Welkom in de shoutbox, gast
Red
ADOZoetermeer schreef:
Heb ik gedaan voor CM 01/02. Had Benelux. Beoordeelde spelers per seizoen en deed scouting van jeugd. Als ik ze beoordeeld had ging team Champman er nog ff naar kijken en later bij goedkeuring kwam er weer een update uit van CM 01/02. Heb ik tot 2008 gedaan en toen werd het teveel voor me met mijn werk ernaast. Speel sinds vorig week weer versie 01/02 zonder updates. Is nog steeds de beste versie van CM en denk nog steeds beste manager game tot op de dag van vandaag.
Heb ik gedaan voor CM 01/02. Had Benelux. Beoordeelde spelers per seizoen en deed scouting van jeugd. Als ik ze beoordeeld had ging team Champman er nog ff naar kijken en later bij goedkeuring kwam er weer een update uit van CM 01/02. Heb ik tot 2008 gedaan en toen werd het teveel voor me met mijn werk ernaast. Speel sinds vorig week weer versie 01/02 zonder updates. Is nog steeds de beste versie van CM en denk nog steeds beste manager game tot op de dag van vandaag.
Haha geinag! Kleine wereld. CM 01/02 is wel een van de absolute klassiekers, nog wel een paar topversies erna gekomen hoor... maar tegenwoordig is FM niet zo makkelijk casual meer.
En vroeger had ik geen baan en vriendin en zo, en kon ik het me permitteren om een heel weekend een seizoen te spelen. Nu red ik net de voorbereiding.
In elk geval kunnen we met z`n alleen constateren dat die Hakeem Araba er echt niks van kan.
En vroeger had ik geen baan en vriendin en zo, en kon ik het me permitteren om een heel weekend een seizoen te spelen. Nu red ik net de voorbereiding.
In elk geval kunnen we met z`n alleen constateren dat die Hakeem Araba er echt niks van kan.
0
|
Woensdag 4 juli 2018 om 21:45 uur |
Club Achter de Duinen
Nieuwsbericht op Club Achter de Duinen:
ADO: vrij baan voor routine
Met het lang vastleggen van Aaron Meijers (30) wordt duidelijk hoeveel waarde ADO aan routine hecht.
Lees het nieuwsbericht
ADO: vrij baan voor routine
Met het lang vastleggen van Aaron Meijers (30) wordt duidelijk hoeveel waarde ADO aan routine hecht.
Lees het nieuwsbericht
0
|
Zaterdag 16 juni 2018 om 13:12 uur |
Aad
gillah schreef:
Dat vind ik echt een ontzettend slecht idee en is een garantie dat er nooit meer Nederlandse toptalenten door gaan breken. Toen ik nog voetbalde gaf ik ook jeugdtrainingen (maak je geen zorgen Kees, mij hoorde je niet schreeuwen) en op achtjarige leeftijd is het niveauverschil al zo ontzettend groot. In de F1 speelden ze bij ons leuk mee tegen de BVO`s in de regio. Die wedstrijden waren echt leuk om te kijken. Maar in de F17 staat de helft bloemetjes te plukken tijdens de wedstrijd. Je kan het beide groepen niet aan doen om te mixen, dan vinden ze het binnen de kortste keren niet meer leuk.
Dus je moet jeugdspelers wel qua niveau matchen. Maar je moet wel op de één of andere manier dat compleet overspannen gedoe (vooral bij ouders) rond wel of niet selectie wegnemen.
Dat vind ik echt een ontzettend slecht idee en is een garantie dat er nooit meer Nederlandse toptalenten door gaan breken. Toen ik nog voetbalde gaf ik ook jeugdtrainingen (maak je geen zorgen Kees, mij hoorde je niet schreeuwen) en op achtjarige leeftijd is het niveauverschil al zo ontzettend groot. In de F1 speelden ze bij ons leuk mee tegen de BVO`s in de regio. Die wedstrijden waren echt leuk om te kijken. Maar in de F17 staat de helft bloemetjes te plukken tijdens de wedstrijd. Je kan het beide groepen niet aan doen om te mixen, dan vinden ze het binnen de kortste keren niet meer leuk.
Dus je moet jeugdspelers wel qua niveau matchen. Maar je moet wel op de één of andere manier dat compleet overspannen gedoe (vooral bij ouders) rond wel of niet selectie wegnemen.
Sommige ouders zou verboden moeten worden om bij wedstrijden en trainingen aanwezig te zijn. Brengen en halen en verder weg wezen.
Is ook wel eens gebeurd. Vader van een joch van 13 die zich constant bemoeide met de training en bij wedstrijden zijn zoon tot wanhoop dreef met aanwijzingen die tegen die van de trainer ingingen.
Gevolg de jongen stopte met voetbal en ging tennissen want daar werd de vader al na 2 keer naar de kantine verbannen en mocht niet meer bij de baan in de buurt komen.
Is ook wel eens gebeurd. Vader van een joch van 13 die zich constant bemoeide met de training en bij wedstrijden zijn zoon tot wanhoop dreef met aanwijzingen die tegen die van de trainer ingingen.
Gevolg de jongen stopte met voetbal en ging tennissen want daar werd de vader al na 2 keer naar de kantine verbannen en mocht niet meer bij de baan in de buurt komen.
0
|
Dinsdag 5 juni 2018 om 11:46 uur |
langnek
denk dat we nog veel mooie dingen met richard de mos gaan krijgen,in het belang voor ado denhaag.
zit altijd in het stadion,trouwe supporter.
groen gele wandelpad komt eraan!
metro voor stadion word onderzocht!
goeie zaken richard,maak het dan ook af met het plein sfeer vol te maken !
succes met je nieuwe baan wethouder van sport van de gemeente denhaag.
zit altijd in het stadion,trouwe supporter.
groen gele wandelpad komt eraan!
metro voor stadion word onderzocht!
goeie zaken richard,maak het dan ook af met het plein sfeer vol te maken !
succes met je nieuwe baan wethouder van sport van de gemeente denhaag.
