Tag: groeien

Toon alle shouts

T3 schreef:

1 goede transfer komende zomer zou inderdaad al heel wst schelen.

Enige die ik me kan bedenken zijn kanon en khayati en ik denk dat je voor beide hooguit 3 a 4 miljoen per stuk kan vragen dus dat valt ook wel mee. Daar moeten we dus nog in groeien we hebben nu steeds een elftal waar weinig waarde in de selectie zit ,vaak ook door te korte contracten waardoor ze voor een appel en ei vertrekken. Of te oude spelers die geen restwaarde hebben. Is allemaal leuk om te overleven maar als je echt wil groeien dan
Moet je goede verkopen doen waardoor je leuke spelers kan kopen met waarde

Kees schreef:

Voor de club natuurlijk een geweldige opsteker om met 26 punten de winterstop in te gaan. Je bent op zekers veilig en kunt de komende transferperiode en nieuwe contractaanbiedingen in een nieuw licht plaatsen. Ben benieuwd wat voor beleid men loslaat op deze weelde?

Gok je op de play offs en voor komend seizoen een betere SCC verkoop als je de tweede seizoenshelft optimaal presteert of "snijden" in je selectie en financieel weer een stuk gezonder worden?

De spelers (als je het zo ziet) hebben het ook erg naar hun zin en dat is vanuit de club gezien ook een geweldig pluspunt. Wat hebben Groenendijk en Van As geweldig werk afgeleverd.

Kees,

Het is niet gokken op de play offs maar wel continuïteit qua kwaliteit van het voetbal blijven bieden aan supporters, daarmee bind je klanten en sponsors aan je en kan je verder groeien.

Mocht je nu spelers gaan verkopen dan begin je weer op 0 en krijgen we weer minder goede wedstrijden/ verliespartijen te zien. Je hebt nog geld voor nieuwe spelers, ik zou eerder dit geld inzetten om gezond te worden en de huidige selectie lekker zo laten. Nieuwe spelers zijn altijd een gok, nu weet je wat je hebt!

Groenendijk, Heesen en van As zijn zeker zeer goed bezig, ook zij moeten nu voor langere tijd willen blijven en niet a la vd Brom na 1 goed seizoen weer op de trein stappen.

Kees schreef:

Haha, liep ik vanmiddag nog langs en wilde er wat halen. Hebben we toch maar gekozen voor de kerstmarkt en een overheerlijke bratwurst.

Zal de club dan toch zich verder ontwikkelen en die grote stap maken naar een structurele plaats 7 t/m 9?
Feijenoord, PSV, AZ, Vitesse, Utrecht, Heerenveen en ajax zijn vooralsnog in mijn beleving (een enkel seizoen daargelaten) een stuk verder dan wij.

Zie het niet snel gebeuren maar het is en blijft nog steeds duister wat UVS nu wil en wat we dus kunnen verwachten de komende tijd!

Als Den Haag zijnde zelf groeien zie ik niet snel gebeuren (3,2 miljoen verlies het vorige seizoen).

Mattijs/UVS kom er maar in zou ik zeggen met de toekomstvisie/plannen! Tot nu toe nog steeds akelig stil en alleen maar korte nietszeggende stukjes.

Zo slecht ging het gistermiddag nu ook weer niet, individueel vond ik dat niemand echt dramatisch speelde. Lorenzen had geen gelukkige dag helaas, en dat werd gezien door de trainer. Taktisch is waar het mis ging, daardoor verloren we deze wedstrijd. Achterin stond het te compact met weinig ruimte in de rug, de voorhoede werd niet goed bereikt. Ik had het idee dat het spelplan alleen in het eerste kwartier werkte met vrij veel dominantie achterin en op het middenveld. Erna gaf Den Haag de bal aan Vitesse, die tot ver in de tweede helft er helemaal niets mee konden doen. Ze werden uitgefloten door hun eigen publiek. Daar had ADO meer gebruik van moeten maken, doorgaan met irriteren, treineren, niet ervoor zorgen dat ze in het spel komen. Maar dat deed het niet en daardoor kwam Vitesse wel in het spel. Door te doen wat ADO naliet, vrije trappen meekrijgen en kaarten bezorgen. Vitesse ging gewoon professioneler om met een slechte scheids en won daardoor. Goede les voor Den Haag, dat als elftal niet onderdoet voor Vitesse, zeker niet qua teamgeest, maar vooral nog qua geslepenheid moet groeien. Geslepenheid die een Kishna wel had kunnen brengen. Of Duplan.

