vaste weekritme niet verstoort. En waar menig profvoetballer zijn moment zou pakken wanneer het na jaren van tegenslag eindelijk een keer meezit, legt Zwinkels het voorstel voor een fotoshoot op een bijzondere Haagse locatie naast zich neer. ‘Ach joh, al die poespas. Dat hoeft van mij niet, hoor.’ Dus worden de kiekjes geschoten in het stadion van ADO. De fotograaf vraagt of Zwinkels boos de lens in wil kijken. Dat is dan weer geen enkel probleem voor de keeper. ‘Want dat doe ik al van mezelf.’
Het biedt een mooi inkijkje in het karakter van Zwinkels, een man van rust en regelmaat. Een man die volgens mensen die met hem werken soms erg op zichzelf kan zijn, lastig te peilen ook. Maar op een volgend moment uit het niets ineens de grap van de dag kan maken. Hoewel hij stam-oudste is, wordt ook hij gerust nog in de maling genomen, zoals laatst door Lex Immers. Toen de middenvelder op het clubkanaal de vraag kreeg voorgelegd welke ADO-speler nou het populairst is bij de vrouwen, antwoordde hij bloedserieus dat dit toch echt Robert Zwinkels is. Voor de goede orde: als kersvers vader leidt de familieman uit Wateringen waarschijnlijk het minst spannende privéleven van de hele selectie.
Aanleiding voor het interview is Zwinkels’ opvallende revival in het doel van ADO en daaraan gekoppeld zijn bijzondere staat van dienst. Het seizoen 2017/18 is zijn dertiende op rij in de Hofstad. Het maakt hem met afstand de langstdienende speler van de Eredivisie, bovendien is Zwinkels een van de weinige one-club-men (zie kader).
Ik weet nog dat ik de tunnel uitliep, zo naar Midden-Noord toe. Een vuurdoopje was dat, zeg
Robert Zwinkels
Hij speelde zelfs nog voor ADO Den Haag in Het Zuiderpark. ‘Dat was een tijd, hoor’, blikt hij terug. ‘Ik heb mijn debuut gemaakt in 2005, uit tegen Heerenveen. Een seizoen daarna speelde ik mijn eerste thuiswedstrijd. Ik weet nog dat ik vooraf de tunnel uitliep, zo naar Midden-Noord toe. Dat was een flinke tribune toen, hè. Dat gaf echt een kick. Een vuurdoopje was dat, zeg.’
Zwinkels is de enige ADO-speler die dat tijdperk meemaakte. Het maakt hem een van de gezichten van de club, al vindt hij dat zelf wel meevallen. ‘Voor mij zijn Lex Immers en Tom Beugelsdijk de gezichten van ADO. Mensen kunnen zich met hen identificeren. Zij stralen ADO uit, hebben die bluf en dat onverzettelijke. Ik heb dat niet zo. Hoeft ook niet, hoor. Ik ben geen stadsmens, ik ben een Westlander. Dat is heel anders.’
One-club-men in de Eredivisie

Speler Leeftijd Club Bij club sinds debuut
Robert Zwinkels 34 ADO Den Haag 12 jaar, 4 maanden
Bram van Polen 32 PEC Zwolle 10 jaar, 4 maanden
Mark van der Maarel 28 FC Utrecht 8 jaar, 10 maanden
KASSEN