0
|
Dinsdag 29 mei 2018 om 23:27 uur |
Haagse Kelt
Bert schreef:
Wordt weer tijd voor een vragen ronde onder de supporters het is altijd leuk om terug te lezen. Met zo`n interland weekend is er verder toch niks te beleven. Hier komen ze:
1. Als je mij midden in de nacht wakker maakt noem ik deze drie spelers van Ado op:
2. De beste trainer van Ado was/is:
3. Mijn meest onvergetelijke moment bij Ado was:
4. Is het Ado/Ado den Haag of FC Den Haag:
5. Wat moet beter bij Ado:
6. Naast Ado is dit ook mijn club waar sympathie naar uit gaat:
7. Naast voetbal is dit ook mijn sport:
8. Dit eet ik het liefst:
9 Mijn droomvrouw:
10. Losse kaarten of een Scc of Fox/tv West:
11. We gaan de play offs halen ja of nee?
Wordt weer tijd voor een vragen ronde onder de supporters het is altijd leuk om terug te lezen. Met zo`n interland weekend is er verder toch niks te beleven. Hier komen ze:
1. Als je mij midden in de nacht wakker maakt noem ik deze drie spelers van Ado op:
2. De beste trainer van Ado was/is:
3. Mijn meest onvergetelijke moment bij Ado was:
4. Is het Ado/Ado den Haag of FC Den Haag:
5. Wat moet beter bij Ado:
6. Naast Ado is dit ook mijn club waar sympathie naar uit gaat:
7. Naast voetbal is dit ook mijn sport:
8. Dit eet ik het liefst:
9 Mijn droomvrouw:
10. Losse kaarten of een Scc of Fox/tv West:
11. We gaan de play offs halen ja of nee?
1) Cor Lems, Remco Boere en, speciaal voor Kees, Pascal Bosschaart
2) Ernst Happel, maar die heb ik niet zelf meegemaakt, dus dan kies ik toch voor Rob Baan, gezien de moeilijke omstandigheden (tegenwerking De Stoop)
3) De gekkigheid in Litouwen. Dat er na de wedstrijd een gozer een Dixie binndngaat en vervolgens flikkert iemand die Dixie om, dus die gozer komt totaal besmeurd uit die Dixie, ziet iemand lachen (die t niet gedaan had) en slaat diegene vol op zn smoel. En even later komen we dat bos bij t stadion uitlopen waarbij iemand met vuurwerk gooit en dat direct beantwoord wordt met een geweersalvo van 5 paramilitairen. Wat was ik blij dat ik mn zoontje van 8 niet meegenomen had...
4) ADO Den Haag
5) Een standvastig en herkenbaar beleid waarbij er ruimte is en blijft voor jeugd uit de regio en er met Haagse Bluf wordt gespeeld
6) Hibernian (Schotland)
7) Vind veel sporten leuk, alleen voetbal steekt er bovenuit
Gebakken aardappels, sla, cordon bleu
9) Penelope Cruz
10) SCC
11) Ben bang dat we deze net missen
2) Ernst Happel, maar die heb ik niet zelf meegemaakt, dus dan kies ik toch voor Rob Baan, gezien de moeilijke omstandigheden (tegenwerking De Stoop)
3) De gekkigheid in Litouwen. Dat er na de wedstrijd een gozer een Dixie binndngaat en vervolgens flikkert iemand die Dixie om, dus die gozer komt totaal besmeurd uit die Dixie, ziet iemand lachen (die t niet gedaan had) en slaat diegene vol op zn smoel. En even later komen we dat bos bij t stadion uitlopen waarbij iemand met vuurwerk gooit en dat direct beantwoord wordt met een geweersalvo van 5 paramilitairen. Wat was ik blij dat ik mn zoontje van 8 niet meegenomen had...
4) ADO Den Haag
5) Een standvastig en herkenbaar beleid waarbij er ruimte is en blijft voor jeugd uit de regio en er met Haagse Bluf wordt gespeeld
6) Hibernian (Schotland)
7) Vind veel sporten leuk, alleen voetbal steekt er bovenuit
Gebakken aardappels, sla, cordon bleu
9) Penelope Cruz
10) SCC
11) Ben bang dat we deze net missen
0
|
Zaterdag 24 maart 2018 om 00:10 uur |
T3
Kees schreef:
In mijn beleving is het meer dat je de ontwikkeling van Johnston in de weg staat. Gaat steeds beter en Kramer zou sowieso in de zomerstop weer weggaan.
Overduidelijk een geval dat ADO en Kramer zouden willen cashen met een verbintenis. Gaan we een handelshuis worden?
In mijn beleving is het meer dat je de ontwikkeling van Johnston in de weg staat. Gaat steeds beter en Kramer zou sowieso in de zomerstop weer weggaan.
Overduidelijk een geval dat ADO en Kramer zouden willen cashen met een verbintenis. Gaan we een handelshuis worden?
Kan best. Hebben we een andere keuze dan? Er moet toch geld verdiend worden.
Kramer wil eerst andere opties afwachten, dus nog niet van de baan. Zie hem eind januari nog wel komen, conttract 1,5 jaar. Doel: paar leuke maanden draaien en dan vertrekken deze zomer.
Vertrek El Khayati ook niet uitgesloten natuurlijk. Optie: Maher er voor terug?
Kramer wil eerst andere opties afwachten, dus nog niet van de baan. Zie hem eind januari nog wel komen, conttract 1,5 jaar. Doel: paar leuke maanden draaien en dan vertrekken deze zomer.
Vertrek El Khayati ook niet uitgesloten natuurlijk. Optie: Maher er voor terug?
0
|
Maandag 8 januari 2018 om 12:34 uur |
Advertentie
Jurriën
n minder dan een jaar tijd bracht Fons Groenendijk (53) ADO Den Haag van het randje van de afgrond naar het linkerrijtje in de Eredivisie. Een verhaal over de methode-Groenendijk, waarin menselijke waarden minstens zo belangrijk zijn als het tactiekbord.
‘Kom maar kijken, dan kun je zien wat ik bedoel met de lol die we hier hebben.’ Fons Groenendijk loopt na het interview richting de kreten die uit de stafkamer van ADO Den Haag komen en steekt zijn hoofd om de hoek. Assistent-trainer Dirk Heesen is druk in de weer met een sneeuwschep, waarmee hij een denkbeeldige lading verplaatst. ‘Wie doe ik na, jongens? Denk er een grote witte Bentley bij.’ Iedereen kijkt elkaar vragend aan. ‘Tjaronn Chery! Die schept de centjes in China zo naar binnen’, grapt Heesen over de ex-speler van ADO die enkele dagen eerder op bezoek is geweest.
Er volgt een korte introductieronde. ‘John Nieuwenburg, de op één na duurste Spartaan aller tijden. Marvin van der Valk, de op één na beste videoanalist van Nederland.’ Intussen gooit scout Lex Schoenmaker junior in een hoek onverstoorbaar zijn pijltjes. ‘Uit de losse pols net nog even 180.’
