Tag: wedstrijd

Toon alle shouts

Bolskie schreef:

Daarom ben je dus ook al gedegradeerd. Dus zoals ik al zei lekker belangrijk! Volgend seizoen nieuwe ronde nieuwe kansen, als de club dan nog bestaat!

Kan zomaar is onze laatste wedstrijd zijn dit inderdaad.
Daarom kijk ik het tot de laatste minuut uit.

Aad schreef:

Staat wel in de reglementen

Staat alleen in de reglementen dat er bij een overeenkomst een sanctie kan komen. Dat is dus niet het geval.

Nu staat er pas in de reglementen dat als de competitie stopt voor wedstrijd 28, dan is de ranglijst ongeldig en moet het seizoen opnieuw. Alles na die wedstrijd is bij een eventuele pandemie de ranglijst de eindstand

Is de wedstrijd nog ergens live te zien, want zit volgens mij in schakel programma ESPN

gillah schreef:

Kees, ik weet dat het jouw act is dat niemand moet worden ontslagen en dat iedereen steeds een nieuwe kans verdient om eerdere fouten te herstellen, maar vind je dat in dit specifieke geval niet ook zelf een beetje een malle act?

Onder deze directie zijn er in een tijdsbestek van drie maanden drie trainers ontslagen/in een positie gebracht waarin ze zich genoodzaakt voelden om ontslag te nemen. Daarnaast is er nog een handjevol andere mensen ontslagen. Met de vierde trainer in twee seizoenen degraderen we voor de tweede keer in twee seizoenen.

Een keer is het wel afgelopen toch?

Sluit ik me bij aan. En voor Fons vond ik die tijd niet aangebroken. Het ontbrak hem simpelweg aan materiaal en hij hoefde er ook niet op te rekenen dat er wat bij kwam. Veel mensen waren er wel klaar mee, maw ben echt wel in staat mensen een tweede of derde kans te geven. Puur als voorbeeld hoe ik normaal in de wedstrijd zit.

Maar de mannen die er nu zitten, hun harde werk ten spijt, hebben er echt ene grote kolerezooi van gemaakt. Het is echt ongekend. En het geld dat ermee gemoeid was... Wat mij betreft nu wel het hele circus eruit en opnieuw beginnen.

En ik ga ook echt niet mee dat het bij ons moeilijker is dan elders. Dat willen we zelf blijkbaar graag. Je moet wedstrijden winnen.

We maken het eerder onszelf moeilijk met het gevoerde beleid, dan dat we een moeilijke club zijn. Jaar in jaar uit.

lernst schreef:

Opstelling morgen maakt mij niet veel uit maar zou het leuk vinden als zwinkels laatste wedstrijd op doel mag staan

Geef alle jeugd maar de kans, maakt toch niks meer uit.
Severina, Seedorf, Catic in de basis.
En Zwinkels prima om die nog een wedstrijd te gunnen

Opstelling morgen maakt mij niet veel uit maar zou het leuk vinden als zwinkels laatste wedstrijd op doel mag staan

Red schreef:

Alles wat er nu door mij genoemd heeft, heeft OP DIT MOMENT gewoon een doorlopend contract.

wa moet je er mee dan? je bent met dit hele zooitje kansloos gedegradeerd met kut voetbal en 0 komma 0 inzet en beleving. net als die brood met ze kijken hoelang janmaat het vol gaat houden en pinas als back. notabene in een wedstrijd waar je het nog kon redden. hele zooitje lekker moevuh met hamdi voor op.

Voor ADO Den Haag viel donderdagmiddag het doek in de wedstrijd tegen Willem II. De degradatie uit de Eredivisie zal grote gevolgen hebben voor de selectie van komend seizoen.