Robert Zwinkels: rust, regelmaat, ADO

Reon Boeringa
INTERVIEW

Na jaren van blessureleed en zitvlees kweken keept Robert Zwinkels (34) alweer een tijdje de pannen van het dak bij ADO Den Haag. Het verhaal van een eigenzinnige doelman, wiens loopbaan wordt getekend door veerkracht en geduld.
Het regelen van een interview met Robert Zwinkels heeft wel wat voeten in aarde. De doelman van ADO Den Haag vindt het leuk dat VI hem in woord en beeld wil portretteren, maar houdt de touwtjes graag zelf in handen. Dus het liefst tijdens een interlandperiode, zodat het gesprek zijn vaste weekritme niet verstoort. En waar menig profvoetballer zijn moment zou pakken wanneer het na jaren van tegenslag eindelijk een keer meezit, legt Zwinkels het voorstel voor een fotoshoot op een bijzondere Haagse locatie naast zich neer. ‘Ach joh, al die poespas. Dat hoeft van mij niet, hoor.’ Dus worden de kiekjes geschoten in het stadion van ADO. De fotograaf vraagt of Zwinkels boos de lens in wil kijken. Dat is dan weer geen enkel probleem voor de keeper. ‘Want dat doe ik al van mezelf.’
Het biedt een mooi inkijkje in het karakter van Zwinkels, een man van rust en regelmaat. Een man die volgens mensen die met hem werken soms erg op zichzelf kan zijn, lastig te peilen ook. Maar op een volgend moment uit het niets ineens de grap van de dag kan maken. Hoewel hij stam-oudste is, wordt ook hij gerust nog in de maling genomen, zoals laatst door Lex Immers. Toen de middenvelder op het clubkanaal de vraag kreeg voorgelegd welke ADO-speler nou het populairst is bij de vrouwen, antwoordde hij bloedserieus dat dit toch echt Robert Zwinkels is. Voor de goede orde: als kersvers vader leidt de familieman uit Wateringen waarschijnlijk het minst spannende privéleven van de hele selectie.
Aanleiding voor het interview is Zwinkels’ opvallende revival in het doel van ADO en daaraan gekoppeld zijn bijzondere staat van dienst. Het seizoen 2017/18 is zijn dertiende op rij in de Hofstad. Het maakt hem met afstand de langstdienende speler van de Eredivisie, bovendien is Zwinkels een van de weinige one-club-men (zie kader).
Ik weet nog dat ik de tunnel uitliep, zo naar Midden-Noord toe. Een vuurdoopje was dat, zeg
Robert Zwinkels
Hij speelde zelfs nog voor ADO Den Haag in Het Zuiderpark. ‘Dat was een tijd, hoor’, blikt hij terug. ‘Ik heb mijn debuut gemaakt in 2005, uit tegen Heerenveen. Een seizoen daarna speelde ik mijn eerste thuiswedstrijd. Ik weet nog dat ik vooraf de tunnel uitliep, zo naar Midden-Noord toe. Dat was een flinke tribune toen, hè. Dat gaf echt een kick. Een vuurdoopje was dat, zeg.’
Zwinkels is de enige ADO-speler die dat tijdperk meemaakte. Het maakt hem een van de gezichten van de club, al vindt hij dat zelf wel meevallen. ‘Voor mij zijn Lex Immers en Tom Beugelsdijk de gezichten van ADO. Mensen kunnen zich met hen identificeren. Zij stralen ADO uit, hebben die bluf en dat onverzettelijke. Ik heb dat niet zo. Hoeft ook niet, hoor. Ik ben geen stadsmens, ik ben een Westlander. Dat is heel anders.’
One-club-men in de Eredivisie

Speler Leeftijd Club Bij club sinds debuut
Robert Zwinkels 34 ADO Den Haag 12 jaar, 4 maanden
Bram van Polen 32 PEC Zwolle 10 jaar, 4 maanden
Mark van der Maarel 28 FC Utrecht 8 jaar, 10 maanden
KASSEN