SFEER
Het is een treffend schouwspel, want 2017 is het jaar waarin de lach terugkeerde bij ADO Den Haag. Elf maanden geleden stond de club onderaan in de Eredivisie, na de 4-0 zege op PEC Zwolle sloot ADO het kalenderjaar zelfs af op de zevende plaats. Van het ravijn naar het linkerrijtje, zo verwoordde Fons Groenendijk het recent treffend. ‘Een supporter zei me dat ADO onder mij weer een voetbalclub is geworden. Dat is na de periode die deze club achter de rug heeft het mooiste compliment dat je kunt krijgen als trainer.’
Een supporter zei me dat ADO onder mij weer een voetbalclub is geworden; het mooiste compliment dat je kunt krijgen als trainer
Het inkijkje in de stafkamer van ADO zegt wat over de manier waarop de coach werkt en de sfeer die hij daarmee creëert. De Fons Groenendijk die je langs de lijn of op televisie ziet, is precies dezelfde Fons Groenendijk die ’s avonds in Leiden aanschuift voor het eten bij zijn vrouw en kinderen. Hij is een trainer die het niet onnodig moeilijk of spannend maakt. Heeft een journalist een vraag, dan heeft Groenendijk een antwoord. Zit een speler met een probleem, dan staat de deur open. Het creëert een stemming waarin iedereen – van materiaalman tot voetballer en van staflid tot kantoormedewerker - zichzelf kan zijn. Niet voor niets zijn mensen die een hekel hebben aan Fons Groenendijk in de voetballerij alleen met een vergrootglas te vinden. ‘Mensen binden, ja dat kan ik wel.’
Het is die aanpak, waarin behalve de voetballer ook de mens centraal staat, die ertoe heeft geleid dat het dit seizoen bij ADO geen seconde over degradatievoetbal is gegaan. Het contrast met elf maanden geleden kan niet groter. Groenendijk begon op 9 februari als trainer van ADO, twee dagen later zakte de club na een 3-1 nederlaag bij directe concurrent Go Ahead Eagles naar de laatste plaats.
TRANEN
‘Dat was direct ook het absolute dieptepunt’, vertelt Groenendijk. ‘Ik kende de spelers nog helemaal niet, eigenlijk alleen via mijn werk als analist bij FOX Sports. Best wel raar. Ik heb twee trainingen geleid, wat tegen de jongens gezegd en we zijn naar Deventer gereden. Daar onderging ik een wedstrijd waarin eigenlijk alles misging wat mis kan gaan. Ik zag de gekste dingen, zelfs spelers die tegen elkaar aan liepen. Het was echt schrikken. Ik kwam na die wedstrijd om twee uur ’s nachts thuis en zei tegen mijn vrouw: Dit kan weleens een lastige klus worden.’
Mijn eerste wedstrijd was direct het absolute dieptepunt. Ik zag de gekste dingen, het was echt schrikken
‘Ik werd in mijn eerste weken bij ADO aangeklampt door mensen met tranen in hun ogen. Of ik alsjeblieft ervoor kon zorgen dat de club de nacompetitie zou halen. We speelden vorig seizoen voor het voortbestaan van de club, voor de baan van mensen die hier nu gelukkig nog op kantoor rondlopen. Dat voelde ik wel. Ik heb op momenten ook gedacht: Dit kan helemaal verkeerd aflopen. Ik heb mijn nek uitgestoken omdat ik een verleden heb hier, ADO was mijn eerste club als voetballer. Het was een besluit op emotie. Maar het afbreukrisico was enorm.’
‘Na die wedstrijd tegen Go Ahead stonden we met zeventien punten onderaan. De club was gewoon kapot, er was geen team, er was niks. De spelers waren mentaal heel kwetsbaar. We hebben als staf een plan gemaakt om de boel bij elkaar te rapen. Het belangrijkste was vastigheid en veiligheid creëren. Ik heb de spelers verteld dat we het hele seizoen 4-5-1 zouden gaan spelen, wat 4-3-3 wordt in balbezit. Geen andere systemen meer. Daar zijn we vol op gaan trainen. En we hebben natuurlijk wat dingen veranderd. Er kwamen jongens terug van blessures en we hebben wat dingen omgegooid. Robert Zwinkels in het doel, Tyronne Ebuehi als rechtsback, Wilfried Kanon centraal, Danny Bakker en Dion Malone op het middenveld, Sheraldo Becker en Edouard Duplan in de ploeg. Al met al hebben we het op acht, negen plaatsen veranderd. En dat klinkt nu heel simpel, maar die puzzel moet dan nog wel in elkaar vallen.’
Fons Groenendijk laat op 15 januari 1994 namens Manchester City spits Ian Wright van Arsenal hulpeloos achter.
Fons Groenendijk laat op 15 januari 1994 namens Manchester City spits Ian Wright van Arsenal hulpeloos achter.
‘Ik had het al wel een paar keer meegemaakt, tegen degradatie voetballen. Het is heel belangrijk de kleedkamer veilig te maken. Dat spelers weten dat alles wat daar gebeurt daar ook blijft. Ik wil geen interviews van ontevreden voetballers, gezeik of gemekker. Alles moest wijken voor dat ene doel: ADO in de Eredivisie houden, zonder nacompetitie bovendien. Want ik had mijn vakantie al geboekt. Dat heb ik ook tegen de jongens gezegd. Stonden ze te kijken van: Wat lult die trainer nou? We zijn uiteindelijk met 38 punten nog elfde geworden. En als je erop terugkijkt, is het een ware Houdini-act geweest.’
STEMPEL
Voor ADO van cruciaal belang, voor Groenendijk ook wel zo prettig. Ruim een half jaar voor zijn aanstelling in Den Haag was hij tot verrassing van alles en iedereen opgestapt bij Excelsior. Hij had die club zonder play-offs in de Eredivisie gehouden, had een goede band met directeur Ferry de Haan en een doorlopend contract, maar ging in Kralingen niet met plezier naar zijn werk. Toen Groenendijk naar buiten toe uitlegde dat dit zijn belangrijkste beweegreden was om te stoppen, waren de reacties niet mals.