Voor trainer Ruud Brood is het na de degradatie met NAC een volgend smet op zijn cv. Het is nog maar de vraag hoe de selectie in de Hofstad er komend seizoen uit komt te zien. `Je weet hoe het werkt na een degradatie, er zullen er heel wat vertrekken`, zegt Brood. `Spelers die einde contract zijn, die clausules hebben, de huurlingen die terugkeren, spelers die een stap kunnen maken.`


Na dertien seizoenen volgde donderdag tegen Willem II de onvermijdelijke stap terug, die vorig seizoen ook al akelig dichtbij was. `We moeten heel goed gaan kijken met welke groep we aan de slag gaan`, legt Brood uit. `De Keuken Kampioen Divisie vraagt om een bepaald soort spelers, een bepaald soort voetbal.`

De overnameperikelen, de huidige status quo, de financiële zorgen, geen technisch manager of directeur, wie blijven er en wie gaan er weg. `We moeten evalueren`, gaf Brood toe.

Martin Fraisl
Het verblijf van doelman Martin Fraisl zal slechts bij een paar maanden blijven. Hij is een van de vele spelers die niet met ADO in de Keuken Kampioen Divisie te zien zal zijn. `Die heeft zich wel in de kijker gespeeld, ik verwacht dat hij een mooie nieuwe club vindt`, aldus Brood. Fraisl: `Ik kwam om ADO te helpen, dat was de afspraak en ADO heeft mij ook de kans gegeven mijn loopbaan een impuls te geven.`

Eerder liet ADO al weten dat de huurperiodes van Dario Del Fabro, Jonas Arweiler, David Philipp, Juan Familia-Castillo en Bobby Adekanye in de zomer `in principe` ten einde komen. Het is ook al duidelijk dat Milan van Ewijk zijn carrière een vervolg gaat geven bij SC Heerenveen.

Naast de verbintenis van Fraisl werden eerder de contracten van Michiel Kramer, Nasser El Khayati, Shaquille Pinas, John Goossens, Youness Mokhtar en Cain Seedorf formeel opgezegd. Het is sterk de vraag of ADO spelers van dit kaliber binnenboord kan houden. Verder heeft Gianni Zuiverloon twijfels over zijn sportieve toekomst. Daarentegen liet Daryl Janmaat doorschemeren te willen blijven en is de optie in het contract met Ricardo Kishna gelicht.

Is Hamdi al ergens voor een microfoon geweest, na de verloren wedstrijd van gisteren?

VI PRO
Onvermijdelijke stap terug ADO Den Haag na dertien seizoenen
Pro Shots
Onvermijdelijke stap terug ADO Den Haag na dertien seizoenen
15.00 uur
0
Opslaan
Door Chris Tempelman Chris Tempelman
ADO Den Haag is Eredivisionist af. De rekening voor de chaos is gepresenteerd. Wat nu? Wie het weet mag het zeggen, maar niemand weet het.

Mondkapjes als redding. Het tegenwoordig noodzakelijke lapje voor de neus en de mond diende bij sommige als gewenst schild. De grimas op het gelaat kon verborgen worden gehouden. Emoties namen vanzelfsprekend de overhand bij mensen die nauw betrokken zijn bij hun club. De waterige ogen vertellen hun verhaal, een onbedekt triest gezicht zien we niet. Door de mondkapjes. ‘Degraderen went nooit’, erkent ADO Den Haag-trainer Ruud Brood. ‘Teleurstellend’, sipt Gianni Zuiverloon. Even later gebruikt de routinier treffendere bewoordingen. ‘Gewoon klote, ik weet geen ander woord, ik heb er eigenlijk geen woorden voor.’ De holle ogen en treurige blik zijn echt, als je dit kunt acteren is er een andere carrière onbewandeld gebleven.