Als je uit het Westland komt, kom je uit de kassen. Zwinkels groeit op in Wateringen, als middelste in een gezin met drie kinderen en gaat al vroeg aan de slag in de tuinbouw. ‘Ik zat in de ficussen. Stekkies maken, of die plantjes helemaal omhoogringen zodat ze volgens een bepaalde vorm blijven groeien. In de vakanties werkte ik er in de ochtenden, van zeven tot twaalf waren die diensten. Dan had je als twaalfjarig ventje aan het einde van de week altijd een mooi zakcentje. Dan was je de koning.’
Wanneer de jonge Robert Zwinkels ochtend na ochtend met zijn handen in de modder zit, staat in de familie al veel in het teken van de Haagse profclub, dan nog FC Den Haag geheten. Zijn negen jaar oudere broer Xander belandt rond die tijd namelijk in de eerste selectie en keept er uiteindelijk een handvol wedstrijden. Daarmee treedt Xander in de voetsporen van zijn vader Gerard, die in het tweede elftal van de club het doel verdedigde. Dat ook de jongste zoon gaat keepen, geldt in huize Zwinkels dan als vanzelfsprekend. ‘En ik kon het gelukkig direct goed.’
Begin dit jaar wordt Robert Zwinkels zelf voor het eerst vader, Denver heet zijn zoontje. ‘Het zou mooi zijn als hij later ook gaat keepen.’
Ondanks de familieband is het geen liefde op het eerste gezicht tussen Robert Zwinkels en ADO Den Haag. Als B-junior maakt hij de overstap van het Wateringse VELO naar de Haagse club. Als plattelandskind kan de doelman maar moeilijk wennen aan de mores bij de stadsclub, bovendien staat het reizen hem tegen. ‘Ik zat op de havo in Naaldwijk, vanaf daar was het nog een flink eind fietsen naar ADO.’ Dus na een jaartje gaat Zwinkels op eigen initiatief terug naar VELO.
Het is een beslissing die hem tekent. Waar leeftijdgenootjes alles opgeven voor hun profambitie, vindt Zwinkels een goed en vertrouwd gevoel dan al minstens zo belangrijk. ‘Ik was gewoon niet zo bezig met het profvoetballer worden als anderen.’ Zwinkels heeft namelijk een heel andere droom: hij wil piloot worden, het liefst in een F16. ‘Dat vond ik zo gaaf toen. Mijn ouders waren er iets minder enthousiast over, die wilden liever dat ik gewoon burgerpiloot werd. Leek me ook leuk.’
AJAX

Van een inschrijving voor de pilotenschool komt het niet, want net als hij zijn havo-diploma op zak heeft, staat Ajax op de stoep. Zwinkels gaat in op de aanbieding om in de A-jeugd te keepen. Dat de Amsterdamse club aanbiedt hem voor elke training op te halen en weg te brengen is wel zo prettig, want het is een flinke omslag. ‘Qua cultuur en ook fysiek. Alles ging 25 keer sneller dan ik gewend was. Het was aanpoten.’
Hij speelt er samen met onder anderen Wesley Sneijder, Nigel de Jong en John Heitinga. Door de wol geverfde toptalenten die dan al een half leven hebben doorgebracht volgens de wetten van een topclub. Nee, dan Zwinkels. Beschermd opgevoed en laat in de groei gekomen, loopt hij bij Ajax fysiek en mentaal op zijn tenen. ‘Ik kon aardig keepen, maar het heeft lang geduurd voordat ik een bal bij een doeltrap goed weg kon krijgen. Ik was wel een beetje jaloers op jongens die dat wél konden. Ik miste kracht.’
In Amsterdam is het knallen, knallen en nog eens knallen. ‘Wat voor de normale Ajax-speler een gemiddelde training was, was voor mij hartstikke zwaar. Ze hebben het vaak over belastbaarheid en belasting van een speler. Dat was toen een beetje uit balans bij mij. Daardoor heb ik wat vervelende blessures opgelopen. Ik kon bij Ajax moeilijk een keer zeggen: Nee, vandaag ga ik niet trainen. Tegenwoordig wordt er wat meer gekeken naar individuele ontwikkeling en belastbaarheid, maar dat was toen gewoon niet zo.’
Toch kijkt Zwinkels met plezier terug op zijn tijd bij Ajax. Hij traint uiteindelijk regelmatig mee met het eerste elftal en speelt twee bekerduels in het tweede, maar een doorbraak zit er niet in. In 2005 verlaat hij de club en een maand daarna begint zijn tweede Haagse tijdperk, een periode die inmiddels bijna dertien jaar duurt en daarmee een bijzondere status heeft verkregen.
Robert Zwinkels verricht een van zijn vele reddingen in het thuisduel met Ajax (1-1). Rechts Frenkie de Jong en Justin Kluivert.
Robert Zwinkels verricht een van zijn vele reddingen in het thuisduel met Ajax (1-1). Rechts Frenkie de Jong en Justin Kluivert.
BLESSURES