Ik heb mijn nek uitgestoken omdat ik een verleden heb hier, het was een besluit op emotie. Maar het afbreukrisico was enorm
‘Ik kreeg een stempel, dat ik niet tegen druk zou kunnen. Maar dat slaat helemaal nergens op. Ik sta onafhankelijk in het leven, ben een gevoelsmens en moet het naar mijn zin hebben. Dat was bij Excelsior niet het geval, niets meer en niets minder. Waar dat precies door komt, daar kan ik nog steeds moeilijk de vinger op leggen. Wel is het zo dat ik door diverse geledingen rond de club nooit op waarde ben geschat. Met een ploeg die bij wijze van spreken op twaalf plaatsen versterking nodig had, zijn we rechtstreeks in de Eredivisie gebleven. Van Ferry de Haan kreeg ik waardering, van pers en publiek niet. Week in week uit werd ik beschimpt. Natuurlijk hoeft werken niet áltijd leuk te zijn, maar de manier waarop het bij Excelsior ging, daar had ik gewoon helemaal geen zin meer in.’
‘Daar mag iedereen dan wat van vinden en al die meningen gaan dan hun eigen leven leiden, maar ik blijf altijd dezelfde Fons. Ik maak mijn eigen keuzes. Ik heb bij Excelsior een jaar alles gegeven om de ploeg erin te houden, daarna wilde ik wat anders. That’s it. Maar er worden vervolgens dingen over je gezegd waar je je totaal niet in herkent. Mensen afbranden is gemeengoed geworden, bijna iedereen vindt het prachtig. Maar als het jóú betreft en je kinderen komen ermee thuis, dan is dat erg vervelend.’
Groenendijk was het wereldje op dat moment helemaal beu, maar kon tegelijk niet zonder en ging aan de slag als analyticus bij FOX Sports. Als hij niet gezegend was geweest met een bovengemiddelde portie voetbaltalent, was hij na zijn schooltijd al vaste gast geweest op de perstribunes. Na de havo begon hij namelijk aan een opleiding tot journalist. Doordat hij al op achttienjarige leeftijd doorbrak in het eerste elftal van het toenmalige FC Den Haag, maakte hij die studie nooit af. Maar in de werkloze tussenpozen die inherent zijn aan het trainersvak, viel Groenendijk maar wat graag terug op zijn Plan B. Het maakt dat hij zelfs in de periodes dat hij niet traint deel blijft uitmaken van het voetbal- en meningencircus waarmee hij een haat-liefdeverhouding heeft.
KWETSBAAR
‘Ik ben iemand die niet bang is om zich kwetsbaar op te stellen. Naar buiten toe en intern. Als ik een verkeerde wissel doe, geef ik dat na afloop gewoon toe in de kleedkamer. Ik maak namelijk net als iedereen fouten en daar loop ik niet voor weg. Dat lijkt me ook een goede eigenschap, maar juist daar word je in de voetballerij op aangepakt. Mensen vinden het zwak of zo. Ik zie dat anders.’
Fons Groenendijk bespringt namens FC Den Haag in 1986 Heini Otto en doelpuntenmaker Remco Boere.
Fons Groenendijk bespringt namens FC Den Haag in 1986 Heini Otto en doelpuntenmaker Remco Boere.
‘Veel collega’s van me doen dingen waar ik niet in geloof, namelijk spelers afbranden in de pers. Mensen openlijk aanwijzen als zondebok of schuldige. Ik hou mijn kritiek altijd intern. Die kritiek krijgen spelers zeker, maar ze weten dat die nooit naar buiten zal komen. Dat is hoe ik werk. Vergis je niet: het kan echt wel donderen in de kleedkamer, maar dat zien de mensen niet. Ze verwachten het bij mij ook niet. Want ik ben naar buiten toe altijd rustig, maar er kan bij wijze van spreken echt weleens een deur uit vliegen. En als dat gebeurt, blijft dat ook gewoon intern. Dat vind ik mooi. Laat de mensen maar denken wat ze willen over mij. Ik heb er geen boodschap meer aan. Maar ik moet toegeven: dat heeft wel even geduurd..’
‘Wat er het afgelopen jaar bij ADO Den Haag is gebeurd, zie ik echt als iets bijzonders. Ik heb een goede band met deze groep. De jongens weten dat ik mezelf ben, dat ze bij me terecht kunnen. Andersom weet ik dat ik er moet staan voor mijn spelers, zoals zij er altijd voor mij hebben gestaan op het veld. Er is over en weer wel wat gegroeid. Maar de spelers weten ook dat ze niet bij me moeten komen als ik vind dat ze er niet alles aan doen, dan moeten ze wegblijven. Dan zien ze een andere kant van me. Ik ben iemand die luistert naar mensen, dat vind ik belangrijk. Maar ik ben er ook niet bang voor om ergens een klap op te geven. Verantwoordelijkheid hoort bij de job.’
Het afgelopen kalenderjaar is met afstand Groenendijks beste als trainer in de Eredivisie. Cijfermatig, maar ook in de ontwikkeling die ADO onder zijn leiding heeft doorgemaakt. Hoewel het volgens hem nog steeds een stuk beter kan. ‘Het mag wel wat constanter. En het zou heel lekker zijn als ik regelmatig eens twintig minuten voor tijd achterover kan leunen omdat ik weet dat de wedstrijd wel binnen is. Zover zijn we nog niet. We moeten voor elk punt vechten, we winnen nog geen wedstrijden uit controle of creativiteit. Daar wil ik in het komende jaar naartoe, dat is de volgende stap die we moeten zetten.’
GETEKEND
In 2009 werd de Leidenaar omschreven als een veelbelovend trainerstalent, toen hij Willem II vanuit een lastige positie voor de Eredivisie had behouden. Maar het jaar erna werd het seizoen van de Tilburgers vergiftigd. Het leidde tot het ontslag van Groenendijk, wiens trainersloopbaan daarmee in de knop werd gebroken. Want pas later zou duidelijk worden wat zich in Tilburg werkelijk had afgespeeld in het seizoen 2009/10. Groenendijk praat niet graag meer over de omkoopzaak, maar is ervan overtuigd dat het hem heeft beïnvloed. Als trainer én als mens, juist omdat hij zoveel waarde hecht aan vertrouwen en persoonlijke relaties.
‘Ik kon na mijn eerste seizoen bij Willem II direct naar andere clubs. Ik heb later nog weleens gedacht: Hoe was mijn loopbaan verlopen als ik dat had gedaan? Op welk niveau had ik nu dan gewerkt? Wat er in dat tweede jaar bij Willem II gebeurd is, heeft mijn carrière gevormd. Het had een andere wending kunnen nemen, maar het is niet meer terug te draaien.’
Instructies voor Edouard Duplan, Wilfried Kanon en Danny Bakker. Links op de achtergrond assistent Dirk Heesen.
© VI IMAGES/TOM BODE
Instructies voor Edouard Duplan, Wilfried Kanon en Danny Bakker. Links op de achtergrond assistent Dirk Heesen.