Brood en Zuiverloon namen de zware taak op zich om de pers na afloop te woord staan. Chapeau voor de eerlijke, kwetsbare manier waarop ze dat deden, complimenten voor de tijd die ze namen. ‘Hier staan is geen pretje’, zei Zuiverloon eerlijk. ‘Het is een hard gelag’, noemde Brood uit. Ze staarden soms voor zich uit terwijl ze hun gevoelens deelden. Brood vatte het kernachtig samen. ‘Ik zit nog vol in de emotie, het is nog aan het landen.’ Dat laatste is op zich vreemd, want van heinde en verre kondigde de degradatie zich aan. Maar juist die plotselinge opleving maakte de definitieve knock-out zo pijnlijk. ‘Ik geloofde er echt in, zeker na de laatste weken’, bekent Brood. ‘Nu zie ik van alles om me heen en moet ik ook mijn eigen emoties in toom houden. Iedereen zit er zwaar doorheen. Dat is logisch. We hadden het vertrouwen dat we vandaag konden winnen. Nu zie ik spelers, stafleden en clubmensen treuren, dat komt hard binnen. Het doek is gevallen, de klap komt echt hard aan.`

Zuiverloon vulde aan: ‘Ik ben emotioneel ja. Voor mijzelf, de club en de fans. Dit is een veel te mooie club om een divisie lager te spelen.’ De verdediger is ook eerlijk. ‘We hebben het verkloot, maar natuurlijk niet alleen vandaag. Het is al eerder misgegaan, het is gewoon zonde. We hebben onszelf deze kans gegeven de laatste wedstrijden en dan begin je zo aan een wedstrijd. Toch de spanning misschien, ik weet het niet. Het was bizar. Eerst de paal raken, dan achter komen, een rare tweede goal, een strafschop missen. Misschien was deze wedstrijd tegen Willem II wel een beetje een samenvatting van het seizoen.’


© Pro Shots
De klap dreunde na. Bij iedereen die de club een warm hart toedraagt. Clubliefde kent geen divisie wordt er weleens gezegd, maar op de dag dat er na dertien seizoenen een einde komt aan een verblijf op het hoogste niveau tellen dat soort dooddoeners niet. Begrijpelijke emoties, nauwelijks te bedwingen tranen en frustratie en onbegrip nemen de overhand. Ook bij supporters. De gemiddelde ADO-aanhanger reageert rauw en eerlijk op dat wat hij ziet en hoort. Soms geremd door de juiste kennis van zaken en dus intuïtief, maar vaak ook juist door te weten wat er speelt. Op social media spuwen fans hun gal, laten zij hun frustraties de vrije loop, wijzen ze schuldigen aan. Martin Jol en Mohammed Hamdi krijgen het zwaar te verduren, de tactische keuzes van de trainer worden betwist, aangetrokken spelers die de ploeg moesten redden krijgen er van langs. Op de dag waarop degradatie een feit is als bestuurder, trainer of speler de social media even laten voor wat ze zijn is een aanrader. Of je moet een tikkeltje masochistisch zijn.

De beelden van een oprecht balende John van Zweden waren al snel tot gifje gesmeed. Geen beter vermaak dan leedvermaak wordt er vaak gezegd en zeker in het geval van het twitterfenomeen alias de behangkoning geldt dat. ‘ADO Den Haag degradeert nooit meer’, stuurt hij al maanden de wereld in. Het is supportersgedrag van iemand die tegen de directie aanschurkt. Als je dan ook nog in een wanhopige pose door de camera gevangen wordt, is twitter ongenadig. Het siert Van Zweden dat hij Willem II feliciteert, er komen regelmatig immers minder vleiende woorden uit zijn toetsenbord. Van Zweden roept enige aversie op, ADO Den Haag inmiddels ook. Als je nog weleens bij andere clubs in het land komt dan proef je een zekere afkeer als het over ADO Den Haag gaat. Het wordt niet altijd uitgesproken, maar minzame lachjes en opmerkingen tussen de regels door maken wel duidelijk dat de sympathie vaak niet ligt bij de residentiebewoners. Dat de club vorig jaar niet degradeerde terwijl het al vrij kansloos op de ranglijst stond, speelt zeker een rol. Ook al erkende ADO Den Haag ruiterlijk dat het geluk had gehad.