Als je uit het Westland komt, kom je uit de kassen. Zwinkels groeit op in Wateringen, als middelste in een gezin met drie kinderen en gaat al vroeg aan de slag in de tuinbouw. ‘Ik zat in de ficussen. Stekkies maken, of die plantjes helemaal omhoogringen zodat ze volgens een bepaalde vorm blijven groeien. In de vakanties werkte ik er in de ochtenden, van zeven tot twaalf waren die diensten. Dan had je als twaalfjarig ventje aan het einde van de week altijd een mooi zakcentje. Dan was je de koning.’
Wanneer de jonge Robert Zwinkels ochtend na ochtend met zijn handen in de modder zit, staat in de familie al veel in het teken van de Haagse profclub, dan nog FC Den Haag geheten. Zijn negen jaar oudere broer Xander belandt rond die tijd namelijk in de eerste selectie en keept er uiteindelijk een handvol wedstrijden. Daarmee treedt Xander in de voetsporen van zijn vader Gerard, die in het tweede elftal van de club het doel verdedigde. Dat ook de jongste zoon gaat keepen, geldt in huize Zwinkels dan als vanzelfsprekend. ‘En ik kon het gelukkig direct goed.’
Begin dit jaar wordt Robert Zwinkels zelf voor het eerst vader, Denver heet zijn zoontje. ‘Het zou mooi zijn als hij later ook gaat keepen.’
Ondanks de familieband is het geen liefde op het eerste gezicht tussen Robert Zwinkels en ADO Den Haag. Als B-junior maakt hij de overstap van het Wateringse VELO naar de Haagse club. Als plattelandskind kan de doelman maar moeilijk wennen aan de mores bij de stadsclub, bovendien staat het reizen hem tegen. ‘Ik zat op de havo in Naaldwijk, vanaf daar was het nog een flink eind fietsen naar ADO.’ Dus na een jaartje gaat Zwinkels op eigen initiatief terug naar VELO.
Het is een beslissing die hem tekent. Waar leeftijdgenootjes alles opgeven voor hun profambitie, vindt Zwinkels een goed en vertrouwd gevoel dan al minstens zo belangrijk. ‘Ik was gewoon niet zo bezig met het profvoetballer worden als anderen.’ Zwinkels heeft namelijk een heel andere droom: hij wil piloot worden, het liefst in een F16. ‘Dat vond ik zo gaaf toen. Mijn ouders waren er iets minder enthousiast over, die wilden liever dat ik gewoon burgerpiloot werd. Leek me ook leuk.’
AJAX

Van een inschrijving voor de pilotenschool komt het niet, want net als hij zijn havo-diploma op zak heeft, staat Ajax op de stoep. Zwinkels gaat in op de aanbieding om in de A-jeugd te keepen. Dat de Amsterdamse club aanbiedt hem voor elke training op te halen en weg te brengen is wel zo prettig, want het is een flinke omslag. ‘Qua cultuur en ook fysiek. Alles ging 25 keer sneller dan ik gewend was. Het was aanpoten.’
Hij speelt er samen met onder anderen Wesley Sneijder, Nigel de Jong en John Heitinga. Door de wol geverfde toptalenten die dan al een half leven hebben doorgebracht volgens de wetten van een topclub. Nee, dan Zwinkels. Beschermd opgevoed en laat in de groei gekomen, loopt hij bij Ajax fysiek en mentaal op zijn tenen. ‘Ik kon aardig keepen, maar het heeft lang geduurd voordat ik een bal bij een doeltrap goed weg kon krijgen. Ik was wel een beetje jaloers op jongens die dat wél konden. Ik miste kracht.’
In Amsterdam is het knallen, knallen en nog eens knallen. ‘Wat voor de normale Ajax-speler een gemiddelde training was, was voor mij hartstikke zwaar. Ze hebben het vaak over belastbaarheid en belasting van een speler. Dat was toen een beetje uit balans bij mij. Daardoor heb ik wat vervelende blessures opgelopen. Ik kon bij Ajax moeilijk een keer zeggen: Nee, vandaag ga ik niet trainen. Tegenwoordig wordt er wat meer gekeken naar individuele ontwikkeling en belastbaarheid, maar dat was toen gewoon niet zo.’
Toch kijkt Zwinkels met plezier terug op zijn tijd bij Ajax. Hij traint uiteindelijk regelmatig mee met het eerste elftal en speelt twee bekerduels in het tweede, maar een doorbraak zit er niet in. In 2005 verlaat hij de club en een maand daarna begint zijn tweede Haagse tijdperk, een periode die inmiddels bijna dertien jaar duurt en daarmee een bijzondere status heeft verkregen.
Robert Zwinkels verricht een van zijn vele reddingen in het thuisduel met Ajax (1-1). Rechts Frenkie de Jong en Justin Kluivert.
Robert Zwinkels verricht een van zijn vele reddingen in het thuisduel met Ajax (1-1). Rechts Frenkie de Jong en Justin Kluivert.
BLESSURES