Begin vijftig is Groenendijk nu, de eerste grijze haren komen door. De kroonprins van weleer is gepokt, gemazeld én getekend. Toch zou het niet onlogisch zijn indien Groenendijk na goede prestaties bij Excelsior en ADO alsnog eens de stap omhoog maakt die hem al die jaren geleden al werd voorspeld.
‘Ik heb nog nooit in het linkerrijtje gewerkt’, weet hij, ‘alleen maar degradatiekandidaten getraind. Ik ben een degradatieëxpert die nog nooit is gedegradeerd. Het strijden voor lijfsbehoud brengt een heel andere spanning met zich mee dan het spelen in de subtop of top, wat ik gewend ben uit mijn spelerstijd. En als je me vraagt of die spanning leuk is zeg ik: nee. Je moet continu werken in de wetenschap dat alles fout kan gaan. Inmiddels weet ik wel hoe het werkt; ik heb het bij Willem II gedaan, bij Excelsior en vorig seizoen bij ADO. Ik ben er wel benieuwd naar hoe het is bovenin te spelen, om Europees voetbal. Ik weet dat ik het zou kunnen, ik kan een groep raken. Maar inmiddels weet ik dat het niet meer zoveel zin heeft om te plannen.’
In de voetballerij worden helaas heel veel rollen gespeeld, maar ik doe daar niet aan mee
‘Wat ik ook graag nog eens zou willen is in het buitenland werken. Kijk, als je twintig jaar in hetzelfde huis woont, is na die twintig jaar voor je gevoel elk jaar hetzelfde geweest. Maar als ik terugdenk aan mijn tijd als speler bij Manchester City, denk ik: Ja! Dat was Engeland. Of als ik met mijn zoon Jim praat over onze gezamenlijke tijd in Roemenië bij Universitatea Cluj, krijgen we allebei een grijns op ons gezicht. Het buitenland is toch bijzonder.’
‘Waar ik de laatste jaren wel achter gekomen ben, is dat ik bij een club moet passen. Dat heb ik bij ADO. Ik ben geen Hagenees, maar ik werk wel graag met Hagenezen. Dat directe, die humor, dat vind ik mooi. Het klopt hier allemaal gewoon. We werken hard, goed en de sfeer is top. Dat vind ik belangrijk.’
‘In de voetballerij worden helaas heel veel rollen gespeeld, maar ik doe daar niet aan mee. Ik speel geen spelletjes, ik ben wie ik ben. En als dat op een dag niet meer goed genoeg is: zeg het me, dan loop ik door de voordeur weer naar buiten.’
Je las zojuist een PRO-artikel.
‘Kom maar kijken, dan kun je zien wat ik bedoel met de lol die we hier hebben.’ Fons Groenendijk loopt na het interview richting de kreten die uit de stafkamer van ADO Den Haag komen en steekt zijn hoofd om de hoek. Assistent-trainer Dirk Heesen is druk in de weer met een sneeuwschep, waarmee hij een denkbeeldige lading verplaatst. ‘Wie doe ik na, jongens? Denk er een grote witte Bentley bij.’ Iedereen kijkt elkaar vragend aan. ‘Tjaronn Chery! Die schept de centjes in China zo naar binnen’, grapt Heesen over de ex-speler van ADO die enkele dagen eerder op bezoek is geweest.
Er volgt een korte introductieronde. ‘John Nieuwenburg, de op één na duurste Spartaan aller tijden. Marvin van der Valk, de op één na beste videoanalist van Nederland.’ Intussen gooit scout Lex Schoenmaker junior in een hoek onverstoorbaar zijn pijltjes. ‘Uit de losse pols net nog even 180.’
SFEER
Het is een treffend schouwspel, want 2017 is het jaar waarin de lach terugkeerde bij ADO Den Haag. Elf maanden geleden stond de club onderaan in de Eredivisie, na de 4-0 zege op PEC Zwolle sloot ADO het kalenderjaar zelfs af op de zevende plaats. Van het ravijn naar het linkerrijtje, zo verwoordde Fons Groenendijk het recent treffend. ‘Een supporter zei me dat ADO onder mij weer een voetbalclub is geworden. Dat is na de periode die deze club achter de rug heeft het mooiste compliment dat je kunt krijgen als trainer.’
Een supporter zei me dat ADO onder mij weer een voetbalclub is geworden; het mooiste compliment dat je kunt krijgen als trainer
Het inkijkje in de stafkamer van ADO zegt wat over de manier waarop de coach werkt en de sfeer die hij daarmee creëert. De Fons Groenendijk die je langs de lijn of op televisie ziet, is precies dezelfde Fons Groenendijk die ’s avonds in Leiden aanschuift voor het eten bij zijn vrouw en kinderen. Hij is een trainer die het niet onnodig moeilijk of spannend maakt. Heeft een journalist een vraag, dan heeft Groenendijk een antwoord. Zit een speler met een probleem, dan staat de deur open. Het creëert een stemming waarin iedereen – van materiaalman tot voetballer en van staflid tot kantoormedewerker - zichzelf kan zijn. Niet voor niets zijn mensen die een hekel hebben aan Fons Groenendijk in de voetballerij alleen met een vergrootglas te vinden. ‘Mensen binden, ja dat kan ik wel.’
Het is die aanpak, waarin behalve de voetballer ook de mens centraal staat, die ertoe heeft geleid dat het dit seizoen bij ADO geen seconde over degradatievoetbal is gegaan. Het contrast met elf maanden geleden kan niet groter. Groenendijk begon op 9 februari als trainer van ADO, twee dagen later zakte de club na een 3-1 nederlaag bij directe concurrent Go Ahead Eagles naar de laatste plaats.
TRANEN
‘Dat was direct ook het absolute dieptepunt’, vertelt Groenendijk. ‘Ik kende de spelers nog helemaal niet, eigenlijk alleen via mijn werk als analist bij FOX Sports. Best wel raar. Ik heb twee trainingen geleid, wat tegen de jongens gezegd en we zijn naar Deventer gereden. Daar onderging ik een wedstrijd waarin eigenlijk alles misging wat mis kan gaan. Ik zag de gekste dingen, zelfs spelers die tegen elkaar aan liepen. Het was echt schrikken. Ik kwam na die wedstrijd om twee uur ’s nachts thuis en zei tegen mijn vrouw: Dit kan weleens een lastige klus worden.’