Maar wie in de VI-archieven duikt, vindt over Robert Zwinkels bar weinig terug. In zijn hele carrière gaf hij slechts één interview. Nieuwsberichten over hem zijn er wel te vinden. Wat wedstrijdreacties en contractverlengingen, maar vooral heel veel slecht nieuws. In sommige seizoenen leek het wel alsof hij een basisplaats had in de wekelijkse VI-rubriek Blessures & Schorsingen.
Zijn rechterknie zat Zwinkels tijdens zijn loopbaan keer op keer in de weg. Inmiddels is hij aan alle denkbare onderdelen wel een keer geblesseerd geweest. Voorste kruisband, achterste kruisband, meniscus en tal van kleine klachten die uiteindelijk te herleiden vielen tot een groter probleem. Het is mede daardoor dat hij ondanks zijn lange dienstverband pas dit seizoen de barrière van honderd competitiewedstrijden slechtte.
De oorzaak voor al die klachten ligt volgens Zwinkels in De Snelkookpan, zoals zijn tijd tussen 2000 en 2005 bij Ajax omschrijft. Als late instromer mist hij de inhoud en weerbaarheid die zijn ploeggenoten door de jaren heen hebben opgebouwd, maar er worden van de keeper wel dezelfde prestaties verwacht. Met alle gevolgen van dien. ‘Het is de prijs die ik heb moeten betalen’, is een uitspraak die bij dit onderwerp meerdere keren aan bod komt. ‘Pas veel later in mijn carrière heb ik een goede fysieke balans gevonden.’
Maar vóór die tijd loopt Zwinkels keer op keer tegen de limieten van zijn lichaam aan, zoals medio 2009. Na een sterke tweede seizoenshelft bij ADO is hij in beeld bij AZ en Feyenoord. Kort daarna raakt hij zwaar geblesseerd tijdens een trainingskamp in Suriname. Drie jaar later gaat het wéér verkeerd. Ajax wil hem graag terug als reservedoelman, maar Zwinkels kiest voor een nieuw contract in Den Haag, waar hij net een basisplaats heeft veroverd. Na een paar wedstrijden gaat het op een training opnieuw helemaal mis.
‘Dat was de zwaarste tijd die ik heb gehad. Ik speelde weer, het ging goed. Toen een draaimomentje op een training, een knak en je weet direct dat het seizoen voorbij is. Dan flitst alles even door je hoofd. Ik was eind twintig en dacht dat ik nog jaren lekker kon keepen. Ineens schoot door mijn hoofd dat dit weleens het einde kon zijn. Met die gedachten heb ik toen wel een paar dagen of weken rondgelopen, dat het in je hoofd zit om te stoppen. Maar uiteindelijk kom je weer in je ritme en ga je toch gewoon door.’
De vervelendste blessures komen in die tijd telkens op de vervelendste momenten, wanneer hij een stap omhoog kan maken of zich echt kan vestigen als vaste keeper in Den Haag. Toch doet Zwinkels niet aan wat-als-denken. Mijmeren over wat had kunnen zijn is volgens hem onzinnig: ‘Net als een koe in zijn kont kijken.’
GEDULD