Het onnavolgbare transferbeleid van de voorbije jaren, het vele geklaag en gezucht over vermeend onrecht en het gedoe met de Chinezen en de overnameperikelen, het bepaalt het heersende beeld. Niemand gunt ADO Den Haag degradatie, maar dat het een verdiende beloning (of een logisch gevolg) is voor de chaos van de afgelopen jaren wordt overal onderschreven. En zo is het natuurlijk wel. Clubliefde kent geen divisie, maar clubliefde verblindt ook niet. Als zelf diehard-supporters en mensen met een groen-geel hart moeten erkennen dat er behoorlijke fouten zijn gemaakt dan is dat een veeg teken. Ook Brood ontkende niet dat de degradatie terecht is. ‘Je staat waar je staat, dan moet je geen verhaaltjes verzinnen, maar dat onder ogen zien. Er is veel gebeurd. Het aantal centrale verdedigers dat geblesseerd is geraakt is bizar, om maar eens wat te benoemen. We hebben onszelf vaak niet beloond. We waren aangesloten, wilden ons er tussenwringen en dachten dat het zo maar nog kon. Na Utrecht-thuis hebben we een knop omgezet. Wat we de voorbije weken gedaan hebben kostte veel energie, maar het was knap. Wat we tegen Willem II hebben laten zien, was niet goed. 0-3 achter bij rust, dat is hard, keihard.’ De toekomst van ADO Den Haag is omgeven door vraagtekens, Brood weet het. ‘Onze strijd is helaas voorbij, aan de andere kant duurt de strijd nog voort. Ik hoop dat we snel vooruit kunnen kijken. Dat moet, tijd is een vijand.’


© Pro Shots
‘Hopelijk snel weer terug in de Eredivisie.’ Het klinkt bemoedigend, maar juist dat is het probleem. Het moeras in de Keuken Kampioen Divisie heeft een aanzuigende werking. Vraag het NEC, Roda JC, De Graafschap, NAC en Excelsior. Zelfs Sparta en VVV zullen het beamen, Cambuur ook. Niet na één seizoen terug betekent drassig drijfzand onder de voeten en moeilijk stappen kunnen zetten. In de situatie waarin ADO Den Haag zich nu bevindt, is een herstart op vele vlakken een vereiste, maar de vrees dat er geen tempo gemaakt kan worden, dat er geduldig gewacht moet worden op wat er komen gaat, zorgt voor een uiterst mistig toekomstperspectief.

Doelman Martin Fraisl verwoordde het op vrijdag, toen hij nog als een opperpositivo de kansen van ADO Den Haag op sportief vlak duidde, misschien wel het meest treffend. Op de vraag over zijn toekomst meldde hij tussen neus en lippen door dat hij van ADO nog niets had gehoord. Zijn uitleg was veelzeggend en logisch. ‘Dat kan ook niet gezien de situatie. Niemand weet hoe het gaat lopen, wat is de visie en wat is het beleid.’ Het zijn vragen die ook bij Brood opspelen. Is de start een niveau lager misschien wel de enige redding voor de club? ‘Vind je het heel erg dat ik dat nu niet zo zie’, antwoordde Brood. ‘Ik snap de opmerking en ik denk dat ik er op een later tijdstip misschien best ook zo over kan denken.’ Snel schakelen om een nieuwe start te maken is geboden, maar hoe dat moet bij een club die levensgrote zorgen heeft over de toekomst. De overnameperikelen, de huidige status quo, de financiële zorgen, geen technisch manager of directeur, wie blijven er en wie gaan er weg. ‘We moeten evalueren’, gaf Brood toe. De manier waarop Brood reageerde, deed vermoeden dat hij duidelijke antwoorden wil hebben eer hij de sportieve wederopbouw vorm wil geven. ‘Er moet een plan zijn, een visie, een beleid. Hoe wil je het gaan doen? Er moet gesproken worden, dat lijkt me duidelijk.’