Maar wie in de VI-archieven duikt, vindt over Robert Zwinkels bar weinig terug. In zijn hele carrière gaf hij slechts één interview. Nieuwsberichten over hem zijn er wel te vinden. Wat wedstrijdreacties en contractverlengingen, maar vooral heel veel slecht nieuws. In sommige seizoenen leek het wel alsof hij een basisplaats had in de wekelijkse VI-rubriek Blessures & Schorsingen.
Zijn rechterknie zat Zwinkels tijdens zijn loopbaan keer op keer in de weg. Inmiddels is hij aan alle denkbare onderdelen wel een keer geblesseerd geweest. Voorste kruisband, achterste kruisband, meniscus en tal van kleine klachten die uiteindelijk te herleiden vielen tot een groter probleem. Het is mede daardoor dat hij ondanks zijn lange dienstverband pas dit seizoen de barrière van honderd competitiewedstrijden slechtte.
De oorzaak voor al die klachten ligt volgens Zwinkels in De Snelkookpan, zoals zijn tijd tussen 2000 en 2005 bij Ajax omschrijft. Als late instromer mist hij de inhoud en weerbaarheid die zijn ploeggenoten door de jaren heen hebben opgebouwd, maar er worden van de keeper wel dezelfde prestaties verwacht. Met alle gevolgen van dien. ‘Het is de prijs die ik heb moeten betalen’, is een uitspraak die bij dit onderwerp meerdere keren aan bod komt. ‘Pas veel later in mijn carrière heb ik een goede fysieke balans gevonden.’
Maar vóór die tijd loopt Zwinkels keer op keer tegen de limieten van zijn lichaam aan, zoals medio 2009. Na een sterke tweede seizoenshelft bij ADO is hij in beeld bij AZ en Feyenoord. Kort daarna raakt hij zwaar geblesseerd tijdens een trainingskamp in Suriname. Drie jaar later gaat het wéér verkeerd. Ajax wil hem graag terug als reservedoelman, maar Zwinkels kiest voor een nieuw contract in Den Haag, waar hij net een basisplaats heeft veroverd. Na een paar wedstrijden gaat het op een training opnieuw helemaal mis.
‘Dat was de zwaarste tijd die ik heb gehad. Ik speelde weer, het ging goed. Toen een draaimomentje op een training, een knak en je weet direct dat het seizoen voorbij is. Dan flitst alles even door je hoofd. Ik was eind twintig en dacht dat ik nog jaren lekker kon keepen. Ineens schoot door mijn hoofd dat dit weleens het einde kon zijn. Met die gedachten heb ik toen wel een paar dagen of weken rondgelopen, dat het in je hoofd zit om te stoppen. Maar uiteindelijk kom je weer in je ritme en ga je toch gewoon door.’
De vervelendste blessures komen in die tijd telkens op de vervelendste momenten, wanneer hij een stap omhoog kan maken of zich echt kan vestigen als vaste keeper in Den Haag. Toch doet Zwinkels niet aan wat-als-denken. Mijmeren over wat had kunnen zijn is volgens hem onzinnig: ‘Net als een koe in zijn kont kijken.’
GEDULD