Mijn eerste wedstrijd was direct het absolute dieptepunt. Ik zag de gekste dingen, het was echt schrikken
‘Ik werd in mijn eerste weken bij ADO aangeklampt door mensen met tranen in hun ogen. Of ik alsjeblieft ervoor kon zorgen dat de club de nacompetitie zou halen. We speelden vorig seizoen voor het voortbestaan van de club, voor de baan van mensen die hier nu gelukkig nog op kantoor rondlopen. Dat voelde ik wel. Ik heb op momenten ook gedacht: Dit kan helemaal verkeerd aflopen. Ik heb mijn nek uitgestoken omdat ik een verleden heb hier, ADO was mijn eerste club als voetballer. Het was een besluit op emotie. Maar het afbreukrisico was enorm.’
‘Na die wedstrijd tegen Go Ahead stonden we met zeventien punten onderaan. De club was gewoon kapot, er was geen team, er was niks. De spelers waren mentaal heel kwetsbaar. We hebben als staf een plan gemaakt om de boel bij elkaar te rapen. Het belangrijkste was vastigheid en veiligheid creëren. Ik heb de spelers verteld dat we het hele seizoen 4-5-1 zouden gaan spelen, wat 4-3-3 wordt in balbezit. Geen andere systemen meer. Daar zijn we vol op gaan trainen. En we hebben natuurlijk wat dingen veranderd. Er kwamen jongens terug van blessures en we hebben wat dingen omgegooid. Robert Zwinkels in het doel, Tyronne Ebuehi als rechtsback, Wilfried Kanon centraal, Danny Bakker en Dion Malone op het middenveld, Sheraldo Becker en Edouard Duplan in de ploeg. Al met al hebben we het op acht, negen plaatsen veranderd. En dat klinkt nu heel simpel, maar die puzzel moet dan nog wel in elkaar vallen.’
Fons Groenendijk laat op 15 januari 1994 namens Manchester City spits Ian Wright van Arsenal hulpeloos achter.
Fons Groenendijk laat op 15 januari 1994 namens Manchester City spits Ian Wright van Arsenal hulpeloos achter.
‘Ik had het al wel een paar keer meegemaakt, tegen degradatie voetballen. Het is heel belangrijk de kleedkamer veilig te maken. Dat spelers weten dat alles wat daar gebeurt daar ook blijft. Ik wil geen interviews van ontevreden voetballers, gezeik of gemekker. Alles moest wijken voor dat ene doel: ADO in de Eredivisie houden, zonder nacompetitie bovendien. Want ik had mijn vakantie al geboekt. Dat heb ik ook tegen de jongens gezegd. Stonden ze te kijken van: Wat lult die trainer nou? We zijn uiteindelijk met 38 punten nog elfde geworden. En als je erop terugkijkt, is het een ware Houdini-act geweest.’
STEMPEL
Voor ADO van cruciaal belang, voor Groenendijk ook wel zo prettig. Ruim een half jaar voor zijn aanstelling in Den Haag was hij tot verrassing van alles en iedereen opgestapt bij Excelsior. Hij had die club zonder play-offs in de Eredivisie gehouden, had een goede band met directeur Ferry de Haan en een doorlopend contract, maar ging in Kralingen niet met plezier naar zijn werk. Toen Groenendijk naar buiten toe uitlegde dat dit zijn belangrijkste beweegreden was om te stoppen, waren de reacties niet mals.
Ik heb mijn nek uitgestoken omdat ik een verleden heb hier, het was een besluit op emotie. Maar het afbreukrisico was enorm
‘Ik kreeg een stempel, dat ik niet tegen druk zou kunnen. Maar dat slaat helemaal nergens op. Ik sta onafhankelijk in het leven, ben een gevoelsmens en moet het naar mijn zin hebben. Dat was bij Excelsior niet het geval, niets meer en niets minder. Waar dat precies door komt, daar kan ik nog steeds moeilijk de vinger op leggen. Wel is het zo dat ik door diverse geledingen rond de club nooit op waarde ben geschat. Met een ploeg die bij wijze van spreken op twaalf plaatsen versterking nodig had, zijn we rechtstreeks in de Eredivisie gebleven. Van Ferry de Haan kreeg ik waardering, van pers en publiek niet. Week in week uit werd ik beschimpt. Natuurlijk hoeft werken niet áltijd leuk te zijn, maar de manier waarop het bij Excelsior ging, daar had ik gewoon helemaal geen zin meer in.’
‘Daar mag iedereen dan wat van vinden en al die meningen gaan dan hun eigen leven leiden, maar ik blijf altijd dezelfde Fons. Ik maak mijn eigen keuzes. Ik heb bij Excelsior een jaar alles gegeven om de ploeg erin te houden, daarna wilde ik wat anders. That’s it. Maar er worden vervolgens dingen over je gezegd waar je je totaal niet in herkent. Mensen afbranden is gemeengoed geworden, bijna iedereen vindt het prachtig. Maar als het jóú betreft en je kinderen komen ermee thuis, dan is dat erg vervelend.’
Groenendijk was het wereldje op dat moment helemaal beu, maar kon tegelijk niet zonder en ging aan de slag als analyticus bij FOX Sports. Als hij niet gezegend was geweest met een bovengemiddelde portie voetbaltalent, was hij na zijn schooltijd al vaste gast geweest op de perstribunes. Na de havo begon hij namelijk aan een opleiding tot journalist. Doordat hij al op achttienjarige leeftijd doorbrak in het eerste elftal van het toenmalige FC Den Haag, maakte hij die studie nooit af. Maar in de werkloze tussenpozen die inherent zijn aan het trainersvak, viel Groenendijk maar wat graag terug op zijn Plan B. Het maakt dat hij zelfs in de periodes dat hij niet traint deel blijft uitmaken van het voetbal- en meningencircus waarmee hij een haat-liefdeverhouding heeft.
KWETSBAAR
‘Ik ben iemand die niet bang is om zich kwetsbaar op te stellen. Naar buiten toe en intern. Als ik een verkeerde wissel doe, geef ik dat na afloop gewoon toe in de kleedkamer. Ik maak namelijk net als iedereen fouten en daar loop ik niet voor weg. Dat lijkt me ook een goede eigenschap, maar juist daar word je in de voetballerij op aangepakt. Mensen vinden het zwak of zo. Ik zie dat anders.’
Fons Groenendijk bespringt namens FC Den Haag in 1986 Heini Otto en doelpuntenmaker Remco Boere.
Fons Groenendijk bespringt namens FC Den Haag in 1986 Heini Otto en doelpuntenmaker Remco Boere.