Dat ADO Den Haag naar de wedstrijd tegen mededegradatiekandidaat Willem II toeleefde in een opmerkelijk goede stemming, was logisch en wonderbaarlijk tegelijk. Twee zeges deden wonderen, plotseling was hoop geloof geworden en ineens was daar die Haagse bluf die eigenlijk al tijden goed verstopt was gebleven. Dat de zeges op Feyenoord en PEC Zwolle meer toe te schrijven waren aan de belabberde tegenstand van de opponenten dan aan de eigen Haagse dadendrang werd zorgvuldig genegeerd. Tegen Willem II bleek dat een beetje serieuze tegenstander die ergens voor knokte geen partij was. De 0-3 ruststand was ontluisterend en confronterend. Na vijfenveertig minuten voetbal in een do-or-die-wedstrijd was het klaar.

ADO Den Haag was als een examenleerling die ruim driekwart jaar de studieboeken niet aan had geraakt

In de perskamer, daar waar ADO Den Haag dankzij de gastheren altijd van Eredivisie-niveau is gebleven, was de berusting zichtbaar. ‘Het voorlopig laatste broodje worst in de Eredivisie’, werd de Haagse versnapering genoemd. ‘Het is klaar mensen, niemand die weet hoe het vanaf hier verder gaat.’ De val verrast alsnog. ADO Den Haag was als een examenleerling die ruim driekwart jaar de studieboeken niet aan had geraakt en die op vriendelijk doch dringend verzoek van de ongeruste ouders drie weken voor het uiteindelijke examen toch de benodigde literatuur maar even openslaat. Dat is zoals bekend te laat. Dan kun je voor jezelf het gevoel hebben dat je er nog alles aan gedaan hebt, maar dan houd je jezelf voor de gek. Nu roepen dat het nog mogelijk was, was mathematisch te verdedigen maar het was ook een vorm van wegkijken. De meeste spelers wisten het heus wel. ‘Je moet doen alsof je er nog in gelooft’, meldde een speler. Doen alsof, dat vertelt het verhaal. Doelman Fraisl deed niet alsof, hij toonde zich zoals hij is. ‘Als een speler thuis komt en zijn vrouw, vriendin of ouders en vrienden zeggen hem dat het slecht is en dat het niet meer kan, dan ga je dat geloven. Ik zeg dat ze niet moeten luisteren naar die bullshit.’ Spelers als Fraisl hebben een bijsluiter. ‘Je haat me of je houdt van me’, bevestigde hij. Het probleem is dat ploeggenoten hun afkeer niet uitspreken. Je zag spelers denken wat ze met hem aan moesten. Toch moet de aanwezigheid van Fraisl ook de ogen openen. ‘Die heeft zich wel in de kijker gespeeld, ik verwacht dat hij een mooie nieuwe club vindt’, aldus Brood. ‘Ik kwam om ADO te helpen, dat was de afspraak en ADO heeft mij ook de kans gegeven mijn loopbaan een impuls te geven’, aldus Fraisl die zich voegt bij het contingent spelers dat een paar maanden ADO op het cv heeft staan.