Het sleutelwoord van Robert Zwinkels’ carrière is geduld. Het geduld om keer op keer een lang revalidatietraject aan te gaan. Het geduld om vervolgens weer achteraan aan te sluiten in de rij met ADO-keepers. ‘Toen ik jonger was, keek ik nog ver vooruit, maar als je een paar keer flink geblesseerd bent geraakt, word je realistisch. Dan accepteer je dat je op een bepaald moment niet meer kunt dan fietsen bijvoorbeeld. Zo heb ik me er altijd doorheen geslagen. Als je weet dat je negen maanden moet revalideren en je kijkt alleen over die negen maanden heen, maak je jezelf gek. Je moet van de kleine overwinningen genieten. Anders lukt het niet.’
Als je revalideert, moet je van de kleine overwinningen genieten
Sinds 2013 is Zwinkels onafgebroken fit. Geconfronteerd met dat gegeven klopt hij het haast geschrokken af op de tafel. Maar het heeft heel lang geduurd voordat hij een nieuwe kans kreeg in het doel van ADO, tot begin dit jaar om precies te zijn. ‘Ik heb er wel een tijdje rekening mee gehouden dat mijn kans verkeken was. Ik ben ook een realistisch persoon. Na mijn herstel deed Martin Hansen het gewoon goed. Dan ben ik iemand die dat erkent, zich in zijn rol schikt en het team van daaruit probeert te helpen.’
Weer geduld dus. Een eigenschap die in de huidige voetballerij schaars is, maar bij Zwinkels ruimschoots aanwezig. Misschien zelfs overvloedig. ‘Ik ben niet zo van het met mijn vuist op tafel slaan. Achteraf zijn er misschien wel momenten geweest waarop ik dat had moeten doen, maar ik heb het op mijn manier gedaan en daar kan ik mee leven. Als iemand beter is, dan ik ga ik geen stennis lopen schoppen. Ik zal nooit een moeilijke jongen worden.’
Ik heb er een tijdje rekening mee gehouden dat mijn kans verkeken was
Begin dit jaar wordt zijn lange wachten dus beloond. Zwinkels krijgt zijn kans na een rode kaart voor Ernestas Setkus en staat zijn plek daarna niet meer af. Opvallend genoeg valt Zwinkels’ entree in de basis vrijwel precies samen met de geboorte van zijn zoontje Denver. ‘Hij werd op 10 februari geboren. Een dag daarna kreeg Setkus rood tegen Go Ahead Eagles. Een week later stond ik in de basis.’ Zwinkels geniet van het vaderschap. ‘Maar om nou te zeggen dat het een roze wolk is… Hij wil nog weleens wakker worden ’s nachts, het is best pittig al met al. Maar als vader onderga je het gewoon. En gelukkig is mijn vriendin Laura een geweldige moeder.’
Maar toch: tussen de gebroken nachten en poepluiers door keept Zwinkels misschien wel beter dan ooit. In het VI-klassement heeft geen enkele keeper na twaalf speelronden zo’n hoog gemiddelde als hij. Zich daarover verbazen doet de Westlander niet. ‘Dit is gewoon mijn niveau, misschien kan het zelfs nog wel iets beter.’ Hoe het dan kan dat hij hiervoor ruim twee jaar op de bank heeft gezeten, weet Zwinkels eigenlijk ook niet. Hij geniet gewoon van het nu. Eindelijk langdurig fit én basisspeler. Het heeft ruim twaalf jaar geduurd, maar dan heb je ook wat.