Het sleutelwoord van Robert Zwinkels’ carrière is geduld. Het geduld om keer op keer een lang revalidatietraject aan te gaan. Het geduld om vervolgens weer achteraan aan te sluiten in de rij met ADO-keepers. ‘Toen ik jonger was, keek ik nog ver vooruit, maar als je een paar keer flink geblesseerd bent geraakt, word je realistisch. Dan accepteer je dat je op een bepaald moment niet meer kunt dan fietsen bijvoorbeeld. Zo heb ik me er altijd doorheen geslagen. Als je weet dat je negen maanden moet revalideren en je kijkt alleen over die negen maanden heen, maak je jezelf gek. Je moet van de kleine overwinningen genieten. Anders lukt het niet.’
Als je revalideert, moet je van de kleine overwinningen genieten
Sinds 2013 is Zwinkels onafgebroken fit. Geconfronteerd met dat gegeven klopt hij het haast geschrokken af op de tafel. Maar het heeft heel lang geduurd voordat hij een nieuwe kans kreeg in het doel van ADO, tot begin dit jaar om precies te zijn. ‘Ik heb er wel een tijdje rekening mee gehouden dat mijn kans verkeken was. Ik ben ook een realistisch persoon. Na mijn herstel deed Martin Hansen het gewoon goed. Dan ben ik iemand die dat erkent, zich in zijn rol schikt en het team van daaruit probeert te helpen.’
Weer geduld dus. Een eigenschap die in de huidige voetballerij schaars is, maar bij Zwinkels ruimschoots aanwezig. Misschien zelfs overvloedig. ‘Ik ben niet zo van het met mijn vuist op tafel slaan. Achteraf zijn er misschien wel momenten geweest waarop ik dat had moeten doen, maar ik heb het op mijn manier gedaan en daar kan ik mee leven. Als iemand beter is, dan ik ga ik geen stennis lopen schoppen. Ik zal nooit een moeilijke jongen worden.’
Ik heb er een tijdje rekening mee gehouden dat mijn kans verkeken was
Begin dit jaar wordt zijn lange wachten dus beloond. Zwinkels krijgt zijn kans na een rode kaart voor Ernestas Setkus en staat zijn plek daarna niet meer af. Opvallend genoeg valt Zwinkels’ entree in de basis vrijwel precies samen met de geboorte van zijn zoontje Denver. ‘Hij werd op 10 februari geboren. Een dag daarna kreeg Setkus rood tegen Go Ahead Eagles. Een week later stond ik in de basis.’ Zwinkels geniet van het vaderschap. ‘Maar om nou te zeggen dat het een roze wolk is… Hij wil nog weleens wakker worden ’s nachts, het is best pittig al met al. Maar als vader onderga je het gewoon. En gelukkig is mijn vriendin Laura een geweldige moeder.’
Maar toch: tussen de gebroken nachten en poepluiers door keept Zwinkels misschien wel beter dan ooit. In het VI-klassement heeft geen enkele keeper na twaalf speelronden zo’n hoog gemiddelde als hij. Zich daarover verbazen doet de Westlander niet. ‘Dit is gewoon mijn niveau, misschien kan het zelfs nog wel iets beter.’ Hoe het dan kan dat hij hiervoor ruim twee jaar op de bank heeft gezeten, weet Zwinkels eigenlijk ook niet. Hij geniet gewoon van het nu. Eindelijk langdurig fit én basisspeler. Het heeft ruim twaalf jaar geduurd, maar dan heb je ook wat.