© Pro Shots
Het is tijd voor reflectie en evaluatie, maar niet nu. Niet nu de wond zo vers is. De wond die al een tijd etterde, maar niet opensprong. Het lege gevoel overheerst, het grote niets onder ogen zien, het vraagt om een borrel. De gedachten over alles wat er is gebeurd deze bijzondere voetbaljaargang zullen weinig vrolijkmakend zijn. ‘Is er nog behoefte aan een persmoment morgen?’, luidt de vraag. Brood en de spelers morgen nog op laten draven om journalisten te woord te staan zonder dat ze het diepste van hun ziel tonen gaat niet helpen bij de verwerking. Het doek is gevallen, wat valt er morgen meer te zeggen dan nu? Staf en spelersgroep zullen met elkaar de wonden likken en zich nog een keer oprichten om zondag tegen Twente de finale die ze heel even voor ogen hadden in alle anonimiteit af te werken. Daarna begint het grote wachten. Op wat weet niemand. Op perspectief in ieder geval. Voor de korte termijn – de maanden mei en juni – zijn de financiële zorgen verlicht door de verkoop van Milan van Ewijk aan Heerenveen. Ruim 5,5 ton en een doorverkooppercentage sleept ADO er uit. Daarmee verzekert de rechtsback zijn collega’s van salaris. Op de achtergrond nemen bekende Haagse namen hun strategische posities in. De namen van Jol en Ling duiken weer geregeld op. Ook zij moeten wachten.

`Er is van alles gaande, ik heb het geprobeerd weg te houden bij de spelers`

ADO Den Haag is een te mooie club om te degraderen. Voorlopig zijn het slechts zalvende woorden. Wie of wat de wederopbouw mogelijk gaat maken valt te bezien. Welke spelers het mee willen maken is helemaal de vraag. ‘Je weet hoe het werkt na een degradatie, er zullen er heel wat vertrekken’, zegt Brood. ‘Spelers die einde contract zijn, die clausules hebben, de huurlingen die terugkeren, spelers die een stap kunnen maken. We moeten heel goed gaan kijken met welke groep we aan de slag gaan, de Keuken Kampioen Divisie vraagt om een bepaald soort spelers, een bepaald soort voetbal.’ Brood kan het weten, hij boekte er als trainer successen. Dit is zijn tweede degradatie op rij (na NAC), een nieuwe smet op het cv, maar op technisch vlak een beetje luisteren naar hem is misschien geen heel slecht advies. Hij heeft zeker zijn fouten gemaakt, maar nog altijd een stuk minder dan de beleidsbepalers en de meeste speler in het veld. ‘Ik ben verantwoordelijk, maar ik ga geen excuses zoeken. Niet in de slachtofferrol gaan zitten, maar eerlijk kijken naar wat er mis is gegaan.’ Brood spreekt nog een hoop uit. ‘Er is van alles gaande, ik heb het geprobeerd weg te houden bij de spelers. Dat is deels gelukt. Ik hoop dat van die kant de schreeuwers ook beseffen wat ze doen. Jullie journalisten hebben me gewaarschuwd toen ik hier begon. Dat het moeilijk zou zijn, dat er belangen spelen. Ik zag de uitdaging, heb me vol overgave op de job gestort en heb er nooit spijt van gehad. Dit is een prachtige club, helaas met veel problemen. We moeten het weer opbouwen.’ Brood zegt het met emotie in zijn stem. Het raakt hem. ‘De spelers en de stafleden zitten te wachten. Stil, verslagen, vol emoties. Ik ga er zo naar toe. Met z’n allen verwerken is goed.’ Wat zeg je tegen een trainer die zich een half uur lang groot heeft staan houden? Die ook zijn emoties heeft en die ze pas in de auto naar huis de vrije loop zal laten. ‘Fijne avond’ is misplaatst. ‘Sterkte’ dan maar.

Sterkte voor heel ADO Den Haag is op zijn plaats in deze onzekere tijden. Soms is een stap terug maken noodzakelijk om er later weer twee vooruit te maken. Het vervelende is dat niemand de zekerheid heeft dat die stappen in voorwaartse richting weer gemaakt kunnen worden. Dat maakt deze degradatie extra pijnlijk en zorgelijk.

Wat vind je van dit artikel?
BEKIJK HIER AL ONZE VIDEO`S
Meer video
Ken je iemand die dit artikel móét lezen?
Via onderstaande buttons geef je dit artikel cadeau aan je vrienden

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

den haag en 240 gasten.

Bekijk de topshouts