CLUBLIEFDE

Met zijn 34 jaar ligt zijn carrière grotendeels in de verleden tijd. Het sportieve hoogte- en dieptepunt van die loopbaan zijn met elkaar verweven. In 2006 degradeert ADO in zijn laatste jaar in Het Zuiderpark uit de Eredivisie, waardoor de club in haar fonkelnieuwe stadion voor een paar duizend man speelt tegen onder meer FC Emmen en FC Oss. ADO staat dat seizoen een paar keer op omvallen, de salarissen kunnen amper worden betaald en in de winter is de ploeg diep weggezakt in het rechterrijtje. Maar dan beginnen de Hagenaars te klimmen en bereiken zij de play-offs. ADO overleeft twee ronden en speelt in de finale uit 2-2 tegen RKC Waalwijk. Thuis maakt ADO het af met een 2-1 zege, een dag die Zwinkels nooit zal vergeten.
‘Ik kijk het filmpje nog weleens terug. Een paar dagen voor die finale was de vader van Aleksandar Rankovic overleden. Hij was na de begrafenis snel teruggevlogen uit Servië, zodat hij met ons tegen RKC kon spelen. Toen Yuri Cornelisse de tweede goal maakte uit een penalty, rende hij langs Midden-Noord, dat volledig uit zijn dak ging. Daarna liep hij langs de middenlijn naar Ranko en viel hij hem in zijn armen. Als ik dat bekijk, krijg ik nog steeds tranen in mijn ogen, dat vond ik zo’n mooi moment. Daar zit voor mij alles in.’
Ondanks de verhuizing naar een bedrijventerrein, de Chinese overname en alle sores die daarmee gepaard ging, staat voor Zwinkels als een paal boven water dat ADO gewoon ADO is gebleven. ‘Het zit ’m in de mensen. Onze fysio Edwin Coret die hier al dertien jaar rondloopt, Lex Schoenmaker die nog op kantoor zit, dokter Ed Beefink die er al sinds mensenheugenis is, onze materiaalman Rob Ravenstein die er elke keer weer staat en natuurlijk de fans. Zulke mensen geven ADO een gezicht.’
Dat hij dat zelf inmiddels ook doet, daar wil Zwinkels nog steeds niet helemaal aan. ‘Het is leuk, hoor, dat ik de langst dienende van de Eredivisie ben. Maar het is niet iets waar ik naar toe heb gewerkt. Het is iets wat bij me past, maar ook iets wat maar gewoon is ontstaan en nu een bijzonder verhaal wordt.’ Als het aan Zwinkels ligt, bouwt hij zijn status als clubspeler nog een paar jaartjes uit. ‘Ik heb een bijzonder gevoel bij ADO, een emotionele binding. Ik loop hier bijna de helft van mijn leven rond en heb het naar mijn zin.’
Het liefst keept Zwinkels zeker nog een jaar of vier. Omdat hij het nog verschrikkelijk leuk vindt en genoeg verloren tijd heeft om in te halen, maar vooral omdat hij het jongste lid van de keepers-familie iets tastbaars wil meegeven. ‘Het zou toch prachtig zijn als mijn zoontje zich later nog herinnert dat zijn vader op doel stond bij ADO.’

DHFC070 schreef:

Wijstaanboven reageert vooral op vooroordelen uit het verleden en heeft nog de "oude" Bakker voor ogen onder Petrovic en daarvoor. Totaal niet realistisch en gewoon niet de waarheid. Onder Groenendijk is Bakker uitgegroeid tot een dragende speler en misschien wel je beste speler. Goede passing, gaat veel duels aan ipv uit de weg, laat anderen beter spelen en wint tegenwoordig juist wel fysieke duels. Misschien moet je die filmpjes is opzoeken. Net zoals statistieken niet altijd wat zeggen (heb je gelijk in) doen filmpjes dat al helemaal niet.

Blijft zonde maar de club valt niet veel te verwijten. Het is niet zo dat Bakker en Ebuehi al jarenlang constant goed presteren. Als de club ze had verlengd en ze speelde zoals onder Petrovic had iedereen weer moord en brand geschreeuwd over wanbeleid.
Sportief kan je het bijna niet maken om beide jongens op de bank te zetten maar toch zie ik het liever gebeuren om een vuist te maken tegen de zaakwaarnemers die nog steeds aan het roer zitten. Zolang spelers lees zaakwaarnemers nog steeds arbitrage zaken kunnen winnen omdat spelers weg willen terwijl ze zelf dat contract hebben getekend sta je als club en supporters nergens.

Btw glazen bol die iedereen wel ziet aankomen Bakker en Meijers einde van het seizoen transfervrij naar Vitesse.

Laat ik het zo zeggen vorig jaar was het dramatisch en dat kwam waarschijnlijk grotendeels vanwege het gebrek aan vertrouwen en nu hij het vertrouwen wel heeft is het wat beter maar naar mijn idee te weinig progressie om straks bij een az/vitesse door te groeien eisen mag hij dus al helemaal niet. Hetzelfde gevoel had ik altijd bij Kevin Janssen ook zo’n kleurloze voetballer die heel af en toe wat leuks liet zien maar eigenlijk gewoon een doorsnee speler is/was.

marcellino schreef:

dat de kosten nog steeds hoger zijn dan de baten komt omdat nog steeds iedereen hier zwaar zijn mening geeft maar niet in het stadion is te vinden.tegen feijenoord ook wel druk maar nog steeds niet uitverkocht.

laten wij als toeschouwers er maar eerst voor zorgen dat het stadion elke week is uitverkocht dan kan het tenminste niet aan ons liggen.
en ja je ben voor een dagje ado met eten en drinken minimaal 40 a 50 euro kwat lekker belangrijk ben je overal kwat ga maar eens naar een pretpark ben je meer kwijt.

probleem is gewoon dat iedereen geen cent wil uitgeven aan ADO maar wel klagen dat we van de klote aankopen hebben.