CLUBLIEFDE

Met zijn 34 jaar ligt zijn carrière grotendeels in de verleden tijd. Het sportieve hoogte- en dieptepunt van die loopbaan zijn met elkaar verweven. In 2006 degradeert ADO in zijn laatste jaar in Het Zuiderpark uit de Eredivisie, waardoor de club in haar fonkelnieuwe stadion voor een paar duizend man speelt tegen onder meer FC Emmen en FC Oss. ADO staat dat seizoen een paar keer op omvallen, de salarissen kunnen amper worden betaald en in de winter is de ploeg diep weggezakt in het rechterrijtje. Maar dan beginnen de Hagenaars te klimmen en bereiken zij de play-offs. ADO overleeft twee ronden en speelt in de finale uit 2-2 tegen RKC Waalwijk. Thuis maakt ADO het af met een 2-1 zege, een dag die Zwinkels nooit zal vergeten.
‘Ik kijk het filmpje nog weleens terug. Een paar dagen voor die finale was de vader van Aleksandar Rankovic overleden. Hij was na de begrafenis snel teruggevlogen uit Servië, zodat hij met ons tegen RKC kon spelen. Toen Yuri Cornelisse de tweede goal maakte uit een penalty, rende hij langs Midden-Noord, dat volledig uit zijn dak ging. Daarna liep hij langs de middenlijn naar Ranko en viel hij hem in zijn armen. Als ik dat bekijk, krijg ik nog steeds tranen in mijn ogen, dat vond ik zo’n mooi moment. Daar zit voor mij alles in.’
Ondanks de verhuizing naar een bedrijventerrein, de Chinese overname en alle sores die daarmee gepaard ging, staat voor Zwinkels als een paal boven water dat ADO gewoon ADO is gebleven. ‘Het zit ’m in de mensen. Onze fysio Edwin Coret die hier al dertien jaar rondloopt, Lex Schoenmaker die nog op kantoor zit, dokter Ed Beefink die er al sinds mensenheugenis is, onze materiaalman Rob Ravenstein die er elke keer weer staat en natuurlijk de fans. Zulke mensen geven ADO een gezicht.’
Dat hij dat zelf inmiddels ook doet, daar wil Zwinkels nog steeds niet helemaal aan. ‘Het is leuk, hoor, dat ik de langst dienende van de Eredivisie ben. Maar het is niet iets waar ik naar toe heb gewerkt. Het is iets wat bij me past, maar ook iets wat maar gewoon is ontstaan en nu een bijzonder verhaal wordt.’ Als het aan Zwinkels ligt, bouwt hij zijn status als clubspeler nog een paar jaartjes uit. ‘Ik heb een bijzonder gevoel bij ADO, een emotionele binding. Ik loop hier bijna de helft van mijn leven rond en heb het naar mijn zin.’
Het liefst keept Zwinkels zeker nog een jaar of vier. Omdat hij het nog verschrikkelijk leuk vindt en genoeg verloren tijd heeft om in te halen, maar vooral omdat hij het jongste lid van de keepers-familie iets tastbaars wil meegeven. ‘Het zou toch prachtig zijn als mijn zoontje zich later nog herinnert dat zijn vader op doel stond bij ADO.’

liefhebber schreef:

Sorry maar ben het hier totaal niet mee eens! Moet wel zeggen dat hij me, vanaf links, vandaag ineens positief opviel. Verder matig tot slecht. Geen passeerbeweging. Nul dreiging. Hij maakt het zn medespelers moeilijk oa Ebuhi. Zonder bal slijt hij de tijd met wandelen. Je zag vandaag toch wel het verschil met bv een Kuwas.

Inderdaad deed Becker het vanaf links beter dan we vaak op rechts zien of dit met de back van de tegenstander te maken had geen idee.
Verder heeft Becker in principe geen passeerbeweging nodig met zijn snelheid en 0,0 dreiging slaat natuurlijk helemaal nergens op. Ook vandaag zorgde hij weer verreweg voor het meeste gevaar en had 3 voorzetten pamklaar op maat.

Goede vergelijking met Kuwas want buiten de voorzet waar de goal uit kwam heb ik amper dreiging van Kuwas gezien, werd compleet uit de wedstrijd gespeeld door Meijers en Bakker. Daarnaast heeft Kuwas geen enkele keer meeverdedigd en kreeg Meijers alle ruimte in aanvallend opzicht. Iets wat Becker toch beter deed want die heb ik regelmatig zien meeverdedigen.

Nee je hoeft het niet met me eens te zijn mbt Becker maar enige objectiviteit mag wel.

Francisco schreef:

Dat constante negatieve gezeur over Becker gaat mij een beetje tegenstaan. Vandaag weer 3 voorzetten waar hele goede kansen uit ontstaan (1005% voor Falkenburg) ook in andere wedstrijden kwam het meeste gevaar van hem. Je zult bij dit soort spelers moeten accepteren dat ze hele goede met hele slechte momenten afwisslen.

Dat heb ik hier ookal veel vaker gezegd. Die jongens is in potentie je beste speler en samen met El Kayati de enige met een echt wapen in huis.
In het verleden werden dit soort type buitenspelers hier meermaals uitgefloten denk aan een Meric en Chery. Van de 10 acties mislukken er 9 maar die ene die wel lukt zorgt voor veel gevaar dat is toch beter dan 10 keer tikkie breed.
Als er meer acties zouden lukken had hij niet hier gespeeld maar dat vergeten veel mensen voor het gemak.