‘Veel collega’s van me doen dingen waar ik niet in geloof, namelijk spelers afbranden in de pers. Mensen openlijk aanwijzen als zondebok of schuldige. Ik hou mijn kritiek altijd intern. Die kritiek krijgen spelers zeker, maar ze weten dat die nooit naar buiten zal komen. Dat is hoe ik werk. Vergis je niet: het kan echt wel donderen in de kleedkamer, maar dat zien de mensen niet. Ze verwachten het bij mij ook niet. Want ik ben naar buiten toe altijd rustig, maar er kan bij wijze van spreken echt weleens een deur uit vliegen. En als dat gebeurt, blijft dat ook gewoon intern. Dat vind ik mooi. Laat de mensen maar denken wat ze willen over mij. Ik heb er geen boodschap meer aan. Maar ik moet toegeven: dat heeft wel even geduurd..’
‘Wat er het afgelopen jaar bij ADO Den Haag is gebeurd, zie ik echt als iets bijzonders. Ik heb een goede band met deze groep. De jongens weten dat ik mezelf ben, dat ze bij me terecht kunnen. Andersom weet ik dat ik er moet staan voor mijn spelers, zoals zij er altijd voor mij hebben gestaan op het veld. Er is over en weer wel wat gegroeid. Maar de spelers weten ook dat ze niet bij me moeten komen als ik vind dat ze er niet alles aan doen, dan moeten ze wegblijven. Dan zien ze een andere kant van me. Ik ben iemand die luistert naar mensen, dat vind ik belangrijk. Maar ik ben er ook niet bang voor om ergens een klap op te geven. Verantwoordelijkheid hoort bij de job.’
Het afgelopen kalenderjaar is met afstand Groenendijks beste als trainer in de Eredivisie. Cijfermatig, maar ook in de ontwikkeling die ADO onder zijn leiding heeft doorgemaakt. Hoewel het volgens hem nog steeds een stuk beter kan. ‘Het mag wel wat constanter. En het zou heel lekker zijn als ik regelmatig eens twintig minuten voor tijd achterover kan leunen omdat ik weet dat de wedstrijd wel binnen is. Zover zijn we nog niet. We moeten voor elk punt vechten, we winnen nog geen wedstrijden uit controle of creativiteit. Daar wil ik in het komende jaar naartoe, dat is de volgende stap die we moeten zetten.’
GETEKEND
In 2009 werd de Leidenaar omschreven als een veelbelovend trainerstalent, toen hij Willem II vanuit een lastige positie voor de Eredivisie had behouden. Maar het jaar erna werd het seizoen van de Tilburgers vergiftigd. Het leidde tot het ontslag van Groenendijk, wiens trainersloopbaan daarmee in de knop werd gebroken. Want pas later zou duidelijk worden wat zich in Tilburg werkelijk had afgespeeld in het seizoen 2009/10. Groenendijk praat niet graag meer over de omkoopzaak, maar is ervan overtuigd dat het hem heeft beïnvloed. Als trainer én als mens, juist omdat hij zoveel waarde hecht aan vertrouwen en persoonlijke relaties.
‘Ik kon na mijn eerste seizoen bij Willem II direct naar andere clubs. Ik heb later nog weleens gedacht: Hoe was mijn loopbaan verlopen als ik dat had gedaan? Op welk niveau had ik nu dan gewerkt? Wat er in dat tweede jaar bij Willem II gebeurd is, heeft mijn carrière gevormd. Het had een andere wending kunnen nemen, maar het is niet meer terug te draaien.’
Instructies voor Edouard Duplan, Wilfried Kanon en Danny Bakker. Links op de achtergrond assistent Dirk Heesen.
© VI IMAGES/TOM BODE
Instructies voor Edouard Duplan, Wilfried Kanon en Danny Bakker. Links op de achtergrond assistent Dirk Heesen.
Begin vijftig is Groenendijk nu, de eerste grijze haren komen door. De kroonprins van weleer is gepokt, gemazeld én getekend. Toch zou het niet onlogisch zijn indien Groenendijk na goede prestaties bij Excelsior en ADO alsnog eens de stap omhoog maakt die hem al die jaren geleden al werd voorspeld.
‘Ik heb nog nooit in het linkerrijtje gewerkt’, weet hij, ‘alleen maar degradatiekandidaten getraind. Ik ben een degradatieëxpert die nog nooit is gedegradeerd. Het strijden voor lijfsbehoud brengt een heel andere spanning met zich mee dan het spelen in de subtop of top, wat ik gewend ben uit mijn spelerstijd. En als je me vraagt of die spanning leuk is zeg ik: nee. Je moet continu werken in de wetenschap dat alles fout kan gaan. Inmiddels weet ik wel hoe het werkt; ik heb het bij Willem II gedaan, bij Excelsior en vorig seizoen bij ADO. Ik ben er wel benieuwd naar hoe het is bovenin te spelen, om Europees voetbal. Ik weet dat ik het zou kunnen, ik kan een groep raken. Maar inmiddels weet ik dat het niet meer zoveel zin heeft om te plannen.’
In de voetballerij worden helaas heel veel rollen gespeeld, maar ik doe daar niet aan mee
‘Wat ik ook graag nog eens zou willen is in het buitenland werken. Kijk, als je twintig jaar in hetzelfde huis woont, is na die twintig jaar voor je gevoel elk jaar hetzelfde geweest. Maar als ik terugdenk aan mijn tijd als speler bij Manchester City, denk ik: Ja! Dat was Engeland. Of als ik met mijn zoon Jim praat over onze gezamenlijke tijd in Roemenië bij Universitatea Cluj, krijgen we allebei een grijns op ons gezicht. Het buitenland is toch bijzonder.’
‘Waar ik de laatste jaren wel achter gekomen ben, is dat ik bij een club moet passen. Dat heb ik bij ADO. Ik ben geen Hagenees, maar ik werk wel graag met Hagenezen. Dat directe, die humor, dat vind ik mooi. Het klopt hier allemaal gewoon. We werken hard, goed en de sfeer is top. Dat vind ik belangrijk.’
‘In de voetballerij worden helaas heel veel rollen gespeeld, maar ik doe daar niet aan mee. Ik speel geen spelletjes, ik ben wie ik ben. En als dat op een dag niet meer goed genoeg is: zeg het me, dan loop ik door de voordeur weer naar buiten.’
Je las zojuist een PRO-artikel.
0
|
Woensdag 3 januari 2018 om 13:08 uur |
Bert
pajam schreef:
Zeker niet dé beste trainer ooit, maar wel de beste sinds onze ressurection (of hoe je dat ook schrijft) en onze terugkeer in de eredivisie.