nou : immers,el kayati,kanon terug,khisna,beker tussentijds gehaald en johnson zijn in mijn ogen echt niet zo slecht sterker nog el kayati,immers en khisna zijn voor ADO begripen gewoon goede aankopen.zeker als je hoort dat het potje nog goed gevuld is dus ook geen schikbarende bedragen zijn betaald voor deze spelers.

we staan nu op plek 11 waar ik zelf denk dat excelsior en heracles onder ons gaan eindigen kom je op plek 9 en dat vind ik geen slechte plaats,en met een beetje geluk ga je heereveen,en utrecht voorbij en heb je een top seizoen.
je krijgt nog groningen,twente,willem2 en roda die onder je staan en psv.vitesse en heracles die boven je staan,sta er niet gek van te kijken als je gewoon na de eerste seizoenshelft op plek 9 staat.

Mensen willen wel geld uitgeven, maar moeten wel iets terugkrijgen in de vorm van kwaliteit of gezelligheid(voetbalsfeer). Ado presteert de laatste jaren nagenoeg hetzelfde op het veld,daar ligt het niet zozeer aan. Wat wel veel beter kan zijn vaste zaken buiten het veld:
-Pendelbus tussen station Ypenburg/Forepark voor de wedstrijd.
-Uitbreiding en verbetering van de catering binnen en buiten het stadion.Kwaliteit in het stadion is matig, maak ook een aparte stand voor alleen drinken. Buiten het stadion meer variatie ipv alleen Henk Patat.
-op de schermen onder de tribunes moeten (live) beelden getoond worden (in Engeland de normaalste zaak). Hierdoor komen mensen eerder naar het stadion en worden er meer consumpties verkocht,mits normale prijs/kwaliteit.
-Betere kwaliteit van het programmaboekje en duidelijke verkoopplekken.
-Meer plekken rondom het stadion maken waar fanartikelen worden verkocht,niet alleen in de fanshop.
-supportershome kan miss iets aan gedaan worden voor alle doelgroepen.
Dit zijn zaken waardoor mensen naar het stadion komen en ado door kan groeien. M.i ligt dat niet per se aan wat er op het veld staat, mensen willen ook een stukje service en gezelligheid.

ADODENHAAG schreef:

Aantal klagers valt mee volgens mij, je ziet vooral veel dezelfden.

Wat ik jammer vind is dat het supportersaantal zo groot is of wij nou tegen Feyenoord spelen of tegen Heracles. Naar mijn gevoel komen er werkelijk wel veel Hagenezen af op de `topwedstrijden`. Niet dat het helemaal vol zat met Feyenoorders.

Inderdaad wel veel dezelfden, maar evengoed nodeloos geklaag! Met deze statistiek heb je als ADO niks te klagen, is gewoon goed. Verschil in supportersaantallen is inderdaad vrij groot. Wel is het zo dat het spel toen wat stabieler was, maar goede wedstrijden van Den Haag. Nu vind ik het nog wel wat wisselvallig. Denk dat als je spel goed blijft de aantallen wel weer groeien.

Petah schreef:

statistieken liegen niet had kramer of mike er nog gestaan had becker de meesten assists gehad van de eredivisie

probleem is johnson is geen echte spits niet voor 4-3-3 tenminste hij kop te slecht staat vaak verkeerd hij zal nog wel groeien maar als je kramer kan halen direct doen

Pffffff. "" hij zal nog wel groeien ". Hij is al 1 meter 95 hoog hoor

GreenYellowTheHague schreef:

Voorin Lorenzen zéér matig, Becker speelde prima, maar moet echt nauwkeuriger. Falkenburg i.p.v. Johnson in de basis aub laten staan!

Volgens mij hebben we naar een andere wedstrijd gekeken dan want Lorenzen was veel gevaarlijker als Becker. Becker valt me het hele seizoen al vies tegen

statistieken liegen niet had kramer of mike er nog gestaan had becker de meesten assists gehad van de eredivisie

probleem is johnson is geen echte spits niet voor 4-3-3 tenminste hij kop te slecht staat vaak verkeerd hij zal nog wel groeien maar als je kramer kan halen direct doen

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Aad, opper, Rob2002, ps070, Franky, CrazieD, ADO079, KvR, Advocado, Wahter, GroenGeelHart070 en 86 gasten.

Bekijk de topshouts