Enige wat Becker echt tegen heeft is de manier hoe hij openlijk omgaat met teleurstelling door zijn gebaartjes e.d. Ik denk dat dat ook de grootste reden is voor al het gefluit continu.

Vier jaar geleden was hij nog amateur, volgende zomer is hij mogelijk een van de weinige Eredivisie-spelers op het WK. De carrière van Tyronne Ebuehi (21) kent een abnormaal verloop, al moet dat besef bij hem nog steeds doordringen.

‘Heel vaak zeggen mensen tegen mij dat ik wel iets meer mag genieten van wat ik meemaak, dat ik wat trotser mag zijn. Maar ik ben een bescheiden, nederige jongen. Ik ben gewoon niet zo.’

In 2013 maakte Tyronne Ebuehi de overstap van de amateurs van EDO naar de A-jeugd van ADO Den Haag. Als enige van die lichting verdiende hij een profcontract, waarna hij zich geruisloos in het eerste knokte. Net zo stilletjes maakte hij een paar maanden geleden zijn debuut voor Nigeria. Volgende week staat hij met zijn vaderland tegenover de wereldsterren Lionel Messi, Sergio Agüero en Paulo Dybala, over een half jaar is hij misschien een van de weinige Eredivisie-spelers op het WK. Opgewonden raakt Ebuehi daar niet van, laat staan dat hij erover opschept. Zo nuchter en bedeesd als Ebuehi kom je ze in de voetballerij zelden tegen. Als Gaston bij hem op de stoep zou staan met de straatprijs, zou hij de loterij-icoon doodleuk vragen of hij niet na het avondeten terug kan komen.


Meer Hier

grijze gek schreef:

Jij hebt zeker een gat in een hek ontdekt bij de efteling ??

Per ticket € 35,50

Marcellino heeft natuurlijk wel gelijk je kunt het zo gek maken als je zelf wilt.
Niemand verplicht jou om op de A-locatie in het stadion te zitten / staan.
Je had ook kaarten kunnen kopen voor achter de goal (€26 & kids €19) of de kidstribune (€24 & kids €1, er zijn legio gratis parkeerplaatsen in het Forepark zonder dat je ver hoeft te lopen en ze doen nooit moeilijk over eigen drank en eten mits het geen flesjes of glas is. Als je dan wel eten of drinken wilt kopen vallen de prijzen van onze catering reuze mee in vergelijking met veel andere clubs en andere uitjes. Enige nadeel is dat je bij een wedstrijdje Den Haag nooit zeker weet of je het naar je zin gaat hebben dit in vergelijking met veel andere uitjes die veel duurder zijn maar wel 99% zeker dat jij en zeker je kids het naar hun zin hebben.

Nee ik vind de losse verkoop ook te duur voor wat je gemiddeld voorgeschoteld krijgt maar we kunnen ook overdrijven.
Je kunt ook 17 wedstrijden bekijken voor omgerekend €8,80 per wedstrijd.

BTW weer een top actie van de club op maatschappelijk gebied van het bezoek aan het Juliana kinderziekenhuis. Krijg kippenvel als ik de foto`s zie met zieke kinderen en de spelers. Dan blijven veel dingen in het leven toch maar bijzaak.

DHFC070 schreef:

Leuk dat soort statistieken maar gelukkig moet een verdediger meer doen dan alleen (kop)duels aangaan. Het is een zeer belangrijk onderdeel als verdediger maar er is nog zoveel meer en laat Meissner nou net in bijna alle andere zaken beter zijn dan Beugelsdijk. Daarnaast een goede opmerking dat Kanon en Beugelsdijk teveel dezelfde type spelers zijn.

Begrijp eerlijk gezegd helemaal niks van de kritiek op Meissner. Zwolle uit was ongelukkig bij 1 goal maar wat deed hij fout tegen Feyenoord? Het is Meijers die daar wel 10x Berghuis en Nieuwkoop kwijt was of moest laten lopen waar nagenoeg al het Feyenoord gevaar van kwam. Nee een topper is het ook weer niet en het is allemaal redelijk sober en onopvallend maar die moet je er ook tussen hebben. Dat soort spelers worden in mijn optiek vaak onderschat.

Vraag me uberhaubt af waarom er zoveel kritiek is op de eigen spelers? We doen het toch naar behoren al ziet het voetbal er soms niet uit.

Dat afkraken is de (vaak enige) hobby die sommigen hier schijnen te hebben.
Van Ebuhi valt op dit moment weinig dan goeds te zeggen dus kiest men een andere speler om af te zagen.
Ook al bedekte kritiek op van As want de conclusies zijn al getrokken: Lorenzen, Johnsen en beide Kuipers zijn miskopen. Gorter is leuk voor de bank.

Het is als vanouds want wie oh wie behalve echte Haagse jongens als Immers en Beugelsdijk is goed genoeg om voor die middenmoottopper in die door de hele wereld gevolgde supercompetttie te spelen. Niemand toch? Oh ja die jongen van Barcelona, die Messi, zou wel eens leuk voor de bank kunnen zijn.

Ik vind Meisner dus echt belabberd!
Ben ik de enige? Het is een chicken, gaat te vaak een duel uit de weg en neemt te vaak aan dat doorverdedigen de taak van iemand anders is zonder klaarblijkelijk goed te communiceren.

Voor alle beugelsdijk afkrakers; dan heb ik toch liever de lompheid die zich in iedergeval overal met gevaar voor eigen leven voor stort.

Hoe zit het eigenlijk met de kuipertjes? De een is geblesseerd? En de ander Dan? Haalt die het niveau niet?

Dappere dodo schreef:

Inderdaad! Terechte MotM gisteren, won elk kopduel en heeft gevochten als een leeuw!
Meijers daarentegen, fantastische goal maar liet continu zijn man lopen

Ik heb vandaag de wedstrijd in zijn geheel bekeken omdat gisteren niet ging. Speciaal gelet op de spelers die hier werden bekritiseerd.

Dat "laten lopen" door Meijers viel nogal mee. Totdat Nieuwkoop uitviel kwam Feyenoord steeds op rechts door maar dat lag voornamelijk aan Lorenzen. Met die naam noem ik gelijk de speler die, in mijn ogen, gisteren als enige een dikke onvoldoende scoorde. Nadat Amrabat was gekomen was dat een stuk minder het geval.

Lorenzen dus de slechtste van het veld. Geen snelheid, geen versnelling en een beperkte techniek.

Ook Meissner werd hier bekritiseerd maar speelde in mijn ogen voldoende. In ieder geval beter dan dat Beugelsdijk zou hebben gedaan.

Ook Becker kreeg de nodige kritiek maar, inderdaad, als er iets gebeurt komt dat van hem of El Khayati. Becker heeft 1 groot probleem: hij heeft nauwelijks oog voor medespelers en vooral Ebuehi wordt door hem meestal volkomen over het hoofd gezien.

Falkenburg werkte zich een slag in de rondte maar een spits is het niet. In de paar minuten dat hij in het veld stond kon je toch zien dat Johnsen meer aanspeelpunt is dan Falkenburg.

Zwinkels keepte weer goed, maar ik heb er toch moeite mee dat een keeper zich in de korte hoek laat verrassen.

Er stonden volgens mij 2 toppers van ADO in het veld: Immers en nog meer Kanon (nu nog een goed wk en hij is weg voor een hele dikke transfersom). Ook Ebuehi haalt bij mij een dikke voldoende. Wanneer hij zo blijft spelen gaan in ieder geval AZ, Vitesse of Utrecht (clubs die wat te besteden hebben en een mindere bezetting van de rechtsachterplaats) aan de bel trekken.

Een verdiend gelijkspel. Een overwinning of een nederlaag wa teveel of te weinig geweest.

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

HB, Lellow, Tante Wil, Aad, CashD070, R.E., ADO Achter de Dijken en 340 gasten.

Bekijk de topshouts