In mijn 20+ jaar ADO Den Haag is hij de beste trainer die we hebben gehad, ik heb meegemaakt ;
Nol de Ruiter
Lex Schoenmaker
Theo Verlangen
Mark Wotte
Rob Meppelink
André Hoekstra
Stanley Brard
Rinus Israël & Lex Schoenmaker
Frans Adelaar
Wiljan Vloet
André Wetzel
Raymond Atteveld
John van den Brom
Maurice Steijn
Henk Fraser
Željko Petrovi?
Alphons Groenendijk
De 3 trainers die ik "bold" heb gemaakt hebben mij de leukste herinneringen gegeven. Uiteraard ook de promotie met Vloet, maar dat seizoen was misschien wel de pijnlijkste op het seizoen onder André Hoekstra na qua resultaten.
Goh, als ik het zo opsom en terugkijk, heb ik heel wat nachtmerrie seizoenen meegemaakt en met mij iedereen die ADO Den Haag en warm hart toedraagt.
Zeker niet dé beste trainer ooit, maar wel de beste sinds onze ressurection (of hoe je dat ook schrijft) en onze terugkeer in de eredivisie.
In mijn 20+ jaar ADO Den Haag is hij de beste trainer die we hebben gehad, ik heb meegemaakt ;
Nol de Ruiter
Lex Schoenmaker
Theo Verlangen
Mark Wotte
Rob Meppelink
André Hoekstra
Stanley Brard
Rinus Israël & Lex Schoenmaker
Frans Adelaar
Wiljan Vloet
André Wetzel
Raymond Atteveld
John van den Brom
Maurice Steijn
Henk Fraser
Željko Petrovi?
Alphons Groenendijk
De 3 trainers die ik "bold" heb gemaakt hebben mij de leukste herinneringen gegeven. Uiteraard ook de promotie met Vloet, maar dat seizoen was misschien wel de pijnlijkste op het seizoen onder André Hoekstra na qua resultaten.
Goh, als ik het zo opsom en terugkijk, heb ik heel wat nachtmerrie seizoenen meegemaakt en met mij iedereen die ADO Den Haag en warm hart toedraagt.
Rob Baan zonder verlies promotie naar de eredivisie!
0
|
Zondag 26 november 2017 om 10:35 uur |
carbayon
gillah
Je hoeft helemaal niet te kiezen tussen individualistisch en teamdiscipline. Ik ben echt groot fan van Coerver en heb het ook altijd gebruikt. De basis is het inslijpen van bewegingen. Iedereen heeft een bal, iedereen is bezig en is dus ook te gebruiken als warming up. Daarna doe je heel veel in partijvormen. Van een tegen een wordt iedereen beter, aanvallend maar zeker ook verdedigend.
Dat kan je uitbreiden naar bijvoorbeeld drie tegen twee. Dan komen er andere dingen bij kijken. Teamwork en communicatie bijvoorbeeld, vooral in ondertal. Altijd met doeltjes. Positiespel zonder doeltjes is in mijn ogen zinloos. Als je van die partijtjes een toernooivorm maakt gaan ze allemaal tot het gaatje, iedereen wil winnen. Je trainingsintensiteit is dan hoog dus je spelers worden er fitter door. En ze vinden het allemaal leuk.
In de wedstrijd moedigde (heb nu door druk met gezin en baan geen team, maar als mijn kinderen ouder zijn ga ik het zeker weer oppakken) ik het altijd aan dat een speler zijn tegenstander zou uitspelen. Maar als dat 5 keer achter elkaar mislukt raadde ik die speler wel aan om het simpel te houden. Op de training krijgt zo`n speler dan de kans om zijn passeeractie te verbeteren. Tijdens een wedstrijd staat het resultaat op 1. Het blijft een teamsport waarin iedereen naar zijn mogelijkheden moet bijdragen. De training is er om te oefenen. In de wedstrijd moet je het kunnen of niet doen.
Dat kan je uitbreiden naar bijvoorbeeld drie tegen twee. Dan komen er andere dingen bij kijken. Teamwork en communicatie bijvoorbeeld, vooral in ondertal. Altijd met doeltjes. Positiespel zonder doeltjes is in mijn ogen zinloos. Als je van die partijtjes een toernooivorm maakt gaan ze allemaal tot het gaatje, iedereen wil winnen. Je trainingsintensiteit is dan hoog dus je spelers worden er fitter door. En ze vinden het allemaal leuk.
In de wedstrijd moedigde (heb nu door druk met gezin en baan geen team, maar als mijn kinderen ouder zijn ga ik het zeker weer oppakken) ik het altijd aan dat een speler zijn tegenstander zou uitspelen. Maar als dat 5 keer achter elkaar mislukt raadde ik die speler wel aan om het simpel te houden. Op de training krijgt zo`n speler dan de kans om zijn passeeractie te verbeteren. Tijdens een wedstrijd staat het resultaat op 1. Het blijft een teamsport waarin iedereen naar zijn mogelijkheden moet bijdragen. De training is er om te oefenen. In de wedstrijd moet je het kunnen of niet doen.
0
|
Zondag 8 oktober 2017 om 14:33 uur |
Nu online
Aad, kojak1, GroenGeelHart070, Swaber en 273 gasten.
Zoek in shoutbox
Spelersklassement
Laatste wedstrijd
Volgende wedstrijd
Advertentie
Keuken Kampioen Divisie
1 | Volendam + | 22 | - | 46 |
2 | Excelsior | 22 | - | 42 |
3 | SC Cambuur | 22 | - | 38 |
4 | FC Dordrecht | 22 | - | 37 |
5 | ADO Den Haag | 21 | - | 34 |
6 | Graafschap | 21 | - | 33 |
7 | Den Bosch + | 21 | - | 33 |
8 | Roda JC | 22 | - | 33 |
9 | FC Emmen | 21 | - | 32 |
10 | Helmond Sp. | 21 | - | 31 |
11 | Telstar | 22 | - | 29 |
12 | FC Eindhoven | 22 | - | 29 |
13 | MVV Maastr. | 22 | - | 26 |
14 | Jong AZ | 22 | - | 26 |
15 | TOP Oss | 22 | - | 25 |
16 | Jong Ajax | 22 | - | 24 |
17 | VVV-Venlo | 22 | - | 22 |
18 | Jong PSV | 22 | - | 21 |
19 | Jong Utrecht | 21 | - | 14 |
20 | Vitesse | 22 | - | -